معرفی بات تایلند
بات تایلند، واحد پول پادشاهی تایلند است. این پول در نمادشناسی با حروف THB نشان داده می شود. همچنین علامت بات به سمبل ฿ نیز معروف است.
بانک مرکزی تایلند، ارز این کشور را مدیریت می کند. هر بات معادل 100 ساتانگ است. ساتانگ به زبان تایلندی สตางค์ و به زبان انگلیسی satang خوانده می شود.
بر براساس اظهارات بلومبرگ، بات تایلند بهترین عملکرد جهانی را در سال 2018 از خود نشان داده است. از ژانویه 2019 واحد پول تایلند به عنوان دهمین ارز پرداختی جهان که بیشترین استفاده را به خود اختصاص داده، شهرت دارد.
روزنامه معتبر South China Morning Post گزارش داده است که شرکت چاپ و اسکناس پین نیز برخی از اسکناس ها و سکه های تایلند را چاپ و ضرب می کند.
تاریخچه بات تایلند
بات مانند پوند از یک واحد سنتی نشات گرفته است. ارزش ارزی بات در ابتدا به صورت نقره در نظر گرفته می شده است. به احتمال زیاد در اوایل دوره سوختای، پول تایلند به صورت سکه های گلوله ای استفاده می شده است.
سکه های گلوله ای phot duang نام داشتند. این سکه های نقره ای جامد با وزن های مختلفی در دسترس بودند که در واقع به یک سیستم سنتی از واحدهای کسری و ضربی مربوط می شدند.
سیستم مذکور تا سال 1897، مورد استفاده قرار می گرفت. زمانی که شاهزاده جوانا مانگکول، سیستم اعشاری را ابداع کرد، هر بات معادل 100 ساتانگ شد. ضرابخانه سلطنتی در سال 1857 افتتاح شد و پس آن در 28 اکتبر 1904 پایان تولید سکه گلوله ای نقره، صورت گرفت.
با وجود پایان تولید سکه های گلوله، سکه هایی در واحد قدیمی نیز تا سال 1910 صادر می شدند و سکه 25 ساتانگ هنوز هم به عنوان سکه کاربردی شناخته می شد. تا 27 نوانبر 1902، بات تایلند به طور کامل از جنس نقره بود که با 15 گرم نقره محاسبه می شد. این موضوع باعث شد که ارزش پول نسبت به ارزهای استاندارد طلا متفاوت شود.
در سال 1856 الی 1864، ارزش برخی از سکه های نقره خارجی، به موجب قانون ثابت شدند. به این صورت که هر بات معادل 5 دلار اسپانیا و هر 5 بات معادل 7 روپیه هند ارزش داشت. قبل از سال 1880، نرخ ارز در هر پوند استرلینگ، هشت بات ثابت ماند و طی دهه 1882 به 10 پوند کاهش یافت.
بات تایلند در سده 1900 تا به امروز
در سال1902، دولت به دنبال افزایش ارزش نقره در برابر طلا، با آنکه نقره کم ارزش شده بود، ارزش بات را افزایش داد. هر 21.75 بات معادل یک پوند استرلینگ شد. این موضوع تا 1908 ادامه داشت. در سال 1919 هر پوند، 12 بات و پس از یک دوره بی ثباتی شدید به 11 بات در 1923 رسید.
دوره آموزشی از صفر تا سطح پیشرفته در ترید که با هدف “استاد تمامی ترید” طراحی شده است
در طول جنگ جهانی دوم، بات در آوریل 1942، با تغییر نرخ ارز به یک ین ژاپن تبدیل شد. هر بات معادل 0.25974 گرم طلای خالص در آن زمان در نظر گرفته می شد. از سال 1956 الی 1973، ارزش بات در مقایسه با دلار آمریکا با نرخ ارز 20.8 بات تا سال 1978 ثابت ماند. با پیشرفت اقتصاد ایالات متحده، تایلند واحد پولی خود را از سال 1984 تا 1997 به دلار به آمریکا متصل کرد.
با پیوستن به دلار آمریکا، بات شناور شد و به نصف کاهش یافت. در ژانویه 1998، این ارز به کم ترین میزان نرخ خود یعنی 56 دلار رسید. از آن زمان به بعد هر بات برابر 30 دلار است.
سکه های بات تایلند
راما سوم در سال 1824 الی 1851، اولین پادشاهی بود که استفاده از یک سکه تخت را برای مصرف عموم در نظر گرفت.
هنگامی که در سال 1835، این پادشاه از استفاده سکه های مسطح در سنگاپور مطلع شد، با یک تاجر اسکاتلندی ارتباط برقرار کرد که دو نوع سکه انگلیسی را به پادشاه پیشنهاد داد. پادشاه هر دو طرح را رد کرد و طرح خود را به نام Muang Thai به عنوان اولین نام کشور تایلند سابق برگزید.
قبل از سال 1860، تایلند با استفاده از روش های مدرن، سکه ای تولید نمی کرد. در عوض به جای سکه، از یک گلوله استفاده می کرد. این گلوله ها متشکل از میل های فلزی ضخیم در ناحیه وسط بودند.
اسامی صادرشده سکه های گلوله ای شکل شامل یک 128 ام، یک 64 ام، یک 32 ام، یک 16 ام، 1 هشتم، 1 دوم، 1 ، 1 و نیم، 2، 2 و نیم، 4، 4 و نیم، 8، 10، 20، 40 و 80 بات نقره ای و یک 32 ام، یک 16 ام، یک 8 ام، یک 2 ام، یک و 1 و نیم ، 2 . 4 بات طلا بودند. یک بات به طور معمول، 16 بات نقره ارزش داشت. بین سال های 1858 و 1860 نیز سکه های تجارت خارجی توسط دولت برای استفاده در تایلند ضرب شدند.
سکه بات تایلند در سر آغاز 1900
در سال 1897، اولین سکه هایی که با ساتانگ همراه شدند شامل 2 یک دوم، 5 ، 10 و 20 ساتانگ بودند. با این وجود، یک سکه تک فرقه ای، 1 و 2 واحدی در سال 1905 و یک سکه فوآنگ تا سال 1910 ضرب شدند.
در سال 1908، سکه های 1، 5، 10 ساتانگ معرفی شدند که 1 ساتانگ برنز و 5 و 10 ساتانگ از نیکل بودند. در سال 1915، سکه های 1 و 2 با 25 و 50 ساتانگ جایگزین شدند. در سال 1937، ساتانگ برنز در قالب یک دوم نیز صادر شد.
در سال 1941، به دلیل کمبود نیکل ناشی از جنگ جهانی دوم، یک سری نقره در قالب 5، 10 و 20 ساتانگ معرفی شدند. سال بعد، سکه های حلبی برای 1، 5 . 10 ساتانگ معرفی شد و پس از آن 20 ساتانگ در 1945 و ساتانگ های 25 و 50 در سال 1946 وارد بازار شدند.
در سال 1950، آلومینیوم برنز 5، 10، 25 و 50 ساتانگ معرفی شد در حالی که در سال 1957، ساتانگ 5 و 10 برنز همراه با سکه های 1 بات تایلند نیز ضرب شدند. سکه های 1 باتی در آلیاژ غیر معمول مس، نیکل ، نقره و روی ضرب شده بودند.
در سال 1972، سکه های 5 گروپ معرفی شدند و در سال 1977 به مس روکش دار تغییر جنس دادند.
بین سال های 1986 و 1988، یک ضرب سکه جدید متشکل از آلومینیوم 1، 5 و 10 ساتانگ، آلومینیوم برنز 25 و 50 ساتانگ، کاپرو نیکل 1 بات تایلندی، 5 بات مسی و 1 بات دوفلزی معرفی شدند.
سکه های بات تایلند در 2000
در سال 2005، سکه های 2 بات فولادی روکش دار از جنس کوپرونیکل به بازار وارد شد. در سال 2008، وزارت دارایی و ضرابخانه سلطنتی تایلند سری سکه های سال 2009 را اعلام کرد.
در سال 2018، به دستور ضرابخانه سری جدید سکه های گردشی با مشخصات یکسانی نسبت به قبل در اختیار عموم قرار گرفت. در حال حاضر سکه های 25 ، 50 سانتاگ و 1، 2، 5 و 10 بات تایلندی در این کشور گردش می کنند.
اسکناس های بات تایلند
در سال 1851، دولت نمونه هایی برای یک هشتم، یک چهارم، سه هشتم، یک دوم و یک واحد پولی این کشور صادر کرد. به دنبال این صدور در سال 1853، نمونه های 3، 4، 6 و 10 تاملو صادر شدند.
نمونه های 20 و 40 نیز در 1857 معرفی شدند. نمونه های بدون تاریخ 5، 7، 8، 12و 15 تاملونگ در سال 1868 و یک نمونه ATT در سال 1874 در معرض دید عموم قرار گرفت. در سال 1892، خزانه داری نمونه هایی برای 1، 5 ،10، 40، 80، 100، 400 و 800 را منتشر کرد. این نمونه ها در متون تایلندی بات اصیل نام دارند.
در 19 سپتامبر 1902، دولت نمونه هایی را که توسط توماس دی لا رو، در زمان رام پنجم چاپ شده بود در قالب 5، 10، 20، 100 و 1000 تیکال چاپ کرد. در سال 1925، نمونه هایی در فرقه های 1، 5، 10، 20، 100 و 1000 بات معرفی شد. در هر دو نمونه مذکور اعداد عربی و تایلندی بدون متن انگلیسی در نظر گرفته شد. انگلیسی زبانان این ارز را به عنوان ticals می شناسند.
در 2010، بانک تایلند اعلام کرد که اسکناس های سری شانزدهم در سپتامبر 2010 وارد گردش می شوند. در آگوست 2012، بانک تایلند برای بزرگداشت 80 سالگی ملکه سیریکیت، اسکناس جدیدی به ارزش 80 بات صادر کرد. این اسکناس اولین بات تایلندی است که نخ امنیتی دارد.
در سال 2018، بانک تایلند خانواده جدیدی از اسکناس را معرفی کرد که تصویر پادشاه فعلی را روی خود دارد. رنگ ها و ابعاد اصلی مانند نمونه های سال 2017 که سری 16 محسوب می شدند، تصاویری از زندگی پادشاه را نشان می دهند.
سخن آخر
بات تایلند که واحد ارزی کشور تایلند است، امروزه اهمیت بسیاری در حوزه گردشگری و تجارت دارد. پادشاهی تایلند، جزو آن دسته از کشور هایی است که نظام پولی بسیاری قدیمی دارد. برخی حتی این نظام پولی را مرتبط به دوران کهن می دانند.
پادشاهان تایلند علاوه بر خوش نیتی نسبت به جهان، همواره برای مبادله بهتر کالا از ارز های گوناگونی استفاده کرده اند. تاریخچه سکه ها و ارز های تایلندی فراز و نشیب های زیادی داشته است. امروزه تنها 5 نمونه اسکناس و 6 نمونه سکه در این کشور استفاده می شود.