آشنایی با واحد پول رسمی استرالیا
دلار استرالیا واحد پول غیر رسمی برای مناطق مشترک المنافع استرلیا محسوب می شود.
AUD نمادی است که برای نشان دادن دلار استرالیا در نظر گرفته شده است. البته به طور غالب از نمادهایی چون $،A$ یا AU$ برای نمایش پول دلار استرالیا استفاده می شود.
در استرالیا به طور تقریبی از $ استفاده می کنند. گاهی اوقات استفاده از A یا AU$ برای تمایز از سایر دلار ها مرسوم است. هر دلار استرالیایی برابر با 100 سنت شمرده می شود.
در واقع این واحد پولی در سال 1966 جایگزین پوند استرالیا شد که در دوران خود به دلیل مستعمره انگلیس متوقف شده بود.
دلار استرالیا به طور رسمی توسط سه کشور مستقل شامل ایالات نائورو، تووالو و کیریباتی در جزایز اقیانوس آرام استفاده می شود.
مناطق خارجی که AUD آن ها را پوشش می دهد، شامل جرایز کریسمس، جزایز کوکوس و جزیره نورفولک نیز است.
در اینجا به بررسی تاریخی و فراز و نشیب های این دلار خواهیم پرداخت.
دورنمایی از دلار استرالیا
دلار استرالیا در تاریخ 14 فوریه 1966 برای جایگزینی پوند استرالیا، قبل از اعشاری شدن، با نرخ تبدیل 2 دلار در ازای یک A معرفی شد.
واحد پولی A تا 31 دسامبر 1975، درست زمانی که کینای پتپوآگینه نو به عنوان تنها حق قانونی فروش شمرده می شد، به عنوان تنها پول قانونی به حساب می آمد.
در زمان مذکور جزایر سلیمان تا سال 1977، دلار استرالیا را قانونی می دانستند.
در سال 2016، دلار استرالیا پنجمین ارز معامله شده در بازار جهانی بود که 6.6 درصد از سهم روزانه جهان را در اختیار داشت.
دلار استرالیا در میان معامله گران ارز، بسیار محبوب است؛ زیرا به دلیل نرخ های نسبی بالا، ایجاد آزادی در بازار، ثبات مالی و اقتصادی و سیستم سیاسی استرالیا مزایای متنوعی دارد.
متنوع سازی در سبد سهام حاوی ارز های جهانی، به ویژه به دلیل قرار گرفتن در معرض اقتصاد آسیا و چرخه کالا، از دیگر مواردی است که دلار استرالیا را محبوب جلوه می دهد.
در تاریخ 31 دسامبر 2016، معادل 57.71 میلیارد دلار ارزی در گردشی به میزان 2.279.05 دلار، به ازای هر نفر در استرالیا، با عنوان ذخیره ارزی تلقی شد.
ذخیره مذکور شامل ذخایر نقدی است که توسط سیستم بانکی نگهداری می شود و وجوه نقد موجود در سایر کشور ها را به عنوان ذخیره ارزی نشان می دهد.
دلار استرالیا و بازارهای فارکس
محبوبیت AUD در بین معامله گران فارکس به سه بخش مربوط است:
- زمین شناسی
- جغرافیا
- سیاست های دولت
استرالیا از نظر منابع طبیعی از جمله فلزات، ذغال سنگ، الماس، پشم و گوشت در بین ثروتمند ترین کشور های جهان قرار دارد. همچنین به عنوان یک قدرت منطقه ای بسیار شناخته شده است.
جفت ارزی AUD/USD تمایل دارد که با USD / CAD و همچنین با جفت ارزی USD / JPY، ارتباطی موثر در قالب منفی برقرار کند. دلیل این تمایل بیشتر به دلیل دلار است که ارز پیشنهادی جهانی محسوب می شود.
به طور خاص جفت AUD/USD در مقابل USD / CAD قرار دارد، زیرا هم AUD و CAD، با هم منحنی بلوک کالا را نشان می دهند.
معامله جفت ارزی دلار استرالیا و دلار آمریکا در مجموعه معاملات جهانی به Aussie معروف است.
از سال 2019، دلار استرالیا با توجه به معاملات ارزی در سراسر جهان، به طور تقریبی، 7 درصد تجارت جهانی را تشکیل داده است.
حجم بالای تجارت تاحدی به ثبات سیاسی و اقتقادی استرالیا و مداخله محدود دولت در بازار ارز مرتبط است.
تاریخ دلار استرالیا
پیش از تصویب دلار فعلی استرالیا در سال 1966، واحد پول استرالیا، پوند بود. هر پوند استرالیایی مانند پوند استرلینگ انگلیس، به 20 شیلینگ و هر شیلینگ به 12 پنس تقسیم می شد. یک پوند استرالیا به ارزش 240 پنس می ارزید.
پوند استرالیا در سال 1910، برابر با پوند استرلینگ معرفی شد. ارزش آن در سال 1931 پس از کاهش ارزش پول، به نسبت پوند استرلینگ متفاوت شد.
در سال 1902، یک کمیته منتخب از سوی مجلس نمایندگان، به استرالیا توصیه کرد که واحد ارز دهیاری را با پایه فلورین اتخاذ کند.
در سال 1937، کمیسیون سلطنتی منصوب شد و به استرالیا توصیه کرد یک سیستم ضرب سکه اعشاری بر اساس تقسیم پوند استرالیا را به 1000 قسمت اتخاذ کند.
تصویب دلار استرالیایی
در فوریه 1959، هارولد هولت، خزانه دار کمیته ارز دهی را به ریاست والتر اسکات تعیین کرد که مزیت های اعشاری پول را بررسی کند.
کمیته مذکور در آگوست 1960 به نفع اعشار، گزاراشاتی ارائه داد و توسعه ارز جدید، در فوریه 1963 معرفی شد.
دلت منزیس در ژوئیه 1961 حمایت خود را از اعشاری شدن اعلام کرد، اما به منظور بررسی بیشتر، روند اجرا را به تاخیر انداخت.
در تاریخ 1963، هولت اعلام کرد که مبتنی بر قرارهای بررسی شده، ارز اعشاری در فوریه 1966 با واحد پایه، معادل 10 شیلینگ معرفی می شود. به این منظور یک هیئت مدیره ارزی دهیاری برای نظارت بر روند انتقال ایجاد شد.
یک فرآیند مشاوره عمومی برگزار شد. در این فرآیند بیش از 1000 نام برای ارز جدید پیشنهاد شد.
در ژوئن 1963 واحد پول جدید، «سلطنتی» نامیده شد. این نامگذاری با مخالفت گسترده مردم پس از سه ماه به «دلار» تغییر نام یافت.
پوند استرالیا با دلار استرالیا در 14 فوریه 1966 با نرخ تبدیل A$2 = A£1 جایگزین شد.
از آنجا که استرالیا هنوز بخشی از منطقه استرلینگ با ارز ثابت به حساب میامد، نرخ ارز یک دلار با 8 شیلینگ انگلیس به ثبات رسید.
در سال 1967، پوند استرلینگ در برابر دلار آمریکا کاهش یافت. در این اوضاع، دلار استرلیا از استرلینگ پیروی نکرد و به طور عملی از منطقه استرلینگ خارج شد.
دلار استرلیا قیمت خود را با دلار آمریکا با نرخ یک دلار برابر با 1.12 دلار آمریکا حفظ کرد.
سکه های دلار استرالیا
در سال 1966 سکه ها در واحدهای 1، 2، 5، 10، 20 و 50 به شکل سنتی معرفی شدند.
سکه های 50 سنتی اولیه، حاوی 80 درصد نقره بودند. پس از یک سال ارزش ذاتی نقره به طور قابل توجهی بیش از ارزش اسمی سکه ها شد.
سکه های یک دلاری در سال 1984 معرفی شدند و پس از آن سکه های دو دلاری در سال 1988 جایگزین اسکناس هایی با همین ارزش شدند.
برای بزرگداشت چهلمین سالگرد تصویب ارز اعشاری، مجموعه های ضد ضرب و ضخیمی در سال 2006 شامل سکه های یک و دو سنتی رونمایی شدند.
در اوایل 2013 اولین سکه مثلثی دلار استرالیا نیز در معرض عموم قرار گرفت. این سکه نقره ای 5 دلاری، 99.9 درصد نقره دارد. تصویری که این سکه نشان می دهد، مجلس پارلمان از نمای یکی از حیاط هاست.
استرالیا به طور منظم سکه های 5 سنتی برای گرامی داشت صادر کرده است. اولین بار در 1970 یه یاد جیمز، کاشفی در سواحل شرقی استرالیا و بعد در سال 1977 سکه هایی برای ملکه الیزابت، عروسی چالز، شاهزاده ولز و لیدی دیانا اسپنسر ضرب کرده است.
اندازه سکه های کنونی استرالیا در قالب 5، 10 و 20 سنتی با سکه های شش پنی، دو شیلینگ استرالیا، نیوزلند و انگلیس برابر است.
در گردش اقتصادی، سکه های قدیمی 5، 10 و 20 سنتی نیوزلند اغلب با سکه های استرالیایی اشتباه گرفته می شوند؛ درنتیجه سکه های استرالیایی گاهی در نیوزلند و بالعکس یافت می شوند.
اسکناس های دلار استرالیا
نمونه اسکناس های استرالیایی به چند سری گوناگون صادر شده اند:
- سری اول: در سال 1966 منتشر شد. اسکناس هایی 1، 2، 10 و 20 دلاری که معادل دقیق پوند بودند. اسکناس 5 دلاری در سال 1967، 50 دلاری در 1973 و در سال 1984، اسکناس 100 دلاری صادر شدند.
- سری اول پلیمر: اولین اسکناس های پلیمری در سال 1988 توسط بانک رزرو استرالیا صادر شد. تمامی نمونه های این اسکناس از پلیمر برای اولین بار در جهان ساخته شده اند.
- سری دوم پلیمر: در 27 سپتامبر 2012، به دستور بانک رزرو استرالیا، این اسکناس ها به منظور به روزرسانی تولید شدند که شامل ویژگی های امنیتی بودند. همچنین نقاط بریل در این اسکانس ها تعبیه شد.
سری دیگر از اسکناس های استرالیایی به مرور در اختیار مردم قرار گرفت. شروع این اسکناس ها با 5 دلاری در 2016 آغاز شد.
10 دلاری در 2017، 50 دلاری در 2018، اسکناس جدید 20 دلاری در 2019 و اسکناس 100 دلاری در 2020، از نمونه های سری جدید دلار استرالیا هستند.
یک از ویژگی های جالب ارزی دلار استرلیا مرتبط با نمونه های آن با ویژگی لمسی است. این ویژگی یک خصوصیت برجسته برای افراد کم بیناست که به آن ها در شناخت فرقه های پول کمک می کند.
ویژگی مذکور به شکل مشابه در واحد پول کانادا نیز استفاده می شود.
کلام آخر
استرالیا با شمایه های به نسبت سلطنتی، واحد ارزی مختص به خود را دارد. دلار استرالیا به نام اختصاری AUD یکی از معروف ترین ارزهای جهانی محسوب می شود.
واحد پولی استرالیا همانطور که در تاریخ آن مشهود است، از پوند استرلینگ وام گرفته است. این واحد پولی، زمانی که پوند محبوبیت خود را از دست داد، در رقابت با سایر ارز ها در همترازی با دلار آمریکا قرار گرفت.
امروزه دلار استرالیا به منظور محبوبیتی که در بازار جهانی از جمله بازار فارکس دارد، توانسته است مزایای بسیاری را برای کشور خود رقم بزند.
حقیقت شهرت دلار استرالیایی نه تنها در شخصیت سلطنتی آن؛ بلکه در سیاست ها و عدم دخالت دولت این کشور پدیدار است.
سکه های استرالیا بیشتر جنبه یادبود دارند، اما در برخی کشورها مانند نیوزلند نیز استفاده می شود.
نکته جالب در باب اسکناس های استرالیا، استفاده از پلیمر است. اسکناس های دلار استرالیا با سری های گوناگونی از جنس پلیمر و با ویژگی های لمسی متفاوتی در اختیار مردم این کشور قرار دارد.
