نرخ و قیمت لحظه ای دلار استرالیا امروز بازار آزاد

آشنایی با واحد پول رسمی استرالیا

دلار استرالیا واحد پول غیر رسمی برای مناطق مشترک المنافع استرلیا محسوب می‌شود.

AUD نمادی است که برای نشان دادن دلار استرالیا در نظر گرفته شده است. البته به طور غالب از نمادهایی چون $،A$  یا AU$ برای نمایش پول دلار استرالیا استفاده می‌شود.

در استرالیا به طور تقریبی از $ استفاده می‌کنند. گاهی اوقات استفاده از A یا AU$ برای تمایز از سایر دلار‌ها مرسوم است. هر دلار استرالیایی برابر با 100 سنت شمرده می‌شود.

در واقع این واحد پولی در سال 1966 جایگزین پوند استرالیا شد که در دوران خود به دلیل مستعمره انگلیس متوقف شده بود.

دلار استرالیا به طور رسمی توسط سه کشور مستقل شامل ایالات نائورو، تووالو و کیریباتی در جزایز اقیانوس آرام استفاده می‌شود.

مناطق خارجی که AUD آن‌ها را پوشش می‌دهد، شامل جرایز کریسمس، جزایز کوکوس و جزیره نورفولک نیز است.

در اینجا به بررسی تاریخی و فراز و نشیب‌های این دلار خواهیم پرداخت.

دورنمایی از دلار استرالیا

دلار استرالیا در تاریخ 14 فوریه 1966 برای جایگزینی پوند استرالیا، قبل از اعشاری شدن، با نرخ تبدیل 2 دلار در ازای یک A معرفی شد.

واحد پولی A تا 31 دسامبر 1975، درست زمانی‌که کینای پتپوآگینه نو به عنوان تنها حق قانونی فروش شمرده می‌شد، به عنوان تنها پول قانونی به حساب می‌آمد.

در زمان مذکور جزایر سلیمان تا سال 1977، دلار استرالیا را قانونی می‌دانستند.

در سال 2016، دلار استرالیا پنجمین ارز معامله شده در بازار جهانی بود که 6.6 درصد از سهم روزانه جهان را در اختیار داشت.

دلار استرالیا در میان معامله‌گران ارز، بسیار محبوب است؛ زیرا به دلیل نرخ‌های نسبی بالا، ایجاد آزادی در بازار، ثبات مالی و اقتصادی و سیستم سیاسی استرالیا مزایای متنوعی دارد.

متنوع‌سازی در سبد سهام حاوی ارز‌های جهانی، به ویژه به دلیل قرار گرفتن در معرض اقتصاد آسیا و چرخه کالا، از دیگر مواردی است که دلار استرالیا را محبوب جلوه می‌دهد.

در تاریخ 31 دسامبر 2016، معادل 57.71 میلیارد دلار ارزی در گردشی به میزان 2.279.05 دلار، به ازای هر نفر در استرالیا، با عنوان ذخیره ارزی تلقی شد.

ذخیره مذکور شامل ذخایر نقدی است که توسط سیستم بانکی نگهداری می‌شود و وجوه نقد موجود در سایر کشور‌ها را به عنوان ذخیره ارزی نشان می‌دهد.

دلار استرالیا و بازارهای فارکس

محبوبیت AUD در بین معامله‌گران فارکس به سه بخش مربوط است:

• زمین‌شناسی
• جغرافیا
• سیاست‌های دولت

استرالیا از نظر منابع طبیعی از جمله فلزات، ذغال سنگ، الماس، پشم و گوشت در بین ثروتمند‌ترین کشور‌های جهان قرار دارد. همچنین به عنوان یک قدرت منطقه‌ای بسیار شناخته شده است.

جفت ارزی AUD/USD تمایل دارد که با USD / CAD و همچنین با جفت ارزی USD / JPY، ارتباطی موثر در قالب منفی برقرار کند. دلیل این تمایل بیشتر به دلیل دلار است که ارز پیشنهادی جهانی محسوب می‌شود.

به طور خاص جفت AUD/USD در مقابل USD / CAD قرار دارد، زیرا هم AUD و CAD، با هم منحنی بلوک کالا را نشان می‌دهند.

معامله جفت ارزی دلار استرالیا و دلار آمریکا در مجموعه‌ معاملات جهانی به Aussie معروف است.

از سال 2019، دلار استرالیا با توجه به معاملات ارزی در سراسر جهان، به طور تقریبی، 7 درصد تجارت جهانی را تشکیل داده است.

حجم بالای تجارت تاحدی به ثبات سیاسی و اقتقادی استرالیا و مداخله محدود دولت در بازار ارز مرتبط است.

تاریخ دلار استرالیا

پیش از تصویب دلار فعلی استرالیا در سال 1966، واحد پول استرالیا، پوند بود. هر پوند استرالیایی مانند پوند استرلینگ انگلیس، به 20 شیلینگ و هر شیلینگ به 12 پنس تقسیم می‌شد. یک پوند استرالیا به ارزش 240 پنس می‌ارزید.

پوند استرالیا در سال 1910، برابر با پوند استرلینگ معرفی شد. ارزش آن در سال 1931 پس از کاهش ارزش پول، به نسبت پوند استرلینگ متفاوت شد.

در سال 1902، یک کمیته منتخب از سوی مجلس نمایندگان، به استرالیا توصیه کرد که واحد ارز دهیاری را با پایه فلورین اتخاذ کند.

در سال 1937، کمیسیون سلطنتی منصوب شد و به استرالیا توصیه کرد یک سیستم ضرب سکه اعشاری بر اساس تقسیم پوند استرالیا را به 1000 قسمت اتخاذ کند.

تصویب دلار استرالیایی

در فوریه 1959، هارولد هولت، خزانه‌دار کمیته ارز‌دهی را به ریاست والتر اسکات تعیین کرد که مزیت‌‌‌های اعشاری پول را بررسی کند.

کمیته مذکور در آگوست 1960 به نفع اعشار، گزاراشاتی ارائه داد و توسعه ارز جدید، در فوریه 1963 معرفی شد.

دلت منزیس در ژوئیه 1961 حمایت خود را از اعشاری شدن اعلام کرد، اما به منظور بررسی بیشتر، روند اجرا را به تاخیر انداخت.

در تاریخ 1963، هولت اعلام کرد که مبتنی بر قرارهای بررسی شده، ارز اعشاری در فوریه 1966 با واحد پایه، معادل 10 شیلینگ معرفی می‌شود. به این منظور یک هیئت مدیره ارزی دهیاری برای نظارت بر روند انتقال ایجاد شد.

یک فرآیند مشاوره عمومی برگزار شد. در این فرآیند بیش از 1000 نام برای ارز جدید پیشنهاد شد.

در ژوئن 1963 واحد پول جدید، «سلطنتی» نامیده شد. این نامگذاری با مخالفت گسترده مردم پس از سه ماه به «دلار» تغییر نام یافت.

پوند استرالیا با دلار استرالیا در 14 فوریه 1966 با نرخ تبدیل A$2 = A£1 جایگزین شد.

از آنجا که استرالیا هنوز بخشی از منطقه استرلینگ با ارز ثابت به حساب میامد، نرخ ارز یک دلار با 8 شیلینگ انگلیس به ثبات رسید.

در سال 1967، پوند استرلینگ در برابر دلار آمریکا کاهش یافت. در این اوضاع، دلار استرلیا از استرلینگ پیروی نکرد و به طور عملی از منطقه استرلینگ خارج شد.

دلار استرلیا قیمت خود را با دلار آمریکا با نرخ یک دلار برابر با 1.12 دلار آمریکا حفظ کرد.

سکه‌های دلار استرالیا

در سال 1966 سکه‌ها در واحدهای 1، 2، 5، 10، 20 و 50 به شکل سنتی معرفی شدند.

سکه‌های 50 سنتی اولیه، حاوی 80 درصد نقره بودند. پس از یک سال ارزش ذاتی نقره به طور قابل توجهی بیش از ارزش اسمی سکه‌ها شد.

سکه‌های یک دلاری در سال 1984 معرفی شدند و پس از آن سکه‌های دو دلاری در سال 1988 جایگزین اسکناس‌هایی با همین ارزش شدند.

برای بزرگداشت چهلمین سالگرد تصویب ارز اعشاری، مجموعه‌های ضد‌ضرب و ضخیمی در سال 2006 شامل سکه‌های یک و دو سنتی رونمایی شدند.

در اوایل 2013 اولین سکه مثلثی دلار استرالیا نیز در معرض عموم قرار گرفت. این سکه نقره‌ای 5 دلاری، 99.9 درصد نقره دارد. تصویری که این سکه نشان می‌دهد، مجلس پارلمان از نمای یکی از حیاط‌هاست.

استرالیا به طور منظم سکه‌های 5 سنتی برای گرامی‌داشت صادر کرده است. اولین بار در 1970 یه یاد جیمز، کاشفی در سواحل شرقی استرالیا و بعد در سال 1977 سکه‌هایی برای ملکه الیزابت، عروسی چالز، شاهزاده ولز و لیدی دیانا اسپنسر ضرب کرده است.

اندازه سکه‌های کنونی استرالیا در قالب 5، 10 و 20 سنتی با سکه‌های شش پنی، دو شیلینگ استرالیا، نیوزلند و انگلیس برابر است.

در گردش اقتصادی، سکه‌های قدیمی 5، 10 و 20 سنتی نیوزلند اغلب با سکه‌های استرالیایی اشتباه گرفته می‌شوند؛ درنتیجه سکه‌های استرالیایی گاهی در نیوزلند و بالعکس یافت می‌شوند.

اسکناس‌های دلار استرالیا

نمونه‌ اسکناس‌های استرالیایی به چند سری گوناگون صادر شده‌اند:

1. سری اول: در سال 1966 منتشر شد. اسکناس‌هایی 1، 2، 10 و 20 دلاری که معادل دقیق پوند بودند. اسکناس 5 دلاری در سال 1967، 50 دلاری در 1973 و در سال 1984، اسکناس 100 دلاری صادر شدند.
2. سری اول پلیمر: اولین اسکناس‌های پلیمری در سال 1988 توسط بانک رزرو استرالیا صادر شد. تمامی نمونه‌های این اسکناس از پلیمر برای اولین‌بار در جهان ساخته شده‌اند.
3. سری دوم پلیمر: در 27 سپتامبر 2012، به دستور بانک رزرو استرالیا، این اسکناس‌ها به منظور به‌روزرسانی تولید شدند که شامل ویژگی‌های امنیتی بودند. همچنین نقاط بریل در این اسکانس‌ها تعبیه شد.

سری دیگر از اسکناس‌های استرالیایی به مرور در اختیار مردم قرار گرفت. شروع این اسکناس‌ها با 5 دلاری در 2016 آغاز شد.

10 دلاری در 2017، 50 دلاری در 2018، اسکناس جدید 20 دلاری در 2019 و اسکناس 100 دلاری در 2020، از نمونه‌های سری جدید دلار استرالیا هستند.

یک از ویژگی‌های جالب ارزی دلار استرلیا مرتبط با نمونه‌های آن با ویژگی لمسی است. این ویژگی یک خصوصیت برجسته برای افراد کم‌بیناست که به آن‌ها در شناخت فرقه‌های پول کمک می کند.

ویژگی مذکور به شکل مشابه در واحد پول کانادا نیز استفاده می‌شود.

کلام آخر

استرالیا با شمایه‌های به نسبت سلطنتی، واحد ارزی مختص به خود را دارد. دلار استرالیا به نام اختصاری AUD یکی از معروف‌ترین ارزهای جهانی محسوب می‌شود.

واحد پولی استرالیا همانطور که در تاریخ آن مشهود است، از پوند استرلینگ وام گرفته است. این واحد پولی، زمانی که پوند محبوبیت خود را از دست داد، در رقابت با سایر ارز‌ها در همترازی با دلار آمریکا قرار گرفت.

امروزه دلار استرالیا به منظور محبوبیتی که در بازار جهانی از جمله بازار فارکس دارد، توانسته است مزایای بسیاری را برای کشور خود رقم بزند.

حقیقت شهرت دلار استرالیایی نه‌تنها در شخصیت سلطنتی آن؛ بلکه در سیاست‌ها و عدم دخالت دولت این کشور پدیدار است.

سکه‌های استرالیا بیشتر جنبه یادبود دارند، اما در برخی کشورها مانند نیوزلند نیز استفاده می‌شود.

نکته جالب در باب اسکناس‌های استرالیا، استفاده از پلیمر است. اسکناس‌های دلار استرالیا با سری‌های گوناگونی از جنس پلیمر و با ویژگی‌های لمسی متفاوتی در اختیار مردم این کشور قرار دارد.

به این مقاله امتیاز دهید

(۲۱۱ رای) ۴.۴ /۵

۱۲۳۴۵

هدیه ویژه

: