این مقاله از روی نسخه اصلی و انگلیسی کتاب میلیاردرهای بیت کوین خلاصه برداری شده است!
میلیاردهای بیت کوین
دنیای دیجیتال، پر از شگفتی های غافلگیر کننده است. اگر جستجو در اینترنت و دستیابی رایگان به اطلاعات را فاکتور بگیریم، شگفتی دیگری به نام «ارز دیجیتال» نمایان می شود. افراد زیادی با جریان ارزهای دیجیتال همراه شدند و عنوان هایی همچون «میلیاردرهای بیت کوین» را از آن خود کردند.
در این قسمت از خانه سرمایه، پای نوشته های «بِن مزریک» در کتاب «میلیاردرهای بیت کوین» می نشینیم و همراه با او سفری کوتاه به فراز و نشیب های دو نفر از برترین های ارزهای دیجیتال می اندازیم. اگر شما هم در مورد سرآغاز سرمایه گذاری واقعی در بیت کوین کنجکاو هستید، تا پایان این ماجرا در کنارمان باشید.
چه کسی خالق فیسبوک است؟
بیشتر استارت آپ هایی که سر از دنیای آدم ها درآوردند با یک فکر بکر، متولد شدند. متاسفانه بسیاری از این ایده های خلاقانه، قبل از اینکه در جایی ثبت شوند به دست افرادی که خود را زرنگ تر از بقیه تصور می کردند به سرقت رفتند. فیس بوک هم چنین آغازی داشت.
برادران دو قلوی «وینکلوس» یعنی «تایلر» و «کامرون» – که بعدها به میلیاردرهای بیت کوین تبدیل شدند – زمانی که در دانشگاه هاروارد درس می خواندند ایده یک شبکه اجتماعی به سرشان زد.
آنها در طول دوران تحصیل خود و با کمک دانشجویان برنامه نویسی، کد به کد جلو می رفتند و سعی می کردند که ایده خود را به چیزی قابل استفاده تبدیل کنند. اما کارشان مدام عقب می افتاد. چون دانشجویانی که کار کد نویسی برنامه را انجام می دادند یک به یک از دانشگاه فارغ التحصیل می شدند.
بالاخره بعد از چند بار دست به دست شدن کدها میان برنامه نویسان جوان، قرعه کار به نام یک دانشجوی نابغه و منزوی کامپیوتر به نام «مارک زاکربرگ» افتاد.
برادران وینکلوس چندین بار با مارک جلسه گذاشتند تا موضوع ایده شان را حسابی برای او روشن کنند. همه چیز داشت خوب پیش می رفت تا آنکه یک خبر جنجالی در نشریه دانشگاه منتشر شد. این خبر در مورد ایده عالی مارک زاکربرگ بود. ظاهرا او به تنهایی یک شبکه اجتماعی فوق العاده با پتانسیل های رشد عالی را اختراع کرده بود.
با دیدن این خبر، دود از سر برادران وینکلوس بلند شد. اول از همه به خود مارک زنگ زدند اما او چیز زیادی برای گفتن نداشت. سپس به سراغ مدیریت دانشگاه رفتند اما انگار آنها هم نمی توانستند کاری در این باره بکنند. ایده شبکه اجتماعی دانشجویان هاروارد به راحتی دزدیده شده بود اما هیچ کس نمی توانست دزد را تنبیه کند.
تلاشی نافرجام برای بازپس گرفتن حق خورده شده!
دوقلوهای وینکلوس، دست به دامان قانون شدند تا بتوانند از طریق ماده ها و تبصره ها کاری برای نجات ایده شان انجام دهند. ولی حتی قانون هم نتوانست کاری بکند. در عوض، آنها گیر چند وکیل افتادند که می خواستند بدون رفتن به دادگاه، قضیه را فیصله دهند.
دوره آموزشی از صفر تا سطح پیشرفته در ترید که با هدف “استاد تمامی ترید” طراحی شده است
با وجود آنکه ماجرا چهار سال ادامه پیدا کرد اما هیچ یک از طرفین، حاضر نبود کوتاه بیاید. دست آخر، ماجرا به گفتگوی مصالحه آمیز با حضور چند میانجی ختم شد.
قرار شد که مارک و کامرون از نزدیک با هم صحبت کنند و به یک نتیجه منطقی برسند. اما حرف های کامرون هیچ تاثیری روی مارک نداشت. او حاضر نبود دزدی بودن ایده اش را بپذیرد.
مارک به شدت معتقد بود که هر کسی می توانسته چنین ایده ساده ای را در ذهنش بپروراند. او فکر می کرد واکنش برادران وینکلوس چیزی بیشتر از نوعی شلوغ کاری نیست و آنها حق انجام چنین کاری را ندارند!
دست آخر، مارک زاکربرگ قبول کرد که 65 میلیون دلار را به عنوان خسارت به آن دو برادر پرداخت کند. قرار شد مارک 45 میلیون دلار از این پول را به عنوان سهام فیسبوک و 20 میلیون دلار را نقد پرداخت کند؛ اما باز هم این دو برادر را فریب داد و کاری کرد که ارزش سهامشان به مبلغی بسیار کمتر از چیزی که به دست آورده بودند سقوط کند.
برادران وینکلوس در طول سال هایی که با مارک دست و پنجه نرم می کردند فهمیدند که او راه های ویژه ای برای فریب دادن و حتی اذیت کردن آنها سراغ دارد. فرد ممتاز سیلیکون ولی کسی نبود جز یک آدم عجیب، کلاه بردار و دزدی بزرگ که همه از او حمایت می کردند. آیا این همان قدرت ثروت است؟
این همان چیزی بود که مارک به خاطرش دست به دزدی زد و مدت ها آن دو برادر را بازی داد؟ آیا داستان زندگی و موفقیت او واقعا نکته مثبتی برای یاد گرفتن در خودش دارد؟ اگر نظر برادران وینکلوس را جویا شوید قطعا این جواب را می شنوید: «نه! هرگز! داری با من شوخی می کنی؟!»
بوی توطئه می آید…
دوقلوهای وینکلوس، بعد از تلاش های فراوان برای بازپس گرفتن حق خود در فیسبوک به جای شنیدن عذرخواهی با مُشتی دلار روبه رو شدند. از آنجا که این دو برادر به خاطر ثروت پدرشان اصلا نیازی به کار کردن نداشتند، گرفتن چنین پولی برایشان با باختن هیچ فرقی نداشت.
این موضوع برای آنها تجربه ای شد تا خیلی راحت با غریبه های عجیب و غریب گرم نگیرند و ریز کارهایشان را برای همه بازگو نکنند. وینکلوس ها به جز جنگیدن برای حق خودشان در فیسبوک، کار مهم دیگری هم داشتند. آنها عضو تیم المپیک قایق رانی بودند؛ اما به دلیل فشارهای روانی بر سر پرونده فیسبوک در رقابت های پایانی نفر آخر شدند و بازی های المپیک را برای همیشه کنار گذاشتند.
حالا آنها می خواستند کسب و کار خودشان را به راه بیندازند. با وجود آنکه ثروت پدرشان برای هر دوی آنها کافی بود اما این دو برادر می خواستند موفقیت خودشان را در زندگی به وجود بیاورند، نه اینکه فقط به عنوان بچه پولدارهایی زندگی کنند که کاری جز پول خرج کردن بلد نیستند. به دنبال این ماجرا و برای یافتن فرصت های سرمایه گذاری به سیلیکون ولی رفتند.
آنها هرگز فکرش را نمی کردند که در این دره پر از ایده، جایی برایشان باقی نمانده باشد. در واقع، ماجرا از این قرار بود که مارک زاکربرگ تحت عنوان موسس و مدیر عامل فیسبوک به یکی از غول های بزرگ سیلیکون ولی تبدیل شده بود.
او ایده های نابی که کسی اهمیت چندانی به آنها نمی داد را از آن خود می کرد به همین دلیل، هیچ کس در این دره پر از جنب و جوش دوست نداشت با طرفداری کردن از دشمنان مارک برای خودش دردسر درست کند.
وینکلوس ها خیلی زود فهمیدند که سرمایه گذاری کردن در سیلیکون ولی، آغاز یک نبرد تازه با مارک زاکربرگ است؛ اما آنها خسته تر از آن بودند که بتوانند برای یک نبرد در زمین تکراری آماده شوند. به همین دلیل، سیلیکون ولی را برای مارک گذاشتند و برای استراحت کردن به دورترین جزیره ای که می توانستند رفتند. در آنجا بود که اولین قدم های خود برای تبدیل شدن به میلیاردرهای بیت کوین را برداشتند.
پول جدید، معادله بازی را بر هم می زند
اولین آشنایی وینکلوس ها با بیت کوین در یک پارتی شبانه که برای قشر بسیار مرفه جامعه مهیا گشته بود اتفاق افتاد. دوقلوهای وینکلوس که مدت زیادی در زندگی کاری شان بد آورده بودند فکر می کردند که آمدن به این جزیره تفریحی می تواند به ذهن خسته آنها انرژی دهد.
ناگفته نماند که خیلی زود پشیمان شدند و حتی داشتند برمی گشتند که با یک فرد عجیب آشنا شدند. او که «دیوید اِیزار» نام داشت کارآفرینی بود که در زمینه «چک» کار می کرد. تایلر و کامرون از طریق او با مفهوم بیت کوین آشنا شدند.
مدتی بعد هم اولین فعالیت رسمی خود در دنیای ارزهای دیجیتال را به عنوان سرمایه گذار در یک شرکت صرافی آغاز کردند. اما این فقط شروع ماجرای تبدیل شدن آنها به میلیاردرهای بیت کوین بود. خیلی زود، علاقه این دو برادر به ارزهای دیجیتال به اندازه ای زیاد شد که تصمیم گرفتند میلیون ها دلار را روی این کار سرمایه کنند.
وقتی بیت کوین در جاده ها جاری می شود
بعد از آن سرمایه گذاری چند میلیون دلاری، حالا تایلر و کامرون به دنبال آشنا کردن مردم با بیت کوین و جذب سرمایه گذاران بیشتر به سمت این عرصه جذاب بودند. آنها می خواستند افراد بیشتری را با پول های آینده آشنا کنند و این موضوع به خودی خود برای آنها جالب بود.
به همین دلیل، کوله پشتی هایشان را بستند و راهی جاده های جنوب کشور شدند. همان طور که در جاده ها رانندگی می کردند ارزش بازار بیت کوین هم مدام بالا می رفت. حالا دیگر صحبت از میلیاردها دلار بود.
همین موضوع باعث می شد که نسبت به «نه شنیدن» سرمایه گذاران ریسک گریز و حتی ریسک پذیر تحمل بالاتری پیدا کنند. مشکل این بود که سرمایه گذاران حاضر بودند میلیون ها دلار پول بی زبان را در یک پروژه به شدت پُر ریسک آتش بزنند اما حتی چند دلار هم برای خرید بیت کوین خرج نکنند. به زبان ساده تر، آنها می ترسیدند.
از نظر تایلر، این مهم نبود که بیشتر آنها علاقه ای به این ارزهای جنجالی ندارند یا حتی در مقابلش جبهه می گیرند. چون او می خواست رهبران بزرگ سرمایه گذاری، دست کم یک بار و آن هم درست و حسابی در مورد ارزهای دیجیتال چیزی بشنوند.
در واقع، او به آینده ای نه چندان دور چشم دوخته بود؛ زمانی که مردم برای خریدن ارزهای دیجیتال، سر و دست می شکنند و به ارزش واقعی شان پی می برند.
قبرس، آتشی که تنور نیم سوز ارزهای دیجیتال را شعله ور کرد
در همین گیرودار بود که خبر اوضاع اقتصادی بسیار خراب قبرس به گوش جهان رسید. البته این ماجرا به یکباره رخ نداده بود. خبری که مثل بمب منفجر شد، مجموعه ای از اقدام های اشتباهِ کوچک اما بسیار تاثیرگذار بانک ها و دولتمردان قبرسی بود.
حالا این کشور اروپایی می خواست دست گلی که به آب داده بود را با برداشتن 50 درصد از پول مردم جبران کند. برای این کار هم کافی بود تا درب بانک ها را ببندد و بدون اجازه گرفتن از مردم بیچاره ای که به بانک ها اعتماد کرده بودند، پول ها را از حسابشان بردارد. دست آخر هم می توانست برچسبی به عنوان مالیات بر این دزدی بزند و خودش را بَری از خطا نشان دهد.
ورشکستگی بانک های قبرس، تاثیری روی اقتصاد آمریکا نداشت. اما از بروز یک ماجرای بد خبر می داد. هراسی بزرگ در دل افراد ثروتمند و کسانی که زندگی شان را در قالب اسکناس به دست بانک های امانت دار سپرده بودند افتاد. آنها از خودشان می پرسیدند که چطور چنین چیزی امکان دارد؟ و مهم تر اینکه آیا ممکن است روزی بانک های آمریکا یا هر کشور دیگری دچار این مشکل شوند و از جیب مردم برای نجات خودشان مایه بگذارند؟ هیچ دلیلی نداشت که بانک های آمریکا یا کشورهای دیگر، چنین کاری نکنند!
در هر صورت، اوضاع نابه سامان قبرس باعث شد که ارزش بیت کوین و به دنبال آن، ثروت برادران وینکلوس، چند برابر افزایش پیدا کند. آنها امیدوار بودند که مردم جهان، اوضاع قبرس را به چشم یک تلنگر بزرگ ببینند و ارزهای دیجیتال را به عنوان راه حلی برای حفظ ثروتشان در نظر بگیرند. گذشته از این، با رونق گرفتن بازار خرید و فروش بیت کوین، قیمت آن افزایش پیدا می کرد و این یعنی ارزش سرمایه دوقلوها باز هم بیشتر می شد.
چرا پذیرش بیت کوین برای سرمایه گذاران سخت بود؟
این موضوع چند دلیل دارد:
- بیت کوین توسط یک نابغه ناشناس ساخته شده است. بنابراین، راهی برای تحقیق و بررسی روی این فرد وجود نداشت.
- نقدینگی کمی در بازار بیت کوین جاری بود. این موضوع باعث می شد که یک سفارش خرید روی کل ارزش بازار بیت کوین تاثیر بگذارد.
- اولین مشتریان پروپاقرص بیت کوین، اوباش، قاچاقچیان مواد مخدر، قاتلان، دزدها و در کل تمام کسانی بودند که دوست نداشتند کسی ردی از معاملات آنها بگیرد. این مشتریانِ نه چندان دلچسب، چهره اولیه بیت کوین را خدشه دار کرده بودند و نمی گذاشتند که سرمایه گذاران واقعی به راحتی وارد عرصه ارزهای دیجیتال شوند.
- صرافی هایی که در آن زمان، کار خرید و فروش بیت کوین را انجام می دادند از زیرساخت های خوبی برخوردار نبودند. مثلا ممکن بود به دلیل بالا بودن حجم سفارش ها، سایت از دسترس خارج شود و به دنبال آن قیمت بیت کوین در عرض کمتر از یک روز، کاهش چشمگیری پیدا کند.
دوقلوهای وینکلوس امیدوارانه تلاش می کردند که چهره ای مثبت از تجارت بیت کوین را به نمایش بگذارند. اما این کار چندان آسانی نبود.
برادران وینکلوس، میلیاردرهای بیت کوین
بعد از این سفر کاری دور و دراز، دوقلوها تصمیم گرفتند به خانه برگردند. اما گویی خبر آنها زودتر از خودشان به خانه رسیده بود. در صفحه اول روزنامه ای که هر روز صبح توسط پدرشان خوانده می شد، تصویر بزرگی از آنها به همراه صحبت هایشان در مورد بیت کوین چاپ شده بود. پدر و مادرشان بسیار هیجان زده شده بودند. چون این اولین بار بود که بعد از مدت های طولانی، خبری به جز دعواهای حقوقی بر سر مالکیت فیسبوک از فرزندانشان منتشر می شد.
حالا آن دو به عنوان میلیاردرهای بیت کوین شناخته می شدند؛ کسانی که از پول های جدید حرف می زدند و نوید آینده ای متفاوت را به مردم می دادند. در همین گیرودار، تلفن همراه تایلر شروع به زنگ خوردن کرد.
تایلر و کامرون را به عنوان سخنران های اصلی کنفرانسی بزرگ در مورد بیت کوین دعوت شده بودند. نکته جالب تر این بود که این کنفرانس، به دست اصلی ترین بنیاد فعال در زمینه بیت کوین برگزار می شد و حالا اصلی ترین منبع و بنیادی که در مورد بیت کوین وجود دارد با دعوت آنها به سخنرانی در این رویداد مهم، بزرگی کار آنها و ارزش سرمایه گذاری شان را به رسمیت شناخته بود.
حالا دیگر فیسبوک و زاکربرگ قدرتی برای مقابله، فرافکنی یا کارشکنی در مقابل میلیاردرهای بیت کوین نداشتند. چون بازی، عوض شده بود.
جدالی میان میلیاردرهای بیت کوین و مدیرعامل دردسرساز
در میان این اوضاع خوب، یک نفر داشت کارها را به آرامی خراب می کرد. او کسی نبود جز مدیرعامل شرکتی که تایلر و کامرون روی آن سرمایه گذاری کرده بودند. «چارلی شرم» جوان نابغه، گوشه گیر و معتادی بود که با وجود ویژگی های تخصصی منحصر به فردش از نظر شخصیتی بسیار ضعیف بود.
شرکت او که به عنوان واسطه خرید و فروش بیت کوین فعالیت می کرد، بعد از سرمایه گذاری برادران وینکلوس دچار تحولی اساسی شد و او را بسیار ثروتمند کرد.
ولی متاسفانه، ظرفیت درونی این فرد برای رسیدن به ثروت و قدرت بسیار محدود بود. به همین دلیل به جای آنکه زندگی اش بهتر شود و از نظر ذهنی رشد کند، شب ها خودش را در مشروب های گران قیمت غرق می کرد، ماری جوانا و کوکائین می کشید و تا می توانست خوش گذرانی می کرد.
گذشته از این، سایت شرکت را به حال خودش رها کرده بود. ماجرا از جایی بیخ پیدا کرد که او در یک کنفرانس رسمی با حالتی نزار، خمار و تا حدودی بدون هوش و حواس، پشت میکروفون رفت.
او به طور رسمی خودش را در مقابل سرمایه گذارانی که مشتاق شنیدن در مورد بیت کوین بودند مسخره کرد. بدتر از همه آنکه تایلر و کامرون را هم با خود به پایین می کشید. دست آخر، دوقلوهای وینکلوس به چارلی گوشزد کردند که اگر به خودش نیاید، سِمت مدیرعاملی شرکت را به فرد دیگری می دهند.
اما ماجرای سرکشی های این مدیر عامل جوان انتهایی نداشت. چارلی مدتی پس از این توبیخ جدی از سوی بزرگ ترین سرمایه گذاران شرکتش به همراه دوستانش به پاناما رفت.
دوقلوها که پیوسته به دنبال جذب سرمایه گذاران تازه تر برای ارزهای دیجیتال بودند از این غیبت بی دلیل چارلی و رها کردن شرکت و سایت به حال خودش، سخت خشمگین شدند.
در حقیقت، چارلی جوان خامی بود که به علت بزرگ شدن در یک فضای بسته، به شدت در پی یک الگو بود تا خودش را شبیه او دربیاورد. او علاقه ای به کشف خودش یا افزایش اعتماد به نفسش نداشت. همین موضوع او را به طعمه ای خوشمزه برای اطرافیانش تبدیل کرده بود.
لطف
از مرزهایتان رد نشوید!
وینکلوس ها باور داشتند که بزرگ ترین مشکل چارلی، نداشتن مرزهای روشن میان کار و دوستی است. در واقع، او سعی می کرد خلاءهایی که در قلبش وجود داشتند را با گره زدن روابط کاری به خانوادگی پُر کند.
چارلی، خودش را مدیرعامل نمی دانست و به کارمندانش به چشم اعضای خانواده اش نگاه می کرد. متاسفانه این احساس، یک طرفه بود. به همین دلیل، دو نفر از کارمندان به جای اینکه برای پیشرفت شرکت کار کنند، در ساعت های اداری و با بودجه شرکت در حال راه اندازی شرکت های خودشان بودند. حتی این موضوع را از چارلی مخفی نکردند و از او خواستند که برنامه هایشان را بخرد یا دست کم بخشی از سهام شرکت را در اختیارشان دهد.
چارلی هم چون نمی خواست هیچ کس را ناراحت کند و خانواده ذهنی اش را از دست بدهد، به تایلر و کامرون اصرار می کرد که خواسته آن دو کارمند را بپذیرند.
از آنجا که برادران وینکلوس هنوز در سرشان عقل داشتند و با به کار گرفتن آن به میلیاردرهای بیت کوین تبدیل شده بودند به کسی اجازه نمی دادند که از آنها و پولشان سوءاستفاده کند. تلاش های چارلی برای راضی کردن آنها فایده ای نداشت.
آن دو کارمند هم که از قبل چند سرمایه گذار زیر سرشان داشتند از کار در شرکت استعفا دادند.
خیلی زود، کم کاری های چارلی اثر بلند مدت خودشان را روی شرکت نشان دادند. شرکت آنها مجوزهای کسب و کار را از دست داد و برای همیشه تعطیل شد.
به این ترتیب یک استارت آپ عالی و آینده دار به دلیل بی لیاقتی مدیرعاملش از بین رفت. البته به همراه این نابودی، تمام سرمایه ای که کامرون و تایلر روی این شرکت گذاشته بودند هم به باد فنا رفت.
دوقلوهای وینکلوس با سرمایه گذاری شخصی ای که روی خرید و ترویج بیت کوین کرده بودند توانستند خودشان را نجات دهند. چون ارزش بیت کوین هایشان بسیار بیشتر از سرمایه ای بود که روی این شرکت گذاشتند؛ هر چه نباشد، آنها میلیاردرهای بیت کوین شده بودند.
پایانی برای لکه ننگ بیت کوین
تقریبا همزمان با تعطیل شدن سایت شرکت، خبری بزرگ، دنیای ارزهای دیجیتال را دگرگون کرد. پلیس آمریکا توانست فردی که صاحب بزرگ ترین سایت خرید و فروش مواد مخدر، اسلحه و حتی قاتل بود را سر بزنگاه دستگیر کند.
با بسته شدن این سایت، بخش بسیار بزرگی از فعالیت های سیاه که با ارز بیت کوین معامله می شدند متوقف گشتند. برادران وینکلوس به خوبی می دانستند که این موضوع برای چهره بیت کوین و سلامت بازار آن در آینده بسیار خوب است.
با این وجود، خبر دستگیری آن فرد باعث نوساناتی در قیمت بیت کوین شد و آن را به اندازه چشمگیری پایین کشید.
دوقلوهای وینکلوس تصمیم گرفتند که از این فرصت برای خرید بیت کوین های بیشتر، نهایت استفاده را ببرند. چارلی همچنان تلاش می کرد که وینکلوس ها را به بازی برگرداند ولی فایده ای نداشت. از نظر آنها شراکت به پایان رسیده بود و حالا این مدیرعامل بی فکر باید یک بار برای همیشه می نشست و فکری درباره خسارت ها می کرد.
در این بین که دوقلوها درگیر فهماندن معنای خسارت به چارلی بودند از طریق یک خبرنگار فهمیدند که توسط سازمان خدمات مالی نیویورک به دادگاه احضار شده اند! بعد از چندین سال نبرد بر سر مالکیت فیسبوک، حالا وینکلوس ها باید خودشان را برای جنگیدن در زمین ارزهای دیجیتال آماده می کردند.
دو دادگاه، دو سرنوشت، دو درس
برادران وینکلوس، تنها کسانی نبودند که به دادگاه احضار شدند. چارلی، مدیرعامل بی خیال شرکت هم قبل از این خودش بفهمد توسط تیمی از نیروهای پلیس و ماموران مالی آمریکا دستگیر و راهی دادگاه شد.
البته چارلی به صورت مستقیم جُرمی را مرتکب نشده بود اما باز هم انگشت اتهام به سمت او دراز می گشت. چون او مسئولیت میلیون ها تراکنش مالی در سایتش را کم ارزش شمرده بود و حالا باید پای عواقب این بی مسئولیتی و سوءاستفاده ای که از سایتش شده بود می ایستاد.
ماجرا از این قرار بود که یکی از کاربران سایت، با بیت کوینی که خریده بود سر از دارک وب درآورد و مشغول پولشویی شد! پای چارلی هم به اتهام معاونت در این جرم به دادگاه باز شده بود. او با کمک های وکیلش توانست مجازاتش را از 25 سال حبس به دو سال حبس کاهش دهد.
در تمام مدتی که دادستان پرونده در حال تفهیم اتهام ها بود چارلی به تشرها و نصیحت های دوقلوهای وینکلوس فکر می کرد. در واقع، او پشیمان شده بود اما این اتفاق کمی دیر افتاد.
در جای دیگری از آمریکا، دادگاه دیگری در حال برگزاری بود. همان دادگاهی که دوقلوهای وینکلوس به آن احضار شده بودند. اما ماجرای دوقلوها به بدی چارلی نبود.
جالب تر اینکه آنها تنها کسانی نبودند که به این دادگاه احضار شدند. بخش قابل توجهی از اهالی سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال، میلیاردرهای بیت کوین، افراد محترمی که به فکر تجارت، کار و بهبود نظام اقتصادی بودند هم در این جلسه حضور داشتند.
در واقع، اعضای دادگاه از وینکلوس ها و دیگر سرمایه گذاران برای توضیح در مورد بیت کوین و آشنا شدن با سازوکارش دعوت کرده بودند. این دو برادر تا جایی که می توانستند سعی کردند موضوع ارزهای دیجیتال و هدف آنها را برای قاضی دادگاه و دیگر اعضای حاضر در جلسه روشن کنند.
آنها به معنی واقعی به سفیران بیت کوین تبدیل شده بودند. مدتی بعد از این ماجرا، وینکلوس ها صرافی جدید و قانونمندی به نام «جمینای» را برای ارزهای دیجیتال راه اندازی کردند که هنوز با قدرت در حال کار است.
نظر شما چیست؟
شما چه آینده ای را برای ارزهای دیجیتال و میلیاردرهای بیت کوین پیش بینی می کنید؟ آیا سرمایه گذاری در این ارزها را به کسی پیشنهاد می دهید؟ لطفا نظرتان را در بخش کامنت ها برایمان بنویسید.