خلاصه کتاب 33 استراتژی جنگ از رابرت گرین

آشنایی با استراتژی جنگ

جهانی که در آن زندگی می کنیم، سرشار از ماجراهای گوناگون است. این رویدادها گاهی خوب و شیرین هستند و گاهی تلخ و دردناک. تقریبا همه آدم ها داستان های ویژه خودشان را دارند و نمی توان کسی را یافت که سرتاسر زندگی اش فقط در صلح و روشنایی سپری شده باشد. در حقیقت، از نبرد راه گریزی نیست. حتی گاهی برای رسیدن به صلح هم باید جنگید. اما نباید از جنگ به آن معنای محدود که میان ملت ها شکل می گیرد یاد کرد. جنگیدن و جنگجو بودن یعنی تبدیل شدن به یک استراتژیست که فراتر از اکنون را می بیند و برای زندگی ارزش بسیار زیادی قائل است. در این قسمت از خانه سرمایه به سراغ کتاب پُربار «33 استراتژی جنگ» می رویم و درس هایی از آن را گلچین می کنیم. با ما همراه باشید.

دشمن عزیز شما

از نظر افرادی که از نبرد بیزار هستند، دشمن یا وجود ندارد یا اگر هم وجود دارد باید از آن فرسنگ ها فاصله گرفت. زیرا این تنها راه پایان دادن به دشمنی ها است. اما به عنوان یک استراتژیست باید یاد بگیرید که نگاه عمیق تری به مفهوم نبرد، صلح، دوست و حتی دشمن داشته باشید. در واقع، وجود دشمن در زندگی تان مزیت هایی هم دارد. مثلا:

• نبرد با دشمن مثل شرکت در کلاس های عملی است. شما از طریق جنگیدن با افراد یا چیزهایی که دشمنتان به شمار می روند تفاوت بین رفتار مفید و مضر را می آموزید.
• وجود یک دشمن به شما انگیزه ای برای حرکت کردن و تغییر وضعیت کنونی می دهد. او ناخواسته به شما کمک می کند تا باورهایتان را محکم کرده و در یک جهت مشخص شروع به حرکت کنید.
• وجود یک دشمن که سعی در نابودی یا پایین کشیدنتان دارد به شما ثابت می کند که مهم و ارزشمند هستید؛ آن قدر بزرگ و دیدنی که عده ای تحمل کار یا زیستن در کنارتان را ندارند. این موضوع به شما نشان می دهد که تاکنون در زندگی خود در جهت درستی گام برداشته اید.
• دشمن به شما مرزهای حرکت و پیشروی را نشان می دهد. وقتی کسی خارج از مرزهایی که برای خودتان مشخص کرده اید شما را به چالش می کشد، این نیرو را در شما ایجاد می کند تا قدمی فراتر از گذشته خود بردارید و با جابه جا کردن آن مرزهای قدیمی، خودتان را بزرگ تر کنید.
• دشمن، یک معیار است. چیزی است که خودتان را با آن می سنجید و کردارتان را با آن در ترازو می گذارید. او مانند یک سنگ محک عمل می کند و به شما نشان می دهد که در چه بخش هایی ضعیف و در چه بخش هایی قوی هستید. یک استراتژیست بدون دشمن، فروتنی را از یاد می برد، به خودش مغرور می شود و تا جایی پیش می رود که خودش زمینه شکست خود را فراهم می کند.

شما می دانید، اما موضوع دانستن نیست!

همه ما این مصرع معروف را شنیده ایم که می گوید: «توانا بود هر که دانا بود» اما در میدان نبرد، جایی که همه شعارها و دستورالعمل ها چهره واقعی خود را نمایش می دهند، دانستن یک چیز، توانایی انجام آن را در اختیارمان قرار نمی دهد.

بین کسی که دستورالعمل گام به گام کار گذاشتن باتری درون قلب انسان را با تمام جزئیاتش حفظ است و حتی روش برخورد در زمان های بحرانی را می داند و کسی که واقعا دست به تیغ می شود این کار را انجام می دهد، فاصله ای بسیار زیاد وجود دارد.

در بیشتر مواقع، ما تمام دانش مورد نیاز برای رویایی با نبردهای کوچک و بزرگ زندگی مان را در اختیار داریم. آن چیزی که کمبودش ما را به یک فرد شکست خورده تبدیل می کند، نداشتن درکی درست از شرایط کنونی و ناتوانی در هماهنگ شدن با لحظه حال است.

مشکل این است که ما به جای چشم دوختن به صحنه نبرد واقعی، به افکارمان در مورد آن نبرد می اندیشیم و به ماجراهایی که در گذشته اتفاق افتاده است واکنش نشان می دهیم.

گاهی لازم است در مقام استراتژیست زندگی تان، برخی از دستورالعمل ها، توصیه ها و حتی حقیقت ها را نادیده بگیرید. چون این تنها راهی است که می توانید برای لحظه حال و نبردی که اکنون پیش رویتان قرار دارد، تصمیم درستی بگیرید.

غافلگیری خودتان، بهترین استراتژی جنگ است

انسان های زیادی با این بهانه که اکنون آماده نیستند، اهداف خود را پشت گوش می اندازند و هرگز قدمی برای انجامشان برنمی دارند.

حقیقت این است که لحظه کامل آماده بودن هیچ وقت فرا نمی رسد؛ این یک انتظار بیهوده و خیالی خام است.

وقتی بهانه آماده بودن را نادیده می گیرید و از آن عبور می کنید، نه تنها با چهره بسیار قوی تری از خودتان آشنا می شوید بلکه یاد می گیرید که از منابع محدودتان به بهترین شکل ممکن استفاده کنید.

باختن را فراموش کنید، روی پیروزی متمرکز شوید

سیاست «داشتن نقشه دوم» خیانتی به خودتان است. چون با این کار، توجهتان از موضوع اصلی منحرف می شود و با این خیال آسوده که اگر شکست بخورید راه فراری وجود دارد، نهایت تلاش، تمرکز و قدرت خود را به کار نمی گیرید.

به جای امتحان کردن چند هدف، تنها یک هدف بزرگ را که واقعا برایتان مهم و خواستنی است انتخاب کنید و تمام خودتان را برای رسیدن به آن، روی میز بگذارید.

زنده بودن و زندگی کردن، چالشی خطرات، یک شوخی بزرگ و نبردی جانانه است. پس هرگز به باختن فکر نکنید. هر قدم خود را با این فکر که پیروز می شوید بردارید. این رسم درست رسیدن به خواسته ها است.

استراتژی جنگ خود را بر نداشتن استراتژی برپا کنید

ذهن انسان به قلاب ها علاقه زیادی دارد. چون می تواند با پایبند شدن به یک موضوع، زحمت تحلیل موضوع های تازه را از خودش دور کند. این همان جایی است که شما باید وارد شوید. زیرا این قلاب ها در طول زمان به یک تعصب تبدیل می شوند و تا جایی پیش می روند که شما تاب شنیدن نظرهای مخالف نسبت به آن را از دست می دهید.

در نتیجه، کوچک و ضعیف می شوید در حالی که فکر می کنید روز به روز در حال قوی تر شدن هستید. بهترین کار این است که به افکارتان و هر موضوع تازه فقط به چشم رهگذری بنگرید که از کنارتان عبور می کند.

سعی نکنید با دعوت کردن او به خانه تان از آن غریبه مرموز یک دوست گرمابه و گلستان بسازید. این روشی است که به شما اجازه می دهد مثل یک شاخه نازک، نرم و انعطاف پذیر شوید و در مقابل شدید ترین طوفان ها نیز تاب بیاورید. شاخه جوانی که فکرهای تازه همچون عصاره ای در وجودش جریان دارند، هرگز نمی شکند.

چه زمانی باید احتیاط کرد؟

احتیاط کردن شمشیری دو لبه است. همان اندازه که استفاده از آن برای پیشگیری از خطرها ضروری است، افتادن در دام آن و تردید داشتن در مورد هر گزینه ای فرصت ها را از چنگمان درمی آورد.

احتیاط نیز مثل تمام چیزهای جهان به یک وزنه نیاز دارد تا تعادل خود را حفظ کند. سنگی که تعادل احتیاط را حفظ می کند، اراده و اعتمادی است که به خودتان و توانایی هایتان دارید.

به خودتان بقبولانید که حتی اگر نتیجه این اعتماد، بروز یک اشتباه باشد باز هم می توانید با قدمی قدرتمندتر، آن را جبران کنید.

آیا بزرگ ترین دشمن خودتان را می شناسید؟

بزرگ ترین دشمن شما نه در میدان کارزار بلکه در وجود خودتان قرار دارد. شما بزرگ ترین، خطرناک ترین و درنده ترین دشمن خودتان هستید.

شما زمان گران بهایتان را از خودتان می دزدید و آن را صرف انجام کارهای بیهوده می کنید، شما فرصت های ناب زندگی تان را به بهانه های پوشالی از دست خودتان درمی آورید، شما تنها فرصت برای رویارویی با عشق واقعی زندگی تان را به خاطر ترس، تردید و ضعیف بودن از دست می دهید، شما دوستان بد را به جای دوستان خوب انتخاب می کنید و به این ترتیب، زندگی تان را به دره نابودی سوق می دهید.

بدتر از همه اینکه شما لحظه حال را رها می کنید و مدام در گذشته و آینده روزگار می گذرانید و تا اندازه ای در این کار زیاده روی می کنید که به بازنده زندگی تان تبدیل می شوید.

برای آنکه استراتژی جنگ را به کار بگیرید و بزرگ ترین دشمن خود را به بهترین دوست خود تبدیل گردانید باید به او یادآوری کنید که نفس کشیدن در این کالبد، ابدی نیست. روزی مرگ، آزادی زیستن را از چنگتان درمی آورد.

سپس او را به سمت اکنون و ارزشمندی لحظه هایی که آنها را بیهوده سپری می کند هدایت کنید. مرگ، بزرگ ترین انگیزه برای زندگی کردن است؛ از قدرت آن برای تجربه یک زندگی عمیق بهره بگیرید.

هرگز حضور حاضر غایب شنیده ای؟

یک استراتژیست، زمانی می تواند قدم های درستی بردارد که ذهنش در زمان حال زندگی کند. داشتن حضور ذهن به او قدرت دیدن حقیقت ماجراها را فراتر از احساس های ضد و نقیض پیرامون آن می دهد. یادتان باشد، همان قدر که داشتن حضور ذهن، خوب است حفظ تعادل در استفاده از آن نیز اهمیت دارد.

گاهی برای دیدن بهترین چهره از موقعیت های کنونی، باید چشم را از لحظه اکنون دور کرد و آینده را هم دید. در ادامه، پنج گام مهم برای تقویت حضور ذهن که پایه ساخت استراتژی جنگ است را برایتان توضیح می دهیم.

گام اول: بیدار شدن

همیشه این آتش نیازها هستند که تنور عملکرد ما را گرم می کنند. وقتی احساس کنیم که به حاضر بودن در لحظه و جمع کردن تمام حواسمان در یک نقطه نیاز داریم، قدرت برداشتن قدم های بعدی و تغییر دادن زندگی مان را به دست خواهیم آورد. پس اول باید احساس کنید که به قدرت حضور ذهن نیاز دارید.

گام دوم: از قدرت نیروهای متضاد استفاده کنید

برخی از انسان ها به صورتی ذاتی این ویژگی را دارند که در شرایط پُر تنش، آرامش خود را حفظ کنند و با در اختیار گرفتن اوضاع، ماجرا را به نفع خود تغییر دهند. اما برای آن دسته از افراد که چنین موهبتی ندارند، مسیر تمرین کردن باز است.

شما باید با توجه به زندگی تان راهی پیدا کنید تا مدام خود را در معرض موقعیت های تنش زا قرار دهید. تفاوت بزرگ این موقعیت ها با مواردی که واقعا در زندگی تان پیش می آیند در این است که شما خودتان آگاهانه آنها را انتخاب می کنید و به این ترتیب، تنش کمتری را از سر می گذرانید.

اما این موضوع به شما کمک می کند تا در شرایط واقعی، عملکرد بسیار بهتری داشته باشید و با حضور ذهن دست به عمل بزنید. در حقیقت، روبه رو شدن با ترس هایتان بهترین استراتژی جنگ است چون شما را آبدیده می کند.

گام سوم: مستقل باشید

تکیه کردن به دیگران، پشت اسم های گوناگونی پنهان می شود؛ گاهی آن را عشق می نامند و گاهی وظیفه. شاید در نگاه اول، تکیه کردن به دیگران باعث شود تا برخی از نیازهای مادی و روحی شما خیلی سریع به پاسخ برسند؛ اما در حقیقت، انسان با وابسته کردن خودش به دیگران، توانایی محافظت کردن از جسم و روحش و ایستادن روی پاهایش را از دست می دهد.

یک مبارز واقعی، مثل یک تک درخت قدرتمند است. او از حضور در کنار درختان دیگر لذت می برد. آنها آب و آفتاب را با هم شریک می شوند. اما در عین حال، این تک درخت، استقلال خودش را حفظ می کند.

درختی که به دیگران تکیه دهد، دیر یا زود با از دست دادن تکیه گاه خود به گزینه ای جذاب برای یک هیزم شکن تبدیل می شود. برای افزایش استقلال خود باید روی تقویت کردن مهارت هایتان کار کنید.

با در پیش گرفتن این تفکر، نه تنها به هنگام قرارگیری در شرایط بحرانی، توانایی دادن پاسخ مناسب را پیدا خواهید کرد بلکه از تحمل درد و رنج بیهوده نیز نجات پیدا می کنید.

گام چهارم: لازم نیست همیشه با جنگیدن برنده شوید

پیرامون همه ما افرادی هستند که فکر می کنند تنها راه درست آن چیزی است که آنها می بینند. چنین افرادی مدام لاف می زنند و مهارت های نداشته شان را در بوق و کرنا می کنند.

حتی گاهی در میان حرف هایشان به سمت شما نیز تیرهای زهرآگینی را نشانه می روند. برخی از مردم، تاب این حجم از حماقت را ندارند و برای مقابله با آنها دست به اقدام می زنند. اما شما به عنوان یک استراتژیست هرگز نباید با آنها بجنگید. چون می دانید که داشتن و دانستن استراتژی جنگ، همیشه به معنای حضور در میدان نبرد نیست.

یادتان باشد، شما نمی توانید همه آدم هایی که در اطرافتان زندگی می کنند را کنترل کرده یا با تمام قدرت با آنها بجنگید. در این صورت، تنها چیزی که زودتر از همه نابود می شود خودتان هستید. به جای جنگیدن از سیاست استفاده کنید.

در قدم اول باید درک کنید که آنها آن قدر اهمیت ندارند که ذهن شما را برهم بریزند. وقتی این واقعیت را بپذیرید، بخش زیادی از خشم و نگرانی شما فروکش می کند. سپس باید یاد بگیرید که آنها را مانند کودکانی که چیز زیادی نمی دانند کنترل کنید.

شاید در ظاهر مجبور شوید که با آنها موافقت کرده و سرتان را به نشانه تایید حرف هایشان تکان دهید. اما پادشاه واقعی شما هستید و آنها فقط عروسک هایی هستند که در دستان شما حرکت می کنند.

لازم نیست هر قدمی که برمی دارید را با جزئیات فراوان به دیگران اطلاع دهید. تنها چیزهایی که خودتان انتخاب می کنید را به دیگران نشان دهید و بگذارید آنها با این تفکر که همه چیز را می دانند و همه آدم ها را کنترل می کنند، خوش باشند. یادتان باشد، یک جنگجوی واقعی شمشیرش را فقط برای حریفان واقعی بیرون می کشد.

گام پنجم: به هنگام هراس و نگرانی به چیزهای ساده فکر کنید

وقتی در شرایط هیجانی قرار می گیرید، گفتن حرف هایی مانند: «آرام باشید» یا «حضور ذهن داشته باشید» بیشتر به لطیفه هایی تلخ شبیه می شوند تا راهکارهایی قابل اجرا. در واقع، رسیدن به این حد از کنترل ذهن به تلاش و تمرین زیادی نیاز دارد.

شما در طول زمان و قدم به قدم یاد می گیرید که ذهن خودتان را کنترل کنید. اما در گام های ابتدایی، بهترین کار این است که وقتی در شرایط هیجانی قرار می گیرید، به سرعت، ذهنتان را به سمت یک موضوع ساده هدایت کنید.

فرقی نمی کند که این موضوع چه چیزی است. فقط باید آن قدر ساده و جذاب باشد که به ذهنتان فرصتی برای تحلیل و درک شرایط بدهد. وقتی ذهن شما روی یک موضوع متمرکز است، نمی تواند در مورد موضوع دیگری نگران باشد. می توانید از این قابلیت ذهن خود برای روبه رو شدن با چهره واقعی مشکلات استفاده کنید.

مهم ترین درس ها از کتاب 33 استراتژی جنگ برای معامله در بازار سهام

• همیشه گنج های پنهان در مرکز دایره پنهان نیستند. در حقیقت، گرایش به مرکزگرایی با سیاست های یک استراتژیست باهوش، همخوانی ندارد.

اگر خوب نگاه کنید، گاهی در حاشیه این دایره می توانید فرصت هایی ناب و گنج هایی کشف نشده را که تنها برای شما کنار گذاشته شده اند کشف کنید.

• خاطرات، بسیار قدرتمند هستند؛ به ویژه اگر یادگاری هایی از پیروزی های گذشته شما باشند. اما در حقیقت، نبردهایی که در گذشته داشته اید فقط زنجیری به پای نبردهای آینده تان هستند.

هیچ تضمینی وجود ندارد که نبرد آینده مانند گذشته باشد. همه چیز تغییر می کند. پس قبل از هر کار تازه ای، ذهن خود را نیز تازه کنید. تنها در این صورت می توانید چیزهایی که واقعا وجود دارند – نه چیزهایی که فکر می کنید وجود دارند – را ببینید و با توجه به حرکت های حریفتان بازی کنید.

• گاهی صحنه نبرد دچار هیاهو می شود و آتش آن به ذهن شما نیز زبانه می کشد. بسیاری از مردم در این وضعیت، کنترل ذهنی خود را دست می دهند و تصمیم هایی عجولانه می گیرند. چون در یک آن، خاطرات شکست های گذشته، سختی هایی که بعد از آن تحمل کردند و تمام ناامیدی هایشان بر سرشان آوار می شود و قدرت تحلیل درست را از آنها می گیرد.

در این جور مواقع، باید ذهن خود را به یک منبع آرامش قلاب کنید تا بتوانید حضور ذهن خود را دوباره به دست بیاورید. یادتان باشد، مقاومت در برابر فشارهای هیجانی با تمرین کردن و به چالش کشیدن خودتان ایجاد می شود. پس صبور باشید.

• تفکر گروهی بیشتر از آنکه برایتان مفید باشد به ضرر شما است. این سبک از تفکر، استقلال فکری و قدرت تحلیل را از شما می رباید. اگر مدام به دنبال تفکر گروه های خاص باشید و از تصمیم های آنها پیروی کنید، به فرد ضعیفی تبدیل می شوید که قدرت گرفتن تصمیم های مهم را ندارد و برای هر حرکتی چشمش را به جهت حرکت دیگران می دوزد.

گاهی در میدان نبرد، شما تنها لشکر خودتان هستید. نباید با چشم دوختن به دیگران که گاهی در نقش دشمنان دوست نما ظاهر می شوند، زندگی تان را تباه کنید.

• هنگامی که عمق شناخت شما از خودتان افزایش پیدا کند، فرصت های بیشتری برای پیروزی به دست خواهید آورد. نبردهای خود را نه بر اساس شناخت دشمنانتان بلکه بر اساس نقطه های قوت خود و شناخت عمیق محدودیت هایتان برنامه ریزی کنید.

خلاصه ای از آنچه با هم در 33 استراتژی جنگ گفتیم:

• وجود دشمن در زندگی تان جنبه های مثبتی هم دارد. مثلا دشمنانتان به شما انگیزه حرکت کردن و تغییر وضعیت کنونی را می دهند، آنها با حضورشان به شما ثابت می کنند که ارزشمند و قوی هستید؛ دشمنان شما معیاری برای محک زدن عمق و کیفیت تلاش هایتان به شمار می روند.
• دانستن همیشه به معنای توانستن نیست؛ بلکه این درک درست از شرایط و هماهنگ شدن با موقعیت فعلی است که به پیروز شدنتان کمک می کند.
• تاکید زیاد روی یک باور باعث می شود که شما از یک فرد با فکر باز و عمیق به فردی کوته فکر و سطحی نگر تبدیل شوید. به جای تعصب روی باورهایتان آنها را در جیبتان نگه دارید و هرگاه که نیاز داشتید آنها را بسته به شرایط و نبرد پیش رویتان خرج کنید.
• زمان مناسب برای اقدام کردن هرگز از راه نمی رسد. بهانه تراشی را کنار بگذارید و تا زمانی که هنوز فرصتی برای نفس کشیدن دارید به دنبال اهداف و آرزوهایتان بروید.
• به باختن فکر نکنید. نقشه دوم نداشته باشید. باید این گونه فکر کنید که یا پیروز می شوید یا در حال یک نبرد بزرگ از دنیا می روید.

کشتی هایتان را در ساحل آتش بزنید تا هرگز به فکر عقب نشینی و فرار نیفتید. در این صورت می توانید با تمام وجودتان برای پیروزی تلاش کنید.

• احتیاط کردن در برخورد با چیزها یا موقعیت های جدید به شما کمک می کند که آگاه تر قدم بردارید. اما اگر حد تعادل را در احتیاط کردن نگه ندارید ممکن است به وسواس و تردید دچار شوید. در آن صورت، قدرت عمل خود و شجاعت گرفتن تصمیم های سریع را از دست می دهید.
• شما بزرگ ترین دشمن خودتان هستید و به راحتی، زمان، منابع و فرصت های ارزشمندتان را از بین می برید. برای تبدیل کردن خودتان به یک دوست و یار با وفا به یاد بیاورید که نفس کشیدن ابدی نیست و روزی با مرگ ملاقات خواهید کرد. این تکانه به شما کمک می کند تا عمیق تر و با کیفیت تر زندگی کنید.
• پنج گام مهم برای تقویت حضور ذهن عبارت اند از: روشن شدن آتش نیاز به حضور ذهن، استفاده کردن از قدرت نیروهای متضاد، مستقل بودن با وجود زندگی در کنار دیگران، خرج کردن سیاست به جای کشیدن شمشیر و فکر کردن به چیزهای ساده به هنگام نگرانی ها است.
• یک استراتژیست باهوش فقط روی مرکز ماجرا تمرکز ندارد. او به گنج ها و فرصت های نابی که در حاشیه وجود دارند نیز توجه می کند.
• هیچ کس نمی تواند تضمین کند که نبرد آینده مانند گذشته پیش می رود. بهترین کار این است که قبل از هر اقدام تازه، ذهن خود را از خاطرات پیروزی ها و شکست های گذشته پاک کرده و به ماجراها آن گونه که هستند نه آن گونه که می خواهید باشند، نگاه کنید. در این صورت می توانید تصمیم های درست تری بگیرید.
• به هنگام قرار گرفتن در بحران ها ذهن خود را به یک منبع آرامش قلاب کنید تا بتوانید از آن بحران بگذرید. بعد از آن، با تمرین و قرار دادن آگاهانه خودتان در موقعیت های پُر تنش، ذهنتان را آماده کنید و قدرت کنترل خودتان را بالاتر ببرید.
• دنباله روی از نظرات دیگران و چشم دوختن به حاصل تفکر گروهی عده ای خاص، دستان شما را برای اقدام کردن و چشمانتان را به روی حقایق ماجرا می بندد. همیشه در تصمیم گیری استقلال خود را حفظ کنید.

پیام اصلی نویسنده در کتاب 33 استراتژی جنگ چه بود؟

«رابرت گرین» (Robert Greene) سعی دارد از تک تک کسانی که زمان خود را صرف خواندن کتاب 33 استراتژی جنگ می کنند، استراتژیست هایی کاردان بسازد.

او علت بخش بزرگی از شکست انسان های هم قرن خود را ناآگاهی از استراتژی های رقبا یا دشمنانشان می داند. گرین با کندوکاو در ماجراهای واقعی تاریخ به دنبال نشانه هایی می گردد تا بهترین راه ها را برای کسانی که می خواهند به جای یک قربانی، جنگجو باشند پیدا کند.

رابرت گرین می گوید: «گاهی باید خود را وادار کنید تا مسیرهای جدید را بپیمایید؛ حتی اگر پرخطر باشند. هر آنچه را در آرامش و امنیت از دست بدهید، بدون تردید در غافل گیری و نوگرایی به دست خواهید آورید.»

نظر شما چیست؟

به عنوان یک معامله گر که در بازار سهام مشغول به کار است و اکنون در مورد استراتژی جنگ چیزهای جالبی می داند بیشتر از چه استراتژی برای خرید و فروش سهم ها استفاده می کنید؟