شرکت ونگارد گروپ (Tha Vanguard Group)
گروه ونگارد (Tha Vanguard Group) بزرگ ترین شرکت ارائه دهنده صندوق های سرمایه گذاری متقابل است. درواقع این شرکت پس از iShares شرکت Black Rock، دومین تأمین کننده وجوه قابل معامله در بورس در سطح جهانی شناخته می شود. علاوه بر این، گروه ونگارد خدمات کارگزاری، خدمات حساب آموزشی، برنامه ریزی مالی، مدیریت دارایی، مستمری متغیر و ثابت را ارائه می دهد. مشتریان خدمات ارائه شده توسط این گروه شرکت های سرمایه گذاری، سرمایه گذاران نهادی، افراد، حامیان برنامه های بازنشستگی و مشاوران مالی هستند.
گروه ونگارد از 30 سپتامبر 2017، پیشنهاد های مالی خود را به بیش از 175 صندوق سرمایه گذاری مشترک ایالات متحده و 195 صندوق دیگر در بازار بین المللی گسترش داده است. این صندوق به بیش از 20 میلیون سرمایه گذار در بیش از 170 کشور خدمات ارائه می دهد.
تاریخچه گروه ونگارد
گروه ونگارد یک شرکت مدیریت سرمایه گذاری خصوصی است که John C. Bogle آن را در 1 می 1975 تأسیس کرد. شعبه اصلی گروه ونگارد در شهر مالورن ایالت پنسیلوانیا آمریکا واقع شده است.
درواقع گروه ونگارد زیرمجموعه ای از صندوق Wellington به شمار می آید. این صندوق در سال 1929 میلادی توسط یک حسابدار رسمی به نام Walter L.Morgan راه اندازی شده و Bogle نیز بلافاصله پس از آنکه در سال 1951 از دانشگاه پرینستون فارغ التحصیل شد، به شرکت Wellington پیوست. Bogle از ابتدا به سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک تمایل داشت و این موضوع از مطالعات وی در دانشگاه پرینستون نشئت می گرفته است. براساس این مطالعات Bogle متوجه شد بیشتر صندوق های سرمایه گذاری مشترک در آمریکا سود کافی ندارند، مگر اینکه با سرمایه گذاری در شاخص S&P 500 بورس اقدام شوند.
ساختار مالکیت گروه ونگارد
برخلاف سایر شرکت های سرمایه گذاری، ساختار گروه ونگارد به عنوان یک شرکت تحت مالکیت مشتری طراحی شده و هیچ مالکیت خارجی از سرمایه گذاری های انجام شده در این شرکت، سودی کسب نمی کند. درواقع این شرکت متعلق به صندوق هایش است که آن ها نیز در مالکیت سهام دارانش قرار می گیرند. این امر سبب می شود سهام داران صاحبان واقعی شرکت باشند و هیچ سرمایه گذار خارجی جز خود سهام داران وجود نداشته باشد.
این ساختار نه تنها از تضاد منافع جلوگیری می کند، بلکه میزان هزینه های پرداخت شده توسط صندوق ها را نیز کاهش می دهد. ونگارد موفق شد متوسط نسبت هزینه صندوق های خود را از 0.89 درصد در سال 1975 به 0.12 درصد در سال 2016 کاهش دهد.
تجربیات Bogle پیش از راه اندازی گروه ونگارد
درحالی که Bogle در حال کار در Wellington Management Company بود، مؤسس شرکت یعنی Walter Morgan تصمیم به بازنشستگی گرفت و Bogle را برای پست مدیریت استخدام کرد. در آن زمان شرکت با مشکلاتی مواجه بود و Morgan با امید احیای صندوق از Bogle خواست تا هر کاری که می تواند برای رسیدن به این هدف انجام دهد.
در این راستا بوگل استراتژی رشدی که شامل استخدام مدیران صندوق سرمایه گذاری باتجربه، به دست آوردن یک صندوق رشد تهاجمی و تنوع بخشیدن به تجارت مشاور سرمایه گذاری بود، ایجاد کرد. وی در سال 1966، با شرکت های سرمایه گذاری موفق به نام Thorndike, Doran, Paine and Lewis,Inc ادغام انجام داد و این شرکت اکنون دو صندوق به نام های Wellington Fund و Ivest Fund دارد. این خرید در سال 1967 تکمیل شد و بوگل در سال 1970 در سمت مدیرعامل آن قرار گرفت.
پس از ادغام، به دنبال افت بازار، سهام نامساعد شد و هر دو صندوق عملکرد ضعیفی از خود نشان دادند. این عملکرد ضعیف، سبب نارضایتی از مدیریت شرکت شد و همکاران شرکت مستقر در بوستون که بیشترین سهام شرکت را در اختیار داشتند، در سال 1974 تصمیم به اخراج بوگل گرفتند.
روند شکل گیری گروه ونگارد
با وجود اینکه بوگل از شرکتی که آن را متعلق به خود می دانست، اخراج شد، امید خود را از دست نداد و تسلیم نشد. پس از مدتی قوانین فدرال ایالت متحده، صندوق های سرمایه گذاری را ملزم به معرفی هیئت مدیره ای مستقل از هیئت مدیره شرکت کرد. این قانون سبب شد بوگل توسط مدیران Wellington به عنوان رئیس انتخاب شود. بوگل با استفاده از حمایت هیئت مدیره دو صندوق Wellington و Invest را از Wellington Management Company مستقل کرد.
وی تصمیم گرفت به افتخار Lord Horatio’s HMS Vanguard در طوب نبردهای Battle of the Nile نام صندوق را به Vanguard به معنای پیشرو/ پیشتاز تغییر دهد. در ابتدا هیئت مدیره با تغییر نام مخالفت کرد، اما پس از آنگه بوگل اشاره کرد این صندوق در کنار سایر صندوق های Wellington قرار می گیرد، با این تغییر نام موافقت شد. بوگل این نام را به صورت رسمی ثبت کرد و گروه ونگارد of Investment Companies در جولای 1975 افتتاح شد.
روند پیشرفت گروه ونگارد
پس از تشکیل شرکت گروه ونگارد، Bogle بر یک استراتژی رشد تهاجمی همراه با نگاهی دقیق به یک صندوق غیرفعال مرتبط با عملکرد S&P 500 تمرکز کرد. به دنبال این نگرش گروه ونگارد در سال 1976، اولین صندوق سرمایه گذاری ایندکس را تأسیس کرد که این صندوق بعدها به Vanguard 500 Index Fund تغییر نام داد. پس از آن این صندوق اولین عرضه اولیه خود را با هدف جذب 150 میلیون دلار منتشر کرد، اما تنها موفق به جذب 11 میلیون دلار شد.
به دنبال استقبال ضعیف سرمایه گذاران، بانکی که این صندوق را مدیریت می کرد، خواستار لغو آن شد، اما Bogle تصمیم به ادامه سرمایه گذاری در آن گرفت. سرمایه این صندوق در سال اول تا 17 میلیون دلار افزایش یافت، اما پس از آنکه Bogle توانست این صندوق را با یکی از صندوق های Wellington که توسط Vanguard مدیریت می شد، ادغام کند، سرمایه آن به 100 میلیون دلار افزایش یافت.
با موفقیت اولین صندوق، Vanguard اقدام به راه اندازی صندوق های مشترک دیگری کرد. از میان آن ها می توان به Total Bond Fund در سال 1986 و Vanguard Extended Market Index Fund در سال 1987 اشاره کرد. درنهایت در سال 1990 گروه ونگارد به بزرگ ترین ارائه دهنده صندوق سرمایه گذاری مشترک در جهان تبدیل شد.
ویژگی های گروه ونگارد
- گروه ونگارد پس از BlackRock دومین شرکت بزرگ سرمایه گذاری در جهان است.
- ونگارد بزرگ ترین ناشر صندوق های سرمایه گذاری مشترک در سراسر جهان است.
- این شرکت دومین صادرکننده بزرگ صندوق های ETF در جهان است.
- ساختار گروه ونگارد از سایر شرکت های سرمایه گذاری متفاوت بوده و مالکیت آن متعلق به سهام داران شرکت است.
- این شرکت بیش از 7.50 تریلیون دلار دارایی را تحت مدیریت دارد.
- مقر اصلی ونگارد در Pennsylvania واقع شده است.
- تا سال 2021 بزرگ ترین صندوق های اوراق قرضه در جهان را دارد.
- ونگارد تنها در آمریکا 209 صندوق سرمایه گذاری دارد.
- شاخص کل بازار اوراق قرضه ونگارد به ثبات، شفافیت، هزینه کم و مدیریت ریسک معروف است.
- ساختار شرکت ونگارد سبب شد تا از تضاد منافعی که در سایر شرکت های مدیریت سرمایه گذاری وجود دارد، جلوگیری شود.
- این شرکت موفق شده هزینه های خود را از زمان تأسیس تاکنون، کاهش دهد.مزایای سرمایه گذاری Index
در مقابل سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک با مدیریت فعال، Bogle یکی از بزرگ ترین طرفداران سرمایه گذاری Index بوده و از این رو Vanguard نیز دارای تعدادی از بزرگ ترین صندوق های Index است. براساس گفته بوگل به طورکلی صندوق هایی که به صورت فعال مدیریت می شوند، امکان غلبه بر صندوق هایی که به صورت غیرفعال مدیریت می شوند، ندارند.
صندوق هایی که به صورت فعال مدیریت می شوند، کارمزد بیشتری دریافت می کنند که این امر در درازمدت به کسب سود منجر می شود. علاوه بر این، مدیران بسیاری از این صندوق ها از شاخص های معیار خود نیز عبور نمی کنند. براساس تخمین های انجام شده 50 تا 80 درصد صندوق های سرمایه گذاری مشترک در بیشتر سال های فعالیتشان، از شاخص های معیار خود عبور نمی کنند. این امر مزیت واقعی بیشتر صندوق های مشترک با مدیریت فعال را زیر سؤال می برد.
اما در مقابل صندوق های Index برای سرمایه گذاری بسیاری از سرمایه گذاران منطقی تر است. صندوق های سرمایه گذاری مشترک و ETF هایی که از شاخص ها پیروی می کنند، هزینه های بسیار پایینی دارند. لازم است سرمایه گذاران اطمینان حاصل کنند که آیا دارایی آن ها عملکرد شاخص را منعکس و دنبال می کند یا خیر، این موضوع سبب کاهش هزینه ها برای سرمایه گذاران می شود.
حتی با وجود شاخص های گسترده ای مانند S&P 500، مؤلفه های Index توسط متخصصان سرمایه گذاری ماهر و کاربلد انتخاب می شوند؛ برای مثال اگر شرکتی دارای مشکلات مالی شد، می توان آن را از شاخص حذف کرد. همچنین حتی اگر سرمایه گذاری به صورت منفعلانه از شاخص پیروی کند، همچنان می تواند از مشاوره های حرفه ای برای سرمایه گذاری بهره ببرد.
رویکرد شرکت ونگارد به ارزهای دیجیتال
از آنجا که وضعیت فعلی ارزهای دیجیتال در حالت نوسانی و سوداگرانه قرار دارد، ونگارد معتقد است سرمایه گذاری بلندمدت در آن موفقیت آمیز نخواهد بود. فلسفه سرمایه گذاری در ونگارد سبب می شود سرمایه گذاران در مسیر درستی حرکت کنند و ریسک های موجود را کاهش دهند.
براساس اصول آزمایش شده، گروه ونگارد بر این نکته تأکید دارد که سرمایه گذاری در بلندمدت ضروری است و دنبال کردن ترندهای کوتاه مدت بازار می تواند برای پرتفوی فرد بسیار پرهزینه باشد. به طورکلی براساس اعلام وب سایت رسمی این شرکت، گروه ونگارد ارزهای دیجیتال را به عنوان گزینه سرمایه گذاری برای مشتریان خود ارائه نمی دهد؛ با وجود این تأثیر آن ها را در دنیای سرمایه گذاری تأیید می کند. درنهایت به دلیل افزایش محبوبیت بازار ارزهای دیجیتال و فناوری بلاک چین، این شرکت نظارت خود بر توسعه این بازار ادامه و بهترین مسیر را برای سرمایه گذاران خود تشخیص خواهد داد.
