شرکت ونگارد گروپ (Tha Vanguard Group)
گروه ونگارد (Tha Vanguard Group) بزرگ‌ترین شرکت ارائه‌دهنده صندوق‌های سرمایه‌گذاری متقابل است. درواقع این شرکت پس از iShares شرکت Black Rock، دومین تأمین‌کننده وجوه قابل معامله در بورس در سطح جهانی شناخته می‌شود. علاوه بر این، گروه ونگارد خدمات کارگزاری، خدمات حساب آموزشی، برنامه‌ریزی مالی، مدیریت دارایی، مستمری متغیر و ثابت را ارائه می‌دهد. مشتریان خدمات ارائه‌شده توسط این گروه شرکت‌های سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاران نهادی، افراد، حامیان برنامه‌های بازنشستگی و مشاوران مالی هستند.
گروه ونگارد از 30 سپتامبر 2017، پیشنهاد‌های مالی خود را به بیش از 175 صندوق سرمایه‌گذاری مشترک ایالات‌متحده و 195 صندوق دیگر در بازار بین‌المللی گسترش داده است. این صندوق به بیش از 20 میلیون سرمایه‌گذار در بیش از 170 کشور خدمات ارائه می‌دهد.
تاریخچه گروه ونگارد
گروه ونگارد یک شرکت مدیریت سرمایه‌گذاری خصوصی است که John C. Bogle آن را در 1 می 1975 تأسیس کرد. شعبه اصلی گروه ونگارد در شهر مالورن ایالت پنسیلوانیا آمریکا واقع شده است.
درواقع گروه ونگارد زیرمجموعه‌ای از صندوق Wellington به شمار می‌آید. این صندوق در سال 1929 میلادی توسط یک حسابدار رسمی به نام Walter L.Morgan راه‌اندازی شده و Bogle نیز بلافاصله پس از آنکه در سال 1951 از دانشگاه پرینستون فارغ‌التحصیل شد، به شرکت Wellington پیوست. Bogle از ابتدا به سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک تمایل داشت و این موضوع از مطالعات وی در دانشگاه پرینستون نشئت می‌گرفته است. براساس این مطالعات Bogle متوجه شد بیشتر صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک در آمریکا سود کافی ندارند، مگر اینکه با سرمایه‌گذاری در شاخص S&P 500 بورس اقدام شوند.
ساختار مالکیت گروه ونگارد
برخلاف سایر شرکت‌های سرمایه‌گذاری، ساختار گروه ونگارد به‌عنوان یک شرکت تحت مالکیت مشتری طراحی شده و هیچ مالکیت خارجی از سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده در این شرکت، سودی کسب نمی‌کند. درواقع این شرکت متعلق به صندوق‌هایش است که آن‌ها نیز در مالکیت سهام‌دارانش قرار می‌گیرند. این امر سبب می‌شود سهام‌داران صاحبان واقعی شرکت باشند و هیچ سرمایه‌گذار خارجی جز خود سهام‌داران وجود نداشته باشد.
این ساختار نه‌تنها از تضاد منافع جلوگیری می‌کند، بلکه میزان هزینه‌های پرداخت‌شده توسط صندوق‌ها را نیز کاهش می‌دهد. ونگارد موفق شد متوسط نسبت هزینه صندوق‌های خود را از 0.89 درصد در سال 1975 به 0.12 درصد در سال 2016 کاهش دهد.
تجربیات Bogle پیش از راه‌اندازی گروه ونگارد
درحالی‌که Bogle در حال کار در Wellington Management Company بود، مؤسس شرکت یعنی Walter Morgan تصمیم به بازنشستگی گرفت و Bogle را برای پست مدیریت استخدام کرد. در آن زمان شرکت با مشکلاتی مواجه بود و Morgan با امید احیای صندوق از Bogle خواست تا هر کاری که می‌تواند برای رسیدن به این هدف انجام دهد.
در این راستا بوگل استراتژی رشدی که شامل استخدام مدیران صندوق سرمایه‌گذاری باتجربه، به دست آوردن یک صندوق رشد تهاجمی و تنوع‌بخشیدن به تجارت مشاور سرمایه‌گذاری بود، ایجاد کرد. وی در سال 1966، با شرکت‌های سرمایه‌گذاری موفق به نام Thorndike, Doran, Paine and Lewis,Inc ادغام انجام داد و این شرکت اکنون دو صندوق به نام‌های Wellington Fund و Ivest Fund دارد. این خرید در سال 1967 تکمیل شد و بوگل در سال 1970 در سمت مدیرعامل آن قرار گرفت.
پس از ادغام، به‌دنبال افت بازار، سهام نامساعد شد و هر دو صندوق عملکرد ضعیفی از خود نشان دادند. این عملکرد ضعیف، سبب نارضایتی از مدیریت شرکت شد و همکاران شرکت مستقر در بوستون که بیشترین سهام شرکت را در اختیار داشتند، در سال 1974 تصمیم به اخراج بوگل گرفتند.
روند شکل‌گیری گروه ونگارد
با وجود اینکه بوگل از شرکتی که آن را متعلق به خود می‌دانست، اخراج شد، امید خود را از دست نداد و تسلیم نشد. پس از مدتی قوانین فدرال ایالت متحده، صندوق‌های سرمایه‌گذاری را ملزم به معرفی هیئت‌مدیره‌ای مستقل از هیئت‌مدیره شرکت کرد. این قانون سبب شد بوگل توسط مدیران Wellington به‌عنوان رئیس انتخاب شود. بوگل با استفاده از حمایت هیئت‌مدیره دو صندوق Wellington و Invest را از Wellington Management Company مستقل کرد.
وی تصمیم گرفت به افتخار Lord Horatio’s HMS Vanguard در طوب نبردهای Battle of the Nile نام صندوق را به Vanguard به معنای پیشرو/ پیشتاز تغییر دهد. در ابتدا هیئت‌مدیره با تغییر نام مخالفت کرد، اما پس از آنگه بوگل اشاره کرد این صندوق در کنار سایر صندوق‌های Wellington قرار می‌گیرد، با این تغییر نام موافقت شد. بوگل این نام را به‌صورت رسمی ثبت کرد و گروه ونگارد of Investment Companies در جولای 1975 افتتاح شد.
روند پیشرفت گروه ونگارد
پس از تشکیل شرکت گروه ونگارد، Bogle بر یک استراتژی رشد تهاجمی همراه با نگاهی دقیق به یک صندوق غیرفعال مرتبط با عملکرد S&P 500 تمرکز کرد. به‌دنبال این نگرش گروه ونگارد در سال 1976، اولین صندوق سرمایه‌گذاری ایندکس را تأسیس کرد که این صندوق بعدها به Vanguard 500 Index Fund تغییر نام داد. پس از آن این صندوق اولین عرضه اولیه خود را با هدف جذب 150 میلیون دلار منتشر کرد، اما تنها موفق به جذب 11 میلیون دلار شد.
به‌دنبال استقبال ضعیف سرمایه‌گذاران، بانکی که این صندوق را مدیریت می‌کرد، خواستار لغو آن شد، اما Bogle تصمیم به ادامه سرمایه‌گذاری در آن گرفت. سرمایه این صندوق در سال اول تا 17 میلیون دلار افزایش یافت، اما پس از آنکه Bogle توانست این صندوق را با یکی از صندوق‌های Wellington که توسط Vanguard مدیریت می‌شد، ادغام کند، سرمایه آن به 100 میلیون دلار افزایش یافت.
با موفقیت اولین صندوق، Vanguard اقدام به راه‌اندازی صندوق‌های مشترک دیگری کرد. از میان آن‌ها می‌توان به Total Bond Fund در سال 1986 و Vanguard Extended Market Index Fund در سال 1987 اشاره کرد. درنهایت در سال 1990 گروه ونگارد به بزرگ‌ترین ارائه‌دهنده صندوق سرمایه‌گذاری مشترک در جهان تبدیل شد.
ویژگی‌های گروه ونگارد
- گروه ونگارد پس از BlackRock دومین شرکت بزرگ سرمایه‌گذاری در جهان است.
- ونگارد بزرگ‌ترین ناشر صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک در سراسر جهان است.
- این شرکت دومین صادرکننده بزرگ صندوق‌های ETF در جهان است.
- ساختار گروه ونگارد از سایر شرکت‌های سرمایه‌گذاری متفاوت بوده و مالکیت آن متعلق به سهام‌داران شرکت است.
- این شرکت بیش از 7.50 تریلیون دلار دارایی را تحت مدیریت دارد.
- مقر اصلی ونگارد در Pennsylvania واقع شده است.
- تا سال 2021 بزرگ‌ترین صندوق‌های اوراق قرضه در جهان را دارد.
- ونگارد تنها در آمریکا 209 صندوق سرمایه‌گذاری دارد.
- شاخص کل بازار اوراق قرضه ونگارد به ثبات، شفافیت، هزینه کم و مدیریت ریسک معروف است.
- ساختار شرکت ونگارد سبب شد تا از تضاد منافعی که در سایر شرکت‌های مدیریت سرمایه‌گذاری وجود دارد، جلوگیری شود.
- این شرکت موفق شده هزینه‌های خود را از زمان تأسیس تاکنون، کاهش دهد.مزایای سرمایه‌گذاری Index
در مقابل سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک با مدیریت فعال، Bogle یکی از بزرگ‌ترین طرفداران سرمایه‌گذاری Index بوده و از این‌رو Vanguard نیز دارای تعدادی از بزرگ‌ترین صندوق‌های Index است. براساس گفته بوگل به‌طورکلی صندوق‌هایی که به‌صورت فعال مدیریت می‌شوند، امکان غلبه بر صندوق‌هایی که به‌صورت غیرفعال مدیریت می‌شوند، ندارند.
صندوق‌هایی که به‌صورت فعال مدیریت می‌شوند، کارمزد بیشتری دریافت می‌کنند که این امر در درازمدت به کسب سود منجر می‌شود. علاوه بر این، مدیران بسیاری از این صندوق‌ها از شاخص‌های معیار خود نیز عبور نمی‌کنند. براساس تخمین‌های انجام‌شده 50 تا 80 درصد صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک در بیشتر سال‌های فعالیتشان، از شاخص‌های معیار خود عبور نمی‌کنند. این امر مزیت واقعی بیشتر صندوق‌های مشترک با مدیریت فعال را زیر سؤال می‌برد.
اما در مقابل صندوق‌های Index برای سرمایه‌گذاری بسیاری از سرمایه‌گذاران منطقی‌تر است. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و ETF هایی که از شاخص‌ها پیروی می‌کنند، هزینه‌های بسیار پایینی دارند. لازم است سرمایه‌گذاران اطمینان حاصل کنند که آیا دارایی آن‌ها عملکرد شاخص را منعکس و دنبال می‌کند یا خیر، این موضوع سبب کاهش هزینه‌ها برای سرمایه‌گذاران می‌شود.
حتی با وجود شاخص‌های گسترده‌ای مانند S&P 500، مؤلفه‌های Index توسط متخصصان سرمایه‌گذاری ماهر و کاربلد انتخاب می‌شوند؛ برای مثال اگر شرکتی دارای مشکلات مالی شد، می‌توان آن را از شاخص حذف کرد. همچنین حتی اگر سرمایه‌گذاری به‌صورت منفعلانه از شاخص پیروی کند، همچنان می‌تواند از مشاوره‌های حرفه‌ای برای سرمایه‌گذاری بهره ببرد.
رویکرد شرکت ونگارد به ارزهای دیجیتال
از آنجا که وضعیت فعلی ارزهای دیجیتال در حالت نوسانی و سوداگرانه قرار دارد، ونگارد معتقد است سرمایه‌گذاری بلندمدت در آن موفقیت‌آمیز نخواهد بود. فلسفه سرمایه‌گذاری در ونگارد سبب می‌شود سرمایه‌گذاران در مسیر درستی حرکت کنند و ریسک‌های موجود را کاهش دهند.
براساس اصول آزمایش‌شده، گروه ونگارد بر این نکته تأکید دارد که سرمایه‌گذاری در بلندمدت ضروری است و دنبال‌کردن ترندهای کوتاه‌مدت بازار می‌تواند برای پرتفوی فرد بسیار پرهزینه باشد. به‌طورکلی براساس اعلام وب‌سایت رسمی این شرکت، گروه ونگارد ارزهای دیجیتال را به‌عنوان گزینه سرمایه‌گذاری برای مشتریان خود ارائه نمی‌دهد؛ با وجود این تأثیر آن‌ها را در دنیای سرمایه‌گذاری تأیید می‌کند. درنهایت به‌دلیل افزایش محبوبیت بازار ارزهای دیجیتال و فناوری بلاک چین، این شرکت نظارت خود بر توسعه این بازار ادامه و بهترین مسیر را برای سرمایه‌گذاران خود تشخیص خواهد داد.
