به ارز‌های دیجیتال، دارایی‌های دیجیتال و دارایی‌های کریپتو توکن می‌گویند. در واقع توکن نشان‌دهنده مالکیت و ارزش یک دارایی رمز‌نگاری شده (Crypto) در یک سیستم غیر‌متمرکز است. از نظر فنی هیچ تفاوتی بین ارز رمزنگاری‌شده، دارایی دیجیتال و یا دارایی کریپتو نیست و به همه این‌ها می‌توان واژه توکن را اطلاق کرد. در این مقاله یاد می‌گیریم که در صنعت کریپتو، معنی توکن چیست و اهمیت‌ و کاربردها توکن‌ها را نیز بیان می‌کنیم. علاوه بر این،‌ انواع توکن‌ها و استاندارهای آن‌ها را نیز به طور کامل توضیح می‌دهیم و بهترین توکن‌ها برای سرما‌یه‌گذاری را نیز معرفی خواهیم کرد.

توکن چیست؟

به ارزها و دارایی‌های دیجیتالی که بر روی بلاکچین غیربومی خود اجرا می‌شوند، توکن می‌گویند. در واقع توکن نشان‌دهنده مالکیت یک دارایی کریپتو بر روی بلاکچین است. به طور کلی توکن‌ها وظایف مهمی را در بلاکچین و سیستم‌های غیرمتمرکز defi/’>دیفای ایفا می‌کنند و باعث افزایش کارایی، امنیت و سهولت استفاده از سیستم مالی نوین می‌شوند.

کوین اتریوم و بیت‌کوین چیست

مفهوم توکن در ارزها و دارایی‌های دیجیتال چیست؟

توکن واژه‌ای است که امروزه در ارزهای دیجیتال زیاد شنیده می‌شود. درک اینکه توکن چیست برای افرادی که تازه با صنعت کریپتو آشنا شده‌اند ممکن است کمی گمراه کننده باشد زیرا این کلمه بسته به کاربرد می‌تواند یکی از مفاهیم رایج زیر را داشته باشد:

  • در صنعت کریپتو به هر ارز دیجیتالی به غیر از بیت‌ کوین و اتریوم، توکن می‌گویند. علی‌ رغم اینکه به صورت فنی هم بیت کوین و هم اتریوم توکن هستند. همچنین کلمه دیگری که در این مفهوم استفاده می‌شود آلت کوین (Alternative Coin) است. توکن و آلت کوین دنیای غیر از بیت‌ کوین و اتریوم را توصیف می‌کند زیرا بیت‌ کوین و اتریوم بسیار بزرگتر از باقی کوین‌ها هستند.
  • در امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) به دارایی‌های کریپتو غیر‌بومی که در بلاکچین یک ارز دیجیتال دیگر اجرا می‌شوند، توکن می‌گویند. برای مثال ارز دیجیتال اتریوم بلاکچین اختصاصی خود را دارد و ارز ETH یک ارز بومی بلاکچین اتریوم است در حالی که توکن‌های دیفای مثل Chainlink و Aave بر بستر بلاکچین‌های موجودی مثل اتریوم اجرا می‌شوند یا از آن استفاده می‌کنند و اصطلاحا به آنها توکن‌های غیربومی بلاکچین اتریوم می‌گویند. توکن‌های این دسته به برنامه‌های غیرمتمرکز کمک می‌کنند که به صورت خودکار نرخ کارمزد سیستم را محاسبه کنند و حتی فروش املاک مجازی را انجام دهند. این توکن‌ها را نیز می‌توان مانند باقی دارایی‌های دیجیتال دیگر نگهداری یا معامله کرد.

تفاوت بین ارز دیجیتال و توکن چیست؟

ارز دیجیتال (مثلاً بیت‌ کوین) دارایی است که بیشتر به عنوان ابزاری شبیه به پول عمل می‌کند، یعنی وسیله ای برای مبادله و ذخیره ارزش است. درحالی که توکن‌ها دارایی‌های کریپتویی هستند که علاوه براینکه می‌توان آنها را مانند پول استفاده کرد، دارای عملکردهای اضافه‌ای مانند حقوق حاکمیتی یا عملکردهای کاربردی خاص هستند.

برای مثال، توکن UNI یک توکن حاکمیتی و کنترلی برای پروتکل‌های صرافی Uniswap است (صرافی Uniswap یک صرافی غیرمتمرکز است که تحت اداره و مالکیت یک نهاد واحد نیست. همچنین، امکان مبادله ارزها را باهم بدون نیاز به شخص واسط میسر می‌کند).

تفاوت اصلی کوین‌ و توکن چیست؟

تفاوت کلیدی کوین‌ها و توکن‌ها در ساختار و هدف آن‌هاست. کوین‌ها بر روی بلاکچین خود عمل می‌کنند و کارکرد اصلی آن‌ها به عنوان وسیله مبادله است و اغلب برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها در شبکه بلاکچین استفاده می‌شوند. درحالی که توکن‌ها بر روی شبکه بلاکچین موجود اجرا می‌شوند (مهم نیست که بومی آن بلاکچین باشند یا نه) و هدف توکن‌ها ارائه طیف وسیع‌تری از عملکردهاست. توکن‌ها اغلب توسط یک پروژه یا یک پروتکل خاص با شبکه بلاکچین در ارتباط هستند و برای دسترسی به ویژگی‌های خاصی از آن پروژه استفاده می‌شوند.

کوین و توکن از نظر سهولت ایجاد نیز باهم تفاوت دارند، در واقع ساخت توکن‌ها راحت‌تر از کوین‌هاست. تولد یک کوین نیازمند ساخت یک بلاکچین جدید است که به زمان و تخصص بیشتری احتیاج دارد در حالی که یک توکن را می‌توان بر روی یک بلاکچین موجود ایجاد کرد که فرآیندی به مراتب ساده‌تر و در دسترس‌تر است.

کوین‌ها بیشتر برای معاملات و تراکنش‌های عمومی استفاده می‌شوند این در حالیست که توکن‌ها برای اهداف مشخصی ساخته می شوند. با این وجود این بدان معنا نیست که کوین‌ها و توکن‌ها کاملا از هم متمایز و ناسازگارند، در واقع آنها در اکوسیستم کریپتو به عنوان مکمل یکدیگر و در کنارهم فعالیت می‌کنند. به عنوان مثال کاربران در شبکه بلاکچین می‌توانند از کوین برای خرید توکن و از توکن برای پرداخت کارمزد در شبکه‌های کوین استفاده کنند.

توکن چیست

اهمیت و مزایای توکن چیست؟

استفاده و اهمیت توکن‌ها در دنیای ارزهای دیجیتال به این دلیل است که آن‌ها در سیستم مالی نقش‌های متفاوتی را ایفا می‌کنند از جمله:

  • توکن‌ها وسیله‌ای برای مبادله در یک بلاکچین هستند.
  • توکن‌ها ابزاری برای دسترسی به محصولات و خدمات هستند.
  • توکن‌ها می‌توانند نماینده دارایی‌های واقعی یا دیجیتال باشند.
  • برخی از توکن‌ها اجازه می‌دهند، کاربران در رای‌گیری تصمیم‌های تاثیر‌گذار بر شبکه را شرکت کنند.

توکن‌های دیجیتال یکی از مهمترین نوآوری‌ها در دنیای امروزه هستند که باعث شفافیت دنیای مالی نوین شده‌اند. توکن‌ها دارایی خاصی را در یک بلاکچین نشان می‌دهند و یا آن را ایجاد‌ می‌کنند و با کمک دارایی‌های توکن‌ شده مردم می‌توانند به راحتی هر دارایی دیجیتال را معامله کنند. همچنین توکن‌ها نقش مهمی در تسهیل و ایمن کردن پراخت‌ها دارند و امکان دسترسی به خدمات و محصولات جدید را برای کاربران فراهم می‌کنند. به علاوه توکن‌ها به افزایش و شفافیت و کاهش هزینه‌های مرتبط با تراکنش‌های مالی، کمک می‌کنند.

موارد استفاده از توکن چیست؟

توکن‌ها اغلب با کاربردهای زیر در پروژه‌های کریپتو شرکت دارند:

  • حوزه سیستم مالی: توکن ها را می‌توان برای ایجاد یک سیستم مالی غیرمتمرکز مانند پلتفرم‌های وام دهی، بیمه و مدیریت دارایی استفاده کرد. این سیستم‌های مالی غیرمتمرکز می‌توانند کارایی، شفافیت و سهولت دسترسی را نسبت به سیستم مالی سنتی افزایش دهند.
  • مدیریت زنجیره تامین: از توکن‌های کریپتو می‌توان برای ردیابی و تایید منشا کالاها، تضمین شفافیت و کاهش ریسک ناشی از تقلبی بودن محصول استفاده کرد.
  • رای گیری و حاکمیت: با استفاده از توکن‌های رمزنگاری‌شده می‌توان سیستم رای گیری ایمن، شفاف و غیرمتمرکزی را برای جوامع و سازمان‌ها و حتی کشورها ایجاد کرد.
  • حوزه سرگرمی: NFT ها دریچه های جدیدی را برای سازندگان و مجموعه داران در دنیای هنر، موسیقی و بازی باز کرده‌اند. NFTها به هنرمندان اجازه می‌دهند آثار خود را مستقیماً بفروشند و کسب درآمد کنند و همچنین به کلکسیونرها این امکان را می‌دهند که دارایی‌های دیجیتال  منحصر به فرد خود را به صورت کاملاً امن نگهداری و معامله کنند و حتی آنها را نمایش دهند.

عملکرد توکن‌ها چگونه است؟

همان طور که قبلا اشاره کردیم توکن‌ها ارز و یا دارایی دیجیتال هستند که بر روی یک بلاکچین اجرا می‌شوند. در اینجا نحوه عملکرد توکن را توضیح می‌دهیم.

  • ایجاد توکن: توکن ها بر روی یک بلاکچین ایجاد می‌شوند که از فناوری قرارداد هوشمند پیروی می‌کند. رایج ترین پلتفرم برای ایجاد توکن، بلاکچین اتریوم است که استانداردهایی مانند ERC-20 و ERC-721 را به ترتیب برای ایجاد توکن‌های قابل‌تعویض و غیرقابل تعویض ارائه می‌کند. با این حال سایر بلاکچین‌ها مانند زنجیره هوشمند بایننس و پولکادات نیز از ایجاد توکن پشتیبانی می‌کنند.
  • قراردادهای‌ هوشمند توکن: قوانین حاکم بر عملکرد یک توکن در یک قرارداد هوشمند برنامه‌ریزی می‌شود. این نوع از قراردادها اجازه انجام تراکنش‌های معتبر را بدون نیاز به شخص ثالث فراهم می کنند. هنگامی که قرارداد هوشمند بر روی یک بلاکچین مستقر شد، این قوانین قابل تغییر نیستند.
  • توزیع توکن: توکن‌ها اغلب از طریق فرایند پیشنهاد اولیه (ICO | Initial Public Offering) یا پیشنهاد مبادله (IEO | Initial Exchange Offering) توزیع و به سرمایه‌گذاران فروخته می‌شوند. با این حال توکن را می‌توان از طریق روش های دیگری مانند airdrops که توکن به صورت رایگان در اختیار دارندگان یک ارز دیجیتال خاص قرار می گیرد، یا از طریق روش استخراج که در آن کاربران توکن‌ها را برای مشارکت در شبکه به عنوان پاداش دریافت می‌کنند، توزیع کرد.
  • تراکنش توکن: توکن‌ها را می‌توان بین آدرس‌های موجود در یک بلاکچین انتقال داد. این تراکنش‌ها در بلاکچین ثبت می‌شوند و برای هرکسی که از شبکه استفاده می‌کند قابل مشاهده است. همچنین تاریخچه تراکنش‌ها قابل حذف و اصلاح نیست که این امر شفافیت و امنیت شبکه را تضمین می‌کند.
  • به‌کارگیری توکن: موارد استفاده از توکن بستگی به قوانین برنامه‌ریزی شده در قرارداد هوشمند آن توکن دارد. به طور کلی توکن‌ها با استفاده از بلاکچین و قرارداد هوشمند برای ایجاد دارایی‌های دیجیتال با طیف گسترده کاربردها به کار می‌روند و امکان توسعه برنامه‌های کاربردی غیرمتمرکز و ابزار مالی را فراهم می‌کنند.

انواع توکن چیست؟

توکن‌ها را می‌توان در چند دسته کلی طبقه بندی کرد با این حال همان طور که صنعت کریپتو دائماً در حال پیشرفت و تکامل است، می‌توان گفت، توکن‌ها کاربردها و استفاده‌های نوآورانه ای دارند که هنوز ناشناخته است.

  • «توکن‌های سیستم مالی غیرمتمرکز» (DeFi tokens)
  • «توکن‌های کاربردی» (Utility tokens)
  • «توکن‌های اوراق بهادار» (Security tokens)
  • «توکن‌های حاکمیتی» (Governance token)
  • «توکن‌های قابل تعویض» (Fungible tokens)
  • «توکن‌های غیرقابل‌تعویض» (NFT | non-fungible tokens)
  • «توکن‌های پوشیده» (Wrapped tokens)
  • «توکن‌های ثابت» (Stablecoins)
  • «توکن‌های هواداری» (Fan tokens)

توکن‌های دیفای

توکن‌های دیفای مجموعه متنوعی از ارزهای دیجیتال بومی پلتفرم‌های اتوماتیک و غیرمتمرکز هستند که با استفاده از قرارداد هوشمند کار می‌کنند. این توکن‌ها دسترسی کاربران را به مجموعه‌ای از برنامه‌ها و خدمات مالی ساخته‌شده بر بستر بلاکچین را فراهم می‌کنند. هدف توکن‌های دیفای بازتولید عملکردهای سیستم مالی سنتی مانند وام دادن، پس‌انداز کردن، بیمه و تجارت است. شناخته‌شده‌ترین توکن‌های دیفای SETH (استیبل کوین اتریومDAI (استیبل کوین دلار) و UNI (توکن بومی صرافی Uniswap) هستند.

توکن‌های کاربردی

این توکن‌ها امکان دسترسی به محصولات و خدمات را در یک بلاکچین خاص یا یک برنامه غیر متمرکز (Dapp: Decentralized Application) را فراهم می‌کنند. برای مثال کاربران برای استفاده از فضای ذخیره سازی ابری در یک پلتفرم غیرمتمرکز و یا برای برای استفاده از خدمات سیستم مالی غیرمتمرکز دیفای نیاز به پرداخت کارمزدهای این خدمات توسط توکن‌های کاربردی دارند. معروف‌ترین توکن‌های کاربردی ‌BNB ،ETH و LINK هستند.

توکن‌های اوراق بهادار

این توکن‌های Security نشان‌دهنده مالکیت یک دارایی پایه مانند سهام یک شرکت، املاک و مستغلات و سایر انواع سرمایه‌گذاری هستند. توکن‌های اوراق بهادار امکان دریافت سود تقسیمی و حق رای را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کنند. هدف این توکن‌های اوراق بهادار، کریپتو یا رمزنگاری اوراق بهادار سنتی مانند سهام و اوراق قرضه است تا بتوان سهام شرکت ها و دارایی‌های دیگری مانند املاک را بدون نیاز به کارگزار واسط معامله کرد. در سال های اخیر بسیاری از شرکت‌های استارتاپی در حال تحقیق و بررسی بر روی توکن‌های اوراق بهادار به عنوان جایگزین بالقوه برای روش‌های تامین مالی سنتی هستند. معروف‌ترین توکن‌های اوراق بهادار INX ، OSKO و BCAP هستند.

توکن‌های حاکمیتی

این توکن‌های Governance به دارندگان آنها اجازه می‌دهند در فرآیندهای تصمیم‌گیری برای یک پروژه یا یک پلتفرم غیرمتمرکز که هیچ هیئت مدیره و مرجع مرکزی خاصی ندارند، شرکت کنند. دارنندگان توکن‌های حاکمیتی می‌توانند در مورد جنبه های مختلف یک پروٰژه مانند ارتقای پروتکل و یا تغییر ساختار هزینه بحث کنند، راهکار پیشنهاد دهند و در مورد آن‌ها رای‌گیری کنند. برای مثال پروتکل محبوب COMPOUND برای همه کاربران یک توکن COMP منتشر و صادر می‌کند و دارندگان COMP در مورد ارتقا پروتکل رای می‌دهند. هرچه کاربر تعداد توکن COMP بیشتری داشته باشد، حق رای بیشتری دارد. مشهورترین توکن حاکمیتی UNI است.

توکن‌های قابل تعویض

نوعی از توکن‌های کریپتو هستند که از نظر ماهیت و عملکرد مشابه هستند. این توکن‌ها با توکن‌های هم‌نوع خود قابل‌ تعویض و مبادله هستند و همچنین قابلیت تقسیم پذیری دارند. ارزهای فیات و ارزهای دیجیتال بزرگترین نمونه‌های توکن‌های قابل‌ تعویض هستند. توکن‌های قابل‌ تعویض معمولا به عنوان وسیله‌ای برای پرداخت در بلاکچین استفاده می‌شوند.

توکن‌های غیرقابل‌تعویض NFT

برخلاف سایر توکن‌ها NFTها غیرقابل تقسیم و منحصر به فرد هستند. هر NFT یک دارایی دیجیتال منحصر به فرد مانند آثار هنری و کلکسیونی و املاک مجازی را نشان می‌دهد. در واقع هدف NFTها نشان دادن حقوق مالکیت یک دارایی دیجیتال منحصر به فرد و جلوگیری از کپی‌کردن و به اشتراک گذاری غیرمجاز آنهاست. NFTها به دلیل توانایی آن‌ها در ارائه اثبات مالکیت و منشا دارایی‌های دیجیتال محبوبیت پیدا کرده‌اند.

توکن چیست

توکن‌های پوشیده

دارایی دیجیتالی هستند که ارزش یک ارز دیجیتال (مثلا BTC) را بر روی بلاکچین دیگری (مثلا بلاکچین اتریوم) منعکس می‌کنند. این توکن‌های Wrapped برای مقابله با چالش عدم قابلیت همکاری بین بلاکچین‌های مختلف ایجاد شده‌اند. بلاکچین‌های مختلف عملکرد‌های متفاوتی دارند و باهم در ارتباط نیستند و قابلیت همکاری ندارند، در نتیجه برای ایجاد پل بین دو بلاکچین کاربران باید دارایی دیجیتال را به صورت توکن روی یک بلاکچین رپ‌کنند (Wrap به معنی پوشیده است و با این عمل دارایی پایه در یک بسته بندی قرار می‌گیرد که اجازه می‌دهد نسخه پوشیده روی بلاکچین دیگری اجرا شود).

به عنوان مثال بیت‌کوین و اتریوم که دو از پرکاربردتربن بلاکچین‌ها هستند، بر روی پروتکل‌های متفاوتی عمل می‌کنند و نمی توانند مستقیماً باهم تعامل داشته باشند. توکن‌های رپ‌شده این شکاف را پر می‌کنند و به بیت‌کوین که دارایی بلاکچین بیت‌کوین است، اجازه می‌دهند بر روی بلاکچین اتریوم اجرا شود.

توکن‌های ثابت

استیبل کوین‌ها نوعی از ارز دیجیتال هستند که ارزش آنها به دارایی دیگری مثل ارز فیات یا طلا وابسته می‌شوند تا قیمت آن همیشه ثابت بماند. این ثابت بودن قیمت آنها باعث می‌شود برای تراکنش‌های رایج مانند پرداخت کالا و خدمات مناسب‌تر باشند. پرکاربردترین استیبل توکن تتر (USDT یا Tether ارز دیجیتال دلار) است.

توکن‌های هواداری

توکن‌های فن، ارزهای دیجیتالی هستند که به دارندگان آن‌ها اجازه می‌دهند که به انواع امتیازات مرتبط با عضویت در کلوب هواداری دسترسی داشته باشند. این توکن‌ها می توانند توسط باشگاههای ورزشی، کلوب‌های هواداری موسیقی و سازمان‌های سیاسی استفاده شوند. برخلاف NFTها کاملاً قابل تعویض هستند و می‌توان این توکن‌ها را مانند پول نقد برای استفاده از خدمات VIP استفاده کرد.

بهترین توکن‌ برای سرمایه‌گذاری

انتخاب بهترین توکن برای سرمایه گذاری به عوامل مختلفی ازجمله اهداف سرمایه‌گذاری و میزان ریسک‌پذیری شما بستگی دارد. از این‌رو نمی‌توان تنها یک توکن برا برای سرمایه‌گذاری معرفی کرد. با وجود این، در فهرست زیر، محبوب‌ترین توکن‌ها برای سرمایه‌گذاری را آورده‌ایم.

  • بیت کوین (BTC)
  • اتریوم (ETH)
  • کاردانو (ADA)
  • دوج کوین (DOGE)
  • ریپل (XRP)

توکن‌های مرتبط با متاورس و لایه دوم اتریوم

علاوه بر ارزهای دیجیتال توکن‌های مرتبط با پروژه های متاورس و لایه دوم اتریوم نیز مورد توجه بسیاری از سرمایه‌‌گذاران قرار گرفته است. در اینجا برخی از این توکن‌ها را که مورد توجه سرمایه‌گذاران قرار گرفته‌اند را آورده‌ایم.

توکن‌‌های متاورس

  • انجین کوین (ENJ)
  • دسنترالد (MANA)
  • سندباکس (SAND)
  • آکسی اینفینیتی (AXS)
  • اوبترا (UOS)

توکن‌های لایه دوم اتریوم

  • آربیتروم (ARB)
  • پالیگان (MATIC)
  • ایموتبل ایکس (IMX)
  • اپتیمیزم (OP)
  • متیس (METIS)

پروتکل استاندارد توکن چیست؟

استانداردهای توکن مجموعه ای از قوانین و پروتکل‌هایی هستند که نحوه رفتار و تعامل توکن‌های دیجیتال در یک اکوسیستم بلاکچین خاص را تعریف می‌کنند. این استانداردها تضمین می‌کنند که توکن‌های موجود در یک بلاکچین سازگار و قابل اجرا باشند و می توانند به طور یکپارچه در برنامه‌ها، کیف پول‌ها و پلتفرم‌های مختلف استفاده شوند.

پروتکل استاندارد توکن چیست

معروف ترین استانداردهای توکن چیست؟

بالاتر، پروتکل استاندارد توکن را معرفی کردیم. اما در فهرست زیر، معروف‌ترین استانداردهای توکن نیز آورده شده است.

  • استاندارد ERC-20: استاندارد اتریوم توکن‌های قابل‌تعویض مانند توکن‌های کاربردی، توکن‌های اوراق بهادار و استیبل را پوشش می‌دهد. همچنین کیف پول Meta mask یک سرویس سازگار با این استاندارد است.
  • استاندارد ERC-721: یک استاندارد برای توکن‌های غیر‌قابل تعویض مانند NFT ها در شبکه اتریوم است.
  • استاندارد ERC-777: یک استاندارد در حال ارتقا برای رفع محدودیت‌های ERC-20 است.
  • استاندارد ERC-1155: یک استاندارد هم برای توکن‌های قابل تعویض و هم برای توکن‌های غیر‌قابل تعویض مانند NFT ها در شبکه اتریوم است. این استاندارد ایجاد شده‌است تا بتواند یک قرارداد هوشمند واحد برای مدیریت چندین نوع توکن ایجاد کند.
  • استاندارد BEP20: استانداردی است که مشخصات فنی توکن‌های مورد استفاده در زنجیره BNB را ارائه می‌دهد. EBP-20 استانداردی مبتنی بر ERC-20 است که با اکوسیستم صرافی بایننس سازگار شده است.
  • استاندارد TRC-20: استانداردی است که ایجاد توکن‌های قابل‌تعویض را در بلاکچین TRON امکان پذیر و نحوه کار آن را مشخص می‌کند. TRC-20 مشابه و سازگار با ERC-20 است.

توکنومی یا اقتصاد توکن چیست؟

اقتصاد توکن یک اکوسیستم دیجیتال است که از توکن‌ها به عنوان وسیله مبادله استفاده می‌کند. در این اقتصاد از توکن به عنوان ابزاری برای دسترسی به یک محصول یا خدمت خاص استفاده خواهد شد.در اصطلاح به اقتصاد توکن توکنومی می گویند. کلمه توکنومی تلفیقی از دو کلمه توکن (Token) و اقتصاد (Economy) است و اقتصاد کلی یک توکن رمزنگاری شده را بررسی می‌کند.

توکنومی بر روی یک بلاکچین خاص کار می‌کند و امکان ایجاد توکن و انتقال آن را بین کاربران فراهم می‌کند. این توکن‌ها به گونه ای طراحی شده‌اند که عملکردهای خاصی داشته باشند و ارزش آن‌ها بر اساس عرضه و تقاضا بازار تعیین می‌شود. همچنین در شبکه بلاکچین از توکن برای تشویق کاربران برای کمک به رشد و توسعه یک سیستم غیرمتمرکز استفاده می‌شود. به عنوان مثال، کاربران یک پلتفرم خاص برای ایجاد یک محتوای ارزشمند یا کمک به امنیت شبکه بلاکچین از طریق استخراج، توکن دریافت کنند.

توکنومی با ایجاد مجموعه‌ای از قوانین در پروژه‌های بلاکچین دارای اهمیت بسیاری است. این قوانین حداکثر عرضه،کارمزد تراکنش، فرآیند ضرب و توکن سوزی و همچنین میزان پاداش دارندگان توکن تعیین می‌کنند. به طور کلی می‌توان گفت اقتصاد یک توکن طرحی کلی از اهداف، عملکرد، نحوه عرضه و تخصیص توکن پروژه است که از قبل در وایت پیپر پروژه تعریف شده‌است.

توکنومی چیست

چگونه توکن خریداری کنیم؟

تا اینجا گفتیم که توکن چیست و اقتصاد توکن را نیز بررسی کردیم. بعد از درک این موضوع، ممکن است به دنبال آشنایی با راه‌های خرید توکن باشید. خرید و معامله توکن‌ها در بازار ارزهای دیجیتال شامل مراحل زیر است.

مراحل خرید توکن ارز دیجیتال:

در مطالب قبلی، نحوه خرید NFT به صورت گام به گام را توضیح دادیم. اما مراحی کلی خرید یک توکن را می‌توانیم در فهرست زیر خلاصه کنیم.

  • مرحله اول: با بررسی و جستجو، بهترین صرافی ارز دیجیتال را برای خود انتخاب کنید. صرافی دیجیتال پلتفرمی است که در آن می‌توانید ارزها و توکن‌های دیجیتال را در آن بخرید، بفروشید و معامله کنید. هنگام انتخاب صرافی دیجیتال به عواملی مانند امنیت شبکه، کارمزد تراکنش و محدودیت‌های توکن‌های موجود توجه کنید. برای انتخاب صرافی، بهتر است انواع صرافی‌های ارز دیجیتال را بشناسید و یکی را انتخاب کنید.
  • مرحله دوم: بعد از انتخاب یک صرافی باید یک حساب کاربری بسازید. این کار شامل ارائه برخی اطلاعات شخصی و تایید هویت شما و سایر اقدامات امنیتی است.
  • مرحله سوم: یک کیف پول ارز دیجیتال بسازید و سپس وجوهی را به حساب صرافی خود واریز کنید. اکثر صرافی ها به شما امکان می‌دهند که وجوه خود را به شکل یک ارز فیات (مانند دلار و یورو) و یا یک ارز دیجیتال (مانند بیت‌کوین و اتریوم) واریز کنید. روش های واریز وجوه می‌تواند در صرافی‌های مختلف متفاوت باشد.
  • مرحله چهارم: با وجوه موجود در حساب خود اکنون می‌توانید یک توکن خریداری کنید. توکن مورد نظر خود را انتخاب کنید، مبلغ مورد نظر برای خرید توکن را وارد کنید و خرید را انجام دهید.
  • مرحله پنجم: بعد از خرید توکن‌ها مهم است آن‌ها را ایمن نگهدارید. شما می‌توانید آن‌ها را در صرافی نگهداری کنید اما نگهداری توکن‌ها در کیف پول شخصی امنیت بالاتری دارد. انواع مختلفی از کیف پول‌های دیجیتال وجود دارد مانند: کیف پول آنلاین، کیف پول موبایل و کیف پول سخت افزاری.

اهمیت توکن‌ در اقتصاد دیجیتال چیست؟

در صنعت کریپتو، توکن‌ها نقشی اساسی در شکل‌دادن به آینده مالی دیجیتال را دارند. همان طور که اکوسیستم مبادلات ارزهای دیجیتال را بررسی می کنیم، اهمیت درک توکن‌ها بسیار بیشتر می‌شود. این دارایی‌های دیجیتال که نمایانگر تعداد بیشماری از قابلیت‌ها و ارزش‌ها هستند، به محور نوآوری‌های مالی تبدیل شده‌اند.

اهمیت توکن‌ها بسیار فراتر از زیربنای تکنولوژیکی آنهاست. آنها به عنوان رگ حیات سیستم مالی غیرمتمرکز (DeFi) عمل می کنند. توکن‌ها باعث ارتقا کیفیت برنامه‌های کاربردی غیرمتمرکز (Dapps) و فرآیند انجام تراکنش‌ها می‌شوند و  امکان پیاده‌سازی مدل‌های مالی نوآورانه را فراهم می کنند. توکن‌ها دنیای مالی را متحول کردند به صورتی که کارایی و شفافیت سیستم‌های رای‌گیری ارتقا داده‌اند و این همان هدفی است که مدل‌های سنتی همواره در تلاش برای رسیدن آن هستند.

نتیجه گیری

توکن‌ روشی نوآورانه برای ایجاد و انتقال ارزش با استفاده از فناوری بلاکچین و کریپتو است. توکن‌ها از زمان پیدایش در بلاکچین، انقلابی در نگاه ما به دارایی‌ها و تراکنش‌های دیجیتال ایجاد کرده‌اند. توکن‌ها فقط یک دارایی دیجیتال نیستند بلکه آنها نشان‌دهنده طیف گسترده‌ای از ابزارهای کاربردی در اکوسیستم رمزنگاری هستند. آنها می‌توانند وسیله‌ای برای مبادله و یا نشان‌دهنده یک دارایی دیجیتال یا واقعی باشند. همچنین دسترسی به خدمات سیستم مالی غیرمتمرکز را فراهم کنند یا حتی به عنوان یک ابزار حاکمیتی عمل کنند. هم‌چنین توکن‌ها امکان سرمایه گذاری و مشارکت در توسعه راهکارهای دموکراتیک را فراهم می‌کنند. به طور کلی توکن‌ها پتانسیل تغییر روش سازماندهی جامعه ما را دارند.