نرخ و قیمت لحظه ای یوان چین امروز بازار آزاد

یوان چین به ارز مورد استفاده در جمهوری خلق چین گفته می‌شود. چین با سابقه بیش از ۳۰۰۰ سال استفاده از پول در سال ۱۹۱۴ دلار نقره را عنوان پول رسمی اضافه کرد که بعد در مسیر اصلاحات این کشور نام یوان به واحد پول این کشور اضافه شد.

شاید شما این ارز را با نام رنمینبی چینی (Chinese Yuan Renminbi) نیز شنیده باشید. ممکن است این نام برای شما نسبت به سایر نام‌های ارزهای موجود عجیب به نظر برسد.

یوان رنمینبی چین در‌واقع دو اصطلاح جداگانه است. یوان به‌عنوان واحد حسابی چین برای سیستم مالی و اقتصادی در حال انجام فعالیت اقتصادی در این کشور است که در‌حقیقت نشان‌دهنده یک واحد پول است. از‌طرف‌دیگر اصطلاح رنمینبی، نام رسمی ارز کشور چین به حساب می‌آید.

برای درک و توضیح یوان و تاریخچه این واحد پول منحصر‌به‌فرد در دنیا همراه ما باشید.

تاریخچه و نام یوان چین

یوان رنمینبی چین، واحد پول رسمی سرزمین بزرگ چین است. همانطور که در ابتدا اشاره شد، اصطلاح یوان به واحد پول کشور چین اطلاق می‌شود در‌حالی‌که اصطلاح رنمینبی به نام واقعی خود ارز اشاره دارد.

یوان به اختصار CNY شناخته می‌شود در‌حالی‌که renminbi با RMB مخفف شده است. جمهوری دوم چین در زمان تاسیس در سال ۱۹۴۹ توسط جمهوری خلق کمونیست چین این واحد را معرفی کرده است.

پول ملی چین ‌توسط بانک مرکزی این کشور، با نام بانک خلق چین (PBOC) صادر می‌شود. دفتر مرکزی این بانک در پکن، پایتخت کشور چین قرار دارد.

همراه با چاپ ارز در بانک مرکزی چین، این بانک مسئول سیاست‌های پولی، مالی و همچنین تنظیم مقررات مالی در چین است. همچنین به سبب اهمیتی که برای پول و سیستم بانکی خود در نظر گرفته، ۵ هیئت مدیره در ۹ شعبه را در مناطقی به خود اختصاص داده که این بانک را به شکل خاصی اداره می‌کنند.

نماد واحد پولی چین ¥ است. یوان منفرد به ۱۰ jiao تقسیم می‌شود. یک جیائو به ۱۰ فن (fen) قابل تقسیم است.

دو اسکناس با گردش یک، دو، پنج، ده، بیست، پنجاه و صد یوان و همچنین اسکناس‌های یک، دو و پنج جیائو در سیستم مالی کشور چین وجود دارد.

دو بانک مرکزی در کشور چین سکه ها را در یک، دو و پنج علامت، ضرب می‌کنند.  ۲ سکه نیز با علامت یک یا پنج جیائو همراه با یک فقره یوان در این کشور صادر می‌شود.

ملاحظات ویژه درباره نام واحد پول چین

از دهه ۱۹۵۰ چندین سری رنمینبی صادر شده است که هر کدام اسکناس و سکه‌های خاص خود را دارند. سری پنجم سکه‌های صادر‌شده اکنون دارای مجوز قانونی است و پیش بینی این است که به‌زودی این سکه منجر به حذف تدریجی سری‌های قبلی خواهند شد.

CNY یک سیستم ارزی شناور نیست؛ اما این نرخ از طریق نرخ ارز شناور مدیریت می‌شود. بدین معنا که این واحد مجاز است در حاشیه محدود در حوالی نرخ ثابت تعیین شده با توجه به سبد ارزهای جهان شناور باشد.

جالب است بدانید که CNY تا سال ۲۰۰۵ به طور مستقیم با دلار آمریکا مرتبط بوده است.

یوان و رنمینبی به طور معمول در برخی از نقاط جهان به جای یکدیگر یا با هم قابل استفاده هستند؛ بنابراین تعجبی ندارد که استفاده از آنها اغلب باعث سردرگمی سرمایه گذاران شود.

اصطلاح یوان رنمینبی بسیار شبیه اصطلاحات پوند استرلینگ است که برای واحد پول انگلستان در نظر گرفته می‌شود.

پوند استرلینگ نام واحد پول انگلیس است درحالی‌که پوند واحد پوند استرلینگ به حساب می‌آید. در توضیح این موضوع باید بگوییم که شما برای خرید کالا و خدمات از پوند استفاده می‌کنید نه پوند استرلینگ یا خود استرلینگ که چنین موضوعی درباره واحد پول چین نیز در برخی‌مواقع رایج است.

کاهش ارزش واحد پول چین

CNY جریان پایدار قدردانی در برابر دلار را در سال ۲۰۱۵ پشت سر گذاشته است به طوری که این موضوع باعث شده‌ کشور چین چندین بار در سال ۲۰۱۵ ارزش پول خود را از دست بدهد. به گفته رهبران چین این بخش تلاشی است که چین برای اصلاح بازار انجام می‌دهد.

جنگ تجاری چین با ایالات متحده زمانی آغاز شد که دونالد ترامپ، چین را دست‌اندازی در دنیای ارز نامید و از سال ۲۰۱۸ تعرفه‌هایی را برای کالاهای چینی وضع کرد.

به گفته برخی رسانه‌ها، چین در‌مقابل رفتار رئیس جمهور ایالات متحده، با مجموعه تعرفه‌های خاص خود به محصولات آمریکایی پاسخ داده است.

با کاهش ارز CNY، کالاهای چینی در بازارهای بین‌المللی بسیار مقرون‌به‌صرفه‌تر و جذاب‌تر به نظر رسیدند. این امر مزیتی است که به سبب کاهش قیمت ارز برای چین صورت گرفت.

نکته جالب در کاهش قیمت ارز و عرضه محصولات به بازار جهانی این است که این اولین ارز در‌حال‌ظهور در بازار جهانی بود که در سبد قرعه‌کشی بین‌المللی پول به‌عنوان یک ارز ذخیره مورد استفاده صندوق بین‌المللی پول قرار گرفت.

واحد ارزی پول چین در سال ۲۰۱۶ به سبد صندوق بین‌المللی اضافه شد.

تأثیر چین در کاهش ارزش یوان در سال ۲۰۱۵

در تاریخ ۱۱ اگوست ۲۰۱۵ بانک خلق چین (PBOC) با سه کاهش متوالی یوان رنمینبی، بازارهای جهانی را غافلگیر کرد به‌طوری‌که ۳ درصد از ارزش خود را کاهش داد.

از سال ۲۰۵۵ ارزش چین ۳۳ درصد در برابر دلار آمریکا افزایش یافته است. اولین کاهش مهم‌ترین به عنوان مهم‌ترین افت در ۲۰ سال گذشته تلقی می‌شود.

اقدام غیرمنتظره چین بسیاری را بر این باور سوق داد که این کشور برای تقویت صادرات د‌ر حمایت اقتصادی که با کم‌ترین سرعت در چند دهه اخیر برایش رخ داده، این اقدام نا‌امیدکننده را انجام داده است. با این حال PBOC ادعا کرد که کاهش ارزش بخشی از اصلاحات آن برای حرکت به سمت اقتصاد بازارمحور بوده است. این حرکت در سراسر جهان بازتاب قابل توجهی داشت.

بازارهای شگفت‌زده در اثر کاهش ناگهانی ارزش پول چین

پس از یک دهه افزایش مداوم ارزش پول چین در برابر آمریکا که سرمایه‌گذاران به ثبات و قدرت رو به رشد یوان عادت کرده بودند، این افت ناگهانی در طی دو روز به ۴ درصد رسید. با این حال بسیاری از دلالان در بازارهای ارز با نام فارکس، مقدار بالایی از اهرم را از آن خود کرده بودند.

بازارهای سهام در ایالات متحده، اروپا و آمریکای لاتین نیز در واکنش به کاهش ارزش یوان سقوط کردند. برخی اظهار داشتند که حتی با کند شدن رشد اقتصادی چین، این حرکت نشانه تلاش برای جلوه بیشتر صادرات بوده است. با این حال PBOC با مدارکی نشان داد که سایر عوامل باعث کاهش قیمت ارز چینی شده‌اند.

تاثیر کاهش ارز چین بر صندوق بین المللی پول

رئیس جمهور چین، تعهد دولت خود را برای اصلاح اقتصاد چین در جهت بازار‌مداری، هنگامی که برای اولین بار در مارس ۲۰۱۳ آغاز به کار کرد، مطرح کرد. این ادعا از سوی PBOC مبنی بر هدف کاهش ارزش و اجازه به بازار برای تعیین اهمیت بیشتر ارزش یوان، باورپذیرتر است. اما همچنان نقطه‌هایی از شک در این ماجرا وجود دارد.

علاوه‌بر این هدف، دادن نقش بیشتر به بازارها برای تعیین نرخ ارز رنمینبی با هدف ایجاد اصلاحات عمیق‌تر نیز قابل باور است؛ زیرا در آن زمان پروفسور پراساد از دانشگاه کرنل اظهار داشت که اقدام به منظور اصلاحات، با آنچه چینی ها ادعا کرده‌اند، مطابقت دارد.

علاوه بر اهدافی که چین برای اصلاحات دنبال می کرده است، انگیزه دیگری نیز وجود داشت. عزم چین برای قرار گرفتن در سبد صندوق بین المللی پول به شکل ویژه، هدفی است که چین در طی مسیر کاهش ارزش پول خود به آن دست یافت.

صندوق بین المللی پول هر پنج سال یک‌بار ترکیب ارز ویژه خود را ارزیابی می‌کند. در سال ۲۰۱۰، یوان به دلیل اینکه آزادانه قابل استفاده نبود، رد شد.

صندوق بین‌المللی پول با تشویق ادعای چین که آزادانه شدن پول آن از اصلاحات بازار کم می‌کند، از کاهش ارزش پول استقبال کرد. در‌نتیجه یوان در سال ۲۰۱۶ بخشی از SDR یا بخش ویژه برداشت محسوب شد.

دیدگاه‌های شکاکانه نسبت به یوان

به‌رغم پاسخ صندوق بین‌المللی پول که کاهش ارزش پول چین را تصدیق می‌کرد، بسیاری معتقد به تعهد چین به ارزش‌های بازار آزاد بودند و برحی معتقد بودند که سیاست جدید نرخ ارز همچنان شناور مدیریت شده است.

برخی چنین اتهامی را مطرح کردند که کاهش ارزش چین، فقط یک مداخله دیگر بود تا ارزش یوان چین همچنان تحت نظارت و کنترل PBOC قرار گیرد.

اقتصاد چین به کالاهای صادراتی وابسته است. این غول آسیایی با کاهش ارزش پول خود، قیمت صادرات را کاهش داد و در بازارهای بین‌المللی به یک مزیت رقابتی دست یافت.

کلام آخر

یوان چین به عنوان واحد پولی این کشور شناخته می‌شود که باید از آن به عنوان یک واحد پول جنجال‌برانگیز یاد کرد.

جنجال‌های وابسته به ارز چین، نه به تاریخ عظیم چین، نه به پیچیدگی نامش که در کنار رنمینبی قرار گرفته و نه به تقسیم بندی گوناگون آن مربوط است.

از آنجایی که قدمت استفاده از پول در چین به ۳۰۰۰ سال می‌رسد، اما یوان قدمتی کمتر از یک سده دارد. این واحد پولی پس از تثبیت جمهوری حاکم بر چین‌ انتخاب شده است اما با این حال در سال ۲۰۱۵ جریانی به راه انداخت که سبب اتفاقات عجیبی در بازار جهانی شد.

همان‌طور در این مقاله اشاره شد، نقطه جنجال‌برانگیز یوان چین، کاهش قیمت است که دولت چین به منظور ورود به بازار آزاد انجام داد. این کاهش قیمت در ادامه با خشم و دیدگاه‌های گوناگونی مواجه شد که در این مقاله در اختیار شما قرار گرفت.