عمده هک های مرتبط با ارزهای دیجیتال شامل سرقت کلیدهای خصوصی متعلق به یک کیف پول و تخلیه آن است؛ درحالی که کریپتوجکینگ شامل آلوده کردن دستگاه به بدافزار برای به دست گرفتن کنترل آن است. در این محتوا به چیستی این مفهوم و روش محافظت در برابر آن اشاره خواهیم کرد.
هک ها و کلاه برداری های مرتبط با ارزهای دیجیتال اشکال مختلفی دارند. برخی هکرها مستقیم به کیف پول ها نفوذ کرده و پول می دزدند، درحالی که برخی دیگر به دستگاهتان نفوذ می کنند؛ بدون آنکه متوجه شوید! کریپتو جکینگ (Cryptojacking) مدلی از کلاه برداری است که در دسته دوم قرار می گیرد. همچنین نوعی حمله سایبری است که در آن هکرها از قدرت محاسباتی دستگاه بدون مجوز مالک سوءاستفاده کرده و از آن برای استخراج ارز دیجیتال استفاده می کنند.
در طول دوران رونق ارزهای دیجیتال در سال 2017، با افزایش سرسام آور قیمت بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، استخراج ارزها یکی از بهترین روش ها برای کسب سود کلان از این بازار بود. براساس گزارشی که توسط Check Point Software، یک شرکت امنیت سایبری مستقر در تل آویو، مستقر در اسرائیل، برای مدت زمانی کریپتوجکینگ ششمین بدافزار رایج در سراسر جهان بود.
اما به تازگی کریپتو جکینگ در حال تغییر و توسعه است. تیم امنیت سایبری گوگل در گزارشی اعلام کرد که 86 درصد از تمام حساب های Google Cloud که برای استخراج ارزهای دیجیتال استفاده می شوند، به خطر افتاده اند. در این نوع حمله این تنها افراد نیستند که هدف قرار می گیرند، بلکه شرکت ها نیز قربانی سرقت ارزها می شوند. در اوایل سال 2018، وب سایت های دولتی بریتانیا و بیش از 4000 وب سایت دیگر در سراسر جهان توسط ویروس های cryptojack مورد سوءاستفاده قرار گرفتند.
کریپتوجکینگ (Cryptojacking) چیست؟
کریپتو جکینگ مانند ویروسی پنهانی است که وارد دستگاه استخراج شما شده و درصد زیادی از انرژی مصرفی آن را به خود اختصاص می دهد. کریپتوجکینگ به شکل نرم افزار مخرب (بد افزار) فعالیت می کند که دستگاه استخراج شما را آلوده می کند. هدف می تواند هر دستگاهی باشد: رایانه، تلفن هوشمند، حتی سرورهای ابری (کلود جکینگ).
هنگامی که دستگاهی به بدافزار Cryptojacking آلوده می شود، کنترل قدرت محاسباتی دستگاه را در دست می گیرد و بخشی از آن را به استخراج ارزهای دیجیتال خاص اختصاص می دهد. سپس ارزهای استخراج شده را به کیف پول هکر ارسال می کند.
در ابتدای ظهور ارزها، مفهومی به نام استخراج از طریق مرورگرها وجود داشت. در این روش، از سیستم های کامپیوتری معمول افراد برای استخراج و کسب درآمد بیشتر استفاده می کردند. به این ترتیب بازدیدکنندگان یک وب سایت با نصب یک پلاگین، تا زمانی که در وب سایت حضور داشتند، استخراج می کردند. برخی استخراج مرورگر را به عنوان یک مدل تجاری جدید برای کسب درآمد از ترافیک وب اعلام می کنند.
ذکر این نکته مهم است که برخلاف کریپتوجکینگ، استخراج مرورگر جرم سایبری نیست. درواقع در روش استخراج از طریق مرورگر، کاربر از این موضوع مطلع است و آگاهانه اجازه استفاده از کامپیوتر خود را برای استخراج ارز دیجیتال به وب سایت می دهد. در غیر این صورت، این استخراج جرم است و یک عمل مجرمانه تلقی می شود.
سایت های خبری دیجیتال معتبر مانند Salon و سایت بسیار محبوب The Pirate Bay، «کریپتوجکینگ» مجاز را به عنوان یک جریان درآمد مکمل آزمایش کردند. حتی صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در سال 2018 از آن برای استفاده از سیستم های کامپیوتری حامیان برای جمع آوری کمک های مالی از طریق استخراج ارزهای دیجیتال استفاده کرد.
استفاده از روش کریپتوجکینگ برای مدتی به اندازه ای رواج یافت که CoinHive با ارائه کدهای به خصوص، به صفحات وب اجازه می دهد از کامپیوترهای بازدیدکنندگان خود برای استخراج Monero استفاده کنند، اما خیلی زود از این ابزار برای انجام کارهای غیرقانونی استفاده شد. صفحات وب شروع به سوءاستفاده از این سرویس برای کسب درآمد اضافی از بازدیدکنندگان بدون رضایت آن ها کردند. درواقع Cryptojacking به حدی گسترده شد که CoinHive تحت نظارت جدی قرار گرفت و درنهایت در سال 2019 تعطیل شد.
کریپتوجکینگ چگونه انجام می شود؟
Cryptojacking یکی از بهترین روش های سرقت برای هکرهاست؛ زیرا برای استفاده از این روش تنها به چند خط کد جاوا اسکریپت نیاز است و به محض اینکه از طریق این کد به دستگاه مخاطب راه پیدا کنند، می توانند از طریق نصب بدافزار به استخراج ارز مشغول شوند. هکرها ممکن است با کلیک روی لینک یک ایمیل فیشینگ برای آپلود کد مخرب در دستگاه خود برای مخاطب هدف خود طعمه بگذارند.
کی دیگر از روش های انجام کریپتو جکینگ این است که یک وب سایت را با یک خط فرمان کریپتوجکینگ که در کد HTML قرار گرفته است آلوده کنند که پس از باز کردن یک صفحه خاص وب، برنامه را به طور خودکار اجرا می کند. برخی از نسخه های بدافزار Cryptojacking حتی می توانند ویروس را به دستگاه های دیگر منتقل کرده و کل سرورها را آلوده کنند.
در برخی موارد، این کار می تواند به هکرها اجازه دهد تا از منابع محاسباتی عظیم مزارع سرور بزرگ به صورت رایگان بهره ببرند. در بیشتر روش های سرقت از طریق کریپتو جکینگ، هیچ یک از اطلاعات شخصی کاربر به سرقت نمی رود؛ زیرا هدف اصلی دسترسی به قدرت محاسباتی دستگاه کاربر است. هر چه بدافزار زمان بیشتری به صورت غیرقابل شناسایی روی رایانه اجرا شود، هکرها درآمد بیشتری از استخراج کسب می کنند.
در حال حاضر از روش کریپتوجکینگ تنها برای چند رمزارز خاص که از پروتکل اجماع اثبات کار استفاده می کنند، مورد استفاده قرار می گیرد. این ارزها از توان محاسباتی برای تأیید تراکنش ها و ایمن سازی شبکه استفاده می کند و با انجام این کار، پاداش دریافت می کنند.
به گفته اینترپل، رایج ترین ارز دیجیتالی که هکرها از آن برای استخراج به روش کریپتوجکینگ استفاده می کنند، مونرو (XMR) است؛ زیرا سطح بالایی از ناشناس بودن ارائه می دهد و ردیابی تراکنش ها را دشوار می کند. بیت کوین (BTC)، زمانی در بین کریپتوجکرها محبوب بود، اما صنعت ماینینگ آن قدر با ماشین های تخصصی رقابتی شده است که تلاش برای استخراج آن با استفاده از لپ تاپ های دیگران منطقی به نظر نمی رسد.
چطور می توان Cryptojacking را تشخیص داد؟
هدف از کریپتوجکینگ، مخفی شدن در پس زمینه کامپیوتر کاربران است. همان طور که گفته شد، هرچه بدافزار مدت زمان بیشتری اجرا شود، درآمد هکرها هم بیشتر خواهد شد. بدافزار طوری طراحی شده است که به همان اندازه که نیاز دارد از انرژی استفاده کند و به این وسیله تا حد زیادی مورد توجه قرار نمی گیرد؛ با ابن حال برخی از مواردی که احتمالاً نشان دهنده آلوده شدن کامپیوتر شما به Cryptojacking است، عبارت هستند از:
- استفاده بیش ازحد از CPU (واحد پردازش مرکزی)
- کندی دستگاه و افزایش سر و صدا
- گرم شدن بیش ازحد دستگاه
- از بین رفتن سریع باتری
- افزایش غیرمنتظره قبوض برق (برای مزارع سرور)
اگرچه مشاهده هریک از این علائم، لزوماً به معنای مبتلاشدن سیستم شما به کریپتو جکینگ نیست، شما می توانید با نصب یک آنتی ویروس مناسب، تا حد زیادی از نصب و فعالیت بدافزارها روی سیستم خود جلوگیری کنید. بهترین آنتی ویروس هایی که برای انجام این کار پیشنهاد می شوند، عبارت اند از:
- Avira Antivirus
- Avast
- Bitdefender
- Eset
- Malwarebytes
اما اگر قصد بررسی وب سایت را هم دارید، می توانید به دنبال قطعه های مشکوک در ساختار HTML کد سایت باشید یا از برنامه هایی استفاده کنید که وب سایت ها را برای شناسایی کدهای مخرب اسکن می کنند.
سخن پایانی
درنهایت بدافزار Cryptojacking تفاوت چندانی با هر نوع بدافزار دیگری ندارد. در این روش هدف کیف پول کاربران ارزهای دیجیتال نیست. بلکه از ترافیک ورودی سایت و توان سیستم های کاربران، برای استخراج ارزهای دیجیتال مانند مونرو استفاده می شود.
برای محافظت از سیستم و دارایی خود در برابر این نوع حمله، با استفاده از آنتی ویروس ها به روزرسانی مداومشان، سیستم خود را به صورت منظم اسکن کنید. علاوه بر این می توانید از مسدودکننده های تبلیغات در مرورگر خود استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که کریپتوجکینگ در دسته حملات سایبری قرار می گیرد و درصورت شناسایی، امکان پیگیری آن به صورت قانونی وجود دارد.