از ارزهای دیجیتال چه می دانید؟

ارز دیجیتال (پول دیجیتال، پول الکترونیکی یا ارز الکترونیکی) موجودی یا سوابقی است که در یک پایگاه داده الکترونیکی در پروفایل های دیجیتال یا در یک کارت با کمک کامپیوتر ذخیره می شود. نمونه ارزهای دیجیتال شامل زیر مجموعه هایی از جمله ارزهای رمزپایه (CryptoCurrency)، ارزهای مجازی، ارزهای دیجیتالی بانک مرکزی و e-Cash است.

ارزهای دیجیتال ویژگی های مشابهی از انواع ارزها را به نمایش می گذارند، اما در واقع مانند سکه و اسکناسی که روزانه از آن ها استفاده می کنیم شکل فیزیکی و قابل لمس ندارند و تماماً در اینترنت هستند و امکان معاملات فوری را فراهم می کنند.

کاربرد ارزهای دیجیتال

این نوع ارزها ممکن است برای خرید کالاها و خدمات فیزیکی مورد استفاده قرار گیرند، اما استفاده از آن ممکن است محدود به انجمن های خاص باشد، برای مثال شاید بتوان در یک بازی آنلاین با آن کسب درآمد کرد. یک نوع ارز دیجیتال اغلب با استفاده از استراتژی ها و تکنیک های آربیتراژ (سود حاصل از تفاوت قیمت که عموماً بدون ریسک است) با ارز دیجیتال دیگر معامله می شود.

هر وسیله پرداختی که صرفاً به صورت الکترونیکی وجود داشته باشد پول دیجیتال است. پول دیجیتال با استفاده از فناوری هایی مانند تلفن های هوشمند، کارت های اعتباری و صرافی های رمزنگاری آنلاین مبادله می شود. در برخی موارد، می توان آن را به پول نقد فیزیکی مبدل کرد، به عنوان مثال با برداشت پول نقد از دستگاه خودپرداز.

ارز دیجیتال (ارز رمزی، کریپتو کارنسی یا به اختصار کریپتو) یک دارایی دیجیتال است که برای کار به عنوان وسیله ای برای مبادله طراحی شده است که در آن سوابق مالکیت دارایی شخصی در دفترچه ای موجود در نوعی پایگاه داده کامپیوتری با استفاده از یک رمزنگاری قوی ذخیره می شود.

ذخیره ی ارزهای دیجیتال در پایگاه های کامپیوتری به منظور داشتن کنترل، به دست آوردن دارایی بیشتر و نیز تأیید انتقال مالکیت این دارایی ها انجام می شود. این نوع از دارایی به صورت فیزیکی (مانند پول کاغذی) وجود ندارد و به طور معمول توسط یک مرجع مرکزی صادر نمی شود. ارزهای دیجیتال برخلاف سیستم های بانکی از کنترل غیرمتمرکز برخودارند.

ارز دیجیتال مونرو (Monero)

آیا می دانید مونرو (یا XMR) یکی از محبوب ترین ارز رمزنگاری شده با تمرکز بر حریم خصوصی به شمار می رود؟

ارزهای متنوع ویژگی های متفاوتی دارند، برخی از آن ها در خرید و فروش ها قیمت کمتری دارند، برخی نیز سریع تر هستند. ویژگی قابل توجه مونرو که تقریباً می توان گفت منحصر به فرد است، بی نام بودن آن است.

درست است! به لطف رمزنگاری بسیار پیشرفته کسب هرگونه اطلاع از فرستنده، گیرنده و میزان ارز ارسالی توسط دیگران غیرممکن است. به همین دلیل، مونرو در شرایط وجود تحریم های بین المللی در برخی کشورها و یا سیستم های اقتصادی به عنوان وسیله ای برای پرداخت در Dark Web، کاربرد منحصر به فردی پیدا کرده است. با این حال، دلایل عمده ای نیز برای داشتن یک شکل خصوصی از پول وجود دارد که غیرقانونی نیست. بعداً برخی از این موارد را توضیح خواهیم داد.

تاریخچه مونرو

گروهی متشکل از هفت سازنده که بلاک چین Bytecoin را شکل می دهند در سال ۲۰۱۴ واحد پول جدیدی با نام Bitmonero به منظور انجام معاملات امن و بدون نام معرفی کردند. این نام در نهایت به Monero که زبانی بین المللی برای واژه ی سکه است تبدیل شد.

از بین هفت سازنده ای که در ابتدا Monero را ایجاد کردند، پنج نفر از آنها تصمیم گرفتند که هویت خود را مخفی نگه دارند. فقط دو نفر از این توسعه دهندگان با نام های ریکاردو اسپاگنی (توسعه دهنده اصلی) و دیوید لیتاپای شناخته شده اند.

تیم پشتیبانی مونرو می گوید حفظ حریم خصوصی و امنیت بزرگترین اولویت های آنها بوده و صرف نظر از اینکه مونرو از نظر تکنیکی از چه صلاحیتی برخوردار است، سهولت استفاده و کارایی در درجه دوم اهمیت قرار دارد.

هدف ساخت مونرو

به طور کلی، هدف کلی ساخت و رمزنگاری دقیق و امن این ارز این بود که اجازه پرداخت سریع، ارزان و بدون ترس از سانسور را بدهد.

حوزه دیگری که مونرو سعی در بهبود داشت، از نظر مقیاس پذیری آن است. به زبان ساده، مقیاس پذیری فقط به معنای رشد خوب شبکه در رابطه با تقاضا است.

بر اساس تعریف ارزهای رمزپایه مبتنی بر بلاک چین اندازه محدودی دارند. برای مثال، بیت کوین محدودیتی در اندازه بلوک ۱ مگابایتی داشته است. این بدان معنی است که فقط ۱ مگابایت داده می تواند در هر بلوکی که هر ۱۰ دقیقه در شبکه بیت کوین استخراج می شود، قرار گیرد.

متأسفانه، وقتی بسیاری از کاربران تلاش می کنند تا همزمان با استفاده از بیت کوین تراکنش انجام دهند، بلاک چین با داده های حاصل از این تراکنش ها پر می شود. آن دسته از تراکنش هایی که نمی توانند در یک بلوک قرار بگیرند باید منتظر بمانند تا یک استخراج گر آنها را وارد کند.

از آنجایی که ماینرها ترجیح می دهند تراکنش هایی را با بیشترین هزینه های پیوست شده در نظر بگیرند، اگر شبکه بسیار شلوغ باشد، مردم را تشویق می کنند تا هزینه ها را افزایش دهند تا این افزایش در هزینه ها تراکنش ها و معاملات با این ارزها را نیز شامل شود.

این همان اتفاقی است که در بهار ۲۰۱۷ در مورد بلاک چین بیت کوین رخ داد. برخی از معاملات فقط برای تأیید اعتبار نیاز به کارمزد بیشتر از ۳۰ دلار داشتند!

اما مونرو متفاوت است. هیچ محدودیتی در اندازه بلوک از پیش تعیین شده وجود ندارد. در حالی که این امکان برای داده های تراکنش بیشتر در هر بلوک وجود دارد، یک نقطه ضعف وجود دارد؛ آن هم این که اسپم ها می توانند زنجیره بلوک معاملات را پر کنند که این می تواند بلوک های بزرگی ایجاد کند.

با این حال، توسعه دهندگان Monero سیستم جریمه و پاداش در بلوک ها را ارائه دادند. اندازه ی متوسط، ​​۱۰۰ بلوک آخر در نظر گرفته شده است. اگر بلوک جدیدی که ماینرها روی آن کار می کنند از حد متوسط ​​۱۰۰ بلوک قبلی بیشتر باشد، پاداش بلوک کاهش می یابد.

البته این مسئله موجب نا امیدی کاربران نمی شود، زیرا اگر دیگر برای آنها سودآور نباشد، بلوک هایی را که بر آنها جریمه ای اعمال شده اند را استخراج نمی کنند.

پاداش داده شده به هر بلوک هرگز به زیر ۰٫۳ XMR (مونرو) نمی رسد، که این وضعیت Monero را به یک ارز ضد تورم تبدیل می کند: تورم در سال ۲۰۲۲ تقریباً ۱٪ خواهد بود و برای همیشه کاهش می یابد، اما تورم اسمی ۰٫۳ XMR در دقیقه خواهد بود. این بدان معنی است که همیشه انگیزه ای برای ماینرها برای استخراج مونرو و در نتیجه حفظ امنیت بلاک چین، با یا بدون کارمزد تراکنش وجود دارد.

چرا مونرو منحصر به فرد است؟

یکی از بزرگترین اهداف این پروژه دستیابی به بالاترین سطح عدم تمرکز ممکن است، به این معنی که کاربر نیازی به اعتماد به شخص دیگری در شبکه ندارد.

حفظ حریم خصوصی از طریق چند ویژگی متمایز حاصل می شود. در مقایسه با بیت کوین که هر گردش آن شماره سریال خاص خود را دارد، به این معنی که می توان میزان استفاده از ارز رمزنگاری شده را کنترل کرد، مونرو کاملاً تبدیل پذیر است.

به طور پیش فرض، جزئیات مربوط به فرستندگان، گیرندگان و مقدار ارز رمزنگاری شده ای که منتقل شده پنهان می شود؛ طرفداران مونرو می گویند که این یک انتخاب مناسب برای سکه هایی مانند Zcash است که از نظر انتخابی شفاف هستند.

اعمال محدودیت های لازم با استفاده از امضای حلقه حاصل می شود. در اینجا، خروجی معاملات گذشته از بلاک چین انتخاب می شود و به عنوان فریب دهنده عمل می کند، به این معنی که ناظران خارجی نمی توانند بگویند چه کسی آن را امضا کرده است.

برای مثال اگر فردی به نام یان ۲۰۰ مونرو برای سوزان بفرستد، این مقدار همچنین می تواند به قطعه های مختلف تقسیم شود تا سطح دشواری بیشتری ایجاد کند. برای اطمینان از اینکه تراکنش ها نمی توانند به یکدیگر مرتبط شوند، آدرس های نامشخصی برای هر معامله ای که فقط یک بار می توان انجام داد، ایجاد می شود.

همه این ویژگی های متمایز باعث شده است که مونرو  به جای بیت کوین و به خصوص در بازارهای darknet – برای معاملات غیرقانونی به طور افزایشی مورد استفاده قرار گیرد.

دولت ها در سراسر جهان، به ویژه ایالات متحده، صدها هزار دلار جوایز نقدی به هر فردی که بتواند کد مونرو را شناسایی کند، اعطا می کنند.

مقدار ارز مونرو

در زمان نوشتن مقاله، میزان عرضه مونرو در حدود ۱۷،۷۰۳،۴۷۱ است. این ارز رمزنگاری شده به گونه ای طراحی شده است که در برابر مدارهای مجتمع مخصوص برنامه که معمولاً برای استخراج بیت کوین جدید استفاده می شود، مقاوم باشد. در تعریف تئوری این بدان معناست که استخراج مونرو با استفاده از تجهیزات محاسباتی روزمره امکان پذیر است. به طور کلی، در نهایت ۱۸٫۴ میلیون ارز مونرو در گردش خواهد بود و انتظار می رود این سقف در ۳۱ مه ۲۰۲۲ به دست آید.

چندین کلید

Monero از سیستم متفاوتی برای کلیدهایی مانند Bitcoin و Ethereum استفاده می کند. در این ارزها فقط یک جفت کلید وجود دارد – یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی. مونرو از یک کلید نمایش عمومی، یک کلید نمایش خصوصی و هر دو کلید هزینه عمومی و خصوصی استفاده می کند:

  • از آدرس های عمومی به صورت مخفیانه استفاده می شود و در نهایت تنها کلیدهای نمایش عمومی ایجاد می شوند؛
  • برای بررسی بلاک چین و تأیید دریافت پول، به یک کلید مشاهده خصوصی نیاز است.
  • برای تأیید امضای یک معامله، به یک کلید هزینه عمومی نیاز دارید.
  • از کلیدهای خصوصی هزینه برای انجام معاملات خروجی استفاده می شود.

امنیت مونرو چگونه است؟

یکی از اهداف اصلی مونرو جلوگیری از تمرکز است؛ این شبکه از مکانیزمی اجماعی به نام CryptoNight استفاده می کند که مبتنی بر سیستم اثبات کار استفاده می کند. اثبات کار، الگوریتمProof-of-work  یا به اختصار PoW یکی از روش های اجماع در رمز ارزها است که برای تأیید تراکنش ها، تولید بلوک و حفظ امنیت شبکه بلاک چین به کار گرفته می شود. این باعث می شود مزارع بزرگ استخراج ارز به یک نیروی مسلط تبدیل نشوند.

نحوه ذخیره سازی

کریپتو کارنسی مونرو به دلیل ماهیتی که به عنوان یک ارز امن دار د، در برخی از صرافی های مهم ذکر نشده است. به عنوان مثال، اگرچه می توانید این ارز را در Binance خریداری کنید، اما باید بدانید که آن توسط Coinbase پشتیبانی نمی شود. در نتیجه، ممکن است لازم باشد مقدار ارز خود را به بیت کوین تبدیل کرده و از بستر تجاری کوچک تری استفاده کنید.

ذخیره سازی مونرو قبلاً کاری بسیار دشوار بود. باید کیف پول را با استفاده از اصول و فرمان هایی خاص باز می کردید و برای بسیاری از کاربران باعث می شد که احساس کنند در حال هک کردن برخی از پایگاه های داده مخفی دولت هستند که به هیچ عنوان خوشایند نبود! خوشبختانه، اکنون روش بسیار ساده تری برای ذخیره مونرو وجود دارد:

  1. ابتدا به سایت www.mymonero.com مراجعه کنید.
  2. گزینه ی ساخت اکانت (Create account) را انتخاب کنید.
  3. کلید ورود خصوصی خود را وارد کنید.
  4. کلید ورود خصوصی را دوباره در باکس زیر کلید وارد کنید تا اطمینان حاصل شود که شخص شما این اطلاعات را وارد می کند.

به این صورت شما اولین کیف پول مونرو خود را ایجاد کردید.

دریافت ارز مونرو (XMR)

حالا تصور می کنیم که می خواهید چند XMR داخل این کیف پول قرار دهید. بعد از بررسی قیمت مونرو مراحل انجام این کار به این صورت است:

ابتدا، آدرسی را که در بالای صفحه نمایه حساب مشاهده می کنید، یادداشت کنید.

دوم، به اکانت مبادله ای که می خواهید برای شما ارز ارسال کند بروید تا درخواست کنید برایتان مونرو بفرستد.

سوم، آدرسی را که یادداشت کرده بودید، در قسمت برداشت از صرافی وارد کنید.

در مرحله ی آخر برای تکمیل برداشت، دستورالعمل های روی صفحه را دنبال کنید. برخی از مبادلات ممکن است از شما بخواهند که با کلیک روی پیوند در ایمیل، تأیید کنید که شخص شما این برداشت را انجام می دهد.

اگر مونرو را از دوستان خود دریافت می کنید، به راحتی می توانید آدرس را برایشان بفرستید و آنها به خوبی می دانند که باید با آن چه کار کنند.

انتقال ارز مونرو (XMR)

در صورتی که قرار است شما فردی باشید که ارز مونرو را انتقال می دهد، ما دستورالعمل آن را در اختیار شما قرار داده ایم:

  1. ابتدا گزینه ی ارسال را انتخاب کنید
  2. آدرسی را که می خواهید مونرو به آن بفرستید وارد کنید. این مورد را از طریق صرافی، مخاطب (دوست یا همکار و غیره) یا هر سرویسی که مونرو را به عنوان گزینه پرداخت می پذیرد دریافت خواهید کرد.
  3. مبلغی را که می خواهید ارسال کنید در کادر با عنوان مقدار (amount) تایپ کنید.
  4. میزان خصوصی بودن تراکنش را انتخاب کنید. هر چه اندازه ی حلقه ی امنیت را بزرگ تر کنید، هزینه تراکنش نیز بالاتر خواهد بود.
  5. گزینه ی ارسال ارز (Send payment) را انتخاب کنید.

استفاده از کیف پول MyMonero واقعاً به همین سادگی است که ملاحظه کردید. کار کردن با این کیف پول نسبت به کیف پول های دیگر به حدی ساده و روان است که کاربران را قادر می سازد تراکنش های روزمره خود را بدون دغدغه و اتلاف وقت انجام دهند.

مزایای مونرو

  • یکی از خصوصی ترین ارزهای رمزپایه.
  • انجام معاملات برای ارتباط با شخص غیرممکن است.
  • ردیابی تراکنش ها غیرممکن است.
  • بلاک چین محدودیتی ندارد. مقیاس پذیری پویای آن بدان معنی است که هزینه ها حتی در صورت استفاده زیاد نیز نباید گزاف باشد.
  • می توانید انتخاب کنید چه کسی می تواند معاملات شما را ببیند. به عنوان مثال، اگر می خواهید مالکیت خود را برای مقدار مشخصی از Monero برای اهداف مالیاتی ثابت کنید، می توانید کلید مشاهده خصوصی خود را با سازمان مالیاتی کشور خود به اشتراک بگذارید. احتمال ممنوعیت از طرف سایر تنظمی کنندگان را کاهش می دهد.
  • تیم بزرگی از توسعه دهندگان متعهد روی پروژه کار می کنند.

معایب مونرو

علیرغم مقاومت در برابر ASIC، هنوز درجه زیادی از تمرکز استخراج کنندگان بر روی مونرو وجود دارد.

  • کیف پول های زیادی برای مونرو ساخته نشده است. پشتیبانی از مونرو را در هیچ کیف پول سخت افزاری پیدا نخواهید کرد.
  • ذخیره مونرو به روشی که به طور کامل ایمن باشد بسیار سخت تر از اکثر ارزهای رمزپایه دیگر است. ممکن است به همین دلیل باشد که توسط جامعه گسترده تری از کاربران پذیرفته نشده است.
  • مونرو مبتنی بر بیت کوین نیست؛ در نتیجه توسعه برنامه هایی که با زنجیره بلوکی آن تعامل دارند دشوارتر است.

جایگاه مونرو در آینده

در دنیایی که به نظر می رسد دیگر هیچ چیز خصوصیات واقعی را ارائه نمی دهد، مطمئناً خواستار ارزهایی با محوریت حریم خصوصی مانند مونرو خواهیم بود. من هم مثالی قانونی ذکر کردم که پول خصوصی قبلاً چیز خوبی بود و هم نمونه ای غیرقانونی اما قابل دفاع از نظر اخلاقی (گرچه هرگز نباید قانون را زیر پا بگذارید!).

مونرو این قابلیت را دارد که به افراد اجازه دهد در سراسر کره خاکی بدون نیاز به اجازه هیچ مرجعی و با سرعت زیاد معامله کنند.

همانطور که گفته شد، کلاهبرداران نیز از ویژگی های حفظ حریم خصوصی مونرو قدردانی می کنند! بازارهای Dark Web توسط هر کسی قابل دسترسی است و مجموعه ای واقعاً تکان دهنده از مواد مخدر، اسلحه و سایر موارد جنایی را به فروش می رساند. مونرو به سرعت در این وب سایت های غیرقانونی جایی به عنوان ارز انتخابی پیدا کرده است.

نه تنها این بلکه مونرو توسط دولت هایی مانند کره شمالی برای دور زدن تحریم های بین المللی مورد استفاده قرار گرفته است. به دلیل موارد ذکر شده، این احتمال وجود دارد که مونرو مورد حمله دولت هایی قرار بگیرد که کمتر به فکر یک روش کاملاً خصوصی برای پرداخت هزینه های حاصل از اتفاقات ناخوشایند هستند. اما اینکه چقدر سرکوب کردن مونرو موفقیت آمیز باشد، یک آزمایش جالب از ویژگی های ضدشکنندگی ارزهای رمزپایه است.