معرفی سگویت (SegWit)

شاهد تفکیکی یا همان سگویت SegWit که به طور معمول به این نام خوانده می شود، در بلاکچین بیت کوین اجرا شده و در ماه مه سال ۲۰۱۷ در شبکه لابت کوین مستقر شده است. اگرچه این موضوع به یکی از واژگان عمومی تبدیل شده است، اما شما ممکن است هیچ تصوری از اینکه سگویت چیست نداشته باشید.

فهرست []

    اساساً، سگویت یک ابتکار به منظور صرفه جویی در فضا برای آزاد کردن فضای ذخیره سازی در بلاک های Bitcoin است. بر اساس سگویت تمام داده های مربوط به امضای معامله حذف می شوند. انگیزه اصلی این بود که آزاد شدن فضای بلوک ها موجب معاملات بیشتر در هر بلوک باشد.

    ایده سگویت در اکتبر سال 2016 منتشر شد. این نتیجه یک سال بحث و بررسی بود که در کنفرانس مقیاس گذاری بیت کوین در هنگ کنگ انجام شد. ایده پیشنهادی اولیه توسط پیتر وویل یکی از اعضای اصلی تیم بیت کوین بود.

     توضیح فنی تکنولوژی سگویت

    ما قبلاً بلوک های بیت کوین و نحوه استخراج را با جزئیات زیادی شرح داده ایم، بنابراین برای ادامه مطلب پیش فرض ما این است که شما با این مفاهیم آشنایی کافی دارید. در هر معامله با بیت کوین یک scriptSig و یک scriptPubKey  وجود دارد. اولی جایی است که اطلاعات امضا ذخیره می شود در حالی که دومی اطلاعات مربوط به کلید عمومی می باشد.

    آنچه در مورد نحوه ذخیره سازی اطلاعات امضا مورد توجه قرار گرفت این بود که امضاها حدود 60٪ از فضا را اشغال می کنند، اما فقط در زمان اعتبارسنجی بلوک مورد نیاز هستند. بنابراین ایده این بود که این کدهای باز کردن قفل را از معاملات جدا کنند.

    این بخش جدا شده از معامله همراه با سایر داده های معامله هش نمی شود. این ساختار جدید معامله بیت کوین با گذشته سازگار است و از این رو می توان با یک سافت فورک آن را پیاده سازی کرد. نیاز نیست تا همه ماینرها معاملات فعال شده با گواهی تفکیک شده را تأیید کنند. برای اینکه سگویت بتواند به طور موثر کار کند، حداقل 95٪ استخراج کنندگان باید حمایت خود را از آن اعلام کنند.

    مزایای سگویت چیست؟

    از آنجا که تعداد کاربران بیت کوین اخیراً به میزان زیادی رشد داشته اند، معاملات بیت کوین بسیار بیشتر از حد معمول به طول می انجامد. این مربوط به محدودیت های معمول ظرفیت است که بر سرعت شبکه تأثیر می گذارد. محدودیت اندازه بلوک نیز محل اختلاف بوده است.

    با این حال، با جدا کردن اطلاعات امضا به عنوان یک جز تفکیک شده، فضای بیشتری در بلوک ها صرفه جویی می شود و از این رو می توان معاملات بیشتری را در هر بلوک پردازش کرد. طرح سگویت مزایای دیگر نیز دارد.

    بهبود موارد مربوط به انعطاف پذیری معاملات

    قابلیت انعطاف پذیری معامله زمانی است که بتوان شناسه معامله را با تغییر اطلاعات موجود در کد تغییر داد. اساساً، هنگام ارسال معامله در شبکه، هر گره دیگری توانایی تغییر شناسه تراکنش قبل از ارسال آن به گره بعدی را دارد. این می تواند برای کاربرانی که معاملات خود را ردیابی می کنند، تا حدودی آزار دهنده باشد.

    با سگویت، اطلاعات امضا در داده های معامله گنجانده نشده است، بنابراین هیچ گره ای نمی تواند شناسه معامله را تغییر دهد. این موضوع معامله را قابل اعتماد می کند. همچنین این موضوع به نفع همه افرادی خواهد بود که معاملات تأیید نشده را انجام می دهند. با این حال، مهم تر از همه، این زمینه را برای پیاده سازی Lightning Network فراهم می کند.

    افزایش امنیت برای معاملات چند امضایی

    پروتکل های امنیتی فعلی برای تراکنش های چند امضایی P2SH است که از عملکرد هش 160 بیتی استفاده می کند. با استفاده از منابع رایانه ای فوق العاده قدرتمند، یک مهاجم می تواند یک تلاقی بین یک آدرس معتبر را به عنوان بخشی از یک اسکریپت چند امضایی و یک اسکریپت که همه وجوه را به آن ها منتقل می کند، پیدا کند.

    با استفاده از سگویت، پرداخت اسکریپت ها با الگوریتم 256-bit SHA256 هش می شوند. این بدان معناست که احتمال تلاقی برای هرگونه حمله ای در پرداخت های چندامضایی به طرز چشمگیری کاهش می یابد. این موضوع همچنین برای کسی که از طریق قرارداد چند امضایی یا هوشمند پرداخت خود را انجام می دهد بسیار مفید است.

    خطی بودن افزایش مقیاس عملیات SigHash

    هنگامی که مقدار داده ای که باید برای یک تراکنش هش شود، بررسی می شود می بینیم که، در پروتکل فعلی عملیات مربوط به امضا یک تابع درجه دوم از اندازه معاملات  می باشد. دو برابر شدن اندازه یک معامله معمولاً هم تعداد عملیات مربوط امضا و هم مقدار داده هایی را که باید برای آن امضاها هش داده شود را دو برابر می کند.

    سگویت قادر است این مسئله را با تغییر در محاسبه هش معامله برای امضا حل کند به گونه ای که هر بایت داده فقط یک بار هش شود. این بدان معنی است که زمان تأیید یک تابع خطی است.

    این امر مقیاس بندی اندازه بلوک را ایمن تر می کند و امکان انجام معاملات بسیار بزرگتر مانند پرداخت به ماینرها یا سرمایه گذاران را فراهم می کند.

    حرکت به جلو

    در نهایت شرط اجماع 95٪ برآورده شد و سگویت در 23 آگوست 2017 رسماً در شبکه بیت کوین فعال شد. تعداد زیادی از کاربران این مرحله مهم در مسیر توسعه بیت کوین را جشن گرفتند. در واقع ، بسیاری از کسانی که منتظر این لحظه بودند سرانجام از پیامدهای اجرای Lightning Network بسیار هیجان زده بودند.

    اینکه چه مدت طول می کشد تا اکثر معاملات در سگویت انجام شود ، قطعی نیست اما شما به راحتی می توانید در سایت هایی مانند segwit.party میزان پذیرش را بررسی کنید.