پول داغ یا پول در گردش، به پول سرگردانی می‌گویند که با هدف دریافت سود بیش‌تر در بازه زمانی کوتاهمدت، به سرعت از بازاری به بازار دیگر منتقل می‌شود. این بازار، شامل بازار بین‌المللی و داخلی است. زیرا پول در گردش می‌تواند ارزی باشد که به سرعت و منظم بین بازارهای مالی در گردش است تا از این طریق، سرمایه‌‌گذاران اطمینان حاصل کنند که بالاترین نرخ‌‌های بهره کوتاهمدت ممکن را دریافت می‌‌کنند.
در واقع، پول داغ مرتبأ بین کشورهای با نرخ بهره پایین به کشورهای با نرخ بهره بالا جابه‌جا می‌شوند؛ این نقل و انتقالات مالی در صورتی که در مبالغ بالا باشد، بر نرخ تبدیل و موازنه پرداخت‌‌های کشور اثرگذار خواهد بود.
برای درک بهتر مفهوم پول داغ به مثال زیر توجه کنید:
فرض کنید ۲۰۰ میلیون تومان پول نقد دارید و آن را با هدف سرمایه گذاری و کسب سود بیش‌تر در بانک سودآفرین با نرخ ۱۵ درصد، سرمایه‌گذاری می‌کنید. پس از گذشت ۳ ماه، متوجه می‌شوید بانک سودساز، برای سپرده‌های کوتاهمدت خود نرخ ۲۰ درصد را اختصاص داده است.
با توجه به این‌که هدف شما از این سرمایه‌گذاری کسب سود بیش‌تر است پول خود را به بانک سودساز می‌آورید. اگر باز هم در پی سود بیش‌تر باشید، به محض اطلاع از موقعیتی بهتر، سرمایه خود را به محل پرسودتر منتقل خواهید کرد. به همین خاطر سرمایه شما توقف کوتاهی در هر محل سرمایه‌گذاری دارد و از جایی به جای دیگر حرکت می‌کند.
خروج ناگهانی سرمایه‌های خارجی، سبب سقوط ارزش سهام شرکت‌ها و دارایی‌ها می‌شود که در نهایت منجر به سقوط ارزش پول ملی خواهد شد.
