بازار سهام، هر روز شاهد معامله های بسیار زیادی است. عده ای در این بازار، مشغول فروش سهام و عده ای دیگر، خریدار سهم های دیگران هستند. شاید هر کسی که دستی در خرید و فروش سهام داشته باشد خودش را یک معامله گر بداند یا دست کم ادعا کند که می تواند معامله گری را انجام دهد. اما واقعا معامله گری به چه معنا است؟ در این قسمت از خانه سرمایه مفهوم «معامله گری» را برایتان توضیح می دهیم.
معامله گری چیست و به چه کسی معامله گر می گویند؟
رایج ترین تعریف معامله گری این گونه است:
«معامله گر کسی است که بر اساس پیش بینی صحیح روند آتی قیمت، سعی دارد از خرید و فروش دارایی های مختلف، سود کسب کند.» در ادامه، اجزای مختلف این تعریف را با جزئیات بیشتری بررسی خواهیم کرد.
پتانسیل کسب سود
تصویر ۱: نمودار سمت چپ مربوط به جفت ارز (EUR/USD) است که معامله گر با پیش بینی روند صعودی، می تواند از رشد قیمتی آینده این دارایی، سود کسب کند. در نمودار سمت راست که نوسانات شاخص دلار را نشان داده است اگر در زمان مناسب، موقعیت معاملاتی فروش را انتخاب کنیم حتی می توانیم از کاهش قیمت نیز سود به دست آوریم. در فرآیند معامله گری، می توان به هنگام افزایش یا کاهش قیمت – بازارهای دوطرفه – سود کسب کرد. بنابراین، حتی در صورت وجود روند نزولی در بورس سهام یا سایر بازارهای مالی نیز همیشه موقعیت های سودده وجود دارند.
اگر یک معامله گر بر اساس یافته های تحلیلی خود انتظار رشد قیمت یک سهم مثلا «شرکت اپل» یا جفت ارزی نظیر «یورو دلار» را داشته باشد دست به خرید می زند و پس از افزایش قیمت، با فروش آن در سطوح بالاتر سود کسب می کند. همان طور که اشاره شد، چنین شرایطی در مورد بازار نزولی نیز برقرار است. در واقع، اگر نسبت به آینده قیمتی یک نماد، دیدگاه نزولی داشتید موقعیت معاملاتی فروش را انتخاب کنید و در صورت صحیح بودن پیش بینی در قیمت های پایین تر با سود از معامله خارج شوید. به طور طبیعی همیشه احتمال خطای تحلیل نیز وجود دارد و گاهی اوقات باید با پذیرش زیان، موقعیت معاملاتی خود را ببندید.
چگونه بازار را تحلیل کنیم؟
هر فرد می تواند برای گرفتن تصمیم ورود یا خروج از معامله، روش ها و ابزارهای گوناگونی را برای تحلیل وضعیت قیمت در نمودارهای بازار مالی به خدمت بگیرد. یک تحلیل گر بنیادی که بر مبنای داده های شرکت یا اقتصاد کلان تصمیم گیری می کند نسبت به یک تحلیل گر تکنیکال که فقط به دنبال الگوها و نشانه های خاص نموداری است، شرایط کاملا متفاوتی دارد. در این شرایط، انتخاب یک روش تحلیلی مناسب برای همه معامله گران بسیار دشوار است. شاید بهترین کار این باشد که هر کدام از ما به دنبال یافتن روش تحلیل و معامله گری مناسب خودمان باشیم.
معامله گری بلند مدت یا کوتاه مدت؟ مساله این است!
افق سرمایه گذاری، موضوع مهمی است که اساس سبک معامله گری شما را مشخص می کند. معمولا بخش عمده ای از فعالان بازار به دو دسته معامله گران «روزانه» و «کوتاه مدت» تقسیم می شوند. در معامله گری روزانه، فرآیند ورود و خروج از معاملات ظرف چند دقیقه یا ساعت انجام شده و دوره معاملات معمولا محدود به یک روز است. اگر مدت باز بودن یک معامله از چند روز تا نهایتا چند ماه باشد، این معاملات کوتاه مدت نامیده می شوند. استفاده از این روش های معامله گری بر اساس نیازها و شرایط افراد متفاوت است. معامله گری روزانه را در نظر بگیرید؛ این نوع معامله به دلیل محدودیت زمانی، مناسب افراد دارای شغل تمام وقت – غیر از معامله گری – نیست. زیرا برای این کار باید در طول ساعت کاری بازار، پیوسته در مقابل نمودار حضور داشت. مثلا زمانی که بازار بورس فرانکفورت در ساعت ۹ صبح آغاز به کار می کند، بیشتر مردم آلمان سر کار هستند و نمی توانند تحرکات قیمتی بازار را با تمرکز بالا رصد کنند. گذشته از این، یک معامله گر روزانه آلمانی می تواند به موازات در بازارهای سایر نقاط جهان نیز فعالیت کرده و پس از بسته شدن بازار آلمان در بورس های آسیا یا آمریکا معاملات خود را به طور جدی پیگیری کند.
تصویر ۲: زمان روزانه باز شدن اکثر بازارهای مالی مهم جهانی. ممکن است ساعت های کاری بازارها در زمان تغییر ساعت تابستانی تغییر کنند.
بسیاری از سرمایه گذاران در پیش گرفتن رویکرد معامله گر نوسانی و بلندمدت را عملی تر می پندارند. زیرا زمان مورد نیاز برای تحلیل و سفارش گذاری در این سبک از معاملات به مراتب کمتر است. فراموش نکنیم که در بیشتر وقت ها معامله گری نوسانیای افراد دارای شغل تمام وقت، راه حل مناسب تری است. زیرا آن ها مجبور نمی شوند که ساعت ها در مقابل کامپیوتر بنشینند و خیلی سریع، تصمیم های معاملاتی بگیرند.
