بازار سهام، هر روز شاهد معامله‌های بسیار زیادی است. عده‌ای در این بازار، مشغول فروش سهام و عده‌ای دیگر، خریدار سهم‌های دیگران هستند. شاید هر کسی که دستی در خرید و فروش سهام داشته باشد خودش را یک معامله‌گر بداند یا دست کم ادعا کند که می‌تواند معامله گری را انجام دهد. اما واقعا معامله گری به چه معنا است؟ در این قسمت از خانه سرمایه مفهوم «معامله گری» را برایتان توضیح می‌دهیم.
معامله گری چیست و به چه کسی معامله گر می‌گویند؟
رایج‌ترین تعریف معامله گری این‌گونه است:
«معامله‌گر کسی است که بر اساس پیش‌بینی صحیح روند آتی قیمت، سعی دارد از خرید و فروش دارایی‌های مختلف، سود کسب کند.» در ادامه، اجزای مختلف این تعریف را با جزئیات بیشتری بررسی خواهیم کرد.
پتانسیل کسب سود
تصویر ۱: نمودار سمت چپ مربوط به جفت‌ارز (EUR/USD) است که معامله‌گر با پیش‌بینی روند صعودی، می‌تواند از رشد قیمتی آینده این دارایی، سود کسب کند. در نمودار سمت راست که نوسانات شاخص دلار را نشان داده است اگر در زمان مناسب، موقعیت معاملاتی فروش را انتخاب کنیم حتی می‌توانیم از کاهش قیمت نیز سود به دست آوریم. در فرآیند معامله گری، می‌توان به هنگام افزایش یا کاهش قیمت – بازارهای دوطرفه – سود کسب کرد. بنابراین، حتی در صورت وجود روند نزولی در بورس سهام یا سایر بازارهای مالی نیز همیشه موقعیت‌های سودده وجود دارند.
اگر یک معامله‌گر بر اساس یافته‌های تحلیلی خود انتظار رشد قیمت یک سهم مثلا «شرکت اپل» یا جفت ارزی نظیر «یورو دلار» را داشته باشد دست به خرید می‌زند و پس از افزایش قیمت، با فروش آن در سطوح بالاتر سود کسب می‌کند. همان‌طور که اشاره شد، چنین شرایطی در مورد بازار نزولی نیز برقرار است. در واقع، اگر نسبت به آینده قیمتی یک نماد، دیدگاه نزولی داشتید موقعیت معاملاتی فروش را انتخاب کنید و در صورت صحیح بودن پیش‌بینی در قیمت‌های پایین‌تر با سود از معامله خارج شوید. به طور طبیعی همیشه احتمال خطای تحلیل نیز وجود دارد و گاهی اوقات باید با پذیرش زیان، موقعیت معاملاتی خود را ببندید.
چگونه بازار را تحلیل کنیم؟
هر فرد می‌تواند برای گرفتن تصمیم ورود یا خروج از معامله، روش‌ها و ابزارهای گوناگونی را برای تحلیل وضعیت قیمت در نمودارهای بازار مالی به خدمت بگیرد. یک تحلیل‌گر بنیادی که بر مبنای داده‌های شرکت یا اقتصاد کلان تصمیم‌گیری می‌کند نسبت به یک تحلیل‌گر تکنیکال که فقط به دنبال الگوها و نشانه‌های خاص نموداری است، شرایط کاملا متفاوتی دارد. در این شرایط، انتخاب یک روش تحلیلی مناسب برای همه معامله‌گران بسیار دشوار است. شاید بهترین کار این باشد که هر کدام از ما به دنبال یافتن روش تحلیل و معامله گری مناسب خودمان باشیم.
معامله گری بلند مدت یا کوتاه مدت؟ مساله این است!
افق سرمایه‌گذاری، موضوع مهمی است که اساس سبک معامله گری شما را مشخص می‌کند. معمولا بخش عمده‌ای از فعالان بازار به دو دسته معامله‌گران «روزانه» و «کوتاه‌مدت» تقسیم می‌شوند. در معامله‌گری روزانه، فرآیند ورود و خروج از معاملات ظرف چند دقیقه یا ساعت انجام شده و دوره معاملات معمولا محدود به یک روز است. اگر مدت باز بودن یک معامله از چند روز تا نهایتا چند ماه باشد، این معاملات کوتاه‌مدت نامیده می‌شوند. استفاده از این روش‌های معامله‌گری بر اساس نیازها و شرایط افراد متفاوت است. معامله گری روزانه را در نظر بگیرید؛ این نوع معامله به دلیل محدودیت زمانی، مناسب افراد دارای شغل تمام‌وقت – غیر از معامله گری – نیست. زیرا برای این کار باید در طول ساعت کاری بازار، پیوسته در مقابل نمودار حضور داشت. مثلا زمانی که بازار بورس فرانکفورت در ساعت ۹ صبح آغاز به کار می‌کند، بیشتر مردم آلمان سر کار هستند و نمی‌توانند تحرکات قیمتی بازار را با تمرکز بالا رصد کنند. گذشته از این، یک معامله‌گر روزانه آلمانی می‌تواند به موازات در بازارهای سایر نقاط جهان نیز فعالیت کرده و پس از بسته شدن بازار آلمان در بورس‌های آسیا یا آمریکا معاملات خود را به طور جدی پیگیری کند.
تصویر ۲: زمان روزانه باز شدن اکثر بازارهای مالی مهم جهانی. ممکن است ساعت‌های کاری بازارها در زمان تغییر ساعت تابستانی تغییر کنند.
بسیاری از سرمایه گذاران در پیش گرفتن رویکرد معامله‌گر نوسانی و بلندمدت را عملی‌تر می‌پندارند. زیرا زمان مورد نیاز برای تحلیل و سفارش گذاری در این سبک از معاملات به مراتب کمتر است. فراموش نکنیم که در بیشتر وقت‌ها معامله گری نوسانیای افراد دارای شغل تمام‌وقت، راه‌حل مناسب‌تری است. زیرا آن‌ها مجبور نمی‌شوند که ساعت‌ها در مقابل کامپیوتر بنشینند و خیلی سریع، تصمیم‌های معاملاتی بگیرند.
