در توسعه بلاک چین و ارزهای دیجیتال چه موانعی وجود دارد؟
باوجوداینکه بیش از 12 سال از به وجودآمدن بلا چین می گذرد، اما همچنان از نظر فناوری و استفاده از آن برای توده ها با چالش های زیادی مواجه است که همین چالش ها موجب به وجودآمدن موانع توسعه بلاک چین و کریپتوکارنسی می شود.
نوآوری در حوزه بلاک چین در فضای کوچکی اتفاق می افتد و با انتقادات زیادی نسبت به مقیاس پذیری، تبلیغات گسترده و سرمایه گذاران احتکار کننده ارزهای رمز پایه برای سودهای احتکارآمیز روبرو است.
این مقاله چالش های فعلی و موانع توسعه بلاک چین و کریپتوکارنسی را از نظر فناوری و میان رشته ای مورد بررسی قرار می دهد.
هدف این مقاله نگاهی عمیق به موانع پذیرش و چالش های پیش روی بلاک چین و ارزهای رمزنگاری شده برای توده های مردم است؛ بنابراین اگر شما مشغول گذراندن دوره های آموزش ارز دیجیتال هستید، این بخش مهم که در خصوص موانع توسعه بلاک چین و کریپتوکارنسی است را از دست ندهید.
ارزهای رمز پایه مقیاس پذیر نیستند!
یکی از عمده محدودیت های بیت کوین در این واقعیت نهفته است که یک ارز دیجیتال مقیاس پذیر است. طبق گفته پرشنت رام، اگر از بیت کوین به عنوان یک ارز دیجیتال در دنیای واقعی استفاده شود، باید هزاران تراکنش را در ثانیه پردازش و ثبت کند.
در مقابل، VISA ، شناخته شده ترین سیستم پرداخت، در حال حاضر می تواند 4000 تراکنش را در ثانیه انجام دهد و برای رسیدگی به 47000 تراکنش در ثانیه آزمایش شده است؛ اما بیت کوین به دلیل اینکه در حال حاضر برای تولید هر بلاک جدید در بلاک چین به ده دقیقه زمان نیاز دارد، این اجازه را برای انجام تعداد بالای تراکنش نمی دهد.
بیت کوین و سایر ارزهای رمز پایه، به منظور کنترل اندازه دفتر کل (Ledger) و زمان موردنیاز برای تأیید همه معاملات (با افزایش اندازه بلوک) با محدودیت های سختی در بازده معاملات روبرو هستند. به عنوان مثال در خصوص بیت کوین ساتوشی ناکاموتو برای انجام سریع تر معاملات محدودیتی در اندازه بلوک قرارداده است به این صورت که هیچ بلوکی نمی تواند بیشتر از 10 مگابایت باشد. (توضیح اضافه برای درک مقیاس پذیری)
ساخت بیت کوین متناهی از موانع توسعه بلاک چین و کریپتوکارنسی
ناکاموتو همچنین بیت کوین متناهی ساخت، این بدان معناست که از زمانی که 21 میلیون بیت کوین استخراج شد و در گردش فعال شد، دیگر نمی توان بیت کوین جدید ایجاد کرد.
رام معتقد است که این محدودکننده ها دلیل اصلی این است که بیت کوین در اجرای فعلی خود نمی تواند به عنوان جریان اصلی ارز استفاده شود.
دوره آموزشی از صفر تا سطح پیشرفته در ترید که با هدف “استاد تمامی ترید” طراحی شده است
طبق گزارش Blockgeeks ، اصلی ترین مشکلات مقیاس پذیری رایج در میان ارزهای رمزنگاری شده مربوط به زمانی است که صرف انجام معامله در بلاک و زمان رسیدن به یک اجماع می شود.
در بیت کوین و اتریوم، معاملات تنها زمانی انجام می شوند که یک ماینر داده های تراکنش را در بلوک هایی که استخراج کرده است وارد کند.
مشکل اصلی این مساله اینجاست که: هرچه ارز رمز پایه محبوبیت بیشتری پیدا کند، انجام معاملات زمان بیشتری نیز می برد.
مشکل مقیاس پذیری بلاک چین
اگرچه سکه های جایگزین دیگری نیز وجود دارند که سعی در حل مشکل مقیاس پذیری دارند، اما چندین مؤسسه بین المللی معتقدند که مشکل مقیاس پذیری از موانع توسعه بلاک چین و کریتوکارنسی است.
در سال 2018 ، بانک تسویه حساب های بین المللی (BIS) ، سازمانی مستقر در سوئیس که متشکل از 60٪ از بانک های مرکزی جهان است، گزارشی منتشر کرد که احتمال مقیاس پذیری در بلاک چین را برطرف می کند.
این گزارش استدلال می کند که در اقتصادهای مدرن، ارز فیات از طریق سرمایه گذاری مشترک دولتی و خصوصی بین بانک مرکزی و بانک های خصوصی تأمین می شود. در این سیستم دوطبقه، اعتماد از طریق بانک های مرکزی پاسخگو ایجاد می شود.
این گزارش همچنین بیان می کند که به روزرسانی دفتر کل در بلاک چین نیز منجر به ازدحام می شود و مشکلات مقیاس پذیری و پذیرش انبوه را بیشتر می کند. در ارزهای رمز پایه مبتنی بر بلاک چین، به منظور محدودکردن تعداد تراکنش های اضافه شده به دفتر حساب در هر برهه از زمان، بلوک های جدید فقط در فواصل از پیش تعیین شده استخراج می شوند.
هنگامی که تعداد تراکنش های ورودی به حدی باشد که بلوک های تازه اضافه شده از قبل در حداکثر اندازه باشند، سیستم متراکم می شود و بسیاری از تراکنش ها در یک صف قرار می گیرند. این باعث می شود که هر زمان تقاضای معامله به حداکثر ظرفیت برسد که ممکن است ساعت ها یا روزها طول بکشد، هزینه ها افزایش می یابد و روند پرداخت را متوقف می کند.
موضوعات مقیاس پذیری همراه با نوسانات، محدودیت های موجود در گردش (در مورد بیت کوین) و مواردی که اعتماد به وسیله پروتکل از قبل تعیین شده باشد، منع عرضه الاستیک هستند و بنابراین تحمل وزن یا ثبات همان قیمت فیات برای ارز رمزنگاری شده غیرممکن است و همین مورد یکی از موانع توسعه بلاک چین و کریتوکارنسی است.
دسترسی و پذیرش گسترده
تا به امروز، یک دهه است که بیت کوین و فناوری بلاک چین وجود دارد، اما هر دو از سال 2014 به بعد شروع به جذب کردند. به گفته ریتا تریچو، یکی از دلایل عدم پذیرش گسترده این فناوری که از موانع توسعه بلاک چین و کریتوکارنسی است این است که “انگیزه ای برای ایجاد اقتصاد مشترک واقعی با ارزهای رمز پایه وجود ندارد.”
تریچور معتقد است که بازار به آنها پاداش می دهد که ثروت رمزنگاری را در چند دست متمرکز نگه دارند. این یک استراتژی سرمایه گذاری مشترک است که به طور عامیانه در فضای بلاک چین تحت عنوان “hodl-ing” شناخته می شود.
تریچور hodling را به عنوان عامیانه “نگه داشتن برای زندگی عزیز” تعریف می کند و آن را تلاشی برای ذخیره بیت کوین و سایر ارزهای رمز پایه در تلاش برای دستیابی به سودهای سوداگرانه می داند.
تریچور استدلال می کند که سرمایه گذاران کوچک، معروف به نهنگ های رمزنگاری شده، تقریباً 40٪ از کل بیت کوین در حال حاضر را در اختیار دارند. علاوه بر این، تریچور معتقد است که ارز رمزنگاری شده به دلیل قیمت سنگین و هزینه های معاملاتی بسیار بالا که از تصویب گسترده جلوگیری می کند، ارز رایج مردم نیست.
عدم آگاهی و نبود دانش کافی
برخی کارشناسان نیز کمبود دانش را به عنوان مهم ترین سد و عدم درک صحیح از این فناوری شناسایی کردند. آنها استدلال می کنند که این کمبود دانش منجر به درک ناکافی از ارتباط این فناوری، مزایای استفاده از آن، همراه با موارد استفاده عملی قابل اجرا شده است.
همچنین معتقدند که ارائه توضیحات پیچیده و غیر قابل درک درباره بلاکچین باعث پیچیده به نظر رسیدن آن شده است و مانند اکثر فن آوری های جدید، به دلیل که عدم آگاهی در سطح سازمان وجود دارد، مدیران به دلیل عدم شناسایی بازده قابل توجه سرمایه گذاری، تمایلی به استفاده از بلاک چین نشان نمی دهند.
51٪ حملات یک عامل مهم در موانع توسعه بلاک چین و کریپتوکارنسی
یکی از بزرگ ترین خطرات ایجاد شده در بلاک چین، حمله 51٪ است. به گفته جنیفر جی. Xu ، این نوع حمله “هنگامی رخ می دهد که یک گره ماینر منفرد با منابع محاسباتی، بیشتر از سایر نودهای شبکه بر تأیید و تصویب معاملات و تراکنش ها مسلط شود و محتوای بلاک چین را کنترل کند.”
در یک حمله 51٪ ، یک نهاد واحد می تواند اکثریت نرخ هش ماینینگ شبکه را به طور کامل کنترل کند، بنابراین توانایی دست کاری در Blockchain را دارد. در سال گذشته چندین نمونه از حمله 51٪ وجود داشته است که نمونه بارز آن Ethereum Classic (ETC) است. ETC یک چنگال Ethereum است و در 5 ژانویه 2019 قربانی یک حمله 51 درصدی شد که به مدت سه روز ادامه داشت و در 8 ژانویه با ازدست دادن 1.1 میلیون دلار متوقف شد.
تا به امروز، روش های محدودی برای کنترل و کاهش حمله 51٪ و بدون مکانیسم بی عیب وجود دارد که اطمینان حاصل کنند هیچ یک از نهادها اکثریت بلاک چین را کنترل نمی کنند.
بیت کوین و کاربردهای آن در Dark Web
یکی از مشهورترین و اولیه ترین کاربردهای بیت کوین ریشه در دارک وب دارد. چشم انداز غیر قابل تنظیم ارزهای رمز پایه و «دیستوپی بلاک چین» می تواند به مجرمان اجازه دهد از این فناوری برای اهداف مضر استفاده کنند.
این به دلیل نام مستعار است که بلاک چین ارائه می دهد، و از مجرمان در برابر شناخته شدن محافظت می کند و به آنها امکان انجام فعالیت های غیرقانونی را می دهد. به گفته اولگا خریف، استفاده از بیت کوین در بازارهای اینترنتی غیرقانونی نظیر مواد مخدر و… در حال انجام است تا رکورد بیش از یک میلیارد دلار را در این سال ثبت کند. در میان بسیاری از بازارهای غیرقانونی، هیدرا در حال حاضر بزرگ ترین بازار یافت شده در وب تاریک است.
بیت کوین محبوب ترین ارز رمزنگاری شده است که در این بازارها پذیرفته می شود و به دنبال آن مونرو قرار دارد. تلاش برای محدودکردن و یا حتی ازبین بردن بازارهای موجود در شبکه تاریک دشوار است، زیرا وقتی با اجرای قانون با یکی از آن ها برخورد شود با اتمام فعالیت آن با افزایش بی هویتی و پروتکل های امنیتی، فقط با دیگری جایگزین می شود.
بلاک چین های خصوصی ممکن است برای بهره برداری استفاده شود.
یکی دیگر از موانع توسعه بلاک چین و کریپتوکارنسی شرکت های خصوصی هستند. زیرا شرکت های خصوصی و منافع آنها می توانند از بلاک چین برای سود خود سو استفاده کنند. بلاک چین های خصوصی و بلاک چین های سطح سازمانی می توانند از داده ها استفاده کرده و آنها را از عموم مردم دورنگه دارند.
این می تواند بدین معنی باشد که هر داده ای که به سازمان های پاسخگویی، جامعه مدنی یا عموم ارائه می شود، می تواند خطر دست کاری یا بدرفتاری توسط یک ذی نفع خصوصی را داشته باشد، فقط به این دلیل که آنها دارای داده های موردنظر هستند.
اگر عموم مردم به هیچ وجه، شکل یا فرمی به آن دسترسی نداشته باشند، داشتن بلاک چین غیرقابل تغییر مفید نیست. وقتی دلایل حقوق بشر در این امر دخیل باشد، اطمینان از دسترسی آزادانه به این فناوری و درعین حال امکان پیشرفت و رشد نوآوری، امری اساسی است.
شفافیت مطلق را فقط می توان با بلاک چین های عمومی تضمین کرد که توسط یک نهاد واحد کنترل نمی شوند. مهم این است که از بلاک چین های خصوصی که توسط شرکت هایی که می خواهند از سود و سهام خود محافظت کنند، جلوگیری شود و یا مقررات ضد دست کاری در آنها اعمال شود که اصول پاسخگویی و شفافیت را حفظ کند.
پل شکاف دیجیتال و موانع توسعه بلاک چین و کریپتوکارنسی
به دلیل یک شکاف دیجیتالی، بلاک چین به عنوان یک فناوری دیجیتال با موانعی در جهت پذیرش گسترده روبرو است. این اصطلاح معمولاً به شکاف بین کسانی که به فناوری های خاص دسترسی دارند و آنهایی که دسترسی ندارند، اشاره دارد.
بسیاری از کشورهای درحال توسعه زیرساخت ها و توانایی کافی برای ارائه اینترنت پرسرعت یا قابلیت دسترسی دیجیتالی را ندارند. طبق گزارش یونیسف، بیش از 300 میلیون جوان بین 15 تا 24 سال در سراسر کره زمین وجود دارند که به اینترنت متصل نیستند و از اطلاعاتی که سایر مردم در جهان در دسترس دارند، بی خبرند.
ارگان های سازمان ملل متحد به طور فعال در تلاش اند تا شکاف دیجیتالی را برطرف کنند. یونیسف ابتکاری را به نام Project Connect ایجاد کرده است که می خواهد با استفاده از تصاویر ماهواره ای، یادگیری ماشین، بلاک چین و علم داده، نقشه تمام مدارس جهان را تهیه کند.
با این روش، دولت ها و ارائه دهندگان شبکه می توانند از مدارهای Project Connect در مکان هایی که به اینترنت دسترسی ندارند استفاده کنند.
نقش بلاک چین ثبت اطلاعات حفظ شده در سراسر شبکه P2P خواهد بود. بلاک چین همچنین می تواند شبکه ای شفاف و قابل پاسخگویی را فعال کند و می تواند دید کاربران را در مورد نحوه استفاده از کمک های مالی برای اتصال به مدارس بیشتر، سرعت اینترنت هر یک از مدارس متصل و مدیریت قراردادهای بین منطقه وسیع تر کند.
اگر یونیسف با این اتصال به همه مدارس بتواند همه کودکان جهان را بهم متصل کند، کودکان می توانند دسترسی خود را به فرصت های اقتصادی بیشتر، افزایش دسترسی به اطلاعات و حداکثر مشکلات شکاف دیجیتال به حداکثر برسانند.
مشکلات مربوط به اجرا و امنیت
در مورد اجرای حقوق و قانون در بلاک چین مسائل زیادی مانند موارد زیر وجود دارد:
- به دلیل غیرمتمرکز بودن بلاک چین، گره های موجود در بلاک چین در سراسر دنیا وجود دارند که پیوند دادن اطلاعات با اشخاص را خصوصاً در مورد فعالیت مجرمانه دشوارتر می کند.
این امر می تواند از نظر تشخیص اینکه کدام قانون حاکم ضروری است، موارد مربوط به حوزه های قضایی دیگری را ایجاد کند.
- علاوه بر این، بازیگران اصلی رمزنگاری و بازیگران شرور، خطر فعالیت در حوزه های قضایی را دارند که فاقد پول شویی کافی و کنترل مالی تروریسم هستند.
عدم تمرکز در بلاک چین به معنای فقدان یک واسطه مرکزی است که بر نحوه عملکرد بلاک چین در سطح بین المللی نظارت و کنترل می کند.
- در مورد فرار از مالیات، مبارزه با پول شویی، هک و سایر جرایم دیجیتال نیز مشکلاتی دررابطه با بی هویتی و شبه ناشناس بودن وجود دارد.وقتی ارزهای رمزنگاری شده ای مانند Monero درگیر هستند، ردیابی محل وجوه و مقصد آن ها دشوار است.
نتیجه
علی رغم وجود بلاک چین برای بیش از یک دهه، نتوانسته موردتوجه بسیاری از توده ها قرار گیرد و هنوز چالش های پیچیده و دشواری متنوعی وجود دارد که موانع توسعه بلاک چین و کریپتوکارنسی هستند و باید آنها را برطرف کند تا شکاف دیجیتالی را از بین ببرد و تغییری ایجاد کند.
خطرات هک و حملات دیجیتالی، فعالیت مجرمانه در شبکه تاریک و… این امر را دشوارتر نیز می کند.
همراه با مقیاس پذیری و خطرات احتمالی که در توسعه بلاکچین وجود دارد، به نظر می رسد که بسیاری از موارد منفی قابل بحث است. بااین حال، مهم است که به محض رفع این چالش ها، چگونگی تکامل این فناوری انعکاس یابد.