داستان دو ترزور: مقایسه مدل یک و مدل T
اگر شما یک بازدید کننده منظم از این صفحات هستید، می‌دانید که ما انجیل کیف‌های رمزارزها یعنی کیف پول سخت افزار را در اینجا پیشنهاد میکنیم. خیلی ساده، اگر به دنبال امن‌ترین روش ممکن برای ذخیره رمزنگاری خود و دور نگه داشتن آن از دست سارقان و هکرها هستید، کیف پول سخت افزاری ضروری است.
اگرچه تفاوت‌هایی در طراحی، ویژگی‌ها، هزینه و موارد دیگر وجود دارد، اما همه این کیف پول‌های سخت افزاری اساساً به همان شیوه کار می‌کنند. آنها کلیدهای خصوصی رمزنگاری شما را ذخیره می‌کنند و آنها را با خیال راحت از دسترس همه کسانی که صاحب واقعی آنها هستند، دور می‌کنند.
اگر با وجوه خود معامله‌ای انجام دهید، قبل از بارگذاری در شبکه، این تراکنش توسط دستگاه شما امضا می‌شود. کیف پول سخت افزاری شما به پورتال شما در دنیای رمزنگاری تبدیل می‌شود و تا آنجا که هستید امنیت شما را حفظ می‌کند.
این کیف‌ها ممکن است مانند قطعات پیچیده کیت به نظر برسند، اما در واقع این کیف پول‌ها چیزهای بسیار زیبایی هستند. ممکن است شما اصطلاح “ذخیره‌سازی سرد” را شنیده باشید، به ویژه در مورد چگونگی ذخیره مبادلات رمزنگاری بخش زیادی از دارایی‌های خود این موضوع اهمیت زیادی دارد.
این کار در واقع یک روش فانتزی برای گفتن این است که این دارایی‌ها به صورت آفلاین نگهداری می‌شوند و همین امر باعث می‌شود تا آنها برای هکرها یا بدافزارها غیرقابل دسترسی باشند. کیف پول سخت افزاری هم مطابق با همین اصول کار می‌کند و یک محل امن از نظر دسترسی به اینترنت را برای شما فراهم می‌کند. آنها هرگز به اینترنت دسترسی ندارند و حتی در صورت اتصال به رایانه آلوده از حمله در امان هستند.
هر کیف پول دارای مجموعه‌ای از کلمات اصلی و یک پین است که می‌تواند برای دسترسی به کلیدهای خصوصی ذخیره شده روی آنها استفاده شود. تا زمانی که این موارد فقط برای صاحب کیف پول شناخته شده باشند، فقط آنها قادر به استفاده از دستگاه هستند.
گزینه های جایگزین
بله، شما می‌توانید رمزنگاری خود را در صرافی مانند Coinbase، Binance یا هر صدها مورد دیگر موجود در آنجا نگه دارید. امنیت مبادله از روزهای آغازین رمزنگاری با جهش و تلاشی روبرو شده است و در بسیاری از موارد درس‌های مختلف از هک شدن و نقض‌‌های کیف آموخته شده است.
آسیب‌پذیری ها همچنان پابرجا هستند و اگر هکرها بتوانند قفل‌ها را بشکنند، همیشه در معرض ثروت‌های بالقوه زیادی قرار می‌گیرند.
علاوه بر آن گزینه‌های کیف پول موبایل وجود دارد که برخی از آنها بسیار خوب هستند. بهترین ارائه دهندگان وقت و هزینه زیادی را صرف امنیت کرده‌اند و برای کسانی که سرمایه کوچکی دارند و نمی‌خواهند برای یک دستگاه سخت افزاری خرید کنند،
کیف پول‌های موبایل گزینه خوبی است. با این حال واقعیت همچنان باقی مانده است که این سیستم عامل‌ها آنلاین هستند و از این رو هنوز هم برای بسیاری از هکرها وسوسه انگیز است.
یک گزینه دیگر برای کسانی که می‌خواهند کلیدهای خصوصی خود را به صورت آفلاین نگه دارند وجود دارد: کیف پول کاغذی خوب. به سادگی کلیدهای خصوصی خود را یادداشت کنید و کمی کاغذ را در جایی امن نگه دارید. مطمئناً باید هر بار که بخواهید معامله کنید، باید دوباره همه آن کلیدها را تایپ کنید و سپس از ارزهای خود استفاده کنید، و تا جایی که ما میدانیم کسی نتوانسته است بفهمد که چطور یک کاغذ را هک کند. فقط مطمئن شوید که برگه کاغذ خود را گم نکنید یا به طور تصادفی آن را در سطل زباله نیاندازید
هک، الان قرن 21 است. ما چاپگرهای سه بعدی، تعیین توالی ژن‌ها و ماشین‌های الکتریکی داریم. ما در اوایل بلاک چین زندگی میکنیم و قدرت محاسبه بیشتری را در جیب خود داریم نسبت به این که برای اولین بار مردان را در ماه قرار دهیم. ما می‌توانیم بهتر از یک کاغذ عمل کنیم.
فاکتور خارج از چک
دو بازیکن بزرگ در حوزه کیف پول سخت افزاری وجود دارند و آنها روی بازار تسلط دارند. همان کارت‌های Mastercard و Visa را برای کارت‌های اعتباری یا iOS و Android برای سیستم عاملهای تلفن همراه را تصور کنید و تصویر را بدست آورید. این دو رقیب اصلی France’s Ledger با دو محصول مشهور خود یعنی Nano S و Nano X و رقیب بزرگ خود، ترزور هستند. این دو محصول پرچم دار ترزور یعنی Trezor One و Model T هستند که در اینجا با جزئیات بررسی خواهیم کرد.
ترزور یک شرکت تابعه از SatoshiLabs است، یک شرکت مستقر در پراگ. SatoshiLabs خود در سال 2013 به وجود آمد، اگرچه بنیانگذاران آن، Pavol Rusnak (همچنین به عنوان Stick)، Marek Palatinus (معروف به Slush) و Alena Vránová مدتی قبل از آن در حال کار بر روی راه حل‌های ذخیره‌سازی ایمن کلیدهای خصوصی بودند.
کار توسعه ادامه داشت تا اینکه در سال 2014، Trezor One، اولین کیف پول سخت افزاری ارز رمزنگاری شده به بازار عرضه شد. ظهور آن را می‌توان به عنوان یک نقطه عطف در داستان توسعه رمزنگاری از یک جایگاه مبتدی تا پدیده جهانی امروز در نظر گرفت. مبارزه با هکرها گام بزرگی به جلو برداشته بود.
Trezor One
هر محصولی که در نوع خود اولین باشد، خیلی زود خطر منسوخ شدن را دارد. رقبا می‌توانند آن را جدا کنند و راه‌های بهبود آن را پیدا کنند، در حالی که حتی توسعه دهندگان خود نیز به دنبال به روز رسانی و بهبود هستند. فناوری ساکن نیست علیرغم این نقطه ضعف اولین حرکت، Trezor One در مدت شش سال از زمان ظهور خود در صحنه، کاملاً خوب عمل کرده است.
شاید مهم‌ترین نکته برای بسیاری این باشد که کیف پول آنها از چه سکه‌هایی پشتیبانی می‌کند. با وجود بسیاری از طرفداران رمزنگاری که نمونه کارهای متنوعی را در اختیار دارند، آنها می‌خواهند مطمئن شوند کیف پولی که انتخاب کرده‌اند، می‌تواند طیف وسیعی از سکه‌هایی را که در دست دارند ذخیره کند.
Trezor One از بیشتر سکه‌های اصلی و آلت‌کوین پشتیبانی می‌کند. اگرچه ارزش آن را دارد که چند مورد از موارد ذکر شده را مشخص کنید.
دارندگان XRP از دانستن اینکه Trezor One از توکن پشتیبانی نمی‌کند ناامید خواهند شد (اگرچه آنها احتمالاً قبلاً نیز بسیار ناامید شده اند)، در حالی که EOS، Cardano و Tezos نیز در این لیست نیستند.
با توجه به برجسته بودن این توکن‌ها و این واقعیت که آنها دارای سهم بازار ترکیبی به اندازه 13 میلیارد دلار هستند، این موضوع عجیب است که پشتیبانی نمی‌شوند.
Trezor One از لحاظ عملکردی نیز مینیمالیستی است و دارای یک صفحه نمایش OLED کوچک با ابعاد 128 × 64 پیکسل، یک پردازنده ARM Cortex-M3 در داخل و دو دکمه جلویی برای پیمایش است. وزن آن فقط 12 گرم است، بنابراین می‌توان آن را با احتیاط روی جاکلیدی نگه داشت.
برای بسیاری از افراد، Trezor One از ارزانترین کیف پول‌های سخت افزاری موجود در بازار است که تنها 55 دلار (حدود 60 یورو) قیمت دارد. این هزینه کمی است که برای ایمن نگه داشتن نمونه کارهای با ارزش خود پرداخت می‌کنید.
Trezor مدل T
تیم ترزور پس از عرضه Trezor One، به کارهای خود ادامه دادند. با ورود تقریباً همزمان دستگاه رقیب Ledger’s Nano S، رقابت برای تولید و ساخت نسل بعدی کیف پول سخت افزاری آغاز شد.
Trezor از مدل T در فوریه 2018 رونمایی کرد و بلافاصله مشخص شد که آنها با دستگاه جدید خود پیش از این بالاتر رفته‌اند. بارزترین ویژگی جدید، صفحه لمسی رنگی است که با دکمه‌های بسته Trezor One از بین می‌رود.
صفحه نمایش به طور طبیعی بزرگتر و بهتر از قبل است و دارای یک نمایشگر 240 × 240 پیکسل است تا پیمایش دستگاه را به راحتی انجام دهد. همچنین پردازنده نسل جدید ARM Cortex-M4 و همچنین یک درگاه میکرو USB–C و اسلات کارت SD را در خود جای داده است. با توجه وزن این دستگاه که 22 گرم سنگین‌تر از Trezor One است، اما هنوز هم زیبا و سبک است.
لیست سکه‌های پشتیبانی شده نیز بهبود یافته است، به طوری که کسانی که دارای XRP، EOS، ADA و XTZ هستند، می‌توانند نفس راحتی بکشند، زیرا کلید همه این‌ها اکنون می‌تواند در مدل T ذخیره شود.
با توجه به این ویژگی‌های به روز شده بدیهی است که مدل T دارای برچسب قیمت بالاتر از 55 دلاری که انتظار دارید، می‌باشد و قیمتی که باید برای آن بپردازید کاملاً افزایش یافته است. مدل T با قیمت ۱۶۹.۹۹ دلار (180 یورو) به فروش می‌رسد، به این معنی که شما بیش از سه برابر برای آن صفحه لمسی، پردازنده beefier و بهبود سکه پرداخت خواهید کرد.
نرم افزار
قبل از اینکه به حکم خود درباره دو پیشنهاد ترزور برسیم، یک کلمه سریع درباره نحوه تعامل هر دو با شما و مرورگر شما و همچنین چند ویژگی مشترک در هر دو دستگاه ارائه می‌شود. در این مرحله همچنین لازم به ذکر است که هر دو کیف پول منبع باز هستند، بنابراین هر کسی که بخواهد کمی بیشتر در پیچ و مهره‌های فنی فرو رود، قادر به انجام این کار است
نرم افزار زیربنای Trezor One و Model T Trezor Bridge نامیده می‌شود و این قطعه کیتی است که – (به اندازه کافی مناسب) – به عنوان پلی بین هر دستگاهی که استفاده می‌کنید و اینترنت کار می‌کند.
این نرم‌افزار لازم است زیرا همانطور که قبلاً ذکر شد، کیف پول سخت افزاری خود به اینترنت متصل نیست تا اطلاعاتی را که ذخیره می‌کند، ایمن نگه دارد. با این حال، شما همچنان می‌خواهید سکه‌های خود را در کیف پول آنلاین ترزور، جایی که Bridge در آن قرار دارد، مدیریت کنید.
این برنامه برای اجرا در پس زمینه طراحی شده است و بنابراین، پس از نصب، دیگر لازم نیست زیاد با آن کار کنید. Bridge در سال 2018 به عنوان جایگزینی برای برنامه محبوب Google Chrome که گوگل تصمیم به حذف آن گرفته بود، به روز شد و ترزور را مجبور به ارائه یک راه حل جایگزین کرد.
ویژگی های مشترک
هر دو مدل ترزور به شما امکان می‌دهد کارهای دیگری غیر از ذخیره کلیدهای خصوصی و ارسال یا دریافت رمزنگاری انجام دهید. ویژگی Sign & Verify به شما امکان می‌دهد پیام‌های رمزگذاری شده را ارسال و دریافت کنید، در حالی که مدیریت رمز عبور به شما امکان می‌دهد تمام جزئیات ورود خود را به همان اندازه ایمن که این سکه‌ها را ذخیره می‌کنید، ذخیره کنید.
به همین ترتیب، اگر می‌خواهید به طور ایمن به سایت‌ها یا سیستم عاملهای مختلف وارد شوید، Trezor One و Model T می‌توانند به عنوان نشانه‌های احراز هویت جهانی فاکتور 2 (U2F) عمل کنند دقیقا به روشی مشابه ابزار (Authenticator Google).
هر دو کیف پول همچنین می‌توانند از ویژگی Exchange و Buy استفاده کنند که به کاربران امکان می‌دهد – – طیف وسیعی از رمزنگاری‌ها را از طریق بستر آنلاین ترزور مبادله یا خریداری کنید.
این سرویس‌های اضافه شده پاداش خوبی برای کاربران ترزور است و می‌تواند جبهه بعدی نبرد برای برتری کیف پول سخت افزار رمزنگاری باشد. از این گذشته، اگر کیف پول‌های سخت افزاری چشم به آینده دارند، علاوه بر نگه داشتن و ذخیره کلیدهای خصوصی نیاز به ارائه چیزهای دیگری دارند. هرچه کاربران توانایی انجام کار با یک دستگاه را داشته باشند، محبوبیت دستگاه مذکور نیز بیشتر خواهد بود.
سوال: کدام یک برای شما مناسب است؟
ترزور شایسته شهرت خود به عنوان یکی از بازیگران بزرگ در عرصه کیف پول سخت افزاری است. هر دو مدل آن دقیقاً همان کاری را که ادعا می‌کنند انجام می‌دهند: آنها کت‌های شما را ایمن نگه می‌دارند و به شما آرامش می‌دهند.
سپس ویژگی‌های دیگری نیز وجود دارد که از جمله آنها می‌توان به رمزعبور، U2F و Exchange و Buy اشاره کرد که به شما امکان می‌دهد تا علاوه بر نگهداری سکه‌ها کارهای بیشتری با کیف پول خود انجام دهید.
اگر مدل T دارای یک نقطه ضعف باشد، آن قیمت سنگین آن است که باعث می‌شود تا حدی گران‌ترین کیف پول سخت افزاری موجود باشد. قیمت این کیف خیلی بیشتر از نسخه‌های قدیمی Trezor One و Ledger Nano S است، در حالی که مدل رقیب آن، Ledger Nano X، فقط 138 دلار (119 یورو) برای شما هزینه دارد.
بنابراین، اگر تصمیم گرفته‌اید که ترزور برند شما است، باید از خود بپرسید که آیا صفحه نمایش لمسی فانتزی و پشتیبانی اضافی سکه ارزش پرداخت هزینه‌های بسیار بیشتری را دارد. مطمئناً، هر پولی که (در حد معقول) برای ایمن نگه داشتن دارایی خود صرف کنید، یک سرمایه گذاری منطقی است. اگر از طرفداران XRP،ADA،EOS یا XTZ هستید، باید از مدل T استفاده کنید.
با این حال، اگر این سکه‌ها در لیست شما نیستند و بعید به نظر می‌رسد که در آینده آنها را داشته باشید، شاید بهتر باشد Trezor One بخرید و پول پس انداز شده را به سبد خرید خود وارد کنید.
برخی توصیه های امنیتی
هر کدام از مارک‌ها و مدل‌های کیف پول سخت افزاری که تصمیم به خرید آن دارید، به شما هشدار داده می‌شود که خرید آن از سایت شخص ثالث (حتی یک سایت کاملاً اثبات شده مانند eBay یا Amazon) می‌تواند امنیت آن را به خطر بیندازد.
تعدادی از حوادث ثبت شده است که کیف پول‌های سخت افزاری توسط سارقانی که قبلا جعبه را باز کرده و کلمات هسته را استخراج کرده‌اند، در چنین سایت‌هایی فروخته شده است. سپس، هنگامی که خریدار کیف پول را فعال کرده و آن را با سکه بارگذاری کرده است، فروشندگان بی‌وجدان توانسته‌اند آن را با استفاده از این کلمات کاملا تخلیه کنند.
بهترین راه برای جلوگیری از قربانی شدن توسط این ترفندهای کثیف این است که مطمئن شوید کیف پول سخت افزاری خود را مستقیماً از وب سایت سازنده خریداری کرده‌اید. هنگام ورود، جعبه و محتویات آن باید با برچسب هولوگرام محکم شود. اگر این حالت شل است، علائم دستکاری را نشان می‌دهد و یا اگر آرم فروشنده رسمی روی آن نیست، از کیف پول استفاده نکنید.
در آخر، کیف پول خود را تا حد ممکن ایمن و مطمئن نگه دارید. حتی اگر از دسترس هکرها دور باشد، افراد زیادی در آنجا هستند که می‌توانند از روش‌های بسیار پیشرفته‌تر برای استفاده شما استفاده کنند.
بنابراین، اگر بیرون از خانه باشید و کسی شما را تهدید کند که اگر کلمه‌های کیف پول و دانه‌های خود را تحویل ندهید (یک حمله آچار 5 دلاری) سر شما را با یک جسم سنگین از بین می‌برد، هیچ پروتکل‌های ذخیره‌سازی سردی در جهان وجود ندارد در چنین موقعیتی به درد شما بخورد.
افرادی هستند که اهمیت زیادی برای دسترسی داشتن به مدیریت، تجارت و معاملات رمزنگاری خود در حین فعالیت‌های روزمره خود می‌دهند. شاید آنها از این طریق امرار معاش می‌کنند و لازم است که دستگاه سخت افزاری خود را همیشه همراه داشته باشند. تا زمانی که آنها آن را جدا از تکه کاغذ حاوی کلمات هسته خود قرار دهند، حتی در صورت گم شدن کیف، کلیدهای ذخیره شده روی آن همچنان ایمن خواهند بود.
اکثر ما هرجایی که برویم نیازی نیست کیف پول سخت افزاری خود را به همراه داشته باشیم. پس کیف خود را با خیال راحت در خانه نگه دارید، آن کلمات اصلی را به خاطر بسپارید و هرگونه نسخه کپی شده از آنها را در جای دیگر قفل کنید. به این ترتیب، شما باید بتوانید شب راحت بخوابید، با اطمینان از اینکه فقط شما به رمزنگاری خود دسترسی دارید.
