داستان دو ترزور: مقایسه مدل یک و مدل T
اگر شما یک بازدید کننده منظم از این صفحات هستید، می دانید که ما انجیل کیف های رمزارزها یعنی کیف پول سخت افزار را در اینجا پیشنهاد می کنیم. خیلی ساده، اگر به دنبال امن ترین روش ممکن برای ذخیره رمزنگاری خود و دور نگه داشتن آن از دست سارقان و هکرها هستید، کیف پول سخت افزاری ضروری است.
اگرچه تفاوت هایی در طراحی، ویژگی ها، هزینه و موارد دیگر وجود دارد، اما همه این کیف پول های سخت افزاری اساساً به همان شیوه کار می کنند. آن ها کلیدهای خصوصی رمزنگاری شما را ذخیره می کنند و آن ها را با خیال راحت از دسترس همه کسانی که صاحب واقعی آن ها هستند، دور می کنند.
اگر با وجوه خود معامله ای انجام دهید، قبل از بارگذاری در شبکه، این تراکنش توسط دستگاه شما امضا می شود. کیف پول سخت افزاری شما به پورتال شما در دنیای رمزنگاری تبدیل می شود و تا آنجا که هستید امنیت شما را حفظ می کند.
این کیف ها ممکن است مانند قطعات پیچیده کیت به نظر برسند، اما در واقع این کیف پول ها چیزهای بسیار زیبایی هستند. ممکن است شما اصطلاح “ذخیره سازی سرد” را شنیده باشید، به ویژه در مورد چگونگی ذخیره مبادلات رمزنگاری بخش زیادی از دارایی های خود این موضوع اهمیت زیادی دارد.
این کار در واقع یک روش فانتزی برای گفتن این است که این دارایی ها به صورت آفلاین نگهداری می شوند و همین امر باعث می شود تا آنها برای هکرها یا بدافزارها غیرقابل دسترسی باشند. کیف پول سخت افزاری هم مطابق با همین اصول کار می کند و یک محل امن از نظر دسترسی به اینترنت را برای شما فراهم می کند. آنها هرگز به اینترنت دسترسی ندارند و حتی در صورت اتصال به رایانه آلوده از حمله در امان هستند.
هر کیف پول دارای مجموعه ای از کلمات اصلی و یک پین است که می تواند برای دسترسی به کلیدهای خصوصی ذخیره شده روی آنها استفاده شود. تا زمانی که این موارد فقط برای صاحب کیف پول شناخته شده باشند، فقط آنها قادر به استفاده از دستگاه هستند.
گزینه های جایگزین
بله، شما می توانید رمزنگاری خود را در صرافی مانند Coinbase، Binance یا هر صدها مورد دیگر موجود در آنجا نگه دارید. امنیت مبادله از روزهای آغازین رمزنگاری با جهش و تلاشی روبرو شده است و در بسیاری از موارد درس های مختلف از هک شدن و نقض های کیف آموخته شده است.
آسیب پذیری ها همچنان پابرجا هستند و اگر هکرها بتوانند قفل ها را بشکنند، همیشه در معرض ثروت های بالقوه زیادی قرار می گیرند.
علاوه بر آن گزینه های کیف پول موبایل وجود دارد که برخی از آنها بسیار خوب هستند. بهترین ارائه دهندگان وقت و هزینه زیادی را صرف امنیت کرده اند و برای کسانی که سرمایه کوچکی دارند و نمی خواهند برای یک دستگاه سخت افزاری خرید کنند،
دوره آموزشی از صفر تا سطح پیشرفته در ترید که با هدف “استاد تمامی ترید” طراحی شده است
کیف پول های موبایل گزینه خوبی است. با این حال واقعیت همچنان باقی مانده است که این سیستم عامل ها آنلاین هستند و از این رو هنوز هم برای بسیاری از هکرها وسوسه انگیز است.
یک گزینه دیگر برای کسانی که می خواهند کلیدهای خصوصی خود را به صورت آفلاین نگه دارند وجود دارد: کیف پول کاغذی خوب. به سادگی کلیدهای خصوصی خود را یادداشت کنید و کمی کاغذ را در جایی امن نگه دارید. مطمئناً باید هر بار که بخواهید معامله کنید، باید دوباره همه آن کلیدها را تایپ کنید و سپس از ارزهای خود استفاده کنید، و تا جایی که ما میدانیم کسی نتوانسته است بفهمد که چطور یک کاغذ را هک کند. فقط مطمئن شوید که برگه کاغذ خود را گم نکنید یا به طور تصادفی آن را در سطل زباله نیاندازید
هک، الان قرن 21 است. ما چاپگرهای سه بعدی، تعیین توالی ژن ها و ماشین های الکتریکی داریم. ما در اوایل بلاک چین زندگی می کنیم و قدرت محاسبه بیشتری را در جیب خود داریم نسبت به این که برای اولین بار مردان را در ماه قرار دهیم. ما می توانیم بهتر از یک کاغذ عمل کنیم.
فاکتور خارج از چک
دو بازیکن بزرگ در حوزه کیف پول سخت افزاری وجود دارند و آنها روی بازار تسلط دارند. همان کارت های Mastercard و Visa را برای کارت های اعتباری یا iOS و Android برای سیستم عاملهای تلفن همراه را تصور کنید و تصویر را بدست آورید. این دو رقیب اصلی France’s Ledger با دو محصول مشهور خود یعنی Nano S و Nano X و رقیب بزرگ خود، ترزور هستند. این دو محصول پرچم دار ترزور یعنی Trezor One و Model T هستند که در اینجا با جزئیات بررسی خواهیم کرد.
ترزور یک شرکت تابعه از SatoshiLabs است، یک شرکت مستقر در پراگ. SatoshiLabs خود در سال 2013 به وجود آمد، اگرچه بنیانگذاران آن، Pavol Rusnak (همچنین به عنوان Stick)، Marek Palatinus (معروف به Slush) و Alena Vránová مدتی قبل از آن در حال کار بر روی راه حل های ذخیره سازی ایمن کلیدهای خصوصی بودند.
کار توسعه ادامه داشت تا اینکه در سال 2014، Trezor One، اولین کیف پول سخت افزاری ارز رمزنگاری شده به بازار عرضه شد. ظهور آن را می توان به عنوان یک نقطه عطف در داستان توسعه رمزنگاری از یک جایگاه مبتدی تا پدیده جهانی امروز در نظر گرفت. مبارزه با هکرها گام بزرگی به جلو برداشته بود.
Trezor One
هر محصولی که در نوع خود اولین باشد، خیلی زود خطر منسوخ شدن را دارد. رقبا می توانند آن را جدا کنند و راه های بهبود آن را پیدا کنند، در حالی که حتی توسعه دهندگان خود نیز به دنبال به روز رسانی و بهبود هستند. فناوری ساکن نیست علیرغم این نقطه ضعف اولین حرکت، Trezor One در مدت شش سال از زمان ظهور خود در صحنه، کاملاً خوب عمل کرده است.
شاید مهم ترین نکته برای بسیاری این باشد که کیف پول آن ها از چه سکه هایی پشتیبانی می کند. با وجود بسیاری از طرفداران رمزنگاری که نمونه کارهای متنوعی را در اختیار دارند، آنها می خواهند مطمئن شوند کیف پولی که انتخاب کرده اند، می تواند طیف وسیعی از سکه هایی را که در دست دارند ذخیره کند.
Trezor One از بیشتر سکه های اصلی و آلت کوین پشتیبانی می کند. اگرچه ارزش آن را دارد که چند مورد از موارد ذکر شده را مشخص کنید.
دارندگان XRP از دانستن اینکه Trezor One از توکن پشتیبانی نمی کند ناامید خواهند شد (اگرچه آنها احتمالاً قبلاً نیز بسیار ناامید شده اند)، در حالی که EOS، Cardano و Tezos نیز در این لیست نیستند.
با توجه به برجسته بودن این توکن ها و این واقعیت که آنها دارای سهم بازار ترکیبی به اندازه 13 میلیارد دلار هستند، این موضوع عجیب است که پشتیبانی نمی شوند.
Trezor One از لحاظ عملکردی نیز مینیمالیستی است و دارای یک صفحه نمایش OLED کوچک با ابعاد 128 × 64 پیکسل، یک پردازنده ARM Cortex-M3 در داخل و دو دکمه جلویی برای پیمایش است. وزن آن فقط 12 گرم است، بنابراین می توان آن را با احتیاط روی جاکلیدی نگه داشت.
برای بسیاری از افراد، Trezor One از ارزانترین کیف پول های سخت افزاری موجود در بازار است که تنها 55 دلار (حدود 60 یورو) قیمت دارد. این هزینه کمی است که برای ایمن نگه داشتن نمونه کارهای با ارزش خود پرداخت می کنید.
Trezor مدل T
تیم ترزور پس از عرضه Trezor One، به کارهای خود ادامه دادند. با ورود تقریباً همزمان دستگاه رقیب Ledger’s Nano S، رقابت برای تولید و ساخت نسل بعدی کیف پول سخت افزاری آغاز شد.
Trezor از مدل T در فوریه 2018 رونمایی کرد و بلافاصله مشخص شد که آنها با دستگاه جدید خود پیش از این بالاتر رفته اند. بارزترین ویژگی جدید، صفحه لمسی رنگی است که با دکمه های بسته Trezor One از بین می رود.
صفحه نمایش به طور طبیعی بزرگتر و بهتر از قبل است و دارای یک نمایشگر 240 × 240 پیکسل است تا پیمایش دستگاه را به راحتی انجام دهد. همچنین پردازنده نسل جدید ARM Cortex-M4 و همچنین یک درگاه میکرو USB–C و اسلات کارت SD را در خود جای داده است. با توجه وزن این دستگاه که 22 گرم سنگین تر از Trezor One است، اما هنوز هم زیبا و سبک است.
لیست سکه های پشتیبانی شده نیز بهبود یافته است، به طوری که کسانی که دارای XRP، EOS، ADA و XTZ هستند، می توانند نفس راحتی بکشند، زیرا کلید همه این ها اکنون می تواند در مدل T ذخیره شود.
با توجه به این ویژگی های به روز شده بدیهی است که مدل T دارای برچسب قیمت بالاتر از 55 دلاری که انتظار دارید، می باشد و قیمتی که باید برای آن بپردازید کاملاً افزایش یافته است. مدل T با قیمت ۱۶۹.۹۹ دلار (180 یورو) به فروش می رسد، به این معنی که شما بیش از سه برابر برای آن صفحه لمسی، پردازنده beefier و بهبود سکه پرداخت خواهید کرد.
نرم افزار
قبل از اینکه به حکم خود درباره دو پیشنهاد ترزور برسیم، یک کلمه سریع درباره نحوه تعامل هر دو با شما و مرورگر شما و همچنین چند ویژگی مشترک در هر دو دستگاه ارائه می شود. در این مرحله همچنین لازم به ذکر است که هر دو کیف پول منبع باز هستند، بنابراین هر کسی که بخواهد کمی بیشتر در پیچ و مهره های فنی فرو رود، قادر به انجام این کار است
نرم افزار زیربنای Trezor One و Model T Trezor Bridge نامیده می شود و این قطعه کیتی است که – (به اندازه کافی مناسب) – به عنوان پلی بین هر دستگاهی که استفاده می کنید و اینترنت کار می کند.
این نرم افزار لازم است زیرا همانطور که قبلاً ذکر شد، کیف پول سخت افزاری خود به اینترنت متصل نیست تا اطلاعاتی را که ذخیره می کند، ایمن نگه دارد. با این حال، شما همچنان می خواهید سکه های خود را در کیف پول آنلاین ترزور، جایی که Bridge در آن قرار دارد، مدیریت کنید.
این برنامه برای اجرا در پس زمینه طراحی شده است و بنابراین، پس از نصب، دیگر لازم نیست زیاد با آن کار کنید. Bridge در سال 2018 به عنوان جایگزینی برای برنامه محبوب Google Chrome که گوگل تصمیم به حذف آن گرفته بود، به روز شد و ترزور را مجبور به ارائه یک راه حل جایگزین کرد.
ویژگی های مشترک
هر دو مدل ترزور به شما امکان می دهد کارهای دیگری غیر از ذخیره کلیدهای خصوصی و ارسال یا دریافت رمزنگاری انجام دهید. ویژگی Sign & Verify به شما امکان می دهد پیام های رمزگذاری شده را ارسال و دریافت کنید، در حالی که مدیریت رمز عبور به شما امکان می دهد تمام جزئیات ورود خود را به همان اندازه ایمن که این سکه ها را ذخیره می کنید، ذخیره کنید.
به همین ترتیب، اگر می خواهید به طور ایمن به سایت ها یا سیستم عامل های مختلف وارد شوید، Trezor One و Model T می توانند به عنوان نشانه های احراز هویت جهانی فاکتور 2 (U2F) عمل کنند دقیقا به روشی مشابه ابزار (Authenticator Google).
هر دو کیف پول همچنین می توانند از ویژگی Exchange و Buy استفاده کنند که به کاربران امکان می دهد – – طیف وسیعی از رمزنگاری ها را از طریق بستر آنلاین ترزور مبادله یا خریداری کنید.
این سرویس های اضافه شده پاداش خوبی برای کاربران ترزور است و می تواند جبهه بعدی نبرد برای برتری کیف پول سخت افزار رمزنگاری باشد. از این گذشته، اگر کیف پول های سخت افزاری چشم به آینده دارند، علاوه بر نگه داشتن و ذخیره کلیدهای خصوصی نیاز به ارائه چیزهای دیگری دارند. هرچه کاربران توانایی انجام کار با یک دستگاه را داشته باشند، محبوبیت دستگاه مذکور نیز بیشتر خواهد بود.
سوال: کدام یک برای شما مناسب است؟
ترزور شایسته شهرت خود به عنوان یکی از بازیگران بزرگ در عرصه کیف پول سخت افزاری است. هر دو مدل آن دقیقاً همان کاری را که ادعا می کنند انجام می دهند: آنها کت های شما را ایمن نگه می دارند و به شما آرامش می دهند.
سپس ویژگی های دیگری نیز وجود دارد که از جمله آن ها می توان به رمزعبور، U2F و Exchange و Buy اشاره کرد که به شما امکان می دهد تا علاوه بر نگه داری سکه ها کارهای بیشتری با کیف پول خود انجام دهید.
اگر مدل T دارای یک نقطه ضعف باشد، آن قیمت سنگین آن است که باعث می شود تا حدی گران ترین کیف پول سخت افزاری موجود باشد. قیمت این کیف خیلی بیشتر از نسخه های قدیمی Trezor One و Ledger Nano S است، در حالی که مدل رقیب آن، Ledger Nano X، فقط 138 دلار (119 یورو) برای شما هزینه دارد.
بنابراین، اگر تصمیم گرفته اید که ترزور برند شما است، باید از خود بپرسید که آیا صفحه نمایش لمسی فانتزی و پشتیبانی اضافی سکه ارزش پرداخت هزینه های بسیار بیشتری را دارد. مطمئناً، هر پولی که (در حد معقول) برای ایمن نگه داشتن دارایی خود صرف کنید، یک سرمایه گذاری منطقی است. اگر از طرفداران XRP،ADA،EOS یا XTZ هستید، باید از مدل T استفاده کنید.
با این حال، اگر این سکه ها در لیست شما نیستند و بعید به نظر می رسد که در آینده آن ها را داشته باشید، شاید بهتر باشد Trezor One بخرید و پول پس انداز شده را به سبد خرید خود وارد کنید.
برخی توصیه های امنیتی
هر کدام از مارک ها و مدل های کیف پول سخت افزاری که تصمیم به خرید آن دارید، به شما هشدار داده می شود که خرید آن از سایت شخص ثالث (حتی یک سایت کاملاً اثبات شده مانند eBay یا Amazon) می تواند امنیت آن را به خطر بیندازد.
تعدادی از حوادث ثبت شده است که کیف پول های سخت افزاری توسط سارقانی که قبلا جعبه را باز کرده و کلمات هسته را استخراج کرده اند، در چنین سایت هایی فروخته شده است. سپس، هنگامی که خریدار کیف پول را فعال کرده و آن را با سکه بارگذاری کرده است، فروشندگان بی وجدان توانسته اند آن را با استفاده از این کلمات کاملا تخلیه کنند.
بهترین راه برای جلوگیری از قربانی شدن توسط این ترفندهای کثیف این است که مطمئن شوید کیف پول سخت افزاری خود را مستقیماً از وب سایت سازنده خریداری کرده اید. هنگام ورود، جعبه و محتویات آن باید با برچسب هولوگرام محکم شود. اگر این حالت شل است، علائم دستکاری را نشان می دهد و یا اگر آرم فروشنده رسمی روی آن نیست، از کیف پول استفاده نکنید.
در آخر، کیف پول خود را تا حد ممکن ایمن و مطمئن نگه دارید. حتی اگر از دسترس هکرها دور باشد، افراد زیادی در آنجا هستند که می توانند از روش های بسیار پیشرفته تر برای استفاده شما استفاده کنند.
بنابراین، اگر بیرون از خانه باشید و کسی شما را تهدید کند که اگر کلمه های کیف پول و دانه های خود را تحویل ندهید (یک حمله آچار 5 دلاری) سر شما را با یک جسم سنگین از بین می برد، هیچ پروتکل های ذخیره سازی سردی در جهان وجود ندارد در چنین موقعیتی به درد شما بخورد.
افرادی هستند که اهمیت زیادی برای دسترسی داشتن به مدیریت، تجارت و معاملات رمزنگاری خود در حین فعالیت های روزمره خود می دهند. شاید آن ها از این طریق امرار معاش می کنند و لازم است که دستگاه سخت افزاری خود را همیشه همراه داشته باشند. تا زمانی که آنها آن را جدا از تکه کاغذ حاوی کلمات هسته خود قرار دهند، حتی در صورت گم شدن کیف، کلیدهای ذخیره شده روی آن همچنان ایمن خواهند بود.
اکثر ما هرجایی که برویم نیازی نیست کیف پول سخت افزاری خود را به همراه داشته باشیم. پس کیف خود را با خیال راحت در خانه نگه دارید، آن کلمات اصلی را به خاطر بسپارید و هرگونه نسخه کپی شده از آن ها را در جای دیگر قفل کنید. به این ترتیب، شما باید بتوانید شب راحت بخوابید، با اطمینان از اینکه فقط شما به رمزنگاری خود دسترسی دارید.