سرمایه گذاری چیست و انواع روش های آن کدامند؟

واژه سرمایه گذاری می‌تواند دامنه وسیعی از فعالیت‌ها را شامل شود. این واژه می‌تواند شامل سرمایه گذاری در گواهی سپرده، اوراق قرضه، سهام عادی یا صندوق‌های مشترک سرمایه گذاری باشد.

اگرچه کسانی که به صورت حرف‌های به سرمایه گذاری می‌پردازند از دارایی‌های دیگری، از قبیل گواهی خرید، برگ اختیار خرید و فروش سهام و دارایی‌های مشهود مانند طلا و اشیاء قیمتی برای انجام سرمایه گذاری نیز استفاده می‌کنند.

سرمایه گذاری می‌تواند دارای درجات مختلف ریسک‌پذیری باشد و هر فردی، خواه شخصی با تحصیلات دانشگاهی و خواه یک شهروند عادی، می‌تواند با توجه به شرایط خود از تصمیمات سرمایه گذاری استفاده کند.

ماهیت سرمایه گذاری چیست؟

سرمایه گذاری عبارت است از تبدیل وجوه مالی به یک یا چند نوع دارایی که برای مدتی در زمان آتی نگهداری خواهد شد.

بنابراین مستلزم مدیریت ثروت سرمایه گذاران است. این ثروت شامل مجموع درآمد فعلی و ارزش فعلی درآمدهای آتی است؛ بنابراین ارزش فعلی و مفهوم بهره مرکب می‌تواند نقش مهمی را در این فرایند داشته باشد.

هدف سرمایه گذاران معمولا، رشد و توسعه سرمایه خود و بهره مندی از منافع آن در آینده هست. آن ها معمولا ممکن است سرمایه خود را به مدت طولانی و طی سال‌ها و دهه‌ها نگه داشته و از سود دهی آن بهره ببرند. البته سرمایه گذاری در بخش‌های مختلف دارای تعابیر مختلفی است.

برای مثال، در اقتصاد شرکت ها، شامل ایجاد و تامین سرمایه اولیه و یا افزایش سرمایه در شرکت‌ها است که در انتظار پیشرفت کسب و کار و سود بیشتر است. هر چقدر سرمایه یک شرکت بیشتر باشد، بهتر می‌توان به سود و درآمد بیشتری دست پیدا کند.

در علم اقتصاد

سرمایه‌گذاری یعنی خرید کالایی که در حال حاضر مصرف نمی‌شود اما در آینده فرد به آن نیاز پیدا خواهد کرد و آن کالا برای او سودآور خواهد بود.

در علم مالی

سرمایه‌گذاری به این معنی است که فرد یک دارایی مالی نظیر سهام را می‌خرد و پیش‌بینی می‌کند که آن دارایی مالی در آینده سودآور خواهد بود و قیمتش افزایش خواهد یافت، لذا با فروش به قیمت بالاتر سود خوبی به دست خواهد آورد.

وارن بافت سرمایه‌گذاری را این‌گونه تعریف می‌کند:

«فرایند برنامه‌ریزی برای پول تا در آینده پول بیشتری نصیب شما شود»

در همین رابطه می‌گوید:

«هرگز روی یک منبع درآمد اتکا نکنید، سرمایه‌گذاری انجام دهید تا منبع دیگری ایجاد کنید.» لذا شاید بتوان به تعبیری سرمایه گذاری را ایجاد منابع مالی جدید دانست.

مفهوم سرمایه و سرمایه گذاری

کلیه منابع مالی و پولی و منابع قابل تبدیل به پول، سرمایه خوانده می‌شود. جوامع و شرکت‌هایی که معمولا دارای سرمایه بیشتری هستند، نسبت به رقبای خود که سرمایه کمتری دارند، عملکرد و فعالیت بهتری دارند.

در عصر حاضر، نیروهای انسانی نیز قسمتی از سرمایه محسوب می‌شوند. سرمایه می‌تواند هم نقدی باشد هم غیر نقدی. سرمایه نقدی همان پول نقد است و سرمایه غیر نقدی شامل انواع دارایی‌ها می‌شود که افراد در اختیار دارند. البته سرمایه با پول متفاوت است و فرق دارد.

پول فقط نقدینگی هست که همیشه در دسترس است و قابل تبادل سریع هست. اما سرمایه دارای مدت زمان و طول عمر زیادتری بوده و به منظور ایجاد ثروت در سرمایه گذاری، استفاده می‌شود.

به عنوان مثال: برندها، نرم افزارها و…که از طریق آن‌ها می‌توان ثروت ایجاد کرد، نوعی سرمایه محسوب می‌شوند.

انواع روش های سرمایه گذاری

سرمایه گذاری بر حسب موضوع به دو دسته واقعی و مالی تقسیم می‌شود. دسته واقعی نوعی است که فرد با فدا کردن ارزشی در زمان حاضر، نوعی دارایی واقعی به دست می‌آورد. درواقع موضوع سرمایه گذاری، دارایی واقعی است.

خرید ملک یا آپارتمان، نمونه‌ای از آن است. در دسته مالی، فرد در ازای فدا کردن ارزش حاضر، نوعی دارایی مالی که نتیجه آن معمولاً جریانی از وجوه نقد است به دست می‌آورد.

سرمایه گذاری در اوراق بهادار مثل سهام عادی یا اوراق مشارکت که فرد در ازای پرداخت پول، محق به دریافت جریانی از وجوه نقد به شکل سود می‌شود، سرمایه گذاری مالی محسوب می‌شود.

1- املاک و مستغلات

خرید خانه، آپارتمان، زمین و… به منظور کسب درآمد یا افزایش سرمایه می‌تواند یک نوع سرمایه گذاری واقعی محسوب شود. این درآمد می‌تواند از اجاره آن ملک یا فروش به قیمتی بالاتر از نرخ خرید انجام شود.

2- کالاهای فیزیکی

خرید طلا، نقره، جواهرات و هر نوع کالای ارزشی که قابلیت خرید و فروش مجدد داشته باشد می‌تواند یک نوع سرمایه گذاری واقعی محسوب می‌شود.

3- سهام

خرید سهام شرکت‌ها در بازار بورس اوراق بهادار به منظور کسب درآمد و افزایش سرمایه یک سرمایه گذاری مالی محسوب می‌شود. ریسک سرمایه گذاری در بازار بورس بسیار بالاست و کسانی که دانش آن را در این بازار را دارند می‌توانند با مدیریت ریسک در این بازار فعالیت کنند و بازدهی بیشتری نسبت به سایر دارایی‌ها به دست آورند.

4- اوراق بدهی

اوراق بدهی جهت تامین بودجه مالی لازم برای پیاده‌سازی طرح‌های شرکت‌ها و نهادهای کشور است. و به طور معمول توسط دولت منتشر و ضمانت می‌شود.

و از آنجایی که پرداخت اصل و فرع این اوراق توسط دولت تعهد می‌شود، جزء اوراق کم ریسک شمرده می‌شوند.

اوراق بدهی مشخصات مشترکی ازجمله تاریخ سررسید، ارزش اسمی، نرخ سود اسمی و قیمت فروش دارند. اوراق مشارکت و صکوک دو نوع عمده از اوراق بدهی موجود در بازار محسوب می‌شوند.

5- سپرده بانکی

یکی از سرمایه گذاری‌های کم ریسک سپرده‌های بانکی مدت دار است که توسط بانک‌ها ارائه می‌شود و در حساب‌های مختلف در بازه‌های زمانی متفاوت می‌تواند نرخ سود مختلفی داشته باشد. این سرمایه گذاری با توجه به ریسک کم آن بازدهی پایین‌تری نسبت به سایر گزینه‌های موجود در بازار خواهد بود.

6- صندوق های سرمایه گذاری

صندوق سرمایه گذاری یکی از روش‌های سرمایه گذاری در بازار سرمایه است. صندوق‌ها نهادهای واسطه مالی هستند که وجوه مردم را جمع آوری کرده و در اوراق بهادار سرمایه گذاری کرده و افراد را از سود حاصل منتفع می‌کنند.

7- صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت

این صندوق‌ها با ترکیب دارایی‌های مالی مختلف مانند اوراق مشارکت، سپرده‌های بانکی، اوراق خزانه و … جزء سرمایه گذاری‌های کم ریسک محسوب می‌شوند و دارای ضامن نقد شوندگی و پرداخت سود می‌باشند که در بازه زمانی معین به سرمایه‌گذاران سود صندوق را پرداخت می‌نمایند.

8- صندوق سرمایه گذاری در سهام

این صندوق‌ها درصد مشخصی از ترکیب دارایی خود را به سهام شرکت‌های بورسی و مابقی را به اوراق مشارکت اختصاص می‌دهند، بنابراین ریسک بالاتری به نسبت صندوق‌های درآمد ثابت دارد و همچنین احتمال بازدهی بیشتر نیز وجود دارد.

9- صندوق سرمایه گذاری مختلط

این نوع صندوق‌ها در ترکیب دارایی خود از سهام و اوراق با درآمد ثابت به نسبت تقریباً مساوی سرمایه‌گذاری می‌کنند. نسبت دارایی‌ سهام و اوراق با درآمد ثابت صندوق‌های مختلط ممکن است در طول زمان تغییر یابد.

عمدتاً این نسبت حداقل ۴۰ درصد و حداکثر ۶۰ درصد سهام است و مابقی شامل اوراق با درآمد ثابت است. ریسک این نوع صندوق‌ها از صندوق‌های سهامی کمتر و بازدهی بالاتری نسبت به صندوق‌های درآمد ثابت خواهند داشت.

10- صندوق سرمایه گذاری قابل معامله (ETF)

این صندوق‌ها دارایی‌های متنوعی از سهام و اوراق بهادار دارند و مانند سهام در بورس معامله می‌شوند. برخلاف صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک که NAV هر واحد در پایان روز محاسبه و مبنای خرید و فروش قرار می‌گیرد، ETF را می‌توان همانند سهام در طول یک روز معاملاتی معامله کرد.

طرح و برنامه مالی سرمایه گذاری

قبل از اینکه افراد اقدام به سرمایه گذاری نمایند هر فردی باید یک طرح کلی مالی را تنظیم کند. این چنین طرحی باید دربرگیرنده تصمیم گیری در خصوص انجام معامله باشد.

به علاوه نحوه مالکیت، طول عمر دارایی و میزان سودآوری آن نیز باید مدنظر قرار گیرد. سرانجام اینکه این طرح باید شامل میزان حداقل وجوه پس انداز ضروری نیز باشد.

همچنین، مفهوم ترکیب بهینه حائز اهمیت است، چرا که ثروت افراد که به صورت دارایی‌های مختلف نگهداری می‌شود، باید به صورت واحد، ارزشیابی و مدیریت شود. ثروت باید در قالب پرتفوی، مدیریت و ارزشیابی شود. پرتفلیو دربرگیرنده مجموعه سرمایه گذاری یک سرمایه‌گذار است.

آموزش سرمایه گذاری را جدی بگیرید!

مهمترین نکته ای که باید در رابطه با سرمایه گذاری بدانید این سات که بدون آموزش دیدن نمی توان وارد هیچ بازاری شد.

چون قطعا هر خریدی بدون اطلاع کافی از بازار هدف می تواند ضرر بسیار سنگینی به شما بزند که جبران آن شاید غیر ممکن باشد.

مخصوصا اگر بخواهید وارد بورس ایران شوید و در آن سرمایه گذاری کنید، پیشنهاد می‌کنیم که بدون شک اول در کلاس آموزش بورس نخبگان خانه سرمایه شرکت کنید و بعد از اینکه راه و رسم سرمایه گذاری را با استفاده از تحلیل تکنیکال و تحلیل بنیادی یاد گرفتید اقدام به سرمایه گذاری کنید.

7 روش سرمایه گذاری در ایران

انواع روش های سرمایه گذاری به طور کلی عبارت است از تبدیل وجوه مالی به یک یا چند نوع دارایی که برای مدتی در زمان آتی نگهداری خواهد شد. سرمایه گذاری مستلزم مدیریت “ثروت” سرمایه گذاران است.

این ثروت شامل مجموع درآمد فعلی و ارزش فعلی درآمدهای آتی است. سرمایه گذاری درواقع چشم پوشی از مصرف امروز به امید کسب بازدهی در زمان آینده است.

وارن بافت سرمایه‌گذاری را این‌گونه تعریف می‌کند:

«فرایند برنامه‌ریزی برای پول تا در آینده پول بیشتری نصیب شما شود»

فرصت‌های سرمایه گذاری زیادی در چهارچوب اقتصاد داخلی وجود دارد که در این مقاله، طی یک دسته بندی کلی، به بررسی انواع فرصت‌ها و روش های سرمایه گذاری و ویژگی‌های هر بازار خواهیم پرداخت. فرصت‌های بررسی شده در این مقاله به شرح زیراند:

فرصت های سرمایه گذاری

بازار پول
بازار سرمایه
بازار مسکن
بازار سکه
بازار طلا
بازار ارز
سرمایه گذاری خطرپذیر (کسب و کارهای نوپا یا استارتاپ‌ها)

انواع روش های سرمایه گذاری در راستای کسب “بازدهی” انجام می‌شود، ریسک نیز بخش جدایی ناپذیر بازدهی است.

بدین معنا که کسب بازدهی‌های بالاتر به واسطه پذیرش ریسک‌های بیشتر اتفاق می‌افتد و این موضوع مهمترین فاکتور تفاوت بین فرصت‌های سرمایه گذاری است.

گرچه فاکتورهای مهم دیگری نیز همچون افق سرمایه گذاری، حجم سرمایه گذاری، میزان نقد شوندگی (به معنی سهولت در تبدیل به نقد شدن) و… از سایر عوامل موثر در سرمایه گذاری هستند.

در ادامه، در هر بخش سعی شده است تا مهمترین عوامل موثر جهت تصمیم گیری در ورود به هر بازار (فرصت سرمایه گذاری) مورد بررسی قرار گیرد. سرمایه‌گذاری، به لحاظ افق زمانی به دو دسته سرمایه گذاری‌های بلندمدت و کوتاه مدت قابل تقسیم است. همچنین در رویکردی دیگر، می‌توان سرمایه گذاری را به دو گروه عمده تقسیم کرد:‌

مالکیتی ‌سرمایه‌گذاری‌هایی همچون سهام و املاک در این دسته جای می‌گیرند.
اعتباردهی اوراق خزانه و سپرده بانکی در این دسته جای می‌گیرند.

در اقتصادهایی همچون اقتصاد ایران که از یکسو با نوسانات زیادی در متغیرهای کلان اقتصادی همچون نرخ بهره و نرخ تورم رو به رو هستیم و از سویی دیگر رشد شاخص قیمت‌ها، رقم بالایی است، موضوع سرمایه گذاری اهمیت دوچندان می‌یابد.

با توجه به تورم موجود در اقتصاد ایران و کاهش ارزش پول ملی، پیدا کردن راه کاری مناسب برای حفظ ارزش پول در مقابل تورم بسیار مهم است. لازم به ذکر است، برای تصمیم گیری درباره سرمایه گذاری بایستی فاکتورهای زیر را مد نظر قرار دهید:

فاکتورهای مهم برای سرمایه گذاری

میزان پول در دسترس و تناسب آن با کمترین حجم سرمایه‌گذاری در بازار هدف
نقدشوندگی مورد نیاز
بازدهی مورد انتظار
درجه ریسک گریزی
افق سرمایه‌گذاری

1- روش های سرمایه گذاری در بانک

یکی از راهکارهای سرمایه گذاری که درصد بالایی از حجم سرمایه گذاری‌ها در ایران را به خود جذب کرده، سپرده بانکی است. در این روش، پول به بانک سپرده می‌شود و به صورت ماهانه مبلغی به عنوان سود سپرده دریافت می‌شود.

بهره بانکی به‌عنوان سرمایه گذاری بدون ریسک در نظر گرفته می‌شود. مهمترین ویژگی این سودآوری، تضمینی و قطعی بودن آن است. در حال حاضر میزان سود یا نرخ بهره بانکی بر اساس ضوابط و بخشنامه‌های بانک مرکزی، مشخص و ابلاغ می‌شود.

سرمایه‌گذاری در بانک به لحاط افق زمانی به دو دسته زیر قابل تقسیم است:

سرمایه گذاری کوتاه مدت ویژگی‌های کلی این سرمایه گذاری به شرح زیر است

شامل سپرده‌ای است که به صورت نامحدود قابل واریز و برداشت باشد. درواقع این حساب قابل افزایش و یا کاهش می‌باشد.
این نوع سپرده سرمایه گذاری از جمله منابع ارزان قیمت محسوب می‌شود.
سپرده کوتاه مدت در هر زمانی قابل برداشت است.
با درخواست مشتری، سود سپرده‌گذاری کوتاه مدت، به صورت ماهانه از طرف بانک واریز می‌شود.

سرمایه گذاری بلند مدت چیست؟

سرمایه گذاری بلند مدت سپرده‌ای است که افراد به منظور سرمایه‌گذاری و دریافت سود بیشتر به مدت معینی مثلا دو، سه، چهار و یا پنج سال نزد بانک گذاشته و به میزان سرمایه خود در سود حاصل از ایم سپرده بهره‌مند می‌شوند.

ویژگی‌های کلی این سرمایه‌گذاری به شرح زیر است:

از طریق سپرده سرمایه‌گذاری بلند‌مدت، افراد سرمایه خود را به مدت طولانی در بانک سپرده‌گذاری می‌کنند و می‌توانند در فعالیت‌های بلند مدت شرکت کنند.
برداشت به صورت نامحدود نبوده و فرد نمیتواند هر زمانی که بخواهد وجه سپرده خود را برداشت کند.
درسپرده بلند مدت فرد نمی تواند مبلغ سپرده گذاری شده را از یک بانک به بانک دیگر انتقال دهد.

در سرمایه گذاری در بانک‌ها، هرچه مدت زمان طولانیتر باشد، میزان سودآوری بیشتر است، برای مثال حساب پس‌انداز پنج‌ساله بیشتر از سپرده یک‌ساله سود می‌کند، اما از طرفی اگر سرمایه‌گذار بخواهد قبل از سررسید حساب خود را ببندد با نرخ شکست (termination fee) روبه‌رو می‌شود.

برای همین سپرده بانکی بلندمدت، مورد سرمایه‌گذاری مناسبی برای همه شرایط (به‌خصوص شرایط نا اطمینانی) نیست، چراکه در حالت عادی تا پنج سال امکان تغییر و انتقال آن به سایر بازارها وجود ندارد.

و این در شرایطی است که در اقتصاد تورمی و نوسانی همچون ایران، بلوکه شدن پول در چنین حسابی ریسک بالایی دارد.

لازم به ذکر است، در شرایط فعلی اقتصاد ایران با توجه به دو رقمی و بیش از ۳۰% بودن تورم، رقم بهرهی بانکی اولین نقش یک فرصت سرمایه گذاری یعنی حفاظت از پول در برابر تورم و کاهش قدرت خرید را هم نمی‌تواند ایفا کند.

2- سرمایه گذاری در مسکن

مسکن از گذشته تا امروز، به عنوان یکی از کالاهای سرمایه‌ای شناخته شده است. در ایران به دلیل وجود عوامل فرهنگی و اقتصادی، به مسکن و مستغلات در سرمایه گذاری اهمیت بسیاری داده می‌شود.

مسکن به عنوان یک کالای سرمایه‌ای می‌تواند در درجه اول باعث حفظ و سپس باعث افزایش ارزش سرمایه شود. بسیاری از مردم بهترین روش‌های سرمایه گذاری در ایران را خرید مسکن می‌دانند. چراکه مسکن هم کالایی مصرفی است و هم به مرور زمان قیمت آن افزایش پیدا می‌کند.

روش های سرمایه گذاری در بازار مسکن را می‌توان از دو جنبه مورد بررسی قرار داد، خرید به قصد فروش و دیگری خرید به قصد اجاره.

دو روش سرمایه گذاری در مسکن

خرید مسکن به عنوان یک کالای سرمایه گذاری، مشکلاتی نیز در پی دارد. در بسیاری از کشورها خرید و رها کردن یک واحد آپارتمانی، مالیات زیادی برای خریدار به ارمغان می‌آورد. در این کشورها اجاره دادن ملک بهترین راهکار برای کاهش هزینه‌های مالیاتی است. با این حال، در ایران هنوز به صورت دقیق چنین قوانینی وجود ندارد. هرچند زمزمه‌هایی برای تصویب چنین قوانینی نیز به گوش می‌رسد. همچنین خرید مسکن بسیار پرهزینه و دارای ریسک زیادی بوده و ممکن است سود مورد انتظار را در کوتاه‌مدت به همراه نداشته باشد. به علاوه اینکه، نقدشوندگی پایین بازار مسکن یکی از معایب سرمایه‌گذاری در این حوزه است.
پیش‌فرض صاحب‌خانه‌ها این است که قیمت خانه متناسب با تورم رشد می‌کند. اجاره هر مبلغی که باشد سود است، چون بالای خط تورم قرار می‌گیرد اما این پیش‌فرض درست نیست. اجاره خانه در مجموع چسبنده‌تر از قیمت خانه است و معمولا به همان اندازه رشد نمی‌کند. همچنین از جنبهی دیگر، با بالارفتن عمر بنا، استهلاک بر رشد قیمت غلبه می‌کند. برای همین اگر قصد داریم از اجاره خانه کسب درآمد کنیم، بهتر است افق زمانی خود را بیش‌تر از ده‌ سال در نظر نگیریم؛ یعنی خانه هفت تا ده سال ساخت را با خانه نوساز عوض کنیم.

لذا می‌توان ویژگی های این فرصت سرمایه گذاری را به شرح زیر دانست:

اطمینان از ثبات سرمایه
ریسک نسبتاً پایین برای حفظ سرمایه
سرمایه‌گذاری بلند مدت
قابلیت استفاده یا درآمدزایی با سکونت یا اجاره
قابلیت ضعیف نقدشوندگی سرمایه به پول (ممکن است شما برای فروش مسکن خود مدت‌ها منتظر بمانید)
در چند دهه گذشته در ایران بازار مسکن از جمله بازارهای درگیر در رکودهای شدید این سال‌ها بوده است.
مسکن از روش‌های سرمایه‌گذاری در ایران است که نمی‌توان به آن به عنوان یک سرمایه گذاری کوچک نگاه کرد. فردی که قصد ورود به این بازار را داشته باشد، نیاز به سرمایه زیادی خواهد داشت.

3- سرمایه گذاری در ارز

شاید یکی از اصلی ترین روش های سرمایه گذاری، بازار ارز باشد که به دلیل نوسانات قیمتی زیاد این بازار، بازار مطلوبی به نظر برسد.

باید توجه کرد که کار کردن در این بازار دارای “ریسک زیاد” هست و از شفافیت معاملات برخوردار نیست و در اصل یک نوع فعالیت در یک بازار سیاه هست.

دلال‌هایی که دلار را با فرکانس بالا معامله می‌کنند، می‌توانند سود کنند. آن‌ها امروز دلار را می‌خرند و چند دقیقه بعد به قیمتی بالاتر می‌فروشند. سود آن‌ها از ما‌به‌تفاوت خرید‌ و فروش به‌دست می‌آید، نه از انبارکردن و نگه‌داشتن ارز.

حجم و فرکانس بالای معامله باعث می‌شود سود اندک برای آن‌ها ارزنده باشد. هرچند خرید و فروش ارز یکی از پر سودترین راه های سرمایه گذاری در ایران محسوب می‌شود؛ اما به دلایل زیادی این کار نمیتواند به عنوان یک سرمایه‌گذاری پایدار شناخته شود.

افرادی که در سال‌های اخیر سرمایه ریالی خود را به دلار یا یورو تبدیل کردند، سود فوق العاده‌ای کسب نمودند، البته بسیاری نیز در تلاطم‌های ارز دچار ضرر و زیان فراوانی شدند. آنچه مشخص است این است که این نوع سرمایه گذاری ریسک نسبتاً زیادی دارد.

ممکن است بر اثر اتفاقات و تحولات داخلی و دنیا، قیمت ارز بالا یا پایین رود. در نتیجه انتخاب زمان مناسب برای خرید ارز بسیار مهم است. اصولاً استفاده از ابزارهای تحلیلی نیز نمی‌تواند به صورت دقیق به سرمایه‌گذاران در این بخش کمک کند و پیش‌بینی نرخ ارز همواره با ابهام روبرو است.

به طور کلی این روش سرمایه گذاری باید با دقت و وسواس انتخاب شود. همچنین مشکلات و محدودیت‌های قانونی موجود در این زمینه ممکن است مشکلاتی را برای سرمایه گذاران ایجاد کند.

اما به صورت کلی یک نکته مهم را باید در نظر داشت که تعیین ارزش ذاتی نرخ ارز ارتباط مستقیمی با طرف‌های عرضه و تقاضای آن دارد، طرف عرضه که بخش عمده آن در ایران را صادرات بخصوص صادرات نفت تشکیل می‌دهد و طرف تقاضا که شامل تقاضا رسمی و غیررسمی ارز است.

4- سرمایه گذاری در طلا

طلا از جمله دارایی‌های امن در سرتاسر جهان محسوب می‌شود و مامن امن سرمایه گذاران در هنگام بحران‌های اقتصادی بوده است. این بازار پر ریسک از دو فاکتور داخلی و خارجی تأثیرپذیر است.

فاکتور داخلی تأثیرگذار نرخ برابری دلار به ریال بوده و فاکتور خارجی قیمت اونس جهانی است. از دیگر مزیت‌های سرمایه‌گذاری در طلا، نبود محدودیت زمانی هست و در هر زمان می‌توان اقدام به خرید و یا فروش کرد. انتخاب روش سرمایه گذاری در بازار طلا بسیار حساس است.

انتخاب از بین طلای ساخته شده یا ساخته نشده یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های افراد است. البته سرمایه گذاری‌های کلان عموماً بر روی طلای ساخته نشده صورت می‌گیرد.

جذابیت بازار طلا به عنوان یک بازار سودده در کل دنیا و حتی کشورهای پیشرفته نیز مطرح است. یکی دیگر از روش‌های سرمایه‎گذاری در ایران ورود به صندوق‌های سرمایه گذاری است.

صندوق‌هایی که با قوانین مشخص و منعطف خود امکان سرمایه‌گذاری را ساده تر می‌کنند.

یکی از جذابترین انواع صندوق سرمایه گذاری، نوع طلایی آن (همانند صندوق پشتوانه طلای لوتوس، صندوق سرمایه گذاری زرافشان امید ایرانیان، و صندوق سرمایه گذاری در اوراق بهادار مبتنی بر سکه طلای مفید) است.

در واقع بدون درگیر شدن برای خرید طلا، از طلای ساخته شده گرفته تا انواع سکه، به صورت دقیق بر روی آن‌ها سرمایه گذاری می‌کنید. با این کار ارزش سرمایه شما بر اساس قیمت طلا محاسبه می‌شود. این روش، یکی از بهترین روش های سرمایه گذاری در ایران است.

5- سرمایه گذاری روی سکه

چیزی که همیشه باعث شده تا به سکه به‌عنوان یکی از بازارهای سرمایه‌گذاری نگاه شود، این است که خاصیت «نقد شوندگی» بالایی دارد. خرید سکه در مقایسه با موارد دیگر به سرمایه کمتری نیاز دارد.

برای همین عده بسیاری برای حفظ ارزش پول خود، سکه طلا خریداری می‌کنند؛ اما کسب سود مستمر از آن مستلزم برخورداری از دانش و مهارت است که هرکسی از پس آن برنمی‌آید.

خرید گواهی سپرده کالایی سکه طلا نیز از ابزارهایی است که بسیار عاقلانه‌تر از خرید سکه فیزیکی و نگهداری آن است. همچنین، در بازار آتی سکه که از اجزای بازار سرمایه کشور است می‌توان قراردادهای آتی سکه طلا نیز خریداری کرد.

خرید قراردادهای آتی سکه طلا در بازار آتی، متفاوت از خرید سکه فیزیکی است، به طور مثال می‌توان از اهرم موجود در آن بازار استفاده کرد و با مبالغ کم، تعداد بیشتری قرارداد سکه خریداری نمود.

6- سرمایه گذاری در بازار سرمایه

در بازار سرمایه، اوراق بهادار با سررسید بیش از یک سال به فروش می‌رسند. از جمله ابزارهایی که در این بازار ارائه شده است می‌توان به سهام، اوراق مشارکت، صکوک، اوراق تسهیلات مسکن، قراردادهای اختیار معامله و قرارداد آتی اشاره کرد. سرمایه گذاری در بورس یکی از مرسوم‌ترین روش‌های سرمایه گذاری در دنیا است.

شرکت‌های معتبر در صنایع مختلف، سهام خود را در بورس اوراق بهادار عرضه می‌کنند تا افراد مختلف، سهام‌دار آن شرکت شوند. عدم نیاز به سرمایه‌های کلان برای خرید سهام و ورود به بورس، یکی از دلایل جذابیت این بازار برای سرمایه گذاری است.

در رابطه با آن‌چه که برخی از افراد جامعه در مورد ریسک بالای سرمایه گذاری در بورس بیان می‌کنند، باید گفت، ریسک موجود در این روش سرمایه گذاری بیش از آن که از ذات خود بازار ناشی شود، از رویکرد سرمایه گذاران آن ناشی میشود.

حتی در بورس نیز، می‌توان با به کارگیری روشهای تحلیلی، بررسی اطلاعات شرکتها و اقدام به سرمایه گذاری براساس تحلیل و شناخت، ریسک سرمایه گذاری را کاهش داده و تعدیل کرد.

شرکت های بزرگ یا شرکت های کوچک؛ سهام کدام با ارزش تر است؟

برخی گمان می‌کنند که سرمایه گذاری بر روی شرکت‌های بزرگ، سودآوری بیشتری دارد. این در حالی است که آمارها نشان از رشد بالای ارزش سهام شرکت‌های کوچک در مدت زمان کوتاه می‌دهند؛ اما باید گفت، درواقع این تنها اندازه شرکت‌ها نیست که تعیین‌کننده ارزش و متعاقبا قیمت آن‌ها در بازار است، بلکه آن‌چه اهمیت دارد عمکرد شرکت‌ها، سودآوری و قابلیت اولا ثبات و تکرار سودآوری و ثانیا رشد در سودآوری است.

اگر بتوانید به موقع سهام مناسبی خریداری کنید، با یک سرمایه گذاری کوچک به رشد بالایی از ارزش سهام دست پیدا خواهید کرد. در نتیجه سعی کنید سبد سرمایه گذاری خود را متنوع کرده و تنها شرکت‌های بزرگ را در نظر نگیرید.

یکی دیگر از مزایای سرمایه گذاری در بورس نسبت به بسیاری از روش‌های سرمایه گذاری در ایران، قابلیت نقدشوندگی سهام است. شما با خرید سهام در بورس نگرانی بابت نقد شدن پول خود نخواهید داشت.

تمام آنچه که سرمایه گذاری می‌کنید را در هر زمانی که بخواهید (در بازه زمان معاملات بازار) بسیار راحتتر از سایر بازارها می‌توانید به فروش برسانید.

نکته قابل توجه دیگر موضوع سهولت دسترسی است، درواقع قابلیت معامله سهام در بورس از طریق اینترنت نیز امکان پذیر است.

در واقع حتی شما نیازی به حضور فیزیکی نیز ندارید و به سادگی می‌توانید سهام مد نظر خود را خریداری کنید و یا سهام خود را به فروش برسانید.

دو حالت سرمایه گذاری در بازار سرمایه

سرمایه گذاری در بازار سرمایه به دو صورت میتواند انجام شود که در ادامه به شرح آن خواهیم پرداخت:

سرمایه‌گذاری مستقیم

در این روش، سرمایه‌گذار شخصا وارد معاملات بورس و خرید و فروش سهام می‌شود و لذا نیازمند آگاهی، دانش و تجربه کافی در مورد بازار، صنایع و اقتصاد کشور است. درروش مستقیم، سرمایه‌گذار می‌بایست از طریق شرکت‌های کارگزاری اقدام به خرید سهام موردنظر کند.

سرمایه گذاری غیرمستقیم

از انواع ابزارهای سرمایه‌گذاری غیرمستقیم در بورس می‌توان به صندوق سرمایه‌گذاری (اوراق، سهام، طلا و …) و سبدگردانی اختصاصی اشاره کرد.

در این روش، سرمایه گذار با بررسی وضعیت بازدهی و ریسک صندوق‌ها و سبدهای مختلف و همچنین سابقه مدیران این صندوق‌ها و سبدها، در یکی از این صندوق‌ها و سبدها سرمایه‌گذاری کرده و عملا به طور مستقیم خود اقدام به سرمایه گذاری نمی‌کنند.

مهمترین تفاوت صندوق و سبد در مالکیت سرمایه گذار است. در صندوق، پول سرمایه گذاران به صورت یک کل جمع شده و هر سرمایه گذار متناسب با سهم خود از کل سرمایه صندوق از سود و زیان بهره مند می‌شود و این در حالی است که در سبد شما همچنان مالکیت دارایی خود را دارید و صرفا امکان خرید و فروش را به افراد متخصص واگذار می‌کنید.

این روش سرمایه گذاری در هر دو حالت کلی آن (صندوق یا سبد) برای افرادی که از دانش و تخصص کافی برخوردار نیستند، بهترین روش سرمایه گذاری در بازار سرمایه است.

ویژگی‌های سرمایه گذاری بازار سرمایه

می‌توان با هر مبلغی در آن سرمایه‌گذاری کرد و این کار را از هرجای دنیا که هستید فقط با داشتن یک اتصال اینترنت و یک لپ‌تاپ، موبایل یا کامپیوتر میتوانید انجام دهید.
شفافیت اطلاعاتی در بورس، یکی از مهمترین ویژگی‌های شرکت‌های پذیرفته شده در این بازار است، اطلاعات شرکت‌ها در بورس به لحاظ قابلیت اتکا و به موقع بودن بررسی می‌شوند.
برای خرید و فروش اینترنتی سهام نیازی نیست شرایط سخت و یا امکانات پیشرفته داشته باشید، تنها دانش و مهارت آن نیاز است.
امکان نقد کردن سریع سرمایه در بیشتر مواقع وجود دارد و فقط زمانی که نماد یک شرکت به دلایلی مانند برگزاری مجمع، تعدیل سود و… موقتا بسته می‌شود امکان فروش سهام نیست.
در این روش سرمایه گذاری دو نوع سود یا عایدی قابل دریافت است، سود ناشی از تغییرات قیمت سهام (capital gain) و سود ناشی از دریافت سود تقسیمی (dividend gain)؛ بنابراین در عین حال که سهام خود را نگهداری کرده‌اید و ارزش آن ممکن است رشد کند، سود نقدی نیز دریافت می‌کنید.

“در رابطه با سرمایه گذاری در بازار سرمایه باید به این نکته مهم اشاره داشت که این نوع سرمایه گذاری یک فعالیت سوداگرانه مانند خرید سکه فیزیکی و ارز نیست، بلکه با سرمایه‌گذاری در بورس، به اقتصاد کشور و تامین مالی شرکت‌ها کمک می‌شود و شاید بتوان این شاخصه را مهمترین فاکتور متمایزکننده این روش سرمایه گذاری تلقی کرد. تفاوت بین سفته بازی و سرمایه‌گذاری می‌تواند دقیق و باریک باشد.”

7- سرمایه گذاری خطرپذیر (استارتاپ‌ها و یا private equity)

یکی از روش های سرمایه گذاری در ایران که کمتر به آن پرداخته می‌شود، سرمایه گذاری بر روی استارتاپ‌ها یا همان کسبوکارهای نوپا است.

سرمایه گذاری خطرپذیر یا سرمایه گذاری جسورانه به سرمایه گذاری بر استارتاپ‌ها گفته می‌شود. در این مطلب منظور از استارتاپ کسب وکاری نوپا، مبتنی بر تکنولوژی و مقیاس‌پذیر است.

کسب و کارهایی که می‌توانند در آینده‌ای نزدیک پس از شروع، با توجه به “رشد سریع” خود، سود فراوانی را برای سرمایه گذار به همراه داشته باشند.

ویژگی بارز این نوع سرمایه گذاری ها

ویژگی اکثر این کسب و کارها رشد سریع است و این یعنی بازدهی سرمایه گذاری بسیار بالا. سرمایه گذاری خطرپذیر “سرمایه‌گذاری جسورانه” یا “سرمایه‌گذاری کارآفرینی” (Venture Capital) عبارت است از سرمایه گذاری بلند مدت مبتنی بر “سهامداری” که در بازه زمانی مشخص در شرکت‌های خصوصی که دارای قابلیت رشد بالایی هستند برای شروع، رشد اولیه و یا توسعه کسب وکار صورت می‌گیرد.

این کسب وکارها عموما به بازارهای جدیدی ورود می‌کنند، محصولات جدیدی ارائه می‌کنند یا روش جدیدی در ارائه کالا و خدمات ارائه می‌دهند که در نهایت این جدید بودن و نداشتن سابقه کافی تاریخی در روش ارائه خدمت یا محصول و در فعالیت شرکت و شفاف نبودن بازخورد بازار در آن حوزه خاص، ریسک بالایی را در این نوع از کسبوکارها به همراه دارد.

درواقع سرمایه گذار خطر پذیر بسته به مرحله توسعه استارتاپ در معرض ریسک‌های متفاوتی از قبیل تشکیل تیم، نمونه اولیه محصول (MVP)، تناسب محصول با بازار هدف، درآمدزایی، مقیاس پذیری، گسترش کسب وکار و… قرار خواهد گرفت.

لذا همانطور که ممکن است بازدهی خوبی داشته باشند، شکست آن‌ها نیز محتمل است و در درصد بالایی از این کسب‌وکارها در سال‌های ابتدائی فعالیت آن‌ها شاهد شکست هستیم و می‌توان گفت درصد شکست (failure rate) در این بازار بخصوص در آن دسته از استارتاپ‌هایی که نوپاتر هستند، بیشتر است. در نتیجه ریسک سرمایه گذاری بسیار زیاد است.

از این روست که سرمایه گذاری در این حوزه اصولا سرمایه گذاری خطرپذیر یا venture capital نامگذاری شده است. لذا کسانی که قصد ورود به این فرصت سرمایه گذاری را دارند، بایستی طرح و مدل کسب‌وکار، تیم، بازار، محصول و…را به صورت دقیق مورد بررسی قرار دهند.

ارزیابی از پتانسیل کسب و کارها

آن چه در ادبیات این حوزه به Due diligence شناخته شده است که درواقع منظور از آن ارزیابی و تحلیل همه جانبه سرمایه‌گذاران از وضعیت و پتانسیل‌های سرمایه‌گذاری است. همچنین بایستی یک قرارداد شفاف حقوقی و دقیق تهیه شده و به امضای طرفین سرمایهگذار و سرمایهپذیر برسد.

به دلیل بالا بودن مبالغ مورد نیاز استارتاپ‌ها، معمولا سرمایهگذاران خطر پذیر اشخاص حقوقی، شرکت‌ یا صندوق‌هایی هستند که سرمایه در دسترس خود را از مجموعه‌ای از افراد و نهادهایی همچون صندوق‌های بازنشستگی، بانک‌ها و بیمه‌ها، نهادهای دانشگاهی، شرکت‌های بزرگ و… تأمین کرده‌اند.

گرچه در حال حاضر برخی شرکت‌ها اقدام به جمع آوری مبالغ سرمایه گذاران خرد و حقیقی نیز در قالب تامین مالی جمعی یا Crowd Funding جهت تامین مالی استارتاپ ها کرده اند.

نکته‌ای مهمی که در سرمایه گذاری در این حوزه باید به آن اشاره داشت این است که سرمایه گذاری مناسب برای استارتاپ‌ها، اصولا آن سرمایه گذاری است که چیزی فراتر از نقدینگی و منابع مالی را برای استارتاپ به همراه داشته باشد.

مواردی همچون تجربه و دانش از بازار، ارتباطات استراتژیک، تسهیل رشد و کسب سهم بازار و… از موارد مهمی است که در این فرصت سرمایه گذاری از جانب سرمایهپذیران اهمیت دارد.

درواقع درصورتی‌ که استراتژی سرمایه‌گذار با کارآفرین همسو باشد امکان همکاری بین این دو خیلی بهتر پیش خواهد رفت.

شرکت‌های موفقی همچون آمازون، گوگل، اپل، فیسبوک و… همگی در بازه ی زمانی از دریچه سرمایه گذاری خطرپذیر تامین مالی شده اند، لذا سرمایه گذاری در استارتاپ‌ها به شرط دقت کافی در انتخاب فرصت سرمایه گذاری، با توج به نرخ‌های رشد بالا در آن‌ها می‌تواند از جذابترین فرصت‌های سرمایه گذاری سال‌های پیش رو باشد.

لذا می توان ویژگی‌های این فرصت سرمایه گذاری را به شرح زیر دانست:

اساسا دیدگاه کوتاه‌مدت در توسعه تکنولوژی و نوآوری جایی ندارد و اگر دیدگاه کوتاهمدت بر‎ سرمایه گذاری خطرپذیر حاکم شود، این سرمایه گذاری از مفهوم اصلی سرمایه گذاری خطرپذیر دور می‌شوند. سرمایه گذاری خطرپذیر عموما دیدگاه بلندمدت دارد.
مشارکت در مالکیت شرکتها
ریسک بالا و درصد شکست بالا
نقدشوندگی پایین و نیازمند استراتژی‌های خروج

با توجه به اهمیت و ضرورت گسترش فعالیت‌های اقتصادی در بخش خصوصی، باید ابزارهای مالی مورد نیاز این بخش نیز ایجاد و گسترش یابد. سرمایه گذاران خطرپذیر به منظور حمایت از ایده‌های خلاق کسب وکار در صحنه اقتصاد، یکی از مهمترین ابزارها هستند.

در انتها باید به این نکته بسیار مهم اشاره داشت که طبق تئوری‌های معروف سرمایه گذاری نیز، تخصیص تمام حجم سرمایه گذاری به یک فرصت، ریسک بالایی دارد و در راستای کاهش ریسک، روش صحیح، تخصیص “بهینه” سرمایه در فرصت‌های مختلف سرمایه گذاری و به بیان شفاف تر تشکیل پرتفوی سرمایه گذاری و متنوع سازی است.

اهداف سرمایه گذاری

برخی ممکن است با استفاده از سرمایه گذاری در پی حفظ ارزش پول خود باشند. پولی که اگر در یک فرصت سرمایه گذاری به کار گرفته نشود، در طول زمان با توجه به نرخ تورم ارزش کمتری خواهد داشت. کسی که در پی حفظ ارزش پول خویش است، سرمایه گذاری‌های مطمئن و کم سود را ترجیح می‌دهد.
برخی دیگر ممکن است در پی کسب سود قابل توجه باشند. سفته‌بازان جز این دسته هستند.
فرد دیگری ممکن است باهدف کاهش ریسک، به دنبال فرصت‌های دیگر سرمایه گذاری باشد. برای مثال کسی که مالک یک کارخانه است و با توجه به ریسک‌هایی که کسب و کار با آن مواجه است، جهت پوشش ریسک وارد یک فرصت سرمایه گذاری دیگر نیز می‌شود. چنین فردی بیشتر به دنبال متنوع سازی سبد سرمایه گذاری خود خواهد رفت.

همچنین نکته بسیار مهمی که در انتخاب یک فرصت سرمایه گذاری نقش دارد، افق مدنظر است. “سرمایه گذاری را می‌توان به کوتاه مدت یا حداکثر تا یک سال و بلند مدت یا بیش از یک سال تقسیم کرد.”

چرا سرمایه گذاری می کنیم؟

جواب کسب پول است. اگرچه هر فردی با این عبارت موافق است، با این حال باید در آن دقیق‌تر شویم. ما به این خاطر سرمایه گذاری می‌کنیم که رفاه و آسایش فعلی و آتی خود را بهبود ببخشیم.

وجوهی که سرمایه گذاری می‌شود می‌تواند ناشی از دارایی‌های موجود فرد، مبالغ وام گرفته شده یا پس انداز باشد. افراد سعی می‌کنند از طریق صرفه جویی در مصرف امروز خود و پس انداز آن، بتوانند مصرف آتی خود را بهبود ببخشند.

سرمایه گذاران سعی می‌کنند ثروت و دارایی خود را به نحو مؤثری مدیریت کنند تا بتوانند با محافظت آن در برابر عواملی هم چون تورم، مالیات و سایر عوامل، بیشترین بازده را کسب نمایند.

همه مردم به نوعی دارای ثروتی هستند که ناشی از ارائه خدمات آنان در بازار کار است. اغلب مردم در طول مراحل زندگی خود تصمیم گیری‌هایی را در خصوص سرمایه گذاری اتخاذ می‌کنند.

یکی از تحولاتی که از سال ۱۹۹۰ در زندگی مردم بیشتر به چشم می‌خورد شرکت مردم در طرح‌های بازنشستگی است.

طرح های سنتی

در طرح‌های سنتی، اغلب مردم مبالغی را به صورت ماهانه برای دوران بازنشستگی پس انداز می‌کردند، ولی حالا همین افراد منابع مالی خود را در خرید سهام، اوراق قرضه و سایر موارد مشابه به کار می‌اندازند.

بنابراین در این حالت نتیجه تصمیم‌گیری که فرد انجام می‌دهد (اعم از سود یا زیان) بر روی مزایا و منافع بازنشستگی وی تأثیر می‌گذارد.

در یک عبارت ساده می‌توان گفت که سرمایه گذاران می‌خواهند از پول خود، سودی را کسب نمایند.

وجه نقد دارای یک هزینه فرصت از دست رفته است، در صورتی که وجه نقد را نگهداری کنید فرصت کسب سود از طریق آن وجه نقد را از دست خواهید داد.

به علاوه، در یک فضای تورمی، قدرت خرید پول کاهش می‌یابد، به عبارت دیگر وقتی نرخ تورم بالا باشد قدرت خرید به سرعت کاهش می‌یابد.

سرمایه گذاران دوست دارند بازده آن‌ها تا جایی که امکان داشته باشد زیاد باشد؛ ولی باید توجه داشت که میزان بازده تحت تأثیر ریسک قرار دارد.

سال ۱۹۸۲ در ایالات متحده، سال خوبی برای بازار سهام بود. به طوری که بازده کلی اوراق مربوط به سهام عادی از ۲۰ درصد بالا رفت.

با وجود این در همین سال برخی از صندوق‌هایی که به صورت حرف‌های اداره می‌شدند با زیان روبرو شدند. همان‌طور که از این مثال بر می‌آید، اوراق بهادار قابل معامله دارای ریسک، بازده‌های متفاوتی دارند.

بنابراین تصمیم سرمایه گذاری همیشه باید بر اساس ریسک و بازده صورت گیرد و این دو عامل هیچ‌گاه منفک از هم نیستند.

ریسک دارای انواع مختلفی است و به همین دلیل تعاریف متعددی نیز دارد. در اینجا، ریسک عبارت است از میزان اختلاف بازده واقعی یک سرمایه گذاری از بازده مورد انتظار آن.

آیا سرمایه گذاران از ریسک نفرت دارند؟

معمولا در اقتصاد فرض بر این است که سرمایه گذاران منطقی عمل می‌کنند؛ بنابراین آنان اطمینان را به عدم اطمینان ترجیح می‌دهند و طبیعی است که در این حالت می‌توان گفت سرمایه گذاران نسبت به ریسک علاقه‌ای ندارند.

به عبارت دقیق‌تر باید گفت که آنان ریسک گریزند. یک سرمایه گذار ریسک گریز کسی است که در ازای قبول ریسک، انتظار دریافت بازده بیشتری دارد.

توجه داشته باشید که در این حالت پذیرفتن ریسک یک کار غیرمنطقی نیست، حتی اگر میزان ریسک خیلی زیاد باشد.

در این حالت انتظار بازده بالایی نیز وجود دارد.

درواقع، سرمایه گذاران به طور منطقی نمی‌توانند انتظار داشته باشند که بدون قبول ریسک بالا، بازده بالایی کسب کنند.

آنان به صورت ضمنی یا آشکارا با توجه به ریسک‌پذیری خود دست به سرمایه گذاری می‌زنند. دسته‌ای که ریسک بالایی را قبول می‌کنند انتظار بازده بالایی را نیز دارند و برعکس.

از آنجا که سرمایه گذاری به جهت رشد سرمایه یا کسب سود در آینده تمرکز دارد، ریسک‌هایی نیز مرتبط با سرمایه گذاری وجود دارد که نمی‌توان آن را حذف یا متوقف کرد. به عنوان مثال:

سرمایه گذاری در شرکتی که در آینده ورشکسته شود یا پروژه‌ای که شکست بخورد، این همان چیزی است که سرمایه گذاری را از پس‌انداز جدا می‌کند.

پس انداز، ذخیره پول برای استفاده در آینده است که در معرض ریسک نیست (جز بحث کاهش ارزش پول)، در حالی که سرمایه گذاری به جهت کسب سود در آینده متمرکز می‌شود و در نتیجه مستلزم پذیرش ریسک است.

به‌طور کلی ریسک به دو دسته ریسک سیستماتیک و ریسک غیر سیستماتیک تقسیم بندی می‌شود.

ریسک سیستماتیک + ریسک غیر سیستماتیک = ریسک کل

ریسک سیستماتیک (غیرقابل اجتناب)

ریسک سیستماتیک تغییرپذیری در بازده کل اوراق بهادار را مستقیما ناشی از تغییرات بازار یا اقتصاد می‌داند. این ریسک غیرقابل کنترل هست بنابراین کاهش پذیر هم نخواهد بود. منابع این ریسک عبارت است از ریسک تورم، ریسک نرخ بهره، ریسک بازار و گاها ریسک سیاسی.

ریسک غیر سیستماتیک (قابل اجتناب)

این ریسک قابل کنترل و کاهش پذیر است و شامل آن تغییرپذیری در بازده اوراق بهادار هست که به تغییرپذیری کلی بازار یا اقتصاد بستگی ندارد و از فاکتورهای درونی یک شرکت اثر می‌گیرد. لذا می‌توان از طریق استراتژی‌هایی مثل متنوع سازی این ریسک را کاهش داد.

آیا می‌توان گفت که سرمایه گذاران به دنبال حداقل کردن ریسک خود هستند؟

خیر! به این دلیل که حداقل کردن میزان ریسک، مخصوصا نرخ بازده پایین، دارای هزینه‌هایی است. حداقل کردن ریسک به نگهداری دارایی‌های بدون ریسک مثل پس‌انداز و اوراق خزانه منجر می‌شود. در حالی که کسانی که سرمایه گذاری می‌کنند علاقه‌مند هستند رابطه‌ای منطقی بین ریسک و بازده خود ایجاد کنند.

“وقتی صحبت از سرمایه‌گذاری می‌شود، هدف این است که پول با بالاترین نرخ و کمترین میزان ریسک ممکن رشد کند. با وجود این که هیچ میان‌بری برای ثروتمند شدن نیست، راه‌های هوشمندانه‌ای برای آن وجود دارد.”

“فیلیپ تاون”

لذا شاید بتوان از سرمایه گذاری نه به عنوان یک کار سخت که به عنوان یک کار هوشمندانه تعبیر کرد!

به این مقاله امتیاز دهید

(۱۷۰ رای) ۴.۵ /۵

۱۲۳۴۵

ترتیبی که برای خواندن مقالات سرمایه گذاری به شما پیشنهاد میکنیم: