وقتی صحبت از سرمایه گذاری موفق می شود، تحلیلگران و بازارسازان در بیشتر موارد به سرمایه گذارهایی اشاره می کنند که موقعیت های خرید یا فروش دارند. پوزیشن لانگ و شورت از جمله موقعیت هایی هستند که برای خرید و فروش به موقع برای کمترین ضرر استفاده می شوند. در این مطلب قصد داریم به بررسی هریک از این موقعیت ها، تفاوت ها و شباهتشان بپردازیم.
منظور از لانگ پوزیشن (Long Position) چیست؟
سرمایه گذاران می توانند در اوراق بهادار مانند بورس، صندوق های سرمایه گذاری مشترک یا ارزها یا حتی در اوراق مشتقه مانند آپشن و آتی موقعیت های خرید ایجاد کنند. منظور از پوزیشن لانگ، موقعیتی است که شما دیدگاهی بلندمدت به بازار دارید؛ برای مثال سرمایه گذاری که امیدوار است از حرکت صعودی قیمت یک دارایی سود کسب کند، تصمیم می گیرد از یک معامله آپشن لانگ استفاده کند. این تصمیم به سرمایه گذار کمک می کند تا دارایی پایه را با قیمت مشخصی خریداری کند. برعکس سرمایه گذاری که انتظار دارد قیمت دارایی کاهش یابد، می تواند برای فروش در یک قیمت مشخص برنامه ریزی کند.
انواع پوزیشن لانگ چیست؟
درواقع Long یک اصطلاح سرمایه گذاری است که با توجه به اینکه در چه زمینه ای استفاده می شود، می تواند معانی متعددی داشته باشد. رایج ترین معنای پوزیشن لانگ به مدت زمان نگهداری سرمایه گذاری اشاره دارد. با این حال زمانی که اصطلاح لانگ در کنار معاملات آپشن و قراردادهای آتی استفاده می شود معنای متفاوتی دارد.
1- سرمایه گذاری طولانی مدت (Long Position Holding an Investment)
خرید و سرمایه گذاری طولانی مدت سهام یا اوراق قرضه، روش متعارف سرمایه گذاری در بازارهای سرمایه، به ویژه برای سرمایه گذاران خرد است. در سرمایه گذاری طولانی مدت، سرمایه گذار یک دارایی را خریداری می کند و با این انتظار که قیمت در آینده افزایش می یابد، زمان زیادی دارایی خود را در بازار نگه می دارد. این سرمایه گذار معمولاً برنامه ای برای فروش دارایی در آینده نزدیک ندارد.
انتظار افزایش ارزش دارایی ها در بلندمدت – استراتژی خرید و نگه داری – سرمایه گذار را از نظارت مداوم یا زمان بندی بازار بی نیاز می کند و به او فرصت می دهد از فراز و نشیب های اجتناب ناپذیر عبور کند. علاوه بر این فراموش نکنیم که در بسیاری از موارد، گذر زمان به سرمایه گذاران کمک می کند؛ زیرا در طولانی مدت بازار راهی جز طی کردن روند صعودی ندارد. البته فراموش نکنیم که بازار نزولی طولانی مدت نیز می تواند دردسرساز باشد؛ زیرا در بیشتر موارد به نفع فروشندگان پوزیشن شورت و کسانی است که بر کاهش ارزش دارایی شرط بندی می کنند. در کنار مزایای سرمایه گذاری طولانی مدت، باید به این مورد هم اشاره کرد که این مدل سرمایه گذاری می تواند به از دست دادن فرصت های دیگر منجر شود.
2- قرارداد های آپشن پوزیشن لانگ (Long Position Options Contracts)
از نگاه قراردادهای معاملاتی آپشن، موقعیت خرید، موقعیتی است که سرمایه گذار از افزایش قیمت سود می برد. حال این موفقیت می تواند به شکل لانگ یا شورت در بازار ایجاد شود.
سرمایه گذاری که از معامله آپشن پوزیشن لانگ استفاده می کند، معتقد است ارزش دارایی در طولانی مدت افزایش می یابد. از طرفی، صاحب سرمایه ای که تصمیم می گیرد از سرمایه خود نگهداری کند، معتقد است ارزش دارایی در طولانی مدت در حال افزایش است و ممکن است تصمیم بگیرد از آپشن خرید آن تا تاریخ انقضا استفاده کند.
با این حال هر تریدری که موقعیت دارد، باور ندارد ارزش دارایی افزایش می یابد. درواقع دارنده یک اختیار فروش لانگ معتقد است قیمت یک دارایی کاهش خواهد یافت؛ بنابراین می توان گفت پوزیشن لانگ در معاملات آپشن، با توجه به اینکه از نوع قرارداد اختیار فروش است یا اختیار معامله می تواند نشان دهنده روند نزولی یا صعودی بازار باشد.
3- قرارداد های آتی لانگ (Long Futures Contracts)
سرمایه گذاران می توانند برای محافظت در برابر تغییرات نامطلوب قیمت، از قراردادهای آتی لانگ استفاده کنند. تفاوت قراردادهای آتی با اختیار معامله در این است که دارنده آن متعهد به خرید یا فروش دارایی پایه است. برای درک بهتر این مورد، در ادامه مثالی بیان می شود.
فرض کنید یک تولیدکننده جواهرات معتقد است قیمت طلا در کوتاه مدت در حال افزایش است. این شرکت می تواند یک قرارداد آتی لانگ با تأمین کننده طلای خود منعقد کند تا طلا را در سه ماه از عرضه کننده به قیمت 1300 دلار خریداری کند. در طی سه ماه، چه قیمت بالاتر و چه کمتر از 1300 دلار باشد، شرکتی که در معاملات آتی طلا موقعیت خرید دارد، موظف است طلا را با قیمت قراردادی توافق شده 1300 دلار از تأمین کننده خریداری کند. تأمین کننده نیز وظیفه دارد کالای فیزیکی را پس از انقضای قرارداد تحویل دهد.
مزایا و معایب لانگ پوزیشن
پوزیشن شورت (Short Position) چیست؟
موقعیت کوتاه زمانی است که تریدر با هدف خرید یک دارایی با قیمت کمتر در آینده، برای فروش همان دارایی اقدام می کند. معمولاً زمانی تریدرها از این استراتژی استفاده می کنند که مطمئن باشند قیمت دارایی در آینده نزدیک کاهش می باید. گفتنی است هنگام ایجاد یک موقعیت کوتاه، پتانسیل محدودی برای کسب سود و پتانسیل نامحدودی برای زیان برای معامله گر وجود دارد.
مزایا و معایب پوزیشن شورت
مقایسه لانگ و شورت پوزیشن
برای درک بهتر این دو مفهوم، بهتر است به بررسی تفاوت ها و شباهت های آن ها بپردازیم.
شباهت های پوزیشن لانگ و شورت
در هر دو موردنیاز به چشم انداز بازار یا پیش بینی قیمت یک دارایی است. در شرایطی که بازار شرایط صعودی را تجربه خواهد کرد، می توانید از پوزیشن لانگ در اختیار خرید استفاده کنید، اما چنانچه شرایط بازار نزولی باشد، می توانید از موقعیت کوتاه در اختیار خرید استفاده کنید.
تفاوت های پوزیشن لانگ و شورت
- پوزیشن لانگ برای بازارهای صعودی و پوزیشن شورت برای بازارهای نزولی استفاده می شوند.
- در پوزیشن های شورت، امکان ضررهای بالقوه نامحدود وجود دارد.
- معمولاً در پوزیشن های شورت نیاز به پرداخت سود به کارگزاری است؛ درحالی که در پوزیشن های لانگ چنین نیست.
مثالی از پوزیشن long و short
منظور از موقعیت در بازارها، مقدار دارایی است که به یک شخص تعلق می گیرد. زمانی که شخصی صاحب اوراق بهادار یا دارایی باشد، به اصطلاح دارای موقعیت طولانی است؛ یعنی مبلغی را برای خرید دارایی یا اوراق بهادار پرداخت کرده است. زمانی که قیمت دارایی افزایش می یابد، سهام دار لانگ پوزیشن از مزایای فراوانی برخوردار است؛ زیرا می تواند دارایی خود را با قیمت بیشتر یا کمتر بفروشد؛ بنابراین این پوزیشن پتانسیل سود نامحدودی را در اختیار سرمایه گذاران قرار می دهد.
در مقابل، زمانی که فرد دارایی خود را که مالک آن نیست می فروشد، می گویند دارای پوزیشن شورت است؛ در این صورت زمانی که ارزش دارایی کاهش می یابد، شخص می تواند سود کسب کند. در این میان فروشنده با قیمت بالاتری می فروشد و منتظر می ماند تا قیمت کاهش یابد و سپس دارایی را با قیمت پایین تر از بازار خریداری می کند تا موقعیت را ببندد.
برای مثال سازنده ای که دارایی او آلومینیوم است، با خطر احتمالی کاهش قیمت مواجه است. او با فروش معاملات آتی از دارایی خود محافظت می کند و اگر قیمت کاهش یابد، در شورت پوزیشن سود کسب می کند.
لانگ پوزیشن: خرید در قیمت پایین و فروش در قیمت بالا
خرید دارایی در لانگ پوزیشن زمانی اتفاق می افتد که انتظار می رود ارزش دارایی در طولانی مدت افزایش یابد. این یک استراتژی است که در آن فرد سهام را با قیمت پایین خریداری می کند و آن را با قیمت بالا می فروشد؛ برای مثال تصور کنید آقای X تصمیم گرفت 1000 سهم از سهام آدیداس را بخرد؛ زیرا او از رشد قوی شرکت مطلع است. آقای X 1000 سهم را با قیمت 80 دلار برای هر سهم خریداری می کند که به معنای 1000 * 80 = 80000 است. یک سال بعد، قیمت سهام 85 دلار به ازای هر سهم است؛ یعنی 5 دلار افزایش قیمت برای هر سهم؛ درنتیجه ارزش سرمایه گذاری آقای X خواهد بود: 1000 * 85 = 85000 دلار.
شورت پوزیشن: فروش با قیمت بیشتر و خرید با قیمت کمتر
این تکنیکی است که توسط سرمایه گذارانی که انتظار دارند ارزش یک دارایی برای مدت کوتاهی، شاید در چند هفته آینده کاهش یابد استفاده می شود. در این فرایند، سرمایه گذار سهام را از شرکت سرمایه گذاری قرض می گیرد تا به سرمایه گذار دیگری بفروشد. در این حالت هدف اصلی این است که سهام را با قیمت بالاتر بفروشیم و آن ها را با قیمت پایین تری دوباره بخریم.
سخن پایانی
خرید یا فروش سهام دو راه برای سودبردن از تغییرات قیمت دارایی است. افرادی که به عنوان تریدر و سهام دار در بازارها فعالیت می کنند، معمولاً برای خرید یا فروش از پوزیشن های لانگ یا شورت استفاده می کنند. در پوزیشن های لانگ، سهامدار انتظار افزایش قیمت دارایی را در طولانی مدت دارد، اما در شورت پوزیشن که معمولاً در شرایط نزولی بازار استفاده می شود، یک دارایی را قرض می گیرد، آن را به معامله گران دیگر می فروشد، سپس آن را دوباره خریداری می کند. در حالت مطلوب با قیمتی پایین تر می توان آن را با سود به کارگزار بازگرداند.