در کنار الگوهای شمعی، ساختارها و سایر ابزارهای نموداری، اندیکاتورها نیز بخش مهمی از تحلیل تکنیکال را شامل می شوند. در این قسمت از خانه سرمایه، گذشته از توضیح کامل این ابزار، کاربردها و انواع آن را هم به شما معرفی می کنیم. با ما همراه باشید.
اندیکاتور چیست؟
اندیکاتور، ابزاری کمکی در تحلیل نموداری است که با استفاده از فرمول های خاص، داده های قیمت خام را پردازش می کند تا معامله گران در جریان ارزیابی چشمی نمودار قیمت، تفسیر درستی از شرایط بازار داشته باشند. معمولا داده هایی مانند قیمت های باز و بسته شدن، اندازه، شیوه تشکیل کندل استیک ها و هم چنین نسبت قدرت میان خریداران و فروشندگان بر اساس شمع های قیمتی در اندیکاتورها فرمولیزه و تحلیل می شوند تا اطلاعاتی راجع به تحولات جاری بازار و نسبت قدرت غالب در اختیار تحلیل گران تکنیکال قرار بگیرد.
آیا اندیکاتورها سیگنال های معاملاتی دیرهنگام صادر می کنند؟
بسیاری از معامله گران، دیدگاه مخالف متعصبانه ای نسبت به اندیکاتورها دارند و با اطمینان ادعا می کنند که شاخص های نموداری اصلا مفید نیستند. مبنای طرز تفکر آن ها این است که خروجی این ابزار بر اساس داده های قیمتی قبلی یا جاری بازار محاسبه شده است. بنابراین، هیچ مفهوم یا نکته جدیدی به تحلیل نموداری فرد اضافه نخواهند کرد. کلیدی ترین واژه مورد استفاده این افراد «تأخیر» است. در واقع، آن ها به دنبال اثبات این موضوع هستند که به دلیل استفاده از داد های گذشته نمودار، اندیکاتور نسبت به خود قیمت تأخیر دارد و سیگنال های دیرهنگامی صادر می کند. باید بگوییم که این یک قاعده عمومی و درست نیست.
اگر با دقت به این موارد بنگریم، مشابه همین انتقاد ها نسبت به کندل استیک ها و الگوهای قیمتی نیز مطرح می شوند. زیرا الگوهای کندلی و نموداری هم فقط پس از اتمام و تثبیت فعل و انفعالات قیمتی، قابل تشخیص هستند. بنابراین، چاره ای جز استناد کردن به داده های قیمتی گذشته نداریم. به هر حال، تمام ابزار تحلیلی بازارهای مالی، نکته های مثبت و منفی خاص خودشان را دارند. این موضوع باعث نمی شود که ارزش تحلیلی برای اندیکاتورها قائل نباشیم. اگر یک معامله گر، توانایی تفسیر درست اطلاعات موجود در نمودار قیمت را داشته باشد در بیشتر مواقع دیدگاه کُند بودن اندیکاتورها فقط به اطلاعات اندک معامله گران کم تجربه یا آموزش ضعیف این افراد مربوط می شود.
با انواع اندیکاتورها آشنا شوید
در تحلیل تکنیکال، تعداد بی شماری اندیکاتور وجود دارد. اما در نهایت، همه آنها به سه گروه اصلی تقسیم می شوند:
۱- مومنتوم
اندیکاتورهای این گروه به دلیل نوسانات مثبت و منفی در یک چهارچوب نموداری مشخص، بیشتر به عنوان «اسیلاتور» شناخته می شوند. این گروه از اندیکاتورها در زمینه تحلیل نسبت قدرت بین خریداران و فروشندگان به ما کمک می کنند تا اکثریت غالب بازار، وضعیت قدرت روند و ارتباط جهت حرکات قیمت با شیوه تشکیل کندل استیک ها را بهتر درک کنیم.
۲- روندیاب
از اندیکاتورهای روندیاب برای «تحلیل و تشخیص روند غالب بازار» استفاده می کنند. معمولا روندیاب ها در جریان بازار خنثی کارایی مناسبی ندارند. اما حین برقراری روند در بازار یکی از مهم ترین ابزارهای تحلیل قیمت به شمار می روند.
۳- نوسان نما
نوسان نماها «مقدار و بازه نوسانات قیمت» را بررسی می کنند. اطلاعات حاصل از این اندیکاتورها در تعیین عناصر اصلی هر سفارش معاملاتی شامل حد سود، زیان و حجم معامله، اهمیت به سزایی دارند.
چند و چون انتخاب درست اندیکاتورها
یکی از مهم ترین نکته ها در انتخاب اندیکاتور این است که نباید دو یا چند اندیکاتور هم گروه را با هم به کار بگیریم. با در نظر داشتن این اصل، به سادگی می توانیم از دریافت سیگنال های تکراری جلوگیری کنیم. مثلا اگر یک فرد از دو یا چند اندیکاتور مومنتوم استفاده کند در اغلب اوقات سیگنال های معاملاتی مشابهی را دریافت خواهد کرد. شاید این گواه های تحلیلی یکسان و متعدد، تاثیر قابل توجهی در شیوه تصمیم گیری او داشته باشند. حتی برخی از معامله گران اهمیت دوچندانی برای هر کدام از این سیگنال ها قائل می شوند. زیرا به طور ناگهانی تمام اندیکاتورها یک سیگنال خرید یا فروش واحد را صادر کرده اند؛ غافل از آنکه تمام این اندیکاتورها ماهیت مشابهی دارند و سیگنال های بعدی، اضافی به شمار می روند.
