در کنار الگوهای شمعی، ساختارها و سایر ابزارهای نموداری، اندیکاتورها نیز بخش مهمی از تحلیل تکنیکال را شامل می‌شوند. در این قسمت از خانه سرمایه، گذشته از توضیح کامل این ابزار، کاربردها و انواع آن را هم به شما معرفی میکنیم. با ما همراه باشید.
اندیکاتور چیست؟
اندیکاتور، ابزاری کمکی در تحلیل نموداری است که با استفاده از فرمول‌های خاص، داده‌های قیمت خام را پردازش می‌کند تا معامله‌گران در جریان ارزیابی چشمی نمودار قیمت، تفسیر درستی از شرایط بازار داشته باشند. معمولا داده‌هایی مانند قیمت‌های باز و بسته شدن، اندازه، شیوه تشکیل کندل‌استیک‌ها و هم‌چنین نسبت قدرت میان خریداران و فروشندگان بر اساس شمع‌های قیمتی در اندیکاتورها فرمولیزه و تحلیل می‌شوند تا اطلاعاتی راجع به تحولات جاری بازار و نسبت قدرت غالب در اختیار تحلیل‌گران تکنیکال قرار بگیرد.
آیا اندیکاتورها سیگنال های معاملاتی دیرهنگام صادر می کنند؟
بسیاری از معامله‌گران، دیدگاه مخالف متعصبانه‌ای نسبت به اندیکاتورها دارند و با اطمینان ادعا می‌کنند که شاخص‌های نموداری اصلا مفید نیستند. مبنای طرز تفکر آنها این است که خروجی این ابزار بر اساس داده‌های قیمتی قبلی یا جاری بازار محاسبه شده است. بنابراین، هیچ مفهوم یا نکته جدیدی به تحلیل نموداری فرد اضافه نخواهند کرد. کلیدی‌ترین واژه مورد استفاده این افراد «تأخیر» است. در واقع، آنها به دنبال اثبات این موضوع هستند که به دلیل استفاده از داد‌های گذشته نمودار، اندیکاتور نسبت به خود قیمت تأخیر دارد و سیگنال‌های دیرهنگامی صادر می‌کند. باید بگوییم که این یک قاعده عمومی و درست نیست.
اگر با دقت به این موارد بنگریم، مشابه همین انتقاد‌ها نسبت به کندل‌استیک‌ها و الگوهای قیمتی نیز مطرح می‌شوند. زیرا الگوهای کندلی و نموداری هم فقط پس از اتمام و تثبیت فعل و انفعالات قیمتی، قابل تشخیص هستند. بنابراین، چاره‌ای جز استناد کردن به داده‌های قیمتی گذشته نداریم. به هر حال، تمام ابزار تحلیلی بازارهای مالی، نکته‌های مثبت و منفی خاص خودشان را دارند. این موضوع باعث نمی‌شود که ارزش تحلیلی برای اندیکاتورها قائل نباشیم. اگر یک معامله‌گر، توانایی تفسیر درست اطلاعات موجود در نمودار قیمت را داشته باشد در بیشتر مواقع دیدگاه کُند بودن اندیکاتورها فقط به اطلاعات اندک معامله‌گران کم‌تجربه یا آموزش ضعیف این افراد مربوط می‌شود.
با انواع اندیکاتورها آشنا شوید
در تحلیل تکنیکال، تعداد بی‌شماری اندیکاتور وجود دارد. اما در نهایت، همه آنها به سه گروه اصلی تقسیم می‌شوند:
۱- مومنتوم
اندیکاتورهای این گروه به دلیل نوسانات مثبت و منفی در یک چهارچوب نموداری مشخص، بیشتر به عنوان «اسیلاتور» شناخته می‌شوند. این گروه از اندیکاتورها در زمینه تحلیل نسبت قدرت بین خریداران و فروشندگان به ما کمک می‌کنند تا اکثریت غالب بازار، وضعیت قدرت روند و ارتباط جهت حرکات قیمت با شیوه تشکیل کندل‌استیک‌ها را بهتر درک کنیم.
۲- روندیاب
از اندیکاتورهای روندیاب برای «تحلیل و تشخیص روند غالب بازار» استفاده می‌کنند. معمولا روندیاب‌ها در جریان بازار خنثی کارایی مناسبی ندارند. اما حین برقراری روند در بازار یکی از مهم‌ترین ابزارهای تحلیل قیمت به شمار می‌روند.
۳- نوسان نما
نوسان نماها «مقدار و بازه نوسانات قیمت» را بررسی می‌کنند. اطلاعات حاصل از این اندیکاتورها در تعیین عناصر اصلی هر سفارش معاملاتی شامل حد سود، زیان و حجم معامله، اهمیت به سزایی دارند.
چند و چون انتخاب درست اندیکاتورها
یکی از مهم‌ترین نکته‌ها در انتخاب اندیکاتور این است که نباید دو یا چند اندیکاتور هم گروه را با هم به کار بگیریم. با در نظر داشتن این اصل، به سادگی می‌توانیم از دریافت سیگنال‌های تکراری جلوگیری کنیم. مثلا اگر یک فرد از دو یا چند اندیکاتور مومنتوم استفاده کند در اغلب اوقات سیگنال‌های معاملاتی مشابهی را دریافت خواهد کرد. شاید این گواه‌های تحلیلی یکسان و متعدد، تاثیر قابل توجهی در شیوه تصمیم‌گیری او داشته باشند. حتی برخی از معامله‌گران اهمیت دوچندانی برای هر کدام از این سیگنال‌ها قائل می‌شوند. زیرا به طور ناگهانی تمام اندیکاتورها یک سیگنال خرید یا فروش واحد را صادر کرده‌اند؛ غافل از آنکه تمام این اندیکاتورها ماهیت مشابهی دارند و سیگنال‌های بعدی، اضافی به شمار می‌روند.
