Lines_Background
وبینار آنلاین خانه‌سرمایه
00روز
00ساعت
00دقیقه
00ثانیه
ثبت‌نام رایگان
لوگو خانه سرمایهآموزش ترید از صفر صفر

مفاهیم تخصصی ارزهای دیجیتال

What-is-a-shilling
شیلینگ (Shilling) چیست + چه تأثیری...

اکوسیستم ارزهای دیجیتال، برخلاف تصورات عمومی ناشی از عدم قطعیت دارایی های کریپتو، با سرعتی خیره کننده در حال رشد است. با این حال، دنیای کریپتو از محدوده بیت کوین فراتر رفته و هنوز هم می توانید شاهد تحولات بسیاری در آن باشید؛ برای مثال کلاس های جدید دارایی های دیجیتال و خدمات مالی غیرمتمرکز، نمونه هایی از رشد کریپتو هستند.

در این میان، محافظت در مقابل شیلینگ کریپتو از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است؛ مفهومی که به یکی از سودآورترین تله ها، برای صاحبان و سرمایه گذاران کریپتو تبدیل شده است. این مفهوم تاکتیکی است که در دنیای ارزهای دیجیتال استفاده شده و به کمک آن، افراد یا گروه ها سعی می کنند به طور مصنوعی، قیمت یک سکه یا توکن خاص را افزایش دهند.

شیلینگ در کریپتو چیست؟

همانطور که گفتیم، Shilling فعالیتی است که در آن، شخص، به طور فعال، یک ارز دیجیتال را تبلیغ می کند تا به طور مصنوعی قیمت آن را با ترغیب سایر سرمایه گذاران به خرید سکه افزایش دهد. هدف شیلر القای برای قیمت دارایی، معمولاً در مدت زمان کوتاهی است. این کار می تواند ترس از دست دادن (FOMO) را در سرمایه گذاران ایجاد کند.

شیلرها تمایل دارند بیشتر از تاکتیک هایی مانند استفاده از رسانه های اجتماعی با پست ها یا تالارهای گفت وگو درباره سکه، بهره ببرند تا قیمت آن را افزایش دهند. پس از افزایش قیمت، شیلر ممکن است دارایی را بفروشد و آن را در بازار به عنوان طرح پامپ و دامپ عرضه کند.

در این زمان، رکود سریع بازار، می تواند سرمایه گذاران را با زیان های چشمگیری مواجه کند. همین موضوع باعث شده است تا شیلینگ غیرقانونی تلقی شده و بسیاری از تنظیم کنندگان آن را به عنوان کسانی که در بازار دست کاری می کنند، بشناسند.

شیلینگ در کریپتو

تاریخچه Shilling

نمونه های اولیه این اصطلاح در تاریخ، در کازینوها دیده شد. شیلر، فردی است که توسط کازینو استخدام می شود تا در شرایط از پیش تعیین شده، بارها برنده شود تا در نهایت، تماشاگران باور کنند آن ها نیز می توانند برنده شده و سود کنند.

همین فرایند را در نظر گرفته و شیلینگ را به کریپتو تعمیم دهید؛ در نهایت متوجه می شوید چگونه افراد مشهور، می توانند به عنوان شیلر فعالیت کرده و سرمایه گذاران را فریب دهند تا ارز دیجیتال خاصی را به تعداد زیاد بخرند. مهم تر از همه، فرایند شیلینگ بسیار به روان شناسی جمعیت و استفاده از آن برای به دست آوردن پاسخ های مطلوب متکی است.

اینترنت یکی از پلتفرم های اصلی برای کلاه برداری در دنیای ارزهای دیجیتال است که به ویژه در پلتفرم های بزرگ رسانه های اجتماعی ظاهر شده است. برای مثال فیس بوک و اینستاگرام در هر لحظه میلیون ها کاربر فعال در سراسر جهان دارند؛ بنابراین توسعه دهندگان کریپتو می توانند از خدمات افراد مشهور برای تأیید یک ارز دیجیتال بدون هیچ پتانسیل اقتصادی قابل قبولی استفاده کنند.

تاریخچه

چند نمونه

درباره مثال های Shilling ارزهای دیجیتال مهم است که به دنبال نمونه ای واقعی باشید. اول از همه توجه داشته باشید شیلینگ صرف نظر از فضای کریپتو غیرقانونی است. اولین نمونه شیلینگ کریپتو درباره جان دیوید مک آفی، بنیان گذار اولین نرم افزار ضد ویروس تجاری اتفاق افتاد.

او در سال ۲۰۲۰ به اتهام ICO شیلینگ دستگیر شد. گفته می شود کارشناس امنیت سایبری تقریباً ۸ ICO را به او نسبت داده و از کل فرایند تقریباً ۲۳ میلیون دلار درآمد داشته است. مک آفی به اتهام دروغ گفتن به سرمایه گذاران مبنی بر اینکه مشاور فنی در ICO ها بوده است دستگیر شد.

جان مک آفی از رسانه های اجتماعی و در درجه اول توییتر، استفاده کرد تا مطمئن شود پیامش به افراد بیشتری می رسد. همچنین سرمایه گذاران را متقاعد کرد ارزهای دیجیتال بی ارزش را از ICO ها خریداری کنند تا بعداً آن ها را بفروشند.

همچنین می توان به پست رسانه های اجتماعی کیم کارداشیان اشاره کرد که در آن Ethereum Max، یک ارز دیجیتال کلاه برداری را معرفی کرد. خانم کارداشیان از آن زمان تاکنون با مشکلات قانونی در این مورد مواجه شده است.

نمونه دیگری از شیلینگ کریپتو را فردی مشهور به نام فلوید می ودر انجام داد که ICO Stox.com را تبلیغ کرد و در نهایت مشخص شد که این پروژه کلاه برداری بوده است.

انواع شیلینگ چیست؟

Shilling انواع متفاوتی داشته و به روش های متفاوتی انجام می شود. در ادامه انواع آن را مورد بررسی قرار می دهیم:

1. پرداختی

در این نوع، توسعه دهندگان و سازندگان یک سکه یا توکن خاص، به افراد یا خدمات برای تبلیغ ارز دیجیتال یا پروژه خود پول می پردازند. این افراد حقوق بگیر، نظرات مثبتی درباره دارایی کریپتو در پلتفرم های مختلف اجتماعی یا گفت وگوی کریپتو منتشر کرده و ادعا می کنند این دارایی یک فرصت سرمایه گذاری عالی است. آن ها عموما از عباراتی مانند «HODLing to moon» استفاده می کنند.

در بسیاری از موارد، این شیلرها ادعاهای اغراق آمیزی درباره سکه دارند؛ مانند پیش بینی های غیرواقعی از افزایش تصاعدی قیمت. متأسفانه این وعده های تقلبی سبب ضررهای هنگفت برای کسانی می شود که براساس اطلاعات نادرست ارائه شده از سوی شیلر، سرمایه گذاری می کنند.

Shilling پرداختی

2. بدون پرداخت

شیلرهای بدون پرداخت، سرمایه گذارانی هستند که از لحاظ عاطفی یا مالی به یک ارز دیجیتال وابستگی دارند. آن ها اشتیاق خود را برای آن دارایی در رسانه های اجتماعی محبوب به اشتراک گذاشته و آگاهانه یا ناآگاهانه، دیگران را به سرمایه گذاری در دارایی تشویق می کنند.

در این نوع از شیلینگ، هیچ کس برای تبلیغ ارز دیجیتال، پولی دریافت نمی کند؛ با اینحال، این کار همچنان برای منافع شخصی انجام می شود. در چنین شرایطی، تشخیص اینکه آیا این گروه ها از روی اشتیاق واقعی این کار را انجام می دهند یا تنها سعی در افزایش قیمت دارند، دشوار خواهد بود. آن ها همچنین ممکن است اطلاعات نادرست تبلیغاتی زیادی را منتشر کرده و افراد ناآگاهی که هنوز تحقیقات خود را انجام نداده اند، به این اطلاعات تبلیغات پروبال دهند.

چه کسی از این اتفاق سود می برد؟

بارزترین ذی نفعان Shilling، کسانی هستند که فعالانه دارایی یا پروژه را تبلیغ می کنند. این افراد می توانند خالق پروژه، تیم پروژه یا سرمایه گذاران باشند. هدف نهایی شیلرها افزایش تقاضا و بالا بردن قیمت دارایی مورد نظر است.

البته افراد دیگری نیز می توانند از این عمل سود ببرند. اگر ارزش دارایی واقعاً کمتر از ارزشی باشد که برای آن تعیین شده است، افرادی که در طول دوره تبلیغاتی ارز را خریداری می کنند، ممکن است از خرید با قیمت کمتری از آنچه بدون شیلینگ امکان پذیر بود، سود ببرند. البته این به شرطی اتفاق می افتد که ارزش دارایی افزایش یابد.

درنهایت برخی شیلینگ ها تنها با هدف سرگرمی انجام می شوند. آن ها در بیشتر موارد از ایفای نقش در افزایش قیمت یک دارایی یا تماشای سقوط آن با از بین رفتن هیاهو ضربه می خورند. به طورکلی مزایای شیلینگ برای افراد مختلف متفاوت است و به اهداف و انگیزه های شرکت در آن بستگی دارد.

سود نصیب چه کسی می شود

چگونه یک کریپتو شیلر را بشناسیم؟

شیلینگ به طور فزاینده ای در فضای ارزهای دیجیتال رایج است؛ بنابراین باید از ویژگی های یک شیلر کریپتو آگاه باشید تا طعمه پیامدهای منفی آن نشوید. در ادامه به چند نکته کلیدی اشاره می کنیم که ممکن است نشان دهنده این باشد که شما با شیلر سروکار دارید.

  • عبارات بسیار مثبت

شیلرها معمولاً هنگام تبلیغ یک پروژه یا سکه، از عبارات مثبت مانند «بیت کوین بعدی» یا «اتریوم جدید» استفاده می کنند؛ اما دانش فنی برای حمایت از این ادعاها را ندارند.

  • وعده های غیرواقعی

یک شیلر کریپتو، معمولاً درباره یک سکه یا پروژه خاص، وعده های جسورانه و غیرواقعی می دهد. آن ها بیشتر از کلماتی مانند «تضمین شده» یا «مطمئن» استفاده می کنند یا پیش بینی های قیمت خاصی را برای ایجاد فضایی از اطمینان و چشم انداز درباره پروژه یا سکه ارائه می دهند. در نهایت ای نکته مهم را به یاد داشته باشید که هیچ چیز در دنیای ارزهای دیجیتال تضمین نمی شود.

وعده های غیرواقعی

  • تعامل محدود با اعضای انجمن

کریپتو شیلرها بیشتر با سایر اعضای انجمن ارتباط کمی داشته و تعاملات خود را به پست های تبلیغاتی محدود می کنند. آن ها احتمالاً هرگونه سؤال یا نگرانی قانونی درباره پروژه ارزهای دیجیتال را نادیده می گیرند و ممکن است تا آنجا پیش بروند که تنها با سایر حساب های شیلر تعامل داشته باشند.

  • اهداف خیلی خاص

شیلرها، چه پرداختی و چه بدون پرداخت، اغلب افراد خاصی را هدف قرار می دهند. گروه های هدف آن ها ممکن است شامل معامله گران باتجربه یا سرمایه گذارانی باشد که منابع لازم برای سرمایه گذاری در پروژه ای جدید را دارند. این شیلرها همچنین افراد نسبتاً جدیدی را در صنعت هدف قرار می دهند که باید قبل از سرمایه گذاری در دارایی ها تحقیقات بیشتری انجام دهند.

اهداف خیلی خاص

  •  شفافیت نداشتن

کریپتو شیلرها بیشتر درباره منبع درآمد خود سکوت می کنند و سؤالات مختلف در مورد اینکه چه کسی برای خدماتشان به آ ن ها پرداخت می کند را بدون پاسخ می گذارند.

چگونه در برابر کریپتو شیلرها از خود محافظت کنیم؟

به عنوان یک سرمایه گذار کریپتو، باید خطرات احتمالی سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال را دانسته و اقدامات احتیاطی لازم را برای جلوگیری از کلاه برداری انجام دهید. اگر به کسی مشکوک به شیلینگ هستید، تحقیق کنید و هرگز براساس توصیه یک منبع سرمایه گذاری نکنید. همچنین باید قبل از تصمیم گیری برای سرمایه گذاری با کارشناسان مطمئن مشورت کنید.

در سمت صنعت، تنظیم کننده ها و صرافی ها شروع به اقدام علیه شیلرهای کریپتو کرده اند. تنظیم کننده های کریپتو به طور فزاینده ای قوانین و مقرراتی را وضع می کنند که صرافی ها و پروژه های رمزنگاری را ملزم به افشای تمام فعالیت های تبلیغاتی در کاغذ سفید خود کرده و به سرمایه گذاران درباره خطرات و نوسانات احتمالی هشدار می دهند.

درنتیجه صرافی ها اکنون با دقت بیشتری بر پلتفرم های معاملاتی خود نظارت کرده و برای مسدود کردن هرگونه فعالیت مشکوک اقدام می کنند.

علاوه بر این، برخی نهادهای نظارتی تا آنجا پیش رفته اند که عمل شیلینگ را به کلی ممنوع کرده اند؛ برای مثال کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) هشداری به سرمایه گذاران درباره کلاه برداران احتمالی که ممکن است از تاکتیک های فریبنده ای مانند شیلینگ برای فریب سرمایه گذاران استفاده کنند، صادر کرد.

محافظت در برابر کریپتو شیلرها

چرا شیلینگ کریپتو بد است؟

اگرچه Shilling ممکن است برای کسانی که به دنبال کسب سود سریع از دنیای بی ثبات ارزهای دیجیتال هستند، وسوسه انگیز باشد، اما این کار، درنهایت نوعی دست کاری در بازار است که می تواند هم به سرمایه گذاران فردی و هم به اکوسیستم ارزهای دیجیتال آسیب برساند. هنگامی که حقیقت درباره ارزش یک سکه فاش می شود، قیمت های متورم می تواند سبب سقوط ناگهانی شده و سرمایه گذاران را با ضررهای قابل توجهی مواجه کند.

علاوه بر این، شیلینگ می تواند اعتماد را در کل بازار کریپتو نابود، اعتماد به پروژه های قانونی را سخت تر و مانع پذیرش ارز دیجیتال شود.

به این دلایل، برای سرمایه گذاران مهم است که از شیلینگ آگاه بوده و با شک و تردید به هرگونه ادعایی درباره پتانسیل یک سکه به آن نزدیک شوند. در نهایت، انجام تحقیقات کامل و دریافت دیدگاه های متعدد درباره یک سکه می تواند به محافظت در برابر خطرات احتمالی شیلینگ کمک کند.

آیا Shilling کریپتو غیرقانونی است؟

پاسخ این سؤال به موارد مختلفی از جمله محل زندگی شما و قوانینی که درباره ارزهای دیجیتال در کشور وجود دارد، بستگی خواهد داشت. در ایالات متحده، ارائه ادعاهای نادرست یا ارائه اوراق بهادار ثبت نشده می تواند شما را با مقامات نظارتی دچار مشکل کند که منجر به جریمه یا زندان می شود.

آیا شیلینگ غیرقانونی است

آیا همه شیلینگ ها بد هستند؟

خیر! تعریف اصطلاح Shilling، معمولاً با توجه به اینکه از چه کسی سؤال می کنید معنای متفاوتی دارد. این اصطلاح بیشتر اوقات می تواند به معنای فرایند صحبت به شکل مثبت درباره یک پروژه رمزنگاری شده باشد. بدون ادعای نامشروع درباره سودآوری یک سکه، شیلینگ را می توان به شکل مثبتی انجام داد. کلید شیلینگ «خوب» دوری از گمراه کردن مخاطبان است.

چند نکته برای Shilling صحیح

  • هرگز قول بازگشت سرمایه را ندهید.
  • به مخاطبان خود منابعی را بدهید تا بررسی های لازم را انجام دهند.
  • هرگز درباره محصول یا خدماتی که تبلیغ می کنید دروغ نگویید یا حقایق را نادرست بیان نکنید.

آیا کسانی وجود دارند که شیلینگ «خوب» انجام دهند؟

چندین آژانس تبلیغاتی در زمینه ارزهای دیجیتال هستند که Shilling خوب و مثبت برای ارزها انجام می دهند. Coinbound یک آژانس بازاریابی پیشرو در صنعت Web3 است که بر NFT ها، ارزهای دیجیتال، توکن ها، پلتفرم های DeFi و موارد مشابه تمرکز دارد. Coinbound نیم دهه تجربه در کمک به رشد برندهای رمزنگاری شده از طریق ابزارهای مثبت و مؤثر دارد.

شیلینگ مثبت

آیا همه تبلیغات کریپتو بخشی از Shilling هستند؟

باید توجه داشته باشید که تمامی تبلیغات کریپتو، بخشی از شیلینگ محسوب نمی شوند. باید تفاوت بین معنای شیلینگ کریپتو و فرایند تبلیغات کریپتو را متوجه شوید. هدف Shilling در تبلیغات ارزهای دیجیتال، کاملاً متفاوت است.

تبلیغات واقعی ارزهای دیجیتال، نشانه های واقعی را نمایش داده و هرگز از تبلیغات سوء یا تأییدیه های فریبنده استفاده نمی کنند. همچنین بازاریاب های معتبر ارز دیجیتال، شفافیت کامل درباره جزئیات ارائه می دهند.

رفتار شیلرها به شناسایی آن ها کمک زیادی می کند؛ Shilling اساساً قصد دارد با فریب دادن مردم به خرید توکن هایی که هیچ ارزش عملی ندارند، از روان شناسی جمعیت استفاده کند. شیلرهایی که پیشروی چنین کلاه برداری هایی هستند، عموماً طرح خروج مخصوص به خود را دارند که زمانی که مردم از کلاه برداری مطلع می شوند، آن را اجرا می کنند.

یک تبلیغ کننده واقعی ارز دیجیتال، هرگز سعی نمی کند چیزی به شما بفروشد. برعکس سعی می کند به شما درباره جنبه های مختلف پروژه های ارزهای دیجیتال آموزش دهد.

شناسایی Shilling کریپتو

تفاوت بین تبلیغات واقعی ارزهای دیجیتال و Shilling ارزهای دیجیتال نشان می دهد مشوق ها می توانند چشم انداز کریپتو را منفی نشان دهند. با این حال، باید بدانید چه زمانی یک کلاه برداری شیلینگ را شناسایی کنید تا پروژه های واقعی را از دست ندهید. در ادامه درباره برخی از روش های شناسایی شیلینگ کریپتو صحبت خواهیم کرد.

شناسایی Shilling کریپتو

1. اینفلوئنسرها

اولین دسته از افرادی که باید از آن ها دوری کنید، اینفلوئنسرها هستند. به یاد داشته باشید تمام اینفلوئنسرهای موجود در اینستاگرام، هزینه های سنگینی برای تبلیغات دریافت کرده اند. همچنین تبلیغات ارزهای دیجیتال در چند وقت اخیر، از رسانه های وب به رسانه های اصلی تغییر کرده است؛ درنتیجه افراد مشهور بدون ارتباط با فضای کریپتو نیز می توانند نام خود را روی پروژه گذاشته و آن را تأیید کنند.

جالب اینجاست که می توانید یک اینفلوئنسر فیک را از یک فرد واقعی تشخیص داده و متوجه شوید آیا این یک کلاه برداری شیلینگ کریپتو است یا خیر. اگر سلبریتی ها، فعالانه سرمایه گذاران را تشویق به مشارکت در پروژه می کنند، باید دانش جامعی درباره پروژه داشته باشند. از طرف دیگر، اگر سلبریتی نمی تواند دلایل حمایت از پروژه را به نمایش بگذارد، باید از پروژه دوری کنید.

همچنین rug pull یک اصطلاح محاوره ای است و سناریویی را توصیف می کند که در آن افراد نقدینگی را به یک توکن رمزنگاری جدید به یک استخر اضافه کرده، سرمایه گذاران را متقاعد می کنند که ETH را با توکن در استخر مذکور مبادله کنند، سپس تمام ETH ادغام شده را تخلیه خواهند کرد.

در زبان محاوره ای «rug pull» به یک پروژه رمزنگاری شده تبلیغاتی اطلاق می شود که در آن پس از سرمایه گذاری خرده فروشی قابل توجه، کار دیگری روی پروژه انجام نمی شود. این یک استراتژی رایج است و به آن «پامپ و دامپ» نیز گفته می شود.

2. بازاریابان مشتاق

ممکن است با افرادی مواجه شوید که سطح تخصص بالایی در بازاریابی دارند. چنین شیلرهایی می توانند روی یک توکن سرمایه گذاری و از تخصص بازاریابی خود برای فروش توکن استفاده کنند. هنگامی که آن ها با موفقیت سرمایه گذاران زیادی را برای خرید ارز دیجیتال تشویق کردند، پروژه را می فروشند و سرمایه گذاران را با حجم بالایی از ضرر رها می کنند. زمانی که توسعه دهندگان یا بنیان گذاران پروژه نمی توانند موارد استفاده از پروژه را به شما بگویند، می توانید احتمالات شیلینگ در کریپتو را شناسایی کنید.

بازاریابان مشتاق راهی برای شیلینگ

3. بنیان گذاران یا اعضای تیم هیجان زده

هر فردی دوست دارد کسب وکار خود را در حال رسیدن به اوج موفقیت ببیند. بنیان گذاران و اعضای تیم یک پروژه ارز دیجیتال، حتما برنامه ای برای تبلیغات دارند تا بتوانند سرمایه گذاران جدیدی جذب کنند.

به طورکلی، توسعه دهندگان یا بنیان گذاران پروژه های جدید ارزهای دیجیتال، چشم انداز روشنی برای پروژه در کنار نقشه راه آینده دارند. از سوی دیگر، شیلرها هیچ سندی برای وایت پیپر یا نقشه راه آینده خود نخواهند داشت؛ درنتیجه باید دریابید آیا بنیان گذاران یا اعضای تیم در حال فروش بیش از حد پروژه هستند یا خیر!

4. تلاش کارآفرینان برای معرفی پروژه

بسیاری از شیلرها با استفاده از بیت کوین و اتریوم درآمد کسب کرده و اکنون خود را پادشاه این بازار می دانند.

5. صحبت نکردن درباره نقاط ضعف پروژه

بنیان گذاران یک پروژه تلاش زیادی برای انتشار اخبار مثبت درباره توکن های خود می کنند. آن ها نقاط ضعف یا کاستی های پروژه را حذف می کنند تا جامعه خود را راضی نگه دارند.

نقاط ضعف پروژه

چرا شیلینگ برای کریپتو مهم است؟

این اتفاق از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا می تواند به تبلیغات، FOMO و انتظارات غیرواقعی منجر شود. اگر یک ارز دیجیتال به اندازه کافی شیل شود، می تواند تقاضا برای توکن و قیمت را افزایش دهد. سرمایه گذاران خرد ممکن است جزئیات مهمی درباره توکن نداشته و در هر حال سرمایه گذاری کنند.

شیلینگ بیش از حد شامل ادعاهای اغراق آمیز، می تواند سبب بی اعتمادی و تردید در اکوسیستم رمزنگاری شده شود. طرح ادعاهای اغراق آمیز درباره محصولات مالی می تواند توجه رگولاتورهای دولتی و سازمان های مجری قانون را نیز به خود جلب کند.

آن ها می توانند شیلینگ را تقلب در اوراق بهادار بدانند؛ در نهایت، این موضوع سبب ایجاد مقررات نامطلوب در برابر فناوری بلاک چین شده و حتی می تواند به معنای زندان برای مبلغ باشد.

راه های جلوگیری از شیلینگ

برای اینکه از این کلاه برداری ها در امان بمانید، پیشنهاد می کنیم از راه کارهای زیر استفاده کنید:

  • خودتان تحقیق کنید

در فضای کریپتو باید خودتان تحقیق کنید. حداقل، باید وایت پیپر پروژه را بخوانید و نقشه راه آن ها را بررسی کنید. می توانید وب سایت هایی مانند CoinGecko را برای اطلاعات بیشتر بررسی کنید. این وب سایت ها داده های مربوط به عرضه در گردش توکن، ارزش بازار و سایر اطلاعات مالی را جمع آوری می کنند.

همچنین برای یافتن پیوندهایی به حساب های رسانه اجتماعی، وبلاگ و وب سایت رسمی توکن مفید هستند. درنهایت می توانید بررسی کنید توکن در چه صرافی هایی برای معامله در دسترس است. اگر توکن در صرافی های معتبر فهرست نشود باید به آن شک کنید.

جلوگیری از شیلینگ

  • به هیاهوی اطراف توکن اعتماد نکنید

بیشتر کلاه برداری های شیلینگ در توییتر کریپتو یا به اختصار «CT» اتفاق می افتد. کلاه برداران از چند ترفند استفاده می کنند تا آن ها را مانند یک مرجع در ارزهای دیجیتال جلوه دهند. واضح ترین آن ها این است که حساب هایی با ۱۰۰۰۰ یا ۵۰۰۰۰+ فالوور می خرند تا موقعیتی کسب کنند.

یکی دیگر از ترفندهای منحصربه فرد برای کلاه برداری در این زمینه، استفاده از یک NFT گران قیمت به عنوان PFP آن هاست. اغلب، کلاه برداران حتی NFT مورد استفاده خود را نیز ندارند. می توانید جست وجو کنید که مالک واقعی در Opensea چه کسی است و ببینید آیا حساب ها مطابقت دارند یا خیر.

هدایا ابزاری عالی برای بازاریابی یک پروژه ارز دیجیتال هستند، اما اگر هدایا هرزنامه باشند، این یک پرچم قرمز است. هر زمان که کمپین تبلیغاتی در ازای مبلغ بسیار کمی پول نقد یا وعده های مبهم در ازای بازتوییت می دهد، زنگ خطر باید در ذهن شما به صدا درآید.

ترفند دیگری که شیلر برای تقویت اعتماد خود استفاده می کنند ربات ها هستند. کلاه برداران، گاهی اوقات برای ربات ها هزینه می کنند تا تبلیغات خود را بازتوییت کنند یا به Discord پروژه بپیوندند و فعال باشند.

جلوگیری از انجام شیلینگ

  • احتیاط در برابر دارایی هایی که به سرعت تغییر قیمت می دهند

همانطور که گفتیم Shilling می تواند نوعی فریب یا دست کاری مالی باشد. سرمایه گذاری روی توکن های فرار، براساس تبلیغات اغراق آمیز، می تواند به زیان های هنگفت منجر شود. پس اگر احساس می کنید FOMO شده اید، یک روز قبل از سرمایه گذاری صبر کنید. حتی اگر معاملات عاطفی بتوانند برنده باشند، اما همیشه معاملات خوبی نیستند. به یاد داشته باشید اگر محبوبیت یک پروژه به سرعت افزایش یابد، می تواند به همان سرعت کاهش پیدا کند.

سوابق و اعتبار تبلیغ کننده را بررسی کنید

بررسی سطحی پیشینه تبلیغ کننده همیشه ایده خوبی است. بررسی کنید آن ها در گذشته در چه پروژه هایی شرکت داشته اند. آیا شکست خورده اند؟ یا بدتر از آن، آیا پروژه های کلاه برداری را تبلیغ کرده اند؟ یکی دیگر از پرچم قرمزها نبود پیشینه از فرد است. اگر یک حساب توییتر «تازه» به نظر می رسد، به این معناست که تعداد زیادی دنبال کننده بدون توییت های قدیمی دارد و این یک پرچم قرمز خواهد بود.

حتی می توانید آن ها را در لینکدین جست وجو کنید تا مدارک تحصیلی و حرفه ای آن ها را ببینید. آیا پیشینه آن ها با چیزی که می فروشند مطابقت دارد؟ یکی دیگر از مکان هایی که می توانید اعتبارنامه ها را بررسی کنید، بودجه یک شرکت است. آیا مشخص است این بودجه از کجا تأمین و چگونه استفاده می شود؟ همه این موارد را باید بررسی کنید.

سخن پایانی

شیلینگ فعالیتی است که در آن شخصی به طور فعال یک ارز دیجیتال را تبلیغ می کند تا به شکلی مصنوعی قیمت آن را با ترغیب سایر سرمایه گذاران به خرید سکه افزایش دهد. هدف شیلر القای جهش قیمت دارایی، معمولاً در مدت زمان کوتاهی است. این کار می تواند ترس از دست دادن (FOMO) را در سرمایه گذاران ایجاد کند.

سرمایه گذاران در دنیای ارزهای دیجیتال باید همیشه بهترین شیوه های امنیتی را دنبال کنند. از آنجا که جهان با معرفی محصولات جدید شاهد تحولات جدیدی در فضای کریپتو بود، شیلینگ به عنوان مکانیسم فریب ظاهر شده است. همچنین پایه ای قوی برای کلاه برداری ها با محوریت ایجاد هیاهو برای یک پروژه جدید ارز دیجیتال است.

هنگامی که پروژه تبلیغات می کند و سرمایه گذاران به آن علاقه مند می شوند، ارزش ارز دیجیتال افزایش می یابد. در این شرایط بنیان گذاران یا توسعه دهندگان می توانند توکن ها را با قیمت بالاتر نقد کرده و سرمایه گذاران را با سکه های بی ارزش رها کنند؛ پس باید بدانید چگونه کلاه برداری های Shilling را در ارزهای دیجیتال شناسایی کنید و ایمن بمانید.

پرسش های متداول

Shilling فعالیتی است که در آن شخصی یا گروهی به طور فعال یک ارز دیجیتال را تبلیغ می کند تا به طور مصنوعی قیمت آن با ترغیب سایر سرمایه گذاران به خرید سکه افزایش یابد. شیلرها اغلب از تاکتیک هایی مانند استفاده از رسانه های اجتماعی با پست ها یا تالارهای گفت وگو درباره سکه قیمت آن را افزایش می دهند.

شیلینگ پرداختی و شیلینگ بدون پرداخت. در نوع اول توسعه دهندگان و سازندگان یک سکه یا توکن خاص به افراد یا خدمات برای تبلیغ ارز دیجیتال یا پروژه خود پول می پردازند. شیلرهای بدون پرداخت، سرمایه گذارانی هستند که از لحاظ عاطفی یا مالی به یک ارز دیجیتال وابستگی دارند.

بارزترین ذی نفعان Shilling کسانی هستند که فعالانه دارایی یا پروژه را تبلیغ می کنند. این افراد می توانند شامل خالق پروژه، تیم پروژه یا سرمایه گذاران باشند. هدف نهایی شیلرها افزایش تقاضا و بالا بردن قیمت دارایی مورد نظر است.

پاسخ این سؤال به موارد مختلفی از جمله محل زندگی شما و قوانینی که در مورد ارزهای دیجیتال در کشور وجود دارد بستگی خواهد داشت. در ایالات متحده، ارائه ادعاهای نادرست یا ارائه اوراق بهادار ثبت نشده می تواند شما را با مقامات نظارتی دچار مشکل کند که منجر به جریمه یا زندان می شود.

خیر، تعریف اصطلاح شیلینگ معمولاً با توجه به اینکه از چه کسی سؤال می کنید معنای متفاوتی دارد. شیلینگ بیشتر اوقات می تواند به معنای فرایند صحبت به شکل مثبت درباره یک پروژه رمزنگاری شده باشد. بدون ادعای نامشروع درباره سودآوری یک سکه، Shilling را می توان به شکل مثبتی انجام داد. کلید شیلینگ «خوب» دوری از گمراه کردن مخاطبان است.

ادامه مطلب
معاملات فیوچرز
فیوچرز چیست و چگونه انجام می...

معاملات فیوچرز یا معاملات آتی همان طور که از اسمش پیداست به آینده مربوط است. این نوع قراردادها بین دو نفر در زمان حال و یا گذشته منعقد شده ولی زمان سررسید آن در آینده می باشد. در معاملات فیوچرز یک دارایی مشخص که می تواند انواع کامودیتی ها، فلزات گران بها، ارزهای دیجیتال و … باشد، در زمانی مشخص و با قیمتی مشخص که به توافق طرفین قرارداد رسیده است معامله می شود.

معامله فیوچرز چیست؟

در نظر بگیرید شما یک شرکت ساختمان سازی دارید و قرار است تا ۶ ماه دیگر یک برج آماده را تحویل دهید. شما با توجه به تجربه و محاسبات خود متوجه شده اید که در طول ساخت این پروژه به ۱۵ هزار میلگرد نیاز خواهید داشت، برای اینکه بتوانید هزینه ها را مدیریت کنید قسمتی از بودجه خود را برای تهیه میلگرد کنار گذاشته اید، ولی هیچ کس تضمین نکرده که وقتی ساختمان مورد نظر به مرحله ای برسد که به میلگرد نیاز داشته باشد، قیمت ها تغییر نکرده باشند.

پس برای در امان ماندن از این نوسانات بازار، معاملات فیوچرز بهترین انتخاب هستند. شما می توانید با کارخانه میلگرد سازی یک قرارداد آتی برای خرید میلگرد با قیمت معین و مشخص تنظیم کنید، و در آن قرارداد، تاریخ تحویل میلگردها را درج کنید.

فرض کنید هر میلگرد ۲۰ هزار تومان است و شما می خواهید میلگردها را در ۲ ماه آینده با قیمت مثلا همان ۲۰ هزارتومان خریداری کنید. در این حالت دو سناریو ممکن است پیش بیاید:

  • ممکن است به دلایل سیاسی -اقتصادی پیش بینی نشده ای قیمت میلگرد پایین بیاید مثلا به قیمت ۱۵ هزار تومان برسد در این صورت شما ضرر کرده اید زیرا اگر صبر می کردید و میلگردها را 2 ماه بعد خریداری می کردید، قیمت هر میلگرد برای شما 15 هزار تومان محاسبه می شد.

از طرف دیگر با پایین آمدن قیمت کالا، کارخانه میلگرد سازی سود خوبی خواهد کرد. چون میلگردهای خود را با قیمت بالاتری به فروش رسانده است.

  • ولی اگر در دو ماه آینده قیمت میلگرد بالاتر برود مثلا به ۲۵ هزار تومان برسد شما به عنوان خریدار سود دلچسبی خواهید داشت.

همچنین شما به عنوان خریدار با پرداخت هزینه در هنگام عقد قرارداد به کارخانه نقدینگی تزریق کرده اید و چرخ تولید را به گردش درآورده اید و یا میزان تولید را بالا برده اید.

این نوع قراردادها به خصوص برای کارخانه هایی که به علت عدم وجود دارایی مورد نیاز از کار افتاده اند بسیار کارساز است؛ زیرا در قراردادهای آتی عموما مبلغ قید شده در قرارداد در همان ابتدا توسط خریدار پرداخت می شود.

معاملات فیوچرز

انواع معاملات فیوچرز

معامله گران بازارهای مالی می توانند بر اساس استراتژی سرمایه گذاری و برنامه های معاملاتی خود از امکانات و ویژگی های یکی از انواع روش های معاملاتی استفاده کنند. معاملات فیوچرز نیز در انواع مختلفی ارائه شده و کاربران می توانند از میان آنها مناسب ترین گزینه را انتخاب کنند.

از آنجاییکه همه صرافی های دیجیتالی از انواع مختلف معاملات فیوچرز پشتیبانی نمی کنند، لازم است پس از انتخاب روش معاملاتی مدنظر، به این نکته توجه داشته باشید. در ادامه این بخش به معرفی انواع معاملات فیوچرز و ویژگی های آنها می پردازیم.

معاملات فیوچرز استاندارد  Standard Futures Contracts

معاملات فیوچرز یکی از محبوب ترین انواع معاملات بازار مشتقات کریپتو است. در این نوع معامله دو طرف قرارداد بر سر قیمت آتی یک ارز دیجیتال در یک تاریخ از پیش تعیین شده با یکدیگر توافق می کنند. معاملات فیوچرز استاندارد نیز دارای یک تاریخ انقضا و تسویه حساب هستند.

به این ترتیب این قرارداد نهایتاً در یک تاریخ مشخص و بر اساس قیمت از پیش تعیین شده به پایان می رسد. اکثر صرافی های دیجیتالی همچون بایننس، بای بیت، کوینکس، کوکوین، بینگ ایکس و… از این نوع معاملات فیوچرز پشتیبانی می کنند.

معاملات فیوچرز با تحویل فیزیکی  Futures with Physical Delivery

معاملات فیوچرز با تحویل فیزیکی نیز یکی دیگر از انواع معاملات فیوچرز هستند. همانطور که از نام این نوع معامله پیداست، بر اساس معاملات فیوچرز با تحویل فیزیکی، ارز دیجیتال یا انواع دیگری از دارایی های گران بها  در این نوع قرارداد، در تاریخ تسویه حساب، به صورت فیزیکی به خریدار تحویل داده می‎شوند. در نتیجه می توان گفت در معاملات فیوچرز با تحویل فیزیکی تمام ویژگی های قرارداد آتی از جمله زمان سررسید تحویل کالا از قبل مشخص شده است.

معاملات دائمی  Perpetual Contracts

در معاملات دائمی نیز همانند معاملات فیوچرز استاندارد، معامله گران نسبت به قیمت آینده یک دارایی مشخص گمانه زنی می کنند. اما برخلاف معاملات فیوچرز استاندارد، معاملات دائمی فاقد تاریخ سررسید و انقضا هستند. به این ترتیب معامله گران می توانند تا پیش از لیکوئید شدن دارایی، پوزیشن مدنظر را حفظ کرده یا به طور کلی در زمان دلخواه تسویه حساب کنند. همچون معاملات فیوچرز استاندارد، معاملات دائمی نیز در بسیاری از صرافی های دیجیتالی در دسترس کاربران قرار دارد.

انواع معاملات فیوچرز

ویژگی معاملات فیوچرز چیست؟

  • گمانه زنی قیمت آینده

در معاملات فیوچرز بر سر قیمت آینده یک دارایی مشخص گمانه زنی انجام می شود. در نتیجه این نوع معامله یک نوع شرط بندی بر روی جهت حرکت قیمت دارایی مدنظر است.

  • کسب سود از روند بازار

در یک معامله فیوچرز طرف خریدار از افزایش قیمت، و طرف فروشنده از کاهش قیمت سود می برند.

  • ایجاد پوزیشن های لانگ و شورت

در معاملات فیوچرز، برای معامله گران این امکان فراهم شده تا از طریق ایجاد پوزیشن های Short (فروش) و Long (خرید)، از در دو روند صعودی و نزولی بازار استفاده کرده و سود کسب کنند.

  • داشتن تجربه معاملاتی بالا

از آنجاییکه ورود به معاملات فیوچرز نیازمند داشتن دانش معاملاتی بالا و استفاده از ابزارهای تحلیلی است، این روش معاملاتی مناسب افراد حرفه ای بوده و به معامله گران مبتدی توصیه نمی شود.

  • ریسک نسبتاً بالا نسبت به معاملات اسپات

معاملات فیوچرز معاملاتی ریسکی هستند؛ بنابراین، در عین حال که می توانند بسیار سودده باشند، ممکن است ضرر و زیان بسیاری را به فرد تحمیل کنند.

  • داشتن دانش معاملاتی بالا

در معاملات فیوچرز داشتن اطلاعات تحلیلی و فنی اهمیت بسیار زیادی دارد. چراکه معامله گر باید بتوانند بر اساس اطلاعات و آمار و ارقام موجود تحلیل درستی انجام داده و وضعیت آینده رمز ارز مدنظر را به خوبی پیش بینی کند. در نتیجه اگر فردی به خوبی آموزش ندیده و با ویژگی های بازار آشنایی نداشته باشد، با وارد کردن سرمایه خود در این نوع معامله، ریسک بالایی کرده و متحمل ضرر و زیان بسیاری خواهد شد.

ویژگی معاملات فیوچرز چیست؟

کاربرد معاملات فیوچرز

یکی از معروف ترین ویژگی های بازار ارزهای دیجیتال، وجود نوسانات بالا در قیمت های دارایی های دیجیتالی است. با این حال همه روزه معامله گران بسیاری با استفاده از ابزارهای معاملاتی و استراتژی های سرمایه گذاری درست، موفق به کسب سودهای بالا می شوند. به عنوان مثال معامله گران می توانند صرف نظر از افزایش یا کاهش قیمت های بازار، از طریق معاملات فیوچرز از نوسانات بازار بهره مند شده و سود کسب کنند.

تنها کافی ست از ابزارهای تحلیلی استفاده کرده و نسبت به وضعیت بازار و ارزش ذاتی رمز ارز مدنظر، قیمت آینده آن را پیش بینی کنید. به این ترتیب اگر با تحلیل های انجام شده فکر می کنید قیمت کوین مورد نظر در یک تاریخ مشخص افزایش پیدا می کند، یک پوزیشن خرید ایجاد کنید. همچنین اگر به این نتیجه برسید که قیمت کوین مورد نظر سقوط خواهد، یک پوزیشن فروش ایجاد خواهید کرد. در نتیجه همانطور که ملاحظه کردید، اصلی ترین کاربرد معاملات فیوچرز استفاده از وضعیت نوسانی بازار و کسب سود در دو حالت بازار است.

چرا در فیوچرز معامله کنیم؟

همانطور که اشاره شد، معامله گران با هدف بهره گیری از نوسانات بازار و پیش بینی وضعیت آینده یک دارایی دیجیتالی وارد معاملات فیوچرز می شوند. به این ترتیب معامله گر با پیش بینی آینده رمز ارز و ایجاد پوزیشن خرید یا فروش سود کسب می کند.

اصلی ترین دلیل معامله در فیوچرز، مدیریت ریسک در سبد سرمایه گذاری است. چراکه در این نوع معامله برخلاف معاملات اسپات، نه تنها در روند صعودی؛ بلکه در هنگام ریزش بازار نیز می توان سود کسب کرد. دلیل دیگری که معمولاً باعث می شود معامله گران به انجام معاملات فیوچرز تمایل پیدا کنند، ارائه گزینه لوریج است. با وجود این گزینه معامله گر می تواند بخش مشخصی از سرمایه را از صرافی قرض گرفته و میزان سود خود را به همان میزان افزایش دهد.

در نتیجه اگر شما هم در مورد ابزارهای معاملاتی، تحلیلی و عوامل تأثیرگذار بر بازار کریپتو دانش کافی دارید و همچنین می توانید اخبار اقتصادی و سیاسی مرتبط با بازارهای مالی را به خوبی دنبال کرده و تحلیل کنید، ورود به معاملات فیوچرز می تواند برای شما سود خوبی به همراه داشته باشد.

چرا در فیوچرز معامله کنیم؟

اهرم یا لوریج معاملات فیوچرز چیست؟

اهرم یا لوریج یک ابزار اصلی معاملات فیوچرز ارزهای دیجیتال و بازار فارکس به حساب می آید. شاید در نگاه اول استفاده از اهرم بسیار پرریسک و خطرناک به نظر برسد، اما اگر به درستی از آن استفاده شود، می تواند بازی را به نفع شما تغییر داده و سود معامله را به طور چشمگیری افزایش دهد. با این حال اهرم یا لوریج مانند یک شمشیر دو لبه عمل کرده و می تواند در صورت استفاده نادرست ریسک سرمایه و ضرر و زیان را به همان میزان افزایش دهد. اهرم یا لوریج در معاملات فیوچرز دقیقاً چه کاربردی دارد؟

زمانی که معامله گر قصد ورود به معامله فیوچرز را داشته باشد، لازم است مبلغی را از حساب اصلی صرافی به حساب فیوچرز صرافی انتقال دهد. در مرحله بعدی، کاربر می تواند با هدف افزایش سرمایه معاملاتی خود، از اهرم یا لوریج استفاده کرده و مبلغی را به صورت قرض از صرافی وام بگیرد. به این ترتیب با استفاده از لوریج، فرد می تواند سرمایه اندک خود را به میزان قابل توجهی افزایش داده و به همان نسبت سود و زیان معامله را نیز تغییر دهد. قبل از استفاده از اهرم یا لوریج معاملات فیوچرز به نکات زیر توجه کنید:

  • استفاده از یک استراتژی معاملاتی مناسب
  • کنترل احساسات و اتخاذ تصمیمات منطقی و علمی
  • مدیریت ریسک معاملاتی با استفاده از ابزارهای تحلیلی

مزایا و معایب قراردادهای آتی چیست؟

معاملات آتی نیز مانند سایر روش های معاملاتی مزایا و معایبی دارند. به این ترتیب لازم است قبل از استفاده از این روش با تمام ویژگی ها، مزایا  و معایب آن آشنا شده و با در نظر گرفتن تمام این موارد وارد معامله شوید. در ادامه به معرفی مهم ترین مزایا و معایب قراردادهای آتی می پردازیم.

معرفی مزایای معاملات آتی

  • نقدینگی بالا

به دلیل محبوبیت بالای این روش معاملاتی معامله گران بسیاری وارد معاملات آتی می شوند. در نتیجه این بازار همواره نقدینگی بالایی داشته و معامله گران می توانند در زمان دلخواه وارد معامله شده و یا از آن خارج شوند.

  • تنوع بالای جفت ارزها

در پنل معاملات فیوچرز بسیاری از صرافی های رمزنگاری از جفت ارزهای متنوعی پشتیبانی می شود. در نتیجه کاربران می توانند به راحتی جفت ارز مدنظر را پیدا کرده و پوزیشن جدیدی ایجاد کنند.

  • کسب سود از روند نزولی بازار

در پنل معاملاتی اسپات، کاربر تنها در صورت رشد قیمت ها سود کسب می کند. اما در معاملات فیوچرز کاربر می تواند با ایجاد پوزیشن های شورت در شرایط نزولی بازار نیز سود کسب کند.

  • مدیریت ریسک

با ورود به معاملات آتی، می توانید ریسک پایین آمدن ارزش دارایی خود را کاهش دهید. به عنوان مثال، تصور کنید که مقداری بیت کوین در اختیار دارید، به دلیل شرایط بازار گمان می رود ارز بیت کوین در آینده کاهش پیدا کند، شما می توانید با ورود به معامله آتی و ایجاد پوزیشن شورت ریسک پایین آمدن ارزش دارایی خود را کاهش دهید.

  • استفاده از لوریج

وجود لوریج در معاملات فیوچرز یکی دیگر از مزایای این روش معاملاتی است. شما می توانید با استفاده از آن میزان سرمایه معاملاتی خود را افزایش داده و سود بیشتری کسب کنید.

  • جذب سرمایه

معاملات فیوچرز علاوه بر بازار ارزهای دیجیتال در بازار بورس و فارکس نیز در دسترس قرار دارد. از طریق معاملات فیوچرز شرکت ها و کارخانه ها می توانند سرمایه خوبی جذب کنند. در این شرایط معاملات فیوچرز مانند پیش فروش محصولات کارخانه ها عمل می کند. به این ترتیب که این شرکت ها محصولات خود را از طریق معاملات فیوچرز به فروش رسانده و سرمایه مورد نیاز خود را جذب می کنند.

مزایا و معایب قراردادهای آتی چیست؟

معرفی معایب معاملات آتی

  • استفاده نادرست از لوریج

همانطور که اشاره شد، وجود لوریج مانند یک شمشیر دو لبه است. با استفاده از این ابزار معاملاتی نه تنها می توان میزان سرمایه و سود را افزایش داد، بلکه استفاده نادرست و احساسی از آن می تواند ریسک معامله را بالا برده و فرد را با ضرر و زیان چند برابری مواجه کند.

  • حساسیت بالای بازار ارزهای دیجیتال

بازار کریپتوکارنسی علاوه بر این که مانند هر بازار مالی دیگر بر اساس شرایط بازار دچار نوسان می شود، به طور هم زمان تحت تأثیر مسائل سیاسی، اقتصادی و حتی اظهارنظر افراد تأثیرگذار نیز قرار دارد. این موضوع سبب شده تا پیش بینی این بازار دشوار باشد و در برخلاف انتظارات دچار تغییر شود. در نهایت از آنجاییکه معاملات کریپتو بر اساس پیش بینی بازار انجام می شود، این دست از تغییرات ناگهانی می تواند به ضرر معامله گر تمام شود.

معامله فیوچرز ارز دیجیتال برای چه کسانی مناسب است؟

معاملات فیوچرز یکی از روش های معاملاتی پیشرفته و پیچیده است. این روش معاملاتی مناسب افرادی است که دانش و تجربه کافی در زمینه معاملات مالی داشته باشند. در کنار اطلاعات به روز و آموزش های مدام لازم است این افراد به صورت روزانه زمان مناسبی را صرف تحلیل بازار و بررسی اخبار روز دنیا کنند.

در کنار تمام موارد بالا، این افراد باید سرمایه مضاعف خود را وارد بازار کرده و تحمل ریسک از دست رفتن دارایی خود را داشته باشند. معامله گران موفق و حرفه ای همواره بر اساس تحلیل های فنی و آمار و ارقام موجود تصمیم گیری کرده و از دخیل کردن احساسات خودداری می کنند. اگر شما هم این شرایط را دارید می توانید کاندید مناسبی برای انجام معاملات فیوچرز باشید.

مفاهیم اساسی معاملات فیوچرز کریپتو

قبل از آنکه وارد معاملات فیوچرز کریپتو شوید، لازم است با مفاهیم و اصطلاحات بکار رفته در این پنل معاملاتی آشنا شوید. در ادامه لیستی از مهم ترین اصطلاحات معاملات فیوچرز آورده شده است.

  • اهرم یا لوریج / Leverage

لوریج یا اهرم یکی از پرکاربردترین و مهم ترین مفاهیم در معاملات فیوچرز است. صرافی های مختلف، درصدهای متفاوتی از اهرم ها را ارائه می دهند. با استفاده از آن کاربر می تواند سرمایه اولیه خود را چند برابر افزایش داده و با سرمایه بیشتری وارد معامله شوند.

  • لیکوئید شدن / Liquidation

منظور از لیکوئید شدن دارایی در معاملات فیوچرز، از دست رفتن بخش یا تمام دارایی وارد شده در پوزیشن است. زمانی که سرمایه در معرض لیکوئید شدن قرار داشته باشد، جهت جلوگیری از سقوط آن به ارزش ناخالص منفی، کاربر مجبور به فروش دارایی می شود.

  • حداقل وجه تضمین، مارجین اولیه / Initial Margin

مارجین اولیه یا همان وجه تضمین اولیه، مبلغی است که دو طرف قرارداد آتی قبل از عقد قرارداد پرداخت می کنند. این مبلغ با هدف جلوگیری از پشیمان شدن طرفین جهت ادامه معامله و به عنوان وثیقه دریافت می شود. میزان مارجین اولیه بر اساس مشخصات هر قرارداد آتی می تواند متغیر باشد.

  • سود باز / Open Interest

مقدار سرمایه ای که به بازار وارد یا از آن خارج می شود، تحت عنوان سود باز، شناخته می‎شود. به این ترتیب زمانی که سرمایه زیادی به بازار فیوچرز یک صرافی دیجیتالی وارد شود، سود باز افزایش پیدا می کند، و همین طور برعکس. جهت محاسبه سود باز لازم است تمام پوزیشن های باز را جمع و حاصل آن را از پوزیشن های بسته کسر کنیم.

  • فاندینگ ریت / Funding Rates

پرداخت های دوره ای که میان تریدرها انجام می شود، فاندینگ ریت نام دارد. بر اساس فاندینگ ریت، قیمت قراردادهای آتی دائمی به قیمت شاخص نزدیک می شود.

  • صندوق بیمه / INSURANCE FUNDS

شبکه های ایمنی که در برابر ضرر و زیان های احتمالی از معامله گران محافظت می کنند، به عنوان صندوق های بیمه شناخته می شوند. در این صندوق ها جهت پوشش خسارت های معامله گران زیان ده از سود معامله گرانی که سودده استفاده می شود.

مفاهیم اساسی معاملات فیوچرز کریپتو

کارمزد معاملات فیوچرز

به طور کلی کارمزد معاملات بسته به سیاست های مالی صرافی ها متفاوت است. هر صرافی بر اساس یک الگوریتم از پیش تعیین شده کارمزد معاملات را مشخص و محاسبه می کند. معاملات فیوچرز نیز از این قاعده مستثنی نبوده و مانند بخش اسپات درصدی از معامله به عنوان کارمزد دریافت می کند.

بر اساس بررسی ها در میان صرافی هایی که از معاملات فیوچرز پشتیبانی می‍کنند، دو صرافی کوینکس و کوکوین کارمزد مناسب تری را دریافت می کنند. معمولاً کارمزد این بخش نسبت به سایر معاملات بیشتر است. همچنین در این نوع معاملات، تا زمان باز بودن پوزیشن میزان کارمزد معامله به طور پیوسته افزایش پیدا می کند.

احراز هویت برای معاملات فیوچرز چیست؟

تمام صرافی های رمزنگاری با هدف جلوگیری از پول شویی و کلاهبرداری های مالی، کاربران به انجام مراحل احراز هویت ملزم می کنند.  در اکثر صرافی ها احراز هویت در بیشتر از دو مرحله انجام می شود. در هر کدام از این مراحل اطلاعات متفاوتی دریافت و خدمات متنوعی ارائه می شود.

مرحله اول احراز هویت: دریافت اطلاعات هویتی همچون نام کامل، شماره شناسایی کاربر و… ارائه خدماتی همچون انجام معاملات کوچک و برداشت های محدود از حساب کاربری صرافی

مرحله دوم احراز هویت: دریافت اطلاعات کامل تر همچون آدرس محل سکونت و… ارائه خدمات متنوع تر همچون معاملات فیوچرز و لوریج دار، برداشت نامحدود از حساب کاربری و…

در نهایت از آنجاییکه در معاملات فیوچرز بخشی از سرمایه معاملاتی به صورت وام از صرافی دریافت می شود، لازم است قبل از شروع مراحل احراز هویت خود را به طور کامل سپری کرده باشید.

هدف از معاملات فیوچرز چیست؟

به طور کلی معاملات آتی یا فیوچرز به دو منظور بین طرفین منعقد می شوند:

  • پوشش ریسک
  • سفته بازی

همان طور که در مثالی که خواندید عنوان کردیم، با استفاده از معاملات فیوچرز می توان از نوسانات بازار در امان ماند. اگر شخص یا شرکتی برای انجام کاری به کالایی خاص در آینده نیاز داشته باشد، می تواند با استفاده از معاملات فیوچرز یا قراردادهای آتی، کالای مورد نیاز خود را خریداری کرده، و در زمان مشخص تحویل بگیرد.

در این صورت شخص یا شرکت به جای نگرانی از اتفاقاتی که ممکن است روی قیمت کالای مورد نظر تاثیر بگذارند، بر روی دیگر جنبه های پروژه تمرکز می کند و در موعد مقرر کالای خود را تحویل می گیرد.

این حالت برای فروش کالا هم صادق است. مثلا اگر یک کارخانه بداند که باید مقدار معینی از کالایی که تولید می کند را تا زمانی مشخص به مشتری تحویل دهد، با استفاده از قرارداد آتی، خود را از نوسانات قیمت که قابل پیش بینی نیستند مصون می کند.

اما در سفته بازی شخص یا شرکت نیازی به کالا ندارد و سود او از بالا یا پایین رفتن قیمت به دست می آید. فرض کنید شخصی 2000 کیلوگرم مس دارد، این شخص با اطلاعاتی که پیدا کرده است و با تحلیل هایی که انجام داده است به این نتیجه می رسد که قیمت مس در 3 ماه آینده روند نزولی خواهد گرفت.

این شخص با فروش 2000 کیلوگرم مس که در اختیار دارد و سپس خرید دوباره پس از افت قیمت به سود می رسد، در این حالت ممکن است این شخص بتواند پس از افت قیمت 2500 کیلوگرم مس بخرد. و اگر شخص پیش بینی کند که قیمت مس روند صعودی خواهد داشت می تواند با خرید مس و فروش در قیمت های بالاتر از بالا رفتن قیمت آن سود کند.

در معاملات فیوچرز برای عمل خرید و فروش از دو عبارت position Long برای موقعیت خرید و position Short برای موقعیت فروش استفاده می شود.

در حالت کلی معاملات در بازارهای مالی به دو صورت انجام می شوند:

  1. اسپات
  2. فیوچرز

معاملات فیوچرز

تفاوت معاملات اسپات و فیوچرز چیست؟

در معاملات اسپات یا اسپات تریدینگ هم زمان با پرداخت هزینه، کالای مورد نظر را دریافت می کنید، و اگر معامله فروش داشته باشید باید همان لحظه ای که پول را تحویل می گیرید کالا را تحویل دهید. در اینگونه معاملات در بازارهای مالی تریدرها فقط از بالا رفتن قیمت سود می کنند. به این نوع بازار یا معامله، نام یک طرفه هم اطلاق می شود زیرا فقط در صورتی که قیمت رشد کند به سود می رسید.

در زمینه ارزهای دیجیتال، صرافی های داخلی فقط به صورت اسپات مارکت فعالیت می کنند یعنی شما فقط قادر هستید همان لحظه خرید یا فروش خود را انجام دهید و طبیعتا فقط می توانید از بالا رفتن قیمت سود کنید.

در معاملات فیوچرز بر خلاف معاملات اسپات، شما هم از بالا رفتن قیمت می توانید سود کنید و هم از پایین آمدن قیمت، به عبارتی شما قادر به انجام معاملات دوطرفه هستید. همه چیز بستگی به دانش اقتصادی و قدرت تحلیل شما دارد.

فرض کنید شما با توجه به اطلاعاتی که از اخبار مختلف به دست آورده اید به این نتیجه رسیده اید که بیت کوین با قیمت واقعی خود معامله نمی شود و به اصطلاح حباب دارد پس احتمالا تا ۲ ماه آینده ریزش می کند و یا شروع به رشد می کند.

از طرف دیگر شخصی کاملا نظری مخالف نظر شما را دارد، در این صورت اگر شما احتمال دهید که قیمت بیت کوین تا ۲ ماه آينده بالا می رود می توانید یک معامله خرید یا long position باز کنید و در صورتی که بازار طبق پیش بینی شما حرکت کرد، شما سود خواهید کرد، و البته همین رویه برای پایین آمدن قیمت هم صدق می کند، یعنی اگر بازار بر خلاف آنچه تصور کرده بودید روند نزولی در پیش گیرد شما متحمل ضرر خواهید شد.

در معاملات اسپات شما هیچ گاه سرمایه خود را از دست نمی دهید، مگر آنکه قیمت آن به صفر برسد که خیلی منطقی نیست. اگر شما 100 واحد اتریوم خریداری کنید، قیمت آن چه بالا برود چه پایین بیاید شما 100 اتریوم خواهید داشت.

فقط مقدار سرمایه ی شما تغییر می کند، که در صورت بالا رفتن قیمت اتریوم، مقدار ریالی یا دلاری (یا هر واحد دیگر) سرمایه شما بیشتر خواهد شد، و در صورت افت قیمت، سرمایه شما کمتر خواهد شد.

معاملات فیوچرز

مارجین در معاملات فیوچرز چیست؟

ضریب اهرم را می توانید مثل وامی در نظر بگیرید که صرافی در اختیار شما گذاشته است. در معاملات فیوچرز در صورتی که از قابلیت لوریج یا اهرم استفاده کنید، سرمایه، سود و ضرر شما به همان اندازه بیشتر می شود.

مثلا اگر 10 هزار دلار سرمایه داشته باشید و از اهرم 5 استفاده کنید، صرافی به اندازه ی 50 هزار دلار اعتبار برای انجام معامله به شما خواهد داد، و بدیهی است که میزان سود و ضرر شما نیز به همین میزان افزایش خواهد یافت.

اگر ضرر شما به اندازه ای شود که سرمایه اولیه که داشتید از بین رود (با احتساب کارمزد) صرافی معامله شما را می بندد و به عبارتی دیگر حساب شما لیکوئید می شود.

پس استفاده از اهرم در معاملات فیوچرز دانش خود را می طلبد و توصیه می شود اگر آشنایی و تجربه کافی با بازارهای مالی را ندارید هرگز به استفاده از اهرم فکر نکنید.

مفهوم اهرم را با یک مثال ابتدا برای معامله بدون اهرم و سپس معامله با اهرم برای شما روشن خواهیم کرد.

فرض کنید با 50 هزار دلار یک واحد بیت کوین را در قیمت 50 هزار دلار خریداری کرده اید و تحلیل کرده اید که قیمت به 60 هزار دلار خواهد رسید و شما در آن نقطه قصد فروش بیت کوین خود را دارید.

اگر بازار طبق تحلیل شما پیش رود و به قیمت 60 هزار دلار برسد، شما می توانید با 20 درصد سودی که کسب کرده اید از بازار خارج شوید. اما اگر بازار بر خلاف تحلیل شما حرکت کرد و شما در قیمت 40 هزار دلار بیت کوین خود را بفروشید، 20 درصد ضرر خواهید کرد.

اما در صورتی که بخواهید از امکان اهرم یا لوریج در معاملات  فیوچرز استفاده کنید قضیه متفاوت است.

فرض کنید که با 10 هزار دلار سرمایه اولیه، و با استفاده از لوریج 5، در معامله بیت کوینی که مثالش را آوردیم قصد خرید یک واحد بیت کوین را دارید. در این صورت می توانید با 10 هزار دلار سرمایه معامله ای به ارزش 50 هزار دلار را داشته باشید و قاعدتا به جای 20 درصد سود 100 درصد سود خواهید کرد، اما یادتان باشد قرار نیست همیشه خوش شانس باشید.

پس ممکن است به علت استفاده از اهرم به جای 20 درصد ضرر متحمل 100 درصد ضرر شوید، که البته پیش از آن صرافی، معامله شما را مسدود خواهد کرد.

معاملات فیوچرز

معاملات آتی در مورد چه کالاهایی میتواند مورد استفاده قرار گیرد؟

قراردادهای آتی را تقریبا برای هر نوع کالایی می توان استفاده کرد. کامودیتی ها، برخی انواع مواد غذایی و …

اما به صورت کلی می توان قراردادهای آتی را برای محصولات کشاورزی، فلزی و نفتی و یا در بازارهای سهام، ارز و اوراق قرضه به کار گرفت.

کدام پلتفرم ها از معاملات آتی پشتیبانی می کنند؟

صرافی های داخلی از معاملات فیوچرز پشتیبانی نمی کنند. اما بازارهای سهام و صرافی های بین المللی مختلفی از این نوع معانلات پشتیبانی می کنند که از میان آن ها می توان بایننس، بیت مکس، بکت، بورس اختیار معامله شیکاگو و گروه صرافی شیکاگو مرکانتایل را نام برد.

سخن آخر

توجه داشته باشید که در معاملات فیوچرز شما پول را در زمان عقد قرارداد پرداخت می کنید ولی کالا را در زمان سررسید قرارداد تحویل می گیرید. البته گاهی پیش می آید که مقداری از مبلغ در زمان عقد قرارداد پرداخت می شود، و مقداری در زمان تحویل کالا. حالات دیگر هم ممکن است وجود داشته باشد ولی عموما در قراردادهای آتی مبلغ در ابتدا و در هنگام عقد قرارداد پرداخت می شود. در استفاده از اهرم در معاملات فیوچرز احتیاط کنید، فراموش نکنید اهرم همان اندازه که امکان سود رساندن به شما را دارد می تواند کل سرمایه شما را نابود کند.

ادامه مطلب
ولیدیتور چیست؟ | کاربرد Validator ارز دیجیتال چیست؟
ولیدیتور چیست؟ | کاربرد Validator ارز دیجیتال...

اعتبارسنجی در دنیای کریپتو و ارز دیجیتال نقش مهمی در حصول اطمینان از اجرای درست و ایمن تراکنش های شبکۀ بلاک چین ایفا می کند. اگرچه می تواند منبع درآمد پرسودی باشد، اما تبدیل شدن به یک ولیدیتور نیازمند دانش تخصصی و سرمایه گذاری قابل توجهی در دارایی های رمزنگاری شده و سخت افزار و نرم افزار است. این مقاله نقش ولیدیتور ارز دیجیتال، مزایا، خطرات و مراحل مورد نیاز برای تبدیل شدن به آن را مورد بحث قرار می دهد.

ولیدیتور ارز دیجیتال چیست؟

ولیدیتور ارز دیجیتال یک شرکت کننده در بلاک چین اثبات سهام (PoS) است که وظیفۀ اعتبارسنجی تراکنش های شبکه برای دریافت پاداش را دارد. این اعتباردهنده ها تعیین می کنند که آیا تراکنش معتبر است یا خیر. وقتی معامله ای معتبر تلقی می شود، آن را به دفتر کل اضافه می کنند. به این ترتیب، یک شبکه می تواند یکپارچگی و امنیت خود را تضمین کند.

اگرچه هر دو وظیفۀ اعتبارسنجی تراکنش های بلاک چین را بر عهده دارند، اعتبار سنجی ها مانند ماینرها نیستند. تفاوت اصلی ولیدیتور ارز دیجیتال و ماینر در مکانیسم اجماع نهفته است. اعتبار سنجی ها روی مکانیزم اثبات سهام (PoS) کار می کنند، درحالی که اساس کار ماینرها مکانیزم اثبات کار (PoW) است.

ماینرها برای اعتبارسنجی تراکنش ها در  PoW، باید از ریگ های استخراج مانند Application Specific Integrated Circuit (ASIC) استفاده کنند. ASIC یک دستگاه ابر رایانه است که قیمت بسیار بالایی دارد و انرژی زیادی مصرف می کند. ولیدیتورهای ارز دیجیتال برای اعتبارسنجی تراکنش ها در  PoS، به سادگی برخی از دارایی های خود را به اشتراک می گذارند تا فرصت انتخاب به عنوان اعتبارسنجی را داشته باشند. نیازی نیست که کامپیوتر مورد استفاده هم به اندازۀ ASIC پیچیده باشد. مقداری که باید شرطبندی یا استیک شود، بر اساس نوع دارایی کریپتو متفاوت است.

چرا Crypto Validator مورد نیاز است؟

در ادامه، دلایلی را شرح خواهیم داد که اعتبارسنجی رمزارز در اکوسیستم بلاک چین را ضروری می کنند:

  • ولیدیتورهای ارز دیجیتال مسئول اعتبارسنجی تراکنش ها در بلاک چین هستند. اعتباردهنده ها اطمینان حاصل می کنند که هر تراکنش از قوانین پروتکل پیروی می کند.
  • ولیدیتور ارز دیجیتال برای ایجاد اجماع روی بلاک چین استفاده می شود. با اجماع تأییدکننده ها، اطمینان حاصل می شود که بلاک چین دست نخورده و کاربردی باقی می ماند.
  • اعتبارسنجی نقش مهمی در امنیت بلاک چین ایفا می کند. آن ها از اضافه شدن تراکنش های تقلبی به بلاک چین جلوگیری می کنند و در نتیجه یکپارچگی و امنیت یک بلاک چین را تضمین می کنند.

چرا Crypto Validator مورد نیاز است؟

ولیدیتور ارز دیجیتال چگونه کار می کند؟

با توجه به اینکه مکانیسم های هر بلاک چین می تواند متفاوت باشد، توضیح نحوۀ عملکرد یک ولیدیتور ارز دیجیتال بسیار پیچیده است. با این حال، کار یک ولیدیتور ارز دیجیتال را می توان در سه مرحله ساده کرد: انتخاب شبکۀ بلاک چین، انتخاب نرم افزار و سخت افزار مناسب و اجرای گره ها مطابق با الزامات بلاک چین.

راه اندازی نرم افزار و سخت افزار نسبتاً آسان است؛ زیرا راهنماهایی برای کمک به شما در دسترس هستند. با این حال، اجرای گره ها در دراز مدت بخش دشواری است. شما حداقل به دانش و درکی از جنبه های فنی شبکه های کامپیوتری، امنیت سایبری، عیب یابی و پروتکل بلاک چین نیاز دارید.

ولیدیتور ارز دیجیتال هنگام تأیید، نرم افزاری تخصصی را برای برقراری ارتباط با سایر گره های شبکه اجرا می کند. استفاده از نرم افزار برای اطمینان از معتبربودن هر معامله و پیروی از قوانین است. آن ها همچنین مسئول ذخیرۀ داده های تراکنش، پردازش و تأیید تراکنش ها و افزودن بلاک های جدید به بلاک چین هستند.

با انجام همۀ این وظایف، ولیدیتورهای ارز دیجیتال در ازای اعتبار سنجی پاداش دریافت می کنند. با این حال، اگر ولیدیتورهای ارز دیجیتال عملکرد بهینه ای نداشته باشند، می توانند جریمه شوند. این جریمه ها می تواند از کسر دارایی های سهامدار آن ها تا لغو موقعیت آن ها به عنوان اعتبارسنج و عدم امکان ثبت مجدد به عنوان اعتبارسنج متغیر باشد.

چگونه به یک ولیدیتور ارز دیجیتال تبدیل شویم؟

اگر می خواهید یک ولیدیتور ارز دیجیتال شوید، تهیۀ سخت افزار و نرم افزار پشتیبان و داشتن برخی از دارایی های دیجیتال برای قفل کردن سهام الزامی است. هر پروتکل و دارایی ای الزامات خاص خود را دارد که باید رعایت شود.

به عنوان مثال، برای تبدیل شدن به یک ولیدیتور ارز دیجیتال در شبکۀ اتریوم، استیک ۳۲ ETH مورد نیاز است. برای تبدیل شدن به یک ولیدیتور ارز دیجیتال اتریوم، راه های مختلفی وجود دارد که می توانید انتخاب کنید. می توانید این کار را با استیکینگ انفرادی انجام دهید؛ جایی که با انجام کارهای اعتبارسنجی و قفل کردن ۳۲ ETH در فرایند اعتبار سنجی به طور کامل مشارکت می کنید.

همچنین، استیکینگ به عنوان سرویسی است که شما شخص دیگری را در آن برای رسیدگی به جنبه های فنی تعیین می کنید. بنابراین، شما فقط باید ۳۲ ETH را برای شرط بندی آماده کنید و سرویس مورد نظر بقیۀ کارها را انجام می دهد. راهی دیگر برای تبدیل شدن به یک ولیدیتور ارز دیجیتال در شبکۀ ETH از طریق سهام ادغام شده است. پلتفرم های ذخیره سازی می تواند گزینه ای برای کسانی باشد که به طور کامل ۳۲ ETH را به اشتراک نمی گذارند.

به یاد داشته باشید که با تبدیل شدن به یک ولیدیتور ارز دیجیتال در شبکۀ اتریوم، ۳۲ ETH و پاداش آن که در اختیار دارید، برای مدت نامحدود قفل خواهند شد. تنها زمانی می توانید دارایی ها و سودها را به اشتراک بگذارید که اتریوم ارتقاء دیگری را تکمیل کرده باشد.

چگونه به یک ولیدیتور ارز دیجیتال تبدیل شویم؟

پاداش ولیدیتور ارز دیجیتال

پاداش های ولیدیتور ارز دیجیتال متفاوت است؛ زیرا میزان پاداش بستگی به هر پروتکل دارد. همچنین، زمان توزیع پاداش ممکن است برای هر پروتکل متفاوت باشد. در مکانیسم PoS، جوایز کسب شده توسط اعتبارسنجی ها بر اساس هر دوره خواهد بود. به طور کلی، یک دوره بین ۱-۳ روز است. تعداد جوایز دریافتی و دورۀ توزیع معمولاً در وب سایت هر پروتکل یافت می شود.

با این حال، می توانید از وب سایت های محاسبه گر پاداش اعتبارسنج استفاده کنید تا ایده ای از پاداش های کسب شده توسط اعتبارسنجی ها به دست آورید. به عنوان مثال، از طریق وب سایت Stakingrewards، می توانید پاداش های احتمالی پروتکل های مختلف را محاسبه کنید. فقط باید تعداد دارایی های رمزنگاری شده، دورۀ قفل دارایی، نوع اعتبارسنجی و قیمت ارز دیجیتال را بدانید و وارد کنید.

برای اعتبار سنجی به چه چیزی نیاز دارید؟

برای تبدیل شدن به یک ولیدیتور ارز دیجیتال برخلاف استخراج ارزهای دیجیتال، نیازی به بیرون رفتن و خرید قطعات مختلف تجهیزات جدید ندارید؛ اما برای شروع باید مقدار قابل توجهی فضای ذخیره سازی اضافی در دستگاه اعتبارسنجی انتخابی خود داشته باشید که این فضا به طور دقیق، حدود ۲۵۰ گیگابایت و ۸ گیگابایت رم خواهد بود.

اکنون بیایید دربارۀ بودجۀ اولیه صحبت کنیم. در حال حاضر می توانید طیف گسترده ای از ارزهای دیجیتال مختلف را به اشتراک بگذارید؛ چه به عنوان یک اعتبارسنجی مستقل یا در یک استخر و با ارزهای دیجیتال مختلف، حداقل الزامات شرط بندی متفاوتی وجود دارد. این مقادیر می توانند از ده ها هزار دلار تا تقریباً هیچ متغیر باشند.

برای مثال، اتریوم را در نظر بگیرید. اتریوم یک ارز دیجیتال با رتبۀ بالا برای شرط بندی است، اما قانون ۳۲ اتریوم وجود دارد که می گوید هیچ کس نمی تواند ولیدیتور ارز دیجیتال اتریوم مستقل شود، مگر اینکه حداقل ۳۲ اتریوم را به اشتراک بگذارد.

تا زمانی که فضای ذخیره سازی و رم کافی داشته باشید، می توانید برای کسری از این مقدار در سایر بلاک چین ها ولیدیتور ارز دیجیتال شوید. درصورتی که دانش فنی کمی دارید، ممکن است به عنوان یک ولیدیتور ارز دیجیتال دچار مشکل شوید. بنابراین، مطمئن شوید که قبل از شروع به کار با رمزارزها و در نتیجه بلاک چین ها، دانش بالایی دارید؛ زیرا دانش بخشی جدایی ناپذیر از فرآیند کار با دنیای ارزهای دیجیتال است.

اکنون، می دانیم که ولیدیتور ارز دیجیتال چیست و چه چیزی لازم دارد. اما سوال مهم اینجاست: آیا کارکردن به عنوان ولیدیتور ارز دیجیتال واقعا ارزش دارد؟

چقدر می توانید به عنوان ولیدیتور ارز دیجیتال درآمد کسب کنید؟

قبل از هر چیزی به این نکته توجه داشته باشید که مقدار پولی که می توانید با اعتبارسنجی به دست آورید، به مقدار اولیۀ ارز دیجیتالی بستگی دارد که استیک می کنید. از آنجایی که اعتبار ولیدیتورهای ارز دیجیتال معمولاً مجبورند وجوه شرط بندی شده خود را قفل کنند، وسوسه انگیز است که تا حد امکان سهام کم تری به این کار اختصاص دهند؛ اما این میزان سهام به نوبۀ خود بر میزان درآمد شما تأثیر می گذارد؛ زیرا پاداش های شرط بندی شما به عنوان درصدی از وجوه استیک شده محاسبه می شوند.

همچنین، باید توجه داشته باشید که نرخ های پاداش برای ولیدیتورهای ارز دیجیتال بر اساس قیمت ارز دیجیتالی که استیک کرده اند متفاوت است. قیمت ارزهای دیجیتال به طور مداوم در حال تغییر است و باید به خاطر داشته باشید که افت یا سقوط قابل توجه قیمت می تواند منجر به ازدست دادن سود شما در فرآیند اعتبارسنجی شود. علاوه بر این، با پیوستن بیش تر ولیدیتورهای ارز دیجیتال به هر شبکه، پاداش های موجود برای هر اعتبارسنجی نیز کاهش می یابد.

مثلاً، میانگین نرخ پاداش فعلی برای استقرار اتریوم در صرافی های اصلی حدود ۶درصد است، اما این نرخ بر اساس پلتفرمی که انتخاب می کنید به طور قابل توجهی متفاوت خواهد بود.

چند نوع ولیدیتور ارز دیجیتال وجود دارد؟

اعتبارسنجی بلاک چین ممکن است نسبتاً آسان باشد. شما برخی از داده ها را دریافت می کنید، صحت آن را بررسی کرده و تصمیم می گیرد که آن را تأیید یا رد کنید. با این وجود، اعتبارسنجی بیت کوین با اعتبارسنجی اتریوم یا سولانا متفاوت است. اما چه چیزی آن ها را متمایز می کند؟

اعتبار سنجی در بلاک چین های اثبات کار

بلاک چین های اثبات کار (PoW) قبل از افزودن داده ها به زنجیره نیاز به اعتبار سنجی دارند تا نشان دهند روی بررسی آن ها کار کرده اند. بیت کوین اولین بلاک چین PoW و محبوب ترین بلاک چینی است که از این مکانیسم اجماع استفاده می کند. ماینرها از ابررایانه ها، ماشین هایASIC  برای محاسبۀ داده هایی که به عنوان پازل های ریاضی وارد می شوند، استفاده می کنند. هر کامپیوتر یک گره بیت کوین است. اولین ماینری که با موفقیت یک بلوک دادۀ جدید را تأیید می کند، یک پاداش بلوک دریافت خواهد کرد. این پاداش از سپتامبر ۲۰۲۱، ۶.۲۵ بیت کوین ارزش دارد.

چند نوع ولیدیتور ارز دیجیتال وجود دارد؟

اعتبار سنجی در بلاک چین های اثبات سهام

در بلاک چین های Proof-of-Stake (PoS)، کاربران باید مقدار مشخصی از توکن اصلی دفتر کل را به اشتراک بگذارند تا ولیدیتور شوند. همچنین، سیستم ممکن است به طور تصادفی ولیدیتورها را انتخاب کند و به کسانی که به درستی در شبکه شرکت می کنند، پاداش دهد.

برخی از محبوب ترین بلاک چین های PoS عبارتند از اتریوم، آوالانچ و سولانا. این بلاک چین از Proof-of-Stake برای تشویق کاربران به قفل کردن ارزش در شبکه استفاده می کنند و از این طریق، پیشرفت و توسعۀ سریع آن را تضمین می کنند.

اعتبار سنجی در بلاک چین های تحمل خطا بیزانس

بلاک چین هایی که از PoW یا PoS به عنوان مکانیسم های اجماع استفاده نمی کنند، همچنان می توانند از اعتبارسنجی استفاده کنند. به عنوان مثال، Stellar یک بلاک چین است که روی مکانیسم اجماع تحمل خطا بیزانس عمل می کند.

هنگامی که یک دفتر کل غیرمتمرکز از این مکانیسم استفاده می کند، برخی از گره ها می توانند داده های نادرستی را برای اعتبارسنجی ارائه دهند. این گره ها ممکن است خطا باشند و عمداً از شبکه سوء استفاده کنند. با این حال، تا زمانی که بیش تر گره های اعتبارسنجی صادق باشند، فرآیند اعتبارسنجی تضمین صحت دارد. در نتیجه، علیرغم اقدامات مخرب برخی از گره ها، داده های بیش تری را به زنجیره اضافه می کند.

در Stellar، فرآیند اعتبارسنجی پیش بینی می کند که برخی از پیام ها ممکن است مخرب باشند. با این حال، تا زمانی که این پیام ها بیش از یک سوم کل پیام ها باشند، داده ها می توانند اعتبارسنجی شوند. در غیر این صورت، تراکنش باطل می شود.

اعتبار سنجی در بلاک چین  های تحمل خطا بیزانس

تفاوت ولیدیتور ارز دیجیتال با ماینرها چیست؟

دریافت جوایز برای اعتبارسنجی داده ها در یک بلاک چین می تواند دارایی های شما را افزایش دهد. اما کدام بلاک چین به اعتبارسنجی ها پاداش بهتری پرداخت می کند؟ و آیا ماینرها و ولیدیتورها یکسان هستند؟

ماینرها در یک بلاک چین مبتنی بر PoW شرکت می کنند که لازم نیست چیزی برای اعتبارسنجی (ماینینگ) داده ها به اشتراک بگذارند. در عوض، آن ها باید روی رایانه هایی با کارایی بالا سرمایه گذاری کنند که بتوانند پازل های ریاضی را سریع و کارآمد حل کنند. این ماشین ها اغلب گران هستند و اثر تخریبی بر محیط زیست دارند. علاوه بر این، در درازمدت، استخراج داده ها ممکن است پاداش های کم تری نسبت به هزینه هایی که شامل می شود به همراه داشته باشد.

از سوی دیگر، شرکت کنندگان در یک بلاک چین مبتنی بر PoS باید دارایی های ارز دیجیتال را به اشتراک بگذارند تا اعتباربخش شوند. آن ها می توانند به جای سرمایه گذاری در رایانه های گران قیمت و آسیب رسان به محیط زیست، ارزهای دیجیتال بخرند.

سرمایه گذاری برای ولیدیتور ارز دیجیتال شدن، هزینه های حفظ عملکرد مؤثر بلاک چین را کاهش می دهد. همچنین، ولیدیتور ارز دیجیتال می تواند هزینه ها و مقررات انرژی را تغییر دهد. در نهایت، ولیدیتور ارز دیجیتال در برابر خطراتی که تجهیزات ماینینگ با آن مواجه هستند، در دسترس تر و غیر قابل نفوذ تر است.

در نتیجه، ماینرها و ولیدیتورهای ارز دیجیتال نقش های بسیار مشابهی دارند. آن ها باید اطمینان حاصل کنند شبکه ای که پشتیبانی می کنند با داده های دقیق گسترش می یابد. با این حال، نحوۀ ورود آن ها به فرآیند اعتبارسنجی به طور اساسی متفاوت است.

تفاوت ولیدیتور ارز دیجیتال با ماینرها چیست؟

اعتبارسنج ها چگونه روی بلاک چین فعالیت می کنند؟

برای تبدیل شدن به یک تأییدکننده در بلاک چین های Proof-of-Stake، باید دارایی های خود را شرط بندی  یا استیک کنید. استیکینگ چیست؟

Staking فرایندی است که دارایی های ارز دیجیتال شما را چند برابر می کند. این امر از طریق پاداش هایی اتفاق می افتد که برای متعهدکردن رمزارز خود برای تأیید تراکنش های بلاک چین دریافت می کنید. در ادامه چهار شبکۀ محبوب PoS که از این سیستم استفاده می کنند را بررسی می کنیم:

اعتبار سنجی در اتریوم (ETH)

درحالی که اتریوم به عنوان یک دفتر کل اثبات کار شروع شد، به آرامی به مکانیزم اجماع اثبات سهام (PoS) تغییر یافت. پس از پایان مهاجرت به اثبات سهام، شرکت کنندگان با شرط بندی حداقل ۳۲ اتریوم در اتریوم، به ولیدیتور ارز دیجیتالی تبدیل می شوند.

سیستم به طور تصادفی ولیدیتور ارز دیجیتال را برای ایجاد بلوک های جدید انتخاب می کند. آن ها مسئول بررسی و تأیید بلوک ها هستند. اعتباردهنده باید داده های دقیق ارائه دهد؛ در غیر این صورت، ممکن است بخشی از سهام خود را از دست بدهد.

اعتبار سنجی در اتریوم (ETH)

چگونه در اتریوم ولیدیتور ارز دیجیتال شویم؟

در حال حاضر، برای اعتبارسنجی بلاک ها در اتریوم، به موارد زیر نیاز دارید:

  • ۳۲ ETH برای تبدیل شدن به یک ولیدیتور ارز دیجیتال یا مقداری ETH برای پیوستن به یک استخر شرط بندی.
  • یک کلاینت Eth۱یا Mainnet یا یک API پشتیبان.
  • تراکنش ها را به یک بلوک جدید تبدیل کرده یا کار ولیدیتورهای دیگر را بررسی کنید.

با این اقدامات ساده، می توانید از اجرای ایمن زنجیره پشتیبانی کنید. همچنین، بهتر است از فعالیت های مخرب، آفلاین شدن یا عدم تأیید اعتبار خودداری کنید. در غیر این صورت، بخش قابل توجهی از سهام خود را از دست خواهید داد. در ازای اعتبارسنجی صادقانه، تا ۷.۳ درصد از سهام سالانۀ خود را دریافت خواهید کرد.

اعتبارسنجی در Solana (SOL)

سولانا یک بلاک چین با توان عملیاتی بالا و یکی از از جدیدترین پروژه های موفق در دنیای بلاک چین است. از زمان راه اندازی آن در اوایل سال ۲۰۲۰، به سرعت به پلتفرم پیشرو برای بیش از ۴۰۰ پروژه شامل DeFi، NFTs، Web۳ و موارد دیگر تبدیل شده است.

Solana از Delegated-Proof-of-Stake (DPoS) به عنوان مکانیزم اجماع استفاده می کند. هر کسی که توکن بومی پلتفرم، SOL را داشته باشد، می تواند در فرآیند اعتبارسنجی شرکت کند. با این حال، می توانید SOL خود را به اعتبارسنجی که تمام کار شما را انجام می دهد، واگذار کنید؛ یعنی شما به حداقل مقدار برای سهام نیاز ندارید. شما می توانید تنها ۱ SOL داشته باشید و همچنان به عنوان نمایندۀ یک بخش فعال از Solana باشید.

اعتباردهنده سهامی از نمایندگان دریافت می کند که شانس او ​​را برای اسلات های بیش تر و متعاقباً پاداش های بیش تر افزایش می دهد. به عنوان نماینده، می توانید در هر زمانی سهام خود را پس بگیرید. شما می توانید بدون توجه به عملکرد اعتبارسنجی و بدون ارائۀ دلیل این کار را انجام دهید.

اعتبارسنجی در Solana (SOL)

چگونه در Solana یک ولیدیتور ارز دیجیتال شویم؟

در Solana، می توانید از نقش Delegator فراتر رفته و ولیدیتور ارز دیجیتال شوید. با این حال، ابتدا باید الزامات لازم را برآورده کنید.

یکی از پیش نیازها، یادگیری نحوۀ کار سولانا است. این بلاک چین در دوره هایی عمل می کند که ممکن است بین ۲ تا ۳ روز طول بکشد. همچنین، هر دوره شامل ۴۲۰.۰۰۰ بلوک و زمان بلوک هدفمند ۴۰۰ میلی ثانیه است.

به عنوان یک ولیدیتور ارز دیجیتال، شما باید به هر بلوک رأی دهید. بنابراین برای کسب پاداش، باید از همۀ آن ها استفاده کنید. حتی بیش تر، پاداش ها عاملی از درصد موفقیت در رأی دادن و سهمی که نسبت به بقیۀ شبکه دارید را نشان می دهد.

به عنوان مثال، اگر 2درصد از کل سهام شبکه را در اختیار داشته باشید و به هر بلوک رأی دهید، 2درصد از پاداش را به دست خواهید آورد و برای رسیدن به این عملکرد به موارد زیر نیاز دارید:

  • یک سرور قدرتمند که روی یک پردازندۀ ۱۲ هسته ای/ ۲۴ رشته ای با فرکانس ۲.۸ گیگاهرتز یا بالاتر اجرا می شود.
  • هزینه های رأی دادن را بپردازید که ممکن است به ۱ SOL در روز برسد.
  • حداقل ۵ SOL از وجوه خود یا ۵۰ SOL از نمایندگان را به اشتراک بگذارید.

اعتبارسنجی در Polkadot (DOT)

Polkadot نوع منحصربه فردی از بلاک چین است که چندین زنجیره را به یک معماری ناهمگن متصل می کند. همچنین، به شبکه های خارجی اجازه می دهد تا به عنوان «پاراچین های» سفارشی سازی شدۀ لایۀ یک برای ارتباط در دسترس بپیوندند. به زبان ساده، Polkadot یک اینترنت به هم پیوسته از بلاک چین است.

پولکادوت معتقد است که هر دو الگوریتم اجماع Proof-of-Work و Proof-of-Stake برای محیط زیست ناسازگار هستند. بنابراین، شبکه از یک الگوریتم اثبات سهام (NPoS) سازگار با محیط زیست استفاده می کند.

NPoS به لطف دو نقش مهم، تأییدکننده ها و نامزدها، که امنیت آن را به حداکثر می رسانند، کار می کند. اعتباردهنده ها بلوک های جدید را تولید می کنند، بلوک های پاراچین را تأیید کرده و امنیت آن را تضمین می کنند. از سوی دیگر، نامزدها می توانند انتخاب کنند که ولیدیتورهای منتخب را با سهام خود در قالب توکن های DOT حمایت کنند.

اعتبارسنجی در Polkadot (DOT)

چگونه در Polkadot ولیدیتور ارز دیجیتال شویم؟

برای تبدیل شدن به یک ولیدیتور در Polkadot، باید گرهی (رایانه) را اجرا کنید که شبکه را ۲۴/۷ و ۳۶۵ روز در سال پشتیبانی کند. این بدان معنی است که شما باید مسئولیت زیادی را به عهده بگیرید. همچنین، به موارد زیر نیاز خواهید داشت:

  • رایانه ای با حداقل پردازندۀ Intel(R) Core(TM) i۷-۷۷۰۰K @ ۴.۲۰GHz؛
  • یک سرور ابری که لینوکس را اجرا می کند؛
  • حداقل ۸۰ گیگابایت فضای ذخیره سازی.

علاوه بر اجرای بی وقفۀ این گره، باید داده های بلوک های پاراچین را تأیید کنید. همچنین، شما باید در فرآیند اجماع شرکت کنید، که بلوک های اعتبارسنجی های دیگر را تأیید می کند. در عوض، جوایز و پاداش تراکنش دریافت خواهید کرد.

برای جلوگیری از عواقب ناگوار باید از الگوریتم های اجماع در Polkadot پیروی کنید. مجازات ها از حذف برخی از DOT شرط بندی شده تا مصادرۀ کامل سهام شما و ممنوعیت دائمی آن ها متفاوت است. این فرآیند در این شبکه به نام «slashing»  نامیده می شود.

اگر می خواهید نقش اعتباربخش را انتخاب نکنید، همیشه می توانید در Polkadot نامزد شوید. به عنوان یک نامزد، می توانید بسته به رفتار و عملکرد آن ها، اعتبارسنجی را انتخاب کنید. سپس، مقدار دلخواه DOT ​​را شرط بندی کرده و سهمی از جوایز اعتبارسنجی را دریافت کنید.

اعتبارسنجی در Avalanche (AVAX)

Avalanche یکی از سریع ترین پلتفرم های قراردادهای هوشمند در صنعت بلاک چین است. مانند دیگر بلاک چین ها، Avalanche  از مکانیزم اجماع اثبات سهام برای اطمینان از امنیت و صحت داده هایش استفاده می کند.

به زبان ساده، Avalanche یک پروتکل رأی گیری است. در Avalanche، شرکت کنندگان می توانند با تأیید تراکنش ها، نقش اعتبارسنجی را ایفا کنند. در مرحلۀ بعد، ولیدیتورها با بقیۀ شبکه همکاری می کنند تا تشخیص دهند که آیا همه با تصمیم آن ها موافق هستند یا خیر.

با این حال، این روند در این مرحله متوقف نمی شود. پس از «نمونه گیری تصادفی مکرر»، شبکه به طور تصادفی اعتبار دهنده های دیگری را انتخاب می کند تا از آن ها بپرسد که کدام تراکنش را تأیید می کنند. این مکانیسم چندین بار تکرار می شود تا زمانی که داده های کافی برای تعیین صحت تصمیم اعتبارسنجی ایجاد کند. بنابراین، احتمال تصمیم گیری صحیح آنقدر زیاد است که ممکن نیست اشتباهی پیش بیاید.

اعتبارسنجی در Avalanche (AVAX)

چگونه در Avalanche ولیدیتور ارز دیجیتال شویم؟

بهترین بخش اعتبارسنجی در Avalanche این است که می توانید این کار را روی یک کامپیوتر خانگی معمولی انجام دهید. به طور دقیق تر، دستگاه شما باید حداقل یک CPU ۲ گیگاهرتز، ۴ گیگابایت رم و فضای خالی دیسک ۱۰ گیگابایتی داشته باشد. همچنین، شما باید همیشه حداقل ۲۰۰۰ دلار AVAX را به اشتراک بگذارید.

همچنین، اگر رایانۀ شما آفلاین شود، فقط تا زمانی که آنلاین نشده باشید، دریافت پاداش متوقف می شود. علاوه بر این، مجازات یا خطر ممنوعیت نخواهید داشت. در نهایت، شما باید حدود 9درصد پاداش APR در سهام سالانۀ خود دریافت کنید.

ریسک اعتبارسنجی چیست؟

ولیدیتور ارز دیجیتال بودن با خطراتی همراه است که باید از آن ها آگاه باشید:

  • هنگامی که یک ولیدیتور ارز دیجیتال می شوید، اگر وظایف خود را به درستی انجام ندهید، ممکن است همه یا بخشی از دارایی خود را از دست دهید. Slashing زمانی اتفاق می افتد که دو بلوک مختلف برای یک اسلات امضا می شوند؛ زمانی که اعتبار دهنده ها با یکدیگر تناقض دارند، یا زمانی که دو بلوک را به طور همزمان امضا می کنند تا اعتبارسنجی را آغاز کنند، ارزش دارایی های سهامدار اعتبارسنجی بسته به نوع اشتباه کسر می شود.
  • برای تبدیل شدن به ولیدیتور ارز دیجیتال، هر کاربر باید مقداری دارایی را برای مدت معینی به اشتراک بگذارد. این باعث می شود تا زمانی که دورۀ قفل به پایان رسید، دارایی غیرقابل دسترس باشد. در نتیجه، در زمان افزایش ارزش دارایی نمی توانید آن ها را بفروشید.
  • ولیدیتور ارز دیجیتال بودن به اندازۀ یک ماینر هزینه بر نیست، اما همچنان هزینۀ زیادی دارد. سرمایۀ مورد نیاز برای استقرار سخت افزار می تواند به صدها هزاران دلار آمریکا برسد. ناگفته نماند نیاز به هزینۀ برق و اینترنت را نباید در نظر گرفت.

سخن پایانی

تبدیل شدن به یک ولیدیتور ارز دیجیتال می تواند تجربه ای ارزشمند باشد. اعتبارسنجی ها نقش حیاتی در حفظ امنیت و یکپارچگی شبکه های بلاک چین ایفا می کنند و مشارکت آن ها برای موفقیت این شبکه ها ضروری است. با این حال، تبدیل شدن به یک ولیدیتور ارز دیجیتال مستلزم سرمایه گذاری قابل توجهی در زمان، پول و تلاش است و این امر خالی از ریسک و خطرات نیست.

اگر قصد دارید یک ولیدیتور ارز دیجیتال شوید، لازم است تحقیقات خود را انجام دهید و نیازهای فنی و مالی مربوطه را درک کنید. با دانش و آماده سازی مناسب، تبدیل شدن به یک اعتباردهنده می تواند یک سرمایه گذاری موفق و سودآور باشد.

سؤالات متداول

ولیدیتور ارز دیجیتال یک شرکت کننده در بلاک چین اثبات سهام (PoS) است که وظیفۀ اعتبارسنجی تراکنش های شبکه را برای دریافت پاداش دارد.

برخلاف استخراج ارزهای دیجیتال، برای تبدیل شدن به یک ولیدیتور ارز دیجیتال، نیازی به خرید قطعات مختلف تجهیزات جدید ندارید. برای شروع باید مقدار قابل توجهی فضای ذخیره سازی اضافی در دستگاه اعتبارسنجی انتخابی خود داشته باشید که این فضا به طور دقیق، حدود ۲۵۰ گیگابایت و ۸ گیگابایت رم نیاز دارد. همچنین باید مقداری ارز دیجیتال استیک کنید.

برای تبدیل شدن به یک ولیدیتور باید دارایی های خود را شرط بندی یا استیک کنید.

اگر می خواهید یک ولیدیتور ارز دیجیتال شوید، تهیۀ سخت افزار و نرم افزار پشتیبان و داشتن برخی از دارایی های دیجیتال برای قفل کردن سهام الزامی است.

ماینرها در یک بلاک چین مبتنی بر PoW شرکت می کنند که لازم نیست چیزی برای اعتبارسنجی (ماینینگ) داده ها به اشتراک بگذارند. شرکت کنندگان در یک بلاک چین مبتنی بر PoS باید دارایی های ارز دیجیتال را به اشتراک بگذارند تا ولیدیتور شوند. به طور کلی ماینرها و ولیدیتورهای ارز دیجیتال نقش های بسیار مشابهی دارند. آن ها باید اطمینان حاصل کنند که شبکه با داده های دقیق گسترش می یابد.

ادامه مطلب
استاپ اوت چیست؟ سفارش توقف چگونه محاسبه می شود؟
استاپ اوت چیست؟ سفارش توقف چگونه...

اگر شما هم در بازارهای مالی مختلف فعال باشید، بعید است تا امروز نامی از استاپ اوت (Stop out) یا سفارش توقف نشنیده باشید. راهکاری که بروکر شما انجام می دهد و می تواند از ضرردهی به سرمایه شما جلوگیری کند. در این مقاله قصد داریم بیشتر درباره stop out level و نحوه محاسبه آن صحبت کنیم؛ پس همراه ما باشید.

Stop out چست؟

استاپ اوت یا سطح توقف موقعیتی برای محدود کردن معاملاتی است که امکان ضرردهی آن ها بالاست. درواقع استاپ اوت به سطحی از مارجین یا دارایی گفته می شود که وقتی حساب تریدر به آن می رسد، بروکر برای جلوگیری از ضرر تمامی پوزیشن های باز را محدود می کند.

به بیان دیگر، وقتی سطح مارجین در حساب معامله گر به سطح Stop Out نزدیک می شود و ارزش حساب به اندازه ای کاهش پیدا می کند که مارجین مورد نیاز را تأمین نکند، کارگزار شما به صورت خودکار موقعیت های باز شما را لغو خواهد کرد. هدف این اقدام، جلوگیری از ادامه خسارت و از دست دادن سرمایه شما در معامله است.

سطح Stop Out بسته به شرایط هر بروکر یا کارگزاری متفاوت است. این سطح که به طورکلی بر اساس درصدی از ارزش حساب سرمایه گذاری تعیین می شود می تواند حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد از ارزش حساب تعیین شود.

منظور از سطح مارجین (Margin Level) چیست؟

Margin Level درواقع نسبت اکوئیتی به مارجین و نشان دهنده نسبت مارجین به کل معامله یک تریدر است. مارجین لول و استاپ اوت دو مفهوم کاملاً مرتبط به یکدیگر هستند که درک یکی در گرو درک مفهوم دیگری است؛ پس لازم است برای فهم بیشتر سطح استاپ اوت حتماً با مارجین لول آشنا باشید.

برای محاسبه Margin Level لازم است مجموع سرمایه در مارجین کل معاملات تقسیم و سپس این نسبت در ۱۰۰ ضرب شود. برای درک بهتر این نسبت فرض کنید شما معامله ای دارید که مارجین آن 1000 دلار و سرمایه شما در حساب معاملاتی 5000 دلار است. در این صورت Margin Level شما برابر خواهد بود با:

Margin Level = (5000 / 1000) x 100 = 500%

به طورکلی مارجین لول باید از مقدار حداقل سطح مارجینی که مشخص شده است، بالاتر باشد تا به ازای هر تغییر ناگهانی در بازار و کاهش ارزش معاملات حداقل مقدار Margin Level حفظ شود تا از Stop Out جلوگیری کنید.

همان طور که گفتیم، معمولاً بروکرها برای هر حساب معاملاتی، یک حداقل سطح مارجین مشخص می کنند که معمولاً بین 50 تا 100 درصد است؛ برای مثال، اگر حداقل سطح مارجین 50 درصد باشد و سطح مارجین شما به کمتر از 50 درصد برسد، حساب شما وارد وضعیت Stop Out می شود و تمام معاملات شما خودکار بسته و محدود می شوند تا از ضرردهی جلوگیری شود.

کال مارجین c چیست؟

کال مارجین (Call Margin) اصطلاحی رایج در بازارهای مالی و درواقع به معنای تماس یا درخواست کارگزار یا بروکر از معامله گر است تا او مارجین (سرمایه) اضافی را به حساب خود اضافه کند. این درخواست عموماً در شرایطی ارسال می شود که سطح مارجین حساب معامله گر به میزان خطرناکی نزدیک شده و احتمال Stop Out وجود داشته باشد.

وقتی یک کال مارجین اتفاق می افتد، معامله گر موظف است مارجین اضافی مورد نیاز را به حساب خود واریز کند تا سطح مارجین به سطح مورد نیاز برسد و از Stop Out جلوگیری شود. معمولاً کال مارجین توسط کارگزار یا بروکر به صورت تماس تلفنی، ایمیل یا پیامک ارسال می شود و معامله گر معمولاً مدت زمان مشخصی برای واریز مارجین اضافی دارد.

اگر معامله گر توانایی واریز مارجین اضافی را نداشته باشد یا در زمان مشخص شده سرمایه خواسته شده را واریز نکند، کارگزار یا بروکر ممکن است پوزیشن های باز تریدر را لغو کند و با استفاده از سرمایه باقی مانده، مارجین لازم را تأمین و از Stop Out  جلوگیری کند.

تفاوت کال مارجین و استاپ اوت چیست؟

بسیاری از افراد به غلط کال مارجین را همان استاپ اوت می دانند، اما این دو مفهوم تفاوت های بسیاری با هم دارند. تفاوت اصلی بین کال مارجین و stop out در مفهوم و استفاده آن هاست. در زیر تفاوت این دو مفهوم را با هم بررسی می کنیم:

کال مارجین (Margin Call) یعنی چی؟

کال مارجین درواقع اعلانی است که به شما اطلاع می دهد سطح مارجین شما به حدی کاهش یافته است که برای حفظ پوزیشن های باز خود نیاز به سرمایه بیشتری دارید. در این صورت، باید به سرعت مبلغ مورد نیاز را به عنوان سرمایه یا مارجین به حساب خود اضافه کنید. در غیر این صورت ممکن است بروکر پوزیشن های باز شما را به صورت خودکار لغو کند.

استاپ اوت (Stop-out) یعنی چی؟

استاپ اوت درواقع سطح قیمتی است که وقتی مقدار سرمایه شما به آن می رسد، پوزیشن های باز شما به صورت خودکار لغو می شوند. به طورکلی، کال مارجین به شما اجازه می دهد حساب خود را به سطح مورد نیاز برسانید و مارجین مورد نیاز را تأمین کنید. این اقدام معمولاً در مواقعی صورت می گیرد که سطح مارجین شما به سطح خطرناک نزدیک شده یا به محدوده Stop-out رسیده است.

نحوه محاسبه استاپ اوت چگونه است؟

محاسبه استاپ اوت به سیاست های هر بروکر بستگی دارد و در شرایط مختلف می تواند متفاوت انجام شود، اما در بیشتر موارد، Stop out براساس مارجین لول حساب شما محاسبه می شود. برای توضیح بهتر، فرض کنید حداقل مارجین تعیین شده توسط بروکر 50 درصد باشد؛ بنابراین اگر سطح مارجین حساب شما به مقدار 50 درصد یا کمتر از آن برسد، استاپ اوت فعال می شود و معاملات شما به صورت خودکار بسته می شوند. برای محاسبه سطح مارجین (Margin Level) معمولاً از فرمول زیر استفاده می شود:

سطح مارجین = (سرمایه خالص/ مارجین استفاده شده) × 100

در این فرمول، سرمایه خالص شما میزان سرمایه ای است که در حساب شما باقی مانده و مارجین استفاده شده، مقدار سرمایه ای است که برای نگهداری پوزیشن های باز شما استفاده می شود. اگر سطح مارجین شما به حداقل تعیین شده توسط بروکر یعنی 50 درصد یا کمتر از آن برسد، stop out  فعال می شود و معاملات شما بسته می شوند.

سخن پایانی

سیاست ها و شرایط مربوط به Stop Out ممکن است بین بروکرها متفاوت باشد؛ بنابراین مهم است هنگام انتخاب یک بروکر، شرایط استاپ اوت را به دقت بررسی کنید و با آن ها آشنا شوید. همچنین این راهکار  تنها یکی از عواملی است که بر مدیریت ریسک شما تأثیر می گذارد.

به علاوه، مفهوم Stop Out در همه بازارهای مالی وجود دارد و ممکن است قوانین و شرایط مربوط در هر بازار متفاوت باشد؛ بنابراین همواره مهم است درک کاملی از شرایط و سیاست های هر بازار و بروکر خود داشته باشید و قبل از شروع معامله، با شرایط و ریسک های مربوط آشنا شوید. درنهایت، برای بهبود مدیریت ریسک خود می توانید از روش هایی مانند استاپ لیمیت هم با هدف کنترل و مدیریت مارجین خود استفاده کنید.

 

ادامه مطلب
اسپات تریدینگ
معاملات اسپات یا معاملات نقدی چیست؟

در بازار ارزهای رمزنگاری شده راه های مختلفی برای انجام معاملات و کسب درآمد وجود دارد که از رایج ترین آن ها می توان به تریدینگ اشاره کرد. معاملات اسپات یا اسپات تریدینگ در مقایسه با سایر روش های ترید کردن به عنوان ساده ترین روش ثبت سفارش در صرافی های دیجیتال شناخته شده است. ما در این مقاله از سری مقالات آموزشی خانه سرمایه قصد داریم که شما را با این روش پرطرفدار آشنا کنیم؛ بنابراین اگر شما نیز علاقه مند به حوزه ارزهای دیجیتال هستید و یا در این زمینه فعالیت دارید برای درک بهتر مفهوم معاملات اسپات تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

معرفی معاملات اسپات

اسپات تریدینگ که به عنوان معامله نقطه ای یا نقدی نیز نامیده می شود، می تواند به عنوان خرید یا فروش دارایی، ارز خارجی، کالا یا دارایی مالی دیگری تعریف شود که قرار است بلافاصله در یک تاریخ خاص انجام شود.

معامله نقطه ای به معنی مبادله فیزیکی یک ابزار مالی با تحویل فوری است. بازار نقطه ای را بازار فیزیکی یا نقدی نیز می نامند، زیرا پرداخت های نقدی بدون تأخیر پردازش می شوند. از آنجا که در معاملات اسپات یا همان اسپات تریدینگ پس از انجام یک معامله، کالای مورد مبادله در همان لحظه به نقطه مقابل انتقال میابد این مبادله را در نقطه مقابل معاملات فیوچرز قرار می گیرد. زیرا در معاملات فیوچرز کالای مورد مبادله در یک تاریخ مشخص که در قرارداد ذکر می شود بین خریدار و فروشنده ردوبدل می شود.

به عنوان مثال اگر برای ترید کردن ارز دیجیتال بیت کوین روش معامله اسپات را انتخاب کنید، بعد از انجام معامله بیت کوین بلافاصله از خریدار به فروشنده انتقال میابد، حال آنکه در معاملات فیوچرز پس از انجام معامله بیت کوین در یک تاریخ مشخص که در قرارداد ذکر می شود میان خریدار و فروشنده ردوبدل می شود و بلافاصله خریدار بیت کوین خود را که خریداری کرده است دریافت نمی کند.

مفهوم قیمت اسپات در اسپات تریدینگ

قیمت اسپات یا قیمت نقطه ای همان طور که از اسمش پیداست به این معنی است که مثلاً قیمت ارز دیجیتال مورد نظر شما که در حال حاضر و در همین لحظه قصد خرید آن را دارید n دلار است. Spot Price که توسط تک تک معامله گران تعیین می شود به طور مدام در حال تغییر است. به عنوان مثال اگر در همین لحظه شما قصد خرید بیت کوین را از طریق معامله اسپات تریدینگ داشته باشید 13 دلار است اما ممکن است در لحظه ای دیگر این مقدار ثابت بماند یا کم و زیاد شود.

بازار اسپات تریدینگ چیست؟

اسپات تریدینگ

بازار لحظه ای جایی است که ابزارهای مالی مانند کالاها، ارزها و اوراق بهادار برای تحویل فوری معامله می شوند. تحویل مبادله وجه نقد برای ابزار مالی است. از طرف دیگر، قرارداد آتی بر اساس تحویل دارایی اساسی در تاریخ آینده است.

بازارهای صرافی ها و فرابورس (OTC) ممکن است معاملات محلی و / یا معاملات آتی را ارائه دهند. به عنوان مثال تمامی صرافی های ارز دیجیتال ایران در دسته بازار اسپات قرار می گیرند حال آنکه بازار بورس کالای CME, BAKT و صرافی Bitmax در بازار معاملات اسپات نبوده و فقط بازار آتی را برای معامله ارائه می دهند.

بازارهای اسپات تریدینگ چگونه کار می کنند؟

از بازارهای نقطه ای به عنوان “بازارهای فیزیکی” یا “بازارهای نقدی” نیز یاد می شود زیرا با انجام معامله دارایی بلافاصله معوضه می شود، اگرچه انتقال رسمی وجوه بین خریدار و فروشنده (مانند T + 2 در بورس اوراق بهادار و در بیشتر معاملات ارز) ممکن است زمان بر باشد، هر دو طرف با تجارت “در حال حاضر” موافقت می کنند. یک معامله غیرعادی یا معاملات آتی، اکنون با یک قیمت موافقت می کند، اما تحویل و انتقال وجوه در تاریخ دیگری انجام می شود.

معاملات آتی در قراردادهایی که در آستانه انقضا هستند نیز گاهی معاملات فوری نامیده می شوند زیرا قرارداد منقضی شده به این معنی است که خریدار و فروشنده بلافاصله مبالغ نقدی را برای دارایی اصلی مبادله می کنند.

انواع بازار معاملات اسپات تریدینگ

اسپات تریدینگ

صرافی ها فروشندگان و بازرگانانی را که کالاها، اوراق بهادار، معاملات آتی، اختیارات و سایر ابزارهای مالی را خریداری و یا می فروشند دور هم جمع می کند. بر اساس کلیه سفارش های ارائه شده توسط شرکت کنندگان، صرافی دسترسی به قیمت و حجم فعلی موجود را برای معامله گران فراهم می کند.

  • بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE) نمونه ای از صرافی است که در آن بازرگانان سهام را برای تحویل فوری خریداری و می فروشند. این یک بازار spot است.
  • صرافی شیکاگو (CME) نمونه ای از صرافی است که در آن معامله گران قراردادهای آتی را خریداری و یا می فروشند. این یک بازار آتی است و یک بازار بورس نقدی نیست.

اسپات تریدینگ

بازار اسپات تریدینگ و فرابورس

به معاملاتی که مستقیماً بین خریدار و فروشنده اتفاق می افتد بورس (OTC) گفته می شود. صرافی متمرکز این معاملات را تسهیل نمی کند. بازار ارز (یا بازار فارکس) با متوسط ​​گردش مالی 5 تریلیون دلار بزرگ ترین بازار فرابورس جهان است.

در معاملات فرابورس، قیمت می تواند بر اساس یک نقطه یا قیمت / تاریخ آینده تعیین شود. در معاملات فرابورس، شرایط لزوماً استاندارد نیستند، بنابراین ممکن است منوط به صلاحدید خریدار و / یا فروشنده باشند.

یک مثال از اسپات مارکت

یک فروشگاه مبلمان آنلاین در آلمان 30٪ تخفیف به کلیه مشتریان بین المللی ارائه می دهد که پس از ثبت سفارش ظرف مدت پنج روز کاری پرداخت می کنند.

دانیل که یک تجارت مبلمان آنلاین در ایالات متحده انجام می دهد، این پیشنهاد را می بیند و تصمیم می گیرد میزهای 10000 دلاری را از فروشگاه آنلاین خریداری نماید. از آنجا که او نیاز برای این خرید و تحویل فوری آن به یورو احتیاج دارد. نرخ ارز EUR / USD 1.1233 می باشد، دانیل یک معامله ارزی را با قیمت لحظه ای انجام می دهد تا معادل 10،000 دلار به یورو خریداری کند.

البته با توجه به نرخ ارز معادل 8902،34 یورو (10000 دلار / 1.1233 دلار). تاریخ تسویه حساب معامله نقطه ای، تاریخ T + 2 است؛ بنابراین دانیل طی دو روز کاری یورو خود را دریافت می کند و حساب خود را تسویه می کند تا مشمول تخفیف 30٪ شود.

به طور کلی در خصوص معاملات اسپات تریدینگ در بازار اسپات نیز به همین شکل است. به عنوان مثال شخص تصمیم به فروش بیت کوین دارد و فردی در یک کشور دیگر که قصد خرید بیت کوین دارد با مقایسه قیمت آن در بازار اسپات و بازار فیوچرز تصمیم به انجام معامله با این شخص را می گیرد و طبق شرایط و ضوابط فروشنده در تاریخ معین بلافاصله بیت کوین به حساب خریدار انتقال پیدا می کند.

اصطلاح Order Book در بازار اسپات تریدینگ

اسپات تریدینگ

اُردر بوک (Order Book) لیست سفارش های خرید و فروش یک دارایی می باشد که به واسطه تک تک افراد در آن صرافی یا بازار ارائه شده است. برای توضیح این مفهوم در بازارهای مالی، فرض کنید افرادی که قصد خرید بیت کوین دارند، سفارش خرید خود را در یک صرافی ثبت می نمایند.

در زمان تنظیم سفارش، قاعدتاً هر یک از آنها قیمت پیشنهادی خود و مقدار BTC که قصد خرید آن را دارند ثبت می کنند. در طرف دیگر بازار، اشخاصی حضور دارند که قصد فروش بیت کوین های خود را با قیمت مشخص دارند.

مجموعة این افراد، خریداران و فروشندگان بیت کوین می باشند. صرافی، تمامی سفارش های خرید و فروش افراد را در یک لیست در اختیار افراد قرار می دهد. به این لیست خریداران و فروشندگان اردر بوک یا دفتر ثبت سفارش ها گفته می شود.

این دفتر سفارش ها هر لحظه در حال تغییر است و دلیل آن این است که به محض اینکه خریدار و فروشنده ای بر روی یک قیمت توافق کنند، معامله توسط صرافی انجام می شود و BTC از فروشنده به خریدار منتقل می شود. پس به طور کلی هر Order Book از دو بخش خریداران و فروشندگان تشکیل شده است. عموماً سفارش های خریداران با رنگ سبز و سفارش های فروشندگان با رنگ قرمز نمایش داده می شود.

نحوه اولویت بندی سفارش ها در اردر بوک

همان طور که اشاره شد، Order Book  محل نمایش تمام سفارش های خرید و فروش یک دارایی است. این امکان وجود دارد که صدها و هزاران سفارش خرید و فروش در روز یا هفته … ثبت شود؛ سؤال مطرح شده این است که صرافی ها با چه اولویتی این سفارش ها را معرض نمایش قرار می دهند؟ کدام سفارش ها در بالاتر در این لیست قرار می گیرد و کدام سفارش در ردیف های پایین تری جای می گیرند؟

فرض کنید که قصد شما فروش بیت کوین است. طبیعتا شما ترجیح می دهید که بیت کوین های خود را با بالاترین قیمت ممکن به فروش برسانید. از آن طرف، شخصی که قصد خرید BTC را دارد، عموما ترجیح می دهد با پایین ترین قیمت این رمز ارز را خریداری نماید.

صرافی ها همین سفارشات یا در واقع ترجیح خریداران و فروشندگان را در اردر بوک لیست می کنند. در قسمت فروشندگان، سفارش هایی که پایین ترین قیمت را در میان سایر فروشندگان به ثبت رسانده اند، در بالای لیست قرار می گیرند و جز اولین سفارش های فروش در آن Order Book خواهند بود.

در قسمت خریداران برعکس  عمل می شود، سفارش هایی که بالاترین قیمت را در میان خریدارن پیشنهاد داده اند در بالای لیست قرار می گیرند و جز اولین سفارش های خرید در آن اردر بوک خواهند بود.

به طور کلی، اولین سفارش فروش در اردر بوک، بالاترین قیمت ممکن است که فرد خریدار می تواند آن دارایی را خرید نماید و اولین سفارش خرید در Order book، پایین ترین قیمتی است که فرد فروشنده می تواند آن دارایی را بفروشد.

مفاهیم Ask و Bid و قدرت نقدشوندگی در اسپات تریدینگ

پس از اردر بوک در بازار اسپات، یادگیری دو مفهوم Ask و Bid کاربردی خواهد بود. Ask و Bid به دو قیمت خاص در Order Book اشاره می کند.

  • Bid : قیمت Bid اشاره به بالاترین قیمتی دارد که خریدار حاضر است بابت خرید یک دارایی پرداخت نماید. در اردر بوک، قیمت Bid همان قیمتی است که در ابتدای لیست سفارش خریداران نشان داده شده است.
  • ASK: قیمت Ask اشاره به پایین ترین قیمتی دارد که فروشنده دارایی خود را برای فروش گذاشته است. در یک Order Book، قیمت Ask قیمتی است که در ابتدای لیست سفارش فروشندگان جای گرفته است.
  • قدرت نقد شوندگی: اختلاف میان بالاترین قیمت در بخش فروشندگان Ask price و پایین ترین قیمت در بخش خریداران Bid price کمتر باشد، نقدشوندگی در آن بازار بالاتر است. به عنوان مثال بیت کوین در صرافی بایننس قدرت نقد شوندگی بسیار بالایی دارد، چون اختلاف میان قیمت پیشنهادی خریداران و فروشندگان بسیار کم می باشد.

معرفی انواع سفارش های اسپات تریدینگ

اسپات تریدینگ

در ادامه به انواع سفارش ها معاملاتی در بازارهای اسپات اشاره می شود. همان طور که می دانیم سفارش خرید یا فروش در بازارهای مالی انواع مختلفی دارند. اگر با صرافی هایی مطرح همچون بایننس تجربه فعالیت داشته باشید، در زمان خرید و فروش یک دارایی دیجیتال با گزینه های ارائه شده توسط این صرافی در زمان انجام معامله مواجه شده اید. در قسمت بعد به تشریح برخی از آنها می پردازیم:

Limit Order

لیمیت اردر و یا سفارش با ثبت قیمت مشخص، یکی از ساده ترین روش انجام سفارش خرید و فروش می باشد. برای مثال اگر قصد خرید ۱ بیت کوین به قیمت ۱۳۲۰۰ دلار را دارید. در زمان ثبت سفارش با این روش، دو پارامتر قیمت و مقدار خرید باید تعیین گردد. قیمت خرید را در قسمت Price و مقدار خرید را در قسمت Amount وارد می شود. در انتها با ثبت دکمه Buy یا Sell سفارش شما وارد Order Book می شود.

Market Order

در این نوع سفارش تنها مقدار خرید یا فروش یک دارایی دیجیتال را تعیین می کنیم ، و به صرافی این اجازه را می دهیم که دارایی مورد نیاز ما را به قیمت آخرین معامله در بازار به فروش برساند. برای خرید نیز به همین نحو عمل می شود.

Stop-limit

 این نوع سفارش به دو بخش تقسیم بندی می شود. Stop Limit Order در مقایسه با دو سفارش قبلی، پارامترهای بیشتری را در اختیار معامله گران قرار می دهد. در ابتدا به معرفی Stop-limit می پردازیم. استاپ لیمیت اردر، همان Limit Order می باشد با این تفاوت که برای فعال شدن این سفارش، پیش شرط نیز وجود دارد.

به عنوان مثال، قیمت بیت کوین ۱۳۵۰۰ دلار می باشد و هدف این است وقتی که قیمت از مقاومت ۱۴۰۰۰ دلار عبور کند، اقدام به خرید آن شود. پس عبور قیمت بیت کوین از ۱۴۰۰۰ دلار، شرط این سفارش می باشد. به این حالت شرط، استاپ گفته می شود. برای ثبت این سفارش سه مولفه ، قیمت خرید یا Limit، مقدار خرید یا Amount و شرط انجام خرید یا استاپ مورد نیاز است.

صرافی در نهایت سفارش را باتوجه به قیمتی که در Limit ثبت شده است را، انجام می دهد. اما این سفارش در صورتی انجام می شود که شرط قیمتی استاپ برقرارگردد، و درنهایت در Order Book قرار خواهد گرفت. در واقع پس از برقرار شدن شرط استاپ، این سفارش به یک سفارش Limit Order تبدیل خواهد می شود.

OCO Order

اسپات تریدینگ

 این سفارش مخفف One Cancle the Other می باشد. این سفارش ترکیبی از Limit Order و Stop limit Order بوده و زمانی که شرایط یکی از این دو برقرار باشد، اردر دیگر کنسل خواهد شد.

در این سفارش چهار مولفه باید توسط تریدر تعیین شود؛ در قسمت Amount مقدار سفارش مثلا ۱ بیت کوین وارد می شود. در بخش Price قیمت وارد می شود. این قیمت وارد Order Book شده و به محض رسیدن قیمت بیت کوین در بازار به این قیمت تعیین شده، سفارش انجام می پذیرد.

بخش Limit قیمتی است که معامله گر قصد خرید این دارایی را دارد اما این سفارش دارای Stop یا پیش شرط نیز می باشد. قیمت ثبت شده در Limit تنها در صورتی وارد Order Book خواهد شد که پیش شرط آن یعنی استاپ فعال باشد. در غیر اینصورت این سفارش وارد اردر بوک نمی شود.

برای مثال، فرض کنید که قیمت بیت کوین در حال حاضر ۱۳۲۰۰ دلار در بازار است. طبق تحلیل شما، ۱۴۰۰۰ دلار یک مقاومت و ۱۲۵۰۰ دلار یک حمایت برای بیت کوین می باشد. بر اساس استراتژی معاملاتی شما، اگر بیت کوین از ۱۴۰۰۰ دلار عبور کند، اقدام به خرید آن می نمایید و یا اگر قیمت بیت کوین به ۱۲۵۰۰ دلار برسد به دلیل نقطه حمایت در نظر گرفتن برای بیت کوین  اقدام به خرید آن خواهید کرد.

در این حالت که خرید بیت کوین در دو نقطه مختلف صورت می گیرد، شما نیاز به یک سفارش OCO دارید. در قسمت Price، عدد ۱۲۵۰۰ دلار را ثبت کنید، چون قیمت بیت کوین در این لحظه در محدوده ۱۳۲۰۰ دلار می باشد، سفارش شما در همان لحظه وارد اردر بوک می شود و در صورتی که بیت کوین به ۱۲۵۰۰ دلار برسد، سفارش شما به طور کامل انجام خواهد شد.

در بخش استاپ شرط ورود برای حالت دیگر را وارد نمایید که در این مثال فرض شده ۱۴۰۰۰ دلار است. به عبارت دیگر شما به صرافی می گویید اگر قیمت بیت کوین ۱۴۰۰۰ دلار را بشکند سفارش من را وارد اردر بوک کن، و  قیمت مد نظر را در قسمت Limit وارد نمایید، مثلا ۱۴۰۵۰ دلار را انتخاب کرده اید. زمانی که بیت کوین ۱۴۰۰۰ دلار را عبور کرد سفارش خرید شما با قیمت ۱۴۰۵۰ دلار وارد اردر بوک می شود. برای حالت سفارش فروش نیز مانند خرید خواهد بود و تفاوتی وجود ندارد.

سخن آخر

در این مقاله هدف آشنایی با مفهوم اسپات تریدینگ و نحوه کارکرد آن در بازار ارزهای دیجیتال است. هم چنین به بیان جزئیات Spot Trading در صرافی های مطرح مثل بایننس پرداختیم و با انواع سفارش هایی که وجود دارد آشنا شدیم. تقریبا تمامی معاملاتی که در ایران و در زمینه ارزهای رمزنگاری شده انجام می شود به صورت معاملات اسپات شکل می گیرد.

در سایر کشورها نیز علاوه بر این نوع معاملات، قراردادهای آتی نیز وجود دارد که انتخاب های بیشتری را پیش رویه تریدرها قرار می دهد. اما هنوز هم این نوع معاملات جزو معاملات پرطرفدار و محبوب در بازار ارزهای دیجیتال قرار گرفته است.

ادامه مطلب
اندازه بلاک بیت کوین (Block Size) چیست و چه اهمیتی دارد؟
اندازه بلاک بیت کوین (Block Size)...

بلاک یک واحد ذخیره سازی و اساساً یک پایگاه داده از سوابق تراکنش است. سوابق تراکنش ها شامل تراکنش های ارز دیجیتال، توکن های Fungible و NFT و سایر دارایی های دیجیتال است. تراکنش ها را رایانه های شرکت کننده در شبکه بیت کوین (که همان ماینرها هستند) به هر بلاک اضافه می کنند.

هر تراکنش جدید در یک بلاک به محدودیت ذخیره سازی آن که توسط اندازه بلاک تعیین می شود، کمک می کند. هنگامی که یک بلاک پر می شود، از طریق مُهر زمانی به یک بلاک جدید زنجیر می شود و بلاک چین شکل می گیرد. بلاک ها پایگاه های داده را در چندین کامپیوتر توزیع می کنند.

همچنین براساس ایجاد یک بلاک جدید، محدودیتی برای زمان تراکنش قائل می شوند. این مهم است که به رایانه های دیگر زمان داده شود تا بلاک های دیگر (قدیمی و جدید) را دانلود کنند و وظایف استخراج را برای تأیید تراکنش ها انجام دهند.

اندازه بلاک بیت کوین (Block Size) چیست؟

اندازه بلاک فضایی است که دسته ای از تراکنش های بیت کوین در آن قرار می گیرند. این بلاک ها در یک دفتر کل غیرمتمرکز به نام بلاک چین ذخیره می شوند. در نخستین روزهای راه اندازی بیت کوین، اندازه بلاک در شبکه بیت کوین می توانست ۳۶ مگابایت اطلاعات تراکنش ها را در خود ذخیره کند که بعدها در سال ۲۰۱۰ این اندازه به ۱ مگابایت کاهش یافت.

کاهش اندازه بلاک بیت کوین با هدف مواردی از جمله جلوگیری از کاهش کلاه برداری و جلوگیری از حملات اینترنتی انجام شد، اما در مقابل این کاهش اندازه بلاک بیت کوین، سرعت شبکه را کاهش داد و ظرفیت محدودی برای افزایش مقیاس تراکنش ها ایجاد شد.

چرا اندازه بلاک بیت کوین مهم است؟

هرچه اندازه بلاک بیت کوین بزرگ تر باشد، تراکنش های بیشتری را می توان در هر زمان معینی در بلاک چین پردازش کرد؛ درنتیجه تراکم شبکه کمتر می شود و در زمانی که حجم تراکنش ها بالاست، سرعت تراکنش ها بیشتر خواهد شد. نسخه های جدیدتر بیت کوین که همان هاردفورک ها هستند، دقیقاً به همین دلیل ساخته شدند.

چند ساعت یا حتی چند روز منتظر ماندن برای انجام یک تراکنش، تجربه بدی را برای کاربر به ارمغان می آورد و درنهایت به پذیرش ارزهای دیجیتال لطمه می زد. برای ماینرها تراکنش های سریع تر مستلزم کارمزد بالاتری بود و کندی شبکه در درازمدت برای همه گران تمام می شد. این مورد مشکلی بزرگ در شبکه اصلی بیت کوین بود؛ بنابراین بدیهی بود چیزی باید تغییر کند تا بلاک چین از نظر زمان تراکنش و مقیاس پذیری کارآمدتر شود.

محدودیت اندازه بلوک بیت کوین پارامتری در پروتکل بیت کوین است که اندازه بلوک های بیت کوین را محدود می کند؛ بنابراین تراکنش ها در شبکه هر ۱۰ دقیقه یک بار تأیید می شوند. اگرچه بیت کوین بدون این پارامتر راه اندازی شد، ساتوشی ناکاموتو محدودیت اندازه بلوک ۱ مگابایتی را زمانی که هنوز توسعه دهنده اصلی پروژه بود، اضافه کرد که به سه تا هفت تراکنش در ثانیه تبدیل می شود.

در سال ۲۰۱۷، محدودیت اندازه بلوک بیت کوین با محدودیت وزن بلوک ۴ میلیون «واحد وزنی» جایگزین شد. این تغییر نحوه شمارش داده ها در بلوک ها را تغییر داد و وزن برخی داده ها بیشتر از داده های دیگر شد.

چرا اندازه بلاک بیت کوین مهم است؟

چرا اندازه بلاک بیت کوین موضوع بحث برانگیزی است؟

سقف اندازه بلوک مشکل ساز است و در مورد اینکه آیا می توان از چنین محدودیتی در مشخصات بیت کوین استفاده کرد و چقدر باید باشد، اختلاف نظر وجود دارد. ساتوشی ناکاموتو هرگز به صراحت اشاره نکرده است که الگوریتم بیت کوین دارای محدودیت وزن بلوک است.

گفته می شود او این کار را به عنوان اقدامی ضد هرزنامه انجام داده است تا با ایجاد بلوک های مصنوعی بزرگ بیت کوین، نفوذگر را از تسخیر شبکه بیت کوین با تراکنش های جعلی بازدارد. برخی معتقدند این یک مرحله موقتی است، اگرچه معلوم نیست که او تحت چه شرایطی می خواست سقف اندازه بلوک بیت کوین تغییر کند. کدی که سقف اندازه بلوک را اعمال می کند در کوتاه مدت تولید نشده است.

چند سال پس از خروج ساتوشی ناکاموتو از پروژه، توسعه دهندگان و مصرف کنندگان درمورد موقتی بودن و ضرورت محدودیت اندازه بلوک بحث کردند. با افزایش پایگاه کاربران بیت کوین، برخی استدلال کردند زمان آن رسیده است که محدودیت اندازه بلوک را به طورکلی افزایش دهیم یا حذف کنیم؛ به خصوص قبل از اینکه بلاک های بیت کوین با تراکنش های بیش ازحد سنگین شوند.

اندازه بلوک یک پارامتر حفاظتی حیاتی است که نباید برداشته شود، یا حداقل باید با دقت بیشتری برداشته شود. برخی دیگر ادعا می کنند اندازه بلوک ۱ مگابایتی ساتوشی ناکاموتو خیلی بزرگ است و خواستار محدودیت و اندازه بلوک کمتر شده است. علاوه بر این، از آنجا که بیت کوین غیرمتمرکز است، هیچ جامعه یا فردی تصمیم هایی مانند افزایش یا کاهش اندازه بلوک را کنترل نمی کند.

چرا بلاک های بیت کوین مجاز نیستند خیلی کوچک باشند؟

توجه داشته باشید که تقریباً هر چیزی درباره سقف اندازه بلوک بیت کوین و خطرات بزرگ یا کوچک شدن آن قابل بحث است. شبکه بیت کوین تنها درصورتی تعداد محدودی از تراکنش ها را انجام می دهد که بلاک های بیت کوین خیلی کوچک باشند.

کوچک بودن بلوک های بیت کوین ممکن است به این معنا باشد که فضای کافی در این شبکه ها وجود نخواهد داشت. «جنگ قیمت» هزینه تراکنش برای اعتبارسنجی تراکنش ها، بیشتر کاربران را از استفاده کامل از بیت کوین می ترساند. درعوض می تواند به دنیایی کمک کند که در آن تنها نهادهایی بانک مانند با یکدیگر معامله می کنند؛ درحالی که مشتریان روزمره با آن ها حساب دارند.

این موضوع به بانکداری ذخایر کسری، سانسور تراکنش ها و سایر نگرانی های مالی متعارف کمک می کند؛ همان چیزی که بیت کوین قصد داشت از آن جلوگیری کند. همچنین کاربران بیت کوین را ترک خواهند کرد؛ زیرا بلاک ها بسیار کوچک هستند. در این صورت کاربران می توانند انتخاب کنند به یک ارز دیجیتال رقیب روی بیاورند یا این شکل از فناوری را کامل کنار بگذارند.

چرا بلاک های بیت کوین مجاز نیستند خیلی کوچک باشند؟

چرا بلاک های بیت کوین نباید خیلی بزرگ باشند؟

اگر اندازه بلاک های بیت کوین خیلی بزرگ باشند، هزینه عملیاتی نودها افزایش پیدا می کند و راه اندازی یک گره بیشتر از حد معمول طول می کشد.

اهمیت Block size در چیست؟

اندازه یک بلاک محدودیتی را بر تعداد تراکنش هایی که شبکه بیت کوین می تواند در هر ثانیه پردازش کند تحمیل می کند؛ بنابراین می توان دید توانایی شبکه در مقیاس پذیری را مهار خواهد کرد. هنگامی که بلوک ها پر می شوند، شبکه شلوغ خواهد شد و هزینه های تراکنش به طور چشمگیری افزایش می یابد.

در آغاز سال ۲۰۱۳، متوسط اندازه بلوک بیت کوین تقریباً ۱۲۵ کیلوبایت بود. تا ماه می ۲۰۱۵، افزایش پذیرش به افزایش ۲۴۰ درصدی اندازه بلوک از سال ۲۰۱۳ منجر شد؛ یعنی از ۱۲۵ کیلوبایت به تقریباً ۴۲۵ کیلوبایت. با این حال، TradeBlock ارائه دهنده ابزار تجارت کریپتو تخمین زد بلاک ها حداقل چهار بار در روز به حد ۱ مگابایت رسیده اند.

در سال ۲۰۱۵، شیوع فزاینده بلوک ها در نزدیکی مرز داده های تراکنش ها، با نگرانی های مربوط به کندی قابل توجه در پردازش تراکنش ها و افزایش کارمزدها، در جریان اصلی رمز ارزها نفوذ کرد.

افزایش کارمزدها و تأخیر در پردازش تراکنش ها سبب تضعیف خدمات اصلی زیربنای بیت کوین می شود؛ زیرا بسیاری از افراد جامعه نگران هستند ازدحام شبکه و افزایش هزینه نقل و انتقالات، پذیرش بیت کوین را کاهش دهند. در آن زمان، TradeBlock تخمین زد که «حداقل برخی از تراکنش های قابل قبول به دلیل مشکلات ظرفیت شبکه در ۳ درصد مواقع از ابتدای سال، با تأخیر تأیید می شوند».

اهمیت Block size در چیست؟

چرا اندازه بلاک افزایش پیدا می کند؟

در طول سال ها، بیت کوین شاهد پیشنهادهای متعددی بوده و حاکی از آن است که برای کاهش کارمزدها، پردازش تراکنش های بیشتر در ثانیه و اجازه دادن به بیت کوین برای رقابت با فناوری های رایج پرداخت، به افزایش بلاک نیاز است. در ۴ می ۲۰۱۵، گاوین آندرسن مقاله ای با عنوان «چرا افزایش اندازه حداکثر بلوک ضروری است» منتشر کرد. با وجود اینکه میانگین بلوک BTC در آن زمان تنها ۳۰ تا ۴۰ درصد پر بود. آندرسن هشدار داد:

«اگر تعداد تراکنش های منتظر به اندازه کافی زیاد شود، نتیجه نهایی یک شبکه بیش ازحد اشباع شده خواهد بود که مشغول انجام هیچ کار سازنده ای نیست. در این شرایط به احتمال زیاد مردم استفاده از بیت کوین را متوقف می کنند؛ زیرا تأیید تراکنش به طور فزاینده ای قابل انجام نخواهد شد».

در اواخر همان ماه، آندرسن اظهار داشت اگر جامعه نتواند درباره اجرای افزایش اندازه بلوک به اجماع برسد، کار خود را به سمت بیت کوین XT تغییر خواهد داد. نسخه ۰.۱۰ بیت کوین XT در دسامبر ۲۰۱۴ توسط توسعه دهنده Bitcoin Core و منتقد برجسته محدودیت بلوک ۱ مگابایتی Mike Hearn راه اندازی شد.

اندازه بلاک و Blockmaxsie

در ۴ ژوئن ۲۰۱۵، آندرسن مدافع این بود که ماینرها و نودها باید بتوانند به طور مستقل درباره اندازه بلوک ها تصمیم بگیرند، با این استدلال که جامعه باید محدودیت را حفظ کند و ببیند هزینه تراکنش ها چقدر باید افزایش یابد تا زمانی که ماینرها متوجه شوند و خودشان blockmaxsie را بالا ببرند؛ یعنی ماینرها بلوک هایی ایجاد می کنند که اندازه متوسط بلوک را نه افزایش و نه کاهش می دهند.

در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۵، بیانیه ای مبنی بر معرفی بلوک های ۸ مگابایتی که توسط استخرهای استخراج بزرگ چینی F۲pool، BTCChina، Antpool، Huobi  و BW امضا شده بود، به صورت آنلاین منتشر شد که نشان دهنده تقاضا برای بلوک های بزرگ تر بود.

در ۲۲ ژوئن ۲۰۱۵، اندرسن پیشنهاد بهبود بیت کوین (BIP) ۱۰۱ را منتشر کرد که از «جایگزینی حداکثر اندازه ثابت یک مگابایت بلوک با حداکثر اندازه ای که در طول زمان با سرعت قابل پیش بینی رشد می کند» حمایت می کرد.

اندازه بلاک و Blockmaxsie

کدام پیشنهادهای افزایش اندازه بلاک مورد حمایت جامعه قرار گرفت؟

بیت کوین XT، بیت کوین کلاسیک و Segwit از جمله طرح هایی برای افزایش اندازه بلاک بیت کوین بودند که بیشترین حمایت جامعه را در طول سال ۲۰۱۶ دریافت کردند، اما هیچ کدام موفق به افزایش اندازه بلوک نشدند.

در ژانویه ۲۰۱۶، BIP۱۰۱ از پروتکل بیت کوین XT به نفع افزایش اندازه بلوک یک باره به ۲ مگابایت حذف شد. تا ژانویه ۲۰۱۷، کمتر از ۳۰ نود بیت کوین XT توسط ماینرها نگهداری می شد. با وجود فروپاشی بیت کوین XT، پیشنهاد ها به نفع افزایش اندازه بلوک زیاد شد.

در آن زمان، بیت کوین کلاسیک به عنوان وسیله ای برای افزایش اندازه بلوک ظاهر شد که به نظر می رسید بیشترین حمایت جامعه را پس از راه اندازی آن در ۱۰ فوریه ۲۰۱۶ به دست آورد. فورک پیشنهادی از افزایش اندازه بلوک یک باره ۲ مگابایتی پشتیبانی کرد.

با وجود اینکه بیت کوین کلاسیک به سرعت پشتیبانی شد، نتوانست حمایت بیش از ۷۵ درصد ماینرها را جلب کند و به این ترتیب، نتوانست به عنوان زنجیره غالب ظاهر شود. بیت کوین کلاسیک درنهایت پس از تعهد توسعه دهندگان پروژه از زنجیره بیت کوین کش در سال ۲۰۱۷، فعالیت خود را متوقف کرد.

در ۲۰ فوریه ۲۰۱۶، میزگرد بیت کوین، کنسرسیومی که بسیاری از مشاغل، صرافی ها، کیف پول ها و استخرهای استخراج پیشرو در سال ۲۰۱۶ را نمایندگی می کرد، طرحی را برای یک هارد فورک از بلاک چین بیت کوین ترسیم کرد که سبب شد SegWit (طرح بهبود شبکه بیت کوین در راستای رفع مشکلات انعطاف پذیری و افزایش ظرفیت بلاک بیت کوین) معرفی شود.

چرا بیت کوین فورک و تقسیم شد؟

ناتوانی جامعه در یافتن اجماع درباره پیشنهادی برای افزایش اندازه بلاک منجر به هارد فورک بلاک چین بیت کوین در آگوست ۲۰۱۷ شد؛ درحالی که طرح های متعددی که از تغییر محدودیت اندازه بلوک حمایت می کردند نتوانستند پشتیبانی لازم برای تغییرات را جمع آوری کنند و کارمزد تراکنش ها تا اواسط سال ۲۰۱۷ به شدت افزایش یافته بود.

در آگوست ۲۰۱۵، میانگین کارمزد تراکنش بیت کوین تنها ۰.۵۰ دلار بود؛ با این حال، تا ژوئن ۲۰۱۷، متوسط هزینه ها ۱۰ برابر افزایش یافت و به حدود ۵ دلار رسید. با توجه به اینکه تقریباً نیمی از جمعیت جهان با کمتر از ۵.۵ دلار در روز زندگی می کردند، به نظر می رسید کارمزدهای بالا BTC را برای جمعیت های در حال توسعه جهان کاملاً غیر قابل استفاده کرد و سبب فشار مجدد از درون جامعه رمزنگاری برای انجام یک هارد فورک فعال شد.

در ۱ آگوست ۲۰۱۸، بیت کوین کش (BCH) با موفقیت از بیت کوین جدا شد و شبکه بیت کوین را به دو بخش تقسیم کرد. BCH علاوه بر اجرای الگوریتم تنظیم سختی، محدودیت اندازه بلوک ۸ مگابایتی را معرفی کرد. در ماه می ۲۰۱۸، BCH تحت یک هارد فورک قرار گرفت تا اندازه بلوک را به ۳۲ مگابایت افزایش دهد.

با این حال، پس از آن بار دیگر در ماه نوامبر در یک تقسیم شبکه که شاهد ظهور زنجیره رقیب بیت کوین SV بود، یک هارد فورک را پشت سر گذاشت. سرانجام با پشتیبانی از اندازه بلوک ۱۲۸ مگابایت، ارتقای بیت کوین SV حداکثر اندازه بلوک را در جولای ۲۰۱۹ به ۲ گیگابایت افزایش داد.

چرا بیت کوین فورک و تقسیم شد؟

مزایا و معایب افزایش اندازه بلاک بیت کوین

بحث درباره اینکه آیا بیت کوین به بلاک های بزرگ تری نیاز دارد یا نه، سال ها ادامه داشته است. چندین استدلال می توانند درباره اینکه چرا توسعه دهندگان باید یا نباید این گزینه را بررسی کنند، مطرح شد. برخی از مزایا و معایب افزایش اندازه بلاک بیت کوین به شرح زیر هستند:

مزایای افزایش اندازه بلاک بیت کوین

مزایای افزایش اندازه بلاک بیت کوین به شرح زیر است:

  • کارمزد تراکنش کمتر
  • ظرفیت تراکنش بیشتر برای رقابت با سایر سیستم های پرداخت
  • استفاده از بیت کوین برای پرداخت های خرد

معایب افزایش اندازه بلاک بیت کوین

معایب افزایش اندازه بلاک بیت کوین به شرح زیر است:

  • تبدیل شدن به یک گره کامل به دلیل بلوک های بزرگ تر گران تر می شود.
  • درصورت تحقق طرح کلی، نگرانی درباره تمرکز بیشتر است.
  • مشکلات امنیتی ناشی از گره های کامل گروه بندی شده که نقاط شکست ایجاد می کند.
  • از آنجا که هیچ کس به طور رسمی «مسئول» بیت کوین نیست، دستیابی به اجماع در این موضوع بسیار چالش برانگیز است.

داده های تراکنش در یک بلاک بیت کوین

مؤلفه اصلی دیگر بلوک بیت کوین، داده های تراکنش است که اکثریت اطلاعات داخل ساختار داده بلوک بلاک چین را تشکیل می دهد. اولین تراکنش موجود در هر بلاک جدید به عنوان تراکنش تولیدی یا تراکنش کوین بیس (که نباید با صرافی ارز دیجیتال Coinbase اشتباه گرفته شود) شناخته می شود و مسئول تولید BTC جدید به منزله بخشی از پاداش بلاک برای ماینر موفق است. این تراکنش اولیه به وضوح مشخص می کند کدام آدرس های بیت کوین حق دریافت پاداش بلاک را دارند.

درحالی که تراکنش های سنتی بیت کوین شامل ورودی ها و خروجی ها می شوند، یک تراکنش نسل جدید، BTC را از خود پروتکل استخراج می کند. بقیه داده های تراکنش بلوک شامل آدرس های فرستنده و گیرنده، مقدار BTC در هر تراکنش، امضاهای کلید خصوصی که اجازه ارسال BTC را می دهد و مهرهای زمانی هستند که به صورت رمزنگاری دقیقاً زمان وقوع هر تراکنش را تأیید می کنند.

همان طور که قبلاً ذکر شد، اندازه بلوک بیت کوین از نظر تاریخی به یک مگابایت داده محدود می شد؛ با این حال شبکه بیت کوین از ویژگی ای به نام SegWit نیز پشتیبانی می کند که داده های امضای تراکنش را قادر می سازد تا به شیوه ای کارآمد تفکیک و کامپایل شوند. همچنین این ویژگی بلاک را در 1 مگابایت نگه می دارد؛ درحالی که فضای بلوک را برای داده های تراکنش افزایش می دهد.

داده های تراکنش در یک بلاک بیت کوین

Satoshi Vision چیست؟

صرافی های جدید بلاک چین و بازارهای NFT همچنان بسیاری از محصولات دیجیتال جدید را برای فروش تولید می کنند. تمام این داده ها باید در بلاک چین ذخیره شوند. بلاک چین اولیه بیت کوین ۲۰۰۹ دارای اندازه بلوک ۱ مگابایتی است و به طور متوسط تنها می تواند چند صد تراکنش را در خود جای دهد. از آن زمان تاکنون تغییراتی صورت گرفته و اندازه بلوک ها در نسخه های جدید افزایش یافته است. یکی از این بلاک چین های جدید بیت کوین Satoshi Vision است.

فورک برای تغییر

همان طور که کامپیوترها قدرتمندتر شده اند و سرعت شبکه پیوسته افزایش یافته است، توسعه دهندگان توانسته اند بلاک چین ها را به روز کنند. اضافه کردن اندازه بلوک های بزرگ تر به رفع اشکالات اولیه کمک کرد. به این ارتقاها فورک می گویند.

برخی از این به روزرسانی ها با نسخه های قبلی سازگار بودند و به بیت کوین اجازه می دادند به جای رایانه هایی که از نسخه های جدید و قدیمی نرم افزار استفاده می کردند، استفاده شوند. بلاک چین های دیگر کدهایی داشتند که آن قدر متفاوت بودند که نحوه عملکرد بلاک چین را تغییر دادند. فورک هایی مانند لایت کوین (اندازه بلوک ۴ مگابایت) و بیت کوین کش (اندازه بلوک ۸ مگابایت) به قدری متفاوت بودند که مجبور شدند از بلاک چین اصلی جدا شوند.

با تعداد بیشتری از افراد که مایل به سرمایه گذاری در بیت کوین، قراردادهای هوشمند و NFT هستند، تقاضا برای دارایی های دیجیتال رشد کرده است. تقاضای فزاینده برخی توسعه دهندگان را برانگیخته است تا راه حل مقیاس پذیر جدیدی مانند بلاک چین BSV برای بازار ارز دیجیتال و NFT ایجاد کنند.

بلاک چین BSV چیست؟

بیت کوین ساتوشی ویژن (که بیت کوین SV یا BSV نیز نامیده می شود) یک ارتقا جذاب و نسبتاً جدید است که تفاوت های قابل توجهی با بلاک چین اصلی بیت کوین در سال ۲۰۰۹ دارد. از نظر فنی، بیت کوین SV یک هارد فورک پروتکل بلاک چین بیت کوین کش است. این هارد فورک در سال ۲۰۱۸، یک سال پس از ایجاد بیت کوین کش، توسعه یافت.

این شبکه جدید ارز دیجیتال منحصربه فرد خود را به نام BSV دارد. بیت کوین SV در حال حاضر بیش از ۱۰۰۰ توسعه دهنده دارد که به طور فعال روی آن کار می کنند تا از عملکرد بی درنگ و پایدار و ایمن آن اطمینان حاصل کنند. یکی از بزرگ ترین تفاوت های بیت کوین SV و نسخه های قبلی، اندازه بلوک است که درواقع بسیار بزرگ تر از اندازه بلوک استاندارد BTC خواهد بود. BSV در حال حاضر دارای اندازه بلوک ۴ گیگابایت است.

بلاک چین BSV چیست؟

چرا اندازه بلاک BSV مهم است؟

اهمیت اندازه بلاک BSV در مزایای بی شماری است که ارائه می دهد. در ادامه به برخی از این مزایا اشاره می کنیم:

بالا رفتن سرعت معاملات

افزایش اندازه بلاک بیت کوین به این معناست که ماینرها می توانند به سرعت تراکنش های جدید را به یک بلوک موجود اضافه کنند. درنتیجه بلاک چین بسیار سریع تر عمل می کند، حتی زمانی که شبکه بسیار شلوغ باشد. BSV تمام مشکلات مربوط به پروتکل های استاندارد بیت کوین را از بین می برد.

بلاک چین BSV حدود ۳۰۰ تراکنش در ثانیه را با حداکثر ظرفیت بار ۲۸۰۰ انجام می دهد و این در مقایسه با بلاک چین BTC که تنها ۴.۶ تراکنش در ثانیه را مدیریت می کند بسیار بالاست.

مقیاس پذیری نامحدود

BSV برای کار در شرایط ترافیک سنگین ساخته شده است. BSV می تواند چندین هزار کاربر را در یک ثانیه مدیریت کند. توسعه دهندگان BSV قصد دارند با سیستم های پرداخت مانند Visa و MasterCard رقابت کنند.

کارمزد تراکنش بسیار پایین

از آنجا که BSV در پردازش تراکنش ها کارآمد است، هزینه کمی برای ماینرها و کاربران دارد. از دیدگاه مشتری BSV  یک ارز دیجیتال جذاب است و اگر نمی خواهید هزینه های زیادی را برای انتقال سریع ارزهای دیجیتال بپردازید بسیار کارآمد خواهد بود.

فضای ذخیره سازی بزرگ برای برنامه ها و راه حل های سفارشی شده

فناوری بلاک چین دیگر به تراکنش های رمزنگاری محدود نمی شود. توسعه دهندگان راه هایی پیدا کرده اند که اشکال دیگری از دارایی های دیجیتال مانند قراردادها، سوابق شخصی و تصاویر را در بلاک چین جمع آوری کنند. این بدان معناست که فضایی برای ذخیره سازی پایگاه های داده برنامه های سفارشی در یک بلاک چین وجود خواهد داشت.

برنامه کاربردی بیمارستانی را تصور کنید که سوابق پزشکی الکترونیکی را ذخیره می کند، یا یک بازار NFT که آثار هنری دیجیتال را داخل بلوک ها در یک پایگاه داده غیرمتمرکز ذخیره خواهد کرد. در این شرایط بیت کوین SV بلوک هایی دارد که به اندازه کافی بزرگ هستند و همه اطلاعات را در خود جای می دهند.

سخن پایانی

اجرای فناوری بلاک چین توسط بیت کوین بر یک سیستم نسبتاً ساده و در عین حال ظریف از ضرب بلوک های جدید و حفظ امنیت شبکه متکی است. اگرچه این اتفاق به طور خاص در آناتومی بلاک مخصوص بلاک چین بیت کوین می افتد، بسیاری دیگر از شبکه های PoW از ساختار داده بلوک بلاک چین بسیار مشابهی استفاده می کنند.

این شبکه ها ممکن است تفاوت هایی داشته باشند که شامل اندازه های مختلف بلاک یا زمان بلوک ها می شوند، اما سیستم های کلی استخراج کننده ها، بلاک ها و معماری بلاک چین آن ها به طورکلی یکسان است.

اندازه یک بلاک محدودیتی را بر تعداد تراکنش هایی که شبکه بیت کوین می تواند در هر ثانیه پردازش کند تحمیل می کند و بنابراین می توان دید که توانایی شبکه در مقیاس پذیری را مهار خواهد کرد. هنگامی که بلوک ها پر می شوند، شبکه شلوغ خواهد شد و هزینه های تراکنش به طور چشمگیری افزایش می یابد؛ به همین دلیل اندازه بلاک اهمیت زیادی دارد.

پرسش های متداول

اندازه بلاک فضایی است که دسته ای از تراکنش های بیت کوین در آن قرار می گیرند. بلاک ها در یک دفتر کل غیرمتمرکز به نام بلاک چین ذخیره می شوند. در نخستین روزهای راه اندازی بیت کوین، اندازه بلاک در شبکه بیت کوین می توانست ۳۶ مگابایت اطلاعات تراکنش ها را در خود ذخیره کند که بعدها در سال ۲۰۱۰ این اندازه به ۱ مگابایت کاهش یافت.

اندازه یک بلاک محدودیتی را بر تعداد تراکنش هایی که شبکه بیت کوین می تواند در هر ثانیه پردازش کند تحمیل می کند و بنابراین می توان دید توانایی شبکه در مقیاس پذیری را مهار خواهد کرد. هنگامی که بلوک ها پر می شوند، شبکه شلوغ خواهد شد و هزینه های تراکنش به طور چشمگیری افزایش می یابد.

هرچه اندازه بلاک بیت کوین بزرگ تر باشد، تراکنش های بیشتری را می توان در هر زمان معینی در بلاک چین پردازش کرد؛ درنتیجه تراکنش ها سریع تر انجام می شوند.

اگر بلاک های بیت کوین خیلی کوچک باشند، بسیاری از تراکنش ها توسط شبکه بیت کوین قابل پردازش نیستند.

اگر اندازه بلاک های بیت کوین خیلی بزرگ باشند، هزینه عملیاتی نودها افزایش پیدا می کند و راه اندازی یک گره بیشتر از حد معمول طول می کشد.

ادامه مطلب
سوشال تریدینگ چیست و چگونه انجام می‌شود؟
سوشال تریدینگ چیست و چگونه انجام...

سوشال تریدینگ (Social trading) مانند رسانه های اجتماعی است که در آن ها افکار افراد تأثیرگذار یا همان «اینفلوئنسرها» درباره نحوه تجارت به اشتراک گذاشته می شود. بسیاری از افراد این اینفلوئنسرها را -چه اعتبار لازم برای توصیه های خود داشته و چه نداشته باشند- دنبال می کنند. همچنین بسیاری از مردم از حرکات آن ها بدون توجه به داشتن نفع مالی برایشان استفاده می کنند.

سوشال تریدینگ (Social Trading) چیست؟

Social trading راهی برای سرمایه گذاری است که در آن می توانید از استراتژی های سرمایه گذاری دیگران استفاده کنید. بیشتر مشاوران استفاده از استراتژی های دیگران را حتی اگر برای شما سودآور باشد، یا شما را از صرف زمان زیاد برای یافتن فرصت ها یا استراتژی های معاملاتی نجات دهد، توصیه نمی کنند؛ زیرا ممکن است آنچه کپی می کنید با نیازهای شما مطابقت نداشته باشد؛ بنابراین اگر اطلاعات لازم برای استفاده از اطلاعات به اشتراک گذاشته شده در Social trading را نداشته باشید، ممکن است به سرعت دچار مشکل شوید.

تفاوت سوشال تریدینگ و کپی تریدینگ

کپی تریدینگ یک رویکرد معاملاتی است که در آن بخش هایی از استراتژی شخص دیگر کپی می شود. عناصر کپی شده می تواند شامل انواع سفارش و تخصیص باشد؛ بنابراین حتی اگر پلتفرم های سوشال تریدینگ به شما اجازه تعامل با معامله گر دیگر را می دهند، ممکن است لازم باشد در انتخاب تنها بخشی از یک استراتژی محتاط باشید و با توجه به اهداف خود از آن استفاده کنید.

همچنین اگر استراتژی های چند معامله گر مختلف را با هم بچینید، به ویژه اگر از اقدامات خود مطمئن نباشید، ممکن است با پیروی از استراتژی یک نفر، بیشتر در معرض خطر قرار بگیرید. همچنین باید توجه داشته باشید عملکرد موفق گذشته، به خصوص در این بازارهای نامطمئن نتایجی در آینده ندارد و لازم است شما حداقل پنج سال سابقه تجارت داشته باشید.

سوشال تریدینگ چگونه انجام می شود؟

سوشال تریدینگ سرمایه گذاران مبتدی و باتجربه تر را در یک پلتفرم تجارت اجتماعی مشترک گرد هم می آورد تا بتوانند استراتژی ها و ایده های معاملاتی را به اشتراک بگذارند. آن ها می توانند سرمایه گذاران دیگر را جست وجو کنند، عملکرد تاریخی آن ها را ببینند، فعالیت معاملاتی آن ها را مطالعه کنند و قبل از تصمیم گیری درباره اینکه آیا می خواهند حرکت های خود را برای پرتفوی خود کپی کنند، از آن ها سؤال بپرسند. ایده این است که شما باید معامله گری را پیدا کنید که بیشتر با نیازهای شما مطابقت دارد و سپس با یک کلیک فعالیت او را تکرار کنید. حتی می توانید از برخی اطلاعات آن ها استفاده کرده و با توجه به نیاز خود بخشی یا تمام آن را کپی کنید.

سوشال تریدینگ چقدر هزینه دارد؟

معمولاً هیچ هزینه اضافی برای تجارت اجتماعی وجود ندارد؛ زیرا پلتفرم های تجارت اجتماعی در حال حاضر از کارمزدهای عادی معاملاتی و غیر معاملاتی درآمد کسب می کنند؛ همان هزینه هایی که هنگام معامله مستقل در پلتفرم پرداخت می کنید؛ سرمایه گذارانی که کپی می شوند، با توجه به دارایی های تحت مدیریت و بازده ماه به ماه، از پلتفرم پاداش دریافت می کنند.

مزایا و معایب  سوشال تریدینگ چیست؟

همان طور که گفتیم، سوشال تریدینگ مانند یک شبکه اجتماعی است. این شبکه که مختص تجارت اجتماعی است، مزایا و معایب خاص خود را دارد که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم.

مزایا

  • معامله گران موفق می توانند با ارائه سیگنال در پلتفرم سود کسب کنند.
  • امکان کسب سود با کپی کردن معاملات برای افراد مبتدی وجود دارد.
  • می توان نتایج معاملات دیگران را به صورت لحظه ای در آن دنبال کرد.
  • معامله گران می توانند در آن به برقراری ارتباط و تعامل با یکدیگر بپردازند و از تحلیل ها و پیش بینی های هم استفاده کنند.
  • ارائه شفاف اطلاعات بدون هیچ گونه مخفی کاری
  • راهی سریع و آسان برای افرادی که به دنبال یادگیری و رشد سریع در زمینه معامله گری هستند.

معایب

  • ممکن است معامله گران مبتدی تحت تأثیر قرار بگیرند و راه اشتباه را انتخاب کنند.
  • افراد غیرمتخصص نیز می توانند اطلاعات و نظرات خود را به اشتراک بگذارند؛ بنابراین لازم است قبل از استفاده از هر نوع نظر و اطلاعات به خوبی تحقیق و بررسی شود.
  • در سوشال تریدینگ به میزان ریسک پذیری و سطح اطلاعات مخاطبان توجهی نمی شود.

مزایا و معایب  سوشال تریدینگ چیست؟

آیا سوشال تریدینگ امن است؟

بیشتر مشاوران تجارت اجتماعی «Social trading» را توصیه نمی کنند؛ زیرا زمینه ای را که آن ها برای ایمن نگه داشتن شما و رسیدن به اهداف مالی شخصی تان انجام می دهند، ایجاد نمی کند. وقتی با مشاورانی کار می کنید که برنامه های مالی را انجام می دهند، به کمک آن ها می توانید به درآمد، هزینه ها و دارایی های خود نگاهی بیندازید و تعیین کنید چقدر می توانید با خیال راحت برای رسیدن به اهداف مالی خود سرمایه گذاری کنید. سپس مشاوران برای تعیین اهداف مالی و بررسی میزان تحمل ریسک شما با شما همکاری می کنند و بعد از آن یک برنامه مالی می سازند تا در رسیدن به این امتیازها به شما کمک کنند.

مشکل Social trading این است که شاید دیرتر از سایر افراد آن ها را انجام دهید؛ بنابراین ممکن است از اینکه می توانید با خیال راحت سرمایه گذاری کنید یا حتی از اهداف مالی و میزان تحمل ریسک خود کاملاً آگاه نباشید؛ از این رو صرف کپی کردن از شخص دیگری ممکن است شما را از هدفتان دور کند؛ زیرا اهداف او احتمالاً با اهداف شما متفاوت است.

نگرانی دیگر این است که برخی از این «معامله گران» ممکن است برای پیشبرد یک استراتژی سرمایه گذاری خاص به نفع شخص دیگری، مانند یک شرکت، دستمزد دریافت کنند. آن ها ممکن است تضاد منافع خود را اعلام نکنند، اما ممکن است سبب انحراف توصیه های آن ها شود؛ بنابراین اگر از نظر مالی به خوبی آگاه نباشید، در معرض خطر بیشتری قرار می گیرید.

از این رو اگر تصمیم دارید به این مسیر بروید، باید خطرات را به حداقل برسانید. برای انجام این کار بهتر است با یک مشاور کار کنید، سپس درباره معامله گرانی که دنبال می کنید، تحقیق کنید و ببینید آیا معتبر هستند و عملکرد تاریخی آن ها چگونه است. شما باید ماه ها به دنبال نتایج باشید و بدانید آن ها به کدام سطوح ریسک می پردازند؛ بنابراین لازم است پیش از هر اقدامی احتیاط کنید.

آیا سوشال تریدینگ امن است؟

سیگنال های معاملاتی چیست؟

با توجه به پلتفرم و تنوع معامله گران در آن، شخصی که دنبال می کنید ممکن است از شما آگاه تر نباشد، اما اگر تمام مراحل آماده سازی اولیه را برای تعیین میزان سرمایه گذاری (و ضرر) انجام داده اید، همچنین اهداف مالی و میزان تحمل ریسک خود را با توجه به همه موارد مشخص کرده اید، تصمیم می گیرید که از چه گزینه هایی برای رسیدن به اهداف خود استفاده کنید.

همچنین با یادگیری و استفاده از تحلیل تکنیکال می توانید به شناسایی زمان مناسب معامله در طیف وسیعی از بازارها بپردازید. عملکرد سیگنال یک پلتفرم معاملات آنلاین خوب به شما پیشنهاد خرید و فروش می دهد.

چگونه می توان از شاخص های احساسات بازار استفاده کرد؟

یکی از رایج ترین راه ها برای شناسایی گرایش های معامله گران، استفاده از احساسات بازار است. این حالت روحیه فعالان بازار مالی را نشان می دهد، اما می تواند بینش هایی درباره این به شما بدهد که چه چیزی و چه زمانی معامله می شود. سنجش احساسات بازار می تواند سخت باشد؛ زیرا عوامل زیادی وجود دارد که می توانند بر خوش بین بودن یا بدبین بودن معامله گران تأثیر بگذارند، اما برخی معیارهایی که باید در نظر گرفته شوند عبارت اند از: تعهد معامله گر، احساسات مشتری، شاخص نوسانات و نسبت احساسات بالا/ پایین.

اهمیت تجارت اجتماعی برای صنعت سرمایه گذاری

بسیاری از مردم به دنبال فرصت های جدید سرمایه گذاری در بازار سهام و ارزهای دیجیتال هستند؛ با این حال بخش بزرگی از این سرمایه گذاران تازه وارد هستند. از این نظر، مشارکت در تجارت اجتماعی بهترین راه برای آن ها برای شروع سفر سرمایه گذاری است. هنگامی که سرمایه گذاران اطلاعاتی را درباره سرمایه گذاری یا رویدادهایی که در بازارها و صنایع رخ می دهد به اشتراک می گذارند، تازه واردان دانش بیشتری در زمینه سرمایه گذاری به دست می آورند.

همچنین می توانند افکار خود را به اشتراک بگذارند یا حتی سؤال بپرسند؛ بنابراین استفاده از یک پلتفرم امن به سرمایه گذاران اطمینان بیشتری می دهد که به آن ها کمک می کند تا شهرت خود را در صنعت افزایش دهند.

معرفی بهترین پلتفرم های سوشال تریدینگ

اکنون که با مفهوم و کارایی پلتفرم های سوشال تریدینگ آشنا شدیم، سؤالی که مطرح می شود این است که کدام پلتفرم های سوشال تریدینگ خدمات بهتری را ارائه می دهند. در حال حاضر تعدادی از پلتفرم های سوشال تریدینگ در میان کاربران محبوبیت بیشتری پیدا کرده و گزینه مناسب تری هستند. در لیست زیر بهترین پلتفرم های سوشال تریدینگ معرفی شده اند.

معرفی پلتفرم eToro

eToro یکی از اصلی ترین و قدیمی ترین پلتفرم های سوشال تریدینگ است که از سال 2006 فعالیت خود را شروع کرد. این پلتفرم در بیش از 140 کشور جهان، خدمات خود را به حدود 10 میلیون کاربر ارائه می دهد. کاربران eToro این امکان را دارند تا از طریق این پلتفرم به 1600 کلاس دارایی و بازارهای مالی مختلف همچون سهام، ارزها، اوراق قرضه، ارزهای دیجیتال، کالاها و مشتقات دسترسی داشته باشند.

بخش سوشال تریدینگ این پلتفرم نیز در سطح جهانی در دسترس کاربران قرار گرفته و دارای فناوری CopyTrade است. همچنین از طریق این فناوری بروکر انواع مختلفی از روش های معاملاتی را در اختیار کار قرار داده است. کاربر می تواند به دلخواه خود یک یا چند طرح معاملاتی را دنبال کنند.

معرفی پلتفرم Tornado

این پلتفرم مناسب معامله گرانی است که با اهداف بلند مدت مالی، به دنبال راه های بهتری برای پس انداز هستند. در واقع به منظور پیش برد این هدف، کارگزاری Nvstr ترکیبی از ابزارهای تحلیلی پیشرفته و روش های خودکارسازی سرمایه گذاری را به کاربران ارائه می دهد.

همچنین کارگزاری Nvstr با در دسترس قرار دادن گزینه   one-click portfolio optimization به معامله گران مبتدی کمک می کند تا ایدئال ترین تخصیص دارایی خود را با سرعت با ایجاد کنند. این پلتفرم بدون در نظر گرفتن محدودیت حداقل سرمایه اولیه این امکان را می دهد تا طیف وسیعی از کاربران از این خدمات بهره مند شوند. در نهایت کاربران می توانند به صورت رایگان به اطلاعات سرمایه گذاری Capital IQ دسترسی پیدا کنند.

معرفی پلتفرم MQL5 Trading Signals

یکی دیگر از بهترین پلتفرم های سوشال تریدینگ موجود، MQL5 است. در واقع MQL5 یک پلتفرم سوشال تریدینگ همراه با سرویس سیگنال است. MQL5 به طور اختصاصی برای پلتفرم معاملاتی متاتریدر 5 طراحی شده است. کاربران می توانند به طور رایگان از خدمات این پلتفرم و بخش سوشال تریدینگ آن بهره مند شوند؛ اما اگر کاربری بخواهد به طور ویژه یک معامله گر خاص را دنبال کند باید هزینه سیگنال ها را پرداخت کند. این هزینه می تواند از یک معامله گر به معامله گر دیگر متفاوت باشد.

در صورتیکه مایل به استفاده از این پلتفرم باشید لازم است از طریق بروکر به صورت آنلاین اکانت متاتریدر 5 خود را با این پلتفرم لینک کنید. پس از آنکه کاربر شرایط و ضوابط استفاده از MQL5 را پذیرفت، این پلتفرم در تمام اکانت های متاتریدر 5 خدماتی همچون سیگنال های معاملاتی و اجرای خودگار معاملات را ارائه خواهد داد.

از طرف دیگر تریدرهایی هستند که توافق نامه هایی را با این پلتفرم امضا کرده و بر اساس آن موظف هستند تا اطلاعات‎ معاملاتی که در حساب هایشان انجام می دهند را به صورت لحظه ای، در اختیار کاربران قرار دهند. در این پلتفرم تعداد زیادی از تریدرهای ارائه دهنده سیگنال فعالیت می کنند. این تریدرها از جهات مختلف همچون استفاده یا عدم استفاده از معاملات الگوریتمی، مشخصات ریسک،maximum drawdowns  و بازگشت سرمایه، به طور قابل توجهی با یکدیگر متفاوت هستند.

کاربران می توانند بازده هر ارائه دهنده سیگنال را  در وب سایت MQL5 بررسی کرده و بر اساس نتایج معاملات آنها، سایر آمارهای مهم را نیز مشاهده کنند. در نهایت لازم به ذکر است که پلتفرم MQL5 شخصاً معامله ای را برای کاربران اجرا نمی کند؛ بنابراین هر کاربر می تواند به صورت دستی پس از دریافت سیگنال معامله ای را انجام دهد. همچنین این امکان وجود دارد تا کاربر از طریق یک مشاور متخصص (EA) معاملات را به صورت خودکار اجرا کنند.

معرفی پلتفرم ZuluTrade

ZuluTrade نیز یکی دیگر از محبوب ترین پلتفرم های سوشال تریدینگ است. در این پلتفرم کاربران می توانند بر اساس نیازهای خود از میان بیش از 10 هزار تریدر، مناسب ترین گزینه را انتخاب کنند. این پلتفرم با ارائه یک نرم افزار اختصاصی فرایند انتخاب مناسب ترین تریدر را برای کاربران آسان کرده است.

بسیاری از تریدرهای ارائه دهنده سیگنال در پلتفرم ZuluTrade در حساب های دمو معامله کرده و تجربه معاملاتی محدودی دارند. کاربران می توانند با استفاده از یک حساب آزمایشی، خدمات این پلتفرم را بررسی کنند. جهت افتتاح حساب و استفاده از خدمات ZuluTrade لازم است حداقل 100 دلار در حساب خود واریز کنید. در نهایت می توان گفت در این پلتفرم این امکان فراهم شده تا کاربران بسته به شرایط خود تنظیمات را شخصی سازی کنند.

معرفی پلتفرم NAGA

پلتفرم NAGA طیف متنوعی از خدمات از جمله social networking، social trading، Copy Trading و همچنین خدمات مربوط به سرمایه گذاری نوآورانه و… را در دسترس کاربران قرار می دهد. این پلتفرم در سال 2015 شروع به کار کرده و همراه با ابزارهای معاملاتی پیشرفته خدمات سوشال تریدینگ را نیز ارائه می دهد.

کاربران می توانند با حداقل واریز 50 دلار به بیش از 1000 نوع دارایی مختلف دسترسی پیدا کنند. این امکان فراهم شده تا کاربران قبل از شروع با حساب کاربری اصلی از طریق حساب دمو (آزمایشی)، خدمات پلتفرم را بررسی و آزمایش کنند.

معرفی پلتفرم Vantage

بخش سوشال تریدینگ در پلتفرم Vantage، از طریق Vantage AutoTrade انجام شده و توسط Myfxbook پشتیبانی می شود. از طریق این پلتفرم کاربران می توانند با بیش از 90 هزار تریدر از سراسر جهان تعامل داشته باشند.

این پلتفرم در سال 2009 در کشور استرالیا راه اندازی شده و به صورت آنلاین و از طریق مرورگرهای مختلف قابل دسترس است. شما می توانید از حداقل 200 دلار حساب باز کرده و به بیش از 400 نوع دارایی دسترسی پیدا کنید. کاربران Vantage همراه با آمار و ارقام دقیق معاملات، چندین ابزار تحلیلی مختلف نیز در اختیار دارند.

معرفی پلتفرم  IC Markets

IC Markets پلتفرمی است که از طریق آن فرایند سوشال تریدینگ در  Myfxbook و ZuluTrade تسهیل می شود.  ZuluTrade با ارائه قابلیت های سوشال تریدینگ بیشتر به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا سایر تریدرها را بررسی، رتبه بندی کرده و با تریدر مدنظر خود تعامل داشته باشند.

از طرف دیگر پلتفرم IC با هدف ارائه ویژگی تریدر خودکار با Myfxbook وارد همکاری شده است. در نتیجه این همکاری، کاربران IC این امکان را دارند تا استراتژی ها ارائه شده توسط ارائه دهندگان سیگنال در Myfxbook را مستقیماً در حساب معاملاتی IC Markets خود کپی کنند.

پلتفرم IC در متاتریدر 4 در دسترس بوده و علاقمندان می توانند با حداقل 200 دلار در آن حساب باز کنند. همچنین این امکان فراهم است تا در صورت تمایل، از طریق یک حساب دمو، قابلیت ها و خدمات این پلتفرم را بررسی و آزمایش کنید.

معرفی پلتفرم Darwinex

کاربران Darwinex می توانند از پلتفرم webtrader، از خدمات سوشال تریدینگ بهره مند شوند. به این ترتیب کاربران با سایر اعضای جامعه Darwinex تعامل برقرار کرده و سایر تریدرها را دنبال می کنند. کاربرانی که در کنار سوشال تریدینگ به کپی تریدینگ نیز علاقمند هستند می توانند، این کار را با کمک MT4 EA، MQL و API انجام دهند. همچنین این امکان فراهم است تا افراد برای تقویت استراتژی های سرمایه گذاری و معاملاتی خود، استراتژی ها و ربات های تریدینگ را نیز کپی کنند.

در واقع این پلتفرم برای معامله گران حرفه ای که تمایل به استفاده از ابزارهای معاملاتی پیشرفته دارند، گزینه مناسبی است. علاقمندان می توانند با واریز حداقل 500 دلار حساب جدیدی در Darwinex افتتاح کرده و به بیش از 300 دارایی متنوع دسترسی پیدا کنند. در نهایت در صورت تمایل به بررسی و تست قابلیت های این پلتفرم امکان استفاده از یک حساب دمو نیز وجود دارد.

معرفی پلتفرم Axiory

Axiory از طریق اپلیکیشن Axiory CopyTrading خود امکان استفاده از خدمات مرتبط با سوشال تریدینگ را فراهم کرده است. این اپلیکیشن تجارت توسط شریک افیلیت Axiory یعنی Pelican Trading اداره می شود. کاربران تنها از طریق حساب Axiory MAX می توانند در حوزه مربوط به کپی تریدینگ و سوشال تریدینگ شرکت کنند. جهت افتتاح این نوع حساب، به حداقل سپرده 10 دلاری نیاز است، با ورود به حساب کاربری، به 150 دارایی CFD دسترسی خواهید داشت.

Axiory CopyTrading تضمین کننده ارائه داده های عملکردی، فراهم کردن امکان تعامل با سایر معامله گران، و حفظ امنیت آنها است. این برنامه در هر دو دستگاه اندروید و iOS برای معامله گران Axiory در دسترس است. در صورت تمایل به آزمایش و تست قابلیت های این اپلیکیشن امکان ساخت حساب دمو نیز فراهم شده است.

معرفی پلتفرم TickMill

TickMill از طریق شرکت های شخص ثالث، دو سوشال تریدینگ به نام های TickMill CopyTrading و myfxbook را در دسترس کاربران قرار داده است. همچنین برای کاربرانی که قصد دارند تمرکز خود را بیشتر بر روی سوشال تریدینگ قرار دهند پلتفرم Pelican Trading طراحی شده است.

Pelican Trading تحت نظارت FCA است که در آن معامله گران می توانند با یکدیگر چت کنند، خبرهای مهم را با هم به اشتراک بگذارند، سیگنال های معاملاتی را به سایر کاربران ارائه داده و در کپی تریدینگ شرکت کنند. علاقمندان می توانند از با حداقل سپرده 100 دلاری در این پلتفرم حساب باز کرده و از قابلیت ها، ابزارهای معاملاتی و محیط رقابتی آن بهره‎مند شوند. درست مانند اکثر موارد مذکور در بالا، در این پلتفرم نیز امکان ساخت حساب آزمایشی و تست محیط وجود دارد.

سخن پایانی

توجه کنید که فعالیت در هر نوع بازار مالی به دانش و صبر بالا نیاز دارد. این تصور که پلتفرم های سوشال تریدینگ با ارائه اطلاعات خط را به طور کامل از شما دور می کنند، کاملاً غلط است. در تمامی معاملات و سیگنال های معرفی شده توسط حرفه ای ترین افراد نیز امکان خطا وجود دارد و همه معامله گران در طول فعالیت خود در برخی مواقع ضرر می کنند.

به همین دلیل بسیاری از کارشناسان استفاده از پلتفرم های تجارت اجتماعی را تأیید نمی کنند؛ بنابراین اگر شما قصد استفاده از استراتژی های دیگران در این پلتفرم ها را دارید، ابتدا لازم است دانش خود را افزایش دهید و سپس با توجه به میزان سرمایه، ریسک پذیری و اهداف خود از آن ها استفاده کنید؛ زیرا این استراتژی ها براساس نیازهای یک فرد دیگر طراحی شده اند و ممکن است شما سود نکنید و حتی متضرر نیز شوید.

به عنوان کلام آخر برای موفق شدن در مسیر تجارت لازم است ابتدا اهداف و انگیزه های خود را شناسایی کنید تا بتوانید حتی اگر از پلتفرمی استفاده می کنید، در پایان روش تجارت خود را داشته باشید.

پرسش های متداول

این روند راهی برای سرمایه گذاری است که در آن می توانید از استراتژی های سرمایه گذاری دیگران استفاده کنید.

معمولاً هیچ هزینه اضافی برای تجارت اجتماعی وجود ندارد؛ زیرا پلتفرم های تجارت اجتماعی در حال حاضر از کارمزدهای عادی معاملاتی و غیر معاملاتی درآمد کسب می کنند؛ همان هزینه هایی که هنگام معامله مستقل در پلتفرم پرداخت می کنید.

Social trading سرمایه گذاران مبتدی و باتجربه تر را در یک پلتفرم تجارت اجتماعی مشترک گرد هم می آورد تا بتوانند استراتژی ها و ایده های معاملاتی را به اشتراک بگذارند.

ادامه مطلب
بیمه ارز دیجیتال چیست و چرا و چگونه باید از آن استفاده کنیم؟
بیمه ارز دیجیتال چیست و چرا...

در سال های اخیر، بازار ارزهای دیجیتال رشد بسیار زیادی داشته اند و پذیرش این ارزها در سیستم مالی بسیار افزایش یافته است. دولت ها سعی دارند راه هایی برای استفاده از ارزهای دیجیتال در بانک های مرکزی و مؤسسات مالی پیدا کنند و در حال بررسی امکان ارائه خدمات متنوع مانند بیمه ارز دیجیتال به مشتریان خود هستند.

دنیای غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال دنیایی هیجان انگیز است و به کاربران در سراسر جهان دسترسی به محصولات، برنامه ها و خدمات مالی زیادی را ارائه می دهد. با این حال از خطرات دنیای ارزهای دیجیتال نمی توان چشم پوشی کرد. در این شرایط می توان اهمیت استفاده از صنعت بیمه در دنیای ارزهای دیجیتال برای جلوگیری از این خطرات را بررسی کرد. همچنین می توان این موضوع را در نظر گرفت که آیا بیمه رویداد مهم بعدی در این حوزه خواهد بود یا نه. در این مقاله درباره بیمه ارز دیجیتال و کاربرد آن در این صنعت صحبت خواهیم کرد.

بیمه ارز دیجیتال چیست؟

بیمه ارز دیجیتال برای پوشش خسارت ناشی از حوادث ناگهانی است و هیچ تفاوتی با بیمه های دیگر ندارد. بازار ارزهای دیجیتال بسیار بی ثبات است و گاهی هدف هک های میلیون دلاری قرار می گیرد. این هک ها سبب می شوند سرمایه گذاران میلیون ها و میلیاردها دلار در این فضا از دست بدهند.

تاکنون بازار ارزهای دیجیتال به شدت با حمله های میلیون دلاری مواجه شده است. سرقت 615 میلیون دلاری از پروژه مربوط به بازی Axie Infinity و سرقت 23.3 میلیون دلاری از Ronin که شامل انتقال ارز دیجیتال بین بلاک چین های فعال بوده اند، دو مثال مهم در این زمینه محسوب می شوند.

این دو مورد نمونه هایی از بزرگ ترین حملات در حوزه ارز دیجیتال هستند. همچنین در سال 2021، جرائم مرتبط با ارزهای دیجیتال به اوج خود رسیده است. در سال ۲۰۲۰ آدرس های غیرقانونی 7.8 میلیارد دلار بودند و در سال ۲۰۲۱ به 14 میلیارد دلار رسیدند.

برخورد با جرائم ارز دیجیتال

برای مقابله با جرائم مربوط به ارزهای دیجیتال، صرافی هایی مانند Binance و Coinbase تصمیم گرفتند دارایی های سرمایه گذاران را در برابر سرقت بیمه کنند؛ با این حال اگر لازم باشد رمز عبور خود را جایی به اشتراک بگذارید، بیمه کمکی به شما نخواهد کرد.

صرافی کوین بیس امروزه از بیمه در برابر جرم استفاده کرده و از بخشی از دارایی های دیجیتال ذخیره شده در سیستم های ذخیره سازی این صرافی در برابر آسیب های ناشی از سرقت و حملات سایبری محافظت می کند؛ با این حال بیمه نمی تواند خسارات مربوط به از دست دادن اعتبار و دسترسی غیرمجاز به حساب Coinbase یا Coinbase Pro را پوشش دهد.

در سال 2018، صرافی بایننس برای محافظت از سرمایه کاربران، صندوق دارایی تضمین شده برای کاربران یا SAFU را معرفی کرد که در آن بخشی از سرمایه معامله شده را بیمه می کرد. در سال 2019، بایننس 40 میلیون دلار در یک حمله هکری از دست داد، اما براساس ادعای این صرافی، سرمایه گذاران متضرر نشدند و زیان آن ها از طریق SAFU پرداخت شد.

درصورت سرقت سرمایه و حملات سایبری، شرکت های بیمه ارزهای دیجیتال ممکن است بخشی از سرمایه از دست رفته را به سرمایه گذار برگردانند، اما نه صرافی و نه سرمایه گذار سرمایه از دست رفته خود را کامل به دست نمی آورند. درواقع خسارات ناشی از نوسانات در بازار ارز دیجیتال یا کلاه برداری هایی مانند طرح های پونزی تحت پوشش بیمه قرار نمی گیرند.

همچنین این بیمه ها خسارت وارده به کیف پول های سخت افزاری و انتقال ارز دیجیتال به اشخاص ثالث را پوشش نمی دهند و از وجوه کاربران در برابر سقوط بلاک چین و ورشکستگی محافظت نمی کنند.

برخورد با جرائم ارز دیجیتال

تاریخچه بیمه ارز دیجیتال

از ۲۰ ژوئن ۲۰۲۲، شرکت رمزنگاری BitGo یک سیاست ۲۵۰ میلیون دلاری ارائه داد که می توانست دارایی های دیجیتال را در هر کجا که کلید خصوصی داشته باشند پوشش دهد. این خط مشی خسارات ناشی از کپی و سرقت کلیدهای خصوصی، سرقت اطلاعات داخلی، اقدامات متقلبانه توسط کارمندان BitGo یا گم کردن کلیدها توسط مدیران را پوشش می دهد. بیمه BitGo توسط Lloyd’s Syndicate ارائه می شود.

لویدز لندن اولین شرکتی بود که بیمه ارز دیجیتال با سقف 1000 یورو یا 1353 دلار را ارائه داد. این شرکت با مشارکت Atrium Alliance و Coincover برای محافظت از دارایی کاربران در برابر سرقت های مربوط به کیف پول های آنلاین تشکیل شد.

شرکت هایی مانند Lloyd’s و Relm Insurance از بازیگران اصلی صنعت بیمه ارز دیجیتال محسوب می شوند. برخی از این شرکت ها تنها صرافی های ارز دیجیتال را پوشش می دهند؛ زیرا موجودی های بزرگ از ارز دیجیتال در این صرافی ها قرار گرفته است.

اگرچه Coincover به خودی خود یک شرکت بیمه نیست، یک فناوری محافظت فردی و راه حل نرم افزاری ارائه می دهد که تلاش می کند از به سرقت رفتن ارزهای دیجیتال جلوگیری کند. این فناوری دارایی های دیجیتال در برابر هک، فیشینگ، بدافزار، سرقت دستگاه، نرم افزار تروجان و حملات brute force را پوشش می دهد و ادعا می کند خسارات ناشی از چنین حملاتی را جبران خواهد کرد.

به گفته الیوت ماول، مدیر ارشد ارتباطات منطقه ای در لویدز، این شرکت در سال های اخیر سیاست های محدودی برای ارزهای دیجیتال در پیش گرفته است. از آنجا که این یک حوزه جدید و به سرعت در حال توسعه است، لویدز به سندیکاهایی نیاز دارد که با احتیاط و بررسی های بیشتر درباره تعهدات اقدام کنند.

ابتکارات اخیر بیمه ارز دیجیتال از سوی Lloyd’s شامل راه اندازی یک بیمه نامه جدید به نام Lloyd’s Product Launchpad در سال ۲۰۲۱ است که از ارزهای دیجیتال موجود در کیف پول های آنلاین در برابر سرقت یا هک محافظت می کند. این نوع بیمه سقف ندارد و براساس قیمت ارزهای دیجیتال تغییر می کند؛ یعنی حتی درصورت نوسان قیمت ها، بیمه شده به ازای ارزش دارایی خود غرامت دریافت خواهد کرد.

با این حال، باید توجه داشت ارزهای دیجیتال هنوز در آمریکا قانونی نیستند و توسط دولت پشتیبانی نمی شوند؛ درنتیجه ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین (Bitcoin)، اتریوم (Ethereum) و لایت کوین (Litecoin) تحت پوشش شرکت بیمه سپرده فدرال (FDIC) یا شرکت حمایت از سرمایه گذاران اوراق بهادار (SIPC) نیستند.

تعریف بیمه ارز دیجیتال

بیمه ارز دیجیتال از شرکت های سرمایه گذار در ارزهای دیجیتال و صرافی ها در برابر ضررهای ناشی از هک، سرقت یا سایر خطرات محافظت می کند. این نوع بیمه هنوز به طور گسترده در دسترس نیست، اما با ادامه رشد بازار ارزهای دیجیتال و افزایش تقاضا برای این بیمه، شرکت های بیشتری آن را ارائه خواهند داد.

انواع مختلفی از بیمه نامه های مرتبط با ارزهای دیجیتال وجود دارد که مشاغل می توانند براساس نیاز خود خریداری کنند؛ برای مثال برخی سیاست ها آسیب های ناشی از هک یا سرقت را پوشش می دهند؛ درحالی که برخی دیگر ممکن است تنها یکی از آن ها را پوشش دهند. برای مشاغل مهم است قبل از خرید بیمه نامه درباره انواع پوشش های موجود تحقیق کنند.

بیمه ارز دیجیتال چه چیز را پوشش می دهد؟

بیمه ارز دیجیتال معمولاً ارزش آن را درصورت گم شدن یا دزدیده شدن پوشش می دهد. این بیمه می تواند برای جبران ارزش هرگونه ارز دیجیتال گم شده یا سرقت شده تا سقف پوشش به مشاغل استفاده شود. برخی سیاست ها ممکن است هزینه های مربوط به بازیابی ارزهای دیجیتال به سرقت رفته را نیز پوشش دهند.

کسب و کارها می توانند بیمه ارزهای دیجیتال را از تعدادی شرکت بیمه مختلف خریداری کنند. بیمه گران محدودیت های پوشش هزینه و خسارت متفاوتی را ارائه می کنند تا کسب و کارها بتوانند بیمه نامه ای متناسب با نیاز و بودجه خود پیدا کنند.

بیمه ارز دیجیتال چه چیز را پوشش می دهد؟

هزینه بیمه ارز دیجیتال چقدر است؟

همان طور که پیش تر اشاره کردیم، ارائه بیمه برای شرکت های ارزهای دیجیتال و بلاک چین هنوز یک حوزه جدید است؛ به همین دلیل تخمین میانگین قیمت بیمه برای شرکت های ارز دیجیتال چالش برانگیز خواهد بود. مانند هر شرکت دیگری، چند فاکتور وجود دارد که بر میزان مبلغی که باید برای بیمه ارز دیجیتال بپردازید تأثیر می گذارد:

  • اندازه شرکت
  • تعداد کارکنان
  • درآمد سالانه
  • سابقه شرکت

میانگین هزینه یک بیمه نامه مسئولیت عمومی برای مشاغل مرتبط با ارزهای دیجیتال در ایالات متحده بین ۴۰۰ تا ۷۰۰ دلار در سال است. قیمت سایر بیمه نامه ها به عوامل ذکرشده در بالا و ویژگی ها و اقدامات تجاری خاص شما بستگی دارد.

مزایای بیمه ارز دیجیتال چیست؟

صنعت ارزهای دیجیتال بی ثبات است و قیمت ها می توانند به شدت افزایش یا کاهش پیدا کنند. حتی باتجربه ترین سرمایه گذاران نیز می توانند خود را در سمت بازنده بیابند. این نوسانات مجموعه ای از ریسک ها را برای کسب و کارهای مرتبط با ارز دیجیتال ایجاد می کند و در این صورت بیمه ارز دیجیتال وارد می شود.

بیمه ارز دیجیتال برای محافظت از کسب و کارها در برابر ضررهای مالی که می تواند ناشی از هک، کلاه برداری و سایر رویدادهایی باشد که می تواند دارایی های آن ها را به خطر بیندازد، طراحی شده است. درصورت ضرر بیمه ارز دیجیتال می تواند به پوشش هزینه های جایگزینی یا بازیابی دارایی کمک کند. چندین مزیت وجود دارد که مشاغل می توانند از بیمه ارزهای دیجیتال برخوردار شوند:

  • محافظت در برابر ضرر مالی: همان طور که قبلاً ذکر شد، بیمه ارز دیجیتال می تواند به محافظت از کسب و کارها در برابر ضررهای مالی در برابر هک، کلاه برداری و سایر رویدادها کمک کند.
  • آرامش ذهنی: دانستن اینکه کسب و کار شما از ضررهای احتمالی محافظت می شود، می تواند به شما آرامش و این امکان را بدهد که روی اداره تجارت خود تمرکز کنید.
  • امنیت بیشتر: بسیاری از بیمه گران با اقدامات امنیتی کمک می کنند تا از همان ابتدا خطر خسارت را کاهش دهند. این می تواند شامل مواردی مانند احراز هویت دومرحله ای و کیف پول های چندامضایی باشد.
  • انعطاف پذیری: بیمه نامه های ارز دیجیتال در بیشتر موارد به گونه ای طراحی می شوند که انعطاف پذیر باشند و به شما امکان می دهند پوشش خسارت را برای رفع نیازهای خاص خود سفارشی سازی کنید.

انتخاب بیمه نامه ارز دیجیتال مناسب برای کسب و کار شما یک تصمیم مهم است، اما با محافظت مناسب می توانید مطمئن باشید کسب و کار شما در برابر برخی از خطرات منحصربه فرد ناشی از آن محافظت می شود.

مزایای بیمه ارز دیجیتال چیست؟

انواع بیمه ارزهای دیجیتال

انواع مختلفی از بیمه نامه ارز دیجیتال برای مشاغل موجود است:

  • بیمه دارایی: این نوع بیمه نامه ارزش دارایی های ارز دیجیتال اساسی را پوشش می دهد.
  • بیمه وقفه در کسب و کار: این نوع بیمه نامه از دست دادن درآمدی را پوشش می دهد که یک کسب و کار زمانی که عملیات آن به دلیل یک رویداد بیمه شده مختل می شود، متحمل خواهد شد.
  • بیمه جرائم: این نوع بیمه نامه خسارات ناشی از جرائم از جمله سرقت، کلاه برداری و جرائم سایبری را پوشش می دهد.
  • بیمه مسئولیت حرفه ای: این نوع بیمه نامه خسارات ناشی از اشتباه یا کوتاهی افراد حرفه ای را پوشش می دهد.
  • بیمه مسئولیت عمومی: این نوع بیمه خسارت شخص ثالث و زیان مالی ناشی از عملیات تجاری را پوشش می دهد.

همان طور که می بینید، انواع مختلفی از بیمه نامه های ارز دیجیتال برای مشاغل وجود دارد. بهترین راه پیداکردن بیمه نامه مناسب برای کسب و کارتان، همکاری با یک کارگزار بیمه باتجربه است که می تواند در ارزیابی خطرات و یافتن پوشش مناسب به شما کمک کند.

آیا صرافی های ارز دیجیتال دارایی های شما را بیمه می کنند؟

صنعت بیمه ارزهای دیجیتال هنوز در مراحل ابتدایی خود است و بسیاری از ارزهای دیجیتال هنوز بیمه نشده اند. بیشتر بیمه نامه هایی که در این حوزه طراحی شده اند، مختص مشتریان خصوصی و فردی نیستند و تنها شرکت های بزرگ را پوشش می دهند.

صرافی های ارزهای دیجیتال و شرکت های ارائه دهنده کیف پول برای محافظت در برابر تهدیدات امنیتی و حملات سایبری، بیمه خریداری می کنند. بیمه های دیگر همچنان در حال توسعه هستند و احتمالاً پوشش های دیگری مانند بیمه DeFi که می تواند خسارات ناشی از قطع سرویس، گم شدن کلید خصوصی یا سایر رویدادهای ناگوار را پوشش دهد، در جریان کار قرار خواهد گرفت.

با این حال، این نوع بیمه هنوز در دسترس مشتریان قرار نگرفته است. درواقع خدماتی که این نوع بیمه برای حفاظت مشتری ارائه می دهد تا حد زیادی به نوع بیمه نامه بستگی دارد. برای دسترسی کامل به امنیت سطح پایه بدون استفاده از بیمه، باید از روش های امنیتی مختلفی مانند احراز هویت دومرحله ای استفاده شود. در این صورت از کاربر خواسته می شود هنگام ورود، اطلاعاتی مانند کد ارسال شده را وارد کند و این نوع احراز هویت امنیت را افزایش می دهد.

از یک کیف پول سخت افزاری نیز می توان برای ذخیره بسیاری از ارزهای دیجیتال استفاده کرد. استفاده از کیف پول های نرم افزاری آسان تر است، اما برای هکرها نیز دردسترس تر خواهد بود. کیف پول های سخت افزاری آفلاین هستند و در برابر بسیاری از حملات هک با استفاده از فناوری به نام Air Gap بسیار مقاوم خواهند بود.

بیشتر صرافی ها برنامه های امنیتی دیگری مانند سیستم های بیمه ای مختلف برای ارزهای دیجیتال ارائه می دهند. برخلاف بانک ها، این طرح ها تحت حمایت بیمه دولتی نیستند، اما درصورت هک شدن صرافی، دارایی های شما از دست نمی روند و براساس مبلغی که در بیمه مشخص شده است، خسارت دریافت خواهید کرد.

آیا دنیای ارزهای دیجیتال به بیمه نیاز دارد؟

تنها در سال 2021، بازار ارزهای دیجیتال چندین بار هک شده است. هک شبکه پالی، 600 میلیون دلار پول از کیف پول های اتریوم، BSC و Polygon به سرقت برده است. پروتکل Cream Finance دو بار هک شد و درمجموع 150 میلیون دلار در اتریوم، بیت کوین و استیبل کوین از دست رفت. در ماه دسامبر، هکرها حدود 200 میلیون دلار از کیف پول های اتریوم و BSC سرقت کردند.

سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال سودآور است، اما این بازار پرنوسان نیز خطرات زیادی به همراه دارد. بی شک در این زمینه نیاز مبرم به بیمه وجود دارد، اما بیمه نامه ها و حق بیمه با استفاده از سوابق تاریخی تعیین می شوند. از آنجا که بازار ارزهای دیجیتال هنوز نوپاست، سابقه خوبی ندارد و نوسانات آن کار را بسیار دشوارتر می کند.

با افزایش قیمت بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، توجه هکرها به کیف پول ها و صرافی های ارز دیجیتال جلب می شود؛ برای مثال در 20 ژانویه Crypto.com اعلام کرد سایت این شرکت هک شده و از حساب 400 کاربر برداشت غیرمجاز انجام شده است.

در نتیجه این رویدادها، لویدز لندن اعلام کرد از استراتژی های کاهش ریسک مختلفی که کیف پول های سخت افزاری، کیف پول های چندامضایی و مسائل امنیتی سرور را پوشش می دهد، استفاده خواهد کرد. بیمه ارزهای دیجیتال می تواند شکاف های امنیتی در این زمینه را برطرف کرده و از سیستم های آسیب پذیر و فرار محافظت کند.

آیا دنیای ارزهای دیجیتال به بیمه نیاز دارد؟

نیاز و اهمیت بیمه ارز دیجیتال چیست؟

هدف اصلی بیمه ارزهای دیجیتال پوشش ضرر و زیان های مرتبط با بازار ارزهای دیجیتال است. بیمه نامه های ارز دیجیتال رویکرد منحصر به فردی دارند. از آنجا که ارزهای دیجیتال قانونی نیستند، عوامل مؤثر بر آن ها با عوامل مؤثر بر سایر سیستم های پرداخت و سرمایه گذاری مانند سهام، بورس یا حساب های بانکی متفاوت خواهد بود.

نوسانات قیمت، هک و کلاه برداری از عوامل اصلی مؤثر بر بلاک چین و ارزهای دیجیتال هستند. در ادامه به بررسی عوامل مؤثر بر بازار ارزهای دیجیتال می پردازیم:

نوسانات قیمت

ارزهای دیجیتال بی ثبات هستند. بازار ارز دیجیتال می تواند تنها در یک روز یا چند ماه نوسانات شدید را تجربه کند. این نوسانات ممکن است به دلایل مختلفی مانند تصمیم های دولتی یا توییت شخص مشهوری مانند ایلان ماسک رخ دهد.

برای مثال، قیمت بیت کوین، قدیمی ترین و با ارزش ترین ارز دیجیتال، در 8 نوامبر 2021 (17 آبان 1400) بیش از 67000 دلار بود؛ درحالی که بیت کوین در 14 ژوئن 2022 (24 ژوئن 1401) در محدوده 22000 دلار معامله می شد که این نشان دهنده کاهش 67 درصدی قیمت بیت کوین در 7 ماه است.

این نوسانات به دلیل ماهیت نوپای بازار ارزهای دیجیتال است و بیشتر اقتصادهای جهان هنوز تمایلی به پذیرش آن ندارند. در هر صورت، نوسانات تنها بخشی از نگرانی های سرمایه گذاران در بازار ارزهای دیجیتال است.

هک شدن

یکی از بزرگ ترین خطراتی که دنیای ارزهای دیجیتال را تهدید می کند هک و سرقت دارایی است. تاکنون هک های زیادی در صرافی های ارز دیجیتال صورت گرفته و میلیون ها دلار دارایی دیجیتال به سرقت رفته است. در سال 2020، هکرها ارزهای دیجیتالی به ارزش 200 میلیون دلار را از صرافی KuCoin سنگاپور سرقت کردند.

همان طور که پیش تر هم اشاره کردیم، بزرگ ترین هک ارزهای دیجیتال در آگوست 2021 اتفاق افتاد؛ یعنی زمانی که 610 میلیون دلار وجوه از پلتفرم غیرمتمرکز PolyNetwork به سرقت رفت. البته هکرها در همان ماه مقدار زیادی از این سرمایه را به شبکه پالی پس دادند.

دومین هک بزرگ در این زمینه نیز در 23 مارس 2022 اتفاق افتاد و 540 میلیون دلار ارز دیجیتال از پروژه رونین به سرقت رفت. علاوه بر این، هک به فروپاشی صرافی هایی مانند Mt Gox در ژاپن منجر شده است.

برخلاف دارایی های واقعی دزدیده شده که با بستن حساب های سارق قابل کنترل است، بدون کلید خصوصی هیچ راهی برای بازیابی ارز دیجیتال دزدیده شده از هکر وجود ندارد و مانع قانونی دیگر برای ارزهای دیجیتال ایجاد می کند. همین موضوع دقیقاً در اکتبر 2021 اتفاق افتاد. یک هکر دارایی های دیجیتالی به ارزش 16 میلیون دلار را از صرافی Indexed Finance دزدید و ناپدید شد. با وجود شناسایی هکر، هیچ کاری توسط صرافی انجام نشد.

کلاه برداری

در 3 ژوئن 2022، گزارش منتشرشده توسط کمیسیون تجارت فدرال (FTC) نشان داد از 1 ژانویه 2021 تا 31 مارس 2022، بیش از 46000 نفر سرمایه گذار 1 میلیارد دلار به دلیل کلاه برداری های ارز دیجیتال از دست دادند.

FTC نتیجه گرفت از دست دادن سرمایه در این زمینه بیشتر از هر روش پرداخت دیگری است. همچنین به دولت ایالات متحده اطلاع داده شد 70 درصد از کلاه برداری ها مربوط به بیت کوین بوده و بیش از نیمی از آن ها از طریق تبلیغات مخرب، پست ها یا پیام های رسانه های اجتماعی انجام شده است.

یکی دیگر از مشکلات سرمایه گذاران ارزهای دیجیتال از دست دادن یا فراموش کردن کلید خصوصی است که مانند رمز عبور عمل می کند. از آنجا که بازیابی کلید خصوصی امکان پذیر نیست، فراموش کردن آن منجر به از دست رفتن تمام موجودی حساب می شود. اگر کلید خصوصی در دستگاه یا سرویسی مانند کیف پول (که به اینترنت دسترسی دارد) ذخیره شود، هکرها می توانند آن کلیدها را سرقت کنند.

امروزه ارزهای دیجیتال تلاش می کنند به یک روش پرداخت اصلی تبدیل شوند، اما همچنان این مشکلات وجود دارد؛ درنتیجه از تقاضای زیاد برای بیمه ارزهای دیجیتال نمی توان چشم پوشی کرد.

بیمه ارز دیجیتال چگونه کار می کند؟

در ایالات متحده سرمایه گذارانی که دارای وثیقه قراردادی مانند اوراق قرضه یا سهام هستند، معمولاً پیش پرداخت های بیمه ای از دولت ایالات متحده یا شرکت های خصوصی دارند، اما سرمایه گذاران در ارزهای دیجیتال این محافظت را ندارند. در این شرایط بیمه ارز دیجیتال می تواند از دارایی های سرمایه گذاران در این حوزه محافظت کند.

از دلایل تقاضای زیاد برای بیمه ارزهای دیجیتال می توان به سرقت سرمایه اشاره کرد؛ با این حال به دلیل نبود قوانین یکسان در صنعت بیمه ارزهای دیجیتال، ارزیابی ریسک در این زمینه پیچیده خواهد بود. برخی استارتاپ های جدید در این زمینه فعال هستند، اما هنوز به طور کامل و عمیق این مشکل را حل نکرده اند.

اگر صنعت در حال تحول تا این حد غیرقابل پیش بینی است، چگونه می توانید از امنیت ارز دیجیتال خود مطمئن باشید؟ در این شرایط، بیمه ارزهای دیجیتال از شرکت هایی مانند جمینی می تواند مفید واقع شود. یوسف حسین، مدیر مدیریت ریسک در جمینی می گوید:

«تا به حال بیمه گران به دلیل ضعف استانداردهای امنیتی، کنترل های داخلی، سیاست های ارزهای دیجیتال و ظهور هک های بزرگ که منجر به ضررهای سرمایه ای بزرگ در سال های اخیر شده است، تمایلی به بیمه کردن صنعت ارزهای دیجیتال نداشتند؛ درنتیجه اکثر صرافی ها یا قادر به خرید بیمه نبودند یا به دلیل هزینه های بالای بیمه از آن اجتناب کردند، اما ما توانستیم با موفقیت به بیمه گران نشان دهیم که جمینی نیویورک یک صرافی امن است که در آن کاربران می توانند به طور قانونی و مطمئن ارزهای دیجیتال را خریداری کرده، بفروشند و ذخیره کنند».

نحوه عملکرد بیمه کاملاً به تمایل شرکت برای بیمه کردن دارایی های دیجیتال بستگی دارد؛ برای مثال Coinbase بیان می کند:

«ما در حال ساختن یک اقتصاد رمزنگاری و سیستم مالی هستیم که شفاف، کارآمد، دردسترس و منصفانه باشد. ما در سال 2012 با این ایده شروع کردیم که هرکسی در هر کجا باید بتواند بیت کوین را به راحتی ارسال و دریافت کند. همچنین ما یک پلتفرم قابل اعتماد و آسان برای دسترسی به اقتصاد ارز دیجیتال فراهم کرده ایم».

البته این شرکت در کار خود جدی است. Coinbase دارای 73 میلیون کاربر تأیید شده، 10000 شرکت مختلف و 185000 کارمند و شریک در 100 کشور جهان است. سرمایه موجود در این پلتفرم به 255 میلیارد دلار می رسد.

روش کار بیمه ارز دیجیتال پیچیده و در عین حال ساده است. ارزهای دیجیتال در ایالات متحده قانونی نیستند، اما پولی که برای خرید ارزهای دیجیتال (مانند دلار، یورو و پوند) خرج می شود، قانونی است. پول قانونی که برای خرید ارزهای دیجیتال استفاده می شود، بخشی از ریسک سبد سرمایه گذاران است که بیمه گذاران آن را ارزیابی و تصمیم می گیرند آیا بیمه بخرند یا خیر.

بیمه ارز دیجیتال چگونه کار می کند؟

چرا بیمه ارز دیجیتال موفق خواهد شد؟

عوامل زیر دلایل موفقیت بیمه ارز دیجیتال هستند:

شفافیت بیشتر در زمینه قانون گذاری

ارز دیجیتال پدیده جدیدی نیست و چندین سال است وجود دارد، اما به نظر می رسد بسیاری از شرکت های رسمی از جمله مؤسسات مالی بزرگ و سازمان های دولتی تمایلی به پذیرش ارزهای دیجیتال ندارند. برخی از این تمایل نداشتن ها به پذیرش ممکن است به وضعیت حقوقی در این زمینه مرتبط باشد، اگرچه این وضعیت به سرعت در حال تغییر است.

در ژانویه، یک شرکت تراست در ایالت داکوتای جنوبی با دریافت مجوز نگهداری از دفتر کنترل ارز (OCC) به اولین بانک دارایی دیجیتال قانونی در ایالات متحده تبدیل شد و توانست خدمات ارز دیجیتال را به کاربران در مشارکت با مؤسسات مالی سنتی خود ارائه دهد.

پس از آن OCC به بانک های ملی و بانک های پس انداز فدرال اجازه داد تا در شبکه های گره تأیید مستقل شرکت و از استیبل کوین ها برای خدمات پرداخت استفاده کنند. پیش از این تصویب، OCC در سال گذشته دو دستورالعمل صادر کرد که براساس آن بانک های ملی می توانند خدمات ارز دیجیتال را به مشتریان خود ارائه دهند و سپرده هایی را که به صورت پایدار کوین هستند نگهداری کنند.

کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) نیز اقدامات مشابهی را درباره ارزهای دیجیتال انجام داده است. SEC در ماه دسامبر بیانیه ای منتشر کرد و توضیح داد چگونه کارگزاران و معامله گران باید اوراق بهادار ارزهای دیجیتال را نگه دارند تا از اقدامات اجرایی جلوگیری کنند.

این قانون مؤسسات مالی سنتی را به پذیرش ارزهای دیجیتال وادار می کند و احتمالاً راه را برای سرمایه گذاری های بزرگ تر در فضای ارزهای دیجیتال هموار خواهد کرد. با ایجاد یک چارچوب نظارتی رو به رشد، شرکت هایی که مایل به پذیرش ارزهای دیجیتال هستند در این فضا سرمایه گذاری می کنند. ارزهای دیجیتال به مرور زمان به یک جریان اصلی تبدیل خواهند شد.

یک چارچوب نظارتی پیشرفته به شرکت های بیمه کمک می کند از قابلیت های بیمه در فضای ارز دیجیتال استفاده کنند؛ البته این شرایط نیاز به آموزش خواهد داشت. با تکامل قوانین و اهمیت بیشتر مدیریت ریسک در این زمینه، شرکت ها و مدیران آن ها گزینه ها و روش های کاهش ریسک موجود را بهتر درک خواهند کرد.

افزایش پذیرش دارایی های دیجیتال

همه گیری کووید 19 ارزش دارایی های دیجیتال را آشکارتر کرده و جرقه ای برای ایجاد تغییرات دیجیتالی بزرگ در همه مشاغل شده است. به لطف همه گیری و افزایش شفافیت در قوانین، ارزهای دیجیتال به سرعت در حال رشد و تکامل هستند. بیشتر بانک ها می خواهند در پروژه های ارز دیجیتال سرمایه گذاری کنند. برخی از بانک ها نیز ارزهای دیجیتال خود را راه اندازی کرده اند.

درحالی که بانک های سنتی هنوز منتظر چراغ سبز قانون گذاران برای پذیرش جریان اصلی ارزهای دیجیتال هستند، آن ها در طول سال ها این بازار را رصد کرده و با آن سازگار شده اند. اکنون که چارچوب نظارتی در حال شکل گیری است و این باور وجود دارد که ارزهای دیجیتال برای ماندن آمده اند، شرکت های بیشتری به دنبال سرمایه گذاری از فرصت ها در این فضا هستند.

شرکت های سنتی تر احتمالاً در ماه ها و سال های آینده در بازار ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری خواهند کرد و از آنجا که این شرکت ها بیمه دارند، بیمه خود را به دارایی های دیجیتالی که دارند تعمیم خواهند داد.

رشد دیفای

سیستم مالی غیرمتمرکز یا DeFi برنامه های مالی مبتنی بر قراردادهای هوشمند ارائه می دهد که بدون کنترل یک دولت یا شرکت متمرکز عمل می کنند. این سیستم در سال 2020 بسیار محبوب شد و کل سرمایه (TVL) موجود در آن به چندین میلیارد دلار رسید. موفقیت دیفای احتمالاً برای سال های آینده ادامه خواهد داشت.

تاکنون فعالیت دیفای بیشتر روی سرمایه گذاران خرد متمرکز بوده است، اما طی 12 ماه آینده تمرکز این فضا بیشتر بر جذب سرمایه گذاران نهادی خواهد بود. با تغییر قوانین اجرایی، این احتمال وجود دارد که قانون گذاران نیز به دنبال درک بهتر محیط DeFi باشند.

برای مشاغلی که به دنبال محافظت از دارایی ها و کارکنان خود هستند، بیمه سنتی همیشه ارزشمند است؛ زیرا شکست فناوری و مسئولیت مدیریت و سرپرست را پوشش می دهد. شرکت های DeFi با یکدیگر تفاوت زیادی دارند و ارائه یک طرح بیمه جامع برای این شرکت ها را دشوارتر می کند. با این حال، راه حل های نوآورانه بیمه ای در این زمینه وجود دارد که به زودی رونق خواهد گرفت.

رشد ارزش بیت کوین

بیت کوین سال 2020 را به عنوان یک گزینه سرمایه گذاری حاشیه ای آغاز کرد، اما در پایان سال قیمت آن چهار برابر شد. افزایش قیمت بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال قطعاً بازار بیمه را تحت تأثیر قرار خواهد داد. با افزایش ارزش ارزهای دیجیتال، سرمایه گذاران (اعم از مؤسسات و افراد) نیاز بیشتری به محافظت از دارایی های خود احساس می کنند.

با افزایش ارزش این دارایی ها، شرکت های مالی در حال افزایش سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال هم برای خود و هم از طرف مشتریان خود هستند و با سرمایه گذاری بیشتر افراد یا شرکت ها در ارزهای دیجیتال، تقاضا برای بیمه افزایش می یابد.

صنعت بیمه سنتی نیز به تدریج با دارایی های دیجیتال کنار می آید، اما همچنان محتاط عمل می کند. با رشد و تکامل بازار، برای سرمایه گذاران و معامله گران ارز دیجیتال بسیار مهم است که با شرکت های بیمه مجرب مشورت کنند و از آن ها مشاوره بگیرند و بهترین استراتژی های مدیریت ریسک را انتخاب کنند.

مشارکت و همکاری بیشتر

پیش از این درباره ارزهای دیجیتال شک و تردید وجود داشت، اما IPO های اخیر توسط شرکت های رمزنگاری متعدد نشان دهنده رشد صنعت ارزهای دیجیتال است. تبدیل یک شرکت به سهام عمومی از طریق IPO، عرضه مستقیم در بورس یا روش SPAC علاوه بر مزایای مختلف، خطراتی را به دنبال دارد که باید به کمک راه حل های بیمه ای برای محافظت از سرمایه گذاران پوشش داده شود.

همچنین انتظار می رود فعالیت های یکپارچه سازی و پذیرش در فضای بلاک چین و ارز دیجیتال افزایش یابد. در نیمه اول سال 2020، ارزش کل ادغام و پذیرش ارزهای دیجیتال از سطح سال 2019 فراتر رفت و به 597 میلیون دلار رسید. میانگین حجم معاملات نیز بیش از دو برابر شد.

این روند رشد در سال های آینده نیز ادامه خواهد داشت. این قانون سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال را برای مؤسسات مالی سنتی آسان تر می کند و این احتمال وجود دارد که شرکت های مالی سنتی با شرکت های رمزنگاری مانند صرافی ها و شرکت های فناوری شروع به ادغام کنند و خدمات آن ها نیز گسترش یابد.

این ادغام ها سرمایه بیشتری را وارد فضای ارزهای دیجیتال می کنند؛ با این حال ادغام ها خطراتی دارند که می توان این خطرات را به کمک راه حل های مختلف مانند بیمه مدیران و سرپرستان و بیمه ریسک معاملات کاهش داد. با شفافیت بیشتر در قوانین و پذیرش گسترده ارزهای دیجیتال توسط مؤسسات مالی غیر رمزنگاری شده، علاقه به ارزهای دیجیتال نیز افزایش خواهد یافت.

در حال حاضر صنعت بیمه ارزهای دیجیتال هنوز قادر به پاسخ گویی به تقاضای موجود برای بیمه در این حوزه نیست، اما با ادامه رشد این رشته، تغییرات بزرگی در فضای بیمه رخ خواهد داد. مشاغلی که با دارایی های دیجیتال کار می کنند، باید از خطرات و نحوه کنترل آن ها آگاه باشند و مناسب ترین شرکت بیمه را برای تجارت خود انتخاب کنند.

چرا بیمه ارز دیجیتال موفق خواهد شد؟

آیا می توانیم برای ارزهای دیجیتال بیمه شخصی بگیریم؟

به طورکلی بیمه ارز دیجیتال برای پوشش زیان های سازمانی طراحی شده است. اگر یک صرافی ارز دیجیتال تحت تأثیر یک نقض امنیتی قرار گیرد، ضررهای آن تا سقف پوشش بیمه نامه پوشش داده می شود. با این حال، این صنعت نوظهور کم کم به نیاز خود به بیمه شخصی پی می برد.

یکی از شرکت های بیمه به نام Coincover اکنون این خدمات را ارائه می دهد. CoinCover با بانک لویدز برای ایجاد بیمه نامه برای ارزهای دیجیتال همکاری می کند. این بیمه ها از 10 تا 750 دلار متغیر هستند و دارایی های دیجیتال دارندگان حساب را در برابر هک، فیشینگ، بدافزار، سرقت دستگاه، بدافزار اسب تروجان و حملات brute force پوشش می دهند.

با این حال، برخی استثناها وجود دارد و انواع خاصی از ضررها شامل نوسانات قیمت، خرابی بلاک چین و از دست دادن یا آسیب سخت افزاری پوشش داده نمی شود. سایر بیمه ها هنوز وارد بازار بیمه ارزهای دیجیتال نشده اند، اما احتمالاً به زودی وارد بازار خواهند شد.

آیا بیمه ارز دیجیتال مورد قبول مردم است؟

از زمان معرفی بیت کوین در سال 2009، بازار ارزهای دیجیتال به طور تصاعدی رشد کرده است. با این حال، بازار تا اواسط دهه 2010 عمدتاً خرده فروشی بود، زمانی که ارزش کل بازار حدود 100 میلیون دلار بود. در آن زمان، بازار وارد به اصطلاح زمستان کریپتو شد و قیمت ها کاهش یافت؛ سفته بازان از بازار فرار کردند و تنها کاربران سرسخت ارزهای دیجیتال باقی ماندند تا به حمایت از صنعت ادامه دهند.

کار سخت آن ها در قالب زیرساخت های قوی تر، محصولات جدید و تقاضای فزاینده نتیجه داد. زمستان طولانی و تلخ کریپتو به پایان رسیده است و مؤسسات آماده هستند محصولات کریپتو را به سبد سرمایه گذاری خود اضافه کنند. اکنون تقاضا برای محصولات کریپتو داغ تر از همیشه شده است و مردم به طور فزاینده ای به دنبال ارزهای دیجیتال و محصولات مناسب، خدمات مالی و زیرساخت های نظارتی هستند؛ درنتیجه هیچ زمانی بهتر از اکنون برای معرفی بازار بیمه ارزهای دیجیتال وجود ندارد.

سخن پایانی

در حال حاضر، ارزهای دیجیتال به جریان اصلی و محبوب تبدیل شده اند و رشد این صنعت تنها با افزایش علاقه و سرمایه گذاری مردم در دارایی های دیجیتال افزایش می یابد. پتانسیل در این صنعت بدون نظارت تقریباً نامحدود است و صنعت بیمه ریسک گریز را برای ورود به دنیای ارزهای دیجیتال بی میل می کند.

با این حال این بدان معنا نیست که فرصت های مناسب در بازار ارزهای دیجیتال وجود ندارد. در بازار ارز دیجیتال مراقب باشید کیف پول خود را ایمن نگه دارید و عاقلانه سرمایه گذاری کنید.

پرسش های متداول

استفاده از بیمه ارز دیجیتال برای پوشش خسارت ناشی از حوادث غیر مترقبه است و هیچ تفاوتی با بیمه های دیگر ندارد.

لویدز لندن اولین شرکتی بود که نوعی بیمه ارز دیجیتال با سقف 1000 یورو (حدود 1353 دلار) ارائه کرد. این شرکت با مشارکت Atrium Alliance و Coincover برای محافظت از وجوه کاربران در برابر سرقت های مربوط به کیف پول های آنلاین تشکیل شد.

بیمه ارز دیجیتال معمولاً ارزش آن را درصورت گم شدن یا دزدیده شدن پوشش می دهد. برخی سیاست ها ممکن است هزینه های مربوط به بازیابی ارزهای دیجیتال به سرقت رفته را نیز پوشش دهند.

صرافی های ارزهای دیجیتال و شرکت های ارائه دهنده کیف پول برای محافظت در برابر تهدیدات امنیتی و حملات سایبری، بیمه خریداری می کنند.

در حال حاضر بیمه ارز دیجیتال برای پوشش زیان های سازمانی طراحی شده است.

ادامه مطلب
رویکرد بالا به پایین در ارز دیجیتال چیست؟
رویکرد بالا به پایین در ارز...

یک سرمایه گذار، عوامل مختلف اقتصادی را از بالا به پایین بررسی می کند تا ببیند این عوامل چگونه می توانند بر کل بازار و درنهایت بر سهام او در بازار تأثیر بگذارند. آن ها تولید ناخالص داخلی و کاهش یا افزایش نرخ بهره را تجزیه و تحلیل می کنند. بنابراین، بررسی نرخ ها، تورم و قیمت کالاها در هر بازار مالی ضروری است. آن ها همچنین به عملکرد کلی بخش یا صنعتی که سهام به آن تعلق دارد نگاه می کنند. این سرمایه گذاران بر این باورند که اگر این بخش خوب عمل کند، بازده خوبی خواهد داشت. این سرمایه گذاران می توانند تشخیص دهند که عوامل خارجی مانند افزایش قیمت نفت یا کالاها یا تغییر نرخ بهره بر برخی از بخش ها بیش از سایر بخش ها و درنتیجه بر شرکت های آن بخش ها تأثیر می گذارد. در این مقاله قصد داریم رویکرد بالا به پایین نام در بازار ارزهای دیجیتال بررسی کنیم.

رویکرد بالا به پایین چیست؟

در رویکرد بالا به پایین، تحلیلگر سطوح بالای اقتصاد یعنی اقتصاد جهانی، سپس اقتصاد کشور، صنعت و درنهایت شرکت را تحلیل می کند. درواقع نقطۀ شروع این رویکرد، اخبار مؤثر اقتصادی یا سیاسی در سطح کلان جهانی است.

به عنوان مثال، چین، غول اقتصادی و تولیدی جهان، خواهان فولاد بیش تری است و یا در درگیری های سال 2018 بین یمن و عربستان سعودی، پالایشگاه های نفت عربستان مورد حمله قرار گرفتند و تولید نفت عربستان کاهش یافت که منجربه کاهش عرضۀ نفت و افزایش قیمت نفت در جهان تولید شد. نوسانات قیمت نفت در دنیا بر تمامی صنایع مرتبط با نفت مانند پتروشیمی تأثیر می گذارد.

تحلیلگر با شنیدن این خبر ابتدا به بررسی وضعیت اقتصاد جهانی می پردازد که این افزایش قیمت نفت تا چه زمانی ادامه خواهد داشت و تبعات اقتصادی و سیاسی آن چه خواهد بود؟

سپس وضعیت کشورش را بررسی می کند. مثلاً آیا کشور ما با وجود تحریم ها امکان صادرات نفت به کشورهای دیگر را دارد و از این فرصت به نفع خود استفاده می کند؟

در مرحلۀ بعد صنعت را تحلیل می کند. در این مثال به صنعت پتروشیمی می رود و بررسی می کند که آیا این صنعت در وضعیت خوبی قرار دارد یا اینکه برای چندین سال فعالیتی انجام نشده است؟

درنهایت، شرکت های فعال در این بخش را تحلیل می کند. به عنوان مثال، شرکت های فعال در این زمینه را بررسی می کند و با اطلاع از صورت های مالی و وضعیت و اخبار مربوط به آن ها بهترین گزینه را انتخاب می کند.

رویکرد بالا به پایین چیست؟

رویکرد بالا به پایین در ارز دیجیتال چیست؟

بازار ارزهای دیجیتال پر از پروژه های مختلف است که هرکدام مدعی ارائۀ ویژگی های جدیدی هستند. بدون شک انتخاب بهترین پروژه از میان تعداد زیاد پروژه کار دشواری است. رویکردهای مختلفی برای تحقیق در مورد پروژه های ارز دیجیتال و انتخاب پروژه های امیدوارکننده وجود دارد. یکی از این رویکردها رویکرد از بالا به پایین است. اما رویکرد بالا به پایین برای کریپتو چیست و چه تفاوتی با رویکرد پایین به بالا دارد؟

با رویکرد از بالا به پایین در کریپتو، به عقب برمی گردید و به تصویر بزرگ تر صنعت ارزهای دیجیتال نگاه می کنید. این رویکرد به سؤالاتی از قبیل: صنعت ارزهای دیجیتال به کجا می رود، بزرگ ترین موانع پیش روی این صنعت چیست، اکثر راه حل ها چه مشکلاتی دارند و آیا کسی روی مشکل موردنظر کار کرده است یا نه، پاسخ می دهد.

این دیدگاه را می توان به عنوان دیدگاه کلان صنعت ارزهای دیجیتال توصیف کرد؛ البته نباید آن را با نگاه کلان در اقتصاد سنتی اشتباه گرفت. درواقع، یک رویکرد از بالا به پایین تمایل دارد آیندۀ کل صنعت ارزهای دیجیتال را در ماه ها، سال ها یا حتی دهه های آینده پیش بینی کند.

سرمایه گذاران پیش بینی های خود را اغلب برای دو سال آینده متمرکز می کنند و آنچه ممکن است در ده سال آینده رخ دهد را در نظر نمی گیرند.

در رویکرد از بالا به پایین، برای تحقیق در مورد پروژه های ارز دیجیتال، ابتدا به یک اصل اساسی نگاه می کنیم، سپس آن را به چندین اصل کوچک تر تقسیم می کنیم و درنهایت پروژه های مرتبط با آن اصول را برای سرمایه گذاری انتخاب می کنیم. همیشه به یاد داشته باشید که با این رویکرد، ابتدا این اصول مهم است و سپس ادعای پروژه ها مطرح می شود. درواقع، فرض بر این است که اگر یک اصل درست تشخیص داده شود، ادعاهای بر مبنای آن نیز صادق خواهند بود.

یک رویکرد از بالا به پایین برای تحقیق پروژۀ ارزهای دیجیتال بسیار دشوارتر از رویکرد پایین به بالا است و به تلاش بیش تری نیاز دارد. برای درک بهتر رویکرد از بالا به پایین در ارز دیجیتال، بد نیست مفهوم رویکرد پایین به بالا را هم با هم مرور کنیم.

رویکرد پایین به بالا در ارز دیجیتال به چه معناست؟

اکثر مردم، سرمایه گذاران خرده فروشی یا نهنگ ها هنگام جست وجوی بهترین پروژۀ ارز دیجیتال از روشی به نام روش پایین به بالا استفاده می کنند.

این رویکرد شامل بررسی پارامترهای مختلف مانند کل ارزش قفل شده (TVL) در وب سایت DeFillama، فعالیت کیف پول Wal، پست های توییتر، پروژه های مختلف در لانچ پد بایننس، ردیاب قرارداد هوشمند، آنالیز Anchan و… است. شما بدون آگاهی استفاده از این رویکرد، از این پارامترها استفاده می کنید.

بااینکه رویکرد پایین به بالا می تواند در شرایط خاص به خوبی کار کند اما در دراز مدت چندان پایدار نیست. درواقع، این رویکرد مانند حملات brute force عمل می کند. حملات Brute Force یک روش آزمون و خطا برای رمزگشایی داده ها است که از هیچ استراتژی فکری خاصی استفاده نمی کند و کورکورانه ترکیب های مختلف شخصیت ها را امتحان کرده و ترکیب مناسب را پیدا می کند.

به بیان ساده، رویکرد پایین به بالا به خوبی کار نمی کند و درست مانند یافتن مقدار کمی طلا در مقدار زیادی خاک است. درواقع، منصفانه است که بگوییم شانس زیادی در این رویکرد وجود ندارد.

روش های معمول تحقیق در مورد پروژه های ارزهای دیجیتال تا حدودی سطحی هستند درحالی که می توانند در کوتاه مدت جواب دهند، به ندرت شش ماه یا بیش تر دوام می آورند. پس باید کمی آن را تغییر دهیم. رویکرد پایین به بالا و درنظرگرفتن پارامترهای ذکرشده در بالا در بهترین حالت نتایج متوسطی را برای سرمایه گذاران فراهم می کند و بدون روش مطالعۀ معکوس آن، یعنی رویکرد از بالا به پایین، ناقص هستند.

رویکرد پایین به بالا در ارز دیجیتال به چه معناست؟

پارامترهای رویکرد بالا به پایین در بازار ارز دیجیتال

برای استفاده از رویکرد بالا به پایین در بازار ارزهای دیجیتال، باید پارامترهای مختلفی را در نظر گرفت. برخی از مهم ترین پارامترها به شرح زیر هستند:

آیندۀ بازار ارزهای دیجیتال

همانطورکه گفته شد، رویکرد از بالا به پایین در ارز دیجیتال یک دیدگاه بلندمدت است و در کوتاه مدت به هیچ وجه کار نخواهد کرد. درواقع با این رویکرد همه چیز به گذر زمان بستگی دارد.

فرض اصلی ما این است که دنیای غیرمتمرکز درنهایت بر دنیای کنونی ما مسلط خواهد شد و این فناوری ساختار جامعه را از جهات مختلف شکل خواهد داد. برای تحقق بخشیدن به آن آینده باید اشتیاق و امید زیادی داشته باشید و مانند یک سرمایه گذار گذرا یا کسی که دنبال سود است رفتار نکنید.

شما باید خیلی چیزها را یاد بگیرید

برای کسب اطلاعات بیش تر در مورد فناوری های موجود در صنعت ارزهای دیجیتال، یک رویکرد از بالا به پایین موردنیاز است. درواقع با این رویکرد، به جای سرمایه گذاری فقط در یک توکنERC20، باید بدانید که این استاندارد چیست و چگونه کار می کند.

مطالب زیادی در مورد مبانی فناوری کریپتو و بلاک چین وجود دارد. به عنوان مثال، اگر می خواهید پروژه های لایۀ دوم اتریوم را ارزیابی کنید، باید بدانید شبکۀ اصلی اتریوم چگونه کار می کند و سپس آن را با سایر رقبا مقایسه کنید. هنگام انجام این مقایسه، باید رویکردهای متمایز رقبا را نیز بررسی کنید.

در برخی موارد متوجه خواهید شد که زمانی که برای تحقیق صرف می کنید بسیار کم تر از پروژه هایی است که مایل به سرمایه گذاری در آن ها هستید. طبق تجربه، هرچه دانش بیش تری در مورد ارزهای دیجیتال به دست آورید، در پروژه های کم تری سرمایه گذاری می کنید. به یاد داشته باشید که پروژه های امیدوارکننده نادر هستند و هرچه بیش تر اطلاعات خود را افزایش دهید، استاندارد بالاتری را هنگام سرمایه گذاری تعیین خواهید کرد.

افراد ناآگاه و آماتور در پروژه های مختلف سرمایه گذاری می کنند اما کسانی که اطلاعات خوبی از این صنعت دارند، به ندرت پروژه های مختلفی را انتخاب می کنند و ضمن سرمایه گذاری در یک پروژۀ خاص، مبلغ زیادی به آن اختصاص می دهند.

به گفتۀ خیلی از افراد باتجربه، کار در بازار ارزهای دیجیتال یک شغل تمام وقت است. درواقع، بسیاری از مردم وسعت فناوری رمزنگاری، توسعۀ نرم افزار و امور مالی را دست کم می گیرند. کارکردن در این بازار مثل این است که برای آموزش خود به دانشگاه برگردید!

این رویکرد به درک فنی اولیه نیاز دارد

تجربۀ توسعۀ نرم افزار و اطلاعات در مورد علوم کامپیوتر به شناخت این بازار و رویکرد بالا به پایین کمک زیادی می کند.

شناخت اصول اولیه، مطالعه در مورد این صنعت و افزایش اطلاعات اهمیت زیادی دارد. هرچه بیش تر یاد بگیرید، بیش تر متوجه می شوید که هیچ چیز در مورد صنعت نمی دانید.

برنامه نویسی، ریاضیات و رمزنگاری برخی از مهارت های اساسی هستند که برای درک واقعی فناوری بلاک چین و رمزنگاری نیاز دارید. ممکن است احساس کنید که این نیازها بسیار زیاد هستند اما هنگامی که این اصول را درک کردید، درک موارد دیگر در آینده بسیار آسان تر خواهد بود.

مشارکت

اگر می خواهید روند درک فناوری بلاک چین و حوزۀ ارزهای رمزپایه را تسریع کنید، بهتر است وارد این حوزه شوید و به طور مستقیم با این صنعت تعامل داشته باشید. پارامترهای زیادی در فضای ارزهای دیجیتال وجود دارد که باید در نظر بگیرید.

بگذارید بازار شما را غافلگیر کند

انسان ها قدرت تخیل محدودی دارند حتی اگر فکر می کنید همۀ احتمالات را با تمام اطلاعات موجود در نظر گرفته اید، باز هم مواردی وجود دارد که ممکن است به آن ها توجه نکرده باشید.

اجازه دهید حرکات بازار شما را غافلگیر کند و رویدادهایی که نمی توانید کنترل کنید را کنار بگذارید. گاهی اوقات اتفاقاتی که به خصوص در کوتاه مدت رخ می دهد، دلیل خاصی ندارد و نیازی به دانستن جزئیات نیست. ممکن است برای دیدن اصول واقعی به زمان نیاز داشته باشیم.

همچنین از حد وسط بپرهیزید. اطلاعات اضافی می تواند شما را از تجزیه و تحلیل و تصمیم گیری باز دارد. درواقع، مرز مشخصی بین فرد علاقه مند به فناوری ارز دیجیتال و یک سرمایه گذار وجود دارد. سعی کنید در این زمینه تعادل داشته باشید. همچنین، ایده های مختلف را صرفاً به این دلیل که منطقی نیستند دور نریزید. به یاد داشته باشید که سرمایه گذاری بیش تر یک هنر است تا یک علم دقیق.

از دانش دیگران استفاده کنید

شاید همه این فرصت را نداشته باشند که هر روز زمانی را صرف یادگیری در مورد صنعت ارزهای دیجیتال کنند. علاوه بر این، دریافت اطلاعات دقیق در مورد این منطقه برای تازه کارها می تواند کمی دلهره آور باشد. اگر اطلاعات زیادی در مورد ارزهای دیجیتال ندارید، ناامید نشوید. به یاد داشته باشید که همیشه می توانید نتایج و تحقیقات دیگران را بخوانید و خودتان در مورد آن ها نتیجه گیری کنید.

سخن پایانی

چه پول خود را در بازار سرمایه گذاری کنید و چه آن را در بانک نگه دارید، در معرض خطر هستید. آنچه اهمیت دارد، رویکردی است که برای مقابله با این خطر انتخاب می کنید. متأسفانه، وقتی اکثر سرمایه گذاران می خواهند در بازار ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری کنند، به نمودارهای نهنگ و دهان تأثیرگذاران نگاه می کنند و تفاوت بین سیگنال و استراتژی را درک نمی کنند. به همین دلیل، آن ها اغلب شکست می خورند و بازار کریپتو را محکوم می کنند. واقعیت این است که برای ورود به بازار ارز دیجیتال و کسب سود، به یک مدل ذهنی جدید نیاز دارید. یک مدل ذهنی مبتنی بر دیدگاه از بالا به پایین. اگر به عقب برگردید و صبورانه به تصویر بزرگ‎تر بازار نگاه کنید، رویکردی از بالا به پایین در پیش گرفته اید.

سؤالات متداول

تحلیلگر در این رویکرد، سطوح بالای اقتصاد یعنی اقتصاد جهانی، سپس اقتصاد کشور، صنعت و درنهایت شرکت را تحلیل می کند. درواقع، نقطۀ شروع این رویکرد، اخبار مؤثر اقتصادی یا سیاسی در سطح کلان جهانی است.

با رویکردی از بالا به پایین در ارز دیجیتال، به عقب برمی گردید و به تصویر بزرگ تر صنعت ارزهای دیجیتال نگاه می کنید.

برای استفاده از رویکرد بالا به پایین در بازار ارزهای دیجیتال، باید پارامترهای مختلفی را در نظر گرفت. برخی از مهم ترینِ این پارامترها، آیندۀ بازار ارزهای دیجیتال، افزایش دانش فنی و تخصصی، استفاده از تجربۀ دیگران، مشارکت و افزایش اطلاعات عمومی هستند.

ادامه مطلب
شبکه لایتنینگ چیست و چگونه کار می‌کند؟
شبکه لایتنینگ چیست و چه مزایا...

شبکه Lightning در سال 2015 توسط دو محقق به نام Thaddeus Dryja و Joseph Poon در مقاله ای با عنوان “The Bitcoin Lightning Network” پیشنهاد شد. این ایده و پیشنهاد بر اساس آنچه بود که در سال 2013 در خصوص کانال های پرداختی بیان کرده بود.

به طور خلاصه این مقاله یک پروتکل خارج از زنجیره متشکل از کانال های پرداخت را توصیف می کند. این کانال ها به منظور برقراری ارتباط بین دو نفر و انجام تراکنش بدون نیاز به شبکه اصلی بیت کوین، ایجاد می شوند.

اگر به دنبال اطلاعات بیشتری در خصوص شبکه لایتنینگ هستید و می خواهید بدانید که چطور کار می کند، در ادامه این مطلب همراه ما باشید.

شبکه لایتنینگ چیست؟

شبکه لایتنینگ یک پروتکل لایه 2 برای بیت کوین است که به طور خاص برای پرداخت های ارزان، سریع و امن طراحی شده است. شبکه لایتنینگ با ایجاد چند کانال پرداخت، سرعت انجام تراکنش ها را بهبود می بخشد، چرا که دیگر نیاز به ثبت همه چیز در بلاک چین بیت کوین نیست و فقط تراکنش های سرمایه گذاری و تراکنش هایی که بسته شده اند، ثبت می شود. در نتیجه تراکنش های Lightning با تعداد کمتری از زنجیره های بیت کوین، انجام می شوند و زمان انتظار برای تأیید تراکنش ها به طور چشمگیری کاهش می یابد.

بنیان گذار شبکه لایتنینگ چه کسی است؟

شبکه لایتنینگ برای اولین بار در سال 2015 در وایت پیپر Lightning Network توسط Joseph Poon و Thaddeus Dryja معرفی شد. از آن زمان تا کنون، چندین تیم برنامه نویسی و رمزگذاری با همکاری یکدیگر، چند نمونه مختلف از این طرح مانند c-lightning Blockstream ، lnd Labs Lightning و Eclair Acinq ارائه کرده اند.

مشکل مقیاس پذیری بیت کوین

یکی از بزرگ ترین چالش هایی که بیت کوین همیشه با آن روبه رو بوده و شاید بتوان گفت هنوز هم است، مقیاس پذیری است. بالا بودن حجم محاسبات معاملات به همراه سرعت کند برقراری ارتباط بین خریدار و فروشنده، از جمله مواردی است که بیت کوین را نسبت به سایر رقبای خود عقب انداخته است.

برای درک بهتر از کندی شبکه بیت کوین به این مثال دقت کنید. شبکه ویزاکارت در هر ثانیه قادر به پردازش 24000 تراکنش است، درحالی که تعداد تراکنش های انجام شده در شبکه بیت کوین حدود 5 الی 7 است.

در ابتدا بیت کوین می توانست تنها 7 تراکنش در ثانیه انجام دهد؛ البته با این فرض که حجم هر معامله 300 بایت باشد. کانال های پرداخت خارج از زنجیره Lightning Network برای رفع عدم مقیاس پذیری بیت کوین ایجاد شده است، زیرا کانال ها امکان انجام تراکنش های مختلف و کوچک تر را بدون ایجاد ازدحام در شبکه را فراهم می کنند.

در سال 2016 ، Dryja و Poon (به همراه چند مشارکت کننده دیگر) Lightning Labs را تأسیس کردند، شرکتی که به توسعه شبکه Lightning اختصاص داده شد. علی رغم تغییرات مختلف اعضای تیم در طول زمان، Lightning Labs تلاش کرد پروتکل را با شبکه اصلی بیت کوین سازگار کند.

در سال 2018 ، Lightning Labs سرانجام نسخه بتا شبکه Lightning خود را روی شبکه اصلی بیت کوین پیاده کرد. در این زمان، شخصیت هایی مانند جک دورسی، بنیان گذار توییتر، مشارکت خود را با این پروژه آغاز کردند. به عنوان مثال، دورسی گروهی از توسعه دهندگان را استخدام کرد تا با پرداخت بیت کوین به آنها منحصراً بر توسعه شبکه Lightning تمرکز کنند. او همچنین قصد دارد در آینده شبکه Lightning را در توییتر پیاده کند.

لایتنینگ راه حل مشکل مقیاس پذیری

شاید مسئله مقیاس پذیری برای افرادی که قصد سرمایه گذاری بلندمدت در بیت کوین را دارند، خیلی مهم و جدی نباشد؛ زیرا افرادی که چندین ماه یا سال را منتظر مانده اند، چند ثانیه معطلی بیشتر ارزشی برایشان ندارد. اما اگر قرار باید از بیت کوین به عنوان روش اصلی پرداخت هزینه کالا یا خدمات استفاده کرد، قطعاً پایین بودن سرعت آن یک مشکل جدی خواهد بود.

قابلیت مقیاس پذیری بیت کوین در حال حاضر بسیار ضعیف است؛ برای تأیید هر تراکنش به گروه های مختلفی از افراد، سازمان ها و رایانه ها نیاز است. این در حالی است که هدف اصلی از معرفی بیت کوین، حذف واسطه برای انجام انواع معاملات است. در نتیجه اگر بتوان واسطه ها یا تعداد افراد درگیر در روند تأیید هر معامله را کم کرد، سرعت انجام معاملات افزایش خواهد یافت.

شبکه لایتنینگ یکی از روش های رفع مشکل مقیاس پذیری بیت کوین است.

شبکه لایتنینگ چیست و چگونه کار می کند؟

شبکه لایتنینگ چگونه کار می کند؟

شبکه لایتنینگ یکی از روش هایی است که برای بهبود سرعت شبکه و در نتیجه انجام تراکنش ها از طریق بلاکچین بیت کوین ارائه شده است. در این روش پیشنهاد شده که نیازی به ثبت دقیق تراکنش ها در بلاکچین نیست. در این روش، کانال های پرداخت امنی بین افراد ایجاد می شود تا بتوانند مقدار بیت کوین مد نظرشان را با سرعت بیشتری بیرون از شبکه اصلی بیت کوین، معامله کنند.

شبکه لایتنینگ در بین مهندسان بلاک چین به عنوان نوعی قرارداد هوشمند شناخته می شود. برای درک بهتر عملکرد این شبکه، از یک مثال استفاده می کنیم.

دو شخص الف و ب را در نظر بگیرید که می خواهند به طور منظم BTC مبادله کنند. این دو نفر می توانند برای انتقال رمزارز از هریک از صرافی های رمزنگاری شده استفاده کنند، اما هر بار باید مقدار زیادی کارمزد پرداخت کرده و مدت زمان زیادی منتظر بمانند.

اما با استفاده از شبکه لایتنینگ هر دو نفر الف و ب می توانند یک کیف پول مشترک که از طریق کلید عمومی هر دو آنها ایجاد شده و با استفاده از کلید خصوصی هریک در دسترس است، ایجاد کنند. سپس هریک از آنها می توانند به کیف پول واریز کنند و نیازی نیست که بلاکچین بیت کوین درگیر انجام هر معامله کوچکی شود. در واقع اطلاعات تراکنش ها نه در بلاکچین اصلی بلکه در شبکه لایتنینگ ذخیره شده و بلاکچین اصلی تنها زمانی آپدیت می شود که کانال آنها بسته شود.

بازهم به همان مثال برمگیردیم. گفتیم که هر دو نفر، مقداری بیت کوین در کیف پول مشترکشان قرار می دهند. تصور کنید که بعد از انجام تعدادی تراکنش که تعداد آنها اصلا مهم نیست، نتیجه نهایی این می شود که شخص الف باید به شخص ب، 1 بیت کوین بدهد. در نتیجه شخص ب، 1 بیت کوین به اضافه مقداری که در ابتدا در کیف پول قرار داده بود، برداشت می کند. چه چیزی در بلاکچین اصلی ثبت می شود؟ همین 1 عدد بیت کوینی که جابه جا شده است.

شاید این سؤال برایتان ایجاد شود که راه اندازی چندین کانال خصوصی بین افراد و سازمان ها، قطعاً روند انجام تراکنش ها را کندتر می کند.

شبکه لایتنینگ چیست و چگونه کار می کند؟

مزایای شبکه لایتنینگ بیت کوین چیست؟

کاهش هزینه انجام تراکنش ها

متوسط کارمزد تراکنش هایی که با استفاده از بیت کوین انجام می شوند، حدود 17.15 دلار است، درحالی که هزینه تراکنش های انجام شده با استفاده شبکه لایتنینگ، در حد چند سنت است. باتوجه به اینکه دیگر نیازی به انجام همه تراکنش ها از طریق بلاکچین اصلی بیت کوین نیست، رقابت کمتری برای انجام و تأیید تراکنش ها وجود داشته و ماینرها کار کمتری برای انجام خواهند داشت. همه این ها به پایین نگه داشتن کارمزد انجام معاملات کمک می کند.

افزایش سرعت انجام تراکنش ها

تراکنش های ارز دیجیتال با استفاده از شبکه Lightning در عرض چند ثانیه انجام می شوند، درحالی که زمان لازم برای انجام تراکنش ها از طریق شبکه بیت کوین، از 10 دقیقه تا چند ساعت متغیر است.

ازآنجاکه معاملات به جای بلاک چین بیت کوین در شبکه Lightning انجام می شود، نیازی به منتظر بودن تأیید بلاک برای ارسال رمزارز نیست و امکان انجام معاملات به صورت آنی فراهم می شود.

ارائه خدمات بیشتر مربوط به ارزهای دیجیتال

لایه دوم ساخته شده بر روی بلاک چین بیت کوین اجازه می دهد تا خدمات جدیدی برای پاسخگویی به نیازهای کاربران ایجاد شود. به عنوان مثال، Lightning Labs  یک استخر ایجاد کرده است؛ یک بازار همتا به همتا برای اپراتورهای گره Lightning برای خریدوفروش و دسترسی به نقدینگی. درواقع اپراتورهای شبکه می توانند از Pool برای مدیریت جریان های پرداخت در شبکه استفاده کنند.

این شبکه اجازه می دهد تا بلاک چین های مختلف از طریق کانال های پرداخت خود به یکدیگر متصل شوند. در واقع کاربران می توانند آنچه را که به عنوان “مبادله اتمی” شناخته می شود، برای تبدیل ارزهای رمزنگاری شده به یکدیگر اجرا کنند.

به روزرسانی مداوم شبکه

شبکه لایتنینگ همواره در حال به روزرسانی است تا مشکلات احتمالی شناسایی شده و به موقع حل شوند. به عنوان مثال یکی از اولین نواقص این بود که هکرها می توانستند معاملات را دست کاری کنند. در حال حاضر اگر کسی قصد دست کاری تراکنش های انجام شده را داشته باشد، از طرف شبکه جریمه می شود.

اما اکنون با گذشت سال ها، استفاده از شبکه Lightning آسان تر شده است. در حال حاضر می توان از طیف وسیعی از کیف پول ها برای تبدیل آسان بیت کوین به بیت کوین لایتنینگ استفاده کرد. با استفاده از کیف پول های جدید، زمان لازم برای تبدیل جزئیات فنی این دو شبکه به یکدیگر کمتر شده و با امکاناتی که دارند، کاربران شبکه تعامل بهتری با آنها برقرار می کنند. به عنوان مثال به جای استفاده از کلیدهای عمومی پیچیده، می توان با استفاده از کدهای QR پرداخت کرد.

معایب شبکه لایتنینگ بیت کوین چیست؟

عدم پشتیبانی از پرداخت های آفلاین

مانند بسیاری از ارتباطات همتا به همتا، شبکه Lightning از پرداخت های آفلاین پشتیبانی نمی کند. این بدان معناست که طرفین معاملات در شبکه ممکن است برای انجام معاملات برای مدت طولانی منتظر بمانند.

آسیب پذیری های شبکه

با هر بار به روزرسانی، گرچه برخی از مشکلات شبکه حل می شود، اما احتمالاً شبکه با یک چالش جدید روبه رو می شود. به عنوان مثال، برخی از به روزرسانی ها، مانند Neutrino ، کاربرپسند بودن کیف پول های موبایل را بهبود بخشیده ، اما راه را برای هک شبکه باز کرده است!

نتیجه گیری

شبکه لایتنینگ می تواند یک راه حل مطمئن برای رفع مشکل مقیاس پذیری بیت کوین باشد. بااین حال، برای حل بسیاری از چالش های این شبکه، به زمان بیشتری نیاز است. درحالی که شبکه لایتنینگ چندین مشکل از بلاک چین بیت کوین مانند افزایش سرعت معامله و کاهش هزینه معامله را حل می کند، اما مشکلات جدیدی در قالب آسیب پذیری شبکه و کاربرپسندی دارد.

ادامه مطلب
Oracle
اوراکل (oracle) چیست؟ پل ارتباط بین...

بدون اوراکل های موجود در بستر بلاک چین، قراردادهای هوشمند مجبورند تنها به اطلاعات درون شبکه اتکا کنند و این کار هم به طور قابل توجهی قابلیت آن ها را محدود می کند.

با پذیرش گسترده تر شدن ایده ی اینترنت غیرمتمرکز یاWeb3 ، بسترهای بلاک چین روزبه روز بیش تر مورد پذیرش و استقبال افراد، دولت ها و شرکت های بزرگ قرار می گیرند. درحال حاضر، بلاک چین در عرصه های گوناگون و بزرگی همچون صنایع، پزشکی و درمان، بازی و گیمینگ، گردشگری و مورد استفاده قرار می گیرد. با این وجود، بلاک چین جهت ادامه ی حیات و روند کار خود، به ابزارهای دیگری نیز احتیاج دارد که اوراکل (Oracle) یکی از این ابزارها می باشد.

از طرفی، فناوری بلاک چین بر اساس اطلاعاتی که به طور عمومی در شبکه ی غیرمتمرکز در دسترس قرارمی گیرد، تعریف می شود. با این وجود، برخی مواقع بلاک چین قادر نیست به اطلاعات خارج از زنجیره (Off-chain)  دسترسی داشته باشد.

درحقیقت، این موضوع گویای وجود چالشی بزرگ درمقابل قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) و تأمین شرایط لازم جهت اجرای این قراردادها است؛ ولی باید راهی برای ایجاد چنین شرایطی وجود داشته باشد. خب! در این شرایط است که نقش اوراکل ها مشخص می شود. 

درواقع، اوراکل ها خدمات شخص ثالثی در فضای بلاک چین هستند که قراردادهای هوشمند را با داده های خارجی مرتبط می سازند. البته، توجه به این نکته نیز بسیار حائز اهمیت است که اوراکل ها در بلاک چین، منبع داده ها نیستند؛ بلکه لایه ای هستند که منابع داده ی خارجی را جست وجو، تأیید و اعتبار سنجی کرده و پس از آن اطلاعات را مجدداً ارسال می کنند.

حتماً برای شما نیز این سؤال ایجاد شده است که Oracle چیست و چه کاربردی دارد؟ از این رو، در این مقاله قصد بررسی مفهوم اوراکل و بررسی تمامی زوایای آن را داریم.

اوراکل (Oracle) چیست؟

اوراکل چیست؟

لازم است معنی لفظی اوراکل را در عهد یونان باستان جست وجو کنیم. اساساً در جامعه ی یونان باستان، Oracleها به افرادی گفته می شد که به نوعی غیب گو یا دانای کل بودند و  از همه چیز اطلاع داشتند. افراد مختلف برای مشورت در کارهای خود به اوراکل ها مراجعه می کردند و نظر آن ها را می پرسیدند اما در لغت،  Oracleبه معنی پیغام رسان است.

با این حال، در عصر حاضر اوراکل ها به پلتفرم هایی گفته می شود که داده های لازم جهت برخی خدمات سامانه ای اینترنت نوین و غیرمتمرکز را فراهم می سازند.

تصور کنید که یک سامانه جهت تخمین قیمت چای ساخته اید. برای اینکه این سامانه بتواند به خوبی کار کند، نیاز دارد به اطلاعاتی مثل وضعیت آب و هوا در کشورهای تولیدکننده ی چای و میزان فروش چای در کشورهایی با بیش ترین میزان فروش و… دسترسی داشته باشد.

حال اینکه، بهترین کار جهت یافتن داده های گوناگون و استفاده از آن ها متصل کردن سامانه ی خود به یک پلتفرم اوراکل است تا این پلتفرم وظیفه ی جست وجو و یافتن اطلاعات را بر عهده بگیرد. درنتیجه، با اتصال سامانه ی خود به یک پلتفرم اوراکل، کلیه ی داده های لازم در اختیار سیستم ما قرار می گیرد و این سیستم می تواند پیش بینی قیمت چای در آینده را انجام دهد.

مفهوم اوراکل بر بستر بلاک چین

اوراکل ها راهی برای ایجاد تعامل میان یک بلاک چین یا قرارداد هوشمند با داده های خارج از زنجیره هستند. درواقع، بلاک چین ها همچون خیابان های یک طرفه و Oracleها همانند خیابان های فرعی هستند. اوراکل ها داده ها را از دنیای خارج از بلاک چین ها به خیابان های اصلی انتقال می دهند. به بیان دیگر، اوراکل های بلاک چین، سومین قسمت از قراردادهای هوشمند هستند که اطلاعات خارج از زنجیره را برای قراردادهای هوشمند فراهم می کنند.

به طور کلی، وجود اوراکل ها در اکوسیستم بلاک چین ها بسیار حیاتی است؛ زیرا باعث گسترش دامنه ی فعالیت قراردادهای هوشمند می شوند. درواقع، بدون وجود آنها قراردادهای هوشمند کاربرد بسیار محدودی خواهند داشت. البته، توجه به این نکته نیز بسیار حائز اهمیت است که یک اوراکل خود به تنهایی یک منبع داده به حساب نمی آید؛ بلکه، یک لایه است که منابع داده های خارجی را جست وجو، تأیید و پس از آن اطلاعات یافت شده را منتقل می کند. 

علاوه بر این، داده های منتقل شده توسط اوراکل، به اشکال متفاوتی ارائه می شوند که ازجمله ی آنها می توانیم به اطلاعات مرتبط با قیمت دارایی یا کالاهای گوناگون، یک پرداخت موفق یا دمای ثبت شده به وسیله ی دماسنج و… اشاره کنیم.

همچنین، در فرایند ادغام Oracleها و بلاک چین، همزمان با دستور قراردادهای هوشمند جهت دستیابی به اطلاعات خارج از شبکه، منابع شبکه مصرف خواهند شد. جدا از این، برخی اوراکل ها علاوه بر گردآوری داده ها برای قراردادهای هوشمند، قابلیت ارسال داده ها از قرارداد هوشمند به خارج شبکه را نیز دارا هستند.

دقت کنید که هم اکنون انواع گوناگونی از Oracleها وجود دارد که نحوه ی عملکرد هر کدام بستگی به نوع طراحی آن دارد. 

انواع اوراکل ها در بلاک چین 

اوراکل ها را در یک دسته بندی کلی می توان به اوراکل های منبع (داده ها از نرم افزار یا سخت افزار نشأت می گیرند)، اوراکل های مسیر داده ها (داده ها ورودی هستند یا خروجی) و اوراکل های اطمینان (داده ها متمرکز هستند یا غیرمتمرکز) طبقه بندی کرد. جدا از این، یک اوراکل میتواند در چندین دسته ی مختلف نیز قرار بگیرد.

به عنوان نمونه، اوراکلی که به وسیله ی وب سایت یک شرکت، اقدام به تهیه ی اطلاعات می کند، یک اوراکل متمرکز نرم افزاری ورودی خواهد بود. به دلیل ذکر نام چند دسته از اوراکل ها (اوراکل متمرکز، نرم افزاری و ورودی)، لازم است در ادامه انواع Oracleها را معرفی کرده و آن ها را مورد بررسی قرار دهیم.

ورودی و خروجی (Inbound) و (Outbound) 

اوراکل های ورودی، اطلاعات را از منابع خارجی به قراردادهای هوشمند انتقال میدهند؛ درحالی که اوراکل های خروجی، اطلاعات را از قراردادهای هوشمند به دنیای خارجی ارسال می کنند.

ازجمله اوراکل های ورودی می توان به قرارداد هوشمندی اشاره کرد که دما را به وسیله ی یک سنسور دماسنج اندازه گیری می کند و ازجمله اوراکل های خروجی نیز می توان به سنسورهای قفل هوشمندی اشاره کرد که درصورت واریز وجوه به یک آدرس، قرارداد هوشمند این اطلاعات را به وسیله ی این Oracleها به پروتکل ارسال و قفل هوشمند را باز می کند.

متمرکز و غیرمتمرکز (Centralized) و (Decentralized)

اوراکل متمرکز توسط یک نهاد واحد کنترل می شود و تنها ارائه دهنده ی اطلاعات برای قرارداد هوشمند است. استفاده از یک منبع اطلاعات می تواند خطرناک باشد؛ زیرا اثربخشی قرارداد کاملاً به نهاد کنترل کننده ی آن اوراکل بستگی دارد.

همچنین، دست کاری هرگونه عامل خارجی می تواند تأثیر مخرب مستقیمی بر قرارداد هوشمند داشته باشد. مشکل اصلی اوراکل های متمرکز، وجود یک نقطه ی شکست است که باعث می شود قراردادها نسبت به آسیبها و حملات کم تر مقاومت کنند.

از طرفی، اوراکل های غیرمتمرکز برخی از اهداف مشابه بلاک چین عمومی را دارند. درواقع، این دسته از Oracleها فقط به یک منبع جهت ارائه ی داده ها به قراردادهای هوشمند اتکا ندارند و جهت تعیین اعتبار و صحت دادهها از اوراکل های مختلفی استفاده می کنند؛ به همین دلیل است که به اوراکل های غیرمتمرکز، اوراکل های اجماع نیز گفته می شود.

به طور کلی، برخی از پروژههای بلاک چین وجود دارند که خدمات اوراکل غیرمتمرکز را به دیگر بلاک چینها ارائه می دهند. همچنین، اوراکل های غیرمتمرکز میتوانند در بازارهای پیش بینی مفید باشند؛ جایی که اعتبار یک نتیجه مخصوصاً با اجماعی گروهی، قابل اثبات است.

جدا از این موارد، اوراکل های غیرمتمرکز برای دستیابی به عدم نیاز به اعتماد تلاش میکنند؛ ولی توجه به این نکته نیز بسیار مهم است که مانند شبکه های بی نیاز به اعتماد بلاک چین، این دسته از Oracleها هم نیاز به اعتماد را به طور کامل از بین نمیبرند؛ بلکه آن را در میان بسیاری از شرکت کنندگان توزیع می کنند.

نرم افزاری (Software) 

اوراکل نرم افزاری، با منابع آنلاین اطلاعات تعامل دارد و آن را به بلاک چین منتقل می کند. این اطلاعات میتوانند از طریق پایگاه دادههای آنلاین، سرورها، وب سایت ها یا هر منبع اطلاعاتی در وب باشند.

این واقعیت که اوراکل نرم افزاری متصل به اینترنت است، نه تنها به آن ها امکان می دهد اطلاعات را برای قراردادهای هوشمند تهیه کنند، بلکه این اطلاعات را در لحظه نیز منتقل می کنند و این امر آن ها را به یکی از متداول ترین انواع اوراکل های زنجیرهای تبدیل کرده است.

اطلاعاتی که معمولاً توسط اوراکل نرم افزاری ارائه می شود، می تواند شامل نرخ ارز، قیمت دارایی دیجیتال یا اطلاعات پرواز در لحظه  باشد.

سخت افزاری (Hardware) 

برخی از قراردادهای هوشمند باید با دنیای واقعی ارتباط برقرار کنند. اوراکل های سخت افزاری برای دستیابی به اطلاعات از دنیای فیزیکی و قرار دادن آن ها در اختیار قراردادهای هوشمند طراحی شدهاند. چنین اطلاعاتی میتواند از حسگرهای الکترونیکی، اسکنر بارکد و سایر دستگاههای خواندن اطلاعات منتقل شود.

اوراکل سخت افزاری، در اصل رویدادهای دنیای واقعی را به مقادیر دیجیتالی ترجمه می کند؛ به طوری که توسط قراردادهای هوشمند قابل درک باشد. به عنوان مثال، سنسور نمونهای از آنها است که رسیدن یک کامیون حامل کالا به اسکله بارگیری را بررسی و اطلاعات را به شبکه ارسال میکند تا قرارداد هوشمند با توجه به آن تصمیماتی را اجرا کند.

انسانی (Human)

برخی اوقات افراد با دانش تخصصی در یک زمینه ی خاص، می توانند به عنوان اوراکل ظاهر شوند. آن ها می توانند صحت اطلاعات را از منابع گوناگون تحقیق، تأیید و آن اطلاعات را به قراردادهای هوشمند ترجمه کنند.

حال از آن جایی که اوراکل های انسانی می توانند هویت خود را با استفاده از رمزنگاری تأیید کنند، احتمال اینکه فرد کلاه برداری هویت خود را جعل کند و داده های خراب را ارائه دهد، نسبتاً کم است.

خاص قرارداد (Contract-specific) 

Oracleها برای استفاده، توسط قراردادهای هوشمند خاصی طراحی شده اند. این بدان معناست که اگر کسی بخواهد چندین قرارداد هوشمند را راه اندازی کند، باید تعداد متناسبی از اوراکل های خاص قرارداد را توسعه دهد. اساساً این نوع اوراکل، برای ادامه ی کار بسیار وقت گیر و گران به حساب می آید و ممکن است شرکت هایی که می خواهند دادهها را از منابع گوناگون استخراج کنند، این رویکرد را بسیار غیرعملی بدانند.

از طرف دیگر، ازآنجاکه اوراکل های خاص قرارداد میتوانند از ابتدا برای یک استفاده ی خاص طراحی شوند، توسعه دهندگان برای متناسب سازی آن ها با نیازهای خاص خود از انعطاف پذیری بالایی برخوردار هستند.

کاربرد اوراکل ها

توسعه دهندگان قراردادهای هوشمند با توجه به طیف وسیع اپلیکیشن های قابل ساخت بر روی بلاک چین ها، از اوراکل ها جهت ساخت اپلیکیشن های غیرمتمرکز (Dapps) و البته به مراتب پیشرفته تر استفاده می کنند. از آن جایی که این حوزه روزبه روز در حال رشد بوده و در حوزه های گوناگون از اوراکل ها استفاده می شود، در ادامه قصد داریم چند مورد از کاربردهای مهم Oracleها را مورد بررسی قرار دهیم.

NFT ها (هنر و بازی های مبتنی بر بلاک چین)

Oracleها موارد استفاده ی غیرمالی را برای قراردادهای هوشمند نیز فعال می کنند. همان طورکه می دانید، ظاهر، ارزش یا توزیع توکن های غیرقابل تعویض (NFT) می تواند بر اساس رویدادهای خارجی  تغییر کند. از این رو، تعیین برنده ی خوش شانسNFT ها به طور تصادفی باعث ایجاد هیجان بیش تر می شود. همچنین برنامه های بازی توکن های غیر مثلی نیز از تأیید تصادفی برای ایجاد تجربه های بازی جذاب تر و غیرقابل پیش بینی تر همچون خواستگاری تصادفی در طول مسابقات استفاده می کنند.

oracle

اپلیکیشن های غیرمتمرکز (DApps) 

تصور کنید دو نفر  نتیجه ی مسابقه ی فوتبال بین دو تیم A و B را پیش بینی کرده اند. نفر اول معتقد است که تیم A  برنده می شود و نفر دوم تیم B را پیروز مسابقه می داند. آن ها تصمیم می گیرند مبلغی را در یک قرارداد هوشمند قرار دهند تا براساس نتیجه ی مسابقه، فرد برنده صاحب آن مبلغ باشد.

از آن جایی که قرارداد هوشمند، برای با خبر شدن از نتیجه ی مسابقه قادر به ارتباط با منابع خارجی نیست، اوراکل وظیفه ی دریافت این داده ها را از منبعی معتبر و ارسال آن به قرارداد هوشمند را بر عهده دارد. درنهایت، قرارداد هوشمند طبق نتیجه ی مسابقه، پاداش فرد برنده را پرداخت می کند.

از طرفی، هم اکنون تعداد زیادی از اپلیکیشن های غیرمتمرکز که در بستر شبکه ی بلاک چین اتریوم ساخته شده اند، از Oracleها استفاده می کنند. به عنوان نمونه، می توان به آگور (Agor) که یک پلتفرم غیرمتمرکز جهت پیش بینی بازار است، اشاره کرد.  آگور از داده های اوراکل استفاده می کند تا بتواند پیش بینی ها را انجام دهد.

دیگر پلتفرم ها نیز مثل چین لینک(Chainlink) ، اوراکل را در بخش اصلی خود جای داده و روش های گوناگونی را برای مقابله ی اوراکل ها با اطلاعات غلط ارائه داده اند.

شرکت ها (Enterprises)

اوراکل های میان زنجیره ای (Cross-chain) به شرکت ها پیشنهاد یک میان افزار امن بلاک چینی را می دهند که به آن ها اجازه ی اتصال سیستم های Back-end خود به هر شبکه ی بلاک چین را می دهد. نتیجه این است که مؤسسات می توانند سریعاً به بلاک چین های مورد تقاضای طرف مقابل خود بپیوندند و یک پشتیبانی برای خدمات قراردادهای هوشمند ایجاد کنند؛ بدون اینکه نیاز به صرف زمان و منابع توسعه برای ادغام با هر بلاک چینی باشد.

امور مالی غیرمتمرکز یا دیفای  (DeFi)

بخش بزرگی از اکوسیستم دیفای برای دسترسی به داده های بازارهای مالی و همین طور دارایی ها، نیاز به استفاده از اوراکل ها دارند. برای مثال، در حوزه ی ییلد فارمینگ، پلتفرم های فعال در این زمینه، نیاز به اطلاعات لحظه ای از حجم پول قفل شده در استخرهای نقدینگی دارند تا بتوانند سودی که به کاربر تعلق می گیرد، محاسبه کنند، درصد سود را به صورت شفاف و لحظه ای به کاربر نشان داده و پس از سررسید وام، با قراردادهای هوشمند به صورت خودکار با کاربر تسویه حساب کنند.

دیفای

بیمه (Insurance)

شرکت های بیمه ای هم شروع به غیر متمرکز سازی و استفاده از بلاک چین کرده اند که این عوامل باعث استفاده از Oracleها می شود. قراردادهای هوشمند بیمه ای از «اوراکل های ورودی» برای تأیید وقوع رویدادهای بیمه پذیر، باز کردن دسترسی به حسگرهای فیزیکی، API های وب، تصاویر ماهواره ای و اطلاعات قانونی استفاده می کنند.

مشکلات و چالش های پیش روی اوراکل ها

از آن جایی که قراردادهای هوشمند تصمیمات را بر اساس داده های ارائه شده توسط اوراکل ها اجرا می کنند، برای یک اکوسیستم بلاک چین سالم، مهم تلقی می شوند. چالش اصلی در زمینه ی طراحی اوراکل این است که اگر اوراکل به خطر بیفتد، قرارداد هوشمندی که به آن متکی است نیز به خطر می افتد.

از آن جایی که اوراکل از اجماع اصلی بلاک چین نیست، بخشی از سازوکارهای امنیتی که بلاک چین های عمومی می توانند ارائه دهند، از Oracleها پشتیبانی نمی کند. درواقع، تضاد اعتماد میان اوراکل ها (به عنوان سومین بخش یک قرارداد هوشمند) و همچنین اجرای بدون اعتماد قراردادهای هوشمند، یک چالش عمدتاً حل نشده برای اوراکل ها است.

جدا از این اگر کسی به جریان داده ی بین اوراکل و قرارداد هوشمند و بلاک چین دسترسی پیدا کند، قادر خواهد بود تا داده ها را تغییر داده یا آن ها را جعل کند.

رفع مشکلات اوراکل ها

همان طور که اشاره شد، یکی از مشکلات اساسی Oracleها، نیاز به اعتماد است. درحقیقت هر گونه اطلاعاتی که اوراکل ها به قراردادهای هوشمند انتقال می دهند، باید معتبر باشد. تصور کنید که در مثال بالا، شخص A به هر شکل ممکن بتواند وب سایت ورزشی را متقاعد کند که یک تیم دیگر (به دروغ) برنده بازی شده است.

در چنین شرایطی، وی در این شرط بندی با کلاه برداری برنده خواهد شد. درواقع، اگر اطلاعاتی که به وسیله ی اوراکل ها برای قراردادهای هوشمند ارسال می شوند اشتباه باشند، در اجرای صحیح قراردادهای هوشمند شکاف های امنیتی ایجاد می شود.

حال اینکه یکی از راه حل های مقابله با این مشکلات ارسال از اوراکل های متعدد است. به عنوان نمونه، در مثال بالا اگر یک وب سایت، برنده را تیم B اعلام کند ولی چند وب سایت دیگر تیم A را برنده اعلام کنند، اوراکل بر اساس تعدد نتایج، برنده ی واقعی را پیش بینی می کند.

جهت حل این مشکل نیاز به تعیین شرایطی است که طی آن، قرارداد هوشمند بر اساس نوعی برنامه ریزی عمل کرده و عملکردش را طبق بیش ترین داده های ورودی مشابه برنامه ریزی کند. از طرفی، اجرای یک قرارداد هوشمند را می توان به شکلی برنامه ریزی کرد که اگر داده های ورودی از اوراکل های گوناگون با هم مختلف باشند، قرارداد اجرا نشود و دو طرف قرارداد با کمک هم نتیجه ی صحیح را یافته و سپس بند اجرایی قرارداد را عملی کنند.

اعتبارسنجی منابع اطلاعاتی اوراکل ها

اعتبارسنجی منابع اطلاعاتی به فرآیندی گفته می شود که طی آن داده ها به بلاک چین ارسال می شوند. جهت درک دقیق و صحیح تر ماهیت فنی اوراکل های بلاک چین، می توان دو فاکتور دستیابی به اطلاعات معتبر و ثبت این اطلاعات را در بلاک چین به طور جداگانه از هم در نظر گرفت. فرایند نگارش داده ها در بلاک چین، فرایندی ساده است. درحقیقت طی این فرایند، زمانی که اطلاعات به وسیله ی قرارداد هوشمند اوراکل دریافت گردد، از راه یک فراخوانی در دسترس عموم قرار خواهد گرفت.

اما سؤال اساسی این است که به چه شکل می توانیم از صحت داده های ثبت شده در بلاک چین اطمینان حاصل کنیم؟

اوراکل های متعدد

یک شبکه ی اوراکل یا مصرف کننده ی اطلاعات می تواند از اوراکل های متعددی برای کاهش خطر داده های اشتباه استفاده کند. در این حالت احتمال مخرب بودن اکثر Oracleها بسیار کم است.

منابع اطلاعاتی مختلف

استفاده ی گره ها از میانگین داده های دریافتی، یک روش ساده برای کاهش ریسک داده های ناصحیح است. به این ترتیب، فقط درصورتی که بیش تر منابع اطلاعاتی یا حتی خود گره ها در معرض خطر قرار بگیرند، این امکان وجود خواهد داشت که داده های ناصحیح بر روی بلاک چین ثبت شوند.

محیط اجرایی قابل اعتماد (TEE)

یک محیط اجرایی قابل اعتماد (Trusted Executive Environment) این امکان را در اختیار اپلیکیشن ها قرار می دهد تا در بخش های جداگانه ای از پردازنده ی اصلی اجرا شده و موجب حفاظت بیش تر آن ها در برابر حملات خرابکارانه شوند.

با این کار، درحالی که خود برنامه همچنان قادر به خواندن و نوشتن حافظه خارج از بخش جداگانه اش است، سایر بخش های سیستم عامل قادر به خواندن داده ها نیستند. ازاین رو، اجرای سرویس های اوراکل در یک محیط اجرایی قابل اعتماد، موجب ایجاد یک لایه ی امنیتی اضافه خواهد شد.

سهام گذاری یا استیکینگ (Staking)

این جا استیکینگ به این معنا است که گره های اوراکل باید توکن هایی را جهت ضمانت داده های خود به وثیقه بگذارند. درواقع، این روش یکی از برترین مکانیسم های اعتمادسازی در اپراتورهای گره اوراکل است.

شناخته شدگی و پرداخت

اگر یک گره اوراکل به صورت مداوم نتایج صحیح و قابل قبولی را از خود ارائه دهد، شهرت آن گره به مرور افزایش پیدا خواهد کرد. درحقیقت، این فاکتور می تواند به پرداخت های بیش تر جهت ارائه ی داده ها مرتبط باشد.

برترین پروژه های اوراکل بلاک چین

پس از آشنایی با مفهوم اوراکل های بلاک چین و کاربردهای آن، در ادامه به معرفی چند مورد از برترین پروژه های اوراکل بلاک چین خواهیم پرداخت.

اوراکل تلور (Tellor)

تلور یک اوراکل غیرمتمرکز است که در آن استخراج کنندگان گواه اثبات کار (Proof of Work) برای واکشی داده ها و قرار دادن آن ها روی زنجیره ی قراردادهای هوشمند با یکدیگر رقابت می کنند. تلور می تواند به سادگی سیستمی را ایجاد کند که نهادها ارزش اطلاعات خارج از زنجیره را ارسال کنند و استخراج کنندگان برای افزودن اطلاعات به یک پلتفرم درون زنجیره ای رقابت کنند.

تلور از توکن بومی خود TRB برای تشویق و پاداش به ماینرها استفاده می کند. برای شروع استخراج، ماینر مؤظف است توکنTRB  را برای رأی دادن به اعتبار اطلاعات یا داده ها واریز کند.

بهترین اوراکل ها

اوراکل دیا (DIA)

دیا یک پلتفرم اطلاعات مالی منبع باز است که از مشوق های رمزنگاری برای تهیه و اعتبارسنجی داده ها استفاده می کند. دیا یک انجمن غیرانتفاعی مستقر در سوئیس است که به عنوان یک بستر اوراکل برای اکوسیستم دیفای کار می کند.

درحقیقت، دیا بستری است که امکان دسترسی به داده های مالی تأیید شده را فراهم می کند و یک اکوسیستم مالی منصفانه و متقارن را امکان پذیر می کند و هدف آن ارائه ی داده های شفاف، ایمن و تأیید شده در بازار است.

اوراکل پروتکل بند (Band Protocol)

پروتکل بند یک اوراکل زنجیره ای است که قراردادهای هوشمند را قادر می سازد هر منبع داده ی خارجی یا API را به صورت مقیاس پذیر جمع و یا وصل کند. درواقع، این یک نرم افزار طراحی شده است برای ایجاد انگیزه در کاربرانی که داده های دنیای واقعی را به اپلیکیشن های غیرمتمرکز موجود در بلاک چین ارائه می دهند.

پروتکل بند در ابتدا بر روی بلاک چین اتریوم اجرا می شود و پس از آن بلاک چین خود را با استفاده از فناوری کازماس (Cosmos) در زمان مناسب ایجاد می کند. یک اعتبارسنج در پروتکل بند نقش حیاتی دارد؛ زیرا آن ها مسئول بررسی تراکنش ها و افزودن آن ها به بلاک چین هستند و اگر کار خود را انجام ندهند، ممکن است برخی از توکن های بند را که در دست دارند، ضبط کنند.

اوراکل

اوراکل ای پی آی تری (API3)

رمز ارز API3 یک پروژه ی حاکم بر دائو (DAO) جهت ایجاد  API برای اپلیکیشن های غیرمتمرکزی به نام DAPI است. از طرفی API3 یک پروژه با هدف ایجاد روشی شفاف جهت همکاری بلاک چین ها در API ارائه دهندگان است.

 DAPI خدمات بلاک چین و غیرمتمرکز API است که با ترکیب چندین اپراتور و کار با نودهای اوراکل بدون هیچ واسطه ساخته شده است.

API3 oracle

اوراکل چین لینک (ChainLink)

چین لینک یک اوراکل یا یک نرم افزار واسطه است که داده ها را از پلتفرم های خارج از بلاک چین به قراردادهای هوشمند درون بلاک چین منتقل می کند. این موضوع احتمال هر خطایی که ممکن است با استفاده از یک پلتفرم متمرکز رخ دهد، کاهش می دهد.

اکوسیستم چین لینک متشکل از بیش از پنجاه پروژه ی بلاک چین و بیش از صد شرکت مبتنی بر نرم افزار است. در سال ۲۰۲۰، چین لینک به یکی از برترین ارائه دهندگان اوراکل در صنعت بلاک چین تبدیل شد که همکاری با آن همانند یک معامله پر سود بود.

بهترین اوراکل ها

نتیجه گیری

هم اکنون رمز ارزهای مبتنی بر اوراکل در عرصه ی ارزهای دیجیتال (مثل چین لینک و پروتکل بند) جزء اصلی ترین پروژه های ارائه دهنده ی اوراکل ها به حساب می آیند. و به ابن دلیل، میزان تقاضا جهت استفاده از Oracleها در حوزه های مرتبط با امور مالی به صورت روزافزون در حال افزایش است.

جدا از این، با افزایش محبوبیت و پذیرش قراردادهای هوشمند مبتنی بر بلاک چین اتریوم، میزان تقاضا برای استفاده از Oracleها نیز بیش تر شده است؛ زیرا اوراکل ها این امکان را در اختیار قراردادهای هوشمند قرار می دهند تا به سیستم های وب و دنیای واقعی متصل شوند. درحقیقت، توسعه دهندگان به دنبال این هستند تا با ساخت یک پلتفرم واحد اوراکل، به راحتی با دنیای خارج ارتباط برقرار کنند.

این موضوع باعث خواهد شد تا کاربردهای قراردادهای هوشمند و بلاک چین های غیرمتمرکز بسیار بیش تر از گذشته گسترش پیدا کند. نتیجه اینکه با تکیه بر علومی همچون علم لاجستیک(Logistics) ، مدیریت هویت (Identity Management) ، مالکیت دارایی (Property Ownership) و دارایی های ذهنی(Intellectual Property) ، قراردادهای هوشمند و اوراکل ها قادر خواهند بود تا راه حل جدیدی را معرفی کنند.

به طور خلاصه، اوراکل های بلاک چین، منابع اطلاعاتی شخص ثالثی هستند که وظیفه ی تأمین داده های قراردادهای هوشمند را بر عهده دارند. Oracleها با فراهم ساختن ابزاری جهت برقراری ارتباط با خارج از شبکه ی بلاک چین، دامنه ی کار پروتکل های بلاک چین را افزایش می دهند.

سؤالات متداول

۱- اوراکل چیست؟

اوراکل یک رابط است که به وسیله ی آن میتوان اقدام به تبادل اطلاعات بین قراردادهای هوشمند و دنیای خارج از بلاک چین ها کرد.

۲- انواع اوراکل ها کدام هستند؟

اوراکل ها انواع مختلفی دارند که هرکدام از آن ها نیز دارای کاربردهای مختلفی در بستر بلاک چین ها هستند. ازجمله انواع اوراکل ها می توان به اوراکل های ورودی و خروجی، اوراکل های میان زنجیره ای، اوراکل های محاسباتی و… اشاره کرد.

۳- کاربرد اصلی اوراکل ها چیست؟

از Oracleها میتوان جهت دریافت قیمت دارایی های مختلف مثل طلا و ارزها، اطلاعات پرواز و حرکت قطارها، اطلاعات مربوط به سنسورها مانند دما و موارد دیگری استفاده کرد.

۴- اوراکل ها در چه بلاک چین هایی قابل استفاده هستند؟

Oracleها در کلیه ی شبکه های بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی میکنند، قابل استفاده هستند.

ادامه مطلب
دیفای 2 (DeFi 2) چیست و چه کاربردی دارد؟
دیفای 2 (DeFi 2) چیست و...

دیفای ۲.۰ پروژه ای است که مشکلات DeFi 1.0 را بهبود می بخشد. هدف DeFi ارائة منابع مالی غیرمتمرکز با مقیاس پذیری، امنیت، تمرکز، نقدینگی، دسترسی به اطلاعات و ایجاد تجربه ای کاربرپسندتر است. درصورت موفقیت، DeFi 2.0 خطرات و عوارضی که کاربران ارزهای دیجیتال را از استفاده از سیستم مالی غیرمتمرکز منصرف می کند، کاهش می دهد.

انواع مختلفی از موارد استفاده از دیفای ۲.۰ در دنیای امروز وجود دارد. به کمک این سیستم می توانید وام های خودپرداختی بگیرید. وثیقه شما برای وام دهنده سود به همراه دارد و سود وام را بدون پرداخت هیچ سودی از سوی وام گیرنده می پردازد. سایر کاربردها شامل بیمه در برابر قراردادهای هوشمند به خطر افتاده و ضررهای دائمی است.

درDeFi 2.0، حاکمیت و نداشتن تمرکز DAO روندی رو به رشد دارد. همچنین دولت ها و تنظیم کننده های فراوانی می توانند بر تعداد پروژه های اجراشده تأثیر بگذارند. این موضوع را باید هنگام سرمایه گذاری در نظر داشته باشید؛ زیرا ممکن است خدمات ارائه شده نیازمند تغییر باشند.

ظهور امور مالی غیرمتمرکز

یکی از موفق ترین و مؤثرترین موج های نوآوری مبتنی بر بلاک چین، امور مالی غیرمتمرکز یا DeFi است. DeFi اصطلاحی است که به برنامه های غیرمتمرکز بدون نیاز به واسطه های خدمات مالی سنتی اشاره می کند که به پیدایش یک فضای اقتصادی کاملاً جدید، کار با قراردادهای هوشمند و شبکه های اوراکل ایمن مانند ChainLink می انجامد.

حدود 2 سال از ظهور نسل اول سیستم مالی غیرمتمرکز در سال 2020 می گذرد و از آن زمان تاکنون شاهد موفقیت بزرگ پروژه هایDeFi مانند صرافی UniSwap بوده ایم، اما مانند بیت کوین، در این فضای جدید نیز مشکلاتی وجود دارد که برای حل آن ها اکنون نسل دوم DeFi با نام دیفای ۲.۰ ظهور کرده است.

از امروز در سال 2022، ما هنوز منتظر سیل عظیمی از پروژه هایDeFi 2.0 هستیم، اما کاربردهای این فضای جدید هیجان انگیز پیش از این دیده شده است. UniSwap، Bancor، MakerDAO، Compound و دیگر پیشگامان مالی غیرمتمرکز، پایه های محکمی برای اقتصاد جدید DeFi ایجاد کرده و نوع جدیدی از پول را به این اکوسیستم معرفی کرده اند.

سازندگان بازار خودکار اولیه مانند UniSwap و Bancor اولین پروژه هایی بودند که امکان مبادله توکن ها را بدون نیاز به واگذاری حضانت خود به کاربران ارائه کردند. Aave و Compound نیز قابلیت های وام دهی غیرمتمرکز را ارائه دادند که امکان دسترسی آزاد به سرمایه و کسب سود از سپرده گذاری ارزهای دیجیتال در پروتکل های خود را فراهم می کرد. MakerDao همچنین با ارائه یک استیبل کوین غیرمتمرکز به اعضای اکوسیستم خود برای استفاده در تراکنش ها، به کنترل نوسانات ارزهای دیجیتال پرداخت.

محدودیت های DeFi چیست؟

محدودیت های DeFi چیست؟

قبل از اینکه به دیفای ۲.۰ و موارد استفاده از آن بپردازیم، مشکلاتی را بررسی می کنیم که سعی در حل آن دارد. بسیاری از مشکلات DeFi شبیه مشکلاتی است که فناوری بلاک چین و به طورکلی ارزهای دیجیتال با آن مواجه هستند:

  • مقیاس پذیری: پروتکل هایDeFi روی بلاک چین ها اغلب خدمات را با سرعت کم، هزینه های بالا، ترافیک زیاد و هزینه Gas بالا ارائه می دهند. تراکنش های ساده در این سیستم زمان و هزینه فراوانی دارند. یکی از اهداف دیفای ۲.۰، افزایش سرعت تراکنش ها و کاهش هزینه هاست.
  • اوراکل ها و اطلاعات شخص ثالث: محصولات مالی غیرمتمرکز براساس جزئیاتی که دارند به اوراکل های سطح بالاتر نیاز خواهند داشت.
  • تمرکز: افزایش تمرکززدایی یکی از اهداف بزرگ DeFi 2.0 است؛ با این حال بسیاری از پروژه ها هنوز اصول DAO را ندارند و دیفای ۲.۰ راهی طولانی برای افزایش تمرکززدایی خواهد داشت.
  • امنیت: بیشتر کاربران خطرات مرتبط با DeFi را مدیریت یا درک نمی کنند. آن ها میلیون ها دلار در قراردادهای هوشمندی به اشتراک می گذارند که اصلاً مطمئن و ایمن نیستند و درحالی که ممیزی های امنیتی وجود دارد، با انتشار به روزرسانی ها ارزش خود را از دست می دهند. دیفای ۲.۰ با بیمه کردن قراردادهای هوشمند، خطر ضررهای دائمی را کاهش می دهد.
  • نقدینگی: بازارها و استخرهای نقدینگی در بلاک چین ها و پلتفرم های مختلف پخش می شوند و نقدینگی را توزیع می کنند. در این بازارها تأمین نقدینگی وجوه و ارزش کلی آن ها تضمین می شود. در بیشتر موارد، توکن های موجود در استخرهای نقدینگی را نمی توان در جای دیگری استفاده کرد که به ناکارآمدی سرمایه منجر می شود.

DeFi 2.0 چیست؟

دیفای جنبشی است که به دنبال بهبود و رفع مشکلات DeFi است. DeFi در ارائه خدمات مالی غیرمتمرکز برای کاربران ارز دیجیتال تحول عظیمی ایجاد کرد، اما همچنان نقاط ضعف زیادی را دارد. دیفای ۲.۰ همچنین باید به مقررات انطباق جدیدی که دولت ها قصد دارند معرفی کنند مانند KYC و AML، پاسخ دهد.

استخرهای نقدینگی در DeFi بسیار موفق بوده اند؛ زیرا به ارائه دهندگان نقدینگی اجازه می دهند برای شرط بندی جفت توکن ها، کارمزدی دریافت کنند؛ با این حال، اگر نسبت قیمت توکن تغییر کند، ارائه دهندگان نقدینگی با خطر از دست دادن پول مواجه می شوند. یک پروتکل DeFi 2.0 می تواند با هزینه کم، بیمه ای در برابر این موضوع ارائه دهد. این راه حل انگیزه های بیشتری برای سرمایه گذاری فراهم می کند و به نفع کاربران، سهامداران و کل فضای DeFi است.

چرا دیفای ۲ اهمیت دارد؟

چرا دیفای ۲ اهمیت دارد؟

حتی برای کاربران باتجربه ارزهای دیجیتال، DeFi می تواند دلهره آور و چالش برانگیز باشد؛ با این حال هدف آن کاهش موانع ورود و ایجاد فرصت های درآمدی جدید برای سرمایه گذارهای کریپتوست. کاربرانی که ممکن است نتوانند از یک بانک سنتی اعتبار دریافت کنند، می توانند از DeFi بهره مند شوند.

اهمیت دیفای ۲.۰ در این است که می تواند امور مالی را بدون ریسک یا با کمترین خطرات مربوط کنترل کند. همچنین این دیفای سعی دارد رفع مشکلات و محدودیت های DeFi را رفع کند و تجربه کاربری را بهبود دهد.

موارد استفاده DeFi 2.0

در حال حاضر پروژه هایی وجود دارند که خدمات جدید DeFi را در بسیاری از شبکه ها از جمله اتریوم (Ethereum)، زنجیره هوشمند بایننس (BinanceSmartChain)، سولانا (Solana) و سایر بلاک چین های قرارداد هوشمند ارائه می دهند. در ادامه برخی از رایج ترین آن ها را بررسی می کنیم:

ایجاد فرصت های کسب سود از نقدینگی

با شرط بندی یک جفت توکن در استخر نقدینگی، توکن هایی به عنوان پاداش دریافت خواهید کرد. با DeFi می توانید برای افزایش سود خود، توکن ها را به صورت ییلد فارمینگ به اشتراک بگذارید. قبل از دیفای ۲.۰، این پایان زنجیره استخراج سود بود. میلیون ها دلار در خزانه جریان نقدی گره خورده است، اما پتانسیل برای بهبود بیشتر کارایی سرمایه وجود دارد.

DeFi 2.0 یک قدم فراتر می رود و از توکن های که به عنوان پاداش در اختیار کاربران قرار می گیرد، به منزله وثیقه استفاده می کند. مکانیسم دقیق این عملکرد براساس پروژه متفاوت است، اما ایده اصلی این است که توکن های شما باید فرصت های جدیدی در حین محاسبه APY برای کسب سود ایجاد کنند.

بیمه قرارداد هوشمند

بررسی دقیق قرارداد هوشمند دشوار است؛ مگر اینکه یک توسعه دهنده باتجربه باشید. بدون این دانش شما تنها می توانید تا حدی یک پروژه را ارزیابی کنید. این امر هنگام سرمایه گذاری در پروژه های DeFi ریسک بالایی دارد. به کمک DeFi 2.0 می توان بیمه DeFi را در قراردادهای هوشمند ویژه ای انجام داد.

تصور کنید مقداری توکن را در قرارداد هوشمند خود وارد می کنید. اگر قرارداد هوشمند به خطر بیفتد، ممکن است تمام سپرده های خود را از دست بدهید. بیمه قرارداد هوشمند می تواند سپرده شما را در ییلد فارمینگ با هزینه ای اندک تضمین کند.

توجه داشته باشید این بیمه تنها برای یک قرارداد هوشمند خاص اعمال می شود. به طور معمول، اگر قرارداد استخر نقدینگی با خطر مواجه شود، سودی دریافت نخواهید کرد؛ با این حال، اگر قرارداد به خطر بیفتد، اما تحت پوشش بیمه قرار گیرد، احتمالاً سود و سرمایه شما حفظ می شود.

بیمه خسارات

اگر در یک استخر نقدینگی سرمایه گذاری کنید، هرگونه تغییر در نسبت قیمت دو توکنی که قفل می کنید، می تواند به زیان مالی منجر شود. این فرایند ضرر دائمی شناخته می شود، اما پروتکل های جدید دیفای ۲.۰ در حال بررسی راه های جدیدی برای کاهش این ضررها هستند.

برای مثال تصور کنید یک توکن به استخر نقدینگی اضافه کرده اید که در آن نیازی به افزودن یک جفت ارز معاملاتی نیست. سپس پروتکل، توکن بومی آن ها را به عنوان طرف دیگر جفت ارز معاملاتی اضافه می کند. با گذشت زمان، پروتکل از هزینه های خود برای ایجاد یک صندوق بیمه استفاده می کند تا سپرده شما را در برابر اثرات ضررهای موقت بیمه کند.

اگر هزینه ها برای پوشش ضرر مالی مورد نظر کافی نباشد، پروتکل می تواند توکن های جدیدی برای پوشش آن ها ایجاد کند. اگر توکن ها خیلی زیاد باشند، می توان آن ها را برای معاملات بعدی ذخیره کرد یا برای کاهش منابع سوزاند.

وام خودپرداخت

تصور کنید یک وام 100 دلاری از یک وام دهنده دریافت می کنید. این فرد 100 دلار ارز دیجیتال به شما می دهد، اما 50 دلار به عنوان وثیقه درخواست می کند. هنگامی که سپرده گذاری می کنید، وام دهنده از آن به منظور کسب سود برای بازپرداخت وام شما استفاده می کند.

پس از اینکه وام دهنده 100 دلار ارز دیجیتال به همراه یک مبلغ اضافی به عنوان پاداش به دست آورد، سپرده شما بازپرداخت می شود. در این شرایط خطر انحلال وجود ندارد. اگر ارزش توکن وثیقه کاهش یابد، بازپرداخت وام بیشتر طول می کشد.

چه کسی DeFi 2.0 را کنترل می کند؟

با همه ویژگی ها و کاربردهای این نوع دیفای باید دانست چه کسی آن را کنترل می کند. فناوری بلاک چین همیشه به سمت تمرکززدایی گرایش داشته است. یکی از اولین پروژه های DeFi 1.0، یعنی MakerDao استانداردهای جدی برای حرکت به سمت تمرکززدایی را تعیین کرد.

بسیاری از توکن های پلتفرم نیز به عنوان توکن های حکومتی عمل می کنند و به سرمایه گذاران خود حق رأی می دهند. منطقی است انتظار داشته باشیم DeFi 2.0 تمرکززدایی بیشتری را به فضای مالی غیرمتمرکز بیاورد؛ با این حال، نقش انطباق و حاکمیت با ورود DeFi اهمیت فزاینده ای پیدا می کند.

خطرات Defi 2.0 چیست و چگونه می توان از آن ها پیشگیری کرد؟

خطرات Defi 2.0 چیست و چگونه می توان از آن ها پیشگیری کرد؟

این نوع دیفای بسیاری از خطرات مشابه با DeFi 1.0 را به دارد که در ادامه برخی از اصلی ترین خطرات مرتبط با DeFi 2.0 و راهکارهای پیشگیری از آن ها بررسی شده اند.

قراردادهای هوشمندی که با آن ها تعامل دارید ممکن است در برابر حملات احتمالی آسیب پذیر باشند. ممیزی هرگز تضمینی برای امنیت پروژه نیست. تا آنجا که می توانید درباره پروژه تحقیق کنید و متوجه شوید سرمایه گذاری ها همیشه با خطراتی همراه هستند.

مقررات می تواند بر سرمایه گذاری شما تأثیر بگذارد. دولت ها و تنظیم کننده های فراوانی در سراسر جهان به اکوسیستم DeFi علاقه مند هستند. درحالی که مقررات و قوانین می توانند امنیت و ثبات را برای کریپتو به ارمغان بیاورند، برخی از پروژه ها ممکن است مجبور شوند خدمات خود را با ایجاد قوانین جدید تغییر دهند.

ضرر دائمی حتی با وجود بیمه خسارت پایدار، برای هرکسی که می خواهد در استخراج نقدینگی شرکت کند، خطری بزرگ باقی می ماند. خطرات را هرگز نمی توان کامل به حداقل رساند. در این میان، دسترسی به پول شما ممکن است دشوار باشد. اگر از طریق رابط وب سایت پروژه DeFi سرمایه گذاری می کنید، توصیه می شود قرارداد هوشمند را در یک کاوشگر بلاک چین (مانند EtherScan) نیز ثبت کنید؛ در غیر این صورت، اگر سایت مورد نظر از کار بیفتد، قرارداد شما محفوظ باقی می ماند؛ با این حال برای تعامل مستقیم با قرارداد هوشمند، نیازمند تخصص فنی هستید.

سخن پایانی

اگرچه ما در حال حاضر پروژه های موفق بسیاری در فضای DeFi داریم، هنوز پتانسیل کامل DeFi 2.0 را نمی توان درک کرد و شناخت. دیفای ۲.۰ هنوز هم برای بیشتر کاربران موضوعی پیچیده محسوب می شود و کمتر کسی درک کاملی از محصولات مالی غیر متمرکز به دست می آورد.

هنوز راه زیادی برای ایجاد یک فرایند ساده، به ویژه برای کاربران جدید وجود دارد. تاکنون شاهد موفقیت در این مسیر جدید برای کاهش ریسک و کسب APY بوده ایم، اما باید منتظر بمانیم و ببینیم آیا DeFi 2.0 به طور کامل به وعده های خود عمل می کند یا خیر.

پرسش های متداول

بسیاری از مشکلات DeFi شبیه مشکلاتی است که فناوری بلاک چین و به طورکلی ارزهای دیجیتال با آن مواجه هستند که شامل مقیاس پذیری، اوراکل ها و اطلاعات شخص ثالث، تمرکز، امنیت و نقدینگی خواهند بود.

این دیفای جنبشی است که به دنبال بهبود و رفع مشکلات DeFi خواهد بود. DeFi 2.0 باید به مقررات انطباق جدیدی که دولت ها قصد دارند معرفی کنند، مانند KYC و AML پاسخ دهد.

اهمیت این نوع دیفای در این است که می تواند امور مالی را بدون ریسک یا با کمترین خطرات مربوط کنترل کند. DeFi 2.0 همچنین سعی دارد مشکلات و محدودیت های DeFi را رفع کند و تجربه کاربری را بهبود دهد.

ادامه مطلب
مارجین (Margin) چیست و استفاده از آن در صرافی‌ها و بروکرها چه سودی دارد؟
مارجین (Margin) چیست و چه کاربردی...

اگر در بازارهای مالی فعالیت داشته باشید، احتمالاً اصطلاح مارجین را شنیده اید و با آن آشنایی دارید. این پلتفرم یکی از مهم ترین مفاهیم در بازار فارکس، رمز ارزها و قراردادهای CFD است؛ بنابراین هر کس که قصد دارد در این بازارها حرفه ای شود، باید حتماً همه چیز را درباره مارجین یاد بگیرد. هرکدام از کارگزاری های، دستورالعمل های مشخصی برای مشخص کردن این پلتفرم دارند و آن ها تعیین می کنند که به کدام دارایی ها و حساب ها Margin تعلق می گیرد. در این مقاله هر آنچه باید درباره این نوع وام دهی، نحوه محاسبه و سطح آن و ارتباط این پلتفرم با اهرم بدانید، بیان شده است.

مارجین چیست؟ (Marjin)

به پولی که تریدر به عنوان وثیقه نزد بروکر یا صرافی سپرده گذاری می کند، مارجین می گویند. دلیل این سپرده گذاری، جبران ریسکی است که تریدر با معاملات خود برای کارگزاری یا صرافی به وجود می آورد. این پلتفرم وام دهی معمولاً کسری از پوزیشن های ترید شده است و آن را با درصد نشان می دهند. این نوع وام دهی را باید سپرده ای برای همه معاملات باز خود در نظر گرفت. مقدار مارجینی که هر بروکر تعیین می کند، حداکثر میزان اهرمی (Leverage) را مشخص می کند که می توانید در حساب معاملاتی خود از آن استفاده کنید؛ درنتیجه گاهی معاملات اهرم دار را معاملات مارجین دار نیز می گویند.

تریدرهایی که با این پلتفرم ترید می کنند، می توانند حجم معاملات خود را افزایش دهند. همچنین Margin به تریدرها اجازه می دهد، پوزیشن های اهرم دار (Leverage) باز کنند. با استفاده از اهرم یا لوریج می توان با سرمایه اولیه کم، سرمایه بیشتری را وارد بازار کرد. هر بروکری قوانین خاص و متفاوتی برای این پلتفرم دارد؛ به همین دلیل بهتر است پیش از انتخاب بروکر و شروع معاملات مارجین دار، ابتدا از مقررات Margin آن بروکر یا صرافی مطلع شوید. معامله با این پلتفرم مانند شمشیری دولبه است و پیامدهای کاملاً متفاوتی دارد. این قابلیت ممکن است در تریدهای شما تأثیر مثبت یا منفی داشته باشد. همان طور که پیش از این نیز بیان شد، با استفاده از این نوع وام دهی می توانید سودهای خود را چند برابر کنید، اما ممکن است متحمل ضررهای سنگینی نیز بشوید.

مارجین (Margin) چیست و استفاده از آن در صرافی ها و بروکرها چه سودی دارد؟

چگونگی محاسبه مارجین

برای درک بهتر نحوه محاسبه این پلتفرم بهتر است به این مثال توجه کنید. فرض کنید بروکری برای معاملات فارکس به تریدرها اهرم 1:20 می دهد؛ یعنی به ازای هر 20 واحد از ارز در معاملات باز، 1 واحد از آن ارز برای Margin لازم است. به عبارت دیگر اگر پوزیشنی 20 دلاری باز کنید، مارجین این پوزیشن 1 دلار است و آن را 20/1 یا 5 درصد نمایش می دهند.

به بیان دیگر، اگر بدانیم Margin بروکری 10 درصد است، باید این 10 درصد را برای هر 10 دلاری که ترید می کنید، محاسبه کنید. درواقع باید 1 دلار آن را برای مارجین در نظر بگیرید؛ به عبارت دیگر در این مثال اهرم معامله را باید روی 1:10 قرار دهید.

مارجین سود چیست؟

مارجین سود که به آن Profit margin نیز گفته می شود یکی از ساده ترین و پرکاربردترین نسبت های مالی در امور مالی شرکت ها و معاملات مالی است. در یک تعریف ساده مارجین سود از طریق تقسیم میزان سود خالص بر میزان کل درآمد، قابل اندازه گیری است. در واقع در هنگام محاسبه مارجین سود، ابتدا لازم است تمام هزینه های موجود را از کل درآمد یا میزان فروش شرکت کسر کرده و سپس عدد به دست آمده را بر درآمد تقسیم کنیم.

توجه به مارجین سود شرکت ها، برای سرمایه گذاران حرفه ای و افرادی که قصد دارند بر اساس یک استراتژی سرمایه گذاری بلند مدت به خرید سهام و فعالیت در بازار سرمایه بپردازند، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

فول مارجین چیست؟

مارجین نوعی معامله در بازار سهام و سایر بازارهای مالی است که در آن سرمایه گذار برای خرید یک سهام مشخص، مبلغی را از کارگزاری وام می گیرد. استفاده از این روش معاملاتی به معامله گران این امکان را می دهد تا با قرض گرفتن وجوه بیشتر، حضور پررنگ تری در بازار داشته باشند. به این ترتیب نه تنها میزان سود معامله بلکه ریسک ضرر و زیان آن نیز افزایش پیدا می کند.

همچنین در معاملات مارجین کاربر به عنوان وثیقه مقداری پول در کارگزاری سپرده گذاری می کند، تا در صورت ضرر و زیان احتمالی بتواند مبلغ وام گرفته شده از کارگزاری را پوشش دهد. تنها با وثیقه گذاری است که کاربر امکان ایجاد و حفظ پوزیشن جدید را خواهد داشت.

مارجین مورد نیاز (Required Margin) چیست؟

مارجین مورد نیاز Required Margin که به آن مارجین اولیه نیز گفته می شود، یکی از مفاهیم مرتبط با معاملات مارجین است. مارجین مورد نیاز به مبلغی گفته می شود که قبل از باز شدن پوزیشن به عنوان وثیقه توسط کارگزاری قفل می شود. با اندازه گیری تفاوت میان ارزش فعلی وثیقه مورد نیاز برای خرید سهام مورد نظر (وثیقه) و ارزش وام اعطایی مارجین، میزان مارجین مورد نیاز، محاسبه می شود.

به عنوان مثال، معامله گری یک پوزیشن 10 هزار دلاری با اهرم فشار 2 درصدی باز می کند، تا زمانی که این پوزیشن باز باشد، 200 دلار از مبلغ معامله به عنوان وثیقه در کارگزاری قفل می شود. در نهایت به محض بسته شدن این پوزیشن، 200 دلار مذکور، آزاد شده و برای ایجاد پوزیشن های جدید قابل استفاده خواهد بود.

مارجین استفاده شده (Used Margin) چیست؟

مارجین استفاده شده (Used Margin) نیز یکی دیگر از مفاهیمی است که باید قبل از ورود به معاملات مارجین با آن آشنا شویم. مارجین استفاده شده به حداقل مبلغی گفته می شود که در یک معامله مارجین قفل شده و کاربر نمی توان از آن برای باز کردن یک پوزیشن جدید استفاده کند. همان طور که از نامش پیداست در حال حاضر این مارجین استفاده شده و امکان استفاده مجدد از آن وجود ندارد.

شاید در نگاه اول مارجین استفاده شده با مارجین مورد نیاز تفاوتی نداشته باشد، اما بی شک این دو مفهوم کاملاً با یکدیگر تفاوت دارند. مبلغ وثیقه گذاری شده در مارجین مورد نیاز، تنها به یک پوزیشن خاص اختصاص دارد؛ در حالیکه مارجین استفاده شده به مبلغی اشاره می کند که کاربر برای باز نگه داشتن تمام پوزیشن های خود باید آن را وثیقه گذاری کند.

سطح مارجین چیست ؟ (Margin Level)

سطح مارجین Margin Level یا همان شاخص مارجین، عددی است که به صورت درصد بیان شده و بر اساس نسبت “موجودی واقعی / مانده حساب” بر میزان “مارجین استفاده شده” اندازه گیری می شود. با محاسبه سطح مارجین، این امکان به کاربر داده می شود تا بتواند میزان سرمایه در دسترس برای انجام معاملات بعدی را ببیند. به این ترتیب هر چه سطح مارجین بالاتر باشد، کاربر مارجین آزاد بیشتری برای معامله در دسترس دارد.

  • سطح مارجین = (مانده حساب ÷ مارجین استفاده شده) × 100

کارگزاری ها ازاین سطح l استفاده می کنند تا ببینند آیا تریدرها می توانند پوزیشن جدیدی باز کنند یا نه. زمانی که سطح مارجین صفر درصد باشد، به این معناست که تریدر هیچ پوزیشن بازی در حساب خود ندارد. از سوی دیگر، Margin level 100 درصد یعنی اکوییتی حساب برابر با مارجین استفاده شده است. زمانی که این سطح به 100 درصد می رسد، بروکر تا زمانی که تریدر پول بیشتری را به حساب خود واریز کند یا سود شناور ناشی از پوزیشن های باز او افزایش یابد، اجازه بازکردن پوزیشن جدید به او نمی دهد. تصور کنید حسابی با موجودی 10 هزار دلار و پوزیشن بازی داریم که به Margin 1000 دلاری نیاز دارد. اگر بازار در جهت مخالف پوزیشن حرکت کند و 9 هزار دلار به ما ضرر بزند، اکوییتی برابر با 1000 دلار خواهد بود (10000 منهای 9000). در چنین موقعیتی، اکوییتی با مارجین برابر می شود؛ یعنی سطح مارجین 100 درصد است؛ درنتیجه نمی توان هیچ پوزیشن جدیدی باز کرد؛ مگر اینکه بازار به نفع ما حرکت کند و به سوددهی منجر شود یا اینکه پول بیشتری به حساب خود واریز کنیم.

فرض کنید قیمت همان طور به حرکت در جهت مخالف پوزیشن ما ادامه دهد؛ در این صورت بروکر به صورت خودکار پوزیشن ضرر را می بندد. آن محدوده ای که بروکر با توجه به آن پوزیشن ما را می بندد، به سطح مارجین بستگی دارد. به این حد سطح استاپ اوت (Stop out) می گویند که در هر بروکری متفاوت است. بروکر پوزیشن ها را به ترتیب نزولی می بندد؛ بنابراین ابتدا از بستن پوزیشن های بزرگ تر شروع می کند. با بستن هر پوزیشن، Margin استفاده شده آزاد می شود؛ به این ترتیب سطح آن نیز افزایش می یابد؛ بنابراین ممکن است این سطح بالاتر از سطح استاپ اوت قرار بگیرد. اگر چنین اتفاقی رخ ندهد یا اینکه قیمت همچنان در جهت مخالف پوزیشن ما حرکت کند، بروکر به بستن پوزیشن های باز ادامه می دهد.

سطح مارجین کال چیست؟ (Margin Call Level)

در معاملات فارکس سطح مارجین کال زمانی دیده می شود که سطح مارجین (Margin level) به یک درصد مشخصی رسیده یا آن را رد کرده باشد. اگر سطح مارجین کال به این آستانه خاص برسد، به کاربر هشداری فرستاده می شود. همچنین در این شرایط معامله گر امکان ایجاد پوزیشن های جدید را نیز نخواهد داشت.

به عنوان مثال، شرایطی را در نظر بگیرید که در آن سطح مارجین کال 40 درصد است. در این سناریو اگر سطح مارجین کال شما به 40 درصد برسد، حساب شما تحت مارجین کال قرار گرفته و دیگر اجازه ایجاد پوزیشن های جدید را نخواهید داشت.

مارجین آزاد (Free Margin) چیست؟

به مقدار پول آزاد در حساب های معاملاتی گفته می شود که برای معامله های جدید کاربرد دارد. مارجین آزاد با کم کردن مقدار Margin استفاده شده از اکوییتی (Equity) به دست می آید. اکوییتی نیز به موجودی کل حساب شما همراه با سودها یا ضررهای شناور حاصل از معاملات باز گفته می شود. تفاوت اکوییتی با بالانس یا موجودی حساب این است که بالانس به کل پولی می گویند که در حساب خود سپرده گذاری کرده اید (که شامل Margin استفاده شده برای پوزیشن های باز نیز می شود)، اما اکوییتی سود یا ضرر حاصل از پوزیشن های باز را نیز حساب می کند. اگر در حساب خود پوزیشن بازی نداشته باشید، مقدار اکوییتی با بالانس برابر خواهد بود.

مثال مارجین آزاد

فرض کنید حسابی با موجودی 1000 دلار و مارجین CFD 5 درصد داریم. در ادامه می خواهیم یک پوزیشن 8000 دلاری باز کنیم؛ پس در ابتدای معامله موارد زیر را خواهیم داشت:

  • موجودی حساب: 1000 دلار
  • مارجین: 400 دلار (5 درصد از 8000 دلار)
  • مارجین آزاد: 600 دلار (اکوییتی منهای Margin استفاده شده)
  • اکوییتی: 1000 دلار

اگر ارزش پوزیشن ما افزایش پیدا کند و برای مثال به اندازه 50 دلار سود کنیم، موارد بالا به صورت زیر تغییر می کند:

  • موجودی حساب: 1000 دلار
  • مارجین: 400 دلار
  • مارجین آزاد: 650 دلار
  • اکوییتی: 1050 دلار

Margin استفاده شده و موجودی حساب تغییری نمی کنند، اما مارجین آزاد و اکوییتی افزایش می یابند؛ زیرا باید سود حاصل از پوزیشن های باز را نشان دهند.

به یاد داشته باشید که اگر ارزش پوزیشن باز ما به جای افزایش، به اندازه 50 دلار کاهش پیدا کند، Margin آزاد و اکوییتی نیز به همان نسبت کاهش می یابند.

کال مارجین چیست؟

یکی از بزرگ ترین کابوس های هر تریدر حرفه ای، کال مارجین شدن است. زمانی که سطح Margin از حد مشخصی که سطح کال مارجین نام دارد، پایین تر برود، بروکر به شما اخطار Margin call می دهد. سطح کال مارجین در هر بروکری به طور متفاوتی محاسبه می شود، اما معمولاً Margin call شدن قبل از استاپ اوت شدن اتفاق می افتد. درواقع این اخطار به تریدرها می گوید که بازار در حال حرکت در جهت مخالف شماست؛ پس باید براساس حرکت آن اقدامات لازم را انجام دهید. بروکرها به این دلیل اخطار کال مارجین می دهند تا از موقعیت هایی که تریدر از پس هزینه ضرر خود برنمی آید، اجتناب کنند. باید توجه داشت، در موقعیت هایی که بازار به سرعت در جهت مخالف پوزیشن شما حرکت می کند، ممکن است بروکر فرصت نداشته باشد که پیش از رسیدن به سطح استاپ اوت، این اخطار را بدهد. حتماً فکر می کنید که چطور باید از این موقعیت دوری کرد؟ پاسخ این است که اگر به طور منظم موجودی حساب خود را چک کنید و در همه پوزیشن های خود از حد ضرر (Stop loss) استفاده کنید، دیگر لازم نیست نگران Margin call باشید.

Call Margin یکی از خطرات احتمالی استفاده از Margin است.

یکی دیگر از روش های مؤثر برای گرفتارنشدن در دام کال مارجین، برنامه ریزی مناسب برای مدیریت ریسک است. با مدیریت مؤثر ریسک های احتمالی، درک بهتری از آن ها پیدا کرده و پوزیشن های خود را در جایی باز می کنید که ریسک کمتر و حساب شده تری به همراه داشته باشد.

مارجین (Margin) چیست و استفاده از آن در صرافی ها و بروکرها چه سودی دارد؟

فرمول محاسبه مارجین (برای هر معامله)

محاسبه مارجین برای هر معامله در دو حالت کلی انجام می شود.

اگر ارز پایه با ارز حساب معامله گر یکسان باشد؛ فرمول محاسبه مارجین برای هر معامله برابر است با:

  • مارجین مورد نیاز = ارزش واقعی معامله × نیاز مارجین

اگر ارز پایه با ارز حساب معامله گر متفاوت باشد؛ فرمول محاسبه مارجین برای هر معامله برابر است با:

  • مارجین مورد نیاز = ارزش واقعی معامله × نیاز مارجین × نرخ تبدیل ارز بین ارز پایه و ارز حساب

مزایا و معایب استفاده از Margin

این پلتفرم نیز مانند همه امکانات معاملاتی، مزایا و معایبی دارد که می توان آن ها را به صورت ریسک ها و پاداش ها در نظر گرفت. میزان ریسک یا پاداش این پلتفرم وام دهی تا حد زیادی به استراتژی معاملاتی نیز بستگی دارد.

مزایا

اگر در معاملات خود به درستی از Margin استفاده کنید، از مزایای زیر بهره مند می شوید:

  • با استفاده از این پلتفرم می توان سود بسیار بیشتری در مقایسه با استفاده از موجودی حساب استاندارد به دست آورد.
  • ارزش حساب خود را با سرعت بیشتری افزایش می دهید.
  • تریدرهای باتجربه راحت تر و سریع تر معاملات خود را ارزیابی می کنند و در آن واحد تصمیم می گیرند.
  • به سرمایه اولیه کمتری برای ترید نیاز دارید؛ بنابراین پول خود را روی موقعیت دیگری سرمایه گذاری می کنید.

معایب و ریسک ها

  • از آنجا که در معاملات مارجین دار، حجم معاملات بالاست، با استفاده از آن حساب خود را در معرض خطر ضررهای سنگین قرار می دهید.
  • معامله با Margin برای تریدرها استرس بسیاری دارد.
  • ممکن است کال مارجین شوید؛ در این صورت یا باید سرمایه بیشتری را به حساب خود وارد کنید یا اینکه بعضی از سرمایه های خود را بفروشید تا بتوانید پول وثیقه را آزاد کنید.

ملزومه مارجین (Margin requirement) چیست؟

دو عامل در Margin مورد نیاز تأثیر گذارند: جفت ارزی که معامله می کنید و بروکر. ممکن است در بروکرها و حساب های مختلف با Margin Requirement های مختلفی مانند 25/0 درصد، 5/0 درصد، 1 درصد، 2 درصد، 5 درصد، 10 درصد و بالاتر مواجه شوید. به این درصدها Margin requirement می گویند. تعریف دیگری که باید یاد بگیرید، Required Margin است؛ یعنی مقدار مارجینی که برای ارز هر کشور مشخص می شود. هر پوزیشنی که باز می کنید، Required Margin خاصی دارد که نزد بروکر بلوکه می شود. برای درک بهتر این مفهوم، به مثالی که در ادامه آمده است، توجه کنید.

فرض کنید می خواهیم روی جفت ارز EUR/USD ترید کنیم. برای اینکه بتوانیم بدون اهرم به اندازه 100 هزار دلار یورو/ دلار بخریم یا بفروشیم، باید در حساب خود 100 هزار دلار موجودی داشته باشیم؛ یعنی به اندازه کل ارزش یک لات. در این مرحله Required Margin نقش خود را ایفا می کند که اگر 2 درصد باشد، برای بازکردن و باز نگه داشتن معامله 100 هزار دلاری روی جفت ارز یورو / دلار، تنها 2 هزار دلار کفایت می کند و نیازی نیست از کل سرمایه خود استفاده کنید.

ارتباط Margin و اهرم (Leverage)

برای موفقیت در بازارهای مالی باید تفاوت بین Margin و اهرم یا لوریج را بدانید. این دو در معاملات با یکدیگر مرتبط هستند، اما از نظر معنایی با هم تفاوت دارند. تا اینجای کار، درک کاملی از این موضوع پیدا کردیم که مارجین چیست. Margin به پولی گفته می شود که تریدرها نزد بروکر یا صرافی سپرده گذاری می کنند تا پوزیشن های خود را باز نگه دارند. از سوی دیگر، اهرم نیز به تریدرها کمک می کند تا با حجم بیشتری معامله کنند.

مارجین (Margin) چیست و استفاده از آن در صرافی ها و بروکرها چه سودی دارد؟

نقش اهرم در معاملات مارجین دار

برای مثال اگر نسبت اهرم در بروکری 1:30 باشد، یعنی تریدر می تواند به اندازه 30 برابر موجودی حساب خود ترید کند. فرض کنید تریدری برای بازکردن پوزیشن جدید، 5 هزار دلار در حساب خود دارد. اهرم 1:30 این امکان را به او می دهد تا به اندازه 150 هزار دلار معامله کند. ارتباط اهرم و Margin به این شکل است که اهرم در معاملات مشخص می کند چه درصدی از ارزش کل معامله (Margin) برای بازکردن پوزیشن لازم است؛ بنابراین اگر Margin برابر با 3/3 درصد باشد، اهرم این بروکر 1:30 خواهد بود. در همین راستا، اگر 5 درصد باشد، متوجه می شویم که نسبت اهرم 1:20 است و بقیه نسبت ها و درصدها نیز به همین ترتیب محاسبه می شوند.

کاربرد Margin در صرافی ها

شاید با خود فکر کنید چرا صرافی ها و بروکرها باید پول بیشتری را برای معامله در اختیار تریدرها بگذارند؟ در پاسخ باید گفت، با اینکه تریدرها با استفاده از اهرم می توانند حجم معاملات خود را افزایش دهند، وجود قابلیتی به نام Margin سبب می شود معاملات قبل از اینکه بروکر یا صرافی را متضرر کنند، بسته شوند؛ درنتیجه از این نظر برای صرافی ها ضرری به همراه ندارند. از سوی دیگر، زمانی که تریدر در معاملات اهرم دار خود سود می کند، صرافی یا بروکر نیز با دریافت کارمزد از آن معامله سود می برد. به این ترتیب مارجین ابزاری کاربردی برای صرافی ها به شمار می آید.

جمع بندی

همان طور که پیش از این بیان شد، یکی از مهم ترین اصولی که در مسیر تبدیل شدن به تریدر حرفه ای به شما کمک می کند، یادگیری مفهوم مارجین است. بسیاری از تریدرها بر این باورند که این پلتفرم ابزار خطرناکی است که البته با مواردی که عنوان کردیم، منطقی است آن ها چنین عقیده ای داشته باشند. با این حال اگر راه استفاده مؤثر از این نوع وام دهی را یاد بگیرید و به اندازه کافی تجربه ترید داشته باشد، دیگر جای نگرانی نیست و با استفاده از آن به سودهای کلانی دست می یابید.

ادامه مطلب
استاپ هانتینگ چیست؟ Stop Hunting چگونه رخ می‌دهد؟
استاپ هانتینگ چیست؟ Stop Hunting چگونه...

استاپ هانتینگ (Stop Hunting) استراتژی ای است که تلاش می کند برخی فعالان بازار را از موقعیت های خود خارج کند و قیمت یک دارایی را به سطحی برساند که بسیاری از افراد تصمیم بگیرند سفارش های حد ضرر را تعیین کنند. شروع بسیاری از حد ضررها هم زمان معمولاً نوسانات بالایی ایجاد می کند و می تواند فرصتی منحصربه فرد برای سرمایه گذارانی باشد که به دنبال تجارت در این محیط هستند.

استاپ هانتینگ (Stop Hunting) چیست؟

این واقعیت که قیمت یک دارایی می تواند حرکت های شدیدی را در زمانی که حد ضررهای زیادی ایجاد می شود تجربه کند، دلیلی است که سبب می شود معامله گران به Stop Hunting بپردازند. نوسانات قیمت برای معامله گران مفید است؛ زیرا فرصت های معاملاتی بالقوه را ارائه می دهد.

برای مثال فرض کنید سهام شرکت ABC در 50.36 دلار معامله می شود و به نظر می رسد ممکن است در حال کاهش باشد. این امکان وجود دارد که بسیاری از معامله گران استاپ لاس خود را دقیقاً زیر 50 دلار یعنی 49.99 دلار قرار دهند تا همچنان بتوانند سهام را حفظ کنند و از حرکت صعودی سود ببرند و در عین حال حرکت نزولی را نیز محدود کنند.

اگر قیمت به زیر 50 دلار کاهش یابد، معامله گران انتظار دارند سیل سفارش های فروش را به همراه داشته باشد؛ زیرا استاپ لاس های زیادی ایجاد می شود. این امر سپس قیمت را پایین می آورد و به برخی معامله گران فرصت می دهد از این کاهش سود ببرند و شاید حتی موقعیت صعودی را در بازگشت مورد انتظار به محدوده قبلی باز کنند.

ارتباط استاپ هانتینگ و سفارش های استاپ لاس

سفارش های استاپ لاس انواعی از سفارش های پیچیده تر از سفارش های سنتی بازار یا سفارش محدود هستند. در یک سفارش حد ضرر، یک سرمایه گذار به کارگزار خود سفارش می دهد تا زمانی که اوراق بهادار به قیمت معینی رسید، آن را بفروشد؛ برای مثال، به نمودار بیت کوین زیر نگاه کنید. این نمودار در ماه می توقف روند نزولی را در 29800 دلار نشان می دهد.

در این مواقع معامله گران معمولاً جهش را بالاتر می بینند و استاپ لاس خود را زیر سطح حمایت بین 29750 تا 30000 دلار قرار می دهند. براساس نمودار چند روز بعد، دو بار شاهد بازگشت و نزدیک شدن قیمت به 31000 دلار هستیم. به احتمال زیاد معامله گران در این زمان نیز سفارش هاس استاپ لاس خود را در همان منطقه قیمتی 29750 تا 30000 دلار خریداری می کنند و قرار می دهند.

اکنون شاهد ساخت مجموعه ای از سفارش های استاپ لاس در منطقه قیمتی 29750 تا 30000 دلار هستیم. براساس نمودار در این زمان با وارد عمل شدن یک نهنگ بزرگ و کاهش قیمت به 29000 تا 30000 دلار، سفارش های حد ضرر شروع می شود.

دستورات حد ضرر سبب شده است تا معامله گران مجبور به خروج از بازار شوند. نهنگ ها نیز موقعیت فروش خود را می بندد. پس از آن معامله گران باید دارایی را باز خرید کنند. با این فشار خرید تقویت رالی بدی شروع می شود. استاپ لاس یا همان حد ضرر معامله گر خرده ایجاد شده و بازار در جهتی که در ابتدا معامله گر پیش بینی کرده بود، افزایش می یابد. سفارش های حد ضرر برای محدودکردن ضرر سرمایه گذاران در یک موقعیت خرید طراحی شده اند. سفارش استاپ لاس می تواند از یک موقعیت کوتاه نیز محافظت کند.

ارتباط استاپ هانتینگ و سفارش های استاپ لاس

نحوه شناسایی سفارش های حد ضرر در حین استاپ هانت

Stop Hunting نسبتاً ساده است. هر دارایی با حجم قابل توجه در بازار در یک تریدینگ زون (منطقه تجاری) کم و بیش تعریف شده با مناطق حمایت و مقاومت حرکت می کند. استاپ لاس های نزولی معمولاً در یک نوار محکم درست زیر منطقه مقاومت جمع می شوند؛ درحالی که حد ضررهای صعودی درست بالای سطح حمایت قرار می گیرند. معامله گران بزرگ تری که به دنبال افزودن یا خروج از یک موقعیت هستند، می توانند قیمت را با معاملات حجمی تغییر دهند که به دلیل تأثیر بازار، شکار را متوقف کنند.

به طورکلی، این مقوله در نمودارها با افزایش حجم با یک فشار جهت دار واضح مشخص می شود؛ برای مثال عمل قیمت ممکن است با افزایش حجم، قبل از شکستن، دو بار از حمایت خارج شود. معامله گران کوچک تر از این رفتار Stop Hunting استفاده می کنند تا از نوساناتی که در کوتاه مدت ایجاد می کند، سود کسب کنند. با توجه به استراتژی و شاخص های خود می توانید با یک موقعیت کوتاه در استاپ هانتینگ در جهت نزولی شرکت کنید یا آن را فرصتی برای بازکردن یک موقعیت خرید با قیمتی کمتر از محدوده معاملاتی اخیر در نظر بگیرید.

سخن پایانی

در این مقاله به تعریف و درک استاپ هانت و تأثیر آن بر بازار پرداختیم. همچنین روش پیداکردن سفارش های استاپ لاس در حین استاپ هانت را به طورکلی بیان کردیم. موارد گفته شده در این مقاله تنها بخشی از نکات مربوط به Stop Hunting است و به منظور درک عمیق تر آن برای فعالیت در بازارهای مالی نیاز به آموزش های بیشتر و پیشرفته تری است.

پرسش های متداول

استاپ هانت استراتژی ای است که تلاش می کند برخی فعالان بازار را از موقعیت های خود خارج کند و قیمت یک دارایی را به سطحی برساند که بسیاری از افراد تصمیم به تعیین سفارش های حد ضرر داشته باشند.

استاپ لاس های نزولی معمولاً در یک نوار محکم درست زیر منطقه مقاومت جمع می شوند؛ درحالی که حد ضررهای صعودی درست بالای سطح حمایت قرار می گیرند. معامله گران بزرگ تری که به دنبال اضافه کردن یا خروج از یک موقعیت هستند، می توانند قیمت را با معاملات حجمی تغییر دهند که به دلیل تأثیر بازار، شکار را متوقف کنند.

سفارش های استاپ لاس انواعی از سفارش های کمی پیچیده تر از سفارش های سنتی بازار یا سفارش محدود هستند. در یک سفارش حد ضرر، یک سرمایه گذار به کارگزار خود سفارش می دهد تا زمانی که اوراق بهادار به قیمت معینی رسید، آن را بفروشد. سفارش های حد ضرر برای محدودکردن ضرر سرمایه گذاران در یک موقعیت خرید طراحی شده اند. سفارش استاپ لاس می تواند از یک موقعیت کوتاه نیز محافظت کند.

ادامه مطلب
استاپ لیمیت (سفارش با حد ضرر) چیست؟
استاپ لیمیت (سفارش با حد ضرر)...

اکثر معامله گران موفق در بازار کریپتوکارنسی جهت دستیابی به اهداف معاملاتی خود، کاهش ریسک سرمایه گذاری و افزایش سود معاملات، از امکانات ارائه شده به بهترین نحو در صرافی استفاده می کنند. یکی از ابزارهای معاملاتی ارائه شده در برترین صرافی های رمزنگاری، روش ثبت سفارش استاپ لیمیت (Stop Limit) است. از آنجایی که استفاده از این امکانات نیازمند آموزش و یادگیری است، توصیه می شود کاربران مبتدی پیش از استفاده از این روش های معاملاتی، به درک درست و کاملی از نحوۀ عملکرد و چگونگی سفارش گذاری آن ها رسیده باشند. در ادامه، به بررسی دقیق روش سفارش گذاری استاپ لیمیت یا سفارش با حد ضرر می پردازیم.

سفارش استاپ لیمیت چیست؟

سفارش استاپ لیمیت نوعی روش سفارش گذاری پیشرفته است. در این روش، سفارش خرید یا فروش ثبت شده توسط کاربر در لحظه و فوراً اجرا نمی شود؛ زیرا کاربر سفارش خود را شخصی سازی کرده و برای خرید یا فروش دارایی مدنظر خود، محدودۀ قیمت مشخصی را تعیین می کند. بنابراین، یک سفارش استاپ لیمیت، شامل دو قیمت می شود:

  • Stop Price: قیمتی است که سفارش را به یک سفارش خرید یا فروش تبدیل می کند.
  • Limit Price: در یک سفارش خرید استاپ لیمیت، لیمیت پرایس به حداکثر قیمتی گفته می شود که در آن معامله گر مایل به خرید کوین باشد. همچنین، در یک سفارش فروش استاپ لیمیت، لیمیت پرایس به حداقل قیمتی گفته می شود که در آن معامله گر مایل به فروش دارایی خود است.

سفارش استاپ لیمیت چیست؟

یک سفارش استاپ لیمیت خرید یا فروش دارایی رمزنگاری، تنها در صورتی اجرا می شود که این سفارش به قیمت مشخص شده یعنی Stop Price رسیده و یا از آن قیمت عبور کرده باشد. به این ترتیب، تنها پس از اجرا و فعال شدن (Triggered) سفارش، استاپ لیمیت ایجادشده توسط معامله گر، همراه با Limit Price تعیین شده در اوردر بوک قرار گرفته و به سایر کاربران صرافی نمایش داده می شود.

  • توقف/ Stop: شروع قیمت هدف مشخص شده برای سفارش ثبت شدۀ کاربر.
  • حد/ Limit: خارج از قیمت هدف برای سفارش ثبت شدۀ کاربر.

بررسی نحوۀ عملکرد سفارش استاپ لیمیت

سفارش گذاری استاپ لیمیت به معامله گران کمک می کند تا با تعیین حداقل یا حداکثر قیمت های سفارش، کنترل بیش تری بر معاملات خود داشته باشند. همانطورکه پیش از این نیز اشاره شد، معامله گر می تواند با تعیین دو قیمت Stop Price و Limit Price، به این سطح از کنترل برسد.

  • دستور توقف یا Stop Order، به محض رسیدن به یک قیمت معین (یا همان Stop Price)، برای خرید یا فروش ارز دیجیتال مدنظر، یک مارکت اوردر ایجاد می کند.
  • یک سفارش محدود یا Limit Order، یک ارز دیجیتال را در یک قیمت معین خرید و فروش می کند.

به این ترتیب، اگر قیمت ارز دیجیتال مدنظر به قیمت Stop Price تعیین شده برسد، سفارش محدود ایجادشده توسط کاربر اجرا می شود. سپس، به طور خودکار تلاش می شود تا ارز دیجیتال مدنظر با قیمت محدود تعیین شده یا یک قیمت بهتر، خریداری شده یا به فروش برسد.

به عنوان مثال، یک سفارش استاپ لیمیت به این صورت ثبت و اجرا می شود: اگر قیمت بیت کوین به 9000 یورو (Stop Price) رسیده یا از آن عبور کند، سفارشی برای فروش یک بیت کوین به قیمت 8900 یورو (Limit Price) در دفتر سفارش قرار داده شود.

تفاوت سفارش Stop Limit و Stop Loss چیست؟

شاید در نگاه اول اینطور به نظر برسد که دو روش ثبت سفارش Stop Limit و Stop Loss با هم تفاوتی ندارند اما از این دو روش برای مقاصد مختلفی استفاده می شود و هرکدام از آن ها ویژگی های خاص خود را دارند. به عنوان مثال، اجرای یک سفارش Stop Loss حتماً اتفاق می افتد درحالی که اجرای یک سفارش Stop Limit تنها در صورت رسیدن به قیمت مدنظر اتفاق خواهد افتاد. تصمیم گیری در مورد انتخاب میان دو روش، به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد.

ادامه مطلب
سفارش توقف ضرر بازار (Stop Market Order) چیست؟ | انواع دستور استاپ لاس
سفارش توقف ضرر بازار (Stop Market...

دستور توقف ضرر بازار سفارشی است که کارگزار برای خرید یا فروش یک دارایی در زمانی که به قیمت معینی رسید، ثبت می کند. دستورهای توقف ضرر برای محدودکردن و به حداقل رساندن ضرر سرمایه گذار در یک موقعیت امنیتی طراحی شده اند و با دستورات حد مجاز تفاوت دارند.

هنگامی که یک سهم به زیر قیمت توقف می رسد، سفارش مورد نظر به سفارش بازار تبدیل می شود و با قیمت موجود بعدی اجرا خواهد شد؛ برای مثال یک معامله گر می تواند سهامی را خریداری و یک سفارش توقف ضرر 10 درصد زیر قیمت خرید را ثبت کند. هنگامی که سهام سقوط می کند، دستور توقف ضرر فعال می شود و سهام به عنوان سفارش بازار فروخته می شود.

اگرچه بیشتر سرمایه گذاران یک سفارش توقف ضرر را با یک موقعیت خرید مرتبط می دانند، اما این نوع سفارش می تواند در موقعیت فروش نیز استفاده شود. در این حالت دارایی زمانی خریداری می شود که معامله بالاتر از قیمت معین انجام شود.

تیکر و میکر در بازار به چه معنا هستند و چه ارتباطی با سفارش توقف ضرر دارند؟

تیکر (Taker) و میکر (Maker) در بازارهای مالی به نوعی رابطه تولید و مصرف در دنیای واقعی شباهت دارند؛ برای مثال اگر به نانوایی برویم، نانوا نان را تولید می کند و تحویل می دهد. مردم نیز نان را می گیرند و مصرف می کنند. همین سناریو درباره سفارش ها در بازارهای مالی رخ می دهد؛ یعنی تعدادی از افراد در بازار سفارش هایی به نام میکر تولید می کنند. از سوی دیگر به افرادی که این سفارش ها را دریافت می کنند، تیکر می گویند.

برای درک رابطه Taker و Maker و Stop Market order در بازار ابتدا باید درک درستی از Market Order یا سفارش بازار داشته باشیم که در ادامه به زبان ساده آن را بررسی کرده ایم، اما به طورکلی باید بدانید تنها تیکرهای سهام می توانند سفارش توقف بازار را ثبت کنند.

تعریف سفارش های بازار (Market Orders)

ثبت سفارش بازار به معنای معامله با بهترین قیمت موجود در بازار است. هنگامی که سفارش خرید یا فروش سهام یا ارز را براساس نوع بازار ثبت می کنیم، نیازی به ثبت قیمت ورودی یا خروجی معامله نداریم. در این روش حجم معاملات به سادگی تنظیم می شوند و به سیستم معاملاتی دستور می دهیم یک دارایی را با بهترین قیمت ممکن برای ما بخرد یا بفروشد.

زمانی از این روش استفاده می شود که فرصت خوبی در بازار پیدا کنیم و تمایل داشته باشیم به سرعت وارد موقعیت خرید یا فروش شویم تا این فرصت را از دست ندهیم؛ درواقع در روش ثبت سفارش های بازار، معامله گران سفارش هایی را تغذیه و مصرف می کنند که سایر معامله گران در دفترچه سفارش (Order Book) صرافی قرار داده اند.

از آنجا که معامله گران در معاملات بازار، سفارش های ثبت شده در بازار را مصرف می کنند، به آن ها گیرنده یا تیکر می گویند. معمولاً هنگام انجام معامله در بازار باید هزینه بیشتری در مقایسه با ثبت سفارش محدود پرداخت شود.
عکس

توقف ضرر (Stoploss) چیست؟

استاپ لاس در لغت به معنای توقف ضرر است و یکی از محبوب ترین و پرکاربردترین ابزار برای معامله گران حرفه ای محسوب می شود. توقف ضرر یک ابزار معاملاتی است که برای محدودکردن حداکثر ضرر در معاملات نقدی پس از رسیدن قیمت بازار به یک سطح مشخص طراحی شده است.

توقف ضرر انواع مختلفی دارد که براساس وضعیت بازار در شرایط مختلف استفاده می شود. گاهی اوقات اجتناب از ضرر به دلایل زیادی دشوار است، اما توقف ضرر می تواند حتی برای معامله گران جدید و بی تجربه مفید و کاربردی باشد.

سفارش توقف ضرر بازار چیست؟

سفارش توقف ضرر بازار به دستور خرید یا فروش دارایی در زمانی گفته می شود که دارایی مورد نظر به قیمت معینی برسد و به منظور محدودکردن ضرر سرمایه گذار در موقعیتی قرار گیرد که با حد توقف متفاوت است. وقتی دارایی از قیمت معینی پایین می آید، سفارش مورد نظر به سفارشی تبدیل می شود که باید با قیمت موجود بعدی تکمیل شود.

برای مثال یک معامله گر ممکن است یک ارز دیجیتال بخرد و در قیمتی 10 درصد پایین تر از قیمت خرید، توقف ضرر آن را تعیین کند. هنگامی که قیمت ارز دیجیتال کاهش پیدا کند، سفارش توقف ضرر فعال می شود و دارایی دیجیتال به عنوان سفارش باز فروخته می شود.

همان طور که پیش تر اشاره کردیم، سفارش توقف ضرر تنها با یک موقعیت خرید مرتبط نیست، بلکه می تواند در یک موقعیت فروش نیز به کار گرفته شود.

نکات مهم در مورد سفارش توقف ضرر بازار

برخی از نکات مهم هنگام استفاده از سفارش توقف ضرر بازار به شرح زیر هستند:

  • توقف ضرر نشان می دهد یک ارز دیجیتال زمانی خریداری یا فروخته می شود که به قیمت تعیین شده ای برسد.
  • زمانی که دارایی به قیمت توقف رسید، دستور توقف ضرر به یک دستور باز تبدیل شده و در فرصت معاملاتی بعدی اجرا می شود.
  • در بسیاری از موارد، از دستورات توقف ضرر برای جلوگیری از ضرر سرمایه گذار درصورت کاهش قیمت ارز دیجیتال استفاده می شود.

سفارش توقف ضرر بازار چیست؟

چه زمانی از سفارش توقف ضرر بازار استفاده می شود؟

برخلاف دستور محدود یا حد توقف که هدف آن ها سودبردن از روندهای فعلی است، یک معامله گر از دستور توقف ضرر برای محدودکردن ضررهای بیش ازحد استفاده می کند. سفارش توقف ضرر نه تنها گامی برای حداکثرکردن سود است، بلکه با افزایش کنترل معامله گر بر ریسک، گزینه های استراتژی او را نیز گسترش می دهد.

با وجود این برای استفاده مؤثر از دستور توقف ضرر، معامله گر باید رفتار بازار را پیش بینی کرده و STOP-LOSS را براساس آن تنظیم کند؛ در غیر این صورت ممکن است نتواند جلوی ضرر را بگیرد و آن را چند برابر کند. وقتی معامله گر بتواند رفتار بازار را پیش بینی کند، می تواند هم مقدار ارزش دارایی و هم نوع توقف ضرر را به درستی تعیین کند.

انواع دستور توقف ضرر (استاپ لاس)

سفارش توقف ضرر بازار انواع مختلفی دارد که براساس رفتار بازار تعیین می شود. انواع دستور توقف ضرر به شرح زیر هستند:

توقف ضرر کامل

این دستور تمام ارزهای دیجیتال را درصورت فعال شدن حذف می کند. دستور توقف ضرر کامل در بازاری با نوسانات ناگهانی و غیرمنتظره قیمت از ضررهای بزرگ جلوگیری می کند. درحالی که افزایش قیمت به معنای از دست دادن سود معامله گر است، اگر قیمت پایین بماند، این دستور از ضرر جلوگیری می کند؛ بنابراین هنگام تعیین حد ضرر، معامله گر باید دو عامل ریسک و سود را در نظر بگیرد.

توقف جزئی

هنگامی که دستور توقف جزئی فعال می شود، درصد معینی از دارایی های دیجیتال را نقد می کند. این نوع سفارش می تواند در یک بازار بسیار پرنوسان (بازار ارز دیجیتال) مفید باشد. با اجرای این دستور، اگر بخشی از دارایی به قیمت کاهشی فروخته شود، معامله گر می تواند درصورت افزایش قیمت، از دارایی های باقی مانده استفاده کند.

اگر معامله گر دارایی را رها کند و قیمت کاهش یابد، ضرر می کند. این نوع سفارش می تواند به عنوان یک ابزار کنترل ضرر در یک بازار پرنوسان عمل کند، اما تضمینی برای حفظ دارایی نخواهد بود؛ بنابراین باید با درک کامل از آن استفاده شود و معامله گر بداند با این دستور، ریسک معامله هنوز بالاست.

چرا معامله گران از سفارش توقف ضرر بازار استفاده می کنند؟

معامله گران یا سرمایه گذاران می توانند از سفارش توقف بازار برای محافظت از سود خود استفاده کنند. اگر پس از اجرای دستور یک سفارش بازار، سهم ارز دیجیتال به کاهش خود ادامه دهد، خطر پرنشدن سفارش از بین می رود. زمانی که قیمت به کمتر از مقدار معینی می رسد، توقف ضرر ایجاد می شود؛ با این حال به دلیل ارزش قسمت محدودی از سفارش نمی توان آن را اجرا کرد.

یکی از معایب این استراتژی این است که یک دارایی ناگهان به زیر قیمت مشخصی می رسد؛ در این صورت سفارش اجرا و دارایی به قیمت بعدی فروخته می شود؛ حتی اگر زیر قیمت تعیین شده معامله شود. سرمایه گذاران می توانند با ترکیب این دستور با توقف ضرر، اثربخشی سفارش توقف ضرر بازار را افزایش دهند.

خطرات مرتبط با سفارش توقف ضرر چیست؟

زمانی که دستورهای توقف ضرر با مقدار خیلی بالا تنظیم شوند، معامله گر با خطر افزایش قیمت بالاتر از مقدار تعیین شده مواجه می شود. اگر ارزش توقف ضرر خیلی پایین باشد، معامله گر ریسک ضرر را می پذیرد.

درحالی که ممکن است سفارش توقف ضرر در یک بازار باثبات یک سفارش امن به نظر برسد، توقف ضرر پایین در یک بازار باثبات چندان مفید نیست، اما می تواند هنگام معامله ارزهای جدید و پرنوسان بسیار مفید و سودآور باشد؛ با این حال ریسک سرمایه گذاری با تصمیم گیری نادرست درباره نوع و ارزش توقف ضرر براساس تحلیل ضعیف بسیار بالا خواهد بود.

مانند هر ابزار معاملاتی، این سفارش اگر به درستی استفاده نشود، نه تنها سودآور نیست، بلکه سبب ضرر نیز می شود.

خطرات مرتبط با سفارش توقف ضرر چیست؟

چگونه می توانیم سفارش توقف ضرر بازار ایجاد کنیم؟

زمانی که سفارش خرید یا فروش ارز یا سهام را به عنوان سفارش توقف ضرر ثبت می کنیم، درواقع به سیستم صرافی می گوییم که آن را با بهترین قیمت ممکن خریداری کند. زمانی که شرایط بازار ایده آل باشد، می توانیم با قیمتی که در نظر داریم، وارد معامله یا از آن خارج شویم.

برای مثال، اگر بخواهیم برای ارزی که احتمال افزایش ارزش آن وجود دارد و قیمت آن 1 دلار است، دستور توقف ضرر بازار ثبت کنیم، باید به صرافی بگوییم این ارز را با قیمت 1.3 دلار برای ما بخرد. در این شرایط زمانی که قیمت فعلی بازار به 1.3 دلار می رسد، سیستم معاملاتی صرافی سعی می کند ارز مورد نظر را با بهترین قیمت ممکن و ترجیحاً با همان قیمت 1.3 دلار برای شما خریداری کند.

دستور توقف بازار برای فروش به همین ترتیب انجام می شود؛ یعنی صرافی سعی می کند پس از اینکه قیمت فعلی بازار به قیمت دلخواه شما رسید، سفارش شما را با بهترین قیمت بازار یا همان قیمتی که هنگام ثبت سفارش وارد کرده اید، پردازش کند.

سخن پایانی

ثبت سفارش بازار به معنای معامله با بهترین قیمت موجود است. هنگامی که سفارش خرید یا فروش را براساس نوع بازار ثبت می کنیم، نیازی به ثبت قیمت ورودی یا خروجی معامله نداریم. سفارش توقف ضرر بازار به دستور خرید یا فروش دارایی گفته می شود؛ یعنی زمانی که دارایی مورد نظر به قیمت معینی برسد و به منظور محدودکردن ضرر سرمایه گذار در موقعیتی قرار گیرد که با حد توقف متفاوت است.

برخلاف دستور محدود یا حد توقف، که هدف آن ها سودبردن از روندهای فعلی است، یک معامله گر از دستور توقف ضرر بازار برای محدودکردن ضررهای بیش ازحد استفاده می کند. در سفارش توقف ضرر بازار صرافی سعی می کند پس از اینکه قیمت فعلی بازار به قیمت دلخواه شما رسید، سفارش شما را با بهترین قیمت بازار یا همان قیمتی که هنگام ثبت سفارش وارد کرده اید، پردازش کند.

پرسش های متداول

ثبت سفارش بازار به معنای انجام معامله با بهترین قیمت موجود در بازار است. هنگامی که سفارش خرید یا فروش سهام یا ارز را براساس نوع بازار ثبت می کنیم، نیازی به ثبت قیمت ورودی یا خروجی معامله نداریم.

سفارش توقف ضرر بازار به دستور خرید یا فروش دارایی در شرایطی گفته می شود که دارایی مورد نظر به قیمت معینی برسد و به منظور محدودکردن ضرر سرمایه گذار، در موقعیتی قرار بگیرد که با حد توقف متفاوت است.

ریسک سرمایه گذاری با تصمیم گیری نادرست درباره نوع و ارزش توقف ضرر براساس تحلیل ضعیف بسیار بالا خواهد بود. مانند هر ابزار معاملاتی، این سفارش اگر به درستی استفاده نشود، نه تنها سودآور نیست، بلکه سبب ضرر نیز می شود.

زمانی که سفارش خرید یا فروش ارز یا سهام را به عنوان سفارش توقف ضرر ثبت می کنیم، درواقع به سیستم صرافی می گوییم که آن را با بهترین قیمت ممکن خریداری کند. زمانی که شرایط بازار ایده آل باشد، می توانیم دقیقاً با قیمتی که در نظر داریم وارد معامله یا از آن خارج شویم.

ادامه مطلب
سفارش بازار یا مارکت اوردر (Market Order) چیست؟
سفارش بازار یا مارکت اوردر (Market...

معاملات انجام شده در بازار ارزهای دیجیتال مانند تمام بازارهای سنتی عبارت است از: خریدار و فروشنده؛ درنتیجه در یک معامله رمزنگاری شده مقدار مشخصی ارز دیجیتال در ازای ارز فیات، استیبل کوین یا یک ارز دیجیتال دیگر از فروشنده به خریدار انتقال داده می شود. ممکن است در هر دو سمت معامله کاربران یک صرافی دیجیتالی باشند که بدون مشخص شدن هویت خود، یک معامله همتا به همتا انجام می دهند. همچنین کاربران صرافی می توانند مستقیم با خود صرافی خرید و فروش انجام دهند. از سوی دیگر می توانند با هدف کاهش ضرر و زیان و ریسک معامله از انواع روش های ثبت سفارش خرید یا فروش استفاده کنند. هرکدام از این روش ها ویژگی ها، مزایا و معایب خود را دارند. در میان سفارش بازار یا Market Order سریع ترین روش ثبت و نهایی کردن یک سفارش خرید یا فروش است.

سفارش بازار یا Market Order چیست؟

این سفارش یکی از روش های ثبت سفارش خرید و فروش در صرافی های دیجیتالی است و بلافاصله پس از ثبت براساس بهترین قیمت ممکن اجرا می شود. اگر کاربری به منظور خرید یک کوین اقدام به ثبت سفارش بازار کند، درخواست خرید وی با بهترین درخواست های موجود در دفتر سفارش های صرافی مطابقت داده می شود.

درحالی که اگر کاربری از طریق Market Order قصد فروش دارایی های دیجیتالی خود را داشته باشد، سفارش فروش وی با بهترین پیشنهادهای خرید موجود در دفتر سفارش ها مطابقت داده می شود. تا زمانی که صرافی نقدینگی داشته باشد، سفارش های ثبت شده بازار توسط کاربران نیز کامل و اجرا خواهند شد. منظور از نقدینگی حضور خریداران و فروشندگان در صرافی است.

مزایا و معایب مارکت اوردر چیست؟

ثبت Market Order نیز درست مانند هر روش معاملاتی دیگر مزایا و معایبی دارد؛ به همین دلیل بهتر است کاربران و سرمایه گذاران بازار پیش از استفاده از خدمات صرافی ها، با تمام مزایا و معایب مربوط به هر روش ثبت سفارش آشنا شوند و سپس با توجه به نیازها و استراتژی سرمایه گذاری خود مناسب ترین گزینه را انتخاب کنند.

مزایای Market Order در بازار ارزهای دیجیتال

  • استفاده آسان: تمام کاربران مبتدی و حرفه ای می توانند به راحتی از طریق این روش، سفارش خرید یا فروش خود را ثبت کنند. اگر کاربری قصد معامله یک کوین با نقدینگی و ارزش بازار بالا مانند بیت کوین یا ETH را داشته باشد، استفاده از سفارش بازار گزینه ای نسبتاً مطمئن است.
  • امکان خرید و فروش مقدار کاملی از دارایی: اگر کاربر قصد بستن کامل یک پوزیشن یا بازکردن یک پوزیشن جدید را در سریع ترین زمان ممکن داشته باشد، استفاده از روش ثبت سفارش بازار مناسب ترین گزینه است.
  • اجرای تضمینی سفارش: در این روش کاربر می تواند مطمئن باشد که سفارشش در سریع ترین زمان ممکن و با بهترین قیمت موجود، تکمیل و اجرا می شود.

معایب Market Order در بازار ارزهای دیجیتال

  • ریسک ضرر و زیان: هنگام استفاده از این روش، ممکن است کاربر با ریسک پرداخت وجوه بالا و دریافت دارایی کمتر مواجه شود.
  • نبود موقعیت برای برنامه ریزی معاملات: از آنجا که کاربر نمی تواند در تمام ساعات روز در بازار فعالیت داشته و بر تغییرات قیمت بازار نظارت داشته باشد، ممکن است هنگام حضورنداشتن او، وضعیت بازار برخلاف استراتژی معاملاتی وی حرکت کند. در این مواقع بهتر است از سایر روش های سفارش گذاری استفاده شود.

مثالی از Market Order در ترید ارزهای دیجیتال

فرض کنید قصد خرید یک واحد کوین BNB را دارید و قیمت فعلی آن برابر با 370 دلار آمریکاست. برای ثبت سفارش خرید یک واحد BNB، ابتدا لازم است به صرافی پشتیبان این کوین یعنی صرافی بایننس بروید. پس از ورود به حساب کاربری خود در این صرافی، به پنل تریدینگ صرافی بروید و جفت ارز BNB/BUSD را انتخاب کنید.

سپس برای بازکردن سفارش خرید بازار، به باکس ایجاد سفارش بروید و تب Market Order را انتخاب کنید. در این بخش در کادر Amount / مقدار کوین درخواستی، عدد 1 را وارد کرده و درنهایت روی گزینه Buy BNB کلیک کنید.

پس از آنکه کاربر Market Order خود را ثبت می کند، صرافی، اوردر بوک (Order Book) را که حاوی سفارش های محدود با مقادیر و قیمت های مشخص برای خرید و فروش دارایی است، بررسی می کند. به این ترتیب، سفارش بازار کاربر برای خرید 1 BNB به قیمت بازار (که به عنوان قیمت لحظه ای نیز شناخته می شود) با کمترین حد فروش، در دفترچه سفارش مطابقت داده شده و اجرا می شود.

مثالی از Market Order در ترید ارزهای دیجیتال

تصویر بالا مثالی از اوردر بوک صرافی است. همان طور که ملاحظه می کنید، کمترین حد فروش در این اوردر بوک، برای 1.286 BNB همراه با 371.40 دلار (BUSD) است. براساس سفارش بازار ایجادشده توسط کاربر در این مثال، سفارش خرید 1 BNB از 1286 BNB پیشنهادی در اوردر بوک به قیمت لحظه ای 371.40 دلار خریداری می شود.

بررسی فرایند لغزش در سفارش بازار

در شرایط دیگر ممکن است کاربر قصد خرید مقادیر بالایی از یک کوین را داشته باشد؛ برای مثال فرض کنید قصد خرید 500 BNB را با قیمت فعلی بازار دارید، اما در اوردر بوک صرافی، ارزان ترین سفارش محدود فروشی با این حجم وجود ندارد؛ درنتیجه در لحظه امکان پرکردن سفارش خرید شما وجود نخواهد داشت.

به این ترتیب حجم باقی مانده سفارش بازار شما به طور خودکار با بهترین سفارش های بعدی محدود فروش مطابقت داده شده و تا زمانی که سفارش شما کاملاً پر شود، در دفترچه سفارش باقی می ماند. این فرایند لغزش (slippage) نامیده می شود.

 

ادامه مطلب
tag-memo
تگ یا ممو (Memo) در کیف...

تگ (Tag) یا ممو (Memo) شناسه ای اضافی برای شناسایی دریافت کننده ها در تراکنش های ارز دیجیتال است. درواقع این شناسه در کنار نشانی کیف پول های دیجیتالی در فرایند تراکنش استفاده می شود. این آدرس در قالب یک رشته یا به صورت عددی است و مشخص می کند دریافت کننده برخی از ارزها در تراکنش های ارزی چه کسانی هستند.

امکان استفاده از این شناسه برای تراکنش برخی از ارزهای دیجیتالی وجود دارد؛ به عبارت دقیق تر از ممو یا تگ برای مسیریابی ارسال معامله و تراکنش در حوزه ارز دیجیتال استفاده می شود.

memo یا tag شناسه و آدرسی برای پیگیری دقیق تر مسیر تراکنش ها هستند. به کمک این شناسه می توانید بابت ارسال درست ارز به نشانی دریافت کننده مطمئن شوید. زمانی که می خواهید منابع مالی و ارزها را به شخصی دیگر بفرستید، چنین چیزی برایتان کاربرد پیدا می کند.

برای درک بهتر کارکرد این تگ یا شناسه، صرافی بایننس را در نظر بگیرید. این صرافی ارزهای خاصی دارد که تراکنش آن ها با امکان استفاده از ممو یا تگ ممکن است. بعضی از ارزهای موجود در این صرافی آدرس کیف پول مشترک دارند. برای اینکه تراکنش کاربران مختلف تفکیک شود، به حساب کاربری هر فرد شناسه ای منحصربه فرد اختصاص داده می شود که همین تگ یا ممو است.

لزوم استفاده از تگ یا ممو چیست؟ (Memo)

همان طور که پیش تر هم اشاره شد، برخی از ارزها به ویژه مواردی که در صرافی های متمرکز هستند، از نشانی مشترکی برای کاربران مختلف استفاده می کنند. در این صورت، ممکن است مسیر فعالیت افراد با یکدیگر ترکیب شده و شفاف سازی از تراکنش ها دور شود.

برای اینکه وضعیت فعالیت و تراکنش هر کاربر واضح باشد، شناسه ممو یا تگ در نظر گرفته می شود که می تواند عبارتی حاوی اعداد یا حروف باشد. شاید هم ترکیبی از این دو در ساختارش وجود داشته باشد.

تفاوت میان tag یا memo و آدرس ولت چیست؟

تفاوت میان tag یا memo و آدرس ولت چیست؟

از آدرس کیف پول برای واریز توکن ها به حسابتان استفاده می شود. بعد از مراحل احراز هویت می توانید نشانی کیف پول خود را بسازید. هر کوین هم نشانی مخصوص به خود را دارد. بسیاری از صرافی ها از آدرس کیف پول مشترک برای کاربران مختلف استفاده می کنند.

درنتیجه ممو یا تگ برای شناسایی و تعریف هر حساب کاربری و تراکنش های آن کاربرد دارد؛ به بیان ساده تر آدرس ولت ها یا همان کیف پول شبیه بلوکی است که واحد و آپارتمان شما هم در آن قرار دارد، اما tag یا memo شماره دقیق واحدتان را نشان می دهد. اگر بخواهید کالایی را آنلاین سفارش بدهید و فقط شماره بلوکتان را به فروشنده بگویید، امکان دارد بسته پستی به دست تان نرسد.

کدام ارزها از فناوری تگ استفاده می کنند؟

از جمله کوین هایی که از تگ برای تراکنش شان استفاده می شود، عبارت اند از:

  • کازماس (Cosmos (ATOM))
  • ریپل (Ripple (XRP))
  • ایاس (EOS (EOS))
  • استلار (Stellar (XLM))
  • بایننس کوین (Binance Coin (BNB))

بیشتر تراکنش ها با این ارزها، علاوه بر نشانی و آدرس متداول به تگ هم نیاز دارند تا با موفقیت نهایی و تکمیل شوند. برای تراکنش با این کوین ها، هم در زمان دریافت و هم سپرده گذاری و ارسال باید تگ/ ممو را برای رمزارزها اعمال کنید. اگر تراکنش شما نیازمند استفاده از این تگ ها باشد و فرایند برچسب گذاری را فراموش کنید یا تگی اشتباه برای تراکنش در نظر بگیرید، احتمال گم شدن و از دست رفتن ارزها در مسیر تراکنش وجود خواهد داشت.

کدام ارزها از فناوری تگ استفاده می کنند؟

چه زمانی به tag یا memo نیازی نیست؟

تنها زمانی نیازی به استفاده از این دو برای انجام تراکنش ارزهای مشخص نیست که آن ها را به استوریج (محل ذخیره) کنترل شده یا دیوایس و ابزاری مشخص می فرستید. کیف پول های خصوصی ابزارهایی هستند که حضانت درباره آن ها وجود دارد و صاحبشان با کلیدهای عمومی و خصوصی، کنترل آن ها را در دست دارد. از جمله کیف پول های خصوصی می توانیم به موارد زیر اشاره کرد:

  • کیف پول های تحت دسکتاپ که روی لپ تاپ یا رایانه شخصی دانلود می شوند.
  • کیف پول های سخت افزاری که روی ابزارهای سخت افزاری مانند usb ذخیره می شوند و آفلاین کار می کنند.

شیوه استفاده از ممو یا تگ چیست؟

زمانی که می خواهید ارز دیجیتالی از دسته ارزهای نیازمند به این دو را در تراکنش به نشانی گیرنده ای بفرستید، با این شناسه روبه رو می شوید. باید رشته مربوط به اعداد/ حروف یا ترکیب آن ها که شناسه تگ را می سازند، در کادری اختصاصی در کیف پول وارد کنید؛ برای مثال، این روند در کیف پول تراست ولت به شکل زیر خواهد بود:

  • ابتدا وارد صرافی مورد نظری می شوید که می خواهید ارز را به آن بفرستید.
  • به بخش کیف پول در حساب کاربری خود در آن صرافی وارد می شوید و گزینه واریز را انتخاب می کنید.
  • اگر توکن مورد نظرتان برای ارسال حاوی memo یا tag باشد، علاوه بر گزینه آدرس گیرنده این شناسه را هم مشاهده خواهید کرد.
  • آدرس گیرنده را کپی کنید و وارد ولت خود شوید.
  • آدرس گیرنده را در بخش «فرستادن تراکنش» وارد کنید.
  • دوباره به کیف پول صرافی بازگردید و این بار شناسه ممو یا تگ را در بخش مخصوصی در آنجا وارد کنید.
  • درنهایت تراکنش را نهایی کنید.

از جمله صرافی هایی که از ممو یا تگ استفاده می کنند، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • والکس (Wallex)
  • بایننس (Binance)
  • اکسدوس (Exodus)
  • بلاک چین ولت (Blockchain Wallet)
  • اج اپ (Edge App)
  • کرکن (Kraken)

سخن پایانی

وجود tag یا memo راهی برای کنترل و مدیریت دقیق تراکنش ها در صرافی های متمرکز است. این شناسه ها می توانند دریافت کننده ارز در هر تراکنش را به طور دقیق شناسایی کنند و مانع بروز مشکل در فرایند جابه جایی ارزهای دیجیتالی شوند. این فناوری ساده به تراکنش ها در دنیای ارزها نظم خوبی می دهد.

پرسش های متداول

ممو یا تگ شناسه ای است که برای نقل و انتقال برخی ارزها مانند ریپل و شناسایی دقیق دریافت کننده آن استفاده می شود. این شناسه چیزی فراتر از آدرس کیف پول است و در کنار ولت ها، به وجودش نیاز است.

با توجه به اینکه چه نوع ارزی را می خرید و جابه جا می کنید، شناسه ممو یا تگ می تواند رشته ای در قالب حروف، اعداد یا ترکیبی از این دو باشد.

این شناسه برای شناسایی دقیق دریافت کننده رمزارزها در هر تراکنش کاربرد دارد. صرافی های متمرکزی مانند بایننس و کوین بیس از این تگ ها برای مدیریت آدرس هر کاربر استفاده می کنند.

ادامه مطلب
پروتکل اثبات حضور
الگوریتم یا پروتکل اثبات حضور (POAP)...

کاربرد توکن های غیرقابل تعویض (NFT)، چه به عنوان اثر هنری دیجیتال و چه به عنوان آواتار یا یک دارایی درون بازی، در چندسال گذشته به طور تصاعدی افزایش یافته است. با این حال، یکی از کاربردی ترین استفاده های آن که در طول ETHDenver در سال 2019 معرفی شد، Proof of Attendance Protocol (پروتکل اثبات حضور) یا به اختصار «POAP» است.

پروتکل اثبات حضور (تلفظ poh-ap) یک NFT منحصربه فرد است که برای بزرگداشت و اثبات حضور در یک رویداد (مجازی یا فیزیکی) به افراد داده می شود. این پروتکل اغلب به عنوان «اکوسیستمی برای حفظ خاطرات» شناخته می شود و افراد می توانند در طول زمان، مجموعه ای از POAPها را برای ذخیره کردن تجربیات زندگی حضوری (فیزیکی) و فعالیت خود از طریق فضای مجازی جمع آوری کنند.

الگوریتم اثبات حضور (Proof Of Attendance Protocol) چیست؟

اثبات شخصیت (POAP) چیست؟

پروتکل اثبات حضور (POAP)، پروتکلی است که از انتقال ایمن و تأییدشده ی داده ها بین طرفین پشتیبانی می کند. برخی موارد قابل توجه استفاده از این پروتکل عبارتند از: تأیید مدارک تحصیلی، اثبات حضور در یک رویداد و ایمن کردن امضای دیجیتال برای کاهش شانس هک. تحلیلگران و کارشناسان معتقدند که پروتکل اثبات حضور، ترکیبی ایدئال از دنیای فیزیکی و دیجیتالی است. شرکت در سمینارها، کنفرانس ها، رویدادها و گردهمایی های دیگر، می تواند از طریق برنامه ی دارای مجوزی که به خوبی از این پروژه توسعه داده شده است، در یک بلاک چین ثبت شود.

هرکسی که بخواهد در گردهمایی داخل برنامه ی شبکه ی POA شرکت کند، باید در طول فرآیند اعلام حضور چهره ی خود را نشان دهد. سپس، حضور آن ها از طریق برنامه روی بلاک چین ثبت می شود. تمام داده های ثبت شده در شبکه ی POA غیرقابل نفوذ و ایمن است. بنابراین، به دلیل تغییرناپذیری، هیچ کس نمی تواند سوابق آن را تغییر دهد یا جعل کند. این برنامه پس از هر ده دقیقه یک کد QR تولید می کند تا وضعیت فعلی تمام فعالیت ها و رویدادهای تحت نظارت را نشان دهد.

یک آدرس عمومی با کد QR مربوطه، در فضایی منتشر می شود که شرکت کنندگان آن بتوانند به راحتی و با سهولت به آن دسترسی داشته باشند. سپس، همه ی شرکت کنندگان می توانند از کد QR برای اعلام حضور در رویداد در حین حرکت استفاده کنند. این کار آن ها را قادر می سازد تا حضور خود را بدون نیاز به هیچ سابقه ی کاغذی اثبات کنند.

جالب اینجاست که پروتکل اثبات حضور، از مدل ارائه ی اولیه ی سکه ی ساده (ICO) استفاده می کند که به تأمین مالی بیش تر فعالیت های توسعه و بازاریابی کمک می کند.  این مدل، نیاز به یک رویداد فروش سنتی که به بودجه های هنگفت، توسعه دهندگان تجاری اختصاصی و بسیاری از منابع دیگر نیاز دارد، از بین می برد.

تاریخچه ی POAP

Dan Novaes در سال 2012، ایده ی درخشانی را از یک برنامه ی کاربردی مبتنی بر بلاک چین ارائه کرد که مطابق با زمان صرف شده در یک رویداد خاص، به کاربران پاداش می دهد. این مفهوم به پروتکل غیرمتمرکزی به نام Proof of Attendance تبدیل شد که توسط تیم شبکه ی POA اجرا می شود. POAPها برای اولین بار در سال 2019 در کنوانسیون ETH Denver معرفی شدند. سازمان دهندگان این رویداد تا حد زیادی به کمک های مالی اینفلوئنسرها و توسعه دهندگان مختلف متکی بودند. به هر شرکت کننده ای یک POAP به عنوان پاداش داده شد و به این ترتیب POAPها پا به عرصه ی حضور گذاشتند.

ماهیت غیرمتمرکز پروتکل اجازه می دهد تا مدرک حضور را توسط یک سازمان دهنده ی رویداد ارسال، تأیید و سپس گواهی دیجیتال صادر کند. گواهی ممکن است شامل داده های اضافی، مانند کوپن های تخفیف و سایر اطلاعات مرتبط باشد. چنین ثبت نامی فقط در طول یا بعد از رویداد معتبر است؛ مدرک قابل اعتمادی که نشان می دهد شخص به طور فیزیکی در رویداد حضور داشته است. استفاده از بلاک چین، امکان ایجاد یک دفترکل عمومی غیرمتمرکز را برای ذخیره ی داده های حضور و غیاب غیرقابل تغییر فراهم می کند. خود پروتکل کاملاً شفاف است و به هر کاربر اجازه می دهد رویدادی که در آن شرکت کرده است، با مرور دفترکل تأیید کند.

شبکه ی POA سه راه حل مختلف به صورت موازی ارائه می دهد. در مرحله ی اول، یک پروتکل باز وجود دارد که هر کسب وکار یا سازمانی می تواند برای ایجاد یک برنامه ی غیرمتمرکز از آن استفاده کند. سپس، خدمات ردیابی حضور و غیاب فقط برای سازمان دهندگان رویداد در دسترس است که می توانند توکن های سفارشی ایجاد کنند و داده های گواهی دیجیتال حضور و غیاب را در بلاک چین های خصوصی POA ذخیره کنند. درنهایت، تیم TokenClub را راه اندازی می کند؛ سرویس خودکار مبتنی بر اشتراک که بلیت ها/توکن ها و سایر دارایی های دیجیتال انحصاری را برای مشترکین ارسال می کند.

نحوه ی عملکرد پروتکل اثبات حضور چگونه است؟

در اصل، POAPها را می توان به عنوان ارتقاء روشی جهت «اعلام حضور» یا برچسب گذاری مکان/فرد در رسانه های اجتماعی در نظر گرفت؛ زیرا کاربران با انجام این کار، هیچ گونه اطلاعات شخصی حساسی را فاش نمی کنند. چند نمونه از رویدادهایی که POAP را ارائه کردند، عبارت اند از: EthGlobal ،Dappcon و کنفرانس انجمن اتریوم در پاریس. همچنین، اکوسیستم متاورس دیسنترالند، POAPها را به طور مرتب برای کاربران خود ارسال می کند تا به یادبود رویدادهای درون بازی مانند مهمانی 10 میلیون کاربر که توسط متامسک در سال 2021 برگزار شد، کمک کند. با توجه به تعداد کلاهبرداری و تقلب ها در بازار ارزهای دیجیتال، برای اینکه چیزی به عنوان POAP ایجاد شود، باید از طریق قرارداد هوشمند رسمی POAP حاوی ابر داده های مربوط به زمان و تاریخ خاص و همچنین دارای تصویر مرتبط با آن ایجاد شود.

برای کمک به جلوگیری از هزینه ی بالای گس (کارمزد تراکنش) در شبکه ی اصلی اتریوم، POAPها در اکتبر 2020 به زنجیره ی جانبی بسیار ارزان تر و سریع تری به نام Gnosis Chain (قبلاً xDai) منتقل شدند. با توجه به هزینه های پایین Gnosis، POAPها معمولاً به صورت رایگان توزیع می شوند و در برنامه ی رسمی نمایش داده می شوند. ازآنجایی که زیرساخت Gnosis با اتریوم سازگار است، کلکسیونرها همچنان می توانند در صورت پرداخت هزینه های گس موردنیاز، POAPهای خود را به شبکه ی اصلی اتریوم تغییر دهند.

پروتکل اثبات حضور چه اهمیتی دارد؟

پروتکل اثبات حضور چه اهمیتی دارد؟

رشد مجموعه ای از توکن های POAP می تواند به مردم کمک کند تا هویت غیرمتمرکز خود را به نمایش بگذارند؛ علاوه بر این، می توانند از مزایای مالی و اجتماعی این پروتکل نیز بهره مند شوند. برخی از برندها یا DAO (سازمان های مستقل غیرمتمرکز) از POAP برای پاداش دادن و ایجاد روابط نزدیک تر و طولانی مدت با متعهدترین اعضای خود استفاده می کنند. ازآنجایی که فناوری به کار برده شده در پروتکل اثبات حضور بر پایه ی ایده ی داده های تغییرناپذیر استوار است، برخی از کارفرمایان ممکن است POAP ها را روشی معتبرتر و شفاف تر برای مشاهده و پیگیری حمایت متقاضیان بالقوه در یک جامعه بدانند. برخی دیگر از مزایای اثبات حضور عبارت است از:

  • با توجه به نقض مداوم داده های کاربران توسط غول های فناوری متمرکز مانند متا و گوگل، حریم خصوصی در سراسر جهان به طور فزاینده ای ارزشمند شده است. برخلاف ماهیت عمومی شبکه های اجتماعی، زیرساخت و شبکه ی غیرمتمرکز POAP به افراد اجازه می دهد لحظات زندگی را بدون دست کشیدن از آزادی های مدنی خود جمع آوری و ذخیره کنند. علی رغم این واقعیت که برخی از نهادها هنوز هم می توانند آدرس های IP متصل به کیف پول های عمومی را مهندسی معکوس کنند، یک توکن POAP به تنهایی هیچ اطلاعات شخصی حساسی را فاش نمی کند.
  • برقراری تعامل و ارتباط با افرادی که در یک رویداد حضور داشته اند، برای سازمان ها اهمیت زیادی دارد. با استفاده از پروتکل اثبات حضور، سازمان می تواند به جای اتلاف وقت در ایمیل هایی با نرخ تعامل پایین، از POAPها برای برقراری ارتباط با شرکت کنندگان استفاده کند. 
  • مشابه با یادگاری های فیزیکی مانند بلیت های اولین کنسرت بیتلز که به اقلام کلکسیونی بسیار باارزشی تبدیل شدند، POAPها نیز می توانند از طریق پیوند با رویدادهای تاریخی و فرهنگی ارزش کسب کنند. در زمینه ی متاورس، POAP های مرتبط با فناوری های اساسی مانند اتریوم و رویدادهای اولیه ی حضوری، احتمالاً به دلیل نوستالژی بودن، تقاضای بالایی خواهند داشت.

چگونه می توان POAP داشت و آن را به نمایش گذاشت؟

بسته به نوع رویداد، روش های مختلفی برای کسب POAP وجود دارد که در ادامه به هریک از آن ها اشاره خواهیم کرد:

  • اگر افراد هنگام ثبت نام، آدرس کیف پول اتریوم خود را وارد کرده باشند، برگزارکننده ی رویداد توکن را به طور خودکار ارسال خواهد کرد. 
  • برگزارکننده می تواند کد QR کیف پول شما را برای رویدادهای فیزیکی اسکن کند و فوراً توکن POAP را برای شما ارسال کند.
  • روش دیگر این است که شرکت کنندگان POAP خود را از طریق برنامه ی غیرمتمرکز فقط درون شبکه (dapp) یا شبکه ی Wi-Fi ایمن کسب کنند.

به طور کلی، افراد می توانند کد QR را اسکن کنند و یا روی لینک ایجاد شده در صفحه ی وب کلیک کنند. سپس، آن ها باید آدرس کیف پول اتریوم را برای دریافت آن وارد کنند. پس از دریافت، می توان توکن ها را در اسکن POAP یا هر رابطی که از Etherscan یا OpenSea پشتیبانی می کند، با تایپ آدرس کیف پول اتریوم یا پیوند مستقیم MetaMask ،WalletConnect یا Portis مشاهده کرد. در تلفن همراه می توان مجموعه ها را در برنامه ی POAP در iOS یا Android مشاهده کرد. پس از اتصال کیف پول، افراد می توانند POAPهای خود را در طیف وسیعی از پلتفرم های اجتماعی پشتیبانی شده ازجمله توییتر، ردیت یا تلگرام به اشتراک بگذارند.

ارزش POAPها چقدر است؟

از زمانی که پروژه ی POAP در اکتبر 2020 در Gnosis Chain (xDai) راه اندازی شد، ارزش آن به طور قابل توجهی در چندین اکوسیستم افزایش یافته است. پلتفرم هایی مانند SushiSwap، توکن هایی را برای تعامل با اعضای شرکت کننده در جلسات هفتگی انجمن، جلسات درخواست از من (AMA) و یا شرکت‎ کنندگان رأی دهنده در مورد پیشنهادهای حکمرانی، توزیع می کنند (به گروهی از افراد کمک می کند تا مسیر حرکت یک شبکه یا سازمان غیرمتمرکز را تعیین کند). به همین دلیل، پروتکل اثبات حضور آینده ای روشن خواهد داشت. 

چگونه برای رویدادها POAP ایجاد کنیم؟

آموزش ایجاد POAP برای رویدادها

راهنمای گام به گام دقیق در مورد نحوه ی تنظیم POAP را می توان در وب سایت رسمی یافت اما در ادامه، ما نسخه ی خلاصه تری از روند انجام این کار را در اختیار شما قرار خواهیم داد:

  • برای شروع، به فایلی گرافیکی با فرمت PNG یا APNG نیاز دارید که حجم آن بیش از 200کیلوبایت (KB) نباشد. ابعاد پیشنهادی 500*500 پیکسل است. شکل فایل باید گرد باشد.
  • وارد POAP BackOffice شوید و روی دکمه ی «ایجاد POAP جدید» کلیک کنید.
  • این دکمه شما را به صفحه ای هدایت می کند تا توضیحات رویداد و POAP خود را پر کنید، مانند آنچه به یاد می آید، وب سایت های مرتبط و… .  فراموش نکنید که در این بخش، باید برابر با تعداد افرادی که در رویداد شرکت کرده و واجد شرایط دریافت POAP هستند، لینک POAP ایجاد کنید. 
  • پس از پرکردن تمام جزئیات موردنیاز، یک ایمیل با کد ویرایش POAP و کدهای درخواستی دریافت خواهید کرد. کد ویرایش شما برای ایجاد تغییرات یا به روزرسانی در POAP و رویداد موردنیاز خواهد بود.
  • اگر کدهای شما تمام شد، به صفحه ی رویدادها برگردید، نام POAP خود را در ستون جست وجو وارد کنید و روی «درخواست کدهای بیش تر» در صفحه ی خود کلیک کنید. تعداد کدهای درخواستی (تعداد کدهای اضافی موردنیاز) را وارد کنید. برای دریافت کدهای جدید، به کد ویرایش خود که پس از ایجاد POAP جدید برای شما ایمیل شده است، نیاز خواهید داشت.

مزایای پروتکل اثبات حضور چیست؟

پروتکل اثبات حضور و غیاب (POAP)، دارای مزایای زیادی است؛ ازجمله:

  • شبکه ی POA از سیستم ذخیره سازی داده ی تغییرناپذیر طراحی شده است که توسط هیچ شخص ثالثی قابل دست کاری نیست. این یک ابزار عالی برای سیستم های مدیریت هویت و ردیابی است که به زودی به نفع بسیاری از مؤسسات و سازمان ها خواهد بود.
  • این پروتکل این امکان را به مردم می دهد تا ثابت کنند که در رویدادها و گردهمایی ها شرکت کرده اند؛ بدون اینکه نیازی به ارائه ی هر مدرکی داشته باشند. این ویژگی به سازمان دهندگان رویداد امکان می دهد تا به سرعت و به راحتی، شرکت کنندگان را ردیابی کنند. اطلاعاتی که آن ها جمع آوری می کنند، می تواند برای تبلیغات، بازاریابی و اهداف دیگر مورد استفاده قرار گیرد.

سحن پایانی

Proof of Attendance Protocol برنامه ای غیرمتمرکز است که برای تأیید گواهی حضور در یک رویداد طراحی شده است. ایونت ها، دانشگاه ها، کنفرانس ها و کسب وکارها می توانند از این پروتکل توکنیزه شده به عنوان جایگزین بهتری نسبت به گواهی های کاغذی یا پلاستیکی استفاده کنند.

POAP به یک پیشنهاد تجاری برای استفاده از پروتکل ERC-721 NFT در اتریوم اشاره دارد تا به افراد، یک شناسه ی منحصربه فرد و غیرقابل تعویض مبتنی بر بلاک چین را اختصاص دهد که هر شخص فقط خودش بتواند به آن دسترسی داشته باشد.

سؤالات متداول

۱- پروتکل اثبات حضور چگونه کار می کند؟

POAPها یادگاری های دیجیتالی هستند که برای به خاطرسپردن لحظات جذاب زندگی ساخته می شوند. با استفاده از این خاطرات در بلاک چین، کلکسیونرها مجموعه ای غنی از خاطرات رمزگذاری شده را می سازند تا دنیای جدیدی برای افراد خلق کند.

۲- POAP چگونه ایجاد شد؟

Dan Novaes در سال 2012 ایده ی درخشانی از یک برنامه ی کاربردی مبتنی بر بلاک چین ارائه کرد که مطابق با زمان صرف شده در یک رویداد خاص به کاربران پاداش می دهد. این مفهوم، به یک پروتکل غیرمتمرکز به نام Proof of Attendance تبدیل شد که توسط تیم شبکه ی POA اجرا می شود.

۳- کاربردهای POAP چیست؟

توکن های POAP را می توان به عنوان مشوق در رویدادهای مختلف استفاده کرد؛ به عنوان مثال، دانش آموزانی که در سمینارها، کارگاه ها، کلاس ها و… شرکت می کنند. علاوه بر این، در صورت بروز هرگونه اختلاف، آن ها می توانند برای پیگیری حضور و غیاب در مراحل بعدی مفید باشند. کاربرد توکن های POAP فراتر از شرکت در رویدادهای POA است. مورد دیگر به عنوان پرداخت، دریافت  پاداش در اکوسیستم پروتکل POA است. POAP برای حل مسائل مربوط به حضور، توزیع پاداش و سوابق قابل تأیید طراحی شده است. یکی از این نمونه ها، استفاده از آن به عنوان پاداش برای دانش آموزانی است که در سمینارها، کارگاه ها یا کلاس ها شرکت می کنند. در صورت بروز هرگونه اختلاف در آینده بر سر حضور فرد، داشتن یک سابقه ی قابل تأیید ذخیره شده در بلاک چین به اثبات اینکه کدام طرف در ادعای خود صادق است، کمک می کند. علاوه بر این، توکن های POAP را می توان توسط شرکت هایی که سمینارها و کارگاه های آموزشی برگزار می کنند و زبان آموزانی که در کلاس هایشان شرکت می کنند، توزیع کرد. این به منظور ایجاد انگیزه در فراگیران و تشویق آن ها به حضور بیش تر طراحی شده است. درنتیجه، منجر به بهبود نرخ نگهداری برای شرکتی می شود که کارگاه ها یا سمینارها را برگزار می کند.

ادامه مطلب
بلاک چین اکسپلورر
مرورگر بلاک چین (Blockchain Explorer) چیست...

بلاک چین یک دفتر کل معاملات است. هر زمان که شخصی بیت کوین یا ارز دیجیتال دیگری را از یک کیف پول به کیف دیگر ارسال می کند، تراکنش در دفتر ثبت می شود، اما چطور می توان تاریخچه تراکنش ها را در دفتر کل بلاک چین مشاهده کرد؟ در این مطلب قصد داریم به ساده ترین روش انجام این کار، یعنی بلاک چین اکسپلورر (Blockchain Explorer) اشاره کنیم.

بلاک چین اکسپلورر (Blockchain Explorer) چیست؟

کاوشگر بلاک ارز، یک مرورگر بلاک چین آنلاین است که می تواند جزئیات تمام تراکنش هایی را که تاکنون در یک شبکه بلاک چین رخ داده است، نشان دهد. کاوشگرهای بلاک برای بیت کوین و همچنین برای آلت کوین ها به طور منحصربه فرد و یکتا ایجاد شده اند.

از برخی کاوشگرهای بلاک می توان در چندین شبکه مختلف استفاده کرد؛ درحالی که برخی دیگر تنها برای یک بلاک چین خاص هستند؛ برای مثال، یک کاوشگر بلاک بیت کوین تنها می تواند اطلاعاتی را از شبکه بیت کوین پیدا کند و نمایش دهد؛ مانند زمانی که شخصی بیت کوین را به کیف پول دیگری ارسال می کند. به طورکلی یک بلاک کاوشگر می تواند برای یافتن هر تراکنش خاص یا مشاهده تاریخچه اخیر زنجیره استفاده شود.

تاریخچه Blockchain Explorer

مفهوم کاوشگران بلاک چین هم زمان با بلاک چین پدیدار شد. دلیل ایجاد این ابزار دشواربودن بررسی بلاک چین ها بود؛ برای مثال وقتی شخصی می گوید برای شما ارز ارسال کرده، اما دارایی در کیف پول شما قرار نگرفته است. این وضعیت معمولاً به این دلیل ایجاد می شود که هنوز در انتظار تأیید بوده یا به طورکلی رد شده است. علاوه بر این، با توجه به اینکه داده ها در بلاک چین به روش خاصی ساختاربندی شده اند، بررسی بلاک چین ها برای همه افراد کار ساده ای نبود.

اولین کاوشگر بلاک چین که برای بلاک چین بیت کوین ایجاد شده بود، در نوامبر 2010 تقریباً هم زمان با معرفی بیت کوین ایجاد شد. در ابتدا این کاوشگر از طریق آدرس theymos.ath.cx:64150/bbe در دسترس بود، اما بعد از مدتی به blockexplorer.com منتقل شد.

بلاک چین اکسپلورر چه کاربردی دارد؟ 

مرورگر بلاک چینی یا Blockchain Explorer

کاوشگر بلاک چین به کاربران اجازه می دهد فعالیت های انجام شده در بلاک چین را مشاهده کنند. کاربران از کاوشگرهای بلاکی برای ردیابی وضعیت یک تراکنش در انتظار یا برای مشاهده موجودی کیف پولشان استفاده می کنند. علاوه بر این موارد، در ادامه به مهم ترین کاربردهای Blockchain Explorer اشاره شده است:

  • تاریخچه هر آدرس کیف پول، از جمله تمام تراکنش های ارسال شده به آن آدرس و از آن آدرس را بررسی کنید.
  • بررسی بلاک هایی که به بلاک چین اصلی متصل نیستند و بلاک چین اصلی آن ها ناشناخته است، به این موارد بلوک های یتیم می گویند.
  • بزرگ ترین تراکنش ارسال شده در 24 ساعت گذشته را بررسی کنید.
  • تعداد تراکنش هایی را که با مدل دو بار خرج کردن انجام شده اند مشاهده کنید.
  • فرد یا استخر ماینینگی که یک بلاک خاص را استخراج کرده اند، شناسایی کنید.
  • بلوک پیدایش یا اولین بلوکی را که تاکنون روی یک زنجیره معین استخراج شده است، مشاهده کنید.
  • سایر اطلاعات مربوط به یک بلاک چین، مانند هزینه های میانگین تراکنش، نرخ هش، سختی استخراج و سایر داده ها را مشاهده کنید.

موارد استفاده پیشرفته تری نیز برای کاوشگرهای بلاک وجود دارد، اما این موارد بیشتر توسط شرکت هایی استفاده می شود که نرم افزارهای پیچیده ای را برای ردیابی فعالیت های مجرمانه یا تلاش برای پیش بینی قیمت ارزهای دیجیتال ایجاد می کنند.

چرا باید از Blockchain Explorer استفاده کنیم؟

بلاک کاوشگرها برای معامله گران، استخراج کنندگان، اعتبارسنج ها، کسب وکارها و علاقه مندان به صنعت ارزهای دیجیتال کاربرد بالقوه ای دارند. اگر در حال خرید یا فروش ارز هستید، می توانید از یک Blockchain Explorer برای بررسی وضعیت تراکنش استفاده کنید. همچنین می توانید اطلاعات مرتبط با آدرس بلاک چین خود را به دست آورید، از جمله تاریخچه تراکنش ها، ارزش کل دارایی های نگهداری شده در آدرس، کل مقدار ارز دیجیتال دریافتی در آدرس و مقدار کل رمزارز ارسال شده از آدرس و غیره.

استخراج کنندگان می توانند از کاوشگرهای بلوک برای بررسی این موضوع استفاده کنند که آیا یک بلوک را با موفقیت استخراج کرده اند یا خیر و کسب وکارها می توانند داده های تراکنش مربوط به پروژه های خود را تجزیه و تحلیل کنند. به همین ترتیب، هرکسی می تواند از کاوشگرهای بلاک برای نظارت بر فعالیت نهنگ ها و افراد با آدرس های بلاک چین شناخته شده استفاده کند؛ برای مثال، نظارت بر آدرس هایی که متعلق به ساتوشی ناکاموتو هستند، یک سرگرمی مورد علاقه جامعه علاقه مندان ارزهای دیجیتال است.

همچنین کاوشگرهای بلاک به علاقه مندان کمک می کنند تا اطلاعات فنی درباره عملکردهای داخلی بلاک چین، مانند آخرین تراکنش ها و بلوک ها، سختی بلاک، نرخ هش، ارتفاع بلوک، کارمزد تراکنش، حجم تراکنش و موارد دیگر را بیابند؛ به همین ترتیب، یک بلاک کاوشگر می تواند داده های بازار مانند عرضه در گردش، حداکثر عرضه و ارزش بازار یک ارز دیجیتال را در اختیار کاربران قرار دهد.

توجه به این نکته مهم است که اطلاعات یک بلاک کاوشگر ممکن است با توجه به معماری بلاک چین متفاوت باشد؛ برای مثال یک بلاک کاوشگر برای یک بلاک چین اثبات کار (PoW) داده های مربوط به ماینرها را نمایش می دهد؛ درحالی که یک کاوشگر بلاک برای یک بلاک چین اثبات سهام (DPoS) اطلاعات مربوط به تولیدکنندگان بلوک و انتخابات را نمایش می دهد.

برخی موارد دیگر نیز درباره اهمیت استفاده از این بازار عبارت در ادامه بیان شده اند:

  • کاوشگران بلاک چین می توانند سطوح قابل توجهی از شفافیت را با اجازه دادن به کاربران برای بررسی موجودی و آدرس های قرارداد هوشمند ارائه دهند.
  • Blockchain Explorer همچنین می تواند در تأیید اعتبار آدرس کیف پول قبل از ارسال دارایی های رمزنگاری شده برای یک شخص مؤثر باشد.
  • کاوشگران بلاک چین می توانند بررسی کنند که آیا دارایی به مقصد تحویل داده شده است یا خیر.
  • کاوشگرها می توانند به توسعه دهندگان در شناسایی ویژگی ها و عملکردهای اضافی موردنیاز در کیف پول ها و سایر نرم افزارها کمک کنند. علاوه بر این می توانند از برنامه نویسی کارآمد کیف پول خود برای ارسال، دریافت و ذخیره ارزهای دیجیتال اطمینان حاصل کنند.

نمونه هایی از بلاک چین اکسپلورر

در ادامه به محبوب ترین بلاک چین اکسپلوررها اشاره می کنیم. همان طور که در ابتدای مطلب هم گفته شد، کاوشگرهای مختلفی برای انواع مختلف ارزهای دیجیتال وجود دارد که البته می توان از برخی کاوشگرها برای جست وجوی چندین چین یا زنجیره استفاده کرد.

بلاک چین اکسپلورر Blockchain.org

مرورگر بلاک چینی یا Blockchain Explorer

lockchain.org که قبلاً با نام Blockchain.com شناخته می شد، کاوشگر محبوب بلاک بیت کوین است. این اکسپلورر به کاربران اجازه می دهد تا بلاک چین بیت کوین را براساس تراکنش، آدرس یا بلاک جست وجو کنند. بسیاری از کاربران بیت کوین احتمالاً در مقطعی برای نظارت یا ثبت تراکنش های بیت کوین خود از Blockchain.org استفاده کرده اند.

بلاک چین اکسپلورر Blockchair

درحالی که بیشتر کاوشگرهای بلاک تنها روی یک بلاک چین کار می کنند، بلاک چین می تواند برای جست وجوی چندین بلاک چین استفاده شود. این کاوشگر امکان جست وجو در بلاک های اتریوم، بیت کوین کش و بیت کوین را فراهم می کند. کاربران می توانند عبارت ها، سختی استخراج، اندازه Mempool و نودها را در این اکسپلورر جست وجو کنند.

بلاک چین اکسپلورر Tokenview

Blockchain Explorer

Tokenview امکان انجام جست وجو را در بیش از 20 بلاک چین را فراهم می کند. این بلاک چین اکسپلورر در چین مستقر است و در سال 2018 راه اندازی شد.

بلاک چین اکسپلورر Etherscan

Etherscan احتمالاً محبوب ترین کاوشگر بلاک چین برای شبکه اتریوم است. این اکسپلورر این امکان را برای کاربران فراهم می کند تا آدرس های ETH، موجودی کیف پول، تراکنش ها، قراردادهای هوشمند و موارد دیگر را جست وجو کنند.

سخن پایانی

بلاک چین اکسپلورر را می توان یک موتور جست وجو برای یک بلاک چین در نظر گرفت که به کاربر اجازه می دهد اطلاعات مختلف زیادی درباره آن بلاک چین پیدا کند. برای استفاده از کاوشگر بلوک، از وب سایت آن بازدید کرده و اطلاعات موردنظر خود را وارد کنید.

برای مثال به منظور جست وجوی تراکنش معلقی که در حال حاضر در Mempool ذخیره شده است، می توانید شناسه هش تراکنش ارائه شده توسط کیف پول یا صرافی خود را وارد کنید. کسانی که درباره فناوری بلاک چین کنجکاو هستند، می توانند از کاوشگر بلاک برای «کاوش» در بلاک چین استفاده کنند و به مواردی مانند بزرگ ترین تراکنش ها، آخرین بلوک استخراج شده یا نرخ هش نگاه کنند.

ادامه مطلب
altseason
آلت سیزن (Alt season) چیست و...

آلت سیزن یا آلت کوین سیزن چیست؟

آلت کوین سیزن (Altcoin season) یا آلت سیزن (altseason) دوره ای است که طی آن عملکرد آلت کوین ها به دلیل افزایش قیمت و حجم معاملاتشان بهبود چشمگیری پیدا می کند. فصل آلت کوین یک پدیده در صنعت ارزهای دیجیتال است که قیمت بیش تر ارزهای دیجیتال به استثنای بیت کوین در آن افزایش می یابد. معمولاً در شرایطی که قیمت بیت کوین کاهش یابد، بسیاری از سرمایه گذاران از طریق سرمایه گذاری در پروژه ها (کوچک تر) سود می برند. اگر شما هم جزء آن دسته از علاقه مندان به ارزهای دیجیتال هستید که میخواهند از آلت سیزن بهترین نتیجه را کسب کنند، با ما همراه باشید تا با این مفهوم و زمان شروع این پدیده و فروش ارز دیجیتال بیش تر آشنا شوید. 

آلت کوین چیست؟ (Altcoin)

آلت کوین مخفف کلمه ی Alternative coin و به معنای هر ارز دیجیتالی دیگری غیر از بیت کوین است. این نام براساس ایده ی «بیت کوین اولین ارز رمزنگاری شده است» انتخاب شده است و تمام سکه های دیگر به عنوان جایگزینی برای بیت کوین در نظر گرفته می شوند. پس از بیت کوین، می توان اتریوم را معروف ترین آلت کوین در نظر گرفت که در جایگاه دوم قرار دارد. ارزش بازار اتریوم با وجود آلت کوین، نصف بیت کوین است. همچنین، سکه هایی مانند Cardano، Chainlink و Tether علی رغم ارزش بالای بازار، فقط به عنوان آلت کوین شناخته می شوند و در گروه رمزارزهای رقیب بیت کوین قرار نمی گیرند. 

آلت کوین سیزن چیست؟ (Altcoin Season)

آلت سیزن (Alt season) چیست

صنعت کریپتو تحت سلطه ی بیت کوین است و عملکرد آن تأثیر اساسی بر عملکرد آلت کوین ها دارد. آلت سیزن یا «فصل آلت کوین» اصطلاحی است برای زمانی که سرمایه گذاری در آلت کوین ها از بیت کوین پیشی می گیرد. آلت سیزن چه زمانی اتفاق میفتد؟ برای پاسخ به این سؤال، باید نگاهی کوتاه و سریع به بیت کوین داشته باشیم. 

هرچهار سال، طی یک رویداد به نام halving، پاداش بیت کوین به ماینرها به نصف کاهش می یابد. درست قبل از برگزاری رویداد هالوینگ، قیمت ارزهای دیجیتال و ازجمله بیت کوین، روند صعودی خواهد داشت. وقتی قیمت بیت کوین به سطحی می رسد که مردم برای فروش بیت کوین اقدام می کنند، قیمت بیت کوین کم و کم تر خواهد شد. در این مرحله، سرمایه گذاران به دنبال انتقال وجوه خود از بیت کوین به آلت کوین ها هستند. در میان انواع دلایلی که موجب این اتفاق می شود، کاهش هزینه های تراکنش و کارمزد را شاید بتوان دلیل اصلی در نظر گرفت. اگر قصد فروش بیت کوین و تبدیل آن را به ارز فیات دارید، باید هزینه ی زیادی به عنوان کارمزد پرداخت کنید. 

یکی از روش هایی که می توانید کارمزد تبدیل بیت کوین به ارز فیات را به حداقل برسانید، تبدیل بیت کوین به یکی از آلت کوین ها و بعد به یکی از ارزهای فیات است. این اتفاق در گذر زمان موجب افزایش ارزش آلت کوین و درنتیجه شروع دوره ای به تام آلت سیزن می شود.

چگونه بفهمیم Altseason در راه است؟

اگر می خواهید از افزایش قیمت در دوره ی آلت سیزن سود ببرید، باید با نشانه هایی که خبر از آمدن این دوره دارند، آشنا باشید. برای شناسایی این پدیده، باید از Altcoin Season Index استفاده کنید. این ابزار مفید، عملکرد آلت کوین ها را در مقایسه با بیت کوین در طی نودروز مقایسه می کند. اگر 75درصد از 50 آلت کوین برتر عملکرد بهتری نسبت به بیت کوین داشته باشند، به احتمال زیاد آلت سیزن در راه است. 

برای شناسایی هرچه بهتر آلت سیزن، به موارد زیر توجه کنید:

  • دامیننس بیت کوین را در بازار بررسی کنید. بزرگ ترین آلت سیزنی که تاکنون رخ داده، مربوط به زمانی است که دامیننس بیت کوین حدود 50درصد بوده است. 
  • به تعدادی از روندهای سهموی قیمت بیت کوین توجه کنید. این روندها معمولاً از به پایان رسیدن دوره ی بازار گاوی است. 

برای اینکه از این دوره بهترین نتیجه را بگیرید، باید قبل یا در زمان شروع آلت سیزن، در آلت کوین ها سرمایه گذاری کنید. وقتی که روند افزایش قیمت آغاز می شود، مطمئن شوید که تمام پوزیشن های خود را قبل از به پایان رسیدن Altseason فروخته اید. 

ارتباط دامیننس بیت کوین با آلت سیزن چیست؟

آلت سیزن (Alt season) چیست

Bitcoin Dominance درصدی از کل سهام بازار کریپتو (تمام پول موجود در صنعت کریپتو) است که به بیت کوین تعلق دارد. این معیار اساساً نشان دهنده ی تعداد افراد موجود در بازار است که بیت کوین را در مقایسه با سایر آلت کوین ها خریداری و نگهداری می کنند. دامیننس بیت کوین زمانی افزایش می یابد که افراد بیش تری در بیت کوین سرمایه گذاری کرده و آن را نگهداری کنند. هنگامی که سرمایه گذاران بیت کوین را می فروشند، دامیننس بیت کوین کاهش می یابد و اغلب باعث ایجاد آلت سیزن می شود.

دامیننس بیت کوین یکی از معیارهای کلیدی است که معامله گران برای دانستن زمان خرید/فروش آلت کوین های خود از آن استفاده می کنند. ذخیره کردن آلت کوین در زمانی که دامیننس بیت کوین صعودی است، یک استراتژی ایدئال نیست؛ زیرا مردم تمایل بیش تری به خرید و نگهداری بیت کوین به جای آلت کوین دارند؛ به این معنی که احتمالاً آلت کوین ها را می فروشند و موجب کاهش قیمت آن ها می شوند. نگهداری آلت کوین ها در چنین زمانی با ضرر همراه خواهد بود. هنگامی که دامیننس بیت کوین در حال افزایش است (یعنی میزان سرمایه گذاری در بیت کوین)، نه تنها با نگه داشتن آلت کوین ها متضرر خواهید شد، بلکه با افزایش قیمت بیت کوین، فرصت کسب درآمد را نیز با نگه داشتن بیت کوین از دست خواهید داد.

بهترین زمان برای نگهداری آلت کوین ها زمانی است که دامیننس بیت کوین در حال کاهش است و سرمایه شروع به سرازیرشدن به سمت آلت کوین ها می کند. الگوها نشان می دهد که دامیننس و عملکرد بیت کوین در رابطه با آلت کوین ها روشی نسبتاً قابل اعتماد برای پیش بینی شروع Altseason است؛ این بدان معنا نیست که افزایش قیمت بیت کوین به معنای کاهش قیمت آلت کوین ها است.

در صنعت ارزهای دیجیتال، بیت کوین به عنوان پاداش رمزارزها شناخته می شود و معمولاً دیگر ارزهای دیجیتال نیز روند تغییرات قیمت این رمزارز را دنبال می کنند. در سال 2018، بیت کوین سقوط کرد و همه ی ارزهای دیجیتال دیگر، کمی بعد از این اتفاق کاهش قیمت را تجربه کردند. 

شاخص آلت کوین سیزن (Altcoin Seasons Index) چیست؟

آلت سیزن (Alt season) چیست

شاخص آلت کوین سیزن ابزاری مفید (اما نه دقیق) برای بررسی فاصله ی شروع دوره مورد استفاده قرار می گیرد. براساس شاخص فصل آلت کوین، اگر 75درصد از 50 آلت کوین برتر در فصل گذشته (90روز) عملکردی بهتر از بیت کوین داشته باشند، فصل آلت کوین است. سایت Blockchain Center دارای شاخصی از ماه آلت کوین و سال آلت کوین است که وضعیت دامیننس آلت کوین را در ماه و سال نشان می دهد. به طورکلی، آلت سیزن چیزی نیست که زمان یا تاریخ خاصی داشته باشد. هیچ کس به طور قطع نمی داند که چه زمانی می آید و کی تمام می شود.

چگونه در طول Altseason سود کسب کنیم؟

پیش بینی پایان فصل آلت کوین دشوار است. این امر تخمین زمان فروش آلت کوین ها را سخت تر می کند. با این حال، با درنظرداشتن مواردی که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد، می توانید از این دوره بیش ترین سود را کسب کنید:

  • مقدار سود مطلوب را از قبل تعیین کنید: زمانیکه وارد فصل آلت کوین ها شدید، اول از همه، تعیین کنید که بعد از رسیدن به چه مقدار سود می خواهید از بازار خارج شوید. 
  • به اندیکاتورهای تکنیکال توجه کنید: هزاران شاخص وجود دارد که اطلاعات متفاوتی در اختیار شما قرار می دهند. به شاخص هایی اتکا کنید که اطلاعات مهم و اساسی را در اختیار شما قرار می دهند. علاوه بر این، بهتر است برخی از آلت کوین های موجودتان در سبد سرمایه گذاری را به تتر یا دیگر استیبل کوین ها تبدیل کنید تا بعد از کاهش قیمت مجدداً و سریع بتوانید از دارایی تان استفاده کنید. 

مهم ترین نکاتی که درخصوص آلت سیزن باید بدانید

Altseason اغلب پرسودترین زمان در طول چرخه ی بازار کریپتو است؛ با این حال، بی ثبات ترین زمان نیز است. با افزایش احتمال سود، ریسک سرمایه گذاری شما نیز افزایش می یابد. چند نکته ای که باید در طول فصل Altseason به خاطر بسپارید:

  • Altseason دوره ای هیجان انگیز و احساسی است. اگر قصد سرمایه گذاری را در بازار دارید، باید با احتیاط زیادی این کار را انجام دهید. برای کاهش ریسک و به حداکثر رساندن سود باید احساسات خود را در هنگام تصمیم گیری کنار بگذارید.
  • استراتژی خروج از بازار کارآمدی داشته باشید. قبل از اینکه دوره ی آلت سیزن به پایان برسد، باید دارایی خود را در اوج قیمت از بازار خارج کنید.
  • برای کنترل شرایط، بهتر است در چند آلت کوین متفاوت سرمایه گذاری نکنید. تنوع سبد سرمایه گذاری ایده ی خوبی است اما نه در حدی که قادر به پیگیری قیمت ها و کنترل آن ها نباشید. 
  • در هر پامپینگ آلت کوین نمی توان شرکت کرد؛ بنابراین، بهترین آلت کوین ها را انتخاب کرده و از اخبار مربوط به آن ها و حرکت های بازار به روز باشید.
  • سودی که  در طی آلت سیزن کسب می کنید، می توانید مجدداً برای سرمایه گذاری در بیت کوین استفاده کنید. 
  • با توجه به تعداد زیادی از فرصت های سرمایه گذاری که به وجود می آید، مدیریت ریسک بهترین راه برای استفاده ی حداکثری از Altseason است. هرگز آنقدر ریسک نکنید که نتوانید به بازی ادامه دهید.
  • فراموش نکنید که برای کسب سود از آلت سیزن، باید قبل از هر چیز در آلت کوین ها سرمایه گذاری کنید. 

سحن پایانی 

مانند ظهور هر فرصت سرمایه گذاری جدیدی، ظهور ارزهای رمزپایه منجر به ایجاد صنعت کاملی شده است که تقاضا برای حضور و فعالیت در آن روز به روز در حال افزایش است. آلت کوین سیزین یکی از چرخه های رایج در بازار ارزهای دیجیتال است. در این دوره، آلت کوین ها از نظر میزان ارزش بازار و عملکرد از بیت کوین پیشی می گیرند. این فصل، فرصت مهمی را برای تنوع بخشیدن به سبد دارایی ها و کسب سود از آلت کوین ها در اختیار تریدرها قرار می دهد. با این حال، تریدرها باید در انتخاب آلت کوین خود دقت کنند؛ زیرا، سرمایه گذاری در آن ها معمولاً ریسک زیادی به همراه دارد.

سؤالات متداول

۱- کدام یک از ارزهای دیجیتال در سال 2022 بیش ترین رشد را خواهند داشت؟

علی رغم شرایط موجود، رمزارزهای زیادی در سال 2022 روند صعودی را تجربه خواهند کرد. اتر که از نظر ارزش بازار در جایگاه دوم و بعد از بیت کوین قرار دارد، احتمالاً عملکرد خوبی خواهد داشت؛ به خصوص که روزبه روز تعداد سرمایه گذران علاقمند به رمزارزها و مهم تر از همه NFTها، در حال افزایش است. Cardano به عنوان جایگزینی پایدارتر برای اتر و BTC محسوب می شود. سولانا و پولکادات نیز ازجمله رمزارزهایی هستند که آینده ی روشنی دارند.

۲- آیا سرمایه گذاری در آلت کوین ها ایده ی خوبی است؟

هم بله و هم نه. جواب این سؤال تا حدی به آلت کوین بستگی دارد. ارزهای دیجیتال دارایی های بسیار بی ثباتی هستند و عملکرد خوب آن ها در گذشته هرگز تضمین عملکرد خوب آن ها در آینده نیست. هر تصمیمی برای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال باید براساس نگرش شما نسبت به ریسک، تخصص شما در این بازار و نگرانی شما در خصوص ازدست دادن سرمایه تان انجام شود.

ادامه مطلب
AMM
بازارساز خودکار (AMM) چیست و چه...

بازارساز خودکار (AMM) ابزاری است که برای تأمین نقدینگی در امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) استفاده می شود. AMMها امکان تجارت خودکار دارایی های دیجیتال را فراهم می کنند. بازارسازهای خودکار این کار را با استفاده از استخرهای نقدینگی به عنوان جایگزینی برای بازارهای سنتی خریدار و فروشنده انجام می دهند.

اگر از جمله افرادی هستید که به سرمایه گذاری در بازارهای مالی و ارزهای دیجیتال علاقه دارید، می توانید با استفاده از AMMها با قیمت مناسب دو دارایی را معامله کنید. قبل از AMM ها، مردم از بوک اوردرها برای ترید استفاده می کردند. پلتفرم های سنتی ترید و خرید و فروش این فرصت را در اختیار افراد قرار می دادند که برای دارایی مدنظرشان هر قیمتی که می خواستند، تعیین کنند.

پس از مدتی، سایر کاربران قیمت فهرست شده ای را انتخاب می کنند که با آنچه در نظر دارند، مطابقت دارد. درنهایت این قیمت تعیین شده، به قیمت نهایی دارایی در بازار تبدیل می شود. فرایند بازارسازی سنتی به بازارسازان حرفه ای نیاز دارد که سفارش های زیادی را مدیریت کنند.

در این مدل، بازارسازان مقداری را که ترید در آن انجام می شود، پیش بینی می کنند و البته در تعداد دفعات انجام این کار هم محدودیت دارند. در میان انواع بازارهای سرمایه گذاری، بازارهایی مانند بازار ملک و اوراق بهادار، هنوز هم به روش های بازار ساز سنتی متکی هستند، اما بازارساز های خودکار راه حلی جایگزین برای دیفای در نظر گرفته می شوند.

منظور از بازارساز یا Market Maker چیست؟

صرافی متمرکز بر فعالیت معامله گران نظارت می کند و سیستم خودکاری ارائه می دهد که با استفاده از آن، تطابق سفارش های مختلف را بررسی می کند؛ به عبارت دیگر، وقتی معامله گر A تصمیم می گیرد 1 بیت کوین را به قیمت 34000 دلار بخرد، صرافی اطمینان حاصل می کند که معامله گر B را پیدا کند که مایل است 1 بیت کوین را با نرخ ارز ترجیحی معامله گر A بفروشد.

به این ترتیب، صرافی متمرکز کم و بیش واسطه بین معامله گر A و معامله گر B است. وظیفه صرافی متمرکز این است که فرایند را تا حد امکان بدون مشکل پیش ببرد و سفارش های خرید و فروش کاربران را در مدت زمانی ترجیحاً کوتاه، تطبیق دهد، اما اگر صرافی موفق به انجام این کار نشود و نتواند سفارش های خرید و فروش به صورت آنی پیدا کند، چه اتفاقی می افتد؟ در چنین شرایطی می گوییم نقدینگی دارایی های موردنظر کم است.

نقدینگی به این موضوع اشاره دارد که چگونه می توان یک دارایی را به راحتی خرید یا فروخت. نقدینگی بالا نشان می دهد بازار فعال است و معامله گران زیادی در حال خرید و فروش یک دارایی خاص هستند. برعکس، نقدینگی کم به این معناست که فعالیت کمتری وجود دارد و خرید و فروش دارایی دشوارتر است.

زمانی که نقدینگی کم است، slippage رخ می دهد؛ به عبارت دیگر، قیمت دارایی در نقطه انجام معامله، قبل از تکمیل معامله، به میزان قابل توجهی تغییر می کند. به طور معمول، این اتفاق در بازار کریپتو که نوسانات زیادی دارد، به وفور مشاهده می شود؛ از این رو صرافی ها باید مطمئن شوند که معاملات به صورت آنی انجام می شود تا slippage قیمت ها کاهش یابد.

اسلیپیچ (slippage) چیست؟

اسلیپیج

برای دستیابی به یک سیستم معاملاتی سیال، صرافی های متمرکز به معامله گران حرفه ای یا مؤسسات مالی برای تأمین نقدینگی برای جفت های معاملاتی متکی هستند. این نهادها برای مطابقت با سفارش های معامله گران خرده فروش، چندین سفارش پیشنهادی ایجاد می کنند. با این کار، صرافی می تواند اطمینان حاصل کند که طرف مقابل برای همه معاملات همیشه در دسترس است؛ به عبارت دیگر، بازارسازی شامل فرایندهای مورد نیاز برای تأمین نقدینگی برای جفت های معاملاتی است.

چرا به بازارساز خودکار (AMM) نیاز داریم؟

برخی صرافی های رمزنگاری از یک اوردر بوک و یک سیستم تطبیق سفارش برای تسهیل معاملات کریپتو استفاده می کنند. دفتر سفارش، قیمت هایی را که معامله گران تمایل به خرید یا فروش ارزهای دیجیتال دارند، ثبت می کند. سپس با سیستم تطبیق سفارش، سفارش های خرید و فروش مطابقت یافته و با موفقیت انجام خواهد شد.

جدیدترین قیمتی که کریپتو با آن خریداری شده است، به طور خودکار به عنوان قیمت بازار دارایی دیجیتال نشان داده می شود. با این حال، در شرایطی که خریدار یا فروشنده به اندازه کافی برای ترید وجود ندارد، احتمال اینکه نقدینگی بازار به اندازه کافی تأمین نشود، وجود خواهد داشت.

برای حل این مشکل، برخی صرافی های رمزنگاری با بانک ها و سایر سرمایه گذاران نهادی همکاری می کنند تا نقدینگی را به طور مداوم تأمین کنند. در این شرایط همیشه می توان مطمئن بود که طرف مقابلی برای انجام معامله وجود خواهد داشت. این فرایند «بازارسازی» است و بانک ها و سایر سرمایه گذاران نهادی «بازارسازان» هستند. با این حال، در ابتدای مسیر راه اندازی صرافی غیرمتمرکز، یافتن طرف مقابلی که تمایل به خرید یا فروش داشته باشد، کار دشواری بود؛ به همین دلیل خرید و فروش ارزهای دیجیتال در چنین صرافی هایی با چالش های زیادی همراه شد.

مفهوم بازارساز خودکار برای حل این مشکل مطرح می شود. درواقع این امکان را فراهم می کند که یک فرد معمولی بتواند به عنوان یک بازارساز عمل کند.

بازاساز خودکار چگونه کار می کند؟

بازارساز خودکار

دو نکته مهم وجود دارد که ابتدا باید درباره بازارساز خودکار بدانید:

  • جفت های معاملاتی که معمولاً در یک صرافی متمرکز پیدا می کنید، به عنوان «استخر نقدینگی» منفرد در AMM وجود دارند؛ برای مثال اگر می خواهید اتر را با تتر معامله کنید، باید یک استخر نقدینگی ETH/USDT پیدا کنید.
  • هرکسی می تواند به جای استفاده از بازارسازان اختصاصی، نقدینگی این استخرها را با سپرده گذاری هر دو دارایی در استخر تأمین کند؛ برای مثال اگر می خواهید یک تأمین کننده نقدینگی برای استخر ETH/USDT شوید، باید نسبت از پیش تعیین شده مشخصی از ETH و USDT را واریز کنید.

برای اطمینان از اینکه نسبت دارایی ها در استخرهای نقدینگی تا حد امکان متعادل باقی می ماند و برای از بین بردن اختلاف قیمت گذاری دارایی های ادغام شده، AMM از معادلات ریاضی از پیش تعیین شده استفاده می کنند؛ برای مثال، Uniswap و بسیاری دیگر از پروتکل های صرافی DeFi از یک معادله x*y=k ساده برای تنظیم رابطه ریاضی بین دارایی های خاص موجود در استخرهای نقدینگی استفاده می کنند.

در این معادله x نشان دهنده مقدار دارایی A، y نشان دهنده مقدار دارایی B است؛ درحالی که k یک ثابت است. در اصل استخرهای نقدینگی Uniswap همیشه حالتی را حفظ می کنند که به موجب آن ضرب قیمت دارایی A و قیمت B همیشه برابر با یک عدد است.

برای درک اینکه این معادله چگونه استفاده می شود، اجازه دهید از استخر نقدینگی ETH/USDT به عنوان مطالعه موردی استفاده کنیم. وقتی ETH توسط معامله گران خریداری می شود، USDT را به استخر اضافه کرده و ETH را از آن حذف می کنند. این فرایند سبب می شود مقدار ETH در استخر کاهش یابد که به نوبه خود سبب افزایش قیمت ETH به منظور تحقق اثر متعادل x*y=k می شود.

در مقابل، چون USDT بیشتری به استخر اضافه شده است، قیمت USDT کاهش می یابد. هنگامی که USDT خریداری می شود، این فرایند برعکس است؛ یعنی قیمت ETH در استخر کاهش می یابد؛ درحالی که قیمت USDT افزایش می یابد.

هنگامی که سفارش های بزرگ در AMM ثبت می شوند و مقدار قابل توجهی از یک توکن حذف یا به یک استخر اضافه می شود، می تواند سبب ایجاد اختلافات قابل توجهی بین قیمت دارایی در استخر و قیمت بازار آن (قیمتی که با آن در چندین صرافی معامله می شود) شود.

برای مثال قیمت ETH در بازار ممکن است 3000 دلار باشد، اما در یک استخر، ممکن است 2850 دلار باشد؛ زیرا شخصی مقدار زیادی اتریوم را به یک استخر اضافه کرده تا توکن دیگری را حذف کند؛ یعنی ETH با تخفیف در استخر معامله می شود و فرصت آربیتراژ ایجاد می کند. ترید آربیتراژ استراتژی یافتن تفاوت بین قیمت یک دارایی در مبادلات متعدد، خرید آن در پلتفرمی است که کمی ارزان تر بوده و فروش آن در پلتفرمی که کمی بالاتر است.

در AMM، معامله گران آربیتراژ انگیزه مالی دارند تا دارایی هایی را بیابند که با تخفیف در استخرهای نقدینگی معامله می شوند و آن ها را خریداری کنند تا زمانی که قیمت دارایی مطابق با قیمت بازار آن بازگردد؛ برای مثال اگر قیمت اتریوم در استخر نقدینگی در مقایسه با نرخ ارز آن در سایر بازارها پایین باشد، معامله گران آربیتراژ می توانند با خرید ETH در استخر با نرخ پایین تر و فروش آن با قیمت بالاتر در صرافی دیگر، تریدر از این اختلاف قیمت سود می کند.

توجه داشته باشید که معادله x*y=k در Uniswap تنها یکی از فرمول های ریاضی است که امروزه توسط AMMها استفاده می شود؛ برای مثال Balancer از شکل بسیار پیچیده تری از رابطه ریاضی استفاده می کند که به کاربران اجازه می دهد تا 8 دارایی دیجیتال را در یک استخر نقدینگی واحد ترکیب کنند. از سوی دیگر، Curve از یک فرمول ریاضی مناسب برای جفت کردن استیبل کوین ها یا دارایی های مشابه استفاده می کند.

نقش تأمین کنندگان نقدینگی در بازارساز خودکار

همان طور که قبلاً بحث شد، AMMها برای عملکرد صحیح نیاز به نقدینگی دارند. استخرهایی که بودجه کافی ندارند، در معرض slippage هستند. برای کاهش slippage ها، AMMها کاربران را تشویق می کنند که دارایی های دیجیتال را در استخرهای نقدینگی سپرده گذاری کنند تا سایر کاربران بتوانند با این وجوه معامله کنند.

به عنوان یک عامل انگیزشی، پلتفرم به ارائه دهندگان نقدینگی (LPs) با کسری از کارمزد پرداخت شده در تراکنش های انجام شده در استخر پاداش می دهد؛ به عبارت دیگر، اگر سپرده شما نشان دهنده 1 درصد از نقدینگی قفل شده در یک استخر باشد، یک توکن LP دریافت خواهید کرد که نشان دهنده 1 درصد از کارمزد تراکنش انباشته آن استخر است.

هنگامی که یک تأمین کننده نقدینگی می خواهد از یک استخر خارج شود، توکن LP خود را بازخرید می کند و سهم خود را از کارمزد تراکنش دریافت می کند. علاوه بر این، AMMها توکن های حکمرانی را برای LPها و همچنین تریدرها ایجاد می کنند.

همان طور که از نام آن پیداست، یک توکن حکم رانی به دارنده این امکان را می دهد تا درباره مسائل مربوط به حکم رانی و توسعه پروتکل بازارساز خودکار حق رأی داشته باشد.

فرصت های ییلد فارمینگ در بازارسازهای خودکار

فرصت های ییلد فارمینگ در بازارسازهای خودکار

جدا از مشوق هایی که در بالا به آن ها اشاره شد، LPها می توانند در فرصت های ییلد فارمینگ که برای افزایش قیمت در اختیارشان قرار می دهد، سرمایه گذاری کنند. برای بهره مندی از این مزیت، تنها کاری که باید انجام دهید، این است که نسبت مناسب دارایی های دیجیتال را در یک استخر نقدینگی روی یک پروتکل AMM سپرده گذاری کنید.

پس از تأیید سپرده، پروتکل AMM برای شما توکن LP ارسال می کند. در برخی موارد، می توانید این توکن را به یک پروتکل وام جداگانه واریز کنید یا «استیک» کرده و سود اضافی کسب کنید. با انجام این کار، می توانید با سرمایه گذاری روی ترکیب پذیری یا قابلیت همکاری پروتکل های مالی غیرمتمرکز (DeFi) درآمد خود را به حداکثر برسانید.

با این حال، توجه داشته باشید که برای برداشت دارایی خود از استخر نقدینگی اولیه، باید توکن ارائه دهنده نقدینگی را بازخرید کنید.

آینده بازارساز خودکار

AMM ها که برای اولین بار در سال 2018 توسعه یافتند، اکنون بخشی از اکوسیستم DeFi هستند. امکانات متنوعی در طی این مدت به ساختار AMM ها اضافه شده اند، از جمله ابزارهای اتوماسیون برای تأمین کنندگان نقدینگی. AMM ها چیزی بیش از ارائه نقدینگی بیشتر در نظر گرفته می شوند.

در حال حاضر از این مفهوم برای ایجاد بازاری امن و جریان اصلی استفاده می کنند. AMM ها برای تسهیل تراکنش ها به طور کارآمدتر بر فناوری قراردادهای هوشمند تکیه می کنند که تاکنون در آن موفق بوده است.

در آینده، AMMها پتانسیل دسترسی به سرمایه گذاران بیشتری را دارند. با این حال، برای رسیدن به آن، این فناوری باید سطح بالایی از امنیت و رشد را تضمین کند. فضای DeFi در حال حاضر بسیار سریع در حال توسعه است. AMMها بخشی از توسعه فضای DeFi هستند که به سرعت در حال رشد هستند و می توانند بخش اصلی پیشرفت آن باشند.

سخن پایانی

بازارسازان خودکار کاستی های بازارسازی سنتی را رفع می کنند. فرایند سنتی به کار دستی نیاز دارد که از معامله گران و سازندگان بازار به طور قابل توجهی زمان بیشتری می گیرد. به لطف این ابزار جدید برای تأمین نقدینگی، صنعت مالی غیرمتمرکز توانسته است بسیار سریع تر حرکت کند.

 از آنجا که DeFi به سرعت به رشد خود ادامه می دهد، AMMها همچنان نقش کلیدی در توسعه آن ایفا خواهند کرد. در حال حاضر، تنها چند شرکت در حال ارائه راه حل های جدید در فضای بازارساز خودکار هستند. AMMها فضای ویژه ای در DeFi هستند و به دلیل سهولت استفاده، توجه بسیاری از سرمایه گذاران را به خود جلب کرده اند.

پرسش های متداول

۱- مزیت استفاده از بازارساز خودکار چیست؟

برخی صرافی های رمزنگاری با بانک ها و سایر سرمایه گذاران نهادی همکاری می کنند تا نقدینگی را به طور مداوم تأمین کنند که مطمئن می شود همیشه مخاطبی برای معامله وجود دارند. این فرایند «بازارسازی» است و بانک ها و سایر سرمایه گذاران نهادی «بازارسازان» هستند.

۲- پروتکل AMM چیست؟

بازارساز خودکار (AMM) زیرساخت های که یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) امکان خرید و فروش دارایی ها با استفاده از استخرهای نقدینگی ارز دیجیتال، به جای بازار سنتی خریداران و فروشندگان، فراهم می کند.

۳- بازارساز خودکار چگونه کار می کند؟

برای اطمینان از اینکه نسبت دارایی ها در استخرهای نقدینگی تا حد امکان متعادل باقی می ماند و برای از بین بردن اختلاف قیمت گذاری دارایی های ادغام شده، AMM از معادلات ریاضی از پیش تعیین شده استفاده می کند.

ادامه مطلب
hardCap-and-softCap
هارد کپ و سافت کپ در...

 هارد کپ (Hard Cap) و سافت کپ (Soft Cap) چیست؟

بیشتر پروژه های مبنی بر ارز دیجیتال، سرمایه و منابع مالی موردنیاز برای فعالیت را از طریق عرضه اولیه توکن خود تأمین می کنند، اما سرمایه گذاران احتمالی نیز باید از سودده بودن ارز دیجیتال اطمینان حاصل کنند تا در آن سرمایه گذاری کنند. روش های زیادی برای بررسی و ارزیابی آینده توکن ها وجود دارد که هارد کپ و سافت کپ دو مورد از آن ها هستند. در ادامه بیشتر با این دو فاکتور مهم آشنا می شوید. 

هارد کپ چیست؟

Hard Cap در عرضه اولیه توکن ها، به حداکثر تعداد ارز دیجیتال های قابل فروش گفته  می شود. درواقع، Hard Cap به حداکثر بودجه ای که تیم توسعه دهنده پروژه نیاز دارد، اطلاق می شود که این بودجه اولیه، به ازای فروش توکن های پروژه در عرضه اولیه جمع آوری می شود. رسیدن پروژه به هارد کپ یا حداکثر هدف  ICO خود به این معناست که تمامی توکن های عرضه شده در کمپین جمع آوری کمک مالی، به طور کامل فروخته شده اند و پروژه، سرمایه گذاران جدید نمی پذیرد. 

البته انتخاب چگونگی Hard Cap و اندازه عرضه اولیه، با توجه به اهداف تیم توسعه صورت می گیرد و تیم پروژه باید در میزان عرضه اولیه توکن و حداکثر توکن های موجود، تعادل ایجاد کنند. برخی کارشناسان از اصطلاح max supply یا حداکثر عرضه برای تعریف هارد کپ استفاده می کنند.

آن ها عقیده دارند که هارد کپ مشخص کننده بیشترین تعداد ارز دیجیتال در پروتکل تعریف شده پروژه است، اما استفاده از این توصیف بیشتر برای تعداد تمام توکن های موجود در یک بلاک چین مناسب است و همان طور که گفتیم در تعریف Hard Cap، حداکثر توکن موردنظر در یک بازه زمانی خاص موردنظر است. 

البته نکته قابل توجه در بررسی Hard Cap ارز دیجیتال این است که اندازه هارد کپ یک پروژه ممکن است در پی بروز مشکلاتی در نحوه توزیع کوین ها تغییر کند؛ بنابراین اگر قصد سرمایه گذاری در یک ارز دیجیتال را دارید، بهتر است به طور مداوم هارد کپ پروژه را بررسی کرده و از تغییرنیافتن آن اطمینان حاصل کنید. افزایش مقدار Hard Cap در حین عرضه توکن، مانند چاپ و انتشار بیش ازحد فیات، سبب افت ارزش و کاهش قیمت آن خواهد شد. 

البته برخی پروژه ها مانند اتریوم، هارد کپ مشخصی برای سرمایه گذاران تعیین نمی کنند و به عبارتی توکن های این شبکه ها، به صورت نامحدود توزیع می شوند، اما همان طور که می دانید، فراوانی یک ارز تأثیر زیادی بر افت قیمت آن دارد و پروژه هایی که هارد کپ مشخصی ندارند، برای حفظ ارزش توکن جلوگیری از سقوط قیمت آن، از استراتژی توکن سوزی استفاده می کنند.

 در این پروژه ها، با توجه به صلاحدید توسعه دهندگان، در بازه های زمانی  مشخص یا در پی اعمال تغییرات در بلاک چین، مقداری از عرضه در گردش توکن از بین برده شده یا به اصطلاح سوزانده می شود تا ارز دیجیتال پروژه، ارزش خود را حفظ کند. 

سافت کپ چیست؟ 

 

soft cap در ارز دیجیتال، به حداقل سرمایه ای گفته می شود که پروژه ارز دیجیتال باید از طریق عرضه اولیه یا ico از سرمایه گذاران خود دریافت کند. سافت کپ درواقع با این هدف به سرمایه گذاران اعلام می شود که هر سرمایه گذار از دلیل نیاز پروژه به سرمایه و جایی که قرار است از آن استفاده شود، اطلاع داشته باشد. در نظر گرفتن Soft Cap برای پروژه های ارز دیجیتال، الزامی نیست  و بسیاری از پروژه ها حتی بدون اینکه سافت کپی برای سرمایه گذاران تعیین کنند، موفق به جمع آوری بودجه موردنظر می شوند.

انتخاب اندازه سافت کپ نیز همانند هارد کپ، به عهده تیم توسعه دهنده است و اگر پروژه به سافت کپ تعیین شده نرسد، وجه دریافتی از سرمایه گذاران به آن ها بازگردانده می شود. از آنجا که هدف اصلی سرمایه گذاران از خرید توکن، چند برابر شدن قیمت آن در آینده است، Soft Cap می تواند معیاری برای آنالیز تجربه و درک هدف پروژه باشد. 

سرمایه گذاران باید این موضوع را بدانند که مقادیر غیرطبیعی بسیار کم یا زیاد سافت کپ، نشان دهنده غیرقانونی یا تازه کار بودن پروژه است؛ بنابراین بهتر است در سرمایه گذاری این نوع پروژه ها جانب احتیاط را رعایت کنند. 

منحنی انتشار (Emissions Curve)

یکی دیگر از فاکتورهای مهم در تحلیل آینده یک رمزارز، مقدار عرضه آن است، اما دانستن تعداد توکن های قابل استخراج پروژه نیز برای سرمایه گذاران خالی از لطف نیست. همان طور که می دانید، مقدار عرضه و قیمت یک رمزارز، مؤلفه اصلی تعیین حجم معاملات آن است، اما در توکن هایی که از سیستم POW استفاده می کنند و قابل استخراج هستند، حجم استخراج روزانه نیز بر قیمت آن ها تأثیر می گذارد. 

تحلیل برنامه استخراج کوین ها یا منحنی انتشار یک ارز دیجیتال، یکی از راه های ارزیابی آن است. البته این فاکتور بیشتر برای انتخاب توکن های قابل استخراج با ماینرها اهمیت دارد. همان طور که می دانید در ابتدای فعالیت یک پروژه ارز دیجیتال، توکن ها به سادگی استخراج می شوند تا ماینرهای زیادی به شبکه بپیوندد. 

زمانی که تعداد ماینرهای شبکه افزایش یافته و ارزش توکن ها بیشتر شود، پاداش استخراج توکن کاهش می یابد. استخراج بیت کوین، یکی از مثال های بارز برای توضیح ارزش نمودار انتشار است و همه ما می دانیم که امروزه با توجه به افزایش تعداد ماینرهای شبکه بیت کوین، ماینینگ این ارز دیجیتال بدون دستگاه های تخصصی تقریباً غیرممکن است. 

سخن پایانی

در این مقاله با مفاهیم پایه هارد کپ و سافت کپ آشنا شدیم و همان طور که اشاره کردیم، این دو فاکتور مهم، یکی از روش های متداول برای بررسی آینده پروژه های ارز دیجیتال هستند که به سرمایه گذاران در انتخاب ارز مناسب برای خرید و سرمایه گذاری کمک می کنند. به نظر شما به جز دو فاکتور ذکرشده در مقاله، چه راه های دیگری برای بررسی چشم انداز پروژه های بلاک چین وجود دارد؟

پرسش های متداول

۱- از هارد کپ و سافت کپ برای چه چیزی استفاده می شود؟

هارد کپ و سافت کپ دو فاکتور  برای بررسی آینده ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری شده در ییلد فارمینگ هستند. 

۲- پروژه های ارز دیجیتال بدون هارد کپ چگونه ارزش توکن را حفظ می کنند؟

پروژه های بدون هارد کپ مانند اتریوم، از فرایند توکن سوزی برای حفظ ارزش کوین استفاده می کنند. 

ادامه مطلب
crypto-lending
 وام ارز دیجیتال چیست؟ راهنمای نحوه...

آیا شما هم به دنبال دریافت وام ارزهای دیجیتال برای خرید ارز رمزدار اطلاعات هستید؟ پس در این مقاله همراه ما باشید. همه گیری جهانی ویروس کرونا بر بازده و سود سرمایه گذاری های متداولی مانند سهام، طلا، املاک و مستغلات تأثیر منفی گذاشته است؛ بنابراین بیشتر سرمایه گذاران به سمت ارزهای دیجیتال گرایش یافته اند؛ زیرا در دوران رکود جهانی اقتصاد، افراد عادی و سرمایه گذاران باسابقه، به دنبال سرمایه گذاری در حوزه هایی هستند که سود مناسبی دارند. 

وام ارز دیجیتال چیست؟

به طورکلی می توان گفت با وجود اختلافات زیاد درباره رشد دارایی و ثروت از طریق ارزهای دیجیتال، این صنعت طی دو سال گذشته با سرعت زیادی رشد کرده است. همیشه در صنعت ارز دیجیتال نوآوری هایی وجود دارد؛ بنابراین ایده های مختلفی در آن اجرا می شود تا موانع موجود در فرایند سرمایه گذاری حذف شوند. یکی از این نوآوری وام دهی در ارز دیجیتال است.

نحوه وام دهی در ارزهای دیجیتال

 سیستم پرداخت وام ارز دیجیتال ابزاری خلاقانه است که به سرمایه گذاران کمک می کند تا سریع تر پول نقد موردنیاز خود را تأمین کنند. وام ارز دیجیتال امکان قرض گرفتن و قرض دادن ارزهای دیجیتال را فراهم می کند و کاربران معمولاً در ازای دریافت این وام مبلغی را به عنوان کارمزد پرداخت می کنند.

شما برای دریافت وام ارزهای دیجیتال می توانید از دارایی های رمزگذاری شده خود به عنوان ضمانت و ایجاد امنیت استفاده کنید. به طورکلی بهترین راه حل برای دریافت وام ارزهای دیجیتال، ارائه وثیقه است. درواقع وام گیرندگان برای دریافت وام از طریق ارز فیات یا استیبل کوین، از دارایی های رمزگذاری شده خود به منزله وثیقه استفاده می کنند. به کمک این ابزار دیگر نیازی نیست برای دریافت پول ارزهای خود را بفروشید.

پلتفرم های وام ارزهای دیجیتال نقش مهمی در پرداخت این نوع وام ها دارند. به طورکلی شما می توانید حداکثر به اندازه 50 درصد ارزش کل دارایی های دیجیتال خود، وام ارز دیجیتال دریافت کنید. اگرچه در برخی پلتفرم ها امکان دریافت وام بیشتر هم وجود دارد. وام های ارز دیجیتال مانند EMI (سیستم پرداخت به صورت اقساط ماهیانه) نیستند و وام گیرندگان می توانند بازپرداخت وام را قبل از پایان زمان تعیین شده انجام دهند.

سودآوری وام های ارز دیجیتال به عوامل مختلفی بستگی دارد. اگر شما به عنوان یک وام گیرنده وجه دریافت شده را پرداخت نکنید، بی شک سرمایه خود را از دست خواهید داد.

بازده وام ها در ارز دیجیتال

به طورکلی افراد می توانند در پلتفرم های وام دهی Celcius و Nexo، حداکثر 8 درصد درآمد داشته باشند؛ درحالی که در پلتفرم Compound Finance (یک پلتفرم غیرمتمرکز وام دهی در دیفای) نرخ سالانه وام دهی (APR) برای استیبل کوین Dai (DAI)  و USD Coin (USDC) به ترتیب 12 و 9 درصد است.

نحوه دریافت وام ارزهای دیجیتال چگونه است؟

ضمانت پرداخت وام ارز دیجیتال، از خود ارز دیجیتال تأمین می شود. درواقع این نوع وام مشابه وام مسکن است. شما باید برای دریافت وام ارزهای دیجیتال و بازپرداخت آن در زمانی مشخص، مقداری ارز دیجیتال داشته باشید. شما می توانید این نوع وام ها را از طریق پلتفرم های وام دهی در ارز دیجیتال یا صرافی های مرتبط با آن دریافت کنید.

اگرچه مالکیت ارز دیجیتالی که به عنوان وثیقه وام استفاده کرده اید، حفظ می شود، شما نمی توانید با ارزهای دیجیتال خود هیچ گونه تراکنشی انجام دهید.

 نحوه وام دهی در ارز دیجیتال برای استیبل کوین ها

در مدل های وام دهی و استقراض همتا به همتا (P2P) در ارزهای دیجیتال، نرخ بهره کاملاً تحت تأثیر عرضه و تقاضاست. وقتی وام دهندگان وام ها را با مقدار بالا و تعداد کم عرضه کنند، میزان سود آن ها افزایش می یابد. از طرف دیگر اگر تقاضا برای وام ارز دیجیتال کم باشد و وام دهندگان تعداد زیادی وام برای عرضه داشته باشند، برای جذب وام گیرندگان نرخ بهره را کاهش می دهند. اکنون این سؤال مطرح می شود که چرا نرخ بهره استیبل کوین ها بسیار بالاست؟ استیبل کوین ها صنعتی نوپا هستند و تنها 2 تا 3 درصد از کل سرمایه بازار ارزهای دیجیتال به آن ها تعلق دارد.

در پلتفرم های وام دهی ارز دیجیتال، منابع بیشتر وام ها از طریق استیبل کوین ها تأمین می شود. بیشتر افراد این کوین ها را تنها برای قرض دادن در پلتفرم های وام دهی خریداری می کنند، اما عرضه آن در مقایسه با عرضه برترین ارزهای دیجیتال به شدت پایین است؛ برای مثال در پلتفرم Compound Finance، میزان عرضه ناخالص اِتِر (ETH)50 درصد بیشتر از DAI و USDC است.

پلتفرم های وام دهی در ارزهای دیجیتال

 وقتی این میزان عرضه را با میزان تقاضا مقایسه کنید، متوجه می شوید که آمار و ارقام چقدر متفاوت هستند. در پلتفرم Compound Finance، تقاضا برای DAI تقریباً 40 برابر بیشتر از ETH است. حمایت تریدرهای بزرگ و مارکت میکرها در ارزهای دیجیتال موجب افزایش تقاضای DAI شده است.

مزایای وام ارز دیجیتال

وام ارز دیجیتال به دلیل مزایای فراوان، از جمله نرخ بهره پایین، قابلیت انتخاب ارز وام، بررسی نکردن اعتبار، سرعت تأمین منابع مالی و پتانسیل کسب درآمد، گزینه ای مناسب برای سرمایه گذاران فعال در این حوزه است. علاوه بر این، شما می توانید ارزهای دیجیتال خود را قرض دهید و بیش از 10 درصد APY (سود سالانه) را در چند پلتفرم ارز رمزگذاری شده دریافت کنید.

 همان طور که پیش از این بیان شد، در همه تراکنش های وام دهی ارز دیجیتال دو طرف وجود دارد: وام گیرنده و وام دهنده. وام گیرنده وظیفه دارد دارایی های رمزگذاری شده خود را به عنوان وثیقه سپرده گذاری کند تا وام دهنده بابت بازپرداخت وام، یک ضمانت داشته باشد.

درواقع هنگام پرداخت وام ارز دیجیتال هر دو طرف وام گیرنده و وام دهنده از مزایای آن بهره می برند؛ زیرا وام گیرنده می تواند به اندازه دارایی های رمزگذاری شده خود فوراً وام دریافت کند و وام دهنده هم با توجه به مبلغ وام، سود دریافت می کند. اگر وام گیرنده از بازپرداخت وام امتناع کند، وام دهنده از ارزهای دیجیتال وثیقه به نفع خود استفاده می کند.

آیا به عنوان وام دهنده در دیفای شرکت کنیم؟

وام دهی در دیفای

به طورکلی شما به عنوان یک وام دهنده باید قبل از شروع فعالیت در یک پلتفرم ارز دیجیتال، با بخش های مختلف و جزئیات کار با آن آشنا شوید. وقتی شما برای وام دادن، ارز خود را وارد یک پلتفرم می کنید، آن پلتفرم به کلیدهای ارز دیجیتال دسترسی دارد، نه شما.

شما تنها از طریق یک قرارداد هوشمند می توانید اسناد وام پرداخت شده را در اختیار داشته باشید. با بررسی استانداردهای حسابرسی این قرارداد هوشمند، تاریخچه پلتفرم و تیم آن می توانید درباره وام دهی در ارز دیجیتال به درستی تصمیم گیری کنید.

اگر شما بدون کسب اطلاعات مهم درباره یک پلتفرم، پرداخت وام ارز دیجیتال را شروع کنید، به احتمال زیاد ارز شما گم می شود و شما هم به آن دسترسی نخواهید داشت. درواقع با این غفلت، دارایی های دیجیتال شما را از بین می رود.

سخن پایانی

در پایان برای جمع بندی، لازم است قبل از ثبت نام در هر پلتفرمی برای پرداخت وام ارز دیجیتال، آن را به دقت بررسی کنید. شما برای شرکت در هر پلتفرم وام دهی ارز دیجیتال، باید ابتدا درباره فرایندها و محدودیت های آن اطلاعات کافی کسب کنید؛ زیرا یک اشتباه کوچک ممکن است به قیمت از دست دادن دارایی تان تمام شود.

پرسش های متداول

۱. وام دهی در ارز دیجیتال چیست؟

وام ارز دیجیتال امکان قرض گرفتن و قرض دادن ارزهای دیجیتال را فراهم می کند و کاربران معمولاً در ازای دریافت این وام مبلغی را به عنوان کارمزد پرداخت می کنند.

۲. نحوه دریافت وام ارزهای دیجیتال چگونه است؟

درواقع این نوع وام مشابه وام مسکن است. شما باید برای دریافت وام ارزهای دیجیتال و بازپرداخت آن در زمانی مشخص، مقداری ارز دیجیتال داشته باشید. شما می توانید این نوع وام ها را از طریق پلتفرم های وام دهی در ارز دیجیتال یا صرافی های مرتبط با آن دریافت کنید.

ادامه مطلب
liquidity-mining
استخراج نقدینگی (Liquidity Mining) در ارزهای...

 مفاهیم متعارف در مورد فناوری و امور مالی به طور منظم با پیشرفت های جدید در این حوزه به چالش کشیده می شوند. در چندوقت اخیر شاهد پیشرفت های قابل توجه زیادی در زمینه ی بلاک چین و ارزهای دیجیتال بوده ایم؛ به ویژه با افزایش قیمت های فوق العاده بالای ارزهای دیجیتال محبوبی مانند بیت کوین. یکی از روندهای قابل توجهی که در چندوقت اخیر به موضوع موردتوجه همه تبدیل شده است، امور مالی غیرمتمرکز یا DeFi است. DeFi می تواند فرصت های جدیدی را از طریق روش هایی مانند استخراج نقدینگی، برای کسب درآمد غیرفعال ارائه دهد. اما Liquidity Mining چیست؟

به طور خلاصه، لیکوئیدیتی ماینینگ (Liquidity Mining) یکی از برنامه های امیدوارکننده در فضای DeFi است که می تواند به کاربران کمک کند بهترین سود را از دارایی های رمزنگاری خود استخراج کنند. DeFi یک پلتفرم جامع مالی مبتنی بر بلاک چین تکامل یافته است که واسطه های مالی متمرکز را از خدمات مالی مستثنی می کند. سرمایه گذاران می توانند از مزایای تمرکززدایی با DeFi در کنار دسترسی به روش های نوآورانه برای کسب درآمد غیرفعال استفاده کنند. در ادامه ی این مطلب به بررسی مفهوم Liquidity Mining و اینکه چگونه می تواند برای فعالان و علاقه مندان به ارزهای دیجیتال مفید باشد، اشاره خواهیم کرد. با ما همراه باشید. 

تاریخچه ی استخراج نقدینگی

درک دقیق استخراج نقدینگی بیت کوین و سایر دارایی های رمزنگاری تا حد زیادی به میزان شناخت شما از این فرایند بستگی دارد. DeFi در سال 2020 به شدت محبوب گشت؛ زیرا رویکردی جدید برای کسب درآمد غیرفعال یا پسیو (passive income) معرفی کرد. این رویکرد جدید به عنوان نسخه ای اصلاح شده از مفاهیم مرسوم مربوط به استخراج بود. در رویکرد جدید ماینینگ، کاربران می توانند از ارزهای دیجیتال خود برای ارائه ی نقدینگی در صرافی های غیرمتمرکز استفاده کنند.

قدمت لیکوئیدیتی ماینینگ مربوط به قبل از معرفی مفهوم دیفای است. به عنوان مثال، قبل از ورود DeFi، IDEX یکی از بزرگ ترین DEXها بود که تسهیلات Liquidity Mining را در اکتبر 2017 ارائه کرده بود. متعاقباً، جهان شاهد ورود پروتکل نقدینگی مشتقات، معروف به Synthetix بود که از یک ارائه دهنده ی اوراکل غیرمتمرکز، Chainlink، برای استخراج نقدینگی استفاده می کرد.

Liquidity Mining چیست؟ 

استخراج نقدینگی

لیکوئیدیتی ماینینگ یک مکانیسم مالی غیرمتمرکز است که شرکت کنندگان برخی از دارایی های رمزنگاری خود را در استخرهای نقدینگی مختلف قرار می دهند و از انجام این کار از طریق توکن ها پاداش می گیرند. براساس مطالعات انجام شده، لیکوئیدیتی ماینینگ در بین سرمایه گذاران محبوبیت بالایی دارد؛ زیرا شرایط کسب درآمد غیرفعال را برای افراد فراهم می کند. به این معنی که می توانید از Liquidity Mining در ارزهای دیجیتال بدون نیاز به تصمیم گیری درخصوص سرمایه گذاری یا عدم سرمایه گذاری، سود و پاداش کسب کنید. به طبع، مجموع پاداش دریافتی شما به سهم تان در استخر نقدینگی بستگی دارد.

اگرچه استخراج نقدینگی کریپتو در ژوئن 2020 به طور قابل توجهی محبوب شد اما این استراتژی سه سال قبل از این اتفاق مطرح شده بود. همان طورکه در بخش قبل گفته شد، این مفهوم در ابتدا در سال 2017 توسط IDEX که یکی از محبوب ترین صرافی های غیرمتمرکز بود، تعریف شد. سه سال بعد، این مفهوم توسط Synthetix و Compound توسعه ی بیش تری یافت. استخراج نقدینگی DeFi برای اولین بار توسط IDEX در قالب یک برنامه ی پاداش مطرح شد که مزایای خاصی برای شرکت کنندگان در صرافی فراهم می کند. به جای استیک کردن سرمایه در یک استخر جداگانه، پس از تصمیم گیری برای تأمین نقدینگی، توکن های IDEX به شرکت کنندگان داده شد. درواقع، تنها کاری که باید برای دریافت توکن های IDEX انجام داد، ثبت یک سفارش لیمیت اوردر در صرافی است. 

وقتی Compound در سال 2020 مفهوم ماینینگ نقدینگی DeFi را معرفی کرد، با سرعت زیادی استفاده گردید. از آن زمان، کل ارزش قفل شده (TVL) در مورد لیکوئیدیتی ماینینگ کم تر از 97 میلیارد دلار است. یکی از دلایل اصلی محبوبیت آن در بین شرکت کنندگان، این است که هر کسی می تواند از این استراتژی استفاده کند. درواقع، با استفاده از این استراتژی شما می توانید از دارایی های موجود خود، درآمد غیرفعال داشته باشید.

اصطلاحات و مفاهیم کلیدی استخراج نقدینگی

قبل از آنکه بیش تر به Liquidity Mining بپردازیم، بهتر است کمی بیش تر درخصوص اصطلاحات و مفاهیم این حوزه یاد بگیرید.

  • صرافی های غیرمتمرکز

صرافی های غیرمتمرکز، صرافی های ارزهای دیجیتال هستند که امکان تراکنش های همتا به همتا را فراهم می کنند؛ به این معنی که حضور واسطه ای مانند بانک غیرضروری است. این نوع معامله و ترید کاملاً مستقل است و توسط الگوریتم ها و همچنین قراردادهای هوشمند مدیریت می شود.

  • استخرهای نقدینگی

استخرهای نقدینگی این امکان را برای شما فراهم می کنند تا هنگام Liquidity Mining با یک صرافی غیرمتمرکز (DEX)، دارایی های خود را به شکل توکن استیک کنید. سپس، این دارایی ها می توانند توسط افراد در پلتفرم معامله شوند؛ بدون اینکه واسطه ای وجود داشته باشد. پس از ارائه ی نقدینگی به یک استخر نقدینگی، می توانید توکن های بومی دریافت کنید.

مزایای استخراج نقدینگی چیست؟

پس از آشنایی با مفهوم لیکوئیدیتی ماینینگ، زمان آن فرا رسیده که با مزایای استفاده از این استراتژی سرمایه گذاری آشنا شوید. هنگامی که دارایی ها را در استخرهای نقدینگی قرار می دهید، تقریباً می توانید از بازدهی سرمایه گذاری خود مطمئن باشید. برخی از اصلی ترین مزایای Liquidity Mining در دیفای عبارتنداز:

بازدهی بالا

میزان بازدهی این مدل سرمایه گذاری، به میزان سرمایه گذاری افراد در استخرها بستگی دارد. صرافی های غیرمتمرکز قابل اجرا و کنترل نخواهند بود مگر اینکه مقدار خاصی از نقدینگی برای معامله گرانی که می خواهند توکن هایی از ارزهای دیجیتال مختلف مبادله کنند، وجود داشته باشد. وقتی نقدینگی را به این روش تأمین می کنید، صرافی ها برای ایجاد انگیزه، طرح پاداش را برای مشارکت بیش تر مطرح می کنند. ازآن جایی که سرمایه گذاری شما اساساً برای تسهیل تراکنش های غیرمتمرکز استفاده می شود، پاداش های شما معمولاً به شکل کارمزد معاملاتی است که هر زمان معاملات در صرافی موردنظر انجام می شود، تعلق می گیرد. ازآن جایی که سهم شما از استخر نقدینگی بازدهی شما را تعیین می کند، می توانید قبل از سرمایه گذاری پاداش خود را تخمین بزنید.

تغییر مدل حکمرانی و توکن های بومی

یکی از مزایای اصلی استخراج نقدینگی DeFi این است که امکان توزیع نسبتاً عادلانه ی حکمرانی از طریق توکن های بومی را فراهم می کند. قبل از اینکه Liquidity Mining کریپتو وجود داشته باشد، توزیع توکن تا حد زیادی ناعادلانه و نامتعادل بوده است. در بسیاری از موارد، توسعه دهندگان پروتکل DeFi، سرمایه گذاران اصلی را به دلیل مقدار سرمایه ای که در اختیار دارند، بر سرمایه گذاران کم سرمایه ترجیح می دهند. Liquidity Mining DeFi، فرصت های برابری را برای سرمایه گذاران کم سرمایه و نهادی فراهم می کند تا توکن به دست آورند. این توکن ها مقدار مشخصی از قدرت رأی دادن را در DEXهایی که روی آن ها سرمایه گذاری کرده اید، به شما می دهند. برخی از مزایایی که توکن های بومی برای شما فراهم می کنند، عبارتند از:

  • بازنگری در صندوق توسعه؛
  • رأی به تغییر کارمزدها؛
  • اعمال تغییرات در رابط کاربری؛
  • تغییر در نحوه ی توزیع پاداش کارمزدها.

اگرچه توکن ها عمدتاً برای حکمرانی استفاده می شوند اما بسیار متنوع هستند و می توان از آن ها برای استیک کردن، کسب درآمد از طریق ییلد فارمینگ یا گرفتن وام استفاده کرد.

سرمایه گذاری آسان و بدون مانع

در کنار توزیع عادلانه ی پاداش بین سرمایه گذاران، ورود به استخراج نقدینگی DeFi مانع نسبتاً کمی دارد و هر کسی می تواند از این استراتژی سرمایه گذاری استفاده کند. اگر قبلاً می خواستید در  یک اکوسیستم غیرمتمرکز مشارکت داشته باشید اما دارایی لازم برای انجام این کار را نداشتید، Liquidity Mining ارز دیجیتال این امکان را برای شما به ارمغان می آورد که به ازای فراهم کردن هر مقدار نقدینگی، کسب سود و درآمد داشته باشید. 

پرورش جامعه ای قابل اعتماد و وفادار

یکی از مزایای Liquidity Mining که اغلب نادیده گرفته می شود، جامعه ای قابل اعتماد و وفادار است؛ زیرا بسیاری از سرمایه گذاری ها با صرافی های جدید انجام می شود. هنگامی که یک برنامه ی Liquidity Mining اجرا می شود، معمولاً سرمایه گذارانی که نقدینگی را تأمین می کنند حضور فعال تری در جامعه خواهند داشت که به نوبه ی خود موجب رشد صرافی ها نیز می شوند. افرادی که نقدینگی را تأمین می کنند نیز تمایل دارند از خدمات صرافی ها استفاده کنند و پس از سرمایه گذاری دارایی های ارز دیجیتال خود،  از توکن ها به خوبی نگهداری کنند. 

ریسک های استفاده از استراتژی سرمایه گذاری استخراج نقدینگی چیست؟

ریسک های استخراج نقدینگی

 علی رغم مزایای فراوان Liquidity Mining، ریسک هایی نیز وجود دارد که قبل از استفاده باید از آن ها آگاه باشید.

از دست دادن سرمایه

قبل از اینکه سرمایه گذاری دارایی های رمزنگاری خود را در استخرهای نقدینگی آغاز کنید، باید بدانید ضرر دائمی چیست و چگونه می تواند بر شما تأثیر بگذارد

 ضرر دائمی زمانی اتفاق می افتد که قیمت توکن هایی که در استخرهای نقدینگی قرار داده اید، در مقایسه با زمانی که برای اولین بار سرمایه گذاری کرده اید، تغییر کند. تفاوت قیمت قابل توجه آن ها، احتمال ضرر دائمی شما را افزایش می دهد. اگر هنگام تصمیم به برداشت، توکن ها قیمت کم تری نسبت به زمانی که اولین بار آن ها را در استخرهای نقدینگی قرار دادید داشته باشند، پول خود را از دست خواهید داد. البته، شما می توانید این ریسک خاص را با سودی که از کارمزد معاملات به دست می آورید، جبران کنید. با این حال، نوسانات بازار ارزهای دیجیتال به این معنی است که هنگام واریز پول خود به DEX باید محتاط باشید.

ریسک پروژه

برخی از مشکلات فنی و زیرساختی نیز می تواند استراتژی سرمایه گذاری در استخراج نقدینگی را با خطر رو به رو کند. این مشکلات اجتناب ناپذیر هستند و در هر پروژه ای احتمال رخدادشان وجود دارد. هرچه یک پروتکل پیشرفته تر باشد، کد منبعی که پروتکل روی آن اجرا می شود نیز پیچیده تر خواهد بود. بنابراین، اگر کد منبع به درستی مورد بررسی قرار نگیرد، این امکان برای مجرمان سایبری وجود دارد که از پروتکل و دارایی های درون آن سوء استفاده کنند. از میان چندین ریسک استخراج نقدینگی که در این مقاله به آن ها پرداخته می شود، ریسک مشکلات فنی پروژه از ریسک های بالقوه است. با وجود اینکه همه ی پروژه ها قابل بهره برداری هستند، هنوز هم به شدت توصیه می شود که قبل از تصمیم به قراردادن دارایی های خود در استخر نقدینگی، تحقیقات گسترده ای روی پروژه و پلتفرم آن انجام دهید.

کلاهبرداری راگ پول (Rug Pulls)

کلاهبرداری راگ پول (Rug Pulls)

علی رغم مزایای بسیاری که سرمایه گذاری غیرمتمرکز دارد، ماهیت سیستم دارای چند خطر داخلی است که ممکن است امنیت دارایی شما را به خطر بیندازد. یکی از این موارد، پتانسیل کلاهبرداری «راگ پول» است. راگ پول نوعی تقلب است که توسعه دهندگان استخر نقدینگی و توسعه دهندگان پروتکل تصمیم می گیرند پروژه را تعطیل کنند و تمام پول سرمایه گذاری شده را در پروژه از بین ببرند. ازآن جایی که همه ی پروتکل های غیرمتمرکز ناشناس هستند، این مدل پروژه ها را می توان بدون هیچ گونه تأیید یا احراز هویتی اجرا کرد. Compounder Finance (که نام مشابهی با نام Compound Finance ندارد) نمونه ای از همین مدل کلاهبرداری است. توسعه دهندگان پروژه را در سال 2020 بستند و با 10.8میلیون دلار دارایی سرمایه گذار فرار کردند. اگر نمی خواهید قربانی تقلب در استخراج نقدینگی شوید، ضروری است که قبل از سرمایه گذاری در پروژه ای، بررسی دقیق انجام دهید تا موارد لازم پروژه را بدانید.

سخن پایانی

استخراج نقدینگی یک مفهوم ضروری از اکوسیستم DeFi و برای اطمینان از رشد آن است. ارائه دهندگان نقدینگی می توانند از طریق استخرهای نقدینگی در مبادلات غیرمتمرکز با ییلد فارمینگ درآمد غیرفعال داشته باشند. به اندازه ی سهمی که در استخرهای نقدینگی قرار می دهید، توکن بومی دریافت خواهید کرد. استفاده از این توکن ها برای کشاورزی نقدینگی ضروری و لازم است. با توجه به اینکه چیزی از ظهور این مفهوم نگذشته است، بهتر است برای از دست ندادن سرمایه ی خود، در کنار مزایای آن نگاهی هم به ریسک های احتمالی داشته باشید و با چشمان باز تصمیم بگیرید.

سؤالات متداول

۱- استخراج نقدینگی چیست؟

استخراج نقدینگی یک استراتژی سرمایه گذاری است که به موجب آن، سرمایه گذاران کریپتو برای مشارکت در نقدینگی یک دارایی در بازار غیرمتمرکز پاداش دریافت می کنند.

۲- استخراج نقدینگی چگونه کار می کند؟

تأمین کنندگان نقدینگی (LPs)، دارایی های خود را در یک استخر نقدینگی استیک می کنند و درنتیجه ی آن تریدرها به توکن های مطلوبی دسترسی پیدا می کنند. آن ها برای مبادله ی دارایی های خود در یک پلتفرم غیرمتمرکز، کارمزد تراکنش را پرداخت می کنند.

۳- کدام پلتفرم ها از استخراج نقدینگی پشتیبانی می کنند؟

چندین صرافی غیرمتمرکز وجود دارد که ارائه دهندگان نقدینگی را تشویق می کنتد تا در پلتفرم هایشان مشارکت داشته باشند. محبوب ترین آن ها UniSwap و Balancer است که از توکن های اتریوم و اتر مربوط به استاندارد ERC-20 پشتیبانی می کنند. 

۴- آیا ایده ی استفاده از استراتژی لیکوئیدیتی ماینینگ خوب است؟

Liquidity Mining روشی عالی برای کسب درآمد پسیو در صنعت ارزهای دیجیتال است. یک سرمایه گذار ارز دیجیتال با مشارکت به عنوان ارائه دهنده ی نقدینگی، به رشد بازار مالی غیرمتمرکز نوپا کمک می کند و در عین حال مقداری سود نیز به دست می آورد.

ادامه مطلب
توکن-سوزی
توکن سوزی در ارزهای دیجیتال چیست...

توکن سوزی در ارزهای دیجیتال چیست؟

بازار ارزهای دیجیتال مانند دنیای پر از نوسانی است که رویدادهای زیادی در آن مؤثر است. بسیاری از افراد و فعالان عرصه ارزهای دیجیتال برای ایجاد تغییر در این بازار برخی عملکردهای مختلف را بروز می دهند. گاهی فعالان بازار ارزهای دیجیتال با مشاهده روند نزولی ارزهای موردنظر خود، اقدام به کارهای می کنند که بتوانند ارزش ارز موردنظر خود را افزایش دهند، اما به عقیده شما چه کاری می تواند در افزایش ارزش یک ارز بسیار مؤثر باشد؟ توکن سوزی یکی از راه حل هاست!

اگر در زمینه ارزهای دیجیتال فعالیت کرده باشید، حتماً عبارت توکن سوزی را شنیده اید. این کار برای فعالان و اقتصاددانان این عرصه سود زیادی را به همراه دارد و از جمله فعالیت های است که سبب کاهش عرضه در مقایسه با تقاضا می شود، اما به نظر شما کاهش عرضه چه تأثیری دارد و هدف فعالان این بازار از این کار چیست؟

برای دستیابی به این پرسش ابتدا باید با مفاهیم اصلی مانند توکن و دلیل توکن سوزی آشنا شویم. درک این مفاهیم مانند چینش یک پازل در کنار هم است که درنهایت ما را به مقصد نهایی می رساند؛ پس تا انتهای تکمیل این پازل جذاب با ما همراه باشید. 

توکن (Token) چیست؟

توکن مانند بسیاری از ارزهای دیگر که بازار ارزهای دیجیتال وجود دارند، یک دارایی دیجیتال به حساب می آید. این ارز بلاک چین مستقل ندارد و روی بلاک چین های دیگر فعالیت می کند. بسیاری از ارزهای دیگر مانند بیت کوین یا دوج کوین یک بلاک چین مستقل دارند که به طور مشخص برای همان ارز فعالیت می کند، اما توکن روی شبکه بلاک چین های دیگر فعالیت دارد. یکی از بلاک چین های که برای پشتیبانی از توکن ساخته شده بلاک چین اتریوم است.

کوین (Coin) چیست؟

Coin یکی دیگر از دارایی های دیجیتال است که به صورت رمزنگاری شده و با استفاده از تکنیک های آن ارائه شده است. کوین بلاک چین مستقل دارد که به صورت مستقیم از طرف آن حمایت می شود. بهترین ویژگی کوین پرداخت بسیار سریع هزینه ها، خرید کالا یا خدمات دیگر است که در سریع ترین زمان ممکن انجام می گیرد.

تفاوت کوین و توکن

تفاوت های کوین و توکن

شاید با مطالعه مفاهیم توکن و کوین به سادگی فهمیده باشید که تفاوت این دو دارایی چیست. مشخص ترین تفاوت این دو، در بلاک چین های آن هاست. توکن نوعی دارایی است که به بلاک چین های دیگر وابسته بوده و بدون حمایت آن ها نمی تواند عملکردی داشته باشد، اما برخلاف آن کوین بلاک چین مستقل دارد. همچنین کوین تنها در زمینه شیوه های پرداخت استفاده می شود، اما توکن کاربردهای بیشتری دارد.

قدمت توکن سوزی

شاید کسانی که اولین بار این عبارت را می شنوند، تصور کنند این کار فرایندی منفی است و ضرر زیادی را به بازار منتقل می کند، اما این کار فرایندی بسیار متداول است که بسیاری از فعالان این عرصه انجام می دهند. فرایند سوزاندن توکن ها اولین بار در سال 2017 رخ داده و بسیاری از افراد در آن زمان از سوزش میلیاردها توکن یا کوین سخن می گفتند؛ کاری که در ابتدا برای خیلی از افراد غیرمتعارف بود، اما بعدها راهکار بسیار مناسبی برای افزایش سود بود و بسیاری از فعالان بازار ارزهای دیجیتال این عمل را تکرار کردند.

مفهوم توکن سوزی

توکن سوزی

این مفهوم به معنای ارسال مقداری از توکن های ارز دیجیتال به یک آدرس غیرقابل دسترس یا حذف شده است؛ به بیان ساده تر هنگامی که توکن سوزانده می شود، دیگر در دسترس نیست و به صورت کامل حذف می شود؛ البته فقط مقداری از این توکن ارزهای دیجیتال از بین می رود و حجم دیگری از آن باقی می ماند.

آدرسی که توکن ارزهای دیجیتال به آن فرستاده می شود، به اصطلاح burn address نامیده می شود. همچنین این آدرس در دسترس نیست و شخصی مالکیت آن را بر عهده ندارد. اصولاً Token burning توسط تیم توسعه دهنده آن انجام می شود و کسانی که این دسته از ارزهای دیجیتال را خریداری کرده اند، نمی توانند توکنی را بسوزانند؛ چون با این کار پولشان را هدر داده اند.

هدف از توکن سوزی چیست؟

تیم توسعه دهنده ارزهای دیجیتال با مشاهده روند ارزهای دیجیتال و افزایش ارزش هر ارز، اقدام به سوزاندن توکن ها کردند. توسعه دهندگان این ارزها تنها مقدار مشخصی از توکن های ارز دیجیتال را می سوزانند و میزان عرضه را در مقایسه با تقاضا کاهش می دهند؛ در این صورت افراد بیشتری خواهان این ارزها می شوند و اقدام به خریداری آن می کنند.

البته این روش برای افزایش ارزش ارزهای دیجیتال کاملاً مطمئن نیست و هر توسعه دهنده قبل از انجام آن باید تحقیق کند و از میزان امنیت هر ارز و توکن های آن اطمینان یابد.

زمان مناسب برای توکن سوزی

یکی از مناسب ترین زمان ها برای انجام این کار وقتی است که کوین ها یا توکن های ابتدایی به بازار ارائه شده و به فروش رسیده باشد. پس از آن تیم توسعه دهنده مابقی توکن های اضافه را می سوزاند؛ برای مثال همان طور که همه پول های کاغذی و چاپ شده وارد بازار اقتصادی نمی شود و تنها بخشی از آن در دست مردم قرار می گیرد، توکن های اضافه هم در دسترس سرمایه گذاران یا فعالان عرصه ارزهای دیجیتال قرار نمی گیرد و تنها با بخشی از آن مواجه هستند. 

روش های توکن سوزی

روش های توکن سوزی در ارزهای دیجیتال

این کار براساس اهداف مشخصی انجام می شود و اصلی ترین روش آن، الگوریتم های اثبات سوزش است که به POB یا proof of Burn معروف است. در این روش سه زیرشاخه وجود دارد که هرکدام از این ها شیوه خاصی دارند. در قسمت زیر به آن ها اشاره و درباره این توکن ها صحبت کرده ایم.

۱- نابودی کوین های بومی برای حقوق استخراج

اولین گامی که یک کاربر برای ایفای نقش ماینر یا استخراج کننده باید بردارد، نابودی توکن یا کوین های بومی است؛ البته کاربر تنها بخش مشخصی از این توکن ها را از بین می برد و بخش اصلی آن ها باقی می ماند.

۲- نابودی بیت کوین ها برای ایجاد کوین های بومی جدید

برخی بلاک چین های موجود، برای دستیابی به ارزهای دیجیتال و افزایش ارزش آن، باید مقدار یکسانی از ارز توکن ها را بسوزانند. با این کار میزان ارزش ارزهای جدید بیشتر می شود و سود بیشتری به دست می آید.

۳- تعادل سوزش و استخراج

در آخرین روش از Token burning برای دستیابی به برخی حقوق استفاده می شد. از این روش در شبکه های مبتنی بر اثبات سهام استفاده شده و توسعه دهندگان با استفاده از آن در برابر توراهای سنگین ارز مقابله می کردند.

شایعات Token burning

همان طور که بیان شد، سوزاندن توکن ها روشی برای افزایش ارزش ارزهای دیجیتال است، اما گاهی توسعه دهندگان ارزهای دیجیتال برای اینکه به سود بیشتری برسند، اخباری مبنی بر سوزاندن توکن ها را منتشر می کنند تا بتوانند سرمایه گذاران بیشتری را به سمت خود و خرید ارزهای مختلف جلب کنند. آن ها با انتشار یک آدرس جعلی، که درواقع آدرس کیف پول خودشان است اقدام به کلاه برداری در این زمینه می کنند.

نحوه پیشگیری از توکن سوزی های جعلی

همان طور که بیان شد، تیم توسعه دهنده هر ارز اقدام به Token burning می کند؛ پس در اولین مرحله همیشه به یاد داشته باشید که هیچ گاه برای این کار اقدام نکنید و اجازه بدهید تیم توسعه دهنده ارز این کار را انجام دهد. دومین گام این است که هیچ وقت به محض دریافت خبر Token burning اقدام به خرید ارز موردنظر نکنید، بلکه پیش از هر خرید ارز ابتدا باید تحقیق کامل کرده و پس از آن اقدام به خرید کنید.

اگر به هر دلیلی نمی توانید درباره ارزهای که توکن سوزی شده اند تحقیق کنید، حتماً ارزهای اثبات شده و سرمایه گذاری شده را خریداری کنید. این کار به شما کمک می کند تا اطمینان بیشتری از خرید خود داشته باشید.

سخن پایانی

به طورکلی سوزاندن توکن ها فرایندی است که بیشتر به تیم توسعه دهنده کمک می کند. همچنین نمی توان به طور کامل گفت که این کار سودمند است یا ضرر دارد؛ زیرا این کار موضوعی است که به شرایط موجود در بازار ارز بستگی دارد.

بیشترین چیزی که در نتیجه Token burning تأثیر دارد، تصمیم گیری های سرمایه گذاران است. اگر سرمایه گذاران به سوزاندن توکن ها یا حتی یک ارز دیجیتال بدبین باشند و تصور کنند با خرید آن ضرر می کنند، حتی در بهترین حالت سوزاندن توکن ها هم نتیجه سودمندی برای آن ها ندارد.

پرسش های متداول

۱- توکن سوزی چه ریسکی دارد؟

ممکن است این فرایند همیشه نتیجه مثبتی نداشته و حتی در نتیجه سرمایه گذاری افراد مؤثر نباشد؛ در این صورت عرضه این توکن ها دچار نوسان شدید می شود و تیم توسعه دهنده به سودی دست نمی یابد. همچنین کوین یا توکن های موردنظر خود را نیز از دست می دهد.

۲- مزیت Token burning برای سرمایه گذاران چیست؟

مزیت بسیار مهم این کار برای سرمایه گذاران، افزایش میزان ارزش توکن و ارزهای دیجیتال در بلندمدت است. ارزش ارزهایی که فرایند Token burning بر آن ها صورت گرفته، در مدت زمان طولانی بیشتر شده و همین امر سبب می شود سرمایه گذاران پس از خرید این ارزها به سود زیادی دست یابند.

۳- فرایند توکن سوزی بر کدام ارزهای دیجیتال اجرا شده است؟

تاکنون 2 ارز معروف به نام های بیت کوین کش و بایننس کوین دست خوش فرایند توکن سوزی شده اند. اولین ارزی که این فرایند روی آن انجام شد، باینس کوین بود و درنهایت در سال 2020 توسعه دهندگان بیت کوین کش اعلام کردند که 12 درصد از حجم کوین کش برای کاهش نرخ تورم آن و افزایش ارزش به یک آدرس غیرقابل دسترس ارسال شد.

ادامه مطلب
Hedge Fund
آشنایی با صندوق پوشش ریسک یا...

یکی از موضوعات مهم در هر سرمایه گذاری خرد و کلانی صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) آن می باشد. در این مقاله شما با این مفهوم آشنا خواهید شد.

صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) چیست؟

به بیانی ساده، صندوق های پوشش ریسک، دسته ای از شرکت های خصوصی هستند که سرمایه گذاران، پول خود را در آن قرار می دهند تا در فرصت های مختلف سرمایه گذاری کنند. این گونه شرکت ها دارای استراتژی های متفاوتی برای کسب سود هستند.

صندوق پوشش ریسک، گونه ای خاص از سرمایه گذاری نیست بلکه ساختاری در سرمایه گذاری مشترک است که به وسیله ی شرکت «مدیریت مالی» یا «مشاور سرمایه گذاری» تشکیل شده است و امکان حضور را به سرمایه گذاران خود می دهد تا بتوانند در طیف وسیع تری سرمایه گذاری خود را انجام دهند.

اداره ی این صندوق ها توسط افراد باتجربه و حرفه ای انجام می شود. درحقیقت، نحوه ی عملکرد این شرکت ها به این صورت است که فرصت های مناسبی برای سرمایه گذاری پیدا می کنند که ریسک بالایی داشته باشد و درصورتی که سود داشته باشد، سودرسانی آن بسیار زیاد باشد.

این فرصت های سرمایه گذاری به بررسی و تحقیقات زیادی نیاز دارد و ممکن است تا مقدار زیادی به اطلاعاتی وابسته باشند که به آسانی در اختیار همه قرار نمی گیرد. به همین دلیل است که بیان کردیم افراد حرفه ای در سرمایه گذاری، چنین شرکت هایی را اداره می کنند.

معمولاً صندوق های پوشش ریسک، صندوق های پوششی در بین افراد معروف است. شرکت های خصوصی به دوصورت «مشارکت محدود» و «مسئولیت محدود» وجود دارد. برای مشارکت در آن ها، تعداد اندکی سرمایه گذار و نهاد های معتبر نیاز است تا حداقل سرمایه ی اولیه را دارا باشند. این سرمایه عموماً سازمان هایی مانند صندوق بازنشستگی، شرکت های بیمه و اشخاص متمول هستند.

انتخاب واژه ی صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) برای نام این شرکت دارای یک علت تاریخی است و از فرصت های خرید و فروش استقراضی گرفته می شود؛ به این دلیل که اولین صندوق، به منظور پوشش ریسک معاملات اهرمی و مارجین در بازارهای نزولی مورداستفاده قرار می گیرد.

در طی زمان، انواع مفهوم پوشش ریسک گسترش پیدا کرد و بدین ترتیب در گونه های مختلف سرمایه گذاری به کار برده شد. هم اکنون، صندوق های پوششی با بهره مندی از ابزارهای مالی و تکنیک های مدیریتی ریسک، در طیف گسترده ای از بازارها و استراتژی ها حضور دارند. هدف بیش تر استراتژی های سرمایه گذاری، رسیدن به بازدهی بالا در شرایط بد بازار است.

مدیران پوشش سرمایه، اغلب پول خود را در سرمایه ای که وظیفه ی کنترلش را بر عهده دارند، سرمایه گذاری می کنند و این کار باعث می شود مدیران و دیگر سرمایه گذاران در یک راه یکسان قرار بگیرند.

ویژگی های مهم صندوق های پوشش ریسک (Hedge Fund) 

ویژگی های صندوق پوشش ریسک

صندوق های پوشش ریسک به دلیل گزینه های زیر با صندوق های سنتی متفاوت هستند و این ویژگی ها به صورت زیر است:

  • فقط برای سرمایه گذاران واجد شرایط در دسترس قرار می گیرد؛

صندوق های پوشش ریسک فقط اجازه دارند از سرمایه گذاران و اشخاصی که واجد شرایط هستند، به شرط داشتن استانداردهای زیر پول بگیرند. به طور مثال، در آمریکا، داشتن یکی از شرایط نام برده برای سرمایه گذاری ضروری است.

  • دارابودن درآمد 200.000 دلاری در طی یک سال و ضمانت دادن برای حفظ همین درآمد در آینده. برای اشخاص متأهل این مقدار برابر 300.000 دلار است.
  • ارزش دارایی خالص یک فرد به غیر از ارزش خانه ی محل سکونتش باید بیش از یک میلیون دلار باشد.
  • مدیر اجرایی، متصدی، شریک و دیگر افراد واجد شرایط که خود به صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) وابستگی داشته باشد.

بدین ترتیب کمیسیون بورس و اوراق بهادر آمریکا سرمایه گذارانی را مناسب تشخیص می دهد که قدرت کنترل و مدیریت ریسک های احتمالی سرمایه گذاری گسترده تر را دارند. سرمایه گذاران نهادی، حدود 65درصد از سرمایه ی صندوق پوشش را تشکیل می دهند.

  • گزینه های بیش تری نسبت به دیگر صندوق ها عرضه می کند؛

اصولاً، صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) به راحتی می تواند در هر چیزی مانند زمین، املاک، مستغلات، سهام، فروش استقراضی و قراردادها و ارزها سرمایه گذاری کند. درمقابل، صندوق های مشترک که  Mutual Funds نام دارند، فقط به فعالیت در حوزه ی سهام و اوراق قرضی می پردازند.

ابزارهای مالی این امکان را برای مدیران فراهم می کنند که حتی وقتی بازار سهام در رکود است، آن ها بتوانند سودآوری داشته باشند؛ این افراد اغلب از اهرم ها استفاده می کنند. صندوق های پوشش ریسک اغلب از معاملات مارجین و وجوه استقراضی برای افزایش سود بهره می برند.

  • ساختار کارمزدی 2درصدی؛

اغلب صندوق های پوشش ریسک، ضریب هزینه و کارمزد نحوه ی عملکرد را به طور هم زمان دریافت می کنند. این ساختار کارمزد به عنوان «دو و بیست» بیان می شود؛ یعنی 2درصد کارمزد مدیریت دارایی و 20درصد سودی که به دست می آید.

لازم به ذکر است که این شرکت ها به دلیل دریافت این 2درصد، مورد نقد واقع می شوند؛ زیرا بدون توجه به کسب سود و ضرر این مبلغ را دریافت می کنند. فرض کنید، صندوقی که حدود 1 میلیارد جذب سرمایه دارد، بدون انجام کاری، سالانه بیست میلیون دلار به دست آورد.

  • نظارت زیادی بر روی آن ها وجود ندارد؛

نهادهای ناظرِ بازار سرمایه در سایر کشورها بر روی فعالیت های صندوق سرمایه نظارت زیادی دارند. این در حالی است که صندوق های پوشش ریسک هیچ کدام از قوانین و مقررات نظارت بر نهادهای سرمایه گذاری در بازار را شامل نمی شود و درب هایشان به طور کامل بر روی هر نوع بازرسی به وسیله ی دولت و یا هر سازمان دیگری بسته است؛ از همین رو، در خفای کامل به فعالیت های خود اشتغال دارند. با این وجود، این اتفاق به معنی اجازه دادن نهادهای نظارتی به کلاهبرداری نیست. معمولاً صندوق های پوشش ریسک در جذب اعتبار توانایی بالایی دارند و ضریب آن ها در جذب اعتبار از مؤسسات مالی و بانک ها بالا است.

این شرکت ها در عمل چندبرابر از سرمایه ی خود را به بازار وارد می کنند.

راهبردهای سرمایه گذاری در صندوق های پوشش ریسک

صندوق پوشش ریسک

بیش ترین تفاوت صندوق های پوشش ریسک با صندوق های سنتی، عملکرد این صندوق ها در نحوه ی سرمایه گذاری می باشد.

ازجمله مهم ترین راهبردهای صندوق سرمایه گذاری صندوق های پوششی به صورت زیر است:

  • فروش استقراضی: فروش استقراضی به معنی فروش سهامی است که در مالکیت صندوق نیست. در این روش، صندوق با حدس قیمت در آینده، سهامی را که مال فرد دیگری است، قرض می گیرد؛ سپس از طریق معامله ای در بازار، از نوسان قیمت ها استفاده می کند.
  • استفاده از آربیتراژ: بهره بردن از اختلاف قیمت در بازارهای متنوع است.
  • استفاده از ابزارهای مالی مشتقه مانند قراردادهای آتی و اختیار معامله.
  • سرمایه گذاری در اوراق بهاداری که کم تر از حد معمول ارزش داشته باشند و یا مطلوبیت نداشته باشند.
  • سعی برای استفاده از مزیت های شکاف بین قیمت کنونی بازار و قیمت واقعی سهام.
  • سرمایه گذاری در بازارهای تازه شکل گرفته: سرمایه گذاری روی سهام یا وام با ارزهای مستعد تورم و بازارهای نوسانی.

معایب و خطرات صندوق های پوشش ریسک (Hedge Fund) چیست؟

به دلیل مواردی که در بالا ذکر شده است، یعنی سرمایه گذاری در کارهای مختلف و نبود مقررات محدودکننده، سرمایه گذاری در صندوق های پوشش ریسک با کسب سود زیادتری همراه است. لازم است بدانید که این  گسترده بودن همواره می تواند خطرات زیادی را نیز به همراه داشته باشد.

بعضی از معروف ترین نمونه های شکست اقتصادی، در رابطه با صندوق های پوشش ریسک است. با این وجود، این منعطف بودن صندوق های پوشش ریسک موجب شده است تا برخی از مدیران مالی سودهای بلندمدت زیادی را به دست آورند.

یادآوری این نکته لازم است که «پوشش ریسک» تلاشی برای کم کردن ریسک است ولی امروزه هدف بیش تر صندوق های پوششی، به حداکثر رساندن صندوق های پوششی و سود به دست آمده از سرمایه گذاری است؛ بنابراین، فکر اینکه کاربرد این شرکت ها فقط پوشش ریسک است، درست نیست.

درحقیقت، مدیران صندوق های پوششی، سرمایه گذاری های پرخطری را انجام می دهند که نسبت به دیگر سرمایه گذاری ها ریسک بالاتری دارد. به طور دقیق، همین ریسک است که سرمایه گذاران زیادی را با فکر «ریسک بیش تر باعث سود بیش تر می شود» به سمت این شرکت ها جذب می کند.

بعضی از خطراتی که صندوق ریسک می تواند به همراه داشته باشد، عبارتند از:

۱- اثر اهرم: جدا از پولی که سرمایه گذاران در صندوق های پوشش ریسک سرمایه گذاری می کنند، این صندوق ها پول ها را از بانک ها و دیگر نهادهای مالی قرض می کنند. برای مثال، مطابق با مقررات آمریکا صندوق های پوشش ریسک می توانند در مقابل هر یک دلاری که به عنوان سرمایه جذب می کنند، حدود نُه دلار را از بانک ها و نهادهای دیگر مالی قرض نمایند.

با وجود این شرایط، یک زیان 10درصدی می تواند به قیمت ازدست دادن کل سرمایه در صندوق منجر شود. به کاربردن اهرم و پول استقراضی می تواند خسارت کوچک را به یک ضرر بزرگ تبدیل نماید.

۲- استقبال از دارایی ریسک پذیر: این صندوق ها به طور ذاتی در پی سرمایه گذاری پر ریسک تر و با بازده حداکثری هستند.

۳- غیرشفاف بودن: استراتژی معاملات، متنوع سازی سبد دارایی یا پورتفولیو و سایر تصمیم های صندوق به صورت واضح برای سرمایه گذاران بیان نمی شود.

۴- کمبود نظارت: ایجاد و انجام فعالیت های صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) به داشتن نظارت بر روی امور مالی آن نیست؛ درنتیجه، اغلب آن ها دارای ریسک ساختاری پنهان هستند.

صندوق پوشش ریسک در ارز دیجیتال چیست؟ 

صندوق پوشش ریسک در ارزهای دیجیتال

افزایش روند صعودی بیت کوین و سایر رمزارزها در سال های گذشته، درنظر سرمایه گذاران قانونی و موجّه جلوه کرده و آن ها را به سوی خود جذب کرده است. ولی همان طور که می دانید، سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال همواره با ریسک همراه است؛ زیرا تنها یک دهه از عرضه ی این مفهوم و واردشدن این نوع ارز به جهان می گذرد و مانند ارزهای فیات به وسیله ی دولت پشتیبانی نمی شود.

این بدان معنی نیست که سرمایه گذاری در ارز دیجیتال باعث خسارت می شود و هیچ سودی به شما نمی رساند. بسیاری از اشخاص با سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال و انتخاب استراتژی های صحیح خرید و فروش، سود خوبی به دست می آورند. این چیزی است که سرمایه گذاران صندوق های پوشش ریسک را جذب می کند.

صندوق های بزرگ، عملکرد بیت کوین که نسبت به طلا و ارزهای فیات حجم سرمایه ی کمی دارد، دیده و علاوه بر آن از علاقه و تقاضای مردم به سرمایه گذاری آگاهی دارند.

این گونه از صندوق ها با دودیدگاه کاملاً متضاد، نگرانی و قدردانی، به جامعه ی ارز دیجیتال می نگرند؛ زیرا ارزهای دیجیتال هم می توانند رقیبی برای صندوق ها به حساب بیایند و هم موقعیتی مناسب برای به دست آوردن سود بالا برای این صندوق ها باشند.

صندوق های پوششی در ارزهای دیجیتال مانند یک صندوق پوشش ریسک معمولی عمل می کنند که یک پورتفوی شامل ارز دیجیتال را کنترل می کنند. هم اکنون دو نوع صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) ارز دیجیتال موجود است که به شرح ذیل است:

۱- صندوق هایی که به طور انحصاری ارز دیجیتال را کنترل می کنند.

۲- صندوق هایی که در سبد دارایی شان علاوه بر مال های دیگر، ارز دیجیتال را نیز شامل می شوند.

در هر دوحالت بالا، صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) ارز دیجیتال به دنبال یک فرصت مناسب برای زیادکردن سود است؛ بنابراین، آن ها در ICO یا ارزهای دییجیتال سرمایه گذاری می کنند و در وقت مناسب خرید و فروش را انجام می دهند.

همان طور که قبل تر نیز گفته شد، این فرصت های سرمایه گذاری به وسیله ی سرمایه گذاران متخصص و ماهر، کنترل، تعادل بخشی و تجزیه می شوند. درحقیقت، صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) یک فرصت بُردبُرد را برای سرمایه گذار و متخصصان به وجود می آورد.

ایده ی میلیونرشدن در مدت زمانی کوتاه برای اولین بار در سال 2017 رخ داد و این وضعیت به دلیل انفجار قیمت ارزهای دیجیتال در این سال بود.

این رویداد رشد تعداد زیادی از صندوق های پوشش ریسک ارز دیجیتال را توجیه می کند. از معروف ترین شرکت های سرمایه گذاری و صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) ارز دیجیتال، می توان به پانترا کپیتال، کوین کپیتال، بلک مون و بیت اسپرد اشاره کرد.

لازم به ذکر است که ارز دیجیتال، ارزی نوسانی و خطرپذیر است. با سرمایه گذاری در این صندوق پوششی، شما ریسک خود را دوبل می کنید؛ زیرا همانطور که قبل تر نیز بیان شد، ریسک صندوق های پوشش بالا است و از نظر برخی ها حتی به قمار شباهت دارد. هنگامی که قصد سرمایه گذاری در صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) ارز دیجیتال را دارید، ابتدا باید تحقیقات لازم را در ارتباط با اعتبار صندوق و مدیرهای آن انجام دهید. این نکته را از یاد نبرید که آینده ی مالی شما به توانایی و علم این اشخاص در بازار مالی وابسته است.

سؤالات متداول

۱- منظور از اشخاص خاص در صندوق های پوشش ریسک چیست؟

منظور از افراد خاص، سرمایه گذارانی هستند که قصد سرمایه گذاری بالایی را در صندوق ها دارند.

۲- سرمایه ی لازم برای سبدگردانی به چه میزان است؟

سرمایه ی لازم حدود پنج میلیارد است. البته، این رقم در شرایط زمانی متفاوت تغییر می کند ولی به دلیل وجود هزینه های عملیاتی، پذیرش سرمایه های کم تر از این هزینه برای شرکت ها به صرفه نیست.

۳- صندوق های پوشش ریسک چه زمانی شروع به فعالیت کردند؟

زمان دقیق این فعالیت ها در دهه ی 1950 است. بازارهای مالی جهانی در آن سال برای هدف پوشش ریسک در بازارهای نزولی اقدام به سرمایه گذاری کردند.

۴- هزینه ی سرمایه گذاری در صندوق ها به چه میزان است؟

هزینه های هر صندوق به دوقسمت تقسیم بندی می شود. قسمتی از محل دارایی های آن پرداخت شده و قسمتی دیگر به وسیله ی شخص سرمایه گذار برای دیدن نامه ی موردنظر پرداخت می شود.

۵- چه مدت پس از ثبت درخواست ابطال می توان وجه موردنظر را دریافت نمود؟

این کار اغلب بین 2 تا 7 روز زمان نیاز دارد.

سخن پایانی

بر اساس همه ی توضیحات بیان شده، صندوق پوششی نوعی صندوق سرمایه گذاری است که سرمایه گذاران بزرگ و دارای شرایط، پول خود را در آن قرار می دهند که در گونه های دارایی و بازارهای مالی سرمایه گذاری می شود. تفاوت صندوق پوششی با صندوق سرمایه گذاری سنتی در برخی از جزئیات مانند شرایط سرمایه گذاری، راهبردها و همچنین ریسک های آن است.

ادامه مطلب
copy-trading
کپی تریدینگ (Copy Trading) چیست؟

 کپی تریدینگ (Copy Trading) در ارزهای دیجیتال

کپی تریدینگ یکی از مفاهیم رایج در دنیای ارز دیجیتال است و آشنایی با آن یکی از ملزومات ورود به این حوزه است. ما در این مقاله قصد داریم شما را با این مفهوم مهم و مزایا و معایب آن آشنا کنیم.

بررسی و کنترل چارت ها، تحلیل فاندامنتال و تحلیل تکنیکال و همچنین پیگیری اخبار روز درباره سرمایه گذاری ارز دیجیتال برای همه در ابتدا اندکی دشوار است. علاوه بر زمان بر بودن کنترل همه این مواد برای رسیدن به هدف نیز باید در حد عادی بر این مفاهیم تسلط داشته باشیم.

اصطلاح کپی تریدینگ یعنی کاربر یک تریدر حرفه ای را انتخاب می کند و همه کارهای آن تریدر را به صورت دقیق انجام می دهد. در بعضی پلتفرم ها، کاربران با کنترل و بررسی پروفایل تریدرهای حرفه ای و انتخاب فرد موردنظر می توانند روش اتوماتیک Copy Trading را برگزینند.

به دلیل اینکه یک تریدر حرفه ای بر انواع و اقسام تحلیل ها تسلط دارد و هدف او از سرمایه گذاری رسیدن به سود و مانع شدن از ضرر است، انتخاب کپی تریدینگ برای کاربران تازه وارد به این حوزه بسیار اهمیت دارد. این روش در بیشتر موارد برای افراد تازه کار استفاده می شود؛ زیرا کمک زیادی برای کسب تجربه بهتر می کند و ضرر را در ابتدای کار تا حد زیادی کاهش می دهد.

سوشال تریدینگ چیست؟

سوشال تریدینگ در ارزهای دیجیتال

در سوشال تریدینگ، تریدرها استراتژی ها و تحلیل های خود را با دیگر افراد به اشتراک می گذارند و باقی کاربران با تحلیل و انتخاب این روش ها به انجام معاملات می پردازند. درحقیقت کپی تریدینگ گونه ای از سوشال تریدینگ است که در آن می توان عین معاملات تریدهای دیگر را کپی کرد. در اقسام دیگر سوشال تریدینگ، از استراتژی یک تریدر یا سیگنال ها افراد دیگر برای معاملات و خرید و فروش استفاده می کنیم.

آیا استفاده از کپی تریدینگ لازم است؟

پاسخ به این سؤال تا حد زیادی به دانش و تجربه ما در بازارهای ارز دیجیتالی وابسته است. هر میزان که دانش و علم ما در حوزه تحلیل داده ها و چارت ها معاملاتی بیشتر باشد، قطعاً کپی کردن معاملات باقی افراد استراتژی خوبی برای ما نخواهد بود.

از سوی دیگر، سرمایه گذاران تازه وارد که با علاقه زیاد به این بازارها جذب می شوند، در آغاز راه امکان دارد به دلیل نداشتن تجربه کافی، در معاملات و سرمایه گذاری های خود دچار اشتباه شده و درنهایت ضرر زیادی را متحمل شوند؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که کپی تریدینگ برای کاربرانی که به تازگی وارد بازار ارز دیجیتال شده اند، استراتژی مناسبی است و می تواند در به حداقل رساندن ضرر کمک زیادی به آن ها کند.

مزایای کپی تریدینگ چیست؟

این استراتژی دارای مزایای بسیار زیادی برای سرمایه گذاران است که در ادامه به آن ها اشاره شده است:

  • به حداقل رساندن ریسک در معاملات

همان طور که قبلاً نیز گفته شد، ریسک از دست رفتن سرمایه برای کاربران و سرمایه گذاران تازه وارد بسیار است. آن ها با این روش می توانند تا میزان زیادی ریسک از دست رفتن سرمایه خود را به حداقل برسانند.

  • آموزش و به دست آوردن تجربه

برای رسیدن به هدف و موفقیت در بازار ارز دیجیتال، دانش و تجربه با هم می تواند راهی مفید باشد. کپی تریدینگ (Copy Trading) علاوه بر اینکه سود زیادی را برای کاربران دارد، می تواند به دانش و تجربه آن ها نیز کمک شایانی کند. در طی زمان با مشاهده استراتژی های متفاوت تریدکردن حرفه ای ها، ما نیز این روش ها را بررسی کرده و در آینده از آن ها به نحو احسن بهره برداری می کنیم.

  • سرمایه گذاری متنوع

یکی از اصول مهم در تریدینگ تنوع سبد ارزی است. یکی از فوایدی که استراتژی کپی تریدینگ (Copy Trading) دارد، امکان کپی کردن از روی چند تریدر است که موجب می شود تنوع در سرمایه گذاری افزایش یابد و درنتیجه می توان از بعدهای متفاوت بازار به نفع خود استفاده کرد.

معایب کپی تریدینگ چیست؟

 Copy Trading مانند سایر روش های دیگر علاوه بر مزایای زیادی که دارد با معایبی نیز همراه است:

  • متکی شدن بیش از اندازه

شاید یکی از مهم ترین معایب این روش، عادت به تقلیدکردن باشد؛ زیرا این کار بسیار راحت است و نیازی نیست خود فرد به تجزیه و تحلیل چارت ها و نمودارها بپردازد و سرمایه خود را در اختیار فرد حرفه ای قرار دهد و از دور نظاره گر می شود. شاید این کار در ابتدا بسیار مفید و جذاب باشد، ولی در ادامه سرمایه گذاری ممکن است کاربر اعتمادبه نفس لازم برای ترید را از دست داده و همچنان به کپی تریدینگ ادامه دهد.

  • احتمال وجود خطا حتی برای تریدرهای حرفه ای

این تفکر که بیشتر کپی تریدینگ ها ما را به سود می رسانند درست است، اما خطای انسانی همیشه وجود دارد و حتی ماهرترین افراد در این حوزه نیز ممکن است دچار اشتباهاتی شوند. همچنین بروز اشتباه در تنظیمات پنل تریدینگ می تواند سرمایه کل یک تریدر را به صفر برساند.

  • برای Copy Trading سرمایه بیشتری لازم است

این استراتژی نیازمند سرمایه زیادی است و بیشتر تریدرها برای عرضه Copy Trading از شما حدود 500 دلار می گیرند، ولی این در صورتی است که اگر خودتان به تنهایی این کار را آغاز کنید، با سرمایه کم نیز می توانید وارد این بازار شوید.

چگونه کپی ترید را انجام دهیم؟

در سیستم های Copy Trading معاملات و خرید و فروش های شما خودکار شکل می گیرد و از کارهای تریدرهای حرفه ای پیروی می کند. سایت های زیادی وجود دارد که این خدمات را ارائه می کنند و افراد می توانند در این پلتفرم ها از فواید زیادی بهره مند شوند. نمونه هایی از این سایت ها به صورت زیر است:

  • سایت ETORO

 این سایت یکی از محبوب ترین پلتفرم ها را در میان کاربران دارد و در مقایسه با دیگر پلتفرم ها کارمزد کمتری دریافت می کند.

  • سایت IO

این سایت به عنوان یک سایت سوم شخص کار می کند و اکانت شما را مستقیم به صرافی معتبر بایننس وصل می کند و از این روش تریدرهای حرفه ای برای شما ترید را انجام می دهند. در این سایت کارمزد خدمات توسط تریدرهای بایننس مشخص می شود.

انواع کپی تریدینگ

 

استراتژی Copy Trading به دودسته خودکار و دستی تقسیم بندی می شود. شما می توانید کپی تریدینگ را شخصاً با گرفتن سیگنال از یک تریدر حرفه ای انجام دهید. Copy Trading بر بستر پلتفرم ها شکل می گیرد و به شما امکان سرمایه گذاری در حین تقلید را می دهد؛ زیرا این گونه معاملات به صورت خودکار یا همان اتوپایلوت انجام می شود و توسط ربات ترید یا تریدرهای ماهر صورت می پذیرد. با وجود این شما می توانید تریدر مناسب را خودتان انتخاب کرده و در هر مرحله دلخواه از سرمایه گذاری آن را متوقف کنید.

نحوه کارکرد کپی تریدینگ

استراتژی Copy Trading بیشتر از اینکه به اطلاعات و روش های عرضه شده توسط تریدرها مرتبط باشد، به رفتار آن ها بستگی دارد. همان طور که قبلاً نیز بیان کردیم، در این استراتژی شما اقدامات تریدرهای دیگر را کپی می کنید؛ برای مثال در پلتفرم های Copy Trading هنگامی که شما یک تریدر را انتخاب می کنید، سبدهای سرمایه گذاری که پورتفولیو نام دارد به یکدیگر متصل می شوند و هر وضعیتی که معامله گر باز کند، به صورت اتوماتیک اکانت او به اکانت شما کپی و سپس اجرا می شود.

کپی تریدینگ می تواند تصمیم بگیرد چه میزان از دارایی های خود را قصد دارد در استراتژی معامله گر سرمایه گذاری کند؛ اگرچه بیشتر پلتفرم ها اجازه نمی دهند تریدینگ بیش از 20 درصد پرتفولیوی خود را با این استراتژی سرمایه گذاری کنید.

برای مثال شما 2000 دلار در اکانت خود داشته و قصد دارید روش یک تریدر موفق را کپی کنید. اگر یک فرد تازه کار هستید، پیشنهاد می کنیم تنها 10 درصد از دارایی خود یعنی حدود 200 دلار را سرمایه گذاری کنید. هر پلتفرم روش های متفاوتی برای شروع کار دارد، ولی روند رایج کار به شرح زیر است:

۱- ابتدا به حساب کاربری خود وارد شوید و یک API ایجاد کنید. این API یک رابط برنامه نویسی و مجموعه ای از قوانین و ابزارهایی است که برای ایجاد یک نرم افزار استفاده می شود. همچنین با ایجاد API می توانید دسترسی ها را محدود کنید.

۲- API ها چگونگی تعامل اجزای نرم افزار را مشخص می کنند؛ برای نمونه مشخص می کنند از چه اطلاعاتی استفاده شود و چه کارهایی صورت بگیرد.

۳- مرحله بعدی انتخاب تریدر یا ربات ترید است که به خود کاربر بستگی دارد که چه چیزی را انتخاب می کند.

در گام بعدی لازم است ربات معاملاتی یا معامله گر را دنبال کنید و بقیه موارد پس از این مرحله به صورت اتوماتیک انجام می گیرد؛ مثلاً در پلتفرم واندربیت تریدر یک سفارش از مشتری را در پروفایل خود ثبت می کند و اگر شما استراتژی این تریدر را فالو کنید، پلتفرم همه حرکاتی که او در اکانت خود انجام می دهد در اکانت صرافی شما نیز انجام می شود. شما می توانید تمام این مراحل و اقداماتی را که تریدر موردنظر انجام می دهد، در داشبورد خود مشاهده کنید.

همچنین می توانید در هر زمانی که خواستید استراتژی را لغو کنید و از آن خارج شوید یا منتظر بمانید سیگنال بعدی از تریدر ارسال شود.

تفاوت های میرور تریدینگ و کپی تریدینگ چیست؟

می توان گفت کپی تریدینگ حاصل میرور تریدینگ است؛ با این تفاوت که Copy Trading معامله ها را کپی نمی کند و کورکورانه یک تریدر را دنبال می کند، ولی در میرور تریدینگ کاربر می تواند استراتژی ها را ببیند و هرکدام را با توجه به نیاز اجرا کند.

معرفی رایج ترین پلتفرم های کپی تریدینگ

تا اینجا متوجه شدید که Copy Trading چیست و چه مزایا و کاربردی دارد. در این قسمت می خواهیم شما را با چند نمونه از بهترین پلتفرم های آن آشنا کنیم.

۱- کوین متیکس (Coinmatics)

کوین متیکس

کوین متیکس پلتفرمی است که در سال 2018 راه اندازی شد. سرمایه گذاران می توانند از این سرویس به صورت دستی و خودکار استفاده کنند. تریدرها نیز می توانند با شروع استراتژی های معاملاتی به کسب درآمد بپردازند. در حال حاضر کوین متیکس 40 تریدر و 3000 کپی تریدر دارد و این پلتفرم تنها از صرافی بایننس پشتیبانی می کند.

امنیت: تنظیمات کلید API مجوز برداشت را نمی دهد و آمارها در این پلتفرم معتبر و دارای احراز هویت است.

هزینه ها: شما می توانید از دوره آزمایشی رایگانی که دارد، به صورت نامحدود استفاده کنید؛ البته امکان معامله در فیوچرز به صورت رایگان وجود ندارد.

۲- تری کاماز 

پلتفرم تری کاماز علاوه بر عرضه ربات معاملاتی بازاری را برای تریدرها به وجود آورده که آن ها به راحتی می توانند استراتژی های معاملاتی خود را به اشتراک بگذارند. در این روش شما استراتژی خود را انتخاب می کنید و سپس بقیه مراحل را ربات به صورت خودکار انجام می دهد. یکی از مزایای این پلتفرم پشتیبانی از صرافی های مانند بایننس، کراکن، بیترکس، بای بیت و کوکوین است.

امنیت: در این پلتفرم دارایی ها در خود پلتفرم نگه داری می شود و ربات ها نمی توانند دارایی را برداشت کنند.

هزینه ها: این پلتفرم دارای سه روز دسترسی رایگان برای نسخه حرفه ای بوده و تعرفه آن به صورت زیر است:

  • تعرفه مبتدی: ماهانه 14.5 دلار
  • تعرفه حرفه ای: ماهانه 49.9 دلار
  • تعرفه پیشرفته: ماهانه 24.5 دلار

۳- شریمپی (Shrimpy)

پلتفرم شریمپی به کاربران اجازه می دهد پرتفولیوی خود را پیکربندی کنند و ارزش هر ارز را در پرتفولیوی خود تعیین کرده و تنظیم کنند. این برنامه از صرافی هایی مانند بایننس، بیتفینکس، بیترکس، بیترکس گلوبال، بیت مارت، بیت استمپ، کوین بیس پرو، هوبی گلوبال پشتیبانی می کند.

  • امنیت: احراز هویت دومرحله ای و رمزنگاری کلید API و پروتکل HTTPS
  • هزینه ها: هزینه عضویت این پلتفرم به صورت ماهانه و به شکل زیر است:
  • مبتدی: ماهیانه 19 دلار
  • حرفه ای: ماهیانه 79 دلار
  • سازمان ها و شرکت ها: ماهیانه 229 دلار

سخن پایانی

نباید از این حقیقت دور بمانیم که بازارهای مالی مانند ارزهای دیجیتال، بسیار پیچیده هستند و رسیدن به سود مناسب نیازمند کسب تجربه زیادی است. کپی تریدینگ برای بسیاری از افراد تازه کار مسیر را هموارتر می کند و آن ها را به موفقیت می رساند. اگر قصد دارید سرمایه گذاری را در حوزه ارزها انجام دهید، پیشنهاد می شود این کار را با سرمایه کم آغاز کنید.

پرسش های متداول

1- آیا استفاده از کپی تریدینگ مناسب است؟

اگر بتوانید یک تریدر حرفه ای در بازار ارز پیدا کنید، این استراتژی شما را به سود زیادی می رساند.

2- آیا Copy Trading برای افراد تازه کار توصیه می شود؟

این استراتژی گزینه ای بسیار آسان برای شروع سرمایه گذاری در بازار است. البته به عنوان یک تریدر توصیه می کنیم از سایر روش های دیگر غافل نمانید.

3- کپی تریدینگ به چه میزان سودآور است؟

انتخاب این روش گزینه ای پرسود برای افراد تازه کار محسوب می شود. اگر با سرمایه خوبی به بازار وارد شوید، می توانید به راحتی از این استراتژی بهره مند شوید.

4- تا چه زمانی می توان از Copy Trading استفاده کرد؟

استفاده از این استراتژی همواره به انتخاب خود سرمایه گذار بستگی دارد، ولی پیشنهاد می شود پس از کسب دانش و تجربه عمل ترید را خود شخص انجام دهد.

5- آیا استفاده از کپی تریدینگ سود تضمینی دارد؟

خیر، سودرسانی با استفاده از این کار تضمینی نیست؛ زیرا بسیاری از تریدرهای حرفه ای نیز ممکن است دچار خطا شوند.

ادامه مطلب
DAO
سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) چیست و...

دنیای ارز دیجیتال و فناوری بلاک چین، همیشه سورپرایزهای خودشان را دارند و دائماً در حال ارائه ی خدمات نوآورانه هستند و همین امر باعث محبوبی روز افزون آن ها شده است. Dao  یا همان سازمان خودکار غیرمتمرکز، یکی از همین فناوری های جدید و نوآورانه ی بلاک چین است. همه ی فعالان حوزه ی ارز دیجیتال حتماً برای یک بار هم اسم سازمان خودگردان غیرمتمرکز را شنیده اند اما از موجودیت و عملکرد آن اطلاعی ندارند. اگر شما هم جزو این دسته از افراد هستید؛ با ما همراه باشید تا با این سازمان بیش تر آشنا شوید.

سازمان خودگردان غیرمتمرکز یا DAO

تمرکز زدایی و ارائه ی نوآوری، یکی از اهداف شکل گیری بلاک چین و ارزهای دیجیتال است. بر همین اساس، پس از گذشت چند سال از فعالیت بلاک چین، سازمان های جدیدی با استفاده از این تکنولوژی به وجود آمده اند که به آن ها سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) گفته می شود. قبل از هر چیزی بهتر است با ماهیت سازمان غیرمتمرکز و وجه تمایز آن با یک سازمان متمرکز آشنا شوید.

منظور از سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) چیست؟

ساختار ویژه ی سازمان های غیرمتمرکز یکی از ویژگی های آن ها به شمار می آید. سازمان های متمرکز دارای چارچوب مشخصی هستند که اصل سلسله مراتبی و طبقه بندی شده با یک رهبری واحد، در آن اجرا می شود. سازمان های متمرکز عقیده دارند که وجود سلسله مراتب و یک رهبر، سازمانی نظام مندتر و منظم تر را می سازد. اما برخی دیگر با این نظر مخالف هستند و همین باعث شده است تا سازمان های غیرمتمرکز درمقابل سازمان های متمرکز قرار بگیرند.

یک سازمان غیرمتمرکز به جای تمرکز بر یک فرد به عنوان رهبر و مدیر در رأس سازمان، این وظیفه را در بین اعضای تیم پخش می کند. برای درک بهتر، تصور کنید که در یک مجموعه هیچ مدیری نمی تواند به تنهایی برای شرکت تصمیم بگیرد و همه ی اعضا از حق رأی مساوی برخوردار هستند. ممکن است در نگاه اول، این ویژگی خیالی به نظر برسد اما سازمان های غیرمتمرکز دقیقاً به همین خاطر به وجود آمده اند. یکی از ویژگی های ارزهای دیجیتال، غیرمتمرکز بودن آن ها است و بسیاری از این رمزارزها نیز توسط سازمان های غیرمتمرکز ساخته می شوند. Dao یکی از اولین و بزرگ ترین مثال ها برای یک سازمان خودگردان غیرمتمرکز است. در ادامه بیش تر با این سازمان آشنا خواهید شد.

DAO  چیست؟

سازمان خودگردان غیرمتمرکز

DAO یک سازمان غیرمتمرکز می باشد که به صورت یک شرکت خود مختار طراحی شده است. DAO که مخفف عبارت «Decentralized Autonomous Organization» است، یک سازمان فیزیکی نیست؛ بلکه در فضای آنلاین فعالیت می کند و اعضای آن در نقاط مختلف جهان حضور دارند. این سازمان با هدف برطرف کردن مشکلات سازمانی، مانند تعیین سیاست درست و حل اختلافات در تصمیم گیری به وجود آمده است. نکته ی مهمی که درباره ی این سازمان باید بدانید، انجام شدن کد نویسی آن، توسط یک سازمان غیر متمرکز است که منجر به وجود آمدن یک مکانیزم هدایت و کنترل در شبکه می شود.

درواقع، دائوها قراردادهای هوشمندی هستند که در آن تمام فعالیت ها و ارتباطات افراد سازمان، توسط یک پروتکل خودکار و متن باز کنترل می شود. DAOها سیستم مدیریتی مخصوصی دارند که فعالیت اعضای سازمان در آن ثبت می شود؛ همین امر نیز باعث تلاش اعضای آن برای ارائه ی بهترین عملکرد شده است.

تاریخچه DAO

دائو برای اولین بار توسط Slock.it بر روی بلاک چین اتریوم و با هدف تأمین سرمایه ی پروژه ی ارز دیجیتال خلق شد. ماجرا از این قرار است که سه توسعه دهنده از یک تیم استارتاپی، تصمیم گرفتند یک شرکت سرمایه گذاری غیرمتمرکز را تأسیس کنند. بنابراین، اعضای این تیم کدهای شرکت خود را نوشته و با نام The DAO شروع به فعالیت و جذب سرمایه کردند. طولی نکشید که این تیم توانست به یک پروژه ی موفق در این زمینه تبدیل شده و بیش از 150 میلیون دلار سرمایه ی اولیه را جذب کند.

یکی از مزایای The DAO، متن باز بودن پروژه بود که هرکسی می توانست در آن شرکت کند اما همین موضوع نیز باعث نابودی پروژه ی The DAO شد. پس از معرفی این پروژه توسط تیم توسعه دهنده، متخصصان بلاک چین در مورد باگ هایی که در کد آن وجود داشت، به سرمایه گذاران هشدار دادند اما دقیقاً زمانی که تیم توسعه دهنده در حال دی باگ کردن پروژه بود، یک هکر از فرصت استفاده کرد و باعث نابودی آن شد. این هکر توانست آسیب بزرگی به شبکه وارد کرده و مقدار زیادی از سرمایه ی جمع شده را از آن خود کند. البته، اعضای پروژه به سرعت جلوی خروج سرمایه از پلتفرم را گرفتند اما تا آن زمان، بیش از پنجاه میلیون دلار از شبکه خارج شده بود.

این اتفاق در سال‎های ابتدایی فعالیت اتریوم رخ داد و از آن جایی که پروژه ی The DAO بر روی بلاک چین اتریوم تأسیس شده بود، تأثیر مخربی بر روی این بلاک چین و رمز ارزهای آن گذاشت. شکست پروژه ی The DAO باعث شد تا اتریوم یک هاردفورک برای جبران خسارت وارد شده به سرمایه گذاران برگزار کند اما از آن جایی که برخی اعضای جامعه ی اتریوم با برگزاری هاردفورک مخالف بودند، زنجیره ی بلوکی اتریوم به دو شاخه ی اتریوم و اتریوم کلاسیک تبدیل شد.

DAO چگونه کار می کند؟

یکی از سوالات پرتکرار در مورد دائو این است که دائو چگونه کار می کند و اعضای این سازمان چگونه و بر چه اساسی آن را اداره می کنند؟ همان طور که می دانید،dao  برای فعالیت خود از قراردادهای هوشمند، بلاک چین و توکن های خاص استفاده می کند. این خلاقیت در اداره ی سازمان باعث شده است تا هزینه های سازمان به طرز چشم گیری کاهش یافته و تصمیم گیری ها منصفانه باشد؛ اما همه این ها چگونه اتفاق می افتد؟

dao

New user: کاربر جدید

Register: ثبت نام

Purchase vote: خرید حق رأی

See proposal: دیده شدن پروپوزال

Vote: رأی گیری

Submit proposal: ارسال پروپوزال

Valid proposal: تأیید پروپوزال

Activate: فعال شدن رأی گیری

Payment: پرداخت

Quorum: رسیدن رأی به حد نصاب

افراد داخل دائوها، برای اینکه بتوانند در تصمیم گیری ها شرکت کرده و از موفقیت های سازمان سود ببرند، بایستی قبل از هر چیزی در آن عضو شوند. عضو شدن در دائو با سرمایه گذاری در این پلتفرم اتفاق می افتد. هر پروژه ی دائو یک توکن حاکمیتی یا بومی دارد و کسانی که با خرید این توکن ها در این پلتفرم سرمایه گذاری می کنند، می توانند در تصمیمات این سازمان خودگردان مشارکت داشته باشند. البته، در اغلب اوقات، این مرحله قبل از آغاز فعالیت یک dao انجام می گیرد.

پس از اتمام مرحله ی اولیه ی سرمایه گذاری در دائو، هر شخص با توجه به مقدار توکن خریداری شده ی خود و بر اساس قوانین از پیش تعیین شده، می تواند در رأی گیری ها شرکت کند. البته، با اینکه همه ی افراد در دائو حق رأی دارند اما کسانی که توکن بومی بیش تری دارند، از حق رأی بیش تری نیز برخوردار هستند. سرمایه گذاران سازمان خودگردان غیرمتمرکز، می توانند پیشنهادات جدید را مطرح کرده و در رأی گیری ها شرکت کنند؛ اما لازمه ی آن مصرف کردن مقدار مشخصی از توکن ها است. همین امر باعث می شود اعضای سازمان دائو، قبل از ارائه ی هر پیشنهادی و یا نظر دادن در مورد تصمیم گیری ها، به خوبی آن را ارزیابی کنند و در طرح های نامناسب شرکت نکنند.

پروپوزال ها بخش دیگری را از سازمان خودکار غیرمتمرکز تشکیل می دهند. کاربرانی که پیشنهادی برای بهبود عملکرد دائو داشته باشند، می توانند این پروپوزال را در شبکه ثبت کرده و از دیگر اعضای آن نظر بخواهند. اعضای دائو با استفاده از توکن های بومی خود می توانند در این نظرسنجی ها شرکت کرده و رأی خود را اعلام کنند. در صورتی که اکثر اعضای آن به یک پروپوزال رأی مثبت بدهند، آن ایده در دائو اجرا خواهد شد.

ویژگی های اصلی سازمان خودگردان غیرمتمرکز

در کل، هر شبکه ی غیرمتمرکز خودکار سه ویژگی دارد:

  • استفاده از قراردادهای هوشمند
  • داشتن توکن بومی
  • امکان ثبت پروپوزال در دائو

معروف ترین پروژه‎ های DAO کدامند؟

طبق توضیحات قبلی، افزایش روز افزون این فناوری باعث شده است تا DAOهای جدیدی فعالیت خود را شروع کنند. برخی از این دائوها نسبت به بقیه شناخته شده تر هستند. در ادامه به معرفی چند مورد از DAOهای مشهور پرداخته خواهد شد.

  • میکر دائو (MakerDAO)

میکر دائو یکی از DAOهای معروفی است که به عنوان یک پلتفرم وام دهی ارز دیجیتال فعالیت می کند. این پلتفرم وام دهی در مقایسه با سایر پلتفرم ها از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار است. میکر دائو، دو توکن مخصوص دارد؛ توکن دای که یک استیبل کوین است و توکن میکر که به عنوان توکن بومی این پلتفرم معرفی شده است.

  • گیت کوین (Gitcoin)

گیت کوین یک دائوی معروف در زمینه ی اپلیکیشن است که از توسعه دهندگان اپلیکیشن های متن باز حمایت می کند. توکن بومی این دائو، gtc  است. کاربران این سازمان می توانند با این توکن بر روی پروژه های دلخواه خود سرمایه گذاری کنند.

  • یونی سواپ (Uniswap)

یونی سواپ بزرگ ترین صرافی غیرمتمرکز در بلاک چین اتریوم است. این پلتفرم در سال 2020 توکن بومی خود به نام uni را عرضه کرد. کاربران و سرمایه گذاران یونی سواپ می توانند با خرید این توکن ها در تصمیم گیری های این صرافی شرکت کرده و رأی خود را اعلام کنند.

سخن پایانی

در این مقاله سعی شده است سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) و طرز کار آن معرفی شود. دائوها یکی از پروژه های دنیای بلاک چین و ارزهای دیجیتال هستند که با هدف تغییر در سیستم های مدیریتی قدیمی در سازمان ها ایجاد شده اند. با توضیحات ارائه شده، این احتمال وجود دارد که در آینده ای نه چندان دور، تمامی شرکت ها و سیستم های اداری متمرکز، با دائوها جایگزین شوند؛ اما به نظر شما آیا ممکن است روزی شاهد این اتفاق باشیم؟

ادامه مطلب
double-spending
دوبار خرج کردن (Double Spend) در...

در دنیای امروزی، علم و تکنولوژی با سرعت زیادی در حال پیشرفت است و صنایع زیادی سعی دارند همگام با آن پیشرفت کنند. یکی از صنایعی که افراد زیادی سعی در دیجیتالی کردن آن داشته اند، صنعت وجه نقد و معاملات است. در طول سالیان گذشته، پروژه های زیادی با هدف دیجیتالی کردن پول شروع به فعالیت کردند اما اغلب این پروژه ها با شکست مواجه شدند. دلیل اصلی شکست پروژه های پول دیجیتال، عدم توانایی از جلوگیری دوبار خرج کردن بوده است. نهایتاً پروژه ی بیت کوین با حل این مشکل توانست ارز دیجیتال را در دنیای کنونی راه اندازی کند. 

دوبار خرج کردن چیست؟ (Double Spend)

دوبار خرج کردن یا همان دابل اسپندینگ، با توجه به اسم آن، یک پول را دومرتبه خرج کردن است. آیا این اتفاق ممکن است رخ دهد؟ در فضای آنلاین بله! به این مثال توجه کنید: در دنیای واقعی، زمانی که وارد یک فروشگاه می شوید و خریدی انجام می دهید، از پول نقد یا کارت اعتباری استفاده می کنید. زمانی که از پول نقد برای پرداخت هزینه ها استفاده می کنید، به هیچ عنوان نمی توانید آن پول را مجدداً خرج کنید. درصورت استفاده از کارت اعتباری برای پرداخت هزینه ها نیز بانک یا موسسه ی مالی، اطمینان یک تراکنش موفق را به فروشنده می دهد و پس از تأیید پرداخت، کالای موردنظر را در اختیار شما قرار می دهد. اما بیت کوین یک پول فیزیکی نیست و یک نفر می تواند با کپی کردن آن، مجدداً آن را خرج کند. اما چگونه؟  

چگونه بیت کوین را دوبار خرج کنیم؟

سه روش معمول برای دوبار خرج کردن بیت کوین عبارتند از:

حمله ی 51درصد

انواع دوبار خرج کردن (Double Spend)

یکی از روش های معمول دوبار خرج کردن بیت کوین، به دست گرفتن 51درصد از قدرت هش شبکه است. زمانی که فردی بتواند با استفاده از امکانات ماینینگ، 51درصد از هش شبکه ی ارز دیجیتال را به دست بگیرد، قادر خواهد بود تا ترتیب تراکنش ها را حذف و یا اصلاح کند و رمزارز را دوباره خرج کند. با توجه به اینکه قدرت هش شبکه ی بیت کوین بسیار بالا است، برای به دست گرفتن این درصد از هش شبکه، قدرت سخت افزاری بسیار بالایی موردنیاز است و حتی فارم های ماینینگ نیز قادر به مدیریت آن نیستند. 

حمله ی ریس (Race attack)

دوبار خرج کردن در ارزهای دیجیتال

زمانی که دو تراکنش متناقص با استفاده از یک دارایی به صورت متوالی ثبت شود، تنها یکی از آن تراکنش ها توسط شبکه تأیید خواهد شد. در این روش، شخص متقلب دو تراکنش در شبکه ثبت می کند که یکی انتقال بیت کوین به حساب گیرنده و دیگری به والت خودش است اما با این تفاوت که برای تراکنش دوم، میزان کارمزد بالاتری درنظر گرفته می شود تا زودتر توسط ماینرهای شبکه تأیید شده و درخواست دیگر باطل شود. البته، برای اجرای این ترفند به گیرنده ای نیاز دارید تا تراکنش تأیید نشده را به عنوان پرداخت بپذیرد. 

حمله ی فینی (Finney attack)

انواع حملات دوبار خرج کردن (Double Spend)

در این روش، فرد متقلب یک تراکنش را در بلاک استخراج شده توسط سیستم استخراج خود قرار می دهد اما آن را به شبکه ارسال نمی کند. سپس ارز دیجیتال موردنظر را در معامله ی دیگری خرج کرده و نتایج تراکنش استخراج شده را در شبکه منتشر می کند. این نوع از حملات، به همکاری یک ماینر نیاز دارد اما اجرای این ترفند، همانند ترفند ریس، به گیرنده ای نیاز دارد تا تراکنش تأیید نشده را به عنوان پراخت قبول کرده و منتظر دریافت تأیید تراکنش نباشد. 

بیت کوین چگونه مشکل دوبار خرج کردن را حل کرده است؟ 

بیت کوین با استفاده از یک مکانیزم تأیید تراکنش و ثبت دارایی در دفتر کل بلاک چین، مشکل دوبار خرج کردن را حل کرده است. این راه حل تقریباً مشابه سیستم مؤسسات مالی و معامله ی پول سنتی است.  برای درک ساده ، این موضوع را با یک مثال توضیح می دهیم. تصور کنید که هزینه ی یک محصول یا خدمات را به وسیله ی بیت کوین پرداخت کرده و به حساب فروشنده ارسال می کنید. حال دوباره قصد دارید تا آن بیت کوین را برای فرد دیگری ارسال کنید. در این شرایط، هر دو تراکنش شما به بلاک چین ارسال شده و وارد استخرهای استخراج بلاک می شود. این دو تراکنش به ترتیب در بلاک های استخراج قرار می گیرند و در ابتدا تراکنش اول شما تأیید شده و در بلاک بعدی قرار می گیرد. پس از تأیید تراکنش اول و جابه جایی بیت کوین به حساب دیگر، تراکنش دوم شما توسط ماینرها غیرمعتبر شناخته شده و از شبکه خارج می شود. اگر دو تراکنش به صورت همزمان در بلاک چین بیت کوین ثبت شود، چه اتفاقی رخ می دهد؟

یکی از مکانیزم های تأیید تراکنش در شبکه ی بیت کوین، به حد نصاب رسیدن تعداد تأیید تراکنش ها است. به این صورت، تراکنشی که بیش ترین تأیید را دریافت کرده باشد، در شبکه ثبت و انجام می شود. تعداد تأییدهای لازم برای انجام تراکنش، شش تأیید از سوی ماینرها است. به همین خاطر، این شبکه اعلام کرده است تا گیرنده ها حداقل تا دریافت شش تأیید منتظر باشند تا از انجام تراکنش خود مطمئن شده و از ریسک دوبار خرج کردن بیت کوین جلوگیری کنند.

رویکردهای مقابله با حملات دوبار خرج کردن رمزارزها

1- رویکرد متمرکز در مقابله با دوبار خرج کردن

متمرکز کردن ثبت و تأیید تراکنش های ارز دیجیتال، خطر دوبار خرج کردن در معاملات بازراهای ارز دیجیتال را کاهش می دهد. در این مکانیسم، با پیاده سازی برنامه ی شخص ثالث مرکزی و مورداعتماد برای تأیید تراکنش ها انجام می شود. یک مثال خوب در این مورد، سیستم پول دیجیتال دیوید چوم می باشد که از الگوی تراکنشات وجوه نقد الگوبرداری شده است و همانند سیستم های مالی بانکی، از امضاهای کور استفاده می کند. این الگو امکان تبادل ناشناس و همتا به همتا را برای کاربران میسّر می کند. 

2- رویکرد غیرمتمرکز برای مقابله با Double Spend

بیت کوین یک ارز غیرمتمرکز است و کاربران به مرجع اعتبارسنجی تراکنشات دسترسی ندارند. به همین خاطر، شبکه ی بیت کوین از مکانیسم های جمعی برای حل این مشکل استفاده می کند تا تراکنش های انجام شده را تأیید کند. این مکانیسم اجماع که با عنوان اثبات کار شناخته می شود، هر گره شرکت کننده در تراکنش را تأیید می کند.

سخن پایانی

در این مقاله با دوبار خرج کردن بیت کوین یا Double Spend آشنا شدید. همچنین انواع روش های خرج کردن دوباره ی ارز دیجیتال و رویکرد بلاک چین بیت کوین را در مقابله با این خدمات به شما توضیح دادیم. با توجه به مقاله، شبکه ی بیت کوین از دوبار خرج شدن ارز دیجیتال در شبکه ی خود جلوگیری کرده و قول یک تراکنش امن را به کاربران خود می دهد. به نظر شما با وجود این مکانیزم های پیشرفته، باز هم امکان Double Spend ارز دیجیتال وجود دارد؟

ادامه مطلب
IDO
عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز (IDO) چیست؟

عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز (IDO) یکی از روش های نوین جذب سرمایه به کمک صرافی های غیرمتمرکز است که مسیر جدیدی را جهت برای جمع آوری سرمایه در فضای بازار ارزهای دیجیتال باز می کند.

مقدمه

اساساً جذب سرمایه یکی از بزرگ ترین چالش هایی است که استارت آپهای حوزه بلاک چین با آن روبه رو هستند. باوجوداینکه در چند سال اخیر روش های گوناگونی جهت جذب سرمایه معرفی شده اند، کماکان چالش های بسیاری در این خصوص وجود دارد. ازاین رو، کارشناسان به دنبال ابداع روش های جدیدی هستند تا بتوانند با تکیه بر آنها، فرایند جذب سرمایه پروژه های بلاک چینی را آسان تر کنند.

پیش ازاین، کاربرانی که قصد سرمایه گذاری بر روی پروژه های ارز دیجیتال را داشتند، بالاجبار بایستی ریسک بزرگی را می پذیرفتند؛ چراکه این امکان وجود داشت تا با شکست آن پروژه و بروز برخی مشکلات، کلیه سرمایه آنها نیز نابود شود. درواقع این موضوع باعث شده بود تا تعداد کاربرانی که بر روی پروژه های ارز دیجیتال سرمایه گذاری می کردند، به شدت کم شود. 

اما امروزه روش های نوین سرمایه گذاری که روزبه روز نیز به تعداد آن ها افزوده می شود باعث شده تا سرمایه گذاری در پروژه های بلاک چینی به مراتب آسان تر شود. دراین بین ازجمله روش هایی که جهت جذب سرمایه گذاران پروژه های بلاک چینی ابداع شده و این روزها به شدت نیز محبوب گشته است، عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز (IDO) است.

ازاین رو، در این مطلب قصد داریم تا به بررسی مفهوم IDO ها پرداخته، مزایا و معایب آنها را مشاهده کنیم و در آخر نیز چند مورد از برترین IDO های بازار رمز ارزها را معرفی کنیم.

عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز یا Initial Dex Offering

عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز

IDO یا عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز (Initial Dex Offering) روشی است جهت جمع آوری کمک های مالی که طی آن، توکن ها به وسیله مبادله نقدینگی در یک صرافی غیرمتمرکز، صادر می شوند. در حقیقت فرایند تبادل نقدینگی غیرمتمرکز، نوعی مبادله رمز ارز متکی بر استخرهای نقدینگی است که تریدرها می توانند به وسیله آن، اقدام به تبادل توکن ها کنند.

به بیان دیگر، عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز نوع جدیدی از فرایندهای تأمین مالی جمعی و غیرمتمرکز است که راه جدیدی را جهت جمع آوری کمک های مالی در فضای ارزهای دیجیتال فراهم می سازد. از طرفی، اکثریت استخرهای نقدینگی، دارای جفت ارزهای معاملاتی (شامل یک رمز ارز و یک استیبل کوین هستند؛ مثل جفت ارز USDT / BTC) هستند و تریدرها می توانند طبق شرایط بازار، میان رمز ارز مدنظر خود و یک استیبل کوین (عموماً تتر)، تبادل کنند. 

البته ازآنجاکه نوسانات استیبل کوین ها بسیارکم است، این خصوصیات امکان مناسبی را در اختیار تریدرها قرار می دهد تا در مقابل نوسانات بازار، از سرمایه خود محافظت کنند. نتیجتاً اینکه، یک عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز، استارت آپ ها و پروژه های مختلف بلاک چینی را قادر می سازد تا اقدام به صدور یک ارز دیجیتال کرده و به سرعت به نقدینگی مدنظر خود دست پیدا کنند.

به صورت کلی، IDO ها جانشین لایق دیگر مدل های جمع آوری سرمایه نقدی (مثل عرضه اولیه کوین (ICO)، عرضه توکن های امنیتی (STO) و عرضه اولیه صرافی (IEO)) برای پروژه های ارزهای دیجیتال هستند که با ارائه نقدینگی بهتر و سریع تر، یک انتخاب مناسب برای پروژه های جدید و استارت آپ هایی به حساب می آیند که تمایل دارند تا توکن های خود را به بازار عرضه کنند.

همچنین، برخلاف دیگر روش های جمع آوری نقدینگی، IDO راهی عادلانه جهت راه اندازی یک پروژه جدید ارز دیجیتال است که اساساً از pre-mining یا پیش استخراج ها (سیستم های انتشاری که بنیان گذاران پروژه را به اعضای جامعه ترجیح می دهد) اجتناب می کنند.

علت اهمیت وجود عرضه اولیه صرافی های غیرمتمرکز

زمانی که ICO ها و فرایند جذب سرمایه از طریق فروش توکن ها در سال ۲۰۱۷ رواج پیدا کرد، برآوردها بر این بود که با جمع آوری رقمی نزدیک به پنج میلیارد دلار تا پایان آن سال، اغلب پروژه ها به دنبال این بودند تا از این طریق، مشکلات تأمین سرمایه خود را برطرف کنند. 

این در حالی است که بسیاری از پروژه ها، جزء پروژه های موفق در این زمینه بودند و بسیاری نیز در این خصوص با شکست روبرو شدند. ازاین رو، این موضوع یک حقیقت است که ICO ها اساساً با مشکلاتی روبرو هستند. به عنوان نمونه، ICO ها متمرکز بوده (با دخالت اشخاص ثالث همراه هستند) و شدیداً آسیب پذیر هستند (در مقابل سرقت دارایی ها، خطاهای انسانی و عدم رعایت حریم خصوصی کاربران، آسیب پذیر هستند).

حال با توجه به ماهیت غیرمتمرکزی که  IDO ها دارند، این مدل نوین از جذب سرمایه، تلاش دارد تا مشکلات ICO ها را برطرف کرده و همچنین امکانات جدیدی را نیز به این فرایند تأمین سرمایه بیفزاید. در حقیقت به وسیله فرایند تأمین سرمایه از طریق عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز، استارت آپ ها و پروژه های بلاک چینی قادر خواهند بود تا رمز ارز خود را بدون دخالت هرگونه شخص ثالث، منتشر کرده و از طرفی از مواجهه با هرگونه مشکلی مربوط به هکرها و خطاهای انسانی نیز در امان باشند.

تفاوت میان عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز (IDO) و ICO 

عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز

اساساً در فرایند عرضه اولیه کوین، صادرکنندگان یک توکن، تمامی مسئولیت ها موجود را بر عهده دارند. اما در مقابل، در یک عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز، عرضه توکن به وسیله یک DEX انجام می گیرد. درواقع IDO ها ترکیبی از ICO و IEO هستند؛ با این تفاوت که در  IDO ها، به جای یک صرافی ارز دیجیتال متمرکز، عرضه توکن به وسیله یک صرافی غیرمتمرکز انجام می شود.

تفاوت میان  IDO و STO

در خصوص عرضه توکن اوراق بهادار یا STO نیز، قرارداد سرمایه گذاری، به وسیله توکن اوراق بهادار است که پشتیبانی می شود. درواقع این نوع از عرضه با مقررات دولتی مطابقت خواهد داشت؛ این در حالی است که برای IDO ها هنوز مقرراتی تنظیم نشده است.

تفاوت میان  IDO و IEO

IEO و IDO از بسیاری از جهات مشابه یکدیگر هستند و حتی می توانیم IDO ها را نوع جدیدی از IEO بنامیم. اساساً در هردوی این روش های تأمین سرمایه، سازمان ها قادر هستند تا مستقیماً توکن ها را با خود سرمایه گذاران یا معامله گران تبادل کنند. این در حالی است که با توجه به ماهیت مستقل و غیرمتمرکز IDO ها، کارمزدی به صرافی پرداخت نخواهد شد.

همچنین IDO ها توانسته اند تا برخی از مشکلات IEO ها را برطرف سازند که ازجمله آنها این است که در اکثر فرایندهای عرضه اولیه صرافی متمرکز، صادرکنندگان توکن اجازه ثبت توکن خود در دیگر صرافی ها را نخواهند داشت. از طرفی، در IEO ها، صادرکنندگان توکن بایستی جهت قرار گرفتن توکن خود در صرافی متمرکز، مقدار قابل توجهی از توکن های صادرشده را به خود آن صرافی پرداخت کنند.

مزایای عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز

اساساً در IDO ها لازم نیست تا مستقیماً با یک پروژه سروکار داشته باشید و به قراردادهای هوشمند آنها اعتماد کنید. در حقیقت یک پلتفرم IDO قابل اعتماد، قادر است تا چندین فروش موفق را تکمیل کند. علاوه بر این، اکثر IDO ها مقداری از سرمایه های جمع آوری شده در استخرهای نقدینگی را جهت ایجاد بازار نقدینگی پس از فروش قفل می کنند که این کار به کاهش نوسانات آن رمز ارز کمک شایانی می کند.

جدا از این، جهت شرکت در IDO ها نیازی به هیچ گونه ثبت نام نخواهد بود. درواقع جهت شرکت در IDO، تنها به یک کیف پول ارز دیجیتال و مقداری رمز ارز در آن نیاز خواهید داشت. همچنین نیازی نیست تا هیچ گونه اطلاعات هویتی از خود را به صرافی تحویل دهید. نتیجتاً این ویژگی IDO ها باعث می شود تا استفاده از آنها برای تمامی کاربران ممکن باشد.

علاوه بر این، IDO ها برای پروژه های اقتصادی نیز فوق العاده گزینه مناسبی به حساب می آیند. معمولاً برای یک پروژه کوچک و کمتر شناخته شده، عرضه توکن از طریق یک DEX، به نسبت یک صرافی متمرکز و بزرگ، فرایندی آسان تر و ارزان تر به حساب می آید. ضمناً  IDO ها اغلب اقداماتی دارند که با نهنگ های بازار مقابله می کنند. درواقع این موضوع بدین معنی است که هیچ سرمایه گذاری به تنهایی قادر نخواهد بود تا در IDO ها اقدام به خرید حجم بالایی از توکن ها کند.

ایراد اصلی IDO ها

به طور کلی، یکی از معایبی که در خصوص IDO ها وجود دارد، عدم وجود اقدامات مربوط به احراز هویت (KYC) و مبارزه با پول شویی (AML) است که عرصه را برای کلاه برداری و اقدامات غیرقانونی فراهم می سازد.

نحوه کارکرد عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز

فرایند عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز (IDO) جهت تسهیل فروش توکن های پروژه مدنظر خود، از یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) استفاده می کند. در حقیقت یک پروژه ارز دیجیتال توکن های خود را در اختیار DEX قرار داده، کاربران وجوه خود را از طریق پلتفرم آن صرافی سپرده گذاری کرده و صرافی نیز توزیع و انتقال نهایی را تکمیل می کند. اساساً تمامی این فرایندها به صورت خودکار انجام گرفته و به وسیله قراردادهای هوشمند بر روی بلاک چین ثبت می شوند.

به طور کلی، مقررات و مراحل یک IDO به صرافی غیرمتمرکزی که مجری این عرضه است بستگی خواهد داشت. اما به طورکلی نحوه کارکرد اکثریت IDO ها مشابه با یکدیگر است. ازاین رو، در ادامه قصد داریم تا نحوه کارکرد این فرایند تأمین مالی را توضیح دهیم. 

اساساً بعد از یک بررسی، پروژه جهت اجرای یک IDO بر روی یک DEX پذیرفته خواهد شد. درواقع در یک IDO، صرافی ها قسمتی از توکن ها را باقیمتی ثابت عرضه کرده و کاربران درازای این توکن ها، وجوه خود را در صرافی قفل خواهند کرد و بعدها توکن های قفل شده خود را طی رویداد تولید توکن (TGE) دریافت می کنند. 

به طور کلی، معمولاً یک فهرست انتظار از سرمایه گذاران وجود خواهد داشت. از طرفی، برخی از وجوه جمع آوری شده جهت ایجاد یک استخر نقدینگی، از طریق توکن های خود پروژه خواهد بود. همچنین مابقی بودجه نیز در اختیار تیم آن پروژه ارز دیجیتال قرار خواهد گرفت.

نحوه شرکت در عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز

به طور کلی جهت برای ورود به یک IDO، به یک کیف پول ارز دیجیتال مثل متامسک (MetaMask) نیاز دارید تا به وسیله آن بتوانید به اپلیکیشن های کاربردی متصل شوید. از طرفی جهت خرید توکن ها و پرداخت کارمزد تراکنش ها نیز به مقداری ارز دیجیتال نیاز خواهید داشت. از طرفی بعدازاینکه کیف پول خود را آماده کردید، باید به IDO DApp  متصل شوید.

اساساً دستورالعمل های خاصی در خصوص نحوه قفل کردن وجوه خود برای فرایند تولید توکن به شما داده می شود. در اینجا بایستی اطمینان حاصل کنید که وجوه کافی برای پرداخت کارمزد تراکنش های خود رادارید. در اغلب موارد، بعد از اتمام دوره قفل شدن، توکن ها به کیف پول شما منتقل خواهند شد. بااین وجود، برخی از IDO ها ممکن است توکن های جدید شمارا برای مدت معینی قفل کنند.

نکات ضروری جهت شرکت در عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز

به طور کلی، اطلاع از نکات مهم جهت سرمایه گذاری در IDO ها باعث خواهد شد تا احتمال مواجه شدن با پروژه های کلاه برداری به شدت کاهش پیداکرده و سرمایه گذاران بتوانند به اهداف موردنظر خود دست یابند. اولین نکته این است که حتماً باید از لینک معتبر جهت دنبال کردن یک رویداد IDO استفاده کنید. 

معمولاً درزمانی که پروژه های معتبر و بزرگ در حال عرضه اولیه توکن های خود هستند، کلاه برداران بیکار نخواهند بود و به ایجاد لینک های جعلی می پردازند تا سرمایه کاربران را تصاحب کنند.

کاربران با کلیک روی لینک های جعلی که در شبکه های اجتماعی و پلتفرم های مختلف انتشاریافته اند، به پرداخت رمز ارزها می پردازند؛ درحالی که سرمایه کاربران به صورت مستقیم به حساب کلاه برداران ناشناس واریز می شود. متأسفانه در این موارد امکان ردیابی کلاه برداران نیز وجود نخواهد داشت و تنها کاری که برای جلوگیری از این مشکل می توان انجام داد، این است که از صحیح بودن آدرس صفحه صرافی ها اطمینان حاصل کرد.

اما درباره اینکه متداول ترین روش کلاه برداری IDO چیست، باید بدانید که در حال حاضر فروش توکن ها در صرافی های جعلی یکی از رایج ترین روش های کلاه برداری IDO به شمار می رود.

در حقیقت بسیاری از کلاه برداران با ایجاد صرافی های جعلی به فروش توکن های پروژه های معتبر باقیمت بسیار پایین می پردازند که همین سبب می شود بسیاری از افراد برای خرید آن ها ترغیب شوند. برای سرمایه گذاری در IDO و خرید توکن های معتبر مهم ترین کاری که باید انجام دهید این است که به صرافی های غیرمتمرکز معتبر مراجعه کنید. 

صرافی هایی که به تازگی تأسیس شده اند و شناخت کافی درباره آن ها وجود ندارد به هیچ وجه گزینه مناسبی برای سرمایه گذاری نیستند؛ به همین دلیل باید از خرید توکن در آن ها به شدت خودداری کرد.

جهت شرکت در IDO ها، شرایط و قوانینی را که درباره آن وجود دارد که  باید به خوبی آنها را مطالعه کنید؛ چراکه هرکدام از توکن ها تحت شرایط خاصی ارائه می شوند که ممکن است گزینه مناسبی به شمار نروند.

برای مثال در برخی پروژه ها توکن ها طی یک مدت زمان خاص قابل خریدوفروش نخواهند بود که همین سبب خواب سرمایه می شود و برای افرادی که به دنبال سرمایه گذاری کوتاه مدت هستند، مناسب نخواهد بود.

در پروژه های بلاک چینی مالکان پروژه می توانند به ایجاد هرگونه قوانین دلخواه درباره توکن های خود بپردازند. متأسفانه بسیاری از افراد با اطلاع نداشتن از این موضوع با ضررهای چشمگیری مواجه می شوند و در برخی موارد مجبور می شوند توکن های خریداری شده را با مبلغ بسیار کمتر بفروشند. 

برای سرمایه گذاری در IDO باید به یکی از مهم ترین نقل قول هایی که در میان سرمایه گذاران مشهور است توجه داشته باشید. سرمایه گذاران در حوزه های مختلف بر این باورند که باید تنها مبلغی را سرمایه گذاری کرد که امکان از دست دادن آن را به طور کامل داشت. 

در حوزه بلاک چین نیز دقیقاً به همین صورت است و تمام سرمایه گذاران که به خرید توکن در عرضه اولیه می پردازند، در معرض ریسک قرار خواهند داشت؛ تا جایی که ممکن است تمامی سرمایه خود را از دست دهند.

لانچ پدهای ارز دیجیتال؛ برترین پلتفرم های اجرای IDO

تعداد زیادی DEX در بلاک چین های مختلف وجود دارد که خدمات IDO را ارائه می دهند. یک راه ساده برای جستجوی آنها از طریق فهرست CoinGecko از کوین های برتر لانچ پد بر اساس سرمایه بازار است. هر صرافی غیرمتمرکزی که دارای کوین مخصوص به خود باشد، که تقریباً همه آنها هستند، در فهرست موجود است.

هم اکنون چندین پروژه در حال آزمایش IDO ها هستند و برخی پروژه ها نیز پروتکل خود را تکمیل کرده اند.

بایننس اسمارت چین پد (BSCpad)

BSCpad 

این شبکه به عنوان اولین پلتفرم IDO در شبکه بایننس اسمارت چین شناخته می شود. بسیاری از توکن های عرضه شده در شبکه بایننس اسمارت چین از این پلتفرم استفاده می کنند. میزان سودآوری این پروژه ها به صورت میانگین هفت برابر بوده است. برای شرکت در عرضه اولیه های این شبکه عمدتاً باید از توکن BUSD استفاده کرد.

داک استارتر (DuckStarter)

داک استارتر (DuckStarter)

داک استارتر یکی دیگر از لانچ پدهای معروف است که از شبکه های اتریوم و بایننس اسمارت چین پشتیبانی می کند. مشارکت در IDO های داک استارتر هم نیازمند سهام گذاری توکن DUCK و طی کردن مراحل احراز هویت است. علاوه بر این، سرمایه گذاران باید خود پروژه و همچنین DuckDAO را در توییتر و تلگرام دنبال کنند، برای یک پست به خصوص نظر بگذارند و درنهایت در هنگام اجرای IDO حاضر باشند.

از طرفی، داک استارتر سرمایه گذاران را بر اساس میزان توکن های DUCK آنها، به پنج سطح تقسیم می کند. سرمایه گذارانی که در یک سطح قرار دارند، برای مشارکت در IDO با یکدیگر رقابت می کنند.

دائو میکر (Dao Maker)

 

دائومیکر نیز یکی دیگر از پلتفرم های IDO فعال در حوزه رمز ارزهاست. توکن های عرضه شده در این پلتفرم در میان سایر پلتفرم های IDO بیشترین سودآوری را به ارمغان آورده اند؛ میزان سودآوری این توکن ها به  طور میانگین یازده ممیز پنج دهم برابر بوده است. برای مشارکت در عرضه اولیه این پلتفرم عمدتاً باید از کوین اتر یا توکن های شبکه بایننس اسمارت چین استفاده کرد.

سول استارتر (Solstarter)

سول استارتر اولین لانچ پد IDO روی بلاک چین سولانا است که امکان تأمین سرمایه را به روشی غیرمتمرکز و عادلانه فراهم می کند. این لانچ پد برای پروژه هایی که قصد فعالیت روی بلاک چین سولانا رادارند مناسب است.

توکن بومی سول استارتر SOS نام دارد. داشتن این توکن برای شرکت در IDO ها ضروری است. 

سرمایه گذاران با توجه به میزان توکن های SOS خود می توانند در IDO های سول استارتر مشارکت کنند. ازآنجایی که این لانچ پد روی سولانا راه اندازی شده، از مزیت های این بلاک چین ازجمله سرعت بالا و کارمزدهای کم بهره مند است و چالش مقیاس پذیری را تا حد زیادی رفع کرده است.

صرافی غیرمتمرکز پولکاستارتر (Polkastarter)

صرافی غیرمتمرکز پولکا استارتر یکی از برترین پلتفرم های ارائه دهنده IDO در حوزه رمز ارزها است. این پلتفرم دیفای بر روی شبکه پولکادات راه اندازی شده است، ولی ازآنجایی که پولکااستارتر یک پلتفرم میان زنجیره ای (cross-chain) است، می توان توکن های روی شبکه اتریوم را نیز در آن عرضه اولیه کرد. عرضه اولیه های این صرافی به طور میانگین شش ممیز پنج دهم برابر سودآوری داشته اند. 

از طرفی، جهت شرکت در عرضه اولیه این پلتفرم، عمدتاً باید از توکن های POLS و ETH استفاده کنید.

تراست پد (TrustPad)

عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز

تراست پد یک پلتفرم غیرمتمرکز و چند زنجیره ای (Multi-chain) است که امکان جذب سرمایه را برای پروژه ها فراهم می کند و فرصت سرمایه گذاری زودهنگام در پروژه های جدید را در اختیار سرمایه گذاران قرار می دهد. با سهام گذاری توکن بومی تراست پد که TPAD نام دارد، می توانید شانس خود را برای دسترسی سریع تر به پروژه های موفق افزایش دهید.

تراست پد با شبکه های محبوبی همچون اتریوم، پالیگان (Polygan) و سولانا (Solana) تعامل پذیر است. این لانچ پد به امنیت دارایی های کاربران اهمیت زیادی می دهد. ازاین رو، افرادی که قصد اجرای IDO در تراست پد رادارند، باید مراحل احراز هویت را طی کنند.

پروژه هایی را که در آینده نزدیک روی تراست پد IDO اجرا می کنند می توانید از طریق وب سایت رسمی این پلتفرم و در بخش Upcoming IDOs مشاهده کنید.

آخرین IDO های موفق ارزهای دیجیتال

صرافی غیرمتمرکز Curve Finance

صرافی غیرمتمرکز Curve Finance 

در ژوئن ۲۰۲۰ (تیر ماه ۱۳۹۹)، صرافی غیرمتمرکز Curve Finance برای معاملات کارآمد استیبل کوین با استیبل کوین، از منحنی DAO و توکن CRV رونمایی کرد. در حقیقت DAO مبتنی بر آراگون است و هزینه های معاملات Curve را جمع آوری می کند. علاوه بر این، توکن CRV یک توکن مدیریتی است که از سهام گذاری یا استیکینگ نیز پشتیبانی می کند.

پلتفرم غیرمتمرکز BZRX

پلتفرم غیرمتمرکز BZRX

این پروژه در ژوئیه ۲۰۱۸ از b0x به bZx تغییر نام داد. bZx یک پلتفرم غیرمتمرکز برای وام دهی و ترید مارجین است. مسئولین پروژه توضیح دادند که برخلاف اکثریت استارت آپهای بلاک چینی، bZx تصمیم اخلاقی گرفته است که توکن های خود را بدون پلتفرم کاملاً کاربردی به صورت عمومی عرضه نکند.

کامپوند (Compound)

ارز دیجیتال کامپوند (COMP) که در سپتامبر ۲۰۱۸ (شهریور ماه ۱۳۹۷) در شبکه بلاک چین اتریوم راه اندازی شد، یک پروتکل الگوریتمی بازارهای مالی است که حول وام و استقراض غیرمتمرکز فعالیت می کند. درواقع کاربران می توانند نقدینگی خود را به پروتکل ارائه دهند تا با قرار دادن وثیقه، سود مرکب یا ارز دیجیتال قرض بگیرند. 

از طرفی، از زمان راه اندازی، کامپوند به عنوان یکی از پیشرفته ترین برنامه های اتریوم شناخته شده است. در اوایل ژوئیه ۲۰۲۰ (تیر ماه ۱۳۹۹)، کامپوند بزرگ ترین پروژه DeFi بود و ارزش کلی ششصد و هشتاد میلیون دلاری داشت؛ یعنی نزدیک به هفتاد میلیون دلار بیشتر از MakerDAO (دومین پروژه بزرگ دیفای در آن زمان).

پروتکل ریون (Raven) 

پروتکل ریون (Raven)

اولین IDO انجام شده مربوط به پروتکل ریون است که توسط صرافی غیرمتمرکز بایننس (Binance DEX) انجام شد. در هفده ژوئن ۲۰۱۹ (۲۶ تیر ماه ۱۳۹۸)، ارز دیجیتال ریون در صرافی غیرمتمرکز بایننس فهرست شد و به مدت بیست و چهار ساعت عرضه اولیه آن ادامه پیدا کرد.

از طرفی، طی این IDO، مجموعاً سه درصد از تمامی توکن های این پروتکل به فروش رفت و ارزش هر رمز ارز نیز تا ۰٫۰۰۰۰۵ BNB افزایش پیدا کرد.

پلتفرم غیرمتمرکز وام دهی mStable

پلتفرم غیرمتمرکز وام دهی mStable

پروتکل mStable که در ماه می ۲۰۲۰ (اردیبهشت ماه ۱۳۹۹) راه اندازی شد، یک پلتفرم غیرمتمرکز همه جانبه برای وام دهی استیبل کوین و نقدینگی است. این پروتکل به کاربران اجازه می دهد که استیبل کوین های ERC20 مانند Dai،USDC  یا USDT را به منظور تولید mUSD با نسبت ۱:۱ ذخیره کنند. 

از طرفی، در صورت تمدید، MUSD را می توان در یک قرارداد ذخیره واریز کرد تا از طریق پروژه هایی مانند کامپوند و آوی (Aave) درآمد کسب کند. همچنین می توان از توکن با ویژگی سواپ استفاده کرد که معاملات استیبل کوین با اسلیپیج (Slippage) صفر را امکان پذیر می کند.

پروژه بلنسر (Balancer)

عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز 

در ماه مارس ۲۰۲۰ (اسفند ماه ۱۳۹۸)، آزمایشگاه های بلنسر (Balancer Lab.)، سه میلیون دلار در مرحله سرمایه گذاری برای راه اندازی توکن مخصوص این پلتفرم جمع کردند. طبق گزارش ها، قیمت هر توکن BAL در آن زمان شش دهم دلار بوده است. 

در حقیقت، کمپین استخراج نقدینگی این پروتکل از ابتدای ماه ژوئن شروع شد و نخستین توزیع توکن BAL نیز در بیست و سه ژوئن فروخته شد. از طرفی، با برگزاری عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز برای این توکن و قرار گرفتن در فهرست Balancer،Uniswap  و 1inch، در بیست و سه ژوئن، قیمت این توکن یک رشد بسیار زیادی را تجربه کرد و توانست تا به پانزده دلار نیز برسد. اما بعد از رسیدن قیمت به هفده دلار، قیمت BAL در عرض تنها دو هفته، با افت قیمتی شدید، به ده دلار بازگشت.

صرافی غیرمتمرکز  DXdao

 

اساساً DXdao یک مجموعه غیرمتمرکز است که بر توسعه محصولات دیفای متمرکز است. تا بدین لحظه، DXdao از پروژه هایی مانند بازار پیش بینی های غیرمتمرکز Omen.eth و DEX Mesa.eth پشتیبانی کرده و مالک آنها است. از طرفی، DXD توکن بومی اکوسیستم DXdao است.

UMA یا پروتکل دسترسی به بازارهای جهانی (Universal Market Access)

یکی دیگر از پروژه های موفق  IDO، باوجوداینکه IDO آن یک سری مشکلات اولیه داشت، پروتکل دسترسی به بازارهای جهانی است. در حقیقت UMA توسعه دهندگان دیفای را قادر می سازد تا بر بستر شبکه بلاک چین اتریوم، دارایی های مصنوعی (synthetic assets) خود را ایجاد کنند. 

اساساً دارایی های مصنوعی، توکن هایی وثیقه داری هستند که ارزش آنها دستخوش تغییر می شود. بااین حال، UMA  چندی پیش فروش توکن های خود را از طریق صرافی غیرمتمرکز یونی سواپ (Uniswap) و باقیمت اولیه حدود بیست و شش صدم دلار برای هر توکن آغاز کرد. اما در ادامه UMA جهت دستیابی به این قیمت، بایستی تا معادل پانصد و سی و پنج هزار دلار، اتریوم را در یک استخر نقدینگی جدید تزریق می کرد.

بااین وجود، به علت اینکه قیمت گذاری در یونی سواپ به جای یک دفتر سفارش، توسط منحنی پیوند (bonding curve)  انجام می شود، با هجوم گسترده سرمایه گذاران، قیمت UMA  به سرعت افزایش پیدا کرد و نتیجتاً اینکه تریدرها تلاش داشتند تا با پرداخت کارمزدهای گس بالاتر از دیگران، از باقی افراد پیشی بگیرند. موضوعی که نهایتاً منجر به جهش بیش از دو دلاری قیمت UMA شد. 

آینده IDO ها

IDO ها جدیدترین راه برای پروژه های ارزهای دیجیتال هستند تا توکن های خود را در اختیار عموم قرار دهند. ولی هنوز این راه حل نوین، جای پیشرفت بسیاری دارد. همچنین، در صرافی های غیرمتمرکز هیچ گونه مکانیزم نظارت و کنترلی وجود ندارد. درواقع، زمانی که صحبت از جمع آوری کمک های مالی می شود، نکته مهم این است که یک نوع کنترل جهت حذف تغییرات قیمت توکن یا مقررات احراز هویت وجود داشته باشد، که این موضوع در خصوص  ICO ها، IEO ها و STO ها مدنظر قرار داده شده است.

از طرفی، پیشرفت دیگری که باید روی آن تمرکز شود، مقیاس پذیری است. هم اکنون، تنها پروژه های مربوط به امور مالی غیرمتمرکز یا دیفای (DeFi) هستند که می توانند از طریق عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز، اقدام به جمع آوری پول کنند. بااین وجود، این موضوع بدین معنا نخواهد بود که دیگر پروژه های حوزه رمز ارزها نمی توانند از این نوع تأمین سرمایه جمعی بهره ببرند. 

البته جهت پیشرفت، این پروژه ها به توجه سرمایه گذاران فعلی حوزه دیفای جهت سرمایه گذاری بر روی توکن پروژه آنها نیز نیاز خواهند داشت. 

سخن پایانی

اساساً IDO ها بسیار شبیه به ICO و IEO هستند، ولی به خاطر استفاده آنها از صرافی های غیرمتمرکز، با ذات بلاک چین که غیرمتمرکز بودن است، همخوانی بیشتری دارند. ولی مسئله ای که هم اکنون باید موردتوجه قرار گیرد این است که علیرغم افزایش علاقه به ها IDO، صرافی های متمرکزی همچون بایننس و کوین به یس، هنوز کنترل بازار را در دست دارند. 

امروزه جمع آوری سرمایه از سرمایه گذاران خرد در دنیای ارزهای دیجیتال، تبدیل به برترین روش جذب سرمایه برای پروژه های بلاک چینی شده است. درواقع در بین روش های گوناگون جذب سرمایه، عرضه اولیه کوین (ICO) در سال های گذشته نقش پررنگی داشته است. ولی محدودیت ها و مشکلات این روش قدیمی، بسیاری از پروژه های جدید را به سوی استفاده از IDO ها سوق داده است. 

چراکه عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز توانسته تا بسیاری از مشکلات موجود، خصوصاً در حوزه حمایت از سرمایه گذار و درک وی را پوشش دهد. البته با در نظر گرفتن مشکلاتی همچون مقیاس پذیری در ساختارهای غیرمتمرکز، حجم جذب سرمایه در این روش ها بسیار پایین تر از روش های دیگر همچون IEO یا ICO است.

بااین حال آینده IDO ها، از بسیاری از جهات روشن بوده و اگر  IDO ها بتوانند ایرادات موجود را برطرف سازند، به زودی جایگزین ICO ها و  IEO ها خواهند شد.

سؤالات متداول

1- IDO چیست؟

عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز یا IDO روشی است که طی آن، توکن های یک پروژه ارز دیجیتال به وسیله یک صرافی غیرمتمرکز توزیع شده و سرمایه گذاران می توانند جهت سرمایه گذاری و تأمین مالی آن پروژه، اقدام به خرید آنها کنند.

2- تفاوت IEO و IDO چیست؟

IEO یعنی عرضه اولیه توکن ها به وسیله یک صرافی ارز دیجیتال متمرکز و IDO یعنی عرضه اولیه توکن ها توسط یک صرافی ارز دیجیتال غیرمتمرکز.

در حال حاضر، بهترین پلتفرم های IDO کدام هستند؟

هم اکنون تراست پد (Trust Pad) و سول استارتر (SolStarter) جزء برترین پلتفرم های IDO به حساب می آیند.

3- آیا بایستی در IDO ها شرکت کنیم؟

اساساً تعداد توکن هایی که در IDO ها عرضه می شوند، بسیار زیاد است. در حقیقت این پروژه ها عموماً سودآوری زیادی دارند و اگر هدف از شرکت در یک IDO، خرید در IDO و بلافاصله بعد از فهرست شدن در صرافی، فروش توکن ها است، توجیه اقتصادی خواهند داشت. بااین وجود، همه توکن ها بازگشت سرمایه بالایی نداشته و ممکن است در برخی از توکن ها، کاربران متضرر شوند.

4- چرا IDO ها نسبت به دیگر روش ها عادلانه تر به حساب می آیند؟

اساساً در این مدل، پیش استخراج (pre-mining) وجود ندارد. درواقع در سیستم pre-mining، بنیان گذاران پروژه به نسبت اعضای جامعه آن پروژه، در اولویت اول قرارگرفته و با حذف این اتفاق، شرایط عادلانه تری بین کلیه کاربران رعایت خواهد شد.

5- جهت شرکت در یک IDO به چه مواردی نیاز خواهیم داشت؟

به طور کلی جهت شرکت در یک IDO، به یک کیف پول ارز دیجیتال متامسک و همچنین مقداری رمز ارز جهت پرداخت کارمزد تراکنش ها نیاز خواهیم داشت.

ادامه مطلب
halving
هالوینگ (Halving) در ارزهای دیجیتال به...

تعیین ارزش دارایی های دیجیتال با توجه به اینکه ماهیت فیزیکی ندارند، کار ساده ای نیست. گرچه میزان تقاضا تأثیر زیادی در ارزش ارزهای دیجیتال دارد اما هر یک از رمزارزها استراتژی منحصر به خود را برای حفظ و افزایش ارزش خود در طولانی مدت دارند. به عنوان مثال، بیت کوین را درنظر بگیرید. ساتوشی ناکاموتو، برای اطمینان از اینکه بیت کوین دارایی ارزشمندی برای سال های متمادی خواهد بود، پیاده سازی تئوری هالوینگ (Halving) را در پروتکل بیت کوین مطرح کرد. اگر می خواهید بدانید که halving چیست، چه زمانی اجرا می شود و چه مزیتی دارد؟ در ادامه ی این مطلب همراه ما باشید.

هالوینگ (Halving) چیست؟

Halving یا «نصف شدن بیت کوین» به رویدادی اشاره دارد که هر چهار سال یک بار زمانی که پاداش بلاک استخراج کنندگان بیت کوین به نصف کاهش می یابد، اتفاق می افتد. با برگزاری هر هالوینگ، نرخ ایجاد بیت کوین جدید تا 50درصد کاهش می یابد.

استخراج بیت کوین چگونه انجام می شود؟

هالوینگ چیست؟

قبل از آنکه به سوال Halving چیست پاسخ دهیم، بهتر است نگاه کوتاه اما مختصر و مفیدی به نحوه ی استخراج بیت کوین داشته باشیم. شبکه ی بیت کوین به گونه ای عمل می کند که نیازی به برنامه ریزی یا کنترل متمرکز ندارد. افراد می توانند با هزینه ی اندکی دارایی مد نظر خود را به صورت همتا به همتا برای یکدیگر ارسال کنند. اما احتمالاً اولین سوالی که برای شما مطرح می شود، این است که با این مدل فعالیت، چه کسی انجام این معاملات را تسهیل می کند؟

پاسخ این سوال، در نحوه ی فعالیت ماینرها نهفته است. ماینرهای بیت کوین کامپیوترهایی هستند که تراکنش های شبکه را پردازش می کنند. ماینرها مسئول تأیید و بررسی تراکنش ها و درنتیجه ایمن نگه داشتن شبکه هستند. درمقابل انجام این کارها، استخراج کنندگان بیت کوین جدید دریافت می کنند. گروهی از تراکنش های بیت کوین، یک بلاک ایجاد می کنند. هر بلاک به تمام بلاک های قبلی متصل می شود و «بلاک چین» را تشکیل می دهد.

زمان لازم برای ایجاد هر بلاک ده دقیقه یا کمی بیش تر است. ماینرها برای پیدا کردن بلوک بعدی و کسب جوایز آن با هم رقابت می کنند. استخراج کنندگانی که قدرت بیش تری دارند، شانس بیش تری هم برای برنده شدن دارند. از سال 2020، پاداش برای ایجاد بلوک بعدی 6.25 بیت کوین است. این مقدار تا نیمه ی سال 2024 ثابت خواهد بود.

 

Halving چه زمانی اتفاق می افتد؟

هالوینگ بیت کوین هر چهار سال یک بار یا بیش تر اتفاق می افتد. اولین هالوینگ در سال 2012 اتفاق افتاد که در آن پاداش بلاک از 50 بیت کوین اولیه در هر بلوک به 25 بیت کوین کاهش یافت. بیت کوین در واکنش به بحران بانکی سال 2008 ایجاد شد. در بلوک پیدایش، اولین بلاکی که در بلاک چین بیت کوین ایجاد شد، پیامی رمزگذاری شده بود که روی آن نوشته شده بود: «صدر اعظم در آستانه ی دومین کمک مالی برای بانک ها/ Chancellor on Brink of Second Bailout for Banks». این پیام به تیتری که نیویورک تایمز در سال 2000 درخصوص کمک مالی به مجموعه های بزرگ مطرح کرد، اشاره دارد.

به نظر می رسد ساتوشی ناکاموتو در تلاش بوده است که یک سیستم مالی ایجاد کند تا بتواند بهتر از سیستمی که توسط بانک های مرکزی ایجاد شده است، کار کند. رویداد هالوینگ بیت کوین، یکی از مهم ترین مواردی است که در پروتکل بیت کوین برنامه ریزی شده است و بیت کوین را برای رسیدن به این هدف کمک می کند. با کاهش مداوم عرضه ی ارز جدید، بیت کوین به جای یک ارز تورمی، برای همیشه به عنوان یک ارز برای کاهش تورم باقی خواهد ماند. برخی از مردم (ازجمله ساتوشی) بر این باور هستند که مداخله ی بانک مرکزی در سیستم پولی به بسیاری از مشکلات مالی جامعه ی مدرن، مانند نابرابری ثروت و بحران های مالی کمک می کند. این افراد ارزهای فیات و توانایی بانک های مرکزی را هسته ی اصلی مشکل می دانند. بر این اساس، یک ارز بدون تورم و غیرمتمرکز، مانند بیت کوین می تواند به عنوان پادزهری برای سیستم مالی فعلی عمل کند.

چه کسی نحوه ی توزیع بیت کوین را تعیین می کند؟

حفظ ارزش دارایی برای مدت زمان طولانی که عرضه ی محدودی دارد، کار دشواری است. از این رو، طبق وایت پیپر اصلی بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو – که هویت او همچنان یک راز باقی مانده است–  تصمیم گرفت هر چهار سال یک بار پاداش بلاک بیت کوین را به نصف کاهش دهد. ناکاموتو حدود یک سال پس از رونمایی از کد شبکه ی بیت کوین ناپدید شد.

هالوینگ هایی که تاکنون برگزار شده اند عبارتند از:

  • سال 2012: 25 بیت کوین؛
  • سال 2016: 12.5 بیت کوین؛
  • سال 2020: 6.25 بیت کوین؛
  • Halving بعدی بیت کوین در سال 2024 با ارزش 3.25 بیت کوین اجرا خواهد شد.

هالوینگ بیت کوین خوب است یا بد؟

Halving از نظر افرادی که به صنعت ارزهای دیجیتال علاقه مند هستند، اتفاق خوبی است. بر اساس نظر بسیاری از کارشناسان مسائل ارزهای دیجیتال، هالوینگ یکی از دلایلی است که بیت کوین به چنین موفقیت بزرگی دست یافته است و یک پیشرفت فناوری انقلابی است. برای اولین بار، شکلی از پول ایجاد شده است که به شدت کاهش دهنده ی تورم است و محدودیت عرضه دارد. در مقایسه با ارزهای فیات که عرضه ی نامحدودی دارند، بیت کوین به طور باورنکردنی کمیاب است.

برخی می گویند که بیت کوین سخت ترین پولی است که تاکنون شناخته شده است؛ به این معنی که بیت کوین به سختی ایجاد می شود و عرضه ی محدودی دارد. از این نظر بیت کوین شبیه طلا است. به همین دلیل است که گاهی اوقات از بیت کوین به عنوان «طلای دیجیتال» یاد می شود.

آیا نصف شدن پاداش استخراج تأثیری بر قیمت بیت کوین دارد؟

تاثیر هالوینگ بیت کوین بر قیمت آن

برای پاسخ به این سوال، نگاهی به Halvingهای قبلی می تواند مفید باشد. از زمان پیدایش بیت کوین در سال 2009 تاکنون سه مورد Halving وجود داشته است. با بررسی تاریخچه ی قیمت بیت کوین، می توان متوجه افزایش قیمت این دارایی تا 18 ماه بعد از هالوینگ شد. پس از Halving اول در سال 2012، بیت کوین به رکورد بالای هزار دلار در نوامبر 2013 رسید. در آوریل همان سال قبل از نصف شدن، بیت کوین کم تر از پنجاه دلار معامله می شد.

هالوینگ دوم در سال 2016 رخ داد. در دسامبر 2017، بیت کوین به رکورد نزدیک بیست هزار دلار رسید که نسبت به ژانویه ی همان سال هزار دلار کم تر بود. به طور کلی، بیت کوین در نقطه ای پس از Halving به سرعت افزایش یافت اما مدتی بعد، حدود 90درصد ارزش خود را از دست داد. پس از مدتی رکود، قیمت به­آرامی شروع به افزایش کرد که منجر به Halving بعدی و تکرار این چرخه شد. با این حال، عملکرد گذشته همیشه نشان دهنده ی نتایج آینده نیست. به علاوه، بازارها به دلایل مختلفی از مسائل ژئوپلیتیکی و رویدادهای کلان اقتصادی تغییر می کنند. ارزهای رمزنگاری شده گاهی اوقات می توانند با بازارهای مالی دیگر ارتباط داشته باشند؛ بنابراین، تعیین اینکه آیا Halving علت دقیق افزایش قیمت بوده است یا خیر، دشوار است.

سخن پایانی

Halving بیت کوین زمانی اتفاق می افتد که پاداش استخراج به نصف کاهش یابد. این رویداد هر چهار سال یک بار اتفاق می افتد. در زمان نگارش این مقاله تاکنون، سه دفعه پاداش بیت کوین نصف شده است. با بررسی آنچه در گذشته اتفاق افتاده است، قیمت بیت کوین پس از هالوینگ افزایش یافته است. این روند از الگوهای تعیین شده توسط قانون عرضه و تقاضا پیروی می کند. عرضه ی کم تر چیزی، تا زمانی که تقاضا ثابت بماند یا افزایش یابد، می تواند به معنای افزایش قیمت آن باشد.

ادامه مطلب
image1-31
مقایسه حجم آن چین (On-Chain Volume)...

دربا توجه به نوسانات دارایی های درگردش در بازار رمز ارزها، «تحلیل تکنیکال» و «تحلیل فاندامنتال» دو مهارت ضروری برای تریدرها به شمار می آید. این تحلیل ها از حجم معاملاتی و سیر عملکرد ارزهای دیجیتال، چشم اندازهای مختلفی به دست می دهند و شما را قادر می سازند تا در این زمینه تصمیمات درست را اتخاذ نمایید. اگرچه این تکنیک ها عمدتاً مرتبط با بازارهای مالی سنتی درنظر گرفته می شوند، در بازار رمز ارزها نیز کارایی فراوان دارند. 

حجم آن چین و حجم معاملاتی چیست؟

مقایسه ی حجم آن چین (On-Chain volume) و حجم معاملاتی (Trading Volume)، معیاری کلیدی برای تریدرهایی است که می خواهند ارزش سرمایه گذاری داشتن و نداشتن یک رمز ارز خاص را متوجه شوند. صرف نظر از اینکه دارایی مورد معامله چه چیزی باشد، ابزارهایی چون شاخص قدرت نسبی (RSI)، شاخص مکدی یا میانگین متحرک همگرایی/ واگرایی (MACD) و باندهای بولینگر در سنجش رفتار بازار بسیار سودمند شناخته شده اند. با این حال، حجم آن چین، حجم معاملاتی و شاخص های حمایت و مقاومت، یکی از نخستین چیزهایی است که هر تریدر باتجربه بایستی مد نظر قرار دهد. 

پیش از تشریح هر یک از معیارهای فوق، نخست باید با مفهوم تحلیل فاندامنتال و تحلیل تکنیکال آشنا شده و مشکلات موجود را برای استفاده از این رویکردها در جهان رمز ارزها دریافت و برای چگونگی رفع این مشکلات راه حلی جست و جو کرد. 

درک مفهوم تحلیل تکنیکال و تحلیل فاندامنتال

حجم معاملاتی در بازار ارزهای دیجیتال

تحلیل فاندامنتال متشکل از مجموعه ی عوامل داخلی و خارجی در جهت کشف ارزش ذاتی یک دارایی است. این تحلیل در یافتن ارزش دارایی مورد بحث بیش تر یا کم تر از مقدار حقیقی عنوان شده ی آن و اتخاذ پوزیشن خاصی در بازار و یا خارج شدن از آن، به ما کمک می کند. 

تحلیل تکنیکال، عملکرد قبلی دارایی ها را به منظور پیش بینی تغییرات قیمت آن ها در آینده مورد ارزیابی قرار می دهد. این تحلیل داده های ارزشمندی را درخصوص معاملات به دست داده و در شکل دهی به بینش تریدرها نقش بسزایی را ایفا می کند. افرادی که با تحلیل تکنیکال سروکار دارند، الگوهای رخ داده در نمودارهای کندل استیک را شناسایی کرده و شاخص های اساسی را برای پیش بینی تغییرات آتی قیمت مورد مطالعه قرار می دهند.

در تحلیل تکنیکال معمول، از شاخص هایی چون سود به ازای هر سهم (سودی که یک شرکت به ازای هر سهم به دست می آورد) یا نسبت قیمت به ارزش دفتری (تقسیم حقوق سرمایه داران یک تشکیلات اقتصادی نسبت به ارزش دفتری آن) به منظور تخمین عملکرد یک شاخص معین استفاده می شود.

مشکلات موجود در تحلیل پروژه های رمز ارز

منحصر به فرد بودن پروژه های کریپتو موجب می گردد که نتوان آن ها را در چارچوب هنجارهای موجود در اکوسیستم مالی گنجاند. ارزهای دیجیتال بیش از آنکه به سهام و اوراق قرضه شباهت داشته باشند، قابل تشبیه به کالاهای اساسی (Commodities) هستند؛ همچنین، برخی از پروژه های خاص کریپتو از مدل های ریاضی مشتقات مالی پیروی می کنند. از همین رو، به کارگیری ابزارهای موجود در تحلیل رمز ارزها کاری دشوار است و برای این کار باید ترفندهایی را به کار بست تا با اعمال تغییرات ظریف در این ابزارها آن ها را در چارچوب عملکرد ارزهای دیجیتال گنجاند.

نخستین قدم هنگام ارزیابی یک پروژه، شناسایی شاخص های قدرت است. منظور از این شاخص ها، شاخص هایی است که به شما بینش واقع گرایانه ای درخصوص پروژه اعطا می کنند. برای مثال، اگر می خواهید ارزش یک پروژه ی کریپتو را تعیین کنید، نمی توانید به شاخص هایی چون تعداد دنبال کنندگان توییتر یا تلگرام بسنده کنید. این شاخص ها به هیچ عنوان قابل اطمینان نبوده و ممکن است از سوی پروموترهای پروژه با خرید اکانت های جعلی یا ویو و اینگیجمنت در معرض دستکاری قرار گیرند. 

هیچ شاخصی نمی تواند به طور 100درصد وضعیت بازار را پیش بینی کند. جهان رمز ارزها بسیار پیچیده بوده و عوامل زیادی بایستی در تحلیل آن لحاظ گردد. بنابراین، برای دستیابی به یک جمع بندی منطقی، ممکن است نیاز داشته باشیم که از یک رشته ی شاخص به طور همزمان و هماهنگ با هم استفاده کنیم. هنگام تحلیل یک پروژه ی رمز ارز، بهتر است از شاخص هایی استفاده کنید که به طور اختصاصی برای فعالیت های مبتنی بر بلاکچین طراحی شده اند. 

برای مثال، می توان از شمار آدرس های فعال یک بلاکچین برای تعیین وجود یا عدم وجود پیک استفاده از آن بلاکچین استفاده نمود؛ اما این شاخص نیز نتایجی کاملاً روشن را برایمان رقم نخواهد زد زیرا که برخی از مهره های بلاکچین ممکن است از آدرس های جدید برای ارسال و دریافت پول استفاده نموده و به این ترتیب تصور اشتباهی از افزایش فعالیت را به نمایش بگذارد. از همین رو، به کارگیری چندین شاخص به شما کمک می کند که بر این قبیل فعالیت ها تسلط پیدا کرده و بهتر بتوانید در این بازی عمل کنید. حجم آن چین و حجم معاملاتی، دو شاخص کلیدی هستند که جزئی از هر تحلیل این چنینی خواهند بود.

حجم آن چین (on-chain volume) به چه معناست؟

حجم معاملاتی در بازار ارزهای دیجیتال

شاید چگونگی کمک تحلیل حجم آن چین بر تریدرهای رمز ارز برایتان جالب باشد. حجم آن چین به حجمی از سکه های دیجیتال اطلاق می شود که از منبع درآمدهای خارجی به صرافی منتقل می شوند. با توجه به اینکه این تراکنش ها همگی بر روی بلاکچین ثبت می شوند، امکان جعل آن ها کم تر خواهد بود. 

با استفاده از یک مرورگر بلاکچین می توانید تراکنش های صورت گرفته بر روی یک دفتر کل توزیع شده را مشاهده کنید. این تراکنش ها نه تنها از سوی شماری از مشترکین از پیش تعیین شده تأیید می شوند، بلکه غیرقابل برگشت نیز خواهند بود. 

تکمیل تراکنش های آن چین کمی زمان دار خواهد بود. علت این امر آن است که تراکنش ها بایستی پیش از آنکه موفقیت آمیز تلقی شوند، از چندین مرحله عبور کنند. تراکنش هایی که بر روی یک بلاکچین رخ می دهند، باید توسط تعدادی از مشترکان شبکه ی از پیش تعیین شده ، به آن ها ماینر اطلاق می شود، تأیید گردند. یک تراکنش تنها زمانی معتبر خواهد بود که ماینرها بر سر آن به توافق نظر برسند. جزئیات این تراکنش ها سپس به بخشی از بلاکچین مبدل می گردد. 

معنای حجم معاملاتی چیست؟

نقطه ی مقابل حجم آن چین، حجم معاملاتی است که حجم معاملات درون صرافی را بیان می کند. این مبادلات خارج از زنجیره رخ داده و در دفاتر سفارش صرافی ها ثبت می شوند. بنابراین، می توان گزارش آن ها را از طریق رابط های برنامه نویسی نرم افزار (APIها) به دست آورد. 

در خصوص مقادیری که خارج از بلاکچین قرار می گیرند، تراکنش های آن چین را می توان از طریق چندین روش مانند قرارداد تبادل بین دو طرف، تضمین شخص ثالث در رابطه با تراکنش و همین طور یک سازوکار پرداخت مبتنی بر کد یا دیگر روش ها مورد استفاده قرار داد. 

تراکنش های خارج از زنجیره یا آف چین هیچ گونه تغییری را در بلاکچین به وجود نمی آورند. عدم وجود اعتبارسنجی موجب سرعت بیش تر و کارمزد پایین تر تراکنش می شود. تراکنش های مستلزم حجم معاملاتی توسط صرافی ها به طور خودکار گزارش شده و این امر آن ها را در معرض خطر دستکاری قرار می دهد. از آن جایی که تراکنش های آف چین بر روی بلاکچین ثبت نمی شوند، هیچ گزارشی از جزئیات مالی آن ها در دست نبوده و از همین رو اختلاف نظر بسیاری بر سر آن ها وجود دارد.  

تفاوت حجم آن چین و حجم معاملاتی: نقش صرافی ها

صرافی های رمز ارز مانند صرافی های سهام نقش کلیدی را در اکوسیستم ارزهای دیجیتال ایفا می کنند. برای تریدرها نیز همانند سهامداران صنعت کریپتو، صرافی ها نقش یک رابط را ایفا می کنند. درواقع، این صرافی ها را می توان سکوی پرشی برای ارزهای دیجیتال و بستری برای تبادل ارز به حساب آورد. بنابراین، می توان دو عملکرد مهم را برای این صرافی ها درنظر گرفت. 

از همین رو، جای تعجب نیست که اکثر تراکنش های بلاکچین نیازمند صرافی هایی هستند که ارزهای دیجیتال را به طور دو سویه انتقال می دهند. بدون استثنا، حجم آن چین و حجم معاملاتی را می توان دو شاخص اصلی برای دریافت بینش درخصوص معاملات در گردش یک صرافی درنظر آورد. 

نسبت بین حجم آن چین و حجم معاملاتی در صرافی های گوناگون، مطرح کننده ی تفاوت بین جریان وجوه در این صرافی ها است. شما می توانید با بررسی این داده ها، به بینش منحصربه فردی درخصوص حجم معاملات در این صرافی ها دست یابید. بدون وجود این معیارها، هیچ راهی برای یافتن حقیقت پشت ادعاهای این صرافی ها را نخواهید داشت. بنابراین، برای اینکه بتوانید صرافی های با پایگاه کاربری مشابه را با یکدیگر مقایسه کنید و پیشگام ترین آن ها را از نظر حجم معاملاتی بیابید، به این شاخص ها نیاز خواهید داشت. 

تفاوت حجم آن چین و حجم معاملاتی: اهمیت این شاخص ها در چیست؟

تفاوت حجم آن چین و حجم معاملاتی

مشکل جعل داده ها مشکل بغرنجی است. بر مبنای مطالعه ای که توسط Bitwise صورت گرفت، ۹۵درصد از حجم معاملاتی لحظه ای بیت کوین جعلی است. تحلیل ۸۱ صرافی برتر ارز دیجیتال در وب سایت CoinMarketCap توسط Bitwise نشان داد که این صرافی ها مجموعاً حجم معاملاتی بیت کوین را در حد ۶ میلیارد دلار گزارش کرده اند. جالب آنکه تنها 273 میلیون دلار از این حجم گزارش شده حقیقی بوده که تنها معادل ۵درصد از حجم معاملاتی گزارش شده در نظر گرفته می شود. 

چنین دستکاری هایی است که بازار رمز ارزها را به آشفته بازار کنونی بدل ساخته است. صرافی ها برای اینکه در رتبه بندی های تهیه شده توسط آژانس های جمع آوری داده مانند CoinMarketCap بالاتر رفته و بیش تر دیده شوند، داده های جعلی را منتشر می کنند. حجم های معاملاتی بیش تر در صرافی ها تصور موهوم فعالیت بازار و نقدینگی را ایجاد کرده و موجب جلب کاربران جدید و رمز ارزهای نوظهوری می شود که به دنبال صرافی برای لیست شدن هستند. 

اگرچه این امر ممکن است منافع زیادی را برای صرافی به دنبال داشته باشد اما برای شهرت صنعت کریپتوکارنسی به عنوان یک کل واحد مخرب خواهد بود. هنگامی که سرمایه گذاران بالقوه متوجه این حفره ها شوند، احتمال اینکه به کل پروژه با دید تردیدآمیز نگاه کنند بیش تر خواهد بود. این موضوع اهمیت شاخص هایی چون حجم آن چین را به ما یادآور می شود. مقایسه ی میزان سکه های دیجیتالی که توسط تراکنش های آن چین با حجم های آف چین مورد تبادل قرار می گیرند، به شما کمک می کند که به اصطلاح مو را از ماست بیرون بکشید.

تحلیل نمودار حجم آن چین و حجم معاملاتی

نمودار زیر، حجم BTC مبادله شده در صرافی ها (سبز) را با تراکنش های آن چین (زرد) در سطوح قیمت متفاوت مورد مقایسه قرار می دهد. در این جا برای نشان دادن حجم معاملاتی آن چین از آمار مربوط به صرافی شناخته شده ی کوین بیس استفاده شده است. این نمودار سه شاخص بیت کوین را با یکدیگر ادغام می کند: قیمت در طول زمان، حجم معاملاتی و حجم تراکنش های آن چین.

باید توجه داشته باشید که محاسبات حجم معاملات نسبت به قیمت صورت گرفته است نه نسبت به زمان. قیمت بیت کوین بر روی محور xها در قسمت پایین نمودار حرکت می کند. محاسبات حجم آن چین بیت کوین نسبت به محور xها در بالای نمودار صورت گرفته است و نقاط گوناگون قیمت خود را در نمودار نشان می دهند. هر زمان که بیت کوین به یک سطح قیمت مشخص می رسد، نمودار حجم معاملاتی اثر خود را بر روی آن اعمال می کند.

با این حال، برای اینکه بتوان نتیجه ی درستی از این نمودارها گرفت، نیاز به پشتکار زیادی در تحلیل است. در غیر این صورت، با خطر از خط خارج شدن یا به عبارت دیگر رسیدن به نتایج اشتباه روبه‎‎رو خواهید شد. شاید تاکنون دریافته باشید که حجم های آن چین و آف چین هر دو الگوهای یکسانی را ایجاد می کنند و این امر تحلیل آن ها را برای افراد دشوار می سازد. 

داده های آن چین به شما این امکان را می دهند که دریابید آیا تراکنش های نسبت داده شده به صرافی حقیقتاً به وقوع پیوسته اند یا خیر. از آن جایی که برخی صرافی ها برای جعل حجم معاملاتی خود داده ها را دستکاری می کنند، ارزیابی حجم معاملاتی همراه با حجم آن چین شما را قادر می سازد که حجم معاملات را در نقاط مختلف قیمت مورد تأیید قرار دهید. تحلیل محتاطانه ی نمودارها به شما کمک می کند که تصمیمات تجاری خود را بر مبنای داده های دقیق اتخاذ نمایید. 

شاخص های ارزیابی مالی ارزهای دیجیتال

برای استخراج داده از بلاکچین، دو روش وجود دارد. شما می توانید این کار را از طریق یکی از گره های بلاکچین انجام دهید اما این روش هزینه ی زیادی را در بر خواهد داشت؛ هزینه ای که می توانید از آن اجتناب کنید. گزینه ی بهتر این است که این اطلاعات را با استفاده از رابط های برنامه نویسی نرم افزار یا APIهایی که به طور اختصاصی برای این هدف طراحی شده اند، به دست آورید. مثال های آن نیز عبارتند از: تحلیل آن چین CoinMarketCap از بیت کوین و چارت های داده Coinmetrics.

این APIها برای یافتن اطلاعاتی چون حجم آن چین و سپس مقایسه ی آن با حجم معاملاتی به کار می آیند. برای شاخص های آن چین مانند حجم، بایستی شاخص های زیر را مد نظر قرار دهید:

  • تعداد تراکنش ها (Transaction count): شما می توانید تعداد تراکنش ها را برای دوره های مشخص به دست آورید. دقت داشته باشید که برخی کاربران ممکن است سرمایه را بین کیف پول های خود جابه جا کنند. 
  • ارزش تراکنش (Transaction value): منظور از این شاخص، ارزش مبادله شده در یک بازه ی زمانی مشخص است. درصورتی که پنج تراکنش DOT هرکدام به ارزش ۵۰۰ دلار در یک روز وجود داشته باشد، حجم تراکنش روزانه ۲۵۰۰ دلار خواهد بود. ارزش تراکنش را می توان در واحد ارز بومی پروتکل یا ارز فیات مانند دلار آمریکا محاسبه کرد. 
  • آدرس های فعال (Active Addresses): آدرس های فعال بلاکچین را در یک بازه ی زمانی مشخص، آدرس های فعال (Active address) می نامند. از این روش برای شمارش ارسال کنندگان و دریافت کنندگان تراکنش ها در بازه های زمانی معین استفاده می شود. 

نقدینگی و حجم

یک نکته ی مهم در خصوص سرمایه گذاری در بازار رمز ارزها بحث نقدینگی است که سهولت خرید و فروش یک دارایی را محاسبه می کند. هنگامی گفته می شود یک دارایی از نقدینگی بالا برخوردار است که بتوان آن را بدون هیچ گونه مشکلی با قیمت اصلی (معاملاتی) آن به فروش رساند. نقدینگی بالای بازار متضمن خرید و فروش بالا بوده و اسپرد خرید-فروش (Bid-Ask Spread) محدودتری دارد. از سوی دیگر در بازار با نقدینگی پایین دارندگان دارایی می توانند دارایی های خود را به قیمتی منصفانه به فروش بگذارند. 

حجم معاملاتی یک شاخص کلیدی برای تعیین نقدینگی به شمار می رود. شما می توانید ارزش معامله شده را در یک بازه ی زمانی مشخص به دست آورید. همچنین، با نگاهی اجمالی به نمودار می توانید دریابید که تمایل بازار به یک پروژه کریپتو خاص در چه حد است. دارایی هایی که حجم معاملاتی بالاتری دارند، معمولاً بیش تر و سریع تر از آن هایی که حجم معاملاتی شان کم تر است، خرید و فروش می شوند. 

چه زمانی می گوییم که حجم معاملاتی مناسب است؟

تعریف کردن یک قاعده ی سفت و سخت در خصوص حجم معاملاتی کاری غیرممکن است. هر پروژه ی کریپتو منحصربه فرد بوده و لازم است پیش از تصمیم گیری در خصوص این پروژه ها، عوامل مختلفی را مد نظر قرار داد. اگرچه شاخص هایی چون حجم معاملاتی و حجم آن چین برای تصمیم گیری در خصوص سرمایه گذاری ضروری هستند، تریدرهای هوشمند می توانند شاخص های دیگر را نیز در کار خود لحاظ نمایند؛ از جمله ی این شاخص ها می توان به وایت پیپر مربوط به جنبه های فنی، تجاری و مدیریتی پروژه، اقتصاد توکنی یا توکنومیک برای درک عرضه ی توکن ها، مکانیسم توکن سوزی، ارزش بازار، نسبت ارزش شبکه به تراکنش (NVT) و بسیاری دیگر اشاره کرد. برای اتخاذ تصمیمات آگاهانه و صحیح لازم است تمامی این شاخص ها را در کنار یکدیگر مد نظر قرار دهید. 

سخن پایانی

این مقاله در خصوص تفاوت حجم معاملاتی و حجم آن چین در تحلیل تکنیکال ارزهای دیجیتال سخن می گوید و کاربرد این شاخص ها در پیش بینی وضعیت بازار را شرح می دهد. استفاده از اطلاعات فوق به افراد کمک می کند تا با بینش دقیق تری تصمیمات مالی خود را اتخاذ نموده و مسیر موفقیت خود را در این جاده ی پر پیچ و خم هموار سازند. 

ادامه مطلب
کریپتوجکینگ
کریپتوجکینگ (Cryptojacking) چیست و چگونه می...

 عمده هک های مرتبط با ارزهای دیجیتال شامل سرقت کلیدهای خصوصی متعلق به یک کیف پول و تخلیه آن است؛ درحالی که کریپتوجکینگ شامل آلوده کردن دستگاه به بدافزار برای به دست گرفتن کنترل آن است. در این محتوا به چیستی این مفهوم و روش محافظت در برابر آن اشاره خواهیم کرد.

هک ها و کلاه برداری های مرتبط با ارزهای دیجیتال اشکال مختلفی دارند. برخی هکرها مستقیم به کیف پول ها نفوذ کرده و پول می دزدند، درحالی که برخی دیگر به دستگاهتان نفوذ می کنند؛ بدون آنکه متوجه شوید! کریپتو جکینگ (Cryptojacking) مدلی از کلاه برداری است که در دسته دوم قرار می گیرد. همچنین نوعی حمله سایبری است که در آن هکرها از قدرت محاسباتی دستگاه بدون مجوز مالک سوءاستفاده کرده و از آن برای استخراج ارز دیجیتال استفاده می کنند.

در طول دوران رونق ارزهای دیجیتال در سال 2017، با افزایش سرسام آور قیمت بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، استخراج ارزها یکی از بهترین روش ها برای کسب سود کلان از این بازار بود. براساس گزارشی که توسط Check Point Software، یک شرکت امنیت سایبری مستقر در تل آویو، مستقر در اسرائیل، برای مدت زمانی کریپتوجکینگ ششمین بدافزار رایج در سراسر جهان بود.

 اما به تازگی کریپتو جکینگ در حال تغییر و توسعه است. تیم امنیت سایبری گوگل در گزارشی اعلام کرد که 86 درصد از تمام حساب های Google Cloud که برای استخراج ارزهای دیجیتال استفاده می شوند، به خطر افتاده اند. در این نوع حمله این تنها افراد نیستند که هدف قرار می گیرند، بلکه شرکت ها نیز قربانی سرقت ارزها می شوند. در اوایل سال 2018، وب سایت های دولتی بریتانیا و بیش از 4000 وب سایت دیگر در سراسر جهان توسط ویروس های cryptojack مورد سوءاستفاده قرار گرفتند.

کریپتوجکینگ (Cryptojacking) چیست؟

کریپتوجکینگ

کریپتو جکینگ مانند ویروسی پنهانی است که وارد دستگاه استخراج شما شده و درصد زیادی از انرژی مصرفی آن را به خود اختصاص می دهد. کریپتوجکینگ به شکل نرم افزار مخرب (بد افزار) فعالیت می کند که دستگاه استخراج شما را آلوده می کند. هدف می تواند هر دستگاهی باشد: رایانه، تلفن هوشمند، حتی سرورهای ابری (کلود جکینگ).

هنگامی که دستگاهی به بدافزار Cryptojacking آلوده می شود، کنترل قدرت محاسباتی دستگاه را در دست می گیرد و بخشی از آن را به استخراج ارزهای دیجیتال خاص اختصاص می دهد. سپس ارزهای استخراج شده را به کیف پول هکر ارسال می کند.

در ابتدای ظهور ارزها، مفهومی به نام استخراج از طریق مرورگرها وجود داشت. در این روش، از سیستم های کامپیوتری معمول افراد برای استخراج و کسب درآمد بیشتر استفاده می کردند. به این ترتیب بازدیدکنندگان یک وب سایت با نصب یک پلاگین، تا زمانی که در وب سایت حضور داشتند، استخراج می کردند. برخی استخراج مرورگر را به عنوان یک مدل تجاری جدید برای کسب درآمد از ترافیک وب اعلام می کنند.

ذکر این نکته مهم است که برخلاف کریپتوجکینگ، استخراج مرورگر جرم سایبری نیست. درواقع در روش استخراج از طریق مرورگر، کاربر از این موضوع مطلع است و آگاهانه اجازه استفاده از کامپیوتر خود را برای استخراج ارز دیجیتال به وب سایت می دهد. در غیر این صورت، این استخراج جرم است و یک عمل مجرمانه تلقی می شود.

سایت های خبری دیجیتال معتبر مانند Salon و سایت بسیار محبوب The Pirate Bay، «کریپتوجکینگ» مجاز را به عنوان یک جریان درآمد مکمل آزمایش کردند. حتی صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در سال 2018 از آن برای استفاده از سیستم های کامپیوتری حامیان برای جمع آوری کمک های مالی از طریق استخراج ارزهای دیجیتال استفاده کرد.

استفاده از روش کریپتوجکینگ برای مدتی به اندازه ای رواج یافت که CoinHive با ارائه کدهای به خصوص، به صفحات وب اجازه می دهد از کامپیوترهای بازدیدکنندگان خود برای استخراج Monero استفاده کنند، اما خیلی زود از این ابزار برای انجام کارهای غیرقانونی استفاده شد. صفحات وب شروع به سوءاستفاده از این سرویس برای کسب درآمد اضافی از بازدیدکنندگان بدون رضایت آن ها کردند. درواقع Cryptojacking به حدی گسترده شد که CoinHive تحت نظارت جدی قرار گرفت و درنهایت در سال 2019 تعطیل شد.

کریپتوجکینگ چگونه انجام می شود؟

کریپتوجکینگ

Cryptojacking یکی از بهترین روش های سرقت برای هکرهاست؛ زیرا برای استفاده از این روش تنها به چند خط کد جاوا اسکریپت نیاز است و به محض اینکه از طریق این کد به دستگاه مخاطب راه پیدا کنند، می توانند از طریق نصب بدافزار به استخراج ارز مشغول شوند. هکرها ممکن است با کلیک روی لینک یک ایمیل فیشینگ برای آپلود کد مخرب در دستگاه خود برای مخاطب هدف خود طعمه بگذارند.

کی دیگر از روش های انجام کریپتو جکینگ این است که یک وب سایت را با یک خط فرمان کریپتوجکینگ که در کد HTML قرار گرفته است آلوده کنند که پس از باز کردن یک صفحه خاص وب، برنامه را به طور خودکار اجرا می کند. برخی از نسخه های بدافزار Cryptojacking حتی می توانند ویروس را به دستگاه های دیگر منتقل کرده و کل سرورها را آلوده کنند.

 در برخی موارد، این کار می تواند به هکرها اجازه دهد تا از منابع محاسباتی عظیم مزارع سرور بزرگ به صورت رایگان بهره ببرند. در بیشتر روش های سرقت از طریق کریپتو جکینگ، هیچ یک از اطلاعات شخصی کاربر به سرقت نمی رود؛ زیرا هدف اصلی دسترسی به قدرت محاسباتی دستگاه کاربر است. هر چه بدافزار زمان بیشتری به صورت غیرقابل شناسایی روی رایانه اجرا شود، هکرها درآمد بیشتری از استخراج کسب می کنند.

در حال حاضر از روش کریپتوجکینگ تنها برای چند رمزارز خاص که از پروتکل اجماع اثبات کار استفاده می کنند، مورد استفاده قرار می گیرد. این ارزها از توان محاسباتی برای تأیید تراکنش ها و ایمن سازی شبکه استفاده می کند و با انجام این کار، پاداش دریافت می کنند.

به گفته اینترپل، رایج ترین ارز دیجیتالی که هکرها از آن برای استخراج به روش کریپتوجکینگ استفاده می کنند، مونرو (XMR) است؛ زیرا سطح بالایی از ناشناس بودن ارائه می دهد و ردیابی تراکنش ها را دشوار می کند. بیت کوین (BTC)، زمانی در بین کریپتوجکرها محبوب بود، اما صنعت ماینینگ آن قدر با ماشین های تخصصی رقابتی شده است که تلاش برای استخراج آن با استفاده از لپ تاپ های دیگران منطقی به نظر نمی رسد.

چطور می توان Cryptojacking را تشخیص داد؟

هدف از کریپتوجکینگ، مخفی شدن در پس زمینه کامپیوتر کاربران است. همان طور که گفته شد، هرچه بدافزار مدت زمان بیشتری اجرا شود، درآمد هکرها هم بیشتر خواهد شد. بدافزار طوری طراحی شده است که به همان اندازه که نیاز دارد از انرژی استفاده کند و به این وسیله تا حد زیادی مورد توجه قرار نمی گیرد؛ با ابن حال برخی از مواردی که احتمالاً نشان دهنده آلوده شدن کامپیوتر شما به Cryptojacking است، عبارت هستند از:

  • استفاده بیش ازحد از CPU (واحد پردازش مرکزی)
  • کندی دستگاه و افزایش سر و صدا
  • گرم شدن بیش ازحد دستگاه
  • از بین رفتن سریع باتری
  • افزایش غیرمنتظره قبوض برق (برای مزارع سرور)

اگرچه مشاهده هریک از این علائم، لزوماً به معنای مبتلاشدن سیستم شما به کریپتو جکینگ نیست، شما می توانید با نصب یک آنتی ویروس مناسب، تا حد زیادی از نصب و فعالیت بدافزارها روی سیستم خود جلوگیری کنید. بهترین آنتی ویروس هایی که برای انجام این کار پیشنهاد می شوند، عبارت اند از:

  • Avira Antivirus
  • Avast
  • Bitdefender
  • Eset
  • Malwarebytes

اما اگر قصد بررسی وب سایت را هم دارید، می توانید به دنبال قطعه های مشکوک در ساختار HTML کد سایت باشید یا از برنامه هایی استفاده کنید که وب سایت ها را برای شناسایی کدهای مخرب اسکن می کنند.

سخن پایانی

درنهایت بدافزار Cryptojacking تفاوت چندانی با هر نوع بدافزار دیگری ندارد. در این روش هدف کیف پول کاربران ارزهای دیجیتال نیست. بلکه از ترافیک ورودی سایت و توان سیستم های کاربران، برای استخراج ارزهای دیجیتال مانند مونرو استفاده می شود.

برای محافظت از سیستم و دارایی خود در برابر این نوع حمله، با استفاده از آنتی ویروس ها به روزرسانی مداومشان، سیستم خود را به صورت منظم اسکن کنید. علاوه بر این می توانید از مسدودکننده های تبلیغات در مرورگر خود استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که کریپتوجکینگ در دسته حملات سایبری قرار می گیرد و درصورت شناسایی، امکان پیگیری آن به صورت قانونی وجود دارد.

ادامه مطلب
تحلیل آنچین
تحلیل آنچین یا درون زنجیره ای...

در دسترس بودن تمام داده های بلاک چین آن را برای علم داده و یادگیری ماشین بسیار مناسب می کند. درواقع ارزهای دیجیتال تنها دارایی هایی هستند که هر فعالیت تجاری و سرمایه گذاری را می توان از دفتر کل آنها بازیابی و بررسی کرد. ازآنجایی که بلاک چین ها این موقعیت را آماده می کنند، کارشناسان نیز از این داده های شفاف برای ارزیابی فعالیت تراکنش ها و سودمندی شبکه استفاده می کنند و این فرآیندی به عنوان، تحلیل آنچین On Chain یا آنالیز درون زنجیره ای شناخته می شود.

تحلیل آنچین یا درون زنجیره ای چیست؟ (Onchain Anlysis)

در حقیقت تریدرها و سرمایه گذاران ارزهای دیجیتال نیز از طریق داده های درون زنجیره ای می توانند احساسات و رفتار کلی کاربران را رصد کنند. ازاین رو در این مقاله توضیح می دهیم که چگونه تحلیل درون زنجیره ای یا آنالیز بلاک چین عمومی می تواند به تریدرها و سرمایه گذاران حوزه ارزهای دیجیتال کمک کند.

بررسی مفهوم داده های آنچین (On-chain Data)

داده های آنچین (داده های درون زنجیره ای) شامل اطلاعات مربوط به تمام تراکنش های انجام شده در یک شبکه بلاک چین خاص است. به عبارت دیگر، منظور تمام اطلاعات نوشته شده روی بلوک های بلاک چین است. در مورد بلاک چین عمومی، این اطلاعات برای همه در دسترس است. داده ها را می توان به طورکلی به ۳ دسته مجزا طبقه بندی کرد:

  1. داده های تراکنش (به عنوان مثال آدرس ارسال و دریافت، مبلغ منتقل شده، موجودی باقی مانده برای یک آدرس خاص)
  2. داده های بلوک (به عنوان مثال پلمپ زمانی، کارمزد ماینرها، پاداش ها)
  3. کد قرارداد هوشمند (یعنی منطق مدون کسب وکار روی یک بلاک چین)

محبوب ترین داده های آنچین کدام هستند؟

صدها داده آنچین وجود دارند که هر یک از آنها اطلاعات مختلفی را نشان می دهند. سرمایه گذاران با پیگیری و درک آنها، می توانند در بازار پیشرو باشند. درنتیجه، برای معاملات سودآور تصمیمات بهتری بگیرند. برجسته ترین داده های آنچین که می توانند قیمت روزانه را تعیین کنند، عبارت اند از:

  1. تعداد آدرس های فعال
  2. تعداد آدرس های جدید
  3. حجم تراکنش ها
  4. ارزش شبکه به تراکنش
  5. ورودی/خروجی سرمایه از صرافی ها

ویژگی های استفاده از داده های آنچین

استفاده از تجزیه وتحلیل داده های آنچین در معاملات روزانه دارای مزایای مختلفی است. پس از بررسی معیارهای مهم آنچین مانند تعداد آدرس های فعال و تعداد تراکنش ها، تریدرها می دانند چه زمانی تقاضای زیادی در شبکه وجود داشته و درنتیجه قیمت ها افزایش خواهند یافت.

همچنین، با مشاهده معیارهای آنچین می توانید از بازار و رفتار سرمایه گذاران مطلع شوید. تریدرهای هوشمند می دانند و تریدرهای تازه کار نیز باید بدانند که داده های آنچین چقدر باارزش هستند. پلتفرم های تجزیه وتحلیل داده های آنچین مشاهده و بررسی چنین داده های مهمی را ساده، آسان و روان کرده اند.

تفاوت بین معاملات آنچین (درون شبکه) با آفچین (خارج از شبکه)

تحلیل آنچین

در معاملاتی که خارج از شبکه انجام می شود تغییری در شبکه ایجاد نمی شود در چنین معاملاتی افراد توافق می کنند که شخص ثالث دارایی را دریافت یا ارائه می کند. این چنین معاملات با ارسال به کیف پول یا رمز آن انجام می شود و در شبکه اصلی انگار که هیچ تراکنشی انجام نشده است.

با چنین روشی دیگر نیازی به انتظار برای تأیید اعتبار توسط ماینرهای بلاک چین نیست، که می تواند روند کار را تسریع کرده و منجر به کاهش هزینه های معامله شود. بااین حال، ازآنجاکه معاملات خارج از زنجیره در بلاک چین ثبت نشده است، هیچ سابقه شبکه ای از معامله و جزئیات مالی وجود ندارد، که در صورت اختلاف بین دو طرف می تواند مشکل ساز شود.

معاملاتی که به صورت آنچین دیتا در شبکه بلاک چین تأیید می شوند حتی اگر زمان طولانی تری پردازش آن ها طول بکشد از هم امنیت و اعتباری که دارند قابل ستایش است و نه تنها هیچ فردی نمی تواند آن را انکار کند بلکه هیچ انجمن یا شرکت و حتی دولتی هم نمی تواند آن را انکار کند.

درنهایت انتخاب شیوه معامله وابسته به خود افراد است و اگر هدف اصلی معامله سرعت است، می تواند خارج از شبکه انجام شود اما اگر هدف امنیت و اعتبار است باید حتماً این معاملات داخل شبکه انجام شود.

درواقع تفاوت آنچین دیتا و آف چین دیتا دقیقاً مانند خریدن خانه است. بسیاری از افراد کمیسیون مشاورین املاک را پرداخت می کنند تا خرید و فروشی که انجام داده اند از اعتبار بالایی برخوردار باشد بعضی افراد هم حاضر به پرداخت کمیسیون نیستند و به صورت توافقی خودشان توافق نامه را می نویسند و امضا می کنند.

بررسی مفهوم تحلیل آنچین (On-Chain Analysis)

تحلیل آنچین یا درون زنجیره ای، حوزه جدیدی است که مبانی، سودمندی و فعالیت تراکنش ارزهای دیجیتال را با استفاده از داده های بلاک چین نشان می دهد. درواقع تحلیلگران زنجیره ای از طیف وسیعی از اقدامات برای افزایش درک خود از یک شبکه استفاده کرده تا نوسانات قیمت در آینده را پیش بینی کنند.

از طرفی تحلیل درون زنجیره ای مستلزم استخراج اطلاعات از انواع داده های بلاک چین و حجم معاملات، اطلاعات بلاک مانند پاداش ماینر، همبستگی های قیمتی، ورودی و خروجی صرافی است. علاوه بر این موارد، تحلیل آنچین از داده های بلاک چین در دسترس عموم برای ارزیابی شبکه استفاده می کند، مشابه اینکه چگونه تحقیقات بنیادی سهام به دنبال شناسایی ارزش اساسی یک شرکت است. درواقع این نوع  تحلیل اغلب با تجزیه وتحلیل فنی تریدرها و سرمایه گذاران ادغام می شود تا بهترین نقاط ورود و خروج را کشف کنند.

به صورت خلاصه، استفاده از داده های تراکنش و کیف پول در دسترس عموم برای ارزیابی ارزش شبکه بلاک چین به جای هیجانات سوداگرانه در مورد دارایی رمزنگاری یکی از ضروری ترین موارد استفاده از تحقیقات درون زنجیره است.

هدف از استفاده از تحلیل آنچین

در حوزه ارزهای دیجیتال، وب سایت هایی وجود دارد که با استفاده از داده های درون شبکه ای، اطلاعات مفیدی را برای کاربران استخراج می کنند، این به معنی این است که تمام اقدامات زنجیره ای در تاریخ را به صورت ثبت شده دارد؛ به علت خصوصیات بلاک چین می توان اقدامات اقتصادی را در این شبکه ها مشخص کرد، معامله گران می توانند احساسات و رفتار سرمایه گذاران را اندازه گیری کنند، این تکنیک در شناخت توکن ها و کوین هایی که پتانسیل رشد رادارند می تواند یک سیگنال مناسب باشد، ۲ نمونه از کوین هایی که با استفاده از تحلیل فاندامنتال و با تأثیر اخبار رشد چند صددرصدی داشته اند، دوج کوین و شیبا اینو بودند.

تاریخچه تحلیل آنچین

تاریخچه تحلیل آنچین به سال ۲۰۱۱ بر می گردد. این تحلیل به عنوان معیار ارزیابی بیت کوین ایجاد شد و اولین شاخصی بود که از طول عمر آدرس های بیت کوین استفاده می کند؛ یکی از اولین معیارهای گسترده ای که برای رمز ارزهای پایه ایجاد شد، نسبت ارزش به تراکنش (NVT) بود که توسط CoinMetrics، Chris Burniske و Jack Tatar محبوب شد. زمان ایجاد نسبت NVT به تابستان سال ۲۰۱۷ میلادی برمی گردد، هدف از این نسبت، مشخص شدن ارزش سود یک رمز ارز پایه بود.

با مقایسه ارزش شبکه با حجم تراکنش های ثبت شده در بلاک چین، می توان تشخیص داد که چه زمانی یک ارز دیجیتال بیش ازحد ارزش گذاری شده است. وقتی ارزش شبکه با حجم معاملات توجیه نشود، نسبت NVT نسبتاً زیاد است. هنگام در نظر گرفتن حجم معامله، اگر مقدار ارزش شبکه به طور غیرمعمولی کم باشد، ممکن است پیشنهاد کند که ارزیابی بالاتری توجیه شده است. نسبت NVT غالباً با نسبت price- earnings مقایسه می شود و به روشی مشابه برای یافتن سکه، خرید، نگهداری یا فروش اعمال می شود.

پس از مدت کمی، نسبت NVT متداول تر شد، به همین علت محققان بهبودهایی را در معیار اعمال کردند. لذا ارزیابی دقیق تری از این که آیا ارزش شبکه توسط فعالیت اقتصادی روی بلاک چین توجیه می شود صورت گرفت.

به عنوان مثال، سیگنال نسبت ارزش به تراکنش شبکه یا (NVTS) با در نظر گرفتن میانگین متحرک نود روزه حجم معاملات ایجاد شد. اخیراً، CoinMetrics با استفاده از عرضه شناور رایگان در محاسبات خود، نسبت را بیشتر اصلاح کرده است. این پیشرفت های تدریجی نشان می دهد که چگونه روش های ارزیابی اساسی ارز رمزنگاری شده به طور مداوم در حال پیشرفت هستند.

ضعف بازار و مشکلات استفاده از معیارهای سنتی، باعث پدیدار شدن مجموعه جدیدی از ابزارها ایجادشده است، که می تواند به تریدرها کمک کند، تا صحت شبکه های بلاک چین را با دقت ارزیابی کنند.

نحوه کارکرد تحلیل آنچین

تحلیل آنچین

تحلیل آنچین روش جدیدی است که بسیار وابسته به تکنولوژی بلاک چین و سیستم دموکراتیک بلاک چین است. از طرفی اقتصاد یکی از مباحث اساسی زندگی بشر بوده که طی قرن اخیر به دلیل فسادهای سیستماتیک دچار بیماری شده است که عامل اصلی این فساد بحث تمرکز است.

در حقیقت تمرکز ثروت و اطلاعات در دست دولت ها یا گروه های خاص بدون اینکه امکان دسترسی به آنها برای همگان به شکل برابر فراهم باشد. این موضوع باعث ایجاد رانت های اطلاعاتی می شود و درنهایت مسبب انتقال سرمایه به گروهی خاص، و فقیرتر شدن گروه بزرگ تری می شود.

ازاین رو، تحلیل آنچین راهی است برای اینکه دسترسی به اطلاعات برای همه آزاد و برابر باشد و رانت اطلاعاتی از بین برود. دیتای آنچین درواقع به کمک اطلاعات انباشته شده در شبکه شفاف بیت کوین، دسترسی به داده ها را برای همه برابر و ساده می کند.

از سوی دیگر تمرکز تحلیل آنچین بر روی داده های کلان است، حجم زیاد تراکنش ها و آدرس ها در طول سال ها فعالیت شبکه بلاک چین و کاربران و خریداران سرمایه گذاران بیت کوین در سراسر جهان. درواقع تحلیل آنچین یک روش برای بررسی کردن بازار درزمینه داده های کلان و اقتصاد کلان است.

ازاین رو است که تحلیل آنچین حضوری لازم و ضروری دارد و می تواند مکمل خوبی برای تحلیل تکنیکال باشد. شما نمی توانید پاسخ خیلی از مسائل را از طریق تحلیل تکنیکال به دست آورید چراکه تحلیل تکنیکی نگاهی به داده های کلان ندارد. تحلیل و فهم مباحثی مثل تورم، مقبولیت بیت کوین در سطح جهان و… عملاً به کمک تحلیل تکنیکال ممکن نیست.

درواقع تحلیل آنچین هم به بازار نگاه می کند هم به مسائلی در فرای بازار و همین موضوع سبب می شود که دید ما را نسبت به بازار عمق ببخشد. همین موضوع بیانگر اهمیت تحلیل آنچین است.

چرا باید از تحلیل آنچین استفاده کنیم؟

فناوری بلاک چین، صرافی ارز دیجیتال، کیف پول دیجیتال و معاملات انجام شده در بستر صرافی ها، همگی در معرض هک شدن و حملات هکرها هستند. چنین محیط مستعد خطری نیاز به محافظت دارد. ازاین رو، در اینجا است که تحلیل آنچین نقش اساسی دارد. بیایید این نقش و با جزئیات بیشتری درک کنیم.

همان طور که گفتیم عملکردهای اساسی تحلیل آنچین شامل تحلیل معاملات و ردیابی وجوه است. این تحلیل هر معامله را بر روی هر پروتکل بلاک چین به صورت مداوم تجزیه وتحلیل می کنند. درواقع آن ها آدرس معاملات را به صورت منظم طبقه بندی می کنند. از طرفی، آدرس ها یا آدرس های گروهی انتخاب شده نیز مرتباً کنترل شده و لذا هرگونه فعالیت مشکوکی که از طریق این آدرس ها اتفاق می افتد، با هشدار به آنها اطلاع داده می شود.

در سطحی عمیق تر، تحلیل آنچین جریان وجوه را شفاف تر می کند. این یعنی درک وجوه ورودی و خروجی کار دشواری بوده و این امر به ویژه زمانی درست است که معاملات با هزاران آدرس مرتبط شوند. در حقیقت تحلیل آنچین به کاهش شلوغی و استخراج مهم ترین اطلاعات شبکه کمک می کند.

ضمناً تحلیل معاملات به طبقه بندی رفتارهای معامله نیز کمک کرده و هرگونه رفتار مشکوک، بلافاصله پیگیری می شود. این یعنی شرکت های تحلیل آنچین اطلاعات را از طرف مشتری خود تأیید می کنند. درواقع آن ها در موردادعای شریک احتمالی مشتری خود بررسی های لازم را انجام می دهند.

علاوه بر این، تحلیل آنچین برای تهیه مشخصات معاملات آدرس های انتخاب شده نیز مفید است. یعنی شرکت های انجام دهنده تحلیل آنچین برای نظارت بر پایداری زنجیره ها نیز مفید هستند. آنها معاملات بازار ثانویه را ردیابی کرده و مسیرهای حسابرسی و تصمیم گیری را مستند می کنند. نهایتاً اینکه تحلیل آنچین به تجسم کل صحنه معاملات بلاک چین و حرکت وجوه با شفافیت بالا کمک می کند.

زمان لازم جهت انجام تراکنش ها در شبکه

لازم است تا  معاملات آنچین در همان زمان که از طرف طرفین معامله انتخاب می شود انجام شود تا معاملات بلاک چین را ایمن، قابل تأیید، شفاف و فوری نگه دارند. ولی در واقعیت به ندرت چنین اتفاقی می افتد. در حقیقت جهت تأیید تراکنش، جمع آوری تعداد کافی تأییدیه و اعتبار از طرف ماینر ها در شبکه، ممکن است بسیار طولانی شود. از طرفی، دلیل طولانی شدن معامله این است که ماینر ها باید هر بار برای اضافه شدن یک بلوک به شبکه بلاک چین مسائل ریاضی بسیار پیچیده ای را حل کنند.

اگر حجم تراکنش ها بالا بوده یا شبکه شلوغ باشد، اعتبارسنجی کلیه تراکنش ها به وسیله ماینرها، ممکن است بیشتر نیز طول بکشد؛ مخصوصاً اگر تعداد ماینرها نیز محدود باشد. نتیجتاً اینکه، طرفین معاملات باید زمان بیشتری را در انتظار تأییدیه ماینرها  بمانند. ولی خب طرفین معامله می توانند با پرداخت کارمزد بیشتر، ماینر ها را تشویق کرده تا معاملات آنها را سریع تر از سایرین انجام دهند.

اما اگر تعداد معاملات در شبکه کم باشد، سرعت انجام معاملات بالا خواهد رفت؛ ولی خب در این شبکه گسترده که روزبه روز در حال گسترش است، هرگز تعداد تراکنش ها کاهش نخواهد یافت. ازاین رو، باید به دنبال راهی جهت افزایش سرعت تراکنش ها در کنار گسترش شبکه و تضمین امنیت شبکه بود.

هزینه های مربوط به تحلیل آنچین

جهت تأیید تراکنش ها در شبکه لازم است تا ماینر ها سختی شبکه را به کمک دستگاه های خود تأمین کرده و در قبال کاری که انجام می دهند، کارمزد معاملات را دریافت کنند. باوجود این شرایط، اگر سختی شبکه و تعداد معاملات کم باشد، کارمزدی که طرفین معامله باید بپردازند، بسیارکم و در برخی از موارد حتی به صفر می رسد. ولی با شرایط حال حاضر بازار که هم سختی شبکه و هم تعداد معاملات در حال افزایش است، کارمزد معاملات کمی آزاردهنده خواهد بود.

۲ قسمت اصلی تحلیل آنچین

1. بایگانی شناسی بلاک چین

یک نقش بسیار تخصصی برای افرادی که داده های آنها مانند تراکنش ها، موجودی صرافی و کلاسترهای کیف پول را پردازش می کنند. آنها این «داده های خرد» را به «معیارهای کلان» قابل اعتماد و دقیق تبدیل می کنند.

2. تحلیلگران آنچین

در مرحله بعد، تحلیلگران معیارهای کلان را بررسی کرده و محتمل ترین روندها و شاخص ها را در ارتباط با احساسات بازار و رفتار طرف های مختلف قرارداد تفسیر می کنند.

چطور می توان یک تحلیل آنچین مؤثر انجام داد؟

اساساً راز رسیدن به یک تحلیل آنچین مؤثر، پرسیدن سؤالات مناسب است. درواقع پرسیدن سؤالاتی مثل موارد زیر می تواند ما را به یک تحلیل آنچین جامع برساند:

  1. فعالان شبکه که به رفتار آنها علاقه دارید (نهنگ ها، صرافی ها، ماینرها، سوداگران و غیره) چه کسانی هستند؟
  2. محرک ها، انگیزه ها و نقاط ضعف آنها (سود و زیان، درآمدهای استخراج شده و غیره) چیست؟
  3. چگونه تصمیمات آنها (کارمزد پرداخت شده، حجم تراکنش ها، تعدیل سختی استخراج، موجودی کیف پول، رکود سکه و غیره) انجام می شود؟

معایب و محدودیت های تحلیل آنچین

باوجود مزایای زیادی که تحلیل آنچین دارد و در بالا به آنها اشاره کردیم، این نوع تحلیل هنوز در مراحل شکل گیری خود قرار داشته و با توجه به محدود بودن سابقه داده ها برخی از معیارها باگذشت زمان پیشرفت کرده یا روندهای جدیدی شکل می گیرند که منجر به ایجاد معیارهای جدید خواهند شد.

در چنین شرایطی، مقایسه معیارهای متعدد تحلیل آنچنین در مورد رمز ارزها، نیاز به تفسیر دقیق دارد. درواقع همه بلاک چین ها مساوی نیستند و مثلاً بیت کوین بر هدف طلای دیجیتال بودن متمرکز است؛ درحالی که بلاک چین اتریوم برای طیف وسیعی از برنامه ها استفاده می شود. ولی به طورکلی، اگر معیارهای آنچین در حال رشد هستند، این یک نشانه مثبت است.

بااین وجود، برخی از محدودیت های تحلیل آنچین را در ادامه بررسی خواهیم کرد:

محدودیت اول

زیر یک دهه داده برای پشتیبانی از تجزیه وتحلیل تاریخی بیت کوین و حتی داده های کمتر برای دارایی های رمزنگاری اخیراً راه اندازی شده، وجود دارد. برخی از معیارها ممکن است باگذشت زمان قابلیت اطمینان یا تفسیر آنها با توجه به داده های متناقض تغییر کند.

محدودیت دوم

راه حل مقیاس پذیری لایه ۲ مثل شبکه لایتنینگ (lightening Network) و زنجیره های جانبی بیت کوین (Sidechains)، پلاسما (Plasma) و رول آپ های زد کا (ZkRllups) در اتریوم، امکان تغییر شکل حجم معامله رادارند. زیرا در حال حاضر آن را به صورت درون زنجیره ای اندازه گیری می کنیم. تفسیر این معیارها ممکن است باگذشت زمان تنظیم شود تا تغییرات فعالیت درون زنجیره ای را در نظر بگیرد.

محدودیت سوم

تحلیل آنچین ممکن است برای معامله گران کوتاه مدت ارزش زیادی نداشته باشد، زیرا این معیارها معمولاً سیگنال های قابل انجام را برای دوره های طولانی مدت بازار تولید می کنند. بااین حال، تریدرهای کوتاه مدت ممکن است از داده های جزئی بیشتری بهره مند شوند که هنگام اجرای نود کامل خود یا با ترکیب بینش های زنجیره ای با داده های تحلیل تکنیکال در دسترس باشند. بر اساس تحلیل آنچین، می توان از سیگنال های تکنیکال جهت ورود به خریدوفروش رمز ارزها استفاده کرد.

مخالفان تحلیل آنچین

منتقدان به تحلیل آنچین چند دسته هستند. یکی از مهم ترین این گروه ها، تکنیکالیست ها هستند. درواقع آنها مدعی اند که همه چیز در قیمت خلاصه می شود؛ درحالی که فعالیت در بازارهای مالی همواره ثابت کرده است که در مورد فعالیت های مالی، زمانی که ۲ تأیید داشته باشیم، حرکت مطمئن تری خواهیم داشت.

تحلیل آنچین درواقع منبع مناسبی است برای تکنیکالیست ها که در کنار تأییدی که از تحلیل های تکنیکال خود می گیرند، تأیید دومی نیز داشته باشند. همچنین به وضوح مشخص است که تحلیل تکنیکال در بررسی نقش داده های کلان و فرای بازار ناتوان است و احتیاج به داده های مکمل دارد.

گروه دیگر منتقدین کسانی هستند که در مورد حاکمیت مالی حساس اند و طرفدار حفظ حریم خصوصی هستند. آنها مدعی اند که تحلیل آنچین حفظ حریم خصوصی کاربران شبکه را زیر سؤال می برد. طرفداران تحلیل آنچین معتقدند که شفافیت موجود در شبکه بیت کوین کمک می کند ما درک بهتری از فناوری بلاک چین داشته باشیم.

حتی می توان مدعی شد که دیتای آنچین درنهایت موجب کاهش شکاف بین حاکمیت (دولت ها) و رمز ارزها می شود و درنهایت موجب هدایت کاربران بیشتری به سمت سرمایه های رمز ارزی می شود.

تحلیل آنچین در مقابل تحلیل تکنیکال

بسیاری از تکنیکالیست ها بر این باور هستند که تمامی اتفاقاتی که در بازار می افتد وابسته به قیمت است و به کمک قیمت می توان آن ها را پیش بینی کرد. در بازارهای مالی به خصوص بازار ارزهای دیجیتال هرگز اطلاعات ۱۰۰% وجود ندارد و همه چیز وابسته به احتمال است  علاوه بر آن در بسیاری از موارد دیده ایم که تحلیل تکنیکال هم می تواند اشتباه کند.

درواقع باوجود اصرار تکنیکالیست ها به کافی بودن تغییرات قیمت برای پیش بینی بازار بازهم تحلیل آنچین می تواند اطمینان شمارا از وارد شدن به یک معامله بیشتر کند. عاقلانه ترین روش این است تا برای وارد شدن به یه پوزیشن هم از تکنیکال و هم از تحلیل آنچین تأییدیه گرفته باشیم.

از طرفی در جهان امروزی با قرار گرفتن ثروت در دست عده ای محدود، اقتصاد بیمار شده است. در دنیای امروز شما نمی توانید تراکنش های دولت ها و افراد مهم را بررسی کنید اما در تحلیل آنچین این امکان وجود دارد و همین امر می تواند بسیاری از فسادهای مالی را کاهش دهد.

تحلیل تکنیکال تنها قیمت را بررسی می کند، درحالی که تحلیل آنچین علاوه بر قیمت احساسات مردم نسبت به بیت کوین یا هر ارز دیجیتال دیگری را نیز تشخیص می دهد و با توجه به داده هایی که در اختیار ما قرار می دهد گاهی می توانیم حتی بیشتر از تحلیل تکنیکال به آن تکیه کنیم.

برترین پلتفرم های تحلیل آنچین

تحلیل آنچین

میزان انرژی، زمان و پول موردنیاز برای اجرای یک گره، ذخیره و نگهداری یک نسخه از کل بلاک چین در دسترس هر فرد یا سازمانی نیست. جمع آوری منطقی، ساختار و تجزیه وتحلیل داده های بلاک چین کار بسیار دشواری است.

هنگامی که ماینرها بلاک جدیدی را تأیید کردند، بلاک چین تمام اطلاعات مربوط به آخرین تراکنش را ثبت می کند. البته چنین اطلاعاتی در دسترس همه افراد جهان است. همچنین، داده های ضروری مانند تعداد آدرس های فعال، ارزش تراکنش و غیره، همه را می توان از تراکنش های ثبت شده در بلاک چین محاسبه کرد.

در حقیقت حتی اگر هرکسی بتواند داده های آنچین را مشاهده کند، درک آن برای اکثر تریدرها دشوار است. به این دلیل که بلاک چین داده های آنچین را به صورت نموداری ترسیم نکرده و تجزیه وتحلیل نمی کند.

خوشبختانه، در چند سال گذشته شرکت های مختلفی ظهور کرده اند که داده های درون زنجیره ای و خارج از زنجیره را به صورت جداگانه به کاربران ارائه می دهند. پلتفرم های تجزیه وتحلیل داده های آنچین می توانند سلامت شبکه را به صورت لحظه ای نمایش دهند.

با بازیابی صدها هزار تراکنش از بلاک چین، تجزیه وتحلیل و رسم نمودار داده های آنچین، تریدرها اکنون می توانند معیارهای مختلف آنچین را در نمودارهای ساده مشاهده کنند. در ادامه، بهترین پلتفرم های تحلیل آنچین ارز دیجیتال را برای افراد و شرکت ها معرفی می کنیم.

1. سنتیمنت (Santiment)

سنتیمنت دارای ۳ اپلیکیشن رایگان، Pro به قیمت چهل و نه دلار و Pro+ به قیمت دویست و چهل و نه دلار است که هزینه آن به صورت ماهانه دریافت می شود. در اپلیکیشن Pro+، ویژگی های منحصربه فردی مانند آموزش سفارشی و ورود به سیستم و چت بسته با تحلیلگران بازار سانتیمنت ارائه می شود.

سنتیمنت مجموعه ای چشمگیر از معیارها، توضیحات و نمونه های بصری آنچین را ارائه می دهد. همچنین، کارهای زیادی درزمینه توسعه معیارهای جدید آنچین و بهینه سازی معیارهای موجود انجام می دهد. افزونه صفحه گسترده Sanbase به شما این امکان را می دهد تا داده های آنچین خود را با استفاده از کاربرگ گوگل دریافت کنید.

2. کریپتوکوانت (CryptoQuant)

قیمت این پلتفرم از بیست و نه دلار برای مدل Advanced، نود و نه دلار برای Professional و ششصد و نود و نه دلار برای Premium شروع می شود. همچنین، دارای یک اپلیکیشن رایگان است که می توانید تمام معیارها را مشاهده کنید.

کریپتوکوانت یک ارائه دهنده راه حل داده بلاک چین مستقر در شهر سئول کره جنوبی است که روی بیت کوین، اتریوم و استیبل کوین ها تمرکز دارد. داده های آنکه از طریق API یا مستقیماً در Python،R و Excel در دسترس است، می تواند در ۴ زیرمجموعه طبقه بندی شود:

  1. داده های آنچین
  2. داده های صرافی ها
  3. داده های ماینرها
  4. داده های شبکه

3. مساری (Messari)

مساری خدمات نموداری رایگان ارائه می دهد. شما می توانید با پرداخت بیست و نه دلار در ماه مشترک آن شوید تا ویژگی های بیشتری مانند تحقیقات هفتگی تفصیلی منحصربه فرد، داده های CSV قابل دانلود و موارد دیگر را دریافت کنید.

4. گلسنود (Glassnode)

گلسنود مستقر در سوئیس به دلیل طیف گسترده ای از شاخص های نوآورانه آنچین در حوزه بلاک چین مشهور است. به لطف رابط کاربری عالی، استفاده از پلتفرم آنلاین این شرکت بسیار آسان است. حتی باوجود برنامه رایگان، می توانید به مجموعه گسترده ای از نقاط داده دسترسی پیدا کنید. همچنین، گلسنود گزارش های دقیق و کاملی به طور منظم منتشر می کند.

گلسنود دارای یک برنامه رایگان و ۲ برنامه پولی، به قیمت سی و نه دلار برای مدل پیشرفته و هفتصد و نود و نه دلار برای مدل حرفه ای است.

5. دون آنالیتیکس (Dune Analytics)

به طور منحصربه فرد، می توانید داده های آنچین را با استفاده از کدهای جستاری (query code) مشاهده کنید. دون آنالیتیکس دارای یک برنامه رایگان برای جستار از داده های بلاک چین با SQL، ایجاد داشبورد و به اشتراک گذاری نمودارهای شماست. همچنین، یک برنامه پولی به مبلغ سیصد و نود دلار دارد. این برنامه ویژگی های بیشتر مانند انتقال نتایج به صورت CSV را ارائه می دهد.

دون آنالیتیکس بیشتر با داده های زنجیره ای اتریوم سروکار دارد و کاربران را قادر می سازد به قراردادهای هوشمند رمزگذاری شده اتریوم دسترسی پیداکرده، آنها را تجزیه وتحلیل کرده و به صورت نمودارها و گزارش ها توضیح دهند. وب سایت تحلیلی اتریوم گزارش های قابل استخراج از داده های آنچین را ارائه می دهد.

6. نانسن (Nansen)

با توجه به عملکرد فوق العاده منحصربه فرد نانسن، این پلتفرم برنامه رایگان ندارد. قیمت برنامه ها از صد و چهل و نه دلار برای استاندارد، هزار و چهارصد و نود دلار برای VIP و دو هزار و پانصد دلار برای Alpha شروع می شود.

7. اینتو د بلاک (IntoTheBlock)

تحلیل آنچین

اینتو د بلاک دارای اشتراک ماهانه ده دلار است. در صورت انتخاب صورتحساب سالانه می توانید هفده درصد صرفه جویی کنید. بااین حال، هیچ برنامه رایگانی ندارد.

8. برد کرامبز (Breadcrumbs)

برد کرامبز دارای یک برنامه رایگان و ۲ طرح پولی است. طرح Lite باقیمت چهار هزار و نهصد دلار در ماه و برنامه Promo  باقیمت هفت هزار و نهصد دلار در ماه ارائه می شوند.

9. کوین متریکس (CoinMetrics)

رسالت کوین متریکس که در سال ۲۰۱۷ تأسیس شد، ارائه اطلاعات عمیق به سرمایه گذاران در مورد همه ارزهای دیجیتال است. در حقیقت این وب سایت به ارائه خدمات رایگان درزمینه داده های درون زنجیره ای برای سی و هفت سرمایه رمز ارزی پرداخته است و از پیشگامان زمینه آنچین دیتا محسوب می شود.

این پلتفرم ۴ محصول ارائه می دهد:
  1. داده های شبکه (به عنوان مثال ابزارهای بصری، جریان سرمایه در صرافی ها، معیارهای سن سکه، پیشینه تراکنش ها)
  2. داده های بازار بیست صرافی برتر جهانی را پوشش می دهد
  3. شاخص ها (Index)
  4. داده های شخص ثالث (به عنوان مثال فید احساسات در توییتر)

از طرفی فرمول ساز و نمودارهای نرخ مرجع، مجموعه محصولات Coin Metrics را تکمیل می کنند. کوین متریکس داده های آزاد را برای داده های مربوط به سی و هفت دارایی دیجیتال، ازجمله معیارهای آنچین و همبستگی، فراهم می کند. این پلتفرم از پیشگامان استفاده از معیارهای آنچین است. همچنین، می توانید وبلاگ آن را برای رویکردهای جدید در این زمینه دنبال کنید.

10. لوک اینتو بیت کوین (Look into bitcoin)

وب سایت لوک اینتو بیت کوین، منبعی رایگان برای مدل سازی چرخه بازار بیت کوین و پارامترهای درون زنجیره ای است.

11. سی کیو دات لایو (CQ.live)

وب سایت سی کیو دات لایو چیزی است که هر معامله گری باید آن را بشناسد و از آن استفاده کند. این وب سایت یکی از ابزارهای مهم در بررسی جریان نقدینگی در صرافی ها، فعالیت ماینرها و … است.

12. دپ رادار (Dappradar)

دپ رادار بیش از سه هزار اپلیکیشن های غیرمتمرکز (dapps) را به صورت لحظه ای ردیابی می کند. این پلتفرم، مرکزی برای دسترسی به رتبه بندی محبوب ترین اپلیکیشن های کاربردی در سیستم های محاسباتی توزیع شده است. دپ رادار همچنین به عنوان یک کانال توزیع برای توسعه دهندگانی است که به دنبال گسترش دسترسی خود هستند. این پلتفرم امکانات تبلیغاتی برای dapp های جدید را هم در اختیار آنها قرار می دهد.

13. زنگل (Xangle)

این وب سایت با ترکیب داده های خارج از زنجیره و درون زنجیره، نمای سیصد و شصت درجه ای از تعداد زیادی از دارایی ها یا پروژه های بلاک چین ارائه می دهد. آمارها در صفحه داشبورد هر پروژه به صورت عمومی ارائه شده اند.

معیارهای اصلی تحلیل آنچین

در این قسمت قصد داریم به بررسی جزئیات ۸ پارامتری که در تحلیل های درون زنجیره ای از آنها استفاده می شود بپردازیم. یکی از برنامه هایی که می توانید جهت بررسی این پارامترها استفاده نمایید، MLQ APP است. اطلاعات موجود در این برنامه از Into the Block گرفته شده است. برای استفاده از این برنامه کافی است یک آدرس ایمیل داشته باشید. در ادامه به جزئیات این پارامترها خواهیم پرداخت:

تحلیل آنچین

پس از ورود به برنامه در قسمت خلاصه کوین مروری بر بعضی از پارامترهای مرتبط و مهم برای هر رمز ارز آورده شده است. به عنوان نمونه تصویر زیر مربوط به ارز دیجیتال بیت کوین (BTC) است.

تحلیل آنچین

رفتار سرمایه گذاران در مقابل قیمت بازار

نخستین پارامتر موجود در این قسمت، نشان دهندۀ مقایسهٔ میانگین قیمت خرید آدرس های حاوی موجودی، باقیمت کنونی است. اگر قیمت میانگین خرید آدرسی از قیمت فعلی کمتر باشد، به اصطلاح In the money و اگر قیمت میانگین خرید آدرسی از قیمت فعلی بالاتر باشد، به اصطلاح Out of the money نامیده می شود. همان گونه که در شکل زیر می بیند، میانگین این آدرس ها به صورت درصدی نمایش داده می شود.

تحلیل آنچین

توزیع دارایی بین هولدرهای رمز ارزها

این پارامتر نشان دهنده مقدار عرضه در گردشی است که در اختیار نهنگ ها یا سرمایه گذاران یک رمز ارز قرار دارد. این شاخص میزان آدرس هایی را که بیش از ۱% از عرضه کل را در اختیاردارند نشان می دهد.

تحلیل آنچین

وابستگی قیمت به بیت کوین

این پارامتر وابستگی میان یک سرمایه رمز ارزی و بیت کوین را بر طبق داده های آماری سی روزه نشان می دهد. به عنوان نمونه در تصویر زیر وابستگی قیمتی میان اتریوم و بیت کوین آورده شده است.

تحلیل آنچین

توزیع بین سرمایه گذاران طبق مدت نگهداری توکن ها

این پارامتر در تحلیل داده های درون زنجیره ای نشان دهنده توزیع مالکیت یک سرمایه بر طبق مدت هولد یا نگهداری آن سرمایه است. در این دسته بندی، آدرس های نگهداری کننده یک رمز ارز بر طبق مدت نگهداری از آن به سه دسته تقسیم می شوند:

  1. بیش از یک سال: هولدرها
  2. یک تا دوازده ماه: سرمایه گذار میان مدتی
  3. کمتر از یک ماه: تریدر

تحلیل آنچین

تراکنش هایی باارزش بیش از صد هزار دلار

این پارامتر نشان دهنده تمامی تراکنش های بیشتر از صد هزار دلار در هفت روز گذشته است. همان گونه که در شکل زیر می بینید ۱۱۹٫۳۶ میلیارد دلار از تراکنش های انجام شده مربوط به تراکنش های باارزش بیش از صد هزار دلار در هفت روز گذشته در شبکه بیت کوین هستند.

تحلیل آنچین

جغرافیای تراکنش ها

این پارامتر نشان دهنده تعداد تراکنش های انجام شده در منطقه زمانی غرب جغرافیایی در مقایسه با تعداد تراکنش های انجام شده در منطقه شرق جغرافیایی در چهارده روز گذشته است.

تحلیل آنچین

ورود نقدینگی به صرافی

نشان دهنده مقدار ورودی جریان نقدینگی به صرافی های برتر بازار در هفت روز گذشته است.

تحلیل آنچین

خروج نقدینگی از صرافی

نشان دهنده مقدار خروجی جریان نقدینگی از صرافی های برتر بازار در هفت روز گذشته است.

تحلیل آنچین

نتیجه گیری

در این مقاله با مفهوم و کارکرد تحلیل آنچین یا درون زنجیره ای آشنا شدیم. تحلیل آنچین به بررسی عوامل بنیادین، میزان تراکنش ها و سودمندی یک رمز ارز و همچنین شبکه بلاک چین آن می پردازد.

اساساً تحلیل آنچین یک زمینه نوظهور است که با استفاده از آن می توان به بررسی عوامل بنیادین، سودمندی و تراکنش های یک رمز ارز و شبکه بلاک چین آن پرداخت.

همچنین تحلیلگرانی که از تحلیل آنچین استفاده می کنند، در تلاش هستند تا با افزایش و بهبود درک خود از شبکه و تحلیل پارامترهای مختلف، پیش بینی بهتری از حرکات قیمتی یک ارز دیجیتال در آینده داشته باشند.

ازاین رو با به دست آوردن این اطلاعات می توان واکنش های کاربران در مورد یک رمز ارز و قیمت احتمالی آن رمز ارز در آینده را پیش بینی کرد. با این کار می توان از ورود سرمایه گذاران به بازار یک ارز دیجیتال ناموفق براثر تبلیغات اغراق آمیز جلوگیری کرد.

سؤالات متداول

تحلیل آنچین بیش از اینکه بر پایه هیجان، احساسات و تحلیل تکنیکال باشد، یک رویکرد بنیادی و بنیادی است. این نوع از تحلیل می تواند با بررسی روندهای تاریخی، به طور اختصاصی بر روی یک نوع دارایی دیجیتال متمرکز بوده یا با مقایسه دارایی های دیجیتال مختلف به کشف حباب موجود در قیمت برخی رمز ارزها

فناوری بلاک چین، صرافی های ارز دیجیتال، کیف پول های ارز دیجیتال و معاملات انجام شده در صرافی ها، تماماً در معرض هک شدن هستند. درواقع چنین محیط مستعد خطری نیاز به محافظت دارد و در اینجا است که تحلیل آنچین نقش اساسی دارد.

تحلیل تکنیکال تنها قیمت را بررسی می کند، درحالی که تحلیل آنچین علاوه بر قیمت احساسات مردم نسبت به بیت کوین یا هر ارز دیجیتال دیگری را نیز تشخیص می دهد و با توجه به داده هایی که در اختیار ما قرار می دهد گاهی می توانیم حتی بیشتر از تحلیل تکنیکال به آن تکیه کنیم.

استفاده از تجزیه وتحلیل داده های آنچین در معاملات روزانه دارای مزایای مختلفی است. پس از بررسی معیارهای مهم آنچین مانند تعداد آدرس های فعال و تعداد تراکنش ها، تریدرها می دانند چه زمانی تقاضای زیادی در شبکه وجود داشته و درنتیجه قیمت ها افزایش خواهند یافت.

اول آنکه زیر یک دهه داده برای پشتیبانی از تجزیه وتحلیل تاریخی بیت کوین و حتی داده های کمتر برای دارایی های رمزنگاری اخیراً راه اندازی شده، وجود دارد و برخی از معیارها ممکن است باگذشت زمان قابلیت اطمینان یا تفسیر آنها با توجه به داده های متناقض تغییر کند.

ادامه مطلب
اقتصاد توکنی
توکونومیک یا اقتصاد توکنی (Tokenomics) چیست...

اینکه پول بخش جدانشدنی زندگی انسان هاست، موضوعی واضح و روشن برای همه است. شما از پول برای پرداخت هزینه انواع محصولات و خدمات موردنیازتان در روز استفاده می کنید. شرکت ها از این دارایی برای انجام معاملات تجاری استفاده می کنند و… بنابراین می توان گفت پول عنصری تأثیرگذار در زندگی هر فردی در این کره خاکی است که تحت کنترل نهادهای مرکزی مانند بانک ها و دولت ها قرار گرفته است. با این حال ورود فناوری های رمزنگاری، اقتصاد توکنی یا توکنومیک به طور کامل درک جهان از سیستم های مالی را تغییر داده است. اقتصاد توکنی یا توکنومیک، جایگزینی مناسب برای اعمال سیاست های مالی در شبکه های بلاک چین است. این مفهوم که در میان اصطلاحات ارزهای دیجیتال، نسبتاً جدید به نظر می رسد، در تغییر هنجارهای مرسوم اقتصاد مبتنی بر ارز دیجیتال تأثیر چشمگیری داشته است. در ادامه این مطلب، به بررسی مفهوم اقتصاد توکنی و تفاوت هایی که صنعت نوظهور ارزهای دیجیتال ایجاد می کند، خواهیم پرداخت؛ پس با ما همراه باشید.

توکونومیک چیست؟ (Tokenomics)

اصطلاح توکونومیک / Tokenomics از دو کلمه Token / توکن و Economics / اقتصاد تشکیل شده است؛ بنابراین کلمه Tokenomics را می توان به عنوان نسخه توکن شده اقتصاد توکن، یا نحوه توسعه و اعمال توکن های کریپتو در اقتصاد یک پروژه، تعریف کرد.

دلایل اهمیت توکونومیک چیست؟

پیش از پاسخ به این سؤال بهتر است به مثال زیر توجه کنید. ابتدا به تصویر زیر نگاهی بیندازید و بازار کریپتو را به عنوان یک بازی ورق تصور کنید. در این بازی، افرادی زیادی حاضر هستند:

  • توسعه دهنده / Developer: Andre Cronje، Vitalik Buterin …؟
  • بازارساز / Market Maker: CZ Binance، Sam FTX …؟
  • سرمایه گذاری خطرپذیر بزرگ / Major Venture Capitals: a16z، Multicoin، ParaFi …؟
  • سرمایه گذاران خرده فروشی / Retail Investors: بیشتر مردم

اکنون به نظر شما چه کسی به میز نزدیک تر است و این بازی را کنترل می کند؟ در شکل بالا، حتی اگر Justin Sun نتواند در این بازی موفقیتی کسب کند، سرمایه گذاران کوچکی مانند ما فقط تماشاچی و منتظر نتیجه بازی خواهند بود. درواقع ما در بازی ای شرکت می کنیم که توسط Market Makers، Market Builders/ Market Developers و سرمایه گذاران خطرپذیر بزرگ ایجاد شده است. از ترند ICO / IEO / IDO گرفته تا ترند NFT، GameFi موجود در بلاک چین و اکوسیستم های مختلف.

سؤال بعدی اینجاست که نفرات اصلی چطور می توانند این بازی را کنترل کنند؟ پاسخ مشخص است، از طریق توکن. درواقع توکن محصولی است که سرمایه گذاران از آن برای انجام تجارت و اعتمادسازی استفاده می کنند. با این حال این توکن ها نیز توسط توسعه دهندگان، سازندگان و بازارسازان ساخته می شود. همان طور که همه ما می دانیم، بازار کریپتوکارنسی یک بازی Zero-sum است و بی شک همه شرکت کنندگان در آن به دنبال کسب سود هستند؛ پس در این میان چه کسی ضرر خواهد کرد؟

بررسی نظریه اقتصاد توکنی

اقتصاد توکنی از رفتار انگیزشی برای تقویت و توسعه رفتار مورد نیاز در اکوسیستم بلاک چین استفاده می کند. نظریه انگیزشی اساساً یک نظریه رفتاری انسانی است. این نظریه نشان می دهد رفتار انسان در درجه اول به تمایل به تقویت انگیزه ها یا توانایی دریافت مشوق ها بستگی دارد. مشوق ها با ایجاد انگیزه در کاربران برای مشارکت در صرافی ها و مبادلات، نقش مهمی در اقتصاد توکنی ایفا می کنند. علاوه بر این، مشوق ها موضوع مهمی برای ایجاد انگیزه در کاربران برای اطمینان از حفاظت بهتر از بلاک چین و اعتبارسنجی تراکنش ها در نظر گرفته می شوند. درنتیجه، مشوق ها برای اجرای عملکرد منحصربه فرد در شبکه بلاک چین مربوط بسیار مهم هستند.

شرکت کنندگانی که از قانون یک شبکه خاص پیروی می کنند، پاداش هایی در قالب ارزهای دیجیتال دریافت می کنند. مدل اجرایی در توکنومیک باید به گونه ای پیکربندی شود که شرکت کنندگان بتوانند با مشارکت مؤثر، توکن های بیشتری کسب کنند. درواقع این مدل باید تضمین کند توکن هایی که به عنوان پاداش و ایجاد انگیزه در کاربران پرداخت می شوند، باید در سراسر بازار، ارزش مالی داشته باشند.

اقتصاد توکنی چگونه اجرا می شود؟

برای درک بهتر مفهوم توکنومیک قبل از هر چیز باید نگاهی دقیق تر به انواع توکن ها داشته باشیم. درواقع توکن ها دارایی هایی هستند که با استفاده از ویژگی های خاصی که دارند، ضمن نگه داشتن ارزش، برای اهداف منحصربه فرد، مورد استفاده قرار می گیرند.

درواقع می توان از توکن ها علاوه بر یک ارز و یک روش پرداخت، برای انجام امور دیگر هم استفاده کرد؛ برای مثال، بلیط مسابقه فوتبال می تواند یک نوع توکن باشد که با استفاده از آن می توان مسابقه را تماشا کرد یا در ازای آن، چیز دیگری دریافت کرد!

مدل اقتصاد توکنی وابستگی زیادی به توکن هایی دارد که در قالب ارزهای دیجیتال ارائه می شوند. اتریوم به عنوان یک توکن با ورودش به بازار ارزهای دیجیتال، رونق زیادی به این بازار بخشید. شبکه اتریوم اولین پلتفرم بلاک چین است که به جای فعالیت تنها به عنوان یک روش پرداخت، طیف گسترده ای از خدمات غیرمتمرکز را به کاربران ارائه می دهد. اهمیت توکن ها در تسهیلات خدمات غیرمتمرکز در شبکه اتریوم مشهود است؛ درست مانند اهمیت پول برای انجام تراکنش های مالی.

اجزای مدل اقتصادی چیست؟

توکونومیک

1. عرضه کوین/ توکن

عرضه کل و عرضه در گردش، از جمله مفاهیم متداول در صنعت ارزهای دیجیتال هستند، اما به تازگی Coingecko و CoinMarketCap اصطلاح جدیدی به نام Max Supply معرفی کرده اند. عرضه کل به عنوان تعداد کل توکن های درگردش به اضافه توکن های قفل شده، منهای توکن های سوخته تعریف می شود. این مقدار در ابتدا توسط تیم توسعه دهنده تعیین می شود تا بتواند کاملاً با اهداف پروژه مطابقت داشته باشد. به طور دقیق تر، دو نوع عرضه کل وجود دارد:

  • عرضه کل ثابت

عرضه کل از پیش تعیین شده است و قابل تغییر نیست؛ برای مثال کل عرضه بیت کوین 21 میلیون است، کل عرضه Uniswap 1 میلیارد UNI است و…

  • عرضه کل متغیر

مقدار عرضه کل بسته به ویژگی های پروژه، متغیر تعریف می شود.

  1. عرضه کل به دلیل استخراج افزایش می یابد؛ برای مثال توکن های اتریوم به دلیل عملکرد شبکه اتریوم، هر سال افزایش می یابد. یا توکن های CAKE زمانی که افراد در فارمینگ Pancakeswap شرکت می کنند، زیاد می شوند.
  2. عرض کل به دلیل توکن سوزی، کاهش می یابد؛ برای مثال مجموع عرضه اولیه توکن بایننس 200 میلیون BNB بود که در طول زمان به 100 میلیون BNB به دلیل توکن سوزی خواهد رسید.
  3. عرضه کل به دلیل مدل Mint and Burn دائماً تغییر می کند؛ برای مثال عرضه کل استیبل کوین ها، مانند استیبل کوین الگوریتمی (FEI، AMPL،…)، استیبل کوین با پشتوانه رمزنگاری (DAI، VAI،…)، استیبل کوین متمرکز (USDT، USDC،…).

2. عرضه در گردش

عرضه در گردش با عنوان تعداد کل توکن های قابل معامله در گردش در بازار تعریف می شود.

3. حداکثر عرضه

Max Supply به عنوان تعداد کل توکن هایی تعریف می شود که احتمالاً در آینده می توان به آن ها دست یافت.

آنالیز عرضه توکن

در ادامه به سه معیار مختلف عرضه توکن ها اشاره می کنیم:

  • اتریوم: توکن اتریوم فاقد حداکثر عرضه است و تنها زمانی ایجاد می شود که تقاضا برای استفاده از شبکه اتریوم وجود داشته باشد.
  • SRM: سرم با حداکثر عرضه 10 میلیارد SRM طراحی شده است. در حال حاضر، عرضه کل SRM 161 میلیون است و تنها 50 میلیون SRM در بازار در گردش است.
  • NEAR: پروتکل عرضه توکن NEAR بسیار ساده و ابتدایی است. درواقع مقدار حداکثر عرضه و عرضه کل برابر هم در نظر گرفته شده است و تا زمانی که مقدار توکن های در گردش به 1 میلیارد برسد، عرضه ادامه خواهد داشت.

ارزش بازار و ارزش گذاری کاملاً رقیق شده

مارکت کپ ارزش بازار یک پروژه نسبت به عرضه در گردش توکن آن است. رأی محاسبه ارزش بازار، از فرمول زیر استفاده می کنیم:

ارزش بازار = عرضه در گردش * قیمت توکن

ارزش گذاری کاملاً رقیق شده (FDV) ارزش کل بازار یک پروژه در مقایسه با عرضه کل توکن آن است. می توانیم FDV را با عرضه کل با استفاده از فرمول محاسبه کنیم:

FDV = کل عرضه * قیمت توکن

چرا ارزش بازار (مارکت کپ) از قیمت ارز دیجیتال مهم تر است؟

در حال حاضر قیمت توکن به عوامل مختلفی بستگی دارد؛ برای مثال، توکن A را با مارکت کپ 10,000,000 دلار در نظر بگیرید. اگر عرضه در گردش 10,000,000 باشد، ارزش هر توکن 1 دلار خواهد بود، اما چنانچه عرضه در گردش 10,000,000,000 باشد، ارزش هر دلار 0.001 دلار خواهد بود. تعداد توکن های در گردش می تواند از هزاران تا میلیاردها متغیر باشد، اما احتمالاً ارزش بازار عامل اصلی مؤثر بر رشد یک توکن یا پروژه است؛ برای مثال دو پروژه Aave و Compound را در نظر بگیرید که از نظر پتانسیل، هر دو در بخش وام دهی عملکرد خوبی دارند؛ درنتیجه احتمالاً ارزش بازار Compound به Aave خواهد رسید، اما از نظر قیمت، ارزش توکن COMP بیش از توکن AAVE است. با این حال، COMP دارای پتانسیل رشد بالاتری است؛ درحالی که ارزش بازار Compound کمتر از Aave است. اگر ارزش بازار این دو برابر شود، قیمت یک توکن COMP به 735 دلار خواهد رسید.

توکن حکمرانی

اقتصاد توکنی

در حال حاضر بیش از 10000 کوین و توکن وجود دارد. با وجود این هر توکنی از مدل غیرمتمرکز مانند بیت کوین پیروی نمی کند و برخی به صورت متمرکز کنترل می شوند. در حالت کلی، توکن ها را می توان در سه دسته کلی قرار داد:

  1. غیرمتمرکز: توکن های غیرمتمرکز کاملاً توسط جامعه اداره می شوند و به هیچ سازمانی وابستگی ندارد؛ برای مثال بیت کوین، اتریوم و …
  2. متمرکز: توکن های متمرکز توسط یک سازمان پیش رو اداره می شوند که کنترل کاملی بر ویژگی های توکن و زیرساخت های آن دارد؛ برای مثال پروژه های استیبل کوین با پشتوانه کامل مانند Tether، TrueUSDm و… یا صرافی های متمرکز مانند Huobi، FTX و…
  3. از متمرکز به غیرمتمرکز: منظور توکن هایی است که در ابتدا متمرکز هستند، اما بعد از مدتی مسئولیت حکمرانی آن به افراد جامعه سپرده می شود؛ برای مثال در ابتدا، بایننس کوین کاملاً توسط بایننس اداره می شد. با این حال، مدتی پس از راه اندازی زنجیره هوشمند بایننس و برنامه «Validator Spotlight»، بایننس به تدریج شبکه BSC و توکن BNB را غیرمتمرکز کرد و به کاربران حق رأی داد.

تخصیص توکن

قبل از سرمایه گذاری در هر توکنی، باید ابتدا مدل تخصیص آن را بررسی کنید. مهم است بدانید که توکن ها چگونه بین سهام داران توزیع می شوند، آیا این توزیع معقول است و چگونه می تواند بر پروژه تأثیر بگذارد.

تیم

تیم شامل مشارکت کنندگان مانند بنیان گذاران، توسعه دهندگان، بازاریاب ها، مشاوران و… است که حدود 20 درصد از عرضه کل را به خود اختصاص می دهند. اگر مقدار کمی از کل عرضه به تیم توسعه دهنده اختصاص یابد، تیم انگیزه ای برای توسعه پروژه در درازمدت نخواهد داشت. اگر مقدار اختصاص یافته به تیم بیش از اندازه باشد، جامعه هیچ انگیزه ای برای نگهداری توکن ها نخواهد داشت؛ زیرا توسط یک طرف دست کاری می شوند. در این صورت توکن دیگر ویژگی غیرمتمرکزی ندارد و تا حدی به شکل متمرکز کنترل خواهد شد.

بنیاد ذخیره

از بنیاد ذخیره، برای توسعه پروژه یا محصولات آن در آینده استفاده خواهد شد. معمولاً حدود 20 تا 40 درصد از کل عرضه به این بخش اختصاص می یابد.

استخراج نقدینگی

بعد از عملکرد فوق العاده DeFi از سپتامبر 2020، بخشی از عرضه کل به استخراج نقدینگی اختصاص یافت. توکن های تخصیص داده شده برای این بخش به عنوان مشوقی برای ارائه دهندگان نقدینگی در پروتکل های متعدد DeFi استفاده می شوند.

فروش Seed/ فروش خصوصی/ فروش عمومی

توکن هایی که برای این بخش ذخیره می شوند، در رویدادهای جمع آوری سرمایه استفاده می شوند که معمولاً شامل فروش Seed، فروش خصوصی و فروش عمومی است.

ایردراپ

به منظور جذب پذیرندگان اولیه، پروژه ها بیشتر تعداد کمی توکن (معمولاً 1-2 درصد از کل عرضه) را در اختیار کاربران قرار می دهند. قبل از سال 2019، شرایط لازم برای شرکت در Airdrop تنها انجام امور ساده ای مانند لایک کردن، دنبال کردن، ریتوییت کردن پست های پروژه در توییتر بود. با وجود این از سال 2020، شرکت در ایردراپ به انجام کارهای بسیار سخت تری نیاز دارد. درواقع کاربران مجبور هستند مستقیم از محصولات استفاده کنند و با آن ها تعامل داشته باشند تا جوایز Airdrop یا Retroactive دریافت کنند. برخی از موارد شناخته شده عبارت اند از Uniswap (UNI)، شبکه 1inch و…

دیگر تخصیص ها

این تخصیص را می توان بسته به هر پروژه و اینکه آیا برای بازاریابی یا هر هزینه دیگری استفاده شود یا نه، به طور انعطاف پذیر مشخص کرد. طبیعتاً این بخش تنها درصد کمی از کل عرضه را تشکیل می دهد.

انتشار توکن

انتشار توکن یا همان Token Release طرحی برای توزیع توکن ها در گردش است. مانند فرایند تخصیص توکن، انتشار توکن تأثیر زیادی بر قیمت توکن و همچنین انگیزه جامعه برای نگهداری توکن ها خواهد داشت. در حال حاضر دو نوع «انتشار توکن» وجود دارد:

انتشار توکن براساس برنامه

اقتصاد توکنی

اگرچه زمان بندی انتشار توکن در پروتکل های مختلف متفاوت است، می توان این زمان بندی را در سه نوع مختلف تقسیم کرد:

  • زمان بندی زیر یک سال

در پروژه هایی که 100 درصد توکن ها در یک یا زیر یک سال منتشر می شوند، نشان می دهد توسعه دهندگان و تیم آن ها خود را وقف پروژه نکرد و مایل به ایجاد ارزش بلندمدت برای پروژه نیستند.

  • زمان بندی 3 تا 5 سال

زمان بندی 3 تا 5 سال، یک بازه زمانی ایده آل برای انتشار کامل توکن هاست؛ چراکه بازار کریپتو با سرعت بسیار زیادی در حال تغییر و تحول است. با احتساب سال 2017 یعنی زمانی که بازار کریپتو به Maindtream تبدیل شد، می توان گفت تنها 5 سال از عمر این بازار گذشته است. پس از آن بازار با حذف پروژه های ناکارآمد، همه ساله تنها پروژه های سازنده را حفظ کرده است؛ به همین دلیل زمان بندی 3 تا 5 ساله گزینه بسیار مناسبی است. در این بازه زمانی، نه تنها انگیزه تیم توسعه برای رشد پروژه افزایش پیدا می کند، بلکه انگیزه جامعه برای حمایت مستمر از پروژه نیز تحریک می شود.

  • زمان بندی بیش از 10 سال

به جز بیت کوین، سایر پروژه هایی که برای انتشار توکن زمان بندی 10 یا بیشتر از آن را انتخاب می کنند، در ایجاد انگیزه لازم برای تیم توسعه دهنده و هولدرها با مشکل مواجه خواهد شد؛ چراکه در این زمان بندی، هولدرها باید بیش از 10 سال تحت تورم توکن قرار بگیرند و از طرف دیگر مشخص نیست که آیا تیم توسعه دهنده بتواند برای این مدت طولانی به رشد پروژه کمک می کند یا خیر. در یک نتیجه گیری کلی، در طراحی زمان بندی انتشار توکن باید به دو عنصر اصلی توجه کرد:

  • سود هولدرهای توکن
  • ارزش توکن ها هنگام انتشار (تورم)

اگر توکن ها سریع تر از نرخ کار محصول (product’s work rate)، منتشر شوند، به دلیل تورم قیمت توکن ها کاهش یافته و هولدرها نیز انگیزه و علاقه خود را از دست می دهند.

انتشار توکن براساس تقاضا

برای مقابله با تورم احتمالی، توسعه دهندگان برخی از پروژه ها، به جای یک بازه زمانی خاص، توکن ها را براساس یک استاندارد انعطاف پذیر منتشر می کنند. این امر به پروژه کمک می کند تا با توجه به موقعیت، تنظیمات لازم را اعمال کند؛ برای مثال MakerDAO یکی از پروژه هایی است که زمان بندی خاصی را برای انتشار توکن در نظر نگرفته است. با توجه به تقاضای عملی روی پلتفرم، تعداد توکن های MKR به طرز معقولی تغییر می کند، به این ترتیب توکن های MKR تنها زمانی منتشر می شوند که فعالیت هایی مربوط به وام/ قرض وجود داشته باشد.

فروش توکن

اصولاً فروش توکن را مشابه رویدادهای مربوط به جمع آوری سرمایه در بازارهای سنتی در نظر می گیرند؛ درحالی که در بازارهای مالی سنتی شرکت ها با فروش سهام خود سرمایه جمع آوری می کنند، در بازار کریپتوکارنسی توکن جایگزین سهام می شود و به فروش می رسد. معمولاً شرکت های سنتی 5 دوره پروژه های کریپتوکارنسی و 3 دوره برای جمع آوری سرمایه دارند. ارزش گذاری کسب وکار می تواند بین بخش ها، حوزه ها و مقیاس های متفاوت باشد. براساس یک باور عمومی در مرحله سری C، ارزش شرکت های آینده دار بیش از 100 میلیون دلار تخمین زده می شود.

  • شرکت های سنتی: مرحله ایده/ Pre-Seed، ایده/ Seed، سری A، سری B، سری C
  • پروژه های کریپتو: ایده/ Seed، فروش خصوصی/ Private Sale، فروش عمومی/ Public Sale

میانگین ارزش گذاری یک کسب وکار در بازار کریپتو پایین است؛ چراکه این بازار نسبتاً جدید است و ارزش بازار (Market Cap) آن هنوز بسیار کمتر از بازارهای سهام در کشورهای توسعه یافته است.

مراحل فروش توکن در پروژه های کریپتو

اقتصاد توکنی

  1. Seed Sale

Seed sale اولین فروش توکن یک پروژه کریپتو بوده و در این دوره، محصول بیشتر پروژه ها هنوز در دست توسعه است. Seed sale را می توان سرمایه اولیه برای شروع برخی پروژه ها در نظر گرفت. بیشتر سرمایه گذاری های خطرپذیر که در Seed Sale شرکت می کنند، سرمایه گذاری با ریسک بالا را پذیرفته و درعوض، درصورت موفقیت پروژه، پاداش های بالایی را دریافت خواهند کرد.

  1. فروش خصوصی/ Private Sale

اگر بیشتر شرکت کنندگان در Seed Sale، سرمایه گذاران ریسک پذیر باشند، فروش خصوصی، شاهد حضور سرمایه گذاران بزرگ تر و مشهورتر است. بیشتر پروژه های موجود در این دوره، محصولات خود را معرفی کرده و پتانسیل خود را پس از مرحله Seed Sale به اثبات رسانده اند.

  1. فروش عمومی/ Public Sale

فروش عمومی دوره جمع آوری سرمایه برای جامعه به شمار می آید. این پروژه ها می توانند توکن ها را مانند سال 2017 در قالب ICO، یا از طریق شخص ثالث در قالب IEO یا IDO راه اندازی کنند.

  1. توزیع عادلانه توکن/ Fair Token Distribution

برخی از پروژه ها، هیچ دوره فروشی را برای توکن های خود سازمان دهی نکرده و در عوض آن، توکن ها را از طریق Testnet، Airdrop، Staking و Liquidity Providing توزیع می کنند. از این طریق، از دید جامعه توزیع توکن، عادلانه تر بوده و از همین جهت برای کاربران عمومی در دسترس تر خواهد بود. برخی از پروژه های معروف راه اندازی شده از این طریق عبارت اند از:

  1. Uniswap (UNI)
  2. Sushiswap (SUSHI)
  3. Yearn Finance (YFI)

این پروژه ها، برخلاف بسیاری از پروژه های کرپیتو به جای جمع آوری سرمایه، توکن های خود را بین کاربران و حامیان واقعی توزیع کردند.

مزایا و معایب مدل توزیع عادلانه توکن

مزایا

توکن ها به طور عادلانه ای میان مشارکت کنندگان ارزشمند پروژه توزیع می شوند و وضعیت Seed Sale و سرمایه گذاران فروش خصوصی که توکن ها را «دامپینگ» می کنند، بهبود پیدا می کند.

معایب

احتمالاً پروژه بخشی از بودجه ای که می تواند برای توسعه محصولات استفاده کند، از دست می دهد.

تأثیر فروش توکن بر اقتصاد توکنی

هیچ استاندارد مشترکی برای تفاوت قیمت بین هر دوره فروش توکن وجود ندارد. ممکن است قیمت توکن در «فروش عمومی» دو برابر بیشتر از قیمت آن در «فروش خصوصی» باشد یا اینکه این احتمال وجود دارد که قیمت توکن در «فروش خصوصی» دو برابر قیمت آن در Seed Sale باشد. این موضوع کاملاً به پروژه بستگی دارد.

با وجود این، لازم است این تفاوت قیمت در یک نسبت منطقی نگه داشته شود. اگر تفاوت قیمت در هر دوره فروش بسیار بیشتر از یک نسبت منطقی باشد، سرمایه گذاران اولیه به فروش زودهنگام توکن های خود ترغیب می شوند. برعکس آن نیز صادق است؛ یعنی سرمایه گذاران بعدی نیز علاقه خود را برای پیوستن به سایر دوره های فروش توکن از دست می دهند.

علاوه بر این، پروژه ها برای اعمال برخورد برابر با سرمایه گذاران ویژگی «Token Release» را اجرا می کنند. به این ترتیب، توکن هایی که با قیمت پایین تری خریداری می شوند، باید برای مدت طولانی تری قفل شوند و سرمایه گذار نیز برای یک مدت مشخص حق فروش آن ها را نخواهد داشت و در مقابل، قفل توکن هایی که با قیمت بالاتری خریداری می شوند، زودتر از سایرین باز می شوند.

موارد استفاده از توکن ها

اقتصاد توکنی

موارد استفاده از توکن ها به کاربرد و اهداف راه اندازی آن ها بستگی دارد. این امر نشان دهنده مهم ترین فاکتور اقتصاد توکنی است و نحوه استفاده از توکن و قیمت آن براساس مزایایی را که برای هولدرها به ارمغان می آورد، مشخص می کند. موارد استفاده از توکن ها عبارت اند از:

1. استیک کردن/ Staking

بسیاری از پروژه های کریپتو از استیک کردن با توکن بومی خود پشتیبانی می کنند. این روش به دارندگان توکن انگیزه بیشتری می دهد؛ زیرا این هولدرها می توانند با استیک کردن به توکن های بیشتری دست پیدا کنند. از طریق استیک کردن، کاربران ملزم می شوند توکن های خود را در داخل پروتکل قفل کنند و تعداد توکن های در حال گردش در بازار را کاهش دهند. درنهایت این موضوع سبب می شود بر قیمت توکن تأثیر مستقیم بگذارند.

در شبکه هایی که از مکانیسم اثبات سهام استفاده می کنند، با افزایش تعداد توکن های سهام، شبکه امن تر و غیرمتمرکزتر می شود؛ برای مثال Cardano (ADA)، در سال 2021 از 0.2 دلار به 2 دلار (+1000 درصد) رشد کرد؛ یعنی پولی که برای Cardano گذاشته می شود، باید 10 برابر بیشتر باشد. به هر حال، دلیل این رشد این است که 75 درصد از عرضه در گردش، استیک شده و این امر سبب کاهش ADA در گردش و فشار فروش در بازار می شود و درنهایت به تحریک رشد ADA می انجامد.

2. استخراج نقدینگی (فارمینگ)/ Liquidity Mining (Farming)

در این روش، کاربران با ارائه نقدینگی در پروتکل های DeFi، توکن بومی پروژه را به عنوان پاداش دریافت می کنند؛ برای مثال، در عوض ارائه نقدینگی برای پروژه Uniswap کاربر توکن UNI را دریافت می کند.

3. کارمزد تراکنش ها/ Transaction fee

برای اینکه یک تراکنش در شبکه انجام شود، کاربران مبلغی را به عنوان کارمزد تراکنش به اعتبارسنجی که تراکنش را تأیید کرده است، پرداخت می کنند. هر بلاک چین برای پرداخت هزینه تراکنش های انجام شده از یک توکن بومی استفاده می کند؛ برای مثال:

  1. بلاک چین Ethereum از توکن ETH
  2. بلاک چین Binance Smart Chain از توکن BNB
  3. بلاک چین Solana از توکن SOL
  4. بلاک چین Polygon از توکن MATIC4.

4. حکمرانی/ Governance

همان طور که در بالا نیز اشاره شد، براساس تصمیم توسعه دهندگان پروژه، پلتفرم می تواند متمرکز یا غیرمتمرکز باشد. در این میان در حال حاضر بیشتر پروتکل های DeFi از مدل حاکمیت غیرمتمرکز پیروی می کنند؛ درنتیجه، دارندگان توکن حق ارائه پیشنهاد ایده و شرکت در رأی گیری پلتفرم را خواهند داشت. ممکن است این پیشنهادها مربوط به کارمزد تراکنش، زمان بندی انتشار توکن، یا موارد جدی تر مانند گسترش پروژه به یک بلاک چین دیگر باشد. در حال حاضر، پلتفرم های برجسته DeFi مانند Uniswap، Sushiswap، Compound و… از مدل حکومت غیرمتمرکز استفاده می کنند. از طرف دیگر، بخش عمده ای از جامعه شبکه، به جای ارائه پیشنهادها، تنها مجاز به شرکت در فرایند رأی گیری هستند؛ چراکه تعداد توکن های موردنیاز برای داشتن این مجوز بسیار زیاد است.

5. مزایای دیگر (Launchpad …)

به تازگی برخی از پروژه ها ویژگی Launchpad را در محصولات خود تکمیل کرده و کاربران را ملزم می کنند تا توکن های خود را برای شرکت در رویدادهای Token Sale روی پلتفرم، یا رویدادهای قرعه کشی برای دریافت NFT، استیک کنند؛ برای مثال، Polkastarter از کاربران می خواهد تا توکن های POL خود را استیک کنند.

کیس های مطالعاتی Tokenomic

اقتصاد توکنی یک معیار ضروری برای ارزیابی یک پروژه است، اما تنها یکی از جنبه های مؤثر بر قیمت توکن به شمار می آید. در ادامه به برخی از مطالعات موردی توکونومیک کارآمد و ناکارآمد اشاره می کنیم:

 معرفی توکونومیک های کارآمد

  1. Binance Coin (BNB)

منابع توکن

  1. کل عرضه اولیه: 200 میلیون BNB
  2. برنامه انتشار توکن: 5 سال (اکنون 100 درصد توکن ها آنلاک شده است)
  3. مکانیسم سوزاندن توکن تا زمانی که عرضه در گردش به 100 میلیون BNB برسد، اعمال خواهد شد.

تورم زایی، سبب ایجاد انگیزه برای افزایش قیمت توکن و باور هولدرهای BNB به پروژه می شود.

کاربرد توکن BNB

با وجود این، Token Supply دلیل اصلی رشد فوق العاده BNB نبوده و دلیل اصلی آن، نحوه طراحی توکن های BNB برای استفاده در صرافی بایننس و شبکه زنجیره هوشمند بایننس است. موارد استفاده این دو مورد عبارت اند از:

  1. صرافی بایننس: کاهش کارمزد تراکنش، شرکت در Launchpad، استیک کردن، وام دهی و قرض، مشتقات و…
  2. شبکه زنجیره هوشمند بایننس: هزینه های شبکه پرداخت، استیک و Farm.

علاوه بر موارد بالا، بایننس در حال توسعه Binance Pay بوده که درصورت موفقیت، این پروژه در آینده BNB را به محبوب ترین ارز پرداخت تبدیل خواهد کرد. نتیجه اینکه قیمت BNB در 20 دلار کاهش یافت تا به طور چشمگیری به ATH 650 دلار (+3250%) افزایش یابد و اکنون در حدود 300 دلار (+1500%) باقی مانده است.

  1. پنکیک سواپ Pancakeswap

CAKE توکن بومی Pancakeswap بوده و یک AMM DEX در زنجیره هوشمند بایننس است.

منابع توکن

  • توکن CAKE عرضه کل ندارد (تعداد توکن های CAKE نامحدود است)
  • روزانه 530 هزار توکن CAKE از طریق Syrup Pool، Farming Pool و Lottery Pool توزیع می شود.
  • هنگام استفاده از هریک از محصولات Pancakeswap، توکن CAKE سوزانده می شود.

کاربرد توکن CAKE

توکن CAKE به گونه ای طراحی شده که از آن در همه ویژگی های Pancakeswap از جمله Syrup Pool (Staking)، IFO (Staking)، Lottery و Prediction (پرداخت) استفاده شود. اگرچه کل عرضه توکن CAKE تعریف نشده، Pancakeswap در مدیریت عرضه در گردش توکن CAKE و حفظ تعادل بین انتشار توکن و سوزندان توکن، کار بسیار خوبی انجام داده است. Pancakeswap نه تنها درباره افزایش کاربردها و تقاضای خرید توکن هوشمندانه عمل کرده است، بلکه درخصوص حفظ انگیزه هولدرها برای نگهداری توکن CAKE نیز مهارت دارد. نتیجه اینکه قیمت توکن CAKE از 0.4 دلار به ATH 40 دلار (+10000%) افزایش یافت، اکنون قیمت آن در 14 دلار (+3500%) باقی مانده است.

معرفی توکونومیک های ناکارآمد

  1. Pangolin (PNG)

PNG توکن بومی بلاک چین Pangolin بوده و یک AMM DEX در Avalanche است. اگرچه توکن PNG تا حدی شبیه توکن CAKE است، براساس نظر برخی از کارشناسان، Pangolin در طراحی توکن های خود با مشکلات جدی مواجه است.

عرضه غیرمنطقی توکن

در ابتدا، کل عرضه PNG برابر با 538.000.000 PNG بوده است. پس از هر 4 سال، تعداد توکن های PNG توزیع شده در بازار به نصف کاهش پیدا می کند. این طرح، رویکردی مشابه بیت کوین دارد و برای بازکردن قفل تمام توکن های Pangolin، 36 سال طول می کشد. بیت کوین به عنوان یک دارایی باارزش (SOV) شناخته و توسط یک جامعه بزرگ رمزنگاری استفاده شده است؛ درحالی که PNG یک توکن کاملاً جدید است. هیچ تضمینی وجود ندارد که تیم Pangolin بتواند این پروتکل را برای مدت 36 سال توسعه دهد.

هیچ تعادلی بین درآمد و ارزش تعداد توکن های در حال انتشار وجود ندارد. در حال حاضر، روزانه 175 هزار PNG آنلاک می شوند که ارزش آن حدود 197500 دلار است. از طرف دیگر، درآمد Pangolin حتی به 30 هزار دلار در روز هم نمی رسد. این موضوع PNG را به یک توکن تورمی تبدیل کرده و سبب کاهش تمایل دارندگان به حفظ توکن می شود؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که لازم است قبل از سرمایه گذاری در هر توکن، به جنبه های مختلف پروژه نگاه کنیم. پروژه می تواند به راحتی با ایجاد مستندات مکتوب خود یک سناریوی ایده آل ایجاد کند، اما اینکه آیا این سناریو عملی می شود یا خیر، نیازمند داده ها و مستندات به روز است. نتیجه اینکه پس از رسیدن به قیمت اوج 15 دلار، قیمت PNG به طور قابل توجهی کاهش یافته و به 1.2 دلار رسیده است. حتی زمانی که بازار کریپتو در ماه آوریل تا می سال 2021 روند صعودی داشت، قیمت توکن PNG رشد قابل توجهی را نشان نداد.

دیدگاه ها درباره کیس های مطالعاتی

اقتصاد توکنی

همان طور که پیش از این نیز اشاره شد، طراحی اقتصاد توکنی به هیچ چیزی متصل نبود و تیم توسعه دهنده می تواند با توجه به مدل محصول و بخش موردنظر پروژه، اقتصاد توکنی مناسب را تنظیم کند. ارزیابی یک توکن تنها به آنالیز و تحلیل برنامه های کاربردی آن محدود نمی شود و به بررسی بازار هدف نیز می پردازد. در این راستا تیم توسعه دهنده باید به سؤالات زیر پاسخ دهد:

  • بخش (Segment) موردنظر بازار چقدر گسترده است؟
  • چقدر کاربر در بخش موردنظر حضور دارند؟
  • آیا نحوه طراحی Tokenomics با کاربردهای پروژه و مزایای آن برای دارندگان توکن در تعادل است؟

برای مثال، از همان ابتدا Pancakeswap (توکن CAKE)، زنجیره هوشمند بایننس را به عنوان بازار هدف خود مشخص کرد. زنجیره هوشمند بایننس از نظر میزان کل ارزش قفل شده (Total Value Locked) دومین اکوسیستم بزرگ DeFi بوده و تعداد زیادی کاربر دارد. با درک این شرایط، تیم توسعه دهنده Pancakeswap، Tokenomics این پروژه را به گونه ای طراحی کرده تا به منظور جذب کاربران و سرمایه گذاران بیشتر، یک Token Allocation عظیمی برای پاداش استخراج نقدینگی اندوخته شود.

نتیجه گیری

اقتصاد توکنی از عناصر بسیاری مانند تأمین توکن، تخصیص توکن، فروش توکن، انتشار توکن و… تشکیل شده است. توکونومیک یک عامل و معیار مهم برای ارزیابی پروژه است، اما همچنان عناصر مهم دیگری مانند کاربردهای توکن و بازار هدف نیز هستند که در بررسی توکن باید در نظر گرفته شوند.

ادامه مطلب
اندیکاتور SOPR
اندیکاتور SOPR چیست؟ آشنایی با نحوه...

یکی از بهترین نکات درباره بیت کوین مقدار زیاد دیتایی است که برای آنالیز در اختیار سرمایه گذارها قرار می دهد. خود بلاک چین بیت کوین می تواند دیتای بسیاری درباره جریان پول در اختیار شما قرار دهد و شما هم می توانید از طریق این داده ها احساسات و رفتار کاربر را با دقت بسیار بالایی تحلیل کنید. در مقاله حاضر، درباره یکی از شاخص های بسیار مهمی که برای سنجش احساسات سرمایه گذارها و آینده بازار استفاده می شود، یعنی اندیکاتور SOPR صحبت می کنیم.

اندیکاتور SOPR چیست؟

اندیکاتور نسبت سود خروجی مصرف شده (Spent Output Profit Ratio یا به اختصار SOPR)، امکان تحلیل داده های بازار و همچنین پیش بینی میزان سود و ضرر تحقق یافته (Realized) را در بازه زمانی خاص به شما می دهد.
با استفاده از این نمودار می توانید مقدار سود احتمالی تمام ارزهای بلاک چین را پیش بینی کنید. درواقع با استفاده از این اندیکاتور می توانید مقدار سود و ضرر تحقق یافته را پیش بینی کنید. سرمایه گذاران با توجه به این اندیکاتور متوجه می شوند کاربرانی که در یک قیمت مشخص توکن های خودشان را فروخته اند، ضرر کرده اند یا توانسته اند با سود از بازار خارج شوند.

سود و ضرر تحقق یافته چیست؟

یکی از عباراتی که ممکن است در بازارهای معاملاتی به گوش شما بخورد، عبارت سود و ضرر تحقق یافته است. این عبارت به میزان سود و زیانی اشاره دارد که سرمایه گذار پس از یک معامله متحمل خواهد شد.
ممکن است یک ارز در بازه مشخصی بیش از ۱۰۰ درصد سود یا زیان داشته باشد، اما اگر شما در سقف ۲۰ درصد سود یا زیان پوزیشن را بسته باشید، سود و ضرر تحقق یافته شما همین مقدار ۲۰ درصد خواهد بود. درواقع این سود و ضرر تنها زمانی که پوزیشن را ببندید و سود و ضرر به حساب شما منتقل شود، قابل محاسبه است.

نحوه محاسبه اندیکاتور SOPR

محاسبه این اندیکاتور بسیار ساده است؛ برای این کار کافی است ارزش تحقق یافته فروش توکن موردنظر (برحسب دلار) را در ارزش ارز موردنظر در زمان خرید تقسیم کنید؛ به عبارتی دیگر این اندیکاتور برابر است با قیمت فروش/ قیمت خرید. فرمول این اندیکاتور به شکل زیر است:

نحوه محاسبه اندیکاتور SOPR

برای مثال اگر شما ۰.۰۰۳ اتریوم را با قیمت ۳ هزار دلار خریده باشید و در قیمت ۴ هزار دلار فروخته باشید، مقدار SOPR برابر با ۱.۳ خواهد بود. در بخش بعدی یاد می گیرید که مقادیر بالاتر از ۱ نشان دهنده سود هستند.

تحلیل اندیکاتور SOPR

اگر این اندیکاتور بیشتر از ۱ باشد، سرمایه گذارها در زمان فروش در سود بوده اند، اما هر نتیجه دیگری نشان دهنده ضرر است. با مشخص کردن SOPR تمام توکن های خرج شده به ترتیب روزی که خرج شده اند (با استفاده از داده های بلاک چین)، گرافی ای شبیه تصویر زیر ایجاد می شود:

اندیکاتور sopr

با استفاده از گراف بالا می توانید تحلیل های گوناگونی انجام دهید. اول اینکه SOPR حول محور عدد 1 نوسان دارد، اما نکته مهم تر اینکه در زمان هایی که بازار صعودی است، مقادیر SOPR پایین تر از ۱ با حمایت مواجه خواهند شد، اما چنانچه بازار نزولی باشد، مقادیر SOPR بالاتر از ۱ با مقاومت مواجه می شوند؛ به همین دلیل اندیکاتور SOPR نشانگر خوبی برای تشخیص بازار صعودی یا نزولی است. نکته ذکر شده به خوبی در شکل زیر مشاهده می شود:

اندیکاتور sopr

همان طور که می بینید، جز قسمت هایی که با رنگ قرمز مشخص شده اند و اندیکاتور SOPR نوسان بسیاری دارد، در بقیه شرایط قاعده ذکرشده به خوبی اعمال شده است، اما سؤال این است که چرا؟ در پاسخ باید گفت، به صورت کلی سرمایه گذارها وقتی در سود هستند با خیال راحت تری می توانند ارزهای خودشان را بفروشند.

در بازارهای صعودی وقتی این اندیکاتور پایین تر از 1 باشد، سرمایه گذار هیچ علاقه ای به فروش با ضرر ندارد. این موضوع سبب کاهش چشمگیر ذخیره ارز موردنظر شده و سبب می شود فشاری رو به بالا بر قیمت باشد که درنهایت به افزایش چشمگیر آن منجر می شود.

در بازارهای نزولی هم همه در حال فروش بوده یا منتظر نقطه سر به سر هستند تا ارزهایی را که دارند، بفروشند. زمانی که اندیکاتور SOPR نزدیک به ۱ یا بزرگ تر از ۱ است، افراد بیشتری برای فروش اقدام می کنند؛ زیرا بیشتر سرمایه گذارها به نقطه سر به سر رسیده اند. این موضوع سبب می شود قیمت نیز به شکل چشمگیری کاهش یابد.

نحوه استفاده از SOPR در معاملات

برای استفاده از اندیکاتور SOPR در معاملات دو روش کلی وجود دارد؛ روش اول با استفاده از مقدار اندیکاتور و روش دیگر هم با توجه به روند آن است. در روش اول ممکن است یکی از سه حالت زیر به وجود بیاید:

  • مقدار SOPR بزرگ تر از یک (SOPR > 1): اگر مقدار اندیکاتور SOPR بزرگ تر از 1 باشد، تمامی فروش ها به صورت میانگین با سود انجام می شود.
  • مقدار SOPR مساوی با یک (SOPR = 1): در این صورت توکن های فروخته شده در یک بازه زمانی مشخص، به صورت سر به سر فروخته شده اند.
  • مقدار SOPR کمتر از یک (SOPR < 1): توکن های فروخته شده در یک بازه زمانی مشخص، با زیان فروخته شده اند.

روش دوم هم توجه به روند SOPR است. در این روش یکی از دو حالت زیر ممکن است رخ دهد:

  • روند SOPR رو به بالا: اگر این روند رو به بالا باشد، سود محقق شده است و توکن هایی که در سود هستند به افراد دیگر منتقل شده اند. همچنین این حالت نشان می دهد، سرمایه گذارهایی که در سود قرار دارند، در حال افزایش فروش هستند یا شرایط بازار برای فروشندگان به سمت سوددهی بیشتر در حرکت است.
  • روند SOPR رو به پایین: اگر این روند رو به پایین باشد، ضرر محقق شده است و ارزهایی که در ضرر بوده اند، در حال انتقال به دیگران هستند. این حالت نیز نشان می دهد، سرمایه گذارهایی که ضرر کرده اند در حال افزایش فروش خودشان هستند و شرایط بازار برای فروشندگان به سمت سود کمتر در حرکت است.

سناریوهای عملی برای سرمایه گذاری با استفاده از SOPR

از گذشته تا امروز، در بازارهای صعودی، اصلاح بازار دقیقاً قبل از شروع روند صعودی آغاز شده و سبب می شود مقدار SOPR به پایین تر از 1 کاهش یابد. این زمان بهترین وقت برای خرید و استفاده از روند صعودی پیش رو خواهد بود. همچنین در ابتدای روندهای نزولی هم ممکن است اصلاح بازار رخ دهد که سبب بالارفتن مقدار SOPR به بالای 1 خواهد شد. در این صورت هم بهتر است برای فروش ارزهای خودتان اقدام کنید تا با ضرر مواجه نشوید.

انواع اندیکاتور SOPR

انواع اندیکاتور SOPR

به صورت کلی سه نوع از این اندیکاتور وجود دارد که عبارت اند از: SOPR تعدیل شده، SOPR کوتاه مدت و SOPR بلندمدت که هرکدام از آن ها تعاریف و کاربردهای متفاوتی دارند، اما برای محاسبه همه آن ها از فرمولی که در ابتدای مقاله دیدیم استفاده می شود.

1. SOPR تعدیل شده

شاخص SOPR تعدیل شده (Adjusted SOPR یا به اختصار aSOPR) یکی از انواع مختلف اندیکاتور SOPR است. در این شاخص معاملات انجام شده به جز معاملاتی که عمری کمتر از یک ساعت دارند، بررسی می شوند و به همین دلیل دقت بسیار بیشتری از حالت استاندارد دارند. بسیاری از تراکنش هایی که عمری کمتر از 1 ساعت دارند، مربوط به تراکنش های رله هستند و پس از مدت زمان کوتاهی دوباره برمی گردند؛ به همین دلیل نمی توان در محاسبات به آن ها اعتماد کرد.

2. SOPR بلند مدت

این هولدرها از این اندیکاتور SOPR استفاده می کنند و برای محاسبه آن از تمام تراکنش های بلاک چین که طول عمری بیشتر از ۱۵۵ روز دارند استفاده می شود. این اندیکاتور با اسم Long-Term Holder SOPR یا به اختصار LTH-SOPR شناخته می شود و برای محاسبه آن به بازه های زمانی کمتر از ۱۵۵ روز توجه نمی شود.

این شاخص واکنش کمتری به نوسانات بازار دارد و بیشتر رفتار سرمایه گذارهای باتجربه تر را تجزیه و تحلیل می کند. همچنین برخلاف SOPR استاندارد و تعدیل شده که بیشتر در اطراف عدد ۱ نوسان دارند، محدوده نوسان اندیکاتور SOPR بلندمدت، بین ۰.۸ تا ۲ است؛ به این دلیل که هولدرهای بلندمدت معمولاً با سود بیشتری ارزهای خودشان را می فروشند.

3. SOPR کوتاه مدت

برخلاف LTH-SOPR، برای محاسبه اندیکاتور STH-SOPR یا Short-Term Holder SOPR سود و ضرر معاملاتی که در ۱۵۵ روز گذشته انجام شده اند، بررسی می شوند و براساس آن رفتار سرمایه گذارهایی که به تازگی وارد بازار شده اند، تحلیل می شود.

براساس آمار، ارزهایی که در ۱۵۵ روز گذشته خریداری شده اند، به نوعی سرمایه در گردش بازار شناخته می شوند و احتمال فروخته شدن آن ها بیشتر است.با استفاده از این شاخص عملکرد سرمایه گذارهایی که تازه وارد بازار شده اند، ارزیابی می شود و واکنش آن ها به نوسانات بازار را می کند.

از آنجا که در این اندیکاتور تراکنش های کمتر از 1 ساعت مدنظر قرار نمی گیرند و همچنین به دلیل تازه واردبودن سرمایه گذارها این احتمال وجود دارد که آن ها رفتارهای جمعی داشته باشند، دامنه نوسان این اندیکاتور خیلی بیشتر از دامنه نوسان اندیکاتور SOPR استاندارد است.

سخن پایانی

اندیکاتور SOPR یکی از ساده ترین و در عین حال کاربردی ترین اندیکاتورهایی است که برای تحلیل قیمت بیت کوین و ارزهای دیجیتال کاربرد دارد. با استفاده از این اندیکاتور می توانید احساسات بازار را شناسایی کنید و با توجه به اینکه قصد دارید به صورت طولانی مدت یا کوتاه مدت سرمایه گذاری کنید، این اندیکاتور می تواند به شما کمک کند.

سوالات متداول

با استفاده از اندیکاتور SOPR می توانید مقدار سود و ضرر تحقق یافته را پیش بینی کنید.

سود و ضرر تحقیق یافته به میزان سود و زیانی اشاره دارد که سرمایه گذار پس از انجام یک معامله متحمل خواهد شد.

برای استفاده از اندیکاتور SOPR در معاملات دو روش کلی وجود دارد؛ روش اول با استفاده از مقدار اندیکاتور است و روش دیگر هم با توجه به روند آن می باشد.

محاسبه اندیکاتور SOPR خیلی ساده است و با استفاده از خروجی های خرج شده محاسبه می شود. برای اینکار فقط کافی است ارزش تحقق یافته توکن موردنظر (بر حسب دلار) را در ارزش ارز موردنظر در زمان خرید تقسیم کنید.

ادامه مطلب
همه‌چیز درباره کال مارجین
هرآنچه که باید درباره کال مارجین...

سرمایه گذاری در بازار آتی و فارکس مستلزم دانستن این نکته است که همه چیز به پیش بینی ها وابسته است. این پیش بینی ها باید با توجه به روند بازار صورت بگیرد که گاهی مثبت و در برخی موارد نیز منفی است. یکی از مسائل مهم در معاملات بازار فارکس بحث کال مارجین و ارتباط آن با حساب های کاربری افراد است؛ البته سرمایه گذاران بازار آتی بیشتر با این عبارت سر و کار دارند. این مفهوم در بازار فارکس هم وجود دارد، اما با توجه به ممنوعیت فعالیت در این بازار، بیشتر افراد در ایران با وضعیت کال مارجین در بازار آتی روبه رو می شوند. در این مقاله، با ما همراه باشید تا از نکات لازم درباره این مفهوم مطلع شوید.

آشنایی با قرارداد آتی

افراد برای هر معامله ای باید قواعد آن را در نظر داشته باشند. بازار آتی به گونه ای است که معامله گر کالایی را سفارش می دهد و مدتی بعد آن را تحویل می گیرد؛ بنابراین امروز قیمت کالا را مشخص می کند و هنگام تحویل کالا وجه آن را به فروشنده می پردازد. به این فرایند، عقد قرارداد آتی گفته می شود. با توجه به اینکه این معامله دوطرفه و تعهدی صورت می گیرد، طرفین باید برای تضمین تعهدات خود، مبلغی را به عنوان وجه تضمین پرداخت کنند. در این فرایند، هر دو طرف معامله مبلغی را با عنوان وجه تضمین اولیه نزد کارگزاری سپرده می کنند؛ از این رو در ابتدا معامله گران باید حساب معاملاتی خود را شارژ کنند و به موقعیت خرید یا فروش دست یابند. پس از دریافت این موقعیت، مبلغ شارژشده توسط کارگزاری در راستای ضمانت اجرای تعهدات معاملات، بلوکه می شود.

معرفی مارجین

با توجه به آنچه بیان شد، می توان گفت مارجین مقدار سرمایه ای است که باید به اندازه آن، حجم مورد معامله در حساب معامله گر وجود داشته باشد. این مبلغ را کارگزاری بلوکه می کند و به عنوان ضمانت انجام معاملات در نظر می گیرد؛ بنابراین سرمایه ابتدایی که هر معامله گر به کارگزاری می دهد تا به اندازه آن لات مورد نیاز خود را تهیه کند، برابر با مارجین است که می تواند با توجه به نوع کارگزاری متفاوت باشد. ارتباط مارجین و لوریج به این صورت است که برای مثال اگر معامله گری برای خرید یک لات 100 هزار دلار مارجین به عنوان وجه تضمین در اختیار کارگزاری قرار دهد، با استفاده از یک لوریج یک به صد می تواند یک صدم این مبلغ را به عنوان وجه تضمین پرداخت کند؛ بنابراین هرچه لوریج افزایش پیدا کند، معامله گر مارجین کمتری را در اختیار کارگزاری قرار می دهد، اما در این حالت با درصد ریسک بیشتری روبه روست.

با در نظر گرفتن این نکته که کارگزاری ها همواره منافع خود را مدنظر دارند، یک کارگزاری تا زمانی به معامله گر اجازه بازبودن معاملات را می دهد که میزان ضرر در آن معاملات، کمتر از میزان دارایی آزاد معامله گر یا همان فری مارجین باشد؛ بنابراین می توان گفت هنگام ورود به هر معامله ای پول باقی مانده در حساب به دو قسمت تقسیم می شود؛ مارجین یا حاشیه اطمینان که نمی توان با آن معامله انجام داد و فری مارجین یا مارجین آزاد که می توان از آن در معاملات دیگر استفاده کرد.

آشنایی با مفاهیم کلی

همه چیز درباره کال مارجین

1. کارمزد

کارمزد معاملات مبلغی است که با توجه به ارزش کالای مورد معامله تغییر می کند. براساس دستورالعمل سازمان بورس و اوراق بهادار، کارمزد هر معامله آتی برابر است با 00068/0 ارزش هر قرارداد؛ بنابراین در ابتدای هر معامله ارزش قرارداد آن تعیین می شود. سپس با کارمزد معامله محاسبه شده، این مبلغ از حساب معامله گران کسر می شود. باید بدانید سازمان بورس و اوراق بهادار، کارگزاری و شرکت بورس در این مبلغ کارمزد با معامله گر شریک می شوند.

2. بالانس

کل پول نقدی که در حساب معاملاتی معامله گر وجود دارد، بالانس نام دارد. در این میان، اگر معامله ای باز داشته و حتی در وضعیت سود یا زیان قرار گرفته باشید، همچنان بالانس یا موجودی حساب شما همان میزان بالانس قبل از بازکردن موقعیت معامله است. به محض بسته شدن معامله، سود یا ضرر معامله گر به موجودی بالانس اضافه یا از آن کسر می شود؛ بنابراین بعد از بسته شدن معاملات، میزان بالانس تغییر می کند.

3. اکوییتی

اکوییتی درواقع موجودی واقعی حساب یک معامله گر بوده و برابر است با میزان بالانس حساب، به اضافه سود یا ضرر شناور موقعیت های باز معامله گر؛ درنتیجه ارزش لحظه ای حساب را نشان می دهد. اگر معامله باز وجود نداشته باشد، بالانس و اکوییتی حساب با یکدیگر برابرند.

4. لات

یکی از مهم ترین مفاهیم در انجام معاملات که باید با آن آشنا بود، لات است؛ شاخصی کمی یا پیمانه که تعیین کننده مقدار دقیق خرید و فروش هاست. درواقع می توان گفت در دنیای بورس، لات یک پیمانه به شمار می آید و معادل 100 هزار واحد است. برای توضیح بیشتر می توان گفت، چنانچه بخواهید یک سهم را یک لات در نظر بگیرید، باید 100 هزار واحد از آن سهم را در اختیار داشته باشید؛ بنابراین با در نظر گرفتن کلان بودن این میزان سرمایه، به منظور تسهیل بخشیدن به معاملات برای سرمایه گذاران خرد، واحدهای کوچک تر مینی لات، میکرو لات و نانو لات تعریف شده اند. هدف از تعریف این واحدها، آن است که بتوان سرمایه های خرد را نیز جذب کرد و به بازار رونق بخشید. لازم است بدانید، مینی لات، میکرو لات و نانو لات به ترتیب برابرند با 10 هزار، 1000 و 100 واحد.

5. پیپ

کوچک ترین واحد قیمتی پیپ است؛ برای مثال در تبدیل دلار به یورو، هر واحد یورو 1254/1 دلار است که این عدد را با ۴ پیپ نشان می دهند؛ بنابراین چنانچه در معاملات خود یک پیپ افزایش قیمت داشته باشید، به ازای هر یک لات خریداری شده، 10 دلار سود دریافت می کنید؛ درنتیجه یک لات نقش مهمی در کسب سود یا زیان هر معامله گر دارد.

6. لوریج

احتمالاً تاکنون دریافته اید که لات واحد بزرگی است؛ بنابراین کارگزاری ها برای آنکه سرمایه گذاران خرد در فارکس را نیز جذب کنند، از ترفندی به نام لوریج استفاده می کنند. در این روش، یک اعتبار رایگان به معامله گران داده می شود تا بتوانند لات های بزرگ خریداری کنند؛ برای مثال معامله گر می تواند با یک لوریج یک به صد، به ازای هر 1 دلار، اجازه معامله 100 دلار را داشته و درنتیجه با یک نانو لات دارایی، به اندازه مینی لات قدرت خرید داشته باشد.

7. سطح استاپ اوت

ممکن است فردی در موقعیت ضرر و زیان در معاملات بازار فارکس قرار بگیرد و بازار همچنان روندی خلاف پیش بینی معامله گر داشته باشد؛ بنابراین میزان زیان وی مدام بیشتر می شود؛ در این صورت کارگزاری، موقعیت های ضررده را می بندد. به این مسئله محدودیت سطح استاپ اوت گفته می شود؛ یعنی بدترین موقعیتی که یک معامله گر می تواند در آن قرار بگیرد.

8. فری مارجین

فری مارجین یا مارجین آزاد پولی است که درگیر معاملات فارکس باز نمی شود و تنها برای بازکردن معامله های جدید کاربرد دارد. چنانچه مقدار فری مارجین صفر یا کمتر از حالت متعادل باشد، هشدار مارجین فعال شده و از ورود معامله گر به معاملات جدید جلوگیری می شود؛ بنابراین می توان گفت فری مارجین که با نام های مارجین آزاد، مارجین موجود، مارجین قابل استفاده و مارجین قابل استفاده برای نگهداری شناسایی می شود، می تواند برای بازکردن معاملات جدید استفاده شود.

9. سطح مارجین یا مارجین لول

مارجین لول یا سطح مارجین نسبت موجودی واقعی حساب به مارجین مورد استفاده قرار گرفته است که به صورت درصد بیان می شود. درواقع می توان گفت مارجین لول برابر است با نسبت اکوییتی تقسیم بر مارجین، ضرب در 100. مفهوم مارجین لول بسیار مهم است و به کارگزاری کمک می کند تا به معامله گر اجازه معامله بدهد یا نه.

روش معامله در بازار معاملات آتی

شرط لازم برای داشتن فعالیت در بازارهای آتی این است که معامله گران حساب خود را تا مبلغ مشخصی شارژ کنند. پس از شارژ می توانند خرید و فروش کنند و پس از اینکه توانستند موقعیت خرید و فروش را کسب کنند، این مبلغ از شارژ بلوکه خواهد شد. در این میان، وضعیت حساب هر نیم ساعت یک بار به روزرسانی می شود و بنا به موجودی حساب، معامله گر می تواند در سه وضعیت نرمال، ات ریسک یا مارجین کال قرار بگیرد.

ارتباط وضعیت حساب و کال مارجین

همه چیز درباره کال مارجین

وضعیت نرمال

اگر بعد از تسویه حساب، معامله گر سودی کسب کرده باشد، موجودی حساب عملیاتی او برابر یا بیشتر از میزان وجه تضمین خواهد بود. به این حالت یک وضعیت عادی یا نرمال گفته می شود. توجه داشته باشید این سود در حساب معاملاتی کاربر قابل برداشت است و بلوکه نمی شود.

وضعیت ات ریسک

چنانچه وضعیت حساب نرمال نباشد، یا ات ریسک است یا کال مارجین. وضعیت ات ریسک بازار فارکس حالتی است که معامله گر نه تنها سودی کسب نکرده، بلکه زیان نیز کرده است. در این حالت، او باید مبلغی به عنوان حق پرداختی بپردازد؛ زیرا در هیچ صورتی نباید موجودی حساب از وجه تضمین اولیه کمتر باشد. در غیر این صورت، معامله گر نمی تواند معاملات خود را ادامه دهد؛ بنابراین همواره باید موجودی حساب از 70 درصد وجه تضمین اولیه بیشتر باشد. وضعیت آخر حالتی است که موجودی حساب معامله گر از 70 درصد وجه تضمین اولیه نیز کمتر شود که به این حالت وضعیت کال مارجین گفته می شود.

وضعیت کال مارجین

همان طور که پیش از این نیز اشاره شد، اگر موجودی حساب به دلیل یک ضرر یا زیان مالی به کمتر از 70 درصد وجه تضمین اولیه کاهش پیدا کند، معامله گر در این وضعیت قرار می گیرد؛ به این معنا که معامله گر بیش ازحد مجاز 30 درصدی ضرر کرده است و باید به سرعت حساب خود را شارژ کند و بار دیگر آن را به میزان وجه تضمین ابتدایی برساند تا بتواند در معاملات آتی شرکت کند. در نظر داشته باشید، وضعیت های کال مارجین و ات ریسک مشابه یکدیگر هستند و تنها تفاوت آن ها این است که در وضعیت ات ریسک موجودی حساب فرد تا 70 درصد وجه تضمین او خواهد بود، اما در وضعیت کال مارجین، موجودی حساب کمتر از 70 درصد وجه تضمین است.

محاسبه وضعیت ها

برای شناسایی وضعیت ها باید کال مارجین را محاسبه کرد؛ برای مثال ممکن است یک نفر با داشتن چهار موقعیت خرید، وجه تضمینی برابر با 200 هزار تومان پرداخت کند. حداقل وجه تضمین اولیه که درواقع 70 درصد است، مشخص شده و برابر با 140 هزار تومان تعیین می شود. سپس با در نظر گرفتن چهار موقعیت بازخرید، وجه تضمین مورد نیاز برای این چهار موقعیت محاسبه شده برابر با 800 هزار تومان در نظر گرفته می شود؛ پس حساب عملیاتی کاربر باید 800 هزار تومان شارژ داشته باشد؛ بنابراین 70 درصد وجه تضمین برای چهار موقعیت باز را محاسبه می کنیم که مبلغی برابر با 560 هزار تومان تعیین می شود. چنانچه موجودی حساب کاربر به این مبلغ برسد، وی در وضعیت کال مارجین قرار می گیرد.

نکات مهم درباره وضعیت کال مارجین

همان طور که پیش از این نیز بیان شد، اگر یک معامله گر مبلغی پول در حساب اصلی خود داشته باشد، تا زمانی که وارد معاملات نشود، این حساب کاملاً آزاد است و به آن مبلغ فری مارجین گفته می شود. در حال حاضر، اگر معامله گر با استفاده از لوریج یک به صد میزان لات موردنظر خود را خریداری کند، با مبلغی مارجین به عنوان حاشیه سود وارد معامله می شود؛ بنابراین می توان گفت کال مارجین مقدار کل سرمایه یک معامله گر تقسیم بر سطح مارجین است. توجه داشته باشید که سطح مارجین وابسته به کارگزاری و توانایی آن و معمولاً 100 درصد است، اما تعدادی از کارگزاری ها سطوح مارجین را به ۵۰ درصد نیز رسانده اند.

معمولاً کارگزاری ها 100 درصد سطح مارجین را به عنوان سطح محدودیت در نظر می گیرند و آن را کال مارجین می نامند. سطح کال مارجین 100 درصد بدین معناست که اگر مارجین در یک حساب به 100 درصد برسد، معامله گر می تواند تعدادی از موقعیت های باز خود را ببندد و خود را از این وضعیت خارج کند. در این حالت او نمی تواند موقعیت معامله جدیدی را باز کند؛ بنابراین می توان گفت زمانی که سطح کال مارجین به 100 درصد برسد، اکوییتی حساب معامله گر با مارجین وی برابر می شود و معامله گر در حال ضرر است. روند بازار نیز برخلاف پیش بینی های معامله گر حرکت کرده است.

همچنین باید توجه کرد که در وضعیت کنونی بازار، حساب ها هر نیم ساعت یک بار به روزرسانی می شوند؛ بنابراین زیان این حساب ها در زمان های نیم ساعته اعمال می شوند؛ البته توجه داشته باشید اعمال سود معاملات در پایان جلسات معاملاتی صورت می گیرد. به طورکلی می توان گفت پیش بینی وضعیت ها که برخی از کارگزاری ها ارائه می کنند، می تواند برای خروج از وضعیت کال مارجین به معامله گران کمک کند. در ادامه این مطلب راه های خروج از این وضعیت بیان شده است.

روش های خروج از وضعیت کال مارجین

همه چیز درباره کال مارجین

هر معامله گر برای خروج از این وضعیت سه راه حل دارد:

  1. به مقدار مورد نیاز برای خروج از وضعیت کال مارجین وجه واریز کرده و حساب خود را شارژ کند.
  2. موقعیت های باز معاملات را ببند.
  3. از ترکیب دو مورد قبل استفاده کند.

زمانی که فرد در این وضعیت قرار می گیرد، اخطاری از سوی کارگزاری دریافت می کند. کارگزاری نیز طی آن مدت زمان معینی به معامله گر می دهد تا برای خروج از این وضعیت تلاش کند. اگر کاربر بتواند اقدامات مورد نیاز برای خروج از وضعیت کال مارجین را در محل تعیین شده انجام دهد، می تواند بار دیگر با حساب خود در بازار فعالیت کند؛ در غیر این صورت کارگزاری به اندازه مبلغی که بتواند حساب را از این وضعیت خارج کند، موقعیت های باز کاربر را می بندد. باید توجه داشت که گاهی اوقات ممکن است کارگزار به دلیل وجود صف در بازار نتواند موقعیت های باز معامله گر را برای خروج از این وضعیت ببندد؛ بنابراین مجبور می شود سفارش فروش را ثبت کند. درصورت انجام شدن فروش، حساب از وضعیت کال مارجین خارج می شود؛ بنابراین توصیه می شود هر معامله گر برای جلوگیری از قرارگرفتن در این وضعیت پیش از ثبت سفارش سطح کال مارجین را در نظر بگیرد، مبلغ مارجین را که از مارجین آزاد یا فری مارجین کسر می شود، محاسبه کند و مقداری مارجین اضافی داشته باشد تا از هرگونه ریسک دور بماند.

علاوه بر این پیشنهاد می شود کاربران معاملات خود را تقسیم کنند و یک باره وارد بازار معاملات نشوند. به این منظور به جای اینکه همه سرمایه خود را معامله کنند، ابتدا می توانند با بخشی از آن شروع به معامله کنند و هنگامی که به مقداری سود رسیدند، معامله را اضافه کنند.

وظیفه تریدر در بازار مالی

همه تریدرها باید به این نکته واقف باشند که مدیریت ریسک مهم تر از مدیریت سود است. اگر چنین قانونی رعایت نشود با کال مارجین روبه رو می شوند. این نتیجه تمام اشتباهات تریدرهایی است که همه فکر و ذکرشان کسب درآمد است. این واقعاً یک هشدار است، باید بسیار مراقب بود.

سخن پایانی

شاید در ابتدا فعالیت در بازارهای بورس و اوراق بهادار و بازار آتی کمی پیچیده به نظر برسد، اما چنانچه افراد دانش کافی داشته باشند، می توانند سود قابل توجهی از این بازارها کسب کنند. علاوه بر این نوسان گیران می توانند در بازار آتی سود قابل توجهی به دست بیاورند. تنها مسئله ای که می تواند کمی موجب اضطراب و ترس معامله گران شود، قرارگرفتن در وضعیت کال مارجین است. توجه داشته باشید که تمام بازارهای سرمایه گذاری همواره با سود و زیان همراه هستند و در صورتی که معامله گران دانش کافی داشته باشند، می توانند با تحلیل بازار و پیش بینی روند آن به سود برسند؛ بنابراین سرمایه گذاران می توانند مهارت های لازم برای پیشرفت در بازارهای آتی را بیاموزند و با پیش بینی آینده بازار مانع قرارگرفتن حساب کاربری خود در این وضعیت شوند یا بتوانند به راحتی حساب خود را از آن خارج کنند. در این مطلب، نکات مهم درباره وضعیت کال مارجین و روش های خروج از آن معرفی شد تا کاربران بتوانند با خیال راحت به معاملات خود بپردازند و به بیشترین میزان سوددهی برسند.

اگر شما هم اطلاعات یا دیدگاهی درباره کال مارجین دارید، با ما به اشتراک بگذارید.

ادامه مطلب
leverage-pic1.png
اهرم یا لوریج چیست و چه...

یکی از چالش های معامله گران در بازارهای مالی کمبود نقدینگی است. شما ممکن است بارها به دلیل نبود نقدینگی فرصت مناسب را برای نوسان گیری از دست داده باشید؛ از این رو ابزارهای مالی ایجاد شده اند تا به سهولت معاملات کمک کنند. یکی از این ابزارها اهرم یا لوریج است که در معاملات فیوچرز، آپشن و مارجین کاربرد دارد.

معرفی اهرم یا لوریج (Leverage)

این ابزار با هدف افزایش بازدهی در سرمایه گذاری استفاده می شود. زمانی که شما از اهرم استفاده می کنید، نیازی نیست کل سرمایه خود را وارد بازار کنید؛ برای مثال اگر می خواهید 1000 دلار روی دارایی خاصی سرمایه گذاری کنید، اما این مبلغ را ندارید، می توانید معامله را با استفاده از اهرم و به میزانی که سرمایه دارید شروع کنید، مابقی سرمایه از طریق صرافی تأمین می شود. درواقع شما با استفاده از این ابزار پول قرض می گیرید. اگر جمع سرمایه گذاری شما بیشتر از بازپرداخت شما باشد، سود کردید. این ابزار درصد نرخ بازگشت سرمایه را تغییر نمی دهد. میزان آن نیز به میزان دارایی شما و قوانین بستگی دارد؛ مثلاً برای استفاده از این ابزار در صرافی ها باید به قوانین آن ها توجه کنید. البته باید توجه داشته باشید که استفاده از اهرم پرریسک است و درصورت خطا، زیان بسیاری را متحمل می شوید.

کاربرد لوریج

از این ابزار می توان برای خرید خانه یا سرمایه گذاری در بازارهای مالی بهره برد. لوریج در کسب وکار، مالی شخصی و سرمایه گذاری حرفه ای استفاده می شود. اگر بنگاهی بخواهد فعالیت خود را توسعه دهد، می تواند علاوه بر سرمایه خود به منبع دیگری متوسل شود. استفاده از سرمایه و دارایی ها، منبع محدودی در دسترس کسب وکار قرار می دهد. اگر این بنگاه به دریافت وام یا تسهیلات اقدام کند، می تواند علاوه بر حفظ منابع خود سرمایه بیشتری به دست آورد. البته باید میزان عایدی پروژه ای که برای آن وام دریافت می کند، از میزان نرخ بهره وام بیشتر باشد. دقت داشته باشید که اهرم زمانی معنا دارد که بخواهید وضع موجود را ارتقا دهید و به سود بیشتر یا امکانات یا دارایی بیشتر (مسکن، کسب وکار بهتر و…) برسید.

همان طور که اشاره شد، کاربرد این ابزار در حوزه مالی بسیار گسترده است و افراد یا کسب وکارهای بسیاری از آن استفاده می کنند. اهمیت این ابزار از آن حیث است که به توانایی شرکت ها در انجام تعهدات مالی و بازپرداخت بدهی هایشان اشاره می کند. آگاهی از این موضوع، به سهام داران و سرمایه گذاران کمک می کند؛ زیرا می دانیم که در بیشتر موارد، تأمین مالی پروژه ها از محل حقوق صاحبان سهام و بدهی انجام می شود. تقسیم تمام بدهی ها به حقوق صاحبان سهام، یکی از انواع رایج نسبت لوریج یا اهرم مالی است. هرچه عدد به دست آمده کمتر باشد، شرکت موردنظر گزینه مناسبی برای سرمایه گذاری خواهد بود. اگر عدد این از دو بیشتر باشد، پروژه پرخطری به شمار می آید.

تفاوت لوریج و مارجین

در هر دو حالت پولی قرض گرفته می شود. در معاملات لوریج دار در مارجین، معامله گر از سرمایه ای که قرض گرفته استفاده می کند، اما در معاملات فیوچرز، قرضی در کار نیست و تنها قراردادی میان شخص و صرافی بسته می شود، اما در مارجین پول قرض داده می شود و شخص سفارش خود را ثبت می کند. در حساب های مارجین، اهرم را با نسبت هایی مانند ۱: ۵۰ (یک به پنجاه)، ۱: ۱۰۰ (یک به صد) و… نشان می دهند؛ یعنی قدرت پول شما ۵۰ یا ۱۰۰ برابر خواهد شد. اگر افراد در حالت مارجین وارد محدوده حد ضرر شوند، به آن کال مارجین می گویند. در این حالت کارگزار موقعیت شما را می بیند و شما باید نقدینگی حساب خود را افزایش دهید. نکته مدنظر درباره این ابزار این است که صرافی دارایی خاصی را به شما قرض می دهد و شما باید همان دارایی را پس بدهید؛ مثلاً اگر صرافی روی جفت ارز بیت کوین به تتر به شما لوریج دهد، نمی توانید رمز ارز دیگری بخرید و تنها باید بیت کوین بخرید، اما در این ابزار چنین شرطی وجود ندارد. این نکته تفاوت اصلی میان معاملات مارجین و معاملات لوریج دار در بازار فیوچرز است.

لوریج یا اهرم

مزایای لوریج

ابزارهای مالی برای سهولت معامله و کسب سود بیشتر معامله گران پدید آمده اند. اگر شما راهبرد مناسبی داشته باشید، می توانید حتی با مبالغ کم وارد بازار شوید و از لوریج بهره ببرید. یکی از بهترین بازارها برای استفاده از این ابزار، بازار ارزهای دیجیتال است. در ادامه به بررسی مزایای این ابزار می پردازیم:

  1. آزادی عمل

شما با استفاده از لوریج، آزادی عمل بیشتری برای سرمایه گذاری دارید. همچنین با این ابزار می توانید تنوع زیادی در سبد سرمایه گذاری خود داشته باشید و به کمک این ابزار سرمایه خود را چندین برابر کنید. درواقع با سرمایه کم و البته استفاده از لوریج می توان ارزش کل سرمایه را بالاتر برد و سبد سرمایه گذاری مناسبی ایجاد کرد.

  1. افزایش سود

زمانی که شما از این اهرم استفاده می کنید، قرض می کنید تا بتوانید با سرمایه بیشتری وارد بازار شوید. در ازای این قرض نیز بهره ثابتی می پردازید. اگر به سود برسید و این سود بیش از بهره پرداختی باشد، شما معامله موفقی داشتید؛ برای مثل اگر فردی برای خرید بیت کوین از لوریج ۱۰ استفاده کند، هر 1 درصد رشد قیمت بیت کوین، برای این ترید معادل ۱۰ درصد رشد اعمال خواهد شد (لوریج او ۱۰ است و درنتیجه سود او نیز ۱۰ برابر خواهد شد)؛س پس هرچه تعداد معاملات موفق شما از ناموفق ها بیشتر باشد، سرمایه شما با سرعت بیشتری افزایش می یابد.

معایب لوریج

هر ابزاری در کنار فواید خود معایبی نیز دارد که بهتر است از آن آگاه باشیم. استفاده از اهرم ها نیازمند تجربه و دانش است. شما باید بدانید از ابزاری استفاده می کنید که مبتنی بر قرض و بدهی است. راهبرد شما برای معامله باید معین و شفاف باشد و احتیاط لازم را داشته باشید. در ادامه با معایب این روش نیز آشنا می شویم.

  1. نابودی سرمایه

به همان اندازه که امکان سودآوری شما با اهرم افزایش می یابد، ممکن است ضرر کنید و سرمایه تان نابود شود. اگر شما از این ابزار استفاده نکنید، در بدترین حالت قیمت صفر می شود، اما کال مارجین شدن، صفرشدن سرمایه و شرایطی به مراتب بدتر از افت قیمتی بدون حالت اهرم است. شاید بهتر باشد پیش از استفاده از اهرم، به اهمیت سرمایه موجود، احتمال کال مارجین شدن و میزان مهارت خود در معامله توجه کنید.

  1. صرفاً نوسان

اگر شما یک معامله گر بلندمدت و هولدر هستید، لوریج را فراموش کنید! شما به کمک این ابزار می توانید از نوسانات کوتاه مدت بازار بهره ببرید، اما با نگه داشتن دارایی در حال ریزش، تنها به خود ضربه می زنید. زمانی که قیمت دارایی افت می کند و شما هولدر هستید، به این فکر می کنید که در آینده قیمت مجدد رشد خواهد کرد و زیان شما جبران می شود، اما اگر اهرم استفاده کنید و دارایی در حال سقوط را نگه دارید، با ادامه ریزش قیمت دارایی شما صفر و سرمایه شما نابود می شود؛ پس اگر سرمایه گذار بلندمدتی هستید، دنبال راه مطمئن تری باشید و اهرم را فراموش کنید.

  1. پرداخت کارمزد

اگر می خواهید از لوریج استفاده کنید، باید به صرافی کارمزد بدهید. این کارمزد در معاملات بلندمدت به صرفه نیست و به حدی است که ممکن است بخشی از سود شما را از بین ببرد. پس دقت داشته باشید در زمان استفاده از معاملات لوریج حتماً باید به کارمزد معامله که روزبه روز به مقدار آن اضافه می شود نیز توجه کنید.

  1. اصل سرمایه حفظ نمی شود!

مورد دیگری که باید به آن توجه کرد، این است که در معامله با اصل سرمایه و بدون لوریج، اصل پول ما حفظ خواهد شد، اما در معاملاتی که لوریج دارند، این گونه نیست؛ برای مثال اگر با 500 دلار بیت کوین خریداری کردید و قیمت آن دچار افت شد، شما می توانید آن قدر صبر کنید تا کاهش قیمت جبران شود و اصل سرمایه برگردد، اما با وجود اهرم نگه داشتن دارایی در حال ریزش اشتباه محض است؛ زیرا نه تنها اصل سرمایه بازنمی گردد، بلکه همه نقدینگی شما از بین می رود.

نتیجه گیری

استفاده از هر ابزاری، چالش های خاص خود را دارد. لوریج ابزاری مطلوب در بازارهای مالی است، اما بدانید پیش از استفاده دانش و مهارت استفاده از آن را بیاموزید و راهبرد معاملاتی شفافی برای خود تعریف کنید. همچنین به میزان ریسک پذیری خود واقف باشید و به کارمزد معاملات و نوسانات روزمره توجه کنید. در پایان بدانید نوسان ذات هر بازاری است و ضرر اتفاق اجتناب ناپذیر است؛ پس ابزار مناسب خود را بیابید و با آن سود کنید.

ادامه مطلب
معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن
معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش...

آشنایی با الگوهای هارمونیک

اگر نمودارهای قیمتی در بازارهای مالی را بررسی کرده باشید حتی بدون آنکه چیزی از تحلیل تکنیکال بدانید احتمالا اشکالی همانند حروف انگلیسی W و M را به وفور دیده اید. این اشکال با توجه به طول هر کدام از امواجی که درون خود دارند می توانند ما را در پیش بینی آینده روند و به خصوص محل تغییر روند در آینده کمک کنند. الگوهای هارمونیک بسیار کاربردی هستند اما برای استفاده از الگوهای هارمونیک و سود بردن از آنها در بازارهای مالی باید حتما از آموزش درست برخوردار باشید.

البته این موضوع فقط مربوط به الگوهای هارمونیک نیست، بلکه برای استفاده از هرآنچه در بازارهای مالی به آن نیاز دارید باید آموزش اصولی ببینید، اینجاست که متوجه می شویم گذراندن یک دوره آموزش ارز دیجیتال چقدر در مسیر سودسازی شما در بازارهای مالی موثر است.

در ادامه ما سعی داریم به بررسی شناخته شده ترین الگوهای هارمونیک و روش معامله با آنها بپردازیم.

فیبوناچی

برای تحلیل به وسیله الگوهای هارمونیک، استفاده از فیبوناچی کمک شایانی به شما می کند تا نقاط برگشتی قوی را پیدا کنید. در نتیجه با اینکه در این مطلب قصد بررسی الگوهای هارمونیک را داریم، اجازه دهید خیلی کوتاه فیبوناچی را بررسی کنیم.

نسبت های فیبوناچی

نسبت های فیبوناچی درواقع درصدهایی از حرکت هستند که ما انتظار داریم تغییر جهت حرکت را در الگو هارمونیک از یکی از آن درصدها مشاهده کنیم.

انواع فیبوناچی

فیبوناچی بازگشتی داخلی (Retracement)

زمانی که یک روند را مشاهده می کنید فارغ از اینکه روند صعودی یا نزولی باشد، حرکت خود را به یک باره به پایان نمی رساند به این معنی که به عنوان مثال اگر روند یک رمز ارزی صعودی باشد به این معنا نیست که روند همیشه صعودی است بلکه امکان دارد در نواحی خاصی تغییر روند داده و دوباره به روند اصلی خود بازگردد.

فیبوناچی بازگشتی خارجی (Extension)

فیبوناچی اکستنشن زمانی کاربرد دارد که روند فارغ از صعودی یا نزولی بودن آن بیش از 100 درصد تغییر کند، به عبارتی تمام مسیری را که پیش رفته بود بازگشته و همچنان ادامه دهد. کار فیبوناچی اکستنشن یا بازگشتی خارجی آن است که حمایت ها و یا مقاومت های بالای 100 درصد را نشان دهد.

فیبوناچی پروجکشن (Projection)

ابزار فیبوناچی پروجکشن با استفاده از سه نقطه، اهداف را به ما نشان می دهد. به عبارتی این ابزار با لحاظ کردن روند، آینده و اهداف پیش رو را مشخص می کند. یکی از جملات معروف در میان تحلیلگران تکنیکال این است که بازار حرکات گذشته خود را تکرار می کند. درواقع این فیبوناچی بر اساس همین اصل کار می کند و گفته می شود که بازار از حرکات پیشین خود الگوبرداری می کند.

فیبوناچی انبساطی (Expansion)

فیبوناچی انبساطی بسیار به فیبوناچی پروجکشن شباهت دارد با این تفاوت که برای استفاده از این ابزار به دو نقطه احتیاج داریم نه سه نقطه.

3 مفهوم مهم که باید بدانید:

1. هم پوشانی

همپوشانی به محدوده ای اطلاق می شود که چند درصد فیبوناچی در آن قرار گرفته اند، زمانی همپوشانی اتفاق می افتد که ما برای اطمینان بیشتر از چند فیبوناچی استفاده کنیم و مشاهده کنیم که در برخی نواحی چندین فیبوناچی اهدافی خاص را به ما نشان می دهند.

محدوده هم پوشانی به احتمال زیاد محل برگشت روند را به ما نشان می دهد.

2. PRZ یا نقاط بازگشت

هر الگو PRZ خود را دارد که نقاط برگشت روند را به ما نشان می دهد. معمولا نقاط برگشتی از همپوشانی فیبوناچی های مختلف به دست می آیند.

3. الگوهای هارمونیک

الگوهای هارمونیک بر اساس رفتار طبیعت شکل می گیرند. آنچه در بازارهای مالی اتفاق می افتد متاثر از روانشناسی و طبیعت است. حضور و استفاده از سطوح فیبوناچی مهر تاییدی بر نقش طبیعت بر روی بازارهای مالی است.

ساختارهای قیمتی (الگوها) معمولا با استفاده از سطوح فیبوناچی نشان داده می شوند، به عبارت دیگر برای تشخیص الگوهای هارمونیک از سطوح فیبوناچی کمک گرفته می شود.

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

پرایس اکشن که به رفتار قیمت اشاره دارد از مهمترین و کاربردی ترین روش های تحلیل تکنیکال به شمار می رود و تکنیکالیست های شناخته شده در سراسر دنیا اعلام کرده اند که پرایس اکشن بخش مهمی از تحلیل آنها را در بر گرفته است.

از طرفی پرایس اکشن بخشی جداناپذیر از الگوهای هارمونیک است تا جایی که می توان به جرات گفت که اگر با استفاده از الگوهای هارمونیک و بدون پرایس اکشن معامله گری کنید نمی توانید به صورت مستمر امیدوار به کسب سود باشید. زیرا الگوهای هارمونیک بر اساس پرایس اکشن در نواحی PRZ هستند.

چیزی که در تحلیل تکنیکال باید به آن توجه ویژه کنید این است که علی رغم کاربردی بودن الگوهای هارمونیک و یا هر الگو یا ابزار دیگری، تمام اینها پیش بینی هایی هستند که با توجه به رفتار گذشته آن رمزارز، سهم و یا جفت ارز داریم، اما هیچ تضمینی نیست که قیمت مطابق پیش بینی شما و یا حتی بهترین تحلیل گر پبش برود. گاهی در الگوهای هارمونیک مشاهده می شود روند بر خلاف آنچه پیش بینی شده حرکت می کند. استفاده از پرایس اکشن و توجه به کندل ها در نواحی PRZ می تواند در بسیاری از موارد شکست (Failed فیلد شدن) خوردن الگو را به ما پیش بینی کند و به این ترتیب به ما کمک کند که تصمیم درستی را بگیریم.

انواع الگوهای هارمونیک

 1. الگوی ایده آل AB = CD

الگویی سه موجی شامل امواج AB, BC, CD که پایه و اساس بسیاری از الگوها اعم از کلاسیک و هارمونی است. نکته ای که در رابطه با این الگو می توان به آن اشاره کرد این است که این الگو در تمام تایم فریم ها (بازه های زمانی) و در تمام بازارهای مالی به فراوانی دیده می شود.

در این الگو AB به هر اندازه که حرکت کند، CD نیز به همان میزان حرکت می کند. در واقع در این الگو علی رغم آنکه یک روند صعودی یا نزولی است ممکن است در میانه راه مسیری خلاف جهت اصلی خود را در پیش گیرد و سپس دوباره به روند اصلی خود بازگردد.

در این الگو با توجه به اینکه خط BC از کدام درصد (تراز) فیبوناچی برگشته است می توانیم انتهای مسیر یعنی نقطه D را مشخص کنیم.

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

در حالت بولیش این الگو زمانی که قیمت به نقطه D می رسد (طول CD به اندازه طول AB می شود) یک حرکت صعودی را شروع می کند به همین دلیل به آن بولیش (Bullish) گفته می شود.

و اما در حالت نزولی (Bearish) این الگو زمانی که قیمت به نقطه D برسد یعنی یعنی طول موج CD به اندازه طول موج AB شود، یک موج نزولی را آغاز می کند.

در نتیجه در هر دو حالت صعودی و نزولی می توان گفت که نقطه D همان جایی است که روند از آنجا تغییر جهت می دهد.

شرایط ضروری برای ایجاد الگوی AB=CD و معامله در آن

اولین موردی که باید به آن توجه کرد این است که طول موج BC هرگز نباید بیشتر از AB باشدد. به زبان ساده BC باید حداکثر هم اندازه و یا کوتاه تر از AB باشد. ناگفته نماند که برابری AB و BC کمتر اتفاق می افتد.

برای اینکه از این الگو استفاده کنید باید مطمئن شوید که D از B فراتر رفته است و یا به عبارتی طول موج CD بلندتر از طول موج BC خواهد شد.

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

نقاط مهم الگو

نقطه C

موج BC یک برگشت (Retracement) از موج AB است. به عبارت دیگر موج BC بخشی از حرکت AB را جبران کرده است و همپوشانی کرده است. میزان این برگشت برای اینکه آن را یک الگوی هارمونیک AB=BC بدانیم باید در محدوده فیبوناچی 0.382 الی  0.886 موج AB باشد.

نقطه ای که AB=CD تکمیل می شود

جایی که طول موج AB و CD با هم برابر می شوند یکی از نقاط مهم در این الگو است که باید حتما محقق شود.

نقطه فیبوناچی پروجکشن موج BC

از فیبوناچی پروجکشن بر روی موج BC کمک گرفته و درصدهای مهم آن را مورد بررسی قرار می دهیم. در این الگو محدوده 1.13 الی 3.14 درصدهای مهمی به شمار می آیند(فیبو 3.14 به ندرت اتفاق می افتد). توجه داشته باشید که فیبو یک یعنی اینکه یک موج تمام مسیر رفته خود را جبران کرده است و ما در این الگو محدوده 1.13 را مورد بررسی قرار می دهیم که در این صورت طول موج بیشتر از طول موج BC خواهد شد درواقع در کمترین حالت، 13 درصد از آن فراتر می رود.

معامله با استفاده از الگوی هارمونیک ABCD

ابتدا از فیبو Retracement بر موج AB استفاده می کنیم تا متوجه شویم که BC به چه میزان موج AB را جبران کرده است به عبارت دیگر نقطه C را مشخص می کنیم.

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

از این نسبت های متقابل می توان برای پیش بینی میزان حرکت موج بعدی کمک گرفت. به عبارتی اگر موج BC به اندازه 0.50 از موج AB پیش رفت، می توان انتظار داشت که موج CD نیز به اندازه دو برابر و یا 200 درصد موج BC حرکت کند. در این صورت فیبوناچی 200 درصد را با یک خط افقی علامت می زنیم. (می توان فیبوناچی را نگه داشت، اما بهتر است برای اینکه نمودار خلوت تری را داشته باشید یک خط افقی را ترسیم کرده و فیبوناچی را حذف کنید.)

نسبت های متقابل را در جدول فوق مشاهده می کنید.

در انتها از فیبوناچی سه نقطه ای کمک می گیریم تا مطمئن شویم که AB و CD با هم برابر هستند. در این مرحله ما فقط به نسبت فیبوناچی “یک” نیاز داریم (قرار است AB و CD برابر باشند)، بنابراین می توان وارد قسمت تنظیمات فیبوناچی شده و باقی نسبت ها را غیرفعال کرده که دچار سردرگمی نشوید.

محدوده نقطه ای که طول موج CD با موج AB برابر می شود و خط افقی که در مرحله پیش ترسیم کردیم یک ناحیه PRZ را برای ما مشخص می کند.

اینجا همان نقطه ای است که پایان صعود در یک حرکت صعودی و یا پایان نزول در یک حرکت نزولی را نشان می دهد.

بنابراین اگر شما به عنوان کسی که در بازارهای مالی فعالیت دارید مهارت کافی برای استفاده از این الگوها را به دست آورید می توانید بهترین نقاط ورود و خروج را به دست آورید و سود بیشتری را کسب کنید.

2. الگوی خفاش (Bat Pattern)

تمام الگوهای هارمونیک الگوی پیشین یعنی ABCD یا AB=CD را در خود دارند، اما یک موج دیگر به این الگو اضافه می شود و الگوهای دیگر را تشکیل می دهد. به همین دلیل است که گفته می شود الگوی AB=CD یک الگوی اساسی است که فهم آن به شما در درک الگوهای دیگر نیز کمک می کند و درواقع برای فهم دیگر الگوها ضروری است.

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

B = 0.382% XA – 0.5% XA

C = 0.382% AB – 0.886% AB

D = 88.6% XA

D = 1.618 % BC – 2.618% BC

مواردی که باید در الگوی خفاش بررسی شوند:

  • طول موج AB باید از فیبوناچی 618% موج XA کمتر باشد. (بهتر است در محدوده فیبوناچی 0.318  تا 0.5 باشد)
  • نقطه C در محدوده بین فیبوناچی 382 الی 0.886% موج AB قرار بگیرد.
  • مقدار BC پروجکشن باید حداقل 618% باشد. (محدوده 1.618 الی 2.618)
  • نقطه ای که AB=CD را مشخص می کند باید در محدوده PRZ قرار گیرد.
  • با بررسی نکات لازم (پرایس اکشن) می توان گفت که آیا موج CD قرار است Extended باشد یا نه. در الگوی خفاش معمولا Extended AB=CD است.
  • از مهم ترین نکاتی که در بررسی و تشخیص الگوی BAT (خفاش) باید به آن توجه کرد این است که نقطه D به هیچ عنوان نباید فراتر از X برود. به عبارتی نقطه D باید در محدوده فیبوناچی 886% موج XA قرار گیرد. (البته اگر کندلی و یا سایه کندل از محدوده 0.886% پیش برود در صورتی که از نقطه X فراتر نرود همچنان می تواند یک الگوی خفاش تلقی شود.)

نکته ای که در مورد الگوی خفاش وجود دارد این است که برگشت روند از ناحیه PRZ (نواحی که نقطه D در آن قرار گرفته است) شدید و یا به عبارتی شارپ است.

همچنین سقف دوم و یا کف دوم (با توجه به روند حرکت) پایین تر از سقف اول است و کف دوم بالاتر از کف اول است.

الگوی خفاش ایده آل

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

  • نقطه B دقیقا در 50% موج XA قرار می گیرد.
  • نقطه Dدقیقا در 886% موج XA قرار می گیرد.
  • طول موج BC باید روی فیبوناچی 50 الی 0.618% موج AB باشد.
  • مقدار فیبوناچی پروجکشن BC باید روی 2 باشد. به این ترتیب در حالت ایده آل موج CD دوبرابر موج BC خواهد بود.
  • محدوده PRZ در ناحیه 27AB=CD تشکیل خواهد شد.

لازم به ذکر است که لازم نیست تمام موارد بالا را بتوانید در الگو پیدا کنید که به آن الگوی خفاش ایده آل بگویید بلکه ممکن است چند مورد در الگو وجود داشته باشند و الگو همچنان ایده آل باشد. باز کردن معامله با تشخیص الگوی ایده آل می تواند با ضریب اطمینان بالاتری انجام شود و در نتیجه می توان معامله با حجم بالاتری را در صورت تشخیص الگوی خفاش ایده آل باز کرد.

تمامی موارد ذکر شده برای حالت نزولی نیز صدق می کند.

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

معامله با استفاده از الگوی هارمونیک خفاش

ابتدا فیبوناچی Retracement موج XA را رسم می کنیم اگر نقطه B در کمتر از درصد 0.618% موج XA قرار گرفته بود(بهتر است بین 0.318 الی 0.5 باشد).

با استفاده از فیبوناچی Retracement فیبو موج XA را رسم می کنیم. همان طور که پیش از این نیز ذکر شد نقطه D یعنی ناحیه ای که از آنجا انتظار تغییر روند را داریم در فیبو 0.886% موج XA قرار می گیرد. بنابراین فیبو 0. 886 موج XA را در نظر می گیریم و یا یک خط افقی بر روی آن ناحیه رسم می کنیم.

از دیگر مواردی که باید برسی کنیم این است که BC پروجکشن (موج CD) باید بین 1.68 الی 2.68 باشد، خط متناظر با BC پروجکشن  را نیز رسم می کنیم.

حالا از فیبوناچی Trend-Based Fibo Extention  برای ABCD استفاده می کنیم و خطوط به وجود آمده را بررسی می کنیم.

ناحیه ای که هر سه فیبوناچی به ما نشان داده اند را به عنوان ناحیه PRZ شناسایی می کنیم، یعنی جایی که از آنجا انتظار برگشت قیمت را داریم و به این ترتیب پس از بررسی به کمک پرایس اکشن می توانیم وارد معامله شویم. به زبان ساده اگر روند صعودی بوده است احتمال دارد از ناحیه مشخص شده شروع به نزول کند و ما می توانیم با باز کردن معامله فروش (در صورت امکان) به سود برسیم. و یا اینکه در صورتی که  به عنوان مثال ما معامله خرید باز داشته باشیم آن ناحیه بهترین جای خروج را به ما نشان می دهد.

برعکس این مورد نیز صدق می کند یعنی اگر روند نزولی بوده باشد، ناحیه PRZ که مشخص کردیم می تواند منطقه برگشت روند را به ما نشان دهد، در این صورت در نقطه D البته بعد از انجام بررسی های لازم می توان اقدام به خرید کرد، و یا در صورتی که یک معامله فروش (Short) باز داشته داشته باشیم می توانیم معامله خود را ببندیم چراکه نشانه های آغاز روند صعودی را می بینیم.

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

3. الگوی هارمونیک گارتلی

مواردی که باید در الگوی گارتلی بررسی شوند:

  • نقطه ی B روی فیبوناچی Retracement 618% از موج XA قرار می گیرد.
  • BC پروجکشن یا همان موج CD باید در محدوده فیبو 13% الی 1.618% باشد.
  • نقطه ی C در محدوده ی 382% الی 0.886% موج AB قرار می گیرد.
  • در این الگوی هارمونیک AB = CD معمولا کامل می شود. به عبارت دیگر در منطقه ی PRZ تحقق این تساوی را بررسی می کنیم.
  • نقطه D بر روی فیبو 786% از موج XA ظاهر می شود.

الگوی گارتلی ایده آل

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

طبق تصویر بالا مشاهده می کنید که برای داشتن یک الگوی ایده آل گارتلی باید

  • نقطه B روی فیبو 618 موج XA قرار گیرد.
  • نقطه C روی فیبو 618 موج AB قرار گیرد.
  • نقطه D روی فیبو 786 موج XA قرار گیرد.
  • پروجکششن BC (موج CD) روی 618 قرار گیرد.
  • الگوی AB=CD تشکیل شود.

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

الگوی ایده آل صعودی و نزولی گارتلی

انتظار نداشته باشید که همیشه الگوهای ایده آل را در نمودارها مشاهده کنید، اما به هرحال دانستن اینکه یک الگوی ایده آل وین ریت یا شانس موفقیت بالاتری را دارد به شما کمک می کند که زمانی که یکی از این الگوهای ایده آل را پیدا کردید بتوانید با اطمینان بیشتر معامله ای با حجم بالاتر را باز کنید.

معامله با استفاده از الگوی هارمونیک گارتلی

ابتدا به بررسی نمودار می پردازیم، برای تشخیص اینکه یک نمودار مشکوک به گارتلی، شرایط لازم را دارد یا خیر، با استفاده از فیبوناچی  Retracement به بررسی نقطه ی B می پردازیم، اگر نقطه ی B روی 0.618% موج XA قرار گرفته باشد، می توان گفت که این الگو می تواند الگوی هارمونیک گارتلی باشد.

اما فقط این نیست و باید به بررسی موج های دیگر نیز بپردازیم. یک فیبو روی موج AB رسم می کنیم تا متوجه شویم که آیا نقطه ی C در محدوده ی فیبو 0.382 الی 0.886 موج AB واقع شده است یا خیر؟

حال فیبو BC پروجکشن که می تواند نهایتا 1.618 باشد را رسم می کنیم. این محدوده می تواند از 1.13 الی 1.618 باشد.

و اما مهم ترین بخش، فییوناچی Retracement موج XA را روی نمودار قرار می دهیم و خطی عمودی را بر روی ناحیه 0.786 رسم می کنیم.

یکی دیگر از مواردی که بررسی می کنیم این است که در الگوی هارمونیک گارتلی معمولا AB=CD محقق می شود. برای این تساوی از درصد 1 فیبو Trend-based Fibo Extention  روی ABC استفاده می کنیم.

ما برای معامله کردن با استفاده از الگوی گارتلی به دنبال نقطه D هستیم تا بتوانیم ناحیه تغییر جهت روند را پیدا کنیم.

یک ناحیه PRZ درر میان پروجکشن BC که رسم کرده بودیم و همچنین فیبو 0.78 Retracemant موج XA به وجود می آید که بهترین ناحیه برای تغییر جهت حرکت روند است. درصد 1 فیبو Trend-based Fibo Extention نیز می تواند در این محدوده PRZ لحاظ شود، اما در این میان فیبو 0.78 موج XA از همه مهم تر است.

باز هم یادآوری می کنیم که با کمک گرفتن از پرایس اکشن ضریب اطمینان تحلیل خود را بالاتر برده تا بتوانید به سود بیشتری برسید و یا اینکه به موقع از معامله خارج شوید که سود خود را از دست ندهید.

4. الگوی هارمونیک خرچنگ (Crab)

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

B = 0.382% XA – 0.618% XA

C = 0.382% AB – 0.886% AB

D = 1.618% XA

D = 2.618% BC – 3.618% BC

در این الگو بر خلاف دو الگویی که پیش از این بررسی کردیم، نقطه D از نقطه X فراتر می رود. به هر حال در بررسی نمودارهای مختلف در بازارهای مالی به مواردی بر می خورید که نقطه D از نقطه X فراتر خواهد رفت، در چنین مواردی این الگو و الگویی که در آینده بررسی می کنیم برای تحلیل نمودار به کمک شما می آیند.

مواردی که باید در الگوی خرچنگ بررسی شوند:

  • نقطه B باید در محدوده فیبو 382% الی 0.618% از موج XA قرار بگیرد.
  • نقطه C باید در محدوده فیبو 382% الی 0.886% از موج AB قرار بگیرد.
  • BC پروجکشن یا همان نقطه D در محدوده 618% الی 3.618% قرار می گیرد. لازم به ذکر است که سطوح 2.618، 3.14 و 3.618 از نواحی بسیار مهمی هستند که در صورتی که با فیبو 1.618% از موج XA نزدیک به هم شدند یک ناحیه PRZ قوی را تشکیل می دهند.
  • باز هم نکته مهم تر در این الگو این است که نقطه D بر روی سطح 618% موج XA قرار می گیرد.

نکته ای که در اینجا باید اضافه کنیم این است که پس از مشخص کردن ناحیه PRZ معمولا برگشت روند به شدت و به صورت شارپ صورت می گیرد.

الگوی هارمونیک خرچنگ عمیق (Deep Crap)

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

در این الگو نقطه B از حالت عادی پایین تر می آید، به عبارت دیگر نقطه B بر روی سطح 0.886% موج XA قرار می گیرد.

از طرف دیگر الگوی AB=CD اهمیت بیشتری پیدا می کند. نقطه D معمولا بر روی سطح 1.27 Extended ABCD قرار می گیرد.

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

الگوی عمیق صعودی و نزولی خرچنگ

با دانستن الگوهای بیشتر درواقع شما می توانید برای موقعیت های مختلفی که در بازار پیش می آیند، تحلیل مناسبی ارائه دهید و در نتیجه تصمیم درست تری را هم بگیرید. در تصویر فوق الگوی عمیق را در هر دو حالت صعودی و نزولی مشاهده می کنید.

معامله با استفاده از الگوی هارمونیک خرچنگ

در الگوی بولیش یا صعودی خرچنگ ابتدا قیمت صعود می کند (XA) سپس دچار یک افت قیمت می شود (AB) و بعد از آن دوباره یک صعود قیمت را شاهد هستیم (BC) و در انتها افت قیمت را مشاهده می کنیم(CD).

در پایان این افت قیمت در نقطه D انتظار یک رشد قیمت را داریم، اما نکته ای که اینجا باید به آن توجه کرد این است که این الگو شباهت بسیاری به الگوهای پیشین دارد، اگر در میانه راه موج CD به اشتباه فکر کنیم که این یک الگوی هارمونیک خفاش است چطور؟

برای اینکه از این دست خطاها در امان باشیم بازهم پرایس اکشن به کمک ما می آید. زمانی که سطوح فیبوناچی در ناحیه PRZ که به اشتباه تشخیص دادیم فاصله زیادی از هم داشته باشند و یا کلا با نشانه هایی که در آن ناحیه می بینیم به این نتیجه برسیم که زمان تغییر جهت روند هنوز فرا نرسیده است.

برای آنکه از الگوی هارمونیک خرچنگ در معاملات خود استفاده کنیم پیش از هر چیز باید بتوانیم این الگو را در نمودار تشخیص دهیم، برای تشخیص این الگو همانند الگوهای پیشین به ابزار فیبوناچی احتیاج داریم.

استفاده از ابزار فیبوناچی

ابتدا با استفاده از فیبوناچی Retracement جایگاه نقطه B را پیدا می کنیم. همان طور که پیش از این نیز بیان شد، نقطه B باید در محدوده فیبو 0.382% الی 0.618% از موج XA قرار بگیرد.

با بررسی دیگر شرایط لازم برای تشکیل الگوی هارمونیک خرچنگ به دنبال نقطه D می گردیم، محدوده ای که به ما تغییر جهت روند را نشان می دهد.

برای این کار ابتدا مهم ترین عامل یعنی فیبو سطح 1.618% موج XA را مشخص می کنیم. سپس BC پروجکشن یا همان نقطه D که در محدوده 2.618% الی 3.618% قرار می گیرد را نیز مشخص می کنیم.

لازم به ذکر است که سطوح 2.618، 3.14 و 3.618 از نواحی بسیار مهمی هستند که در صورتی که با فیبو 1.618% از موج XA نزدیک به هم شدند یک ناحیه PRZ قوی را تشکیل می دهند.

احتمال برگشت قیمت آن هم به صورت شارپ از ناحیه PRZ که تشخیص داده می شود بسیار زیاد است. در نتیجه با توجه به صعودی یا نزولی بودن الگو می توان تصمیم درست برای باز کردن معاملات را گرفت. البته با توجه به استراتژی معاملاتی که از پیش طراحی شده است.

در الگوی بولیش یا صعودی الگوی خرچنگ درواقع روند نزولی به اتمام می رسد و ما انتظار یک برگشت روند به حالت صعودی را داریم که در این صورت بهتر است در ناحیه PRZ که با توجه به شروط گفته شده مشخص کردیم می توان اقدام به خرید و یا باز کردن موقعیت Long کرد.

بدیهی است که در حالتی که الگوی بیریش یا نزولی خرچنگ را داشته باشیم به این معنا است که روند صعودی به پایان رسیده و ما می توانیم در صورتی که بخواهیم موقعیت Short یا فروش را باز کنیم و یا در صورتی که موقعیت باز خرید داشته باشیم آن را ببندیم.

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

5. الگوی هارمونیک پروانه

همان طور که احتمالا تا به اینجا متوجه شده اید، الگوهای هارمونیک شباهت بسیاری به هم دارند و درواقع عمده تفاوت آنها را می توان در سطوح مختلف فیبوناچی و یا به عبارتی طول امواج موجود در الگوها در نظر گرفت.

مواردی که باید در الگوی پروانه بررسی شوند:

  • نقطه B باید در محدوده فیبو 786% از موج XA قرار بگیرد.
  • نقطه C باید در محدوده فیبو 382% الی 0.886% از موج AB قرار بگیرد.
  • حداقل میزان BC پروجکشن 618% است. به عبارت دیگر نقطه D در محدوده 1.618% الی 2.24% موج BC قرار می گیرد.
  • نقطه D بر روی فیبو 27% موج XA قرار گیرد.
  • در الگوی هارمونیک پروانه نیز الگوی AB=CD محقق می شود با این توضیح که معمولا 27% AB = CD به عبارت دیگر طول موج CD، 27/1 برابر طول موج AB است.

(این مقدار مهم است و در ناحیه PRZ حتما باید مورد بررسی قرار گیرد.)

توضیحی که باید در اینجا اضافه کنیم این است که در تمام الگوهای هارمونیک که بررسی شد، نسبت AB=CD محقق می شود، درواقع ما به بررسی موج CD بعد از تکمیل تساوی امواج می پردازیم. و همان طور که در بررسی های الگوها شاهد بودیم سطوح متفاوت در الگوهای مختلف اهمیت پیدا می کنند که باید در ناحیه PRZ به بررسی آنها پرداخت.

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

در تصویر فوق الگوهای هارمونیک پروانه را در دو جهت صعودی و نزولی مشاهده می کنید.

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

الگوی پروانه ایده آل

  • نقطه B بر روی فیبو 786% از موج XA قرار می گیرد.
  • نقطه C باید در محدوده فیبو 50% الی 0.886% از موج AB قرار بگیرد. (در صورتی که نقطه C در این محدوده مشخص شده بر روی 0.618% واقع شود الگو ایده آل تر هم می شود.)
  • نقطه D بر روی فیبو 27% موج XA قرار می گیرد.
  • ناحیه PRZ در محدوده 27% AB = CD تشکیل می شود. (در حالت عادی الگو این شرط معمولا صورت می گیرد در حالی که در الگوی پروانه ایده آل این شرط و مقدار الزامی است.)
  • BC پروجکشن باید مشخصا بر روی سطح 618 باشد. درواقع تفاوت حالت الگوی هارمونیک پروانه معمولی و ایده آل در همین مورد است.

الگوی ایده آل صعودی و نزولی پروانه

معرفی انواع الگوهای هارمونیک و روش معامله با آن

با توجه به الگویی که در نمودار تشخیص می دهید و البته کمک گرفتن از پرایس اکشن برای گرفتن تایید بیشترمی توانید به سودهای بیشتری برسید.

این دو الگوی ایده آل پروانه را نیز با دیگر الگوهای هارمونیک که در این مطلب یاد گرفتید به ذهن بسپارید تا بتوانید در زمانی که نشانه های هر الگو را مشاهده کردید، روند و تغییر آن را تشخیص داده و به سود برسید.

معامله با استفاده از الگوی هارمونیک پروانه

برای اینکه بتوان از این الگو در بازار استفاده کرد باید ابتدا فیبو Retracement موج XA را رسم کنیم.

جایگاه B را مشخص می کنیم و بررسی می کنیم که آیا شرط لازم برای تشکیل الگو رعایت شده است یا نه.

فیبو Retracement موج AB را نیز رسم می کنیم تا ببینیم که آیا نقطه C شرط لازم برای تشکیل الگو را رعایت کرده است یا خیر.

سپس نوبت BC پروجکشن است که با رسم آن باید ببینیم که D در محدوده مجاز یعنی محدوده 1.618% الی 2.24% موج BC قرار گرفته است.

و نقطه D که باید بر روی فیبو 1.27% موج XA قرار گیرد.

یکی دیگر از مواردی که می توان در این الگو اعمال کرد فیبو سه نقطه ای روی ABC است تا به این ترتیب بتوانیم مکان نقطه چهارم یعنی D را تشخیص دهیم. معمولا در الگوی پروانه نمودار روی سطح 1.27 تکمیل می شود.

تکمیل الگوی AB=CD نیز همان طور که گفته شد در این الگو محقق می شود.

ما برای معامله کردن با این الگوهای هارمونیک به دنبال نقطه D و ناحیه PRZ که نقطه D در آن قرار می گیرد هستیم. تا به این ترتیب بتوانیم محدوده ای که از آن انتظار تغییر جهت روند داریم را شناسایی کنیم.

اگر الگو همه شرایط را داشته باشد نوبت به بررسی پرایس اکشن ناحیه PRZ می رسد تا مطمئن شویم که الگو هارمونیک ما حتما عمل می کند. سپس با توجه به اینکه الگو صعودی یا نزولی است اقدام به باز کردن معامله می کنیم.

نحوه استفاده از الگوهای هارمونیک در معاملات

  • تشخیص الگو

برای اینکه بتوانید از آنچه در رابطه با الگوهای هارمونیک یاد گرفته اید نهایت استفاده را ببرید باید در مرحله اول بتوانید این الگوها را تشخیص دهید، برای تشخیص این الگوها باید با تمرین کافی به مهارت برسید.

  • انجام معامله

وقتی موفق شدید که الگوی هارمونیک مربوط به نمودار قیمتی را به درستی تشخیص دهید، باید با توجه به استرتژی خود معامله را در نقطه مناسب بر اساس تشخیصی که داده اید باز کنید.

  • مدیریت معامله

حالا که معامله ای باز بر اساس یک الگوی مشخص دارید باید رفتار قیمتی را در ادامه بررسی کرده تا بتوانید حد سود و حد ضرر و هرآنچه نیاز هست را مطابق حرکت بازار مدیریت کنید.

سخن آخر

تسلط به الگوهای هارمونیک می تواند نقش بسزایی در موفقیت شما در تحلیل تکنیکال داشته باشد. البته الگوهای هارمونیک به تنهایی نمی توانند استفاده شوند و شما برای تایید بیشتر ناچارید از پرایس اکشن کمک بگیرید در غیر این صورت موفقیت شما دوامی نخواهد داشت.

البته در هنگام استفاده از الگوهای هارمونیک نیز باید از ابزار فیبوناچی که یکی از ابزارها در پلتفرم های معاملاتی است استفاده کنید.

همچنین ابزار XABCD را نیز می توانید در میان ابزار مختلف مشاهده کنید که الگو را با توجه به نقاطی که مشخص می کنید برای شما ترسیم می کند. (هیچ ضرورتی برای استفاده از این ابزار وجود ندارد.)

ناگفته نماند تعداد الگوهای هارمونیک بسیاز زیاد هستند که ما در این مطلب مهم ترین و شناخته شده ترین الگوهای هارمونیک را بررسی کردیم و نحوه معامله به وسیله این الگوها را نیز بیان کردیم.

ادامه مطلب
تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟
تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام...

شاید بتوان گفت که تحلیل تکنیکال به ۲ نوع زمانی و قیمتی تقسیم می شود و این ۲ تفاوتی باهم نداشته و فقط در تحلیل زمانی به جای استفاده از قیمت، از زمان بهره می بریم. تحلیل زمانی بر اساس زمان بررسی و سنجیده می شود. همان طور که می دانید قیمت ها و اطلاعات بازارها به عوامل زمانی وابسته هستند و تابع زمان هستند. هنگامی که به این قیمت ها روی نمودارها یا تابلوها نگاه می کنیم می خواهیم از تغییرات آن ها درگذشته باخبر شویم. وقتی در بازار سهام، تحلیل تکنیکال قیمت انجام می شود، این کار با استفاده از یک مجموعه زمانی (Time Series)  انجام می شود که قیمت ها را در فاصله های زمانی مشخص در بازار بورس نشان می دهد. در این مطلب قصد داریم تا به بررسی مفهوم تحلیل زمانی در بازارهای مالی و چگونگی به کارگیری آن بپردازیم.

مفهموم تحلیل زمانی

در بازارهای بورس جهانی، شرکت های گوناگون و زیادی سهام خود را برای خریدوفروش عموم عرضه می کنند; در این بین سرمایه گذاران نیز باهدف کسب سرمایه و به دست آوردن سود به خریدوفروش چنین سهامی می پردازند.

اما در چنین فضایی یک سرمایه گذار جهت کسب موفقیت در بازار بایستی از استراتژی ها و روش های گوناگونی استفاده کند که از جمله این استراتژی های مهم در بازار، تحلیل زمانی است.

هدف از انجام تحلیل زمانی در بازار، توجه به تغییرات قیمتی سهام در بازه های زمانی گوناگون، شناسایی الگوهای رفتاری آن ها و درنهایت گرفتن تصمیمات مناسب برای انجام خریدوفروش هایی موفق است.

به طبع کسانی که حجم بالایی از سهام را در اختیاردارند، بایستی به  خوبی بتوانند زمان اصلاح و ریزش و همچنین روند صعودی آن را موردبررسی قرار دهند. بدین جهت تحلیل زمانی موجود در تحلیل تکنیکال امری ضروری خواهد بود.

این نوع رسیدگی به دلیل اینکه تابع قیمت و زمان است، بنابراین فرق چندانی باهم نداشته و برای پیش بردن تحلیل و بازبینی زمان، جایگزین قیمت خواهد بود.

دقت داشته باشید که  آنچه در تحلیل زمانی یک چارت انجام می دهیم این است که مدت زمان روندهایی که قبلاً در چارت اتفاق افتاده را اندازه می گیریم و به کمک نسبت های فیبوناچی، زمان های حمایت و مقاومت آتی چارت را با احتمال بالا معین می کنیم نسبت های فیبوناچی شامل ۳۸٫۲، ۵۰، ۶۱٫۸، ۱۰۰، ۱۶۱٫۸، ۲۶۱٫۸ که در تحلیل های قیمتی از آنها استفاده می کردیم در تحلیل زمانی نیز کاربرد دارند.

تحلیل زمانی به چه شکل انجام می شود؟

تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟

یکی از فاکتورهای اصلی در انجام تحلیل زمانی بر روی یک سهم خاص، مشاهده چارت های مربوط به نوسانات قیمتی آن است. بدین شکل که در این شکل از تحلیل، با بررسی چارت های قیمتی گوناگون و همچنین زمان های نوشته شده در آن ها، می توان به الگوهای رفتاری بخصوص آن سهم در زمان های گوناگون پی ببریم.

این امر بدین صورت است که مثلاً سهم مدنظر ما در چه بازه های زمانی و به چه عللی با افزایش قیمت روبه رو شده و در چه زمان هایی نیز با کاهش قیمت مواجه گردیده است.

درواقع بررسی این الگوهای رفتاری از یک سهم در زمان های گوناگون، باعث به دست آوردن یک جدول زمان بندی و یا به عبارتی، الگوی رفتاری مبتنی بر زمان از آن سهم خواهد شد.

البته فقط با مشاهده یک چارت و همچنین نوسانات قیمتی یک سهم در زمان های گوناگون، نمی توان به ارزیابی دقیقی دست پیدا کرد; از این رو جهت دقیق تر کردن نتایج تحلیل زمانی از ابزارها و نرم افزارهای بخصوصی استفاده می شود.

بررسی نوسانات سهام

حال بعد از آنکه که موفق شدیم تا الگوهای رفتاری سهم مدنظر خود را در زمان های متفاوت به دست آوریم، قادر هستیم تا با داشتن چنین پشتوانه قدرتمندی، خریدوفروش این سهم را در بازار با دقت بیش تری انجام دهیم.

نهایتاً اینکه با تحلیل زمانی به دست آمده در مورد یک سهم، به این نتیجه خوایهم رسید که سهم مد نظر ما در یک چهارم ابتدایی سال با کاهش شدید قیمت روبه رو خواهد شد; این موضوع به شکلی است که قیمت این سهم در بازه زمانی فوق در کم ترین میزان خود قرار خواهد گرفت.

این نتیجه را ما با بررسی نوسانات قبلی به دست آورده ایم; از طرفی دیگر نیز بر اساس نتایج همین تحلیل صورت گرفته، مشخص شده که قیمت آن سهم در ربع سوم سال با رشد مناسبی روبه رو خواهد شد; این رشد تا حدی خواهد بود که حتی ممکن است باعث افزایش قیمت ۲ برابری شود.

حال در چنین وضعیتی ازآنجایی که می دانیم سهم مدنظر ما در ربع اول سال با کاهش قیمت روبه رو خواهد شد، نسبت به خرید آن در این بازه اقدام خواهیم کرد.

در ادامه نیز ازآنجایی که پیش بینی می کنیم قیمت سهم ما در ربع سوم سال با افزایش روبه رو خواهد شد، سعی می کنیم سهم خریداری شده را تا آن مدت نگه داریم و در زمان مناسب که به سود خوبی خواهیم رسید، نسبت به فروش آن، اقدام نماییم.

فاکتورهای اساسی جهت انجام یک تحلیل زمانی موفق

بررسی چارت های قیمتی

مهم ترین اصل در تحلیل زمانی، توجه به چارت های قیمتی سهم مدنظر است; چراکه این چارت ها، اطلاعات نهفته ی بسیار ارزشمندی  را در درون خوددارند که می توانند، سرمایه گذار را برای کسب سودی مناسب، یاری نمایند.

  • آشنایی و استفاده از ابزار تحلیل زمانی مثل فیبوناچی، ریتریس و …
  • درآوردن الگوی رفتاری برای یک سهم مشخص (در حقیقت بایستی مشخص کنیم که رفتارها و عکس العمل های سهم مد نظر ما در مقابل حوادث و رخدادهای گوناگون به چه شکل خواهد بود تا بدین ترتیب با یافتن چنین الگویی بتوانیم رفتارهای احتمالی بعدی آن را نیز تا حدود زیادی پیش بینی کنیم.)
  • بررسی رفتارهای متفاوت یک سهم در بازه های گوناگونی از ۱ سال
  • بررسی رفتارهای متفاوت یک سهم در بازه های گوناگونی از ۱ ماه

ابزار فیبوناچی

تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟

بطور کلی سطوح بازگشتی فیبوناچی خطوط افقی بر روی نمودار هستند که در حقیقت محل های احتمالی حمایت و مقاومت در بازار را مشخص می کنند. سطح ها با استفاده از ۲ نقطه بالا و پایین در نمودار تشکیل می شوند. در واقع هر سطحی با یکی از ضرایب یا درصدهای بالاتر از خود هماهنگ خواهد بود.

از طرفی این خط بیانگر این است که حرکت پیشین چه میزان به قیمت خود بازگشت داشته است. همچنین این خط نشان خواهد داد که جهت روند پیشین به احتمال زیاد ادامه می یابد یا خیر. به هر روی، پیش از آنکه این اتفاق رخ دهد، ارزش دارایی غالباً به یکی از ضریب هایی که در بالا ذکر شده اند باز خواهد گشت.

بازگشت یا ریتریسمنت های فیبوناچی یکی از ابزارهای محبوب در میان معامله گران بازار بورس محسوب می شوند. در تحلیل تکنیکال یک سهم، یک بازگشت فیبوناچی با تعیین ۲ نقطه که اغلب یکی بالا و دیگری پایین است، بر روی نمودار قیمتی یک سهم ایجاد شده و فاصله عمودی میان آنها نیز با ضاریب کلیدی فیبوناچی ۲۳٫۶%،  ۳۸٫۲%، ۵۰%، ۶۱٫۸% و همچنین ۱۰۰% تقسیم بندی می گردد.

در حقیقت زمانی که این سطوح مشخص گردند، خطوط افقی کشیده شده و جهت شناسایی سطوح حمایت و مقاومت احتمالی به کار گرفته خواهند شد.

ابزارهای فیبوناچی

در توضیح این بخش از تحلیل زمانی در مورد یک سهم باید عنوان کنیم که بازگشت های زمانی فیبوناچی بازگشت هایی هستند که نقاطی از زمان را مشخص می کنند که در آن نقاط حرکت بازار احتمالاً منجر به توقف یا واژگونی یک روند قیمتی خواهد شد. در حقیقت آنها در این نقاط که قیمت واژگون می گردد محدوده بازگشت و حجم بازگشت را مشخص می کنند.

علاوه بر این، ابزارهای فیبوناچی در نرم افزارهای مخصوص تریدینگ نیز کاربردهای بسیاری دارند. در واقع ابزارهای مرتبط با تحلیل زمانی در بورس شامل ۲ دسته کلی ابزارهای فیبوناچی هستند. این ۲ ابزار ازنظر فنی با هم یک تفاوت جزئی دارند. در حقیقت یکی از آنها جهت ترسیم نیاز به ۲ نقطه خواهد داشت. این در حالی است که دیگری جهت ترسیم نیازمند ۳ نقطه است. از طرفی ابزارهای دونقطه ای شامل ۳ ابزار اکستنشن، بازگشت زمانی و دوره های زمانی هستند و در دسته بندی ابزارهای سه نقطه ای نیز ابزار پروجکشن زمانی را خواهیم داشت که در ادامه به توضیح نحوه کارکرد هرکدام از آنها خواهیم پرداخت.

بازگشت زمانی فیبوناچی

در بالا در مورد سطوح بازگشتی فیبوناچی در تحلیل زمانی بورس توضیحاتی را ارائه دادیم. در حقیقت ابزار بازگشت زمانی فیبوناچی، کاربرد این مفهوم در نرم افزارهای تریدینگ خواهد بود.

از طرفی روش استفاده از این ابزار نیز بسیار ساده است. جهت این کار کافیست تا کاربر ۲ نقطه که غالباً یکی از آنها افزایش و دیگری کاهش در نمودار قیمتی است را انتخاب کند.

علاوه بر این با استفاده از چنین ابزاری، سطوح حمایتی و مقاومتی قیمت که در اینجا غالباً در حال حرکت رو به پایین است، ازنظر تحلیل زمانی در بورس مشخص می گردد. همچنین بوسیله این ابزار تحلیلگر متوجه خواهد شد تا یک تغییر یا حرکت در قیمت تا چه میزان بازگشت خواهد داشت.

چنین ابزاری بوسیله ضرایب فیبوناچی به تحلیل نهایی خواهد رسید. جدا از این موارد، بوسیله چنین ابزاری می توان در تغییرات قیمتی، میزان بازگشت قیمت را نیز مشخص کرد.

در حقیقت استفاده از این ابزار با این تصور که در هر تغییر قیمتی، دوره بازگشتی وجود دارد انجام می گیرد.

خطوط اکستنشن زمانی فیبوناچی

سطح اکستنشن (گسترش) فیبوناچی ابزار دیگری از فیبوناچی است که در تحلیل تکنیکال بازار بورس کاربرد زیادی دارد. برای به دست آوردن سطح اکستنشن مانند ابزار قبل نیاز به تعیین ۲ نقطه روی نمودار دارید. این سطح با استفاده از «نسبت طلایی فیبوناچی» یا همان ضریب ۱٫۶۱۸ ترسیم می شود.

معامله گران فعال در بازار بورس به ۲ روش قادر هستند تا از این ابزار استفاده کنند. روش نخست به فرد تریدر کمک می کند تا بر روی یک بازه زمانی به عنوان بازه هدف خود تمرکز کند.

در اینجا بوسیله ضرایب فیبوناچی می توان به روند قیمتی مشخصی دست یافت که به طور طبیعی در نمودار جریان دارد. درروش دوم تیز ابزار اکستنشن به فرد تریدر کمک می کند تا سطحی را تعیین کند که در آن قیمت بعد از یک رشد طبیعی رو به نزول حرکت کند.

روش نخست استفاده از ابزار اکستنشن به خصوص برای این دسته از معامله گران کارایی دارد. بوسیله این روش و محاسبه نرخ پیش رو و طبق ضریب طلایی فیبوناچی، این تریدرها به روند احتمالی حرکت قیمت پی خواهند برد.

در حقیقت این نکته به آنها کمک خواهد کرد تا درک کنند که قیمت احتمالاً به کدام سو پیش خواهد رفت. در نتیجه آنها قادر هستند تا تصمیم بگیرند که در چه زمانی سهم خود را واگذار کرده تا بیشترین میزان سود را کسب کنند.

از طرفی دیگر معامله گران بسیاری هستند که زمانی که متوجه یک روند یا ترند مشخص می شوند، جهت یافتن نقطه دقیق جهت وارد شدن مشکل خواهند داشت.

روش دوم نیز استفاده از ابزار اکستنشن است که به این دسته از معامله گران کمک کرده تا نقطه مناسبی را جهت وارد شدن در یک روند رو به رشد در بازار پیدا کنند.

در واقع شکل کارکرد این روش به این شکل است که فرد تریدر بایستی صبر کند تا روند بازگشتی یا افت قیمت به نسبت ضریب ۱٫۶۱۸ رسیده و پس از آن باید دنبال سیگنال هایی بگردد که نشان دهنده روند رشد طبیعی قیمت هستند.

دوره های زمانی فیبوناچی

این دوره ها طبق فواصل زمانی فیبوناچی تعریف می گردند. استفاده از این ابزار به فرد تریدر کمک می کند تا زمان های احتمالی تغییر در قیمت را پیش بینی کند.

قاعده کلی در این فواصل با استفاده از همان ضریب طلایی فیبوناچی تعریف می شود. طبق این قاعده هر تاریخ جدیدی حاصل نسبتی از ۲ تاریخ یا دوره پیش از خود است.

برای استفاده از این ابزار نیز مانند ابزارهای قبلی فیبوناچی به ۲ نقطه نیاز است.  تنها تفاوت در دوره های زمانی با ابزارهای بازگشت و گسترش این است که جهت تحلیل زمانی در بورس از ۲ نقطه اوج یا ۲ نقطه زیر استفاده می گردد.

این کار باعث خواهد شد تا روند آتی قیمت در نسبت میان این ۲ نقطه مشخص گردد. دقت داشته باشید که این ابزار، ابزاری زمان محور است و هیچگونه اطلاعاتی در مورد شدت و حجم تغییر قیمت را به تریدر نمی دهد.

در حقیقت این ابزار تنها محدوده زمانی تغییر قیمت را مشخص خواهد کرد. از طرفی بوسیله این ابزار تریدرها محدوده های مناسب جهت ورود یا خروج به یک سهم در بازار را تعیین می کنند.

پروجکشن زمانی

ابزار پروجکشن زمانی ترکیبی از اکستنشن های فیبوناچی با دوره های زمانی فیبوناچی در تحلیل تکنیکال بورس است. درحالی که خیلی شبیه به اکستنشن های فیبوناچی ترسیم می شوند، واجد همان خط های عمودی هستند که در دوره های زمانی ترسیم می شود.

در حقیقت پروجکشن های زمانی فیبوناچی روزهایی هستند که قرار است تا در آنها شاهد یک رویداد قیمتی باشیم. در واقع چنین رویدادهای قیمتی می توانند بالا رفتن یا پایین آمدن یا به نوعی تغییر در روند حرکتی قیمت یک سهم باشند.

این روش تحلیل زمانی در بورس از نظر پیش بینی ارزشمند است. در واقع فرض اولیه بر این است که به کمک این ابزار، معاملات در تاریخ های وقوع تغییرات در قیمت انجام خواهند شد و نه پس از چنین تغییراتی. از این رو چنین مفهومی، مفهومی پویا بحساب می آید.

طرح مثال

به عنوان نمونه اگر قیمت در حال ورود به محدوده حمایتی باشد و همزمان با آن، در نقطه زمانی فیبوناچی نیز قرار بگیرد و سپس قیمت از محدوده حمایتی به سمت بالا در حرکت باشد، این ۲ روش یکدیگر را تأیید خواهند کرد.

از طرفی استفاده از پروجکشن زمانی فیبوناچی جهت زمان بندی تأیید معاملات به عنوان یک روش ترکیبی می تواند به فرد تریدر جهت ساختار بخشیدن و تحلیل معاملات خود نیز کمک کننده باشد.

بطور کلی استفاده از چنین ابزارهایی غالباً به صورت ترکیبی و جهت ایجاد اطمینان انجام می گیرد. در واقع این ابزارها باوجود قابلیت بالایی که جهت کاربردی شدن دارند، امکان خطای آنها نیز وجود دارد.

از سویی دیگر، درحالی که اغلب معامله گران بازار بورس مدعی کاربردی بودن و کارکرد صحیح چنین ابزارهایی هستند، بسیاری دیگر نیز از عدم کارکرد صحیح آنها شکایت دارند.

حقیقت این است که هر ۲ دسته ادعای صحیحی دارند؛ درحالی که این ابزار برای برخی از تریدرها کارایی دارد، برای بسیاری دیگر نیز منجر به اشتباه خواهد شد و می توانیم نتیجه بگیریم که استفاده از این ابزارها به نوعی دارای جنبه عینی نیست.

دیگر ابزارهای تحلیل زمانی

ریتریس زمانی داخلی

اگر به خاطر داشته باشید در تحلیل قیمتی هنگامی که قیمتی از A تا B رشد یا نزول می کرد و سپس اصلاح قیمتی را آغاز می کرد ما از ابزار فیبوناچی قیمتی استفاده می کردیم تا سطوح قیمتی را پیدا کنیم که احتمال پایان اصلاح در آنها بیشتر از سطوح قیمتی دیگر بود.

اساساً در تحلیل زمانی نیز دقیقاً همین عمل را انجام خواهیم داد؛ با این تفاوت که در اینجا از نسبت های فیبوناچی در واحد زمان استفاده کرده تا زمان هایی را تعیین کنیم که احتمال خاتمه اصلاح در آنها بیشتر از دیگر زمان ها خواهد بود.

به بیانی دیگر، چنین نسبت های زمانی همچون نسبت های قیمتی، سطوح حمایت و مقاومت را برای یک سهم تعیین می کنند. در واقع در ریتریس زمانی داخلی از دو پیووت یا به بیانی دیگر، از دو زمان استفاده کرده و نسبت های متداول در آن نیز ۳۸٫۲، ۵۰، ۶۱٫۸ و ۱۰۰ درصد است.

تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟

دقت کنید که در این چارت سهم از نقطه A تا B رشد کرده و سپس وارد اصلاح شده است. درواقع با کمک ابزار زمانی RET بین این ۲ نقطه، سطوح زمانی برای نقطه C را پیدا می کنیم.

با اعمال این ابزار ما انتظار داریم این اصلاح دریکی از سطوح ۳۸٫۲ یا ۵۰ و یا ۶۱٫۸ درصد یعنی تاریخ های یازده ژانویه، نوزده ژانویه و یا بیست و هشت ژانویه به پایان برسد. در اینجا دقیقاً شاهد این هستیم که از سطح ۶۱٫۸ درصد زمانی، این اصلاح پایان یافته و روند قیمتی تغییر کرده است.

تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟

به عبارت دیگر در رشدی که داشتیم یعنی بین دو نقطه A و B تعداد پنجاه و سه کندل وجود دارد که ۶۱٫۸ درصد این تعداد برابر سی و سه کندل می شود که تعداد کندل های مسیر اصلاح تا نقطه C را نشان می دهد توجه داشته باشید ابزار RET یک ابزار دو نقطه ای است و از یک سقف به کف و یا از یک کف به سقف رسم می شود.

تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟

ریتریس زمانی خارجی

این ابزار هم دو نقطه ای بوده و در یک حالت میان سقف و کف و در حالتی دیگر نیز میان کف و سقف مورد استفاده قرار می گیرد. از طرفی مهم ترین نسبت های این ابزار ۱۰۰ و ۱۶۱٫۸ درصد هستند.

ضمناً ابزارهای RET و EXT نیز در نرم افزار دینامیک تریدر یکی هستند؛ ولی کاربردهای متفاوتی با هم دارند. از این رو جهت تمییز دادن این ۲ ابزار در زمان استفاده از آنها، نسبت صد درصد برای کاربر بسیار حائز اهمیت خواهد بود.

تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟

این شکل نشان دهنده این است که سهم فاصله زمانی که از B تا C طی می کند بافاصله زمانی که از A تا  B طی می کند برابر است اما BC مسافت قیمتی کمتری نسبت به AB پیموده است.

این نکته بدین معنا خواهد بود که در فواصل زمانی برابر، ریزش قیمتی کمتری خواهیم داشت و در نتیجه فشار فروش در بازار کم بوده و فروشندگان قدرت زیادی نخواهند داشت. در این حالت بایستی بعد از عبور از زمان ۱۰۰% به دنبال فرصت های خرید گشت.

در این موارد احتمال تشکیل الگوی AB=CD بسیار زیاد است و حرکت BC صرفاً یک اصلاح است. در این حالت نسبت ۱۰۰% جزء گروه نخست یعنی RET است.

تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟

این شکل نیز بیانگر این است که در فاصله زمانی یکسان ریزش قیمتی بیشتری داریم یعنی قدرت فروشندگان زیاد است و این دیگر یک اصلاح نیست بلکه یک حرکت نزولی در بازار است.

در این شرایط بایستی صبر کرده تا سهم تا نسبت صد درصد حرکت کند، ولی این صد درصد، دیگر RET نبوده یک EXT است. در حقیقت در زمان هایی که کف یا سقف جدید ایجاد ساخته می شود، عملاً ما EXT داریم.

نسبت های زمانی

نسبت های زمانی در واقع همان ابزاری است که در ریتریس زمانی از آن استفاده کردیم، منتها شکل استفاده و کاربرد آن متفاوت است. ابزار TCR در حقیقت ۲ نقطه ای بوده و از دو پیووت رسم می گردد.

از طرفی کاربرد عمده ابزار TCR نیز یافتن کف و سقف سوم بوسیله دو کف یا دو سقف پیشین است. همچنین ۲ پیووتی که جهت رسم این ابزار مورداستفاده قرار می گیرند نیز یا بایستی هر دوی آنها سقف باشند تا زمان تقریبی سقف سوم را تعیین کنند، یا بایستی هر دوی آنها کف باشند تا زمان تقریبی کف سوم را تعیین کنند.

در نتیحه اگر در نسبت صد درصد زمانی، قیمت دچار واکنش شده و شاهد تغییر جهت قیمت باشیم، احتمال اینکه در نسبت های ۱۶۱٫۸ و ۲۶۱٫۸ درصد نیز واکنش قیمتی را شاهد باشیم بسیار بالا خواهد بود.

تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟

دقت داشته باشید که اگر نسبت صد درصد، زمان یک سقف را نشان بدهد، در حقیقت لزومی ندارد تا نسبت ۱۶۱٫۸ یا ۲۶۱٫۸ درصد نیز هم زمان سقف باشند؛ بلکه این دو نسبت می توانند زمان یک کف را نشان داده یا بالعکس.

این نکته را همواره به خاطر داشته باشید که نسبت های اساسی و کاربردی ابزار TCR ، ۱۰۰% و ۱۶۱٫۸% هستند.

تغییر قطبیت زمان

در زمانهایی که ابزار TCR میان ۲ سقف مورد استفاده قرار می گیرد، منتها در نسبت صد درصد آن، یک کف تشکیل خواهد شد. همچنین در زمان هایی که این ابزار میان دو کف مورد استفاده قرار می گیرد، منتها در نسبت صد درصد آن، شاهد تشکیل یک سقف هستیم و به چنین پدیده ای تغییر قطبیت زمانی اطلاق می گردد.

در چنین مواقعی احتمالاً شاهد نسبت ۱۶۱٫۸ درصد از جنس ۲ پیووت نخست خواهیم بود. مثلاً اگر ابزار TCR میان ۲ پیووت سقف زده شده و نسبت صد درصد زمان نیز یک کف را ایجاد کند، نسبت ۱۶۱٫۸ درصد زمان نیز یک سقف را ایجاد خواهد کرد و بالعکس.

تصویر تناوب های زمانی (ATP)

یکی از اساسهای کلیدی در تحلیل تکنیکال این است که روندهای قیمتی، گذشته خود را تکرار خواهند کرد. از این رو ابزار ATP نیز زمان یک روند درگذشته را در آینده تصویر خواهد کرد. در حقیقت این ابزار زمان هایی را تعیین می کند که روند مدنظر قادر خواهد بود تا در آن زمان ها کامل گردد.

همچنین ATP برخلاف دو ابزار پیشین، یعنی RET و TCR ، از سه پیووت تشکیل خواهد شد و به نوعی ابزاری ۳ نقطه ای بحساب می آید. از طرفی مهم ترین نسبت های فیبوناچی آن نیز ۶۱٫۸، ۱۰۰ و ۱۶۱٫۸ درصد خواهند بود.

کاربردهای تحلیل زمانی

1. همپوشانی زمانی

برای به دست آوردن ناحیه زمانی دقیق و مطمئن می توانیم همزمان از چند ابزار زمانی باهم استفاده کنیم. ناحیه ای که بیشترین تراکم نسبت های فیبوناچی را داشته باشد محتمل ترین زمان موردنظر ماست.

2. همپوشانی قیمتی و زمانی

با استفاده از کاربرد تحلیل زمانی و مفهوم همپوشانی توانستیم محدوده زمانی که بیشترین احتمال برای تارگت ما دارد را شناسایی کنیم. حال اگر بتوانیم به صورت دقیق این همپوشانی زمانی را با همپوشانی قیمتی ترکیب کنیم در بیشتر مواقع قیمت و زمان ورود و خروج را می توانیم مشخص کنیم و تحلیلگری که بتواند این ۲ فاکتور مهم معاملاتی خود را با دقت تعیین کند ازجمله موفق ترین تحلیلگران است.

3. شناخت عمق بازار

در این بخش از کاربردهای تحلیل زمانی به بررسی نکات بسیار مهمی می پردازیم که به کمک آنها می توان کیفیت معامله گری و دقت در زمان های ورود و خروج را بالا برد

حالت الف

فرض کنید قیمتی از A تا B رشد کرده و هم اکنون در حال اصلاح است. برای یک تحلیلگر حرفه ای این نکته بسیار مهم است که دریابد تا چه زمانی در فاز اصلاح خواهیم بود و چه زمانی بازار برمی گردد.

به نمودار نماد قثابت توجه کنید در مسیر اصلاحی BC قیمت خیلی زودتر از زمان به سطوح ۳۸٫۲، ۵۰ و ۶۱٫۸ درصد خود رسیده است و به اصطلاح سهم ظرف زمان خود را پر نکرده است.

این بدین معناست که در این مسیر اصلاحی قدرت فروشنده بیشتر از خریدار بوده است و نتیجه مهمی که می توان گرفت این است که روند اصلاحی کمنگنز فعلاً ادامه خواهد داشت تا ظرف زمان خود را پر کند و اگر رشدی هم کند ناپایدار و کوتاه مدت خواهد بود.

همان طور که مشخص است قثابت باوجود یک رشد موقت، نسبت صد درصد زمانی خود را پر کرد و سپس به رشد خود ادامه داد. معمولاً در مسیرهای اصلاحی شاهد شکل گیری الگوی ABC هستیم.

تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟

حالت ب

در نمودار زیر یک رشد هیجانی از محدوده A تا B داریم. با رسم ابزار ریتریس زمانی مشاهده می شود که از ریتریس صد درصد عبور کردیم ولی همچنان درروند اصلاحی هستیم.

به عبارت دیگر تعداد کندل های اصلاح بیشتر از تعداد کندل های حرکت شده است و خریداران تمایلی برای خرید در ریتریس صد درصد زمانی ندارند.

علت این امر بزرگ بودن حد ضرر است یعنی فاصله قیمت خرید تا کف A زیاد است و معامله در این قیمت ها حد ضرر بزرگی خواهد داشت. بهترین استراتژی در این بازار انتظار برای شکسته شدن خط روند نزولی و متعادل شدن بازار و روند هیجانی AB  است.

تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟

حالت ج

در حرکت های زیگزاگی صعودی برای تعیین حدود قیمتی و زمانی تارگت از دو ابزار ۳ نقطه ای قیمتی APP و زمانی ATP استفاده می کنیم و نسبت ۱۰۰% هردو را مانیتور می کنیم.

اگر قیمت زودتر از زمان به هدف ۱۰۰% ابزار APP خود رسید نشان از برتری و قدرت خریداران دارد و در صورت تغییر جهت قیمت در نسبت ۱۰۰% APP می توانیم نسبت ۱۰۰% ATP را هدف زمانی برای تولید یک کف در نظر بگیریم.

به عنوان مثال در چارت کترام نسبت ۱۰۰% زمانی ATP در تاریخ ششم دسامبر بوده اما قیمت خیلی زودتر از این تاریخ به نسبت ۱۰۰% قیمتی APP خود رسیده است و سپس تغییر جهت داده است. در این شرایط می توانیم نسبت ۱۰۰% زمانی را زمان تشکیل یک کف در نظر بگیریم.

تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟

در روند نزولی هم گاهی اوقات شاهد چنین رفتار قیمتی و زمانی هستیم. به عنوان مثال در چارت سهم غبشهر با استفاده از ابزارهای ATP و APP و تصویر کردن قیمت و زمان مسیر AB به نقطه C، مشاهده می شود که قیمت زودتر از زمان به نسبت ۱۰۰% خود رسیده است بنابراین انتظار می رود نسبت ۱۰۰% زمانی یک سقف تولید کند که دقیقاً همین اتفاق افتاده است.

4. واگرایی زمانی

در بعد قیمت با مفهوم واگرای آشنا شدیم و از اهمیت و کاربردهای این مبحث بخصوص سیگنال های بسیار قوی که صادر می کند آگاه هستیم. مفهوم واگرایی را می توان در بعد زمان نیز به کار برد.

تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟

انواع واگرایی زمانی

واگرایی زمانی نوع نخست

هنگامی که تعداد کندل های روند اصلاحی بیشتر از تعداد کندل های حرکت قبل از خود باشد.

تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟

در چارت فوق تعداد کندل های مسیر A تا B (حرکت) برابر بیست و دو کندل بوده ولی در مسیر B تا C (اصلاحی) برابر بیست و هشت کندل است. بنابراین از منظر زمانی شاهد واگرایی مثبت می باشیم و بایستی دنبال فرصت های معاملاتی خرید بود (به همین ترتیب در مسیر ABC نیز شاهد واگرایی مثبت می باشیم).

واگرایی زمانی نوع دوم

هنگامی که درروند اصلاحی، زمان بیشتر از قیمت اصلاح شود.

تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟

در نمودار فوق پس از رشد تندوتیز AB سهم وارد اصلاح شد. با استفاده از ابزارهای ریتریس قیمتی و زمانی مشاهده می شود که ازلحاظ قیمتی سهم حدود پنجاه درصد از قیمت مسیر AB را اصلاح نموده، درحالی که ازلحاظ زمانی حدود دویست و شصت درصد از زمان مسیر AB را اصلاح کرده است.

به عبارت دیگر در اصلاح BC زمان بیشتر از قیمت اصلاح کرده است که تعریف واگرایی نوع ۲ است و بایستی دنبال فرصت های خرید بود.

تحلیل زمانی چیست و چگونه انجام می شود؟

نتیجه گیری

دقت کنید که بعنوان مثال این امکان وجود دارد تا اصلاح قیمتی یک سهم به اتمام رسیده باشد و شما به آن سهم ورود کنید؛ ولی سهم ازنظر زمانی کماکان جا برای اصلاح داشته باشد و برای زمانی طولانی در همان قیمت ایست کند.

در این صورت شما از باقی بازار عقب خواهید ماند. این در حالی است که می توانستید با انتخاب سهمی که هم از نظر زمان و هم از لحاظ قیمت اصلاح خود را به پایان رسانیده باشد، سود بیشتری را در زمانی کمتر کسب کنید.

از این رو اساساً تحلیل زمانی در تحلیل تکنیکال و همچنین تحلیل قیمتی، بطور تقریبی از اصولی یکسان پیروی می کند و در این بین فیبوناچی و ابزارهای آن حرف نخست را می زنند.

در حقیقت بهترین ترفند در تحلیل بازار این است که تحلیل زمانی در تحلیل تکنیکال و تحلیل قیمتی را به طور همزمان به کار برد تا بتوان بیشترین میزان سود را کسب کرد.

ادامه مطلب
نود کامل یا فول نود بیت کوین چیست؟
نود کامل یا فول نود بیت...

در این مقاله قصد داریم به تعریف فول نود بیت کوین بپردازیم. ابتدا به شرح تعاریف فول نود (Full Node) و لایت نود (Light Node) پرداخته و تفاوت های آن ها را بررسی خواهیم کرد.

نود چیست؟

اگر بخواهیم به صورت ساده نود را تعریف کنیم باید بگوییم که هر دستگاهی که به شبکه بیت کوین متصل می شود، نود یا گره نامیده می شود.

با توجه به ساختار بلاک چین که به صورت سیستم های توزیع شده طراحی شده اند، شبکه نودهای رایانه ای این شرایط را برای بیت کوین فراهم می کنند که به صورت جدا جدا و غیرمتمرکز مورد استفاده قرار گیرند. به عبارت دیگر نیازی به واسطه جهت اتصال بین کاربران نیست.

می توان گفت، نودها مانند پل ارتباطی هستند و می توان در آن پیامی را ایجاد، دریافت یا ارسال کرد. نودها می توانند اطلاعات تراکنش ها و بلاک ها را میان شبکه توزیعِ شده رایانه ها منتقل کنند. هر نود عملکرد منحصر به فرد خود را دارد.

سه وظیفه اصلی هر نود

1- تطبیق تراکنش ها با قوانین کلی شبکه

در شبکه بیت کوین، نودها به صورت جمعی تراکنش ها و بلاک های جدیدِ استخراج شده را تأیید می کنند. گفتنی است حداقل 50 درصد نودهای شبکه باید تراکنش مورد نظر را تأیید کنند در غیر این صورت تراکنش مذکور نامعتبر است.

2- اشتراک گذاری اطلاعات

اگر هر نود به هر دلیلی از دسترس خارج بشود، اطلاعات جدیدی که در زمان عدم دسترسی آن وارد شبکه شده توسط سایر نودها دریافت، منتقل و به اشتراک گذاشته می شود.

3- ذخیره کپی از تمام اطلاعات موجود در شبکه

نودها از همه اطلاعات موجود در شبکه کپی گرفته و آن را نگهداری می کنند. این کار به هدف جلوگیری از دست رفتن و تحریف داده ها صورت می گیرد. همچنین این داده های کپی شده باعث ایجاد تفاوت بین فول نود و لایت نود می شود.

فول نود بیت کوین چیست؟نود کامل یا فول نود بیت کوین چیست؟

به نودهایی که مستقیم به شبکه متصل شده و قوانین آن را پذیرفتند، فول نود بیت کوین گفته می شود. برای اینکه نودها به فول نود تبدیل شوند نیاز به صرف هزینه است.
به منظور تبدیل نود به فول نود ابتدا باید نرم افزار بیت کوین کور(Bitcoincore) را دانلود کرده و داده های شبکه را در آن حفظ کنید.

مزیت نود کامل به نود این است که شما کیف پول امن برای حفظ بیت های خود دارید. این کیف ها در برابر حملات 51 درصدی نیز ایمن هستند.

انواع فول نود

فول نود به دو دسته نود آرشیوگر و سرشاخه تقسیم بندی می شود.

1. نود آرشیوگر (Archival)

به نودی که همه اطلاعات را دریافت و ذخیره می کند نود آرشیوگر گفته می شود. این داده ها شامل داده های موجود در کیف پول صرافی ها است که به منظور انتقال رمز ارزها استفاده می شود. معمولاً از نودهای آرشیوگر برای تحلیل بازارهای مالی و کمک به تحلیلگران بازار استفاده می شود.

نود سرشاخه در بلاک چین های مختلف به چند دسته شامل نود ماینر، نود استیک کننده و نود دارای اختیارات محول شده تقسیم بندی می شود که این تقسیم بندی ها نتیجه مکانیزم های اجماع متفاوت در رمزارزها است.

2. نود سرشاخه (Pruned)نود کامل یا فول نود بیت کوین چیست؟

حجم ذخیره سازی نود سرشاخه نسبت به نود آرشیوگر کمتر است. این نود ترجیح می دهد صرفاً داده های جدید در تراکنش ها را جمع آوری کند. به همین دلیل به آن نود سرشاخه گفته می شود.

امکانات لازم برای پیاده سازی یک فول نود بیت کوین

شما برای پیاده سازی یک فول نود نیاز به دسکتاپ یا لپ تاپ با آخرین نسخه Windows، Mac OS X یا Linux دارید.

همچنین برای حفظ داده ها باید حافظه کافی روی دستگاه خود داشته باشید که پیشنهاد می شود 200 گیگابایت فضای خالی روی disk. وجود داشته باشد.

در ادامه باید از حافظه حداقل 2 گیگابایتی RAM نیز مطمئن شوید.

اینترنت پرسرعت با حداقل سرعت بارگذاری 50 کیلوبایت بر ثانیه که بدون محدودیت بتوانید دانلود و بارگذاری کنید.

فول نودهای آنلاین ممکن است سرعتی به میزان 200 گیگابایت در ماه جهت بارگذاری و برای دانلود نود بیت کوین به سرعت حدود 20 گیگابایت در ماه احتیاج داشته باشند.

همچنین برای شروع اولین فول نود، 200 گیگابایت جهت دانلود نیازمند هستید.

گفتنی است فول نود باید حداقل 6 ساعت در روز به صورت پیوسته کار کند.

لایت نود چیست؟نود کامل یا فول نود بیت کوین چیست؟

لایت نود یا نود سبک یکی از انواع نود است که صرفاً با تأیید بلاک های رأس زنجیره (Block Headers) به تأیید ساده پرداخت (Simplified Payment Verification) یا SPV می پردازد.

این نود نیازی ندارد همه داده های شبکه را دریافت و ذخیره کند. لایت نودها وابسته به فول نودها هستند. تفاوت این دو نود در سطح اختیارات، امنیت و میزان داده های دریافتی از شبکه بلاکچین بیت کوین است. در واقع تفاوت در اختیارات و کارکردهای نودها در بلاکچین های مختلف همچون اتریوم (Ethereum)، ترون (Tron) منجر به تفاوت هایی مهم در کارایی و عملکرد پلتفرم های این رمز ارزها شده است. این نودها کاملاً متکی به فول نودها هستند و اگر فول نودی برای تأیید تراکنش های شبکه لایت نود وجود نداشته باشد، د رواقع شبکه مذکور با یک شبکه متمرکز هیچ تفاوتی نخواهد داشت. درواقع لایت نودها حکم یک شخص ثالث را برای دسترسی راحت تر کاربران به کیف پول های رمزارزی ایفا می کنند و اگر داده های یک تراکنش نامعتبر، به دلیل نداشتن تمام سوابق تراکنش ها، توسط یک لایت نود تأیید بشود کل آن تراکنش به دلیل قدرت بالاتر فول نودها رد خواهد شد.

مزایای فول نود بیت کوین چیست؟

برای تبدیل یک نود به فول نود، نیاز به هزینه گزافی است و انجام آن سودی را برای گره های داوطلب این کار به همراه نخواهد داشت.

بسیاری از افراد به صورت داوطلبانه حاضر می شوند به شبکه متصل شده و نقش فول نود بیت کوین را ایفا کنند. برای انجام این کار لازم است از منابع پردازشی اضافی استفاده کرد و هزینه بیشتری را متحمل شد. لازم به ذکر است برای توسعه شبکه فول نود بیت کوین نیاز به تعداد زیادی داوطلب است و تعداد محدود کارساز نیست.

در نقطه مقابل مزایایی مانند افزایش سطح امنیت شبکه، کیف پول ایمن برای نگهداری بیت کوین، فروش اطلاعات به معامله گران برای فول نود برشمرده می شود.

موانع فول نود بیت کویننود کامل یا فول نود بیت کوین چیست؟

باوجود مزایای بسیاری که برای فول نود وجود دارد، بد نیست با موانع و مشکلات آن نیز آشنایی داشته باشید که در ادامه به آن پرداختیم:

1. مشکلات مربوط به پهنای باند

برخی ارائه دهندگان سرویس های اینترنتی با افزایش مصرف، هزینه اضافی از کاربر دریافت می کنند. یا ممکن است دسترسی شما به اینترنت قطع شود. بنابراین لازم است پهنای باند خود را مدیریت کنید و از سرویسی استفاده کنید تا بتوانید از Bitcoin Core بهره ببرید.

2. آنتی ویروس

ممکن است ویروس هایی روی بستر بلاک چین قرارگرفته و داده ها را دچار اختلال کنند. درنهایت دسترسی شما به Bitcoin Core با محدودیت مواجه می شود. بنابراین لازم است به آنتی ویروس های موجود و نکات ایمنی آن توجه لازم را داشته باشید.

نود کامل یا فول نود بیت کوین چیست؟

3. حملات و اختلال

نرم افزار Bitcoin Core حیاتی ترین بخش فول نود است. ممکن است افرادی قصد اختلال در شبکه را داشته و به آن حمله کنند. همچنین حمله به میزان محدودیت پهنای باند نیز جز حملات مختل کننده محسوب می شود.

ادامه مطلب
کشت سود چیست؟
کشت سود چیست؟ معرفی 7 تا...

آشنایی با مفهوم کشت سود

احتمالأ تاکنون، مبلغی را به عنوان سپرده در بانک سرمایه گذاری کرده اید و در ازای پولی که در بانک گذاشته اید، ماهیانه پولی را به عنوان سود این سپرده گذاری دریافت نموده اید. به این دریافت سود در دنیای ارز دیجیتال، مدیریت مالی غیرمتمرکز و یا Defi، می گویند. در واقع، دیفای یک سیستم پولی جدید بر مبنای بلاکچین های عمومی است.  از جمله دلایلی که به این سیستم مالی جدید، غیرمتمرکز می گویند، این است که با توجه به این نکته که سوابق و اسناد سیستم به صورت یکسان در شبکه همتا به همتا و در هزاران سیستم که در سراسر جهان پراکنده است، نگهداری می شوند هیچ گونه مشکلی در این فرآیند رخ نمی دهد. یکی از کاربردهای دیفای، کشت سود است که در سال 2020 میلادی توسط کاربران و سرمایه گذاران ارز دیجیتال شناخته شد و مورد استفاده قرار گرفت.

ییلد فارمینگ

کشت سود یا Yield-farming، به معنی کسب درآمد غیرفعال از دارایی های ارز دیجیتال است و اشاره به فرآیندی دارد که طی آن، کاربر ارز دیجیتال با هدف کسب سود بیش تر، موجودی ارز دیجیتال فعلی خود را قرض می دهد. دقیقأ مانند شیوه سنتی مالی که پول را در بانک با هدف کسب سود ماهانه در بانک سپرده گذاری می کردیم.

ییلد فارمینگ یک شیوه سرمایه گذاری نوین است که بسیار پرنوسان و پرریسک به حساب می آید اما در عین حال، بسیار پر بازده است به گونه ای که یکی از بزرگ ترین محرک های رشد دیفای محسوب می شود.

به این نکته توجه کنید، به کاربرانی که در قالب پروتکل های ییلد فارمینگ، اقدام به قرض دادن ارزهای دیجیتال در استخرهای نقدینگی با هدف کسب سود بیش تر می کنند، در اصطلاح تأمین کنندگان نقدینگی یا Liquidity Provider (LP) می گویند.

سودی که تأمین‎کنندگان نقدینگی از فرآیند ییلد فارمینگ به دست می آورند، معمولأ به صورت سالیانه است و سود یا در اصطلاح پاداشی که این تأمین کنندگان دریافت می کنند، درصدی از سود وام پرداخت شده توسط قرض گیرنده و یا درصدی از کارمزد تراکنش صرافی است.

از چه روش هایی برای کشت سود می توان استفاده کرد؟کشت سود چیست؟

همان طور که در بالا نیز اشاره کردیم، Yield farmingبر روی پلتفرم Defi انجام می شود که البته برای اجرای این فرآیند، از روش های مختلفی می توان بهره برد، که عبارتند از:

  1. کشت سود در استخرهای نقدینگی
  2. کشت سود به واسطه طرح های تشویقی
  3. کشت سود در بازارهای مالی
  4. کشت سود در استخرهای نقدینگی

1.کشت سود در استخرهای نقدینگی

تأمین کنندگان نقدینگی از طریق پلتفرم های Balancer و Uniswap که بزرگ ترین استخرهای نقدینگی در Defi به حساب می آیند، اقدام به ییلد فارمینگ می کنند.

به این ترتیب که سرمایه خود را به ازای دریافت سود به استخر تزریق می کنند و با هر معامله ای که از طریق استخرهای نقدینگی انجام می شود و کاربری از این پلتفرم ها اقدام به معامله نماید، سودی به عنوان تسهیل در معاملات در اختیار ارایه دهندگان نقدینگی قرار می گیرد.

  1. کشت سود به واسطه طرح های تشویقی

دسته ای از پلتفرم های Defi، ارزهای بومی خود را به عنوان عاملی جهت ایجاد انگیزه برای سرمایه گذاران به کاربران معرفی می کند و کاربران با خرید ارزهای بومی معرفی شده، شانس این را خواهند داشت که اقدام به ییلد فارمینگ نمایند.

  1. کشت سود در بازارهای مالی

یکی از آسان ترین روش ها برای کسب سود در بازار ارز دیجیتال، ییلد فارمینگ است. برای کسب سود در بازارهای مالی باید مقداری استیبل کوین در پلتفرم هایی مانند کامپوند و آوی، پس انداز کنید تا در سریع ترین زمان ممکن به سود دست یابید.

برای درک بهتر محیط دیفای، شاید بهتر باشد که با پلتفرم های ییلد فارمینگ آشنا شوید، بنابراین با ما همراه باشید.

آیا پلتفرم های کشت سود را می شناسید؟کشت سود چیست؟

آقای غفاری، تصمیم دارد اقدام به ییلد فارمینگ در بازار ارز دیجیتال نماید، بنابراین اتریوم خود را در قالب یک قرارداد هوشمند سپرده گذاری بر بستر یک پلتفرم سرمایه گذاری می کند.

مهم ترین نکته ای که آقای غفاری باید به آن توجه کند این است که، پلتفرمی را انتخاب کند تا به واسطه آن سرمایه اش را مدیریت نماید و کم تر متحمل پذیرش ریسک در سرمایه گذاری شود.

بنابراین، مهم است که آقای غفاری پلتفرم های موجود در دیفای را بشناسد. این پلتفرم ها عبارتند از:

  1. پلتفرم کامپوند (Compound Finance)
  2. پلتفرم آوی (Aave)
  3. پلتفرم یونی سوآپ (Uniswap)
  4. پلتفرم بالانسر (Balancer)
  5. پلتفرم میکرداو (Maker DAO)
  6. پلتفرم کرو فایننس (Curve Finance)
  7. پلتفرم یرن فایننس (Yearn.finance)

1- پلتفرم کامپوند (Compound Finance)کشت سود چیست؟

کامپوند، به عنوان یکی از شاخص ترین پروتکل های ییلد فارمینگ به حساب می آید. به این ترتیب که این پلتفرم بازار سرمایه است و به هر کاربر این امکان را می دهد تا با در اختیار داشتن کیف پول اتریوم در استخرهای نقدینگی، فعالیت نمایند و اقدام به قرض دادن و یا قرض گرفتن دارایی کنند. به همین دلیل است که نرخ سودی که از پلتفرم کامپوند به دست می آید براساس عرضه و تقاضا تعیین می شود.

2- پلتفرم آوی (Aave)

این پلتفرم یکی از مورد توجه ترین پلتفرم های غیرمتمرکز مالی است که به کاربران خود اجازه می دهد تا از طریق وام دادن و یا وام گرفتن به سود برسند.

در واقع هر سرمایه گذار به ازای دارایی که در استخر نقدینگی تزریق می کند، توکنی را به عنوان پاداش دریافت می نماید. به این نکته توجه داشته باشید که فرآیند سوددهی در پلتفرم آوی، بلافاصله پس از سپرده گذاری شروع می شود.

3- پلتفرم یونی سوآپ (Uniswap)

یونی سوآپ در واقع یک صرافی غیرمتمرکز است که از طریق در اختیار قراردادن توکن به سرمایه گذاران امکان ییلد فارمینگ را فراهم می کند. به این ترتیب که تأمین کنندگان نقدینگی، با سپرده گذاری به ارزش معادل با 2 توکن، استخر نقدینگی را ایجاد می کنند و معاملات براساس ارزش ایجاد شده در این استخر نقدینگی انجام می پذیرد. که به ازای هر معامله درصدی به تأمین کنندگان نقدینگی تخصیص می یابد.

4- پلتفرم بالانسر (Balancer)کشت سود چیست؟

بالانسر یکی از انواع پروتکل های نقدینگی است که به دلیل ایجاد انعطاف پذیری که در استخرهای نقدینگی شکل می دهد، نوآوری مهمی در حوزه ییلد فارمینگ به حساب می آید.

بالانسر این امکان را به کاربران می دهد تا توکن های سفارشی را در استخرهای نقدینگی سفارشی به خود تخصیص دهند و کاربران از معاملاتی که در این استخرها انجام می پذیرد درصدی را به عنوان سود دریافت می نمایند.

5- پلتفرم میکرداو (Maker DAO)

تریدرهایی که به دنبال ییلد فارمینگ از پلتفرم میکر هستند، باید از دای (DAI) استفاده نمایند. اما ممکن است این سؤال برایتان مطرح شود که دای چیست؟

دای، یک استیبل کوین است که ارزش آن به طور الگوریتمی به ارزش دلار وابسته است.

فرآیند ییلد فارمینگ در پلتفرم میکرداو بسیار جالب است، به این ترتیب که، هر کاربر با ایجاد Maker Vault، می تواند دارایی هایی مثل BAT، WBTC و … را در آن ذخیره کند. در مرحله بعد، هر کاربر می تواند دای را که به عنوان وثیقه ناشی از بدهی دارایی قفل شده است را ایجاد نماید.

با گذشت زمان، سودی که نرخ آن به واسطه دارندگان توکن MKR تعیین می شود و به عنوان هزینه ثابت شناخته خواهد شد، بدهی مرحله اول را جبران می نماید.

6- پلتفرم کرو فایننس (Curve Finance)

یکی دیگر از پروتکل های صرافی غیر متمرکز، کرو فایننس است. این نوع از پلتفرم مختص مبادلات استیبل کوین های بالغ طراحی شده است که به تریدرها، این اجازه را می دهد تا مبادلاتی با ارزش بالا و ریسک پایین داشته باشند.

7- پلتفرم یرن فایننس (Yearn.finance)کشت سود چیست؟

این پلتفرم برای تریدرهایی طراحی شده است که ترجیح می دهند یک پروتکل اتوماتیک، بهترین استراتژی برای فرآیند ییلد فارمینگ مختص به آن ها را برگزیند.

هدف این پلتفرم، بهینه سازی در الگوریتم وام دهی توکن به وسیله یافتن سرویس وام دهی سودآور است. برای ییلد فارمینگ در این روش، دارایی ها به توکن تبدیل می شوند و سپس سپرده گذاری با هدف کسب بیش ترین سود، به صورت دوره ای بازنگری می شود.

  • پس از شناخت انواع پلتفرم های کشت سود، حتمأ تمایل دارید تا بدانید که کدام یکی از موارد ذکر شده در بالا گزینه های مناسبی برای انتخاب هستند.

انتخاب هر کدام از پلتفرم ها بستگی به میزان ریسک پذیری و یا ریسک گریزی شما بستگی دارد. به این ترتیب که اگر شما یک سرمایه گذار ریسک پذیر هستید و منابع زیادی از ارز دیجیتال را در اختیار دارید، می توانید از طریق پلتفرم های یونی سوآپ و بالانسر که استخرهای نقدینگی هستند، اقدام به ییلد فارمینگ نمایید.

اما اگر شما یک تریدر ریسک گریز هستید و هدف شما کسب سود از استیبل کوین هاست، بهترین گزینه برای انجام کشت سود، بازارهای نقدینگی مانند آوی و یا کامپوند است.

ادامه مطلب
معرفی کلاهبرداری باجه افزار
معرفی کلاهبرداری باجه افزار و انواع...

بدون شک شما نیز با کلاهبرداری های اینترنتی آشناییت دارید. همانطور که می دانید این کلاهبرداری ها انواع مختلف دارد و روزانه با پیشرفت تکنولوژی این روش های کلاهبرداری نیز پیشرفته تر می شوند، تا جاییکه دیگر تشخیص آن ها به راحتی ممکن نیست. در این مقاله از سری مقالات آموزش ارز دیجیتال به معرفی کلاهبرداری باجه افزار که یکی از روش های کلاهبرداری بسیار رایج در دنیای سایبری است و به شدت در حوزه ارزهای دیجیتال نیز با آن روبرو هستیم می پردازیم. اگر شما نیز به این مبحث علاقه مند هستید تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

کلاهبرداری باجه افزار چیست؟

باج افزار، بدافزاری است که از رمزگذاری برای نگهداری اطلاعات قربانی در هنگام پرداخت باج استفاده می کند. در این روش سرقت اینترنتی، داده های مهم یک کاربر یا سازمان رمزگذاری می شود، به طوری که آن ها نمی توانند به پرونده ها، پایگاه های داده یا برنامه ها دسترسی پیدا کنند.

سپس برای فراهم کردن دسترسی مجدد از آن ها درخواست باج می شود. باج افزار (Ransomware)، اغلب برای گسترش در شبکه و هدف قرار دادن پایگاه داده و سرورهای پرونده طراحی شده است؛ بنابراین می تواند به سرعت کل سازمان را فلج کند.

این روش تهدیدی در حال رشد است که میلیاردها دلار پول برای مجرمان اینترنتی تولید می کند و خسارات و هزینه های قابل توجهی را برای مشاغل و سازمان های دولتی تحمیل می کند.

در این روش سرقت اینترنتی، نفوذگر با ارسال یک پیام به ایمیل، فیس بوک و… کاربر را تشویق به کلیک بر روی یک لینک خاص می کنند؛ با کلیک بر روی همان لینک، باج افزار پنهان در لینک، به سیستم مورد هدف هکر وارد شده و باعث سوء استفاده یا از بین رفتن اطلاعات آن ها می شود.

هنگامی که یک سیستم به باج افزار آلوده می شود، فرد قربانی در مقابل آن راهی جز فرمت سیستم (که سبب از بین رفتن تمامی اطلاعات می شود) و یا تن دادن به خواسته باج گیرنده ندارد.

روش حمله باج افزارهای به صورت روز افزون در حال رشد و انتشار هستند و مرتب نسخه های جدید و بروز آن ها در سطح اینترنت منتشر می شود.

طراحان باج افزار به دلیل آن که باج های خود را از طریق پول های مجازی دریافت می کنند، به راحتی قابل شناسایی و پیگیری نیستند؛ این روش میلیاردها دلار پول برای مجرمان اینترنتی تولید می کند و خسارات و هزینه های قابل توجهی را برای مشاغل و سازمان های دولتی تحمیل می کند.

برخی از نفوذگرها علاوه بر رمزگذاری فایل ها اقدام به قفل کردن هارددیسک نیز می کنند و پس از قفل اطلاعات با نمایش دادن پیام های مجرمانه یا پرنوگرافی کودکان در سیستم فرد قربانی، او را مجاب به پرداخت هزینه در قبال اعلام رمز می کنند.

تاریخچه کلاهبرداری باجه افزارمعرفی کلاهبرداری باجه افزار

با وجود این که باج افزار در طی پنج سال گذشته به طور مداوم در اخبار و روزنامه ها بوده است، ایده گروگان گیری پرونده های کاربر یا رایانه با رمزگذاری پرونده ها، جلوگیری از دسترسی سیستم یا سایر روش ها و سپس درخواست باج برای بازگرداندن آن ها کاملاً قدیمی است.

در اواخر دهه 1980، مجرمان پرونده های رمزگذاری شده را در ازای دریافت پول نقد از طریق ایمیل به گروگان می گرفتند. یکی از اولین حملات باج افزار که تاکنون ثبت شده است، Trojan AIDS (ویروس PC Cyborg) است که از طریق فلاپی دیسک در سال 1989 منتشر شد. قربانیان این حمله سایبری برای به دست آوردن مجدد اطلاعات خود نیاز به ارسال 189 دلار به اداره فروش داشتند.

حملات باج افزار علیرغم سابقه طولانی، هنوز در دهه 2000 به دلایلی مانند مشکلات موجود در جمع آوری پرداخت، چندان گسترده نبوده است.

با این حال، ظهور ارزهای رمزپایه مانند بیت کوین در سال 2010، همه اینها را تغییر داد. ارزهای مجازی با ارائه روشی آسان و غیرقابل ردیابی برای دریافت هزینه از قربانیان، این فرصت را برای باج افزار فراهم آورد تا به یک تجارت پردرآمد تبدیل شود.

انواع باج افزار

اگرچه انواع بیشماری از باج افزارها وجود دارد، اما آنها عمدتا در دو نوع اصلی باج افزارهای رمزنگاری شده (Crypto) و باج افزارهای قفل کننده (Locker) قرار می گیرند.

باج افزار Crypto چیست؟معرفی کلاهبرداری باجه افزار

باج افزار Crypto فایل های ارزشمند را روی رایانه رمزگذاری می کند تا غیر قابل استفاده شوند. مجرمان سایبری که از حملات رمزنگاری باج افزار استفاده می کنند با نگه داشتن پرونده ها برای باج و درخواست از قربانیان برای بازگرداندن پرونده هایشان، درآمد ایجاد میکنند.

باج افزار Locker چیست؟

برخلاف باج افزار رمزنگاری، باج افزار Locker فایل ها را رمزگذاری نمی کند. در عوض یک قدم جلوتر می رود و قربانی را از دستگاه خود قفل می کند. در این نوع حملات، مجرمان سایبری برای بازکردن قفل دستگاه باج می خواهند.

حال اگر کاربران آگاه باشند و انواع حمله باجه افزار را به خوبی بشناسند، می توانند تا حد زیادی از قرار گرفتن در مسیر حمله این بدافزارها جلوگیری کنند. به همین دلیل بسیار مهم است که گام هایی را برای آماده سازی سیستم های خود بردارید تا بتوانید بدون قربانی شدن مهاجمان سایبری اطلاعات خود بازیابی کنید.

در ادامه با شناخته شده ترین این حملات و نحوه محافظت از مورد حمله باجه افزارها قرار گرفتن آشنا خواهیم شد.

مروری بر انواع رایج کلاهبرداری باجه افزارمعرفی کلاهبرداری باجه افزار

1. خرگوش بد

نوعی کلاهبرداری باجه افزار که سازمان های روسیه و اروپای شرقی را آلوده کرده است. Bad Rabbit از طریق بروزرسانی جعلی Adobe Flash در وب سایت های آسیب دیده پخش می شود. وقتی این نوع کلاهبرداری باجه افزار اتفاق افتد و دستگاهی را آلوده کند، کاربران به یک صفحه پرداخت هدایت می شوند.

2. سربرمعرفی کلاهبرداری باجه افزار

Cerber ، کاربران مایکروسافت 365 مبتنی بر ابر را هدف قرار می دهد و میلیون ها کاربر را با استفاده از یک کمپین پیچیده فیشینگ تحت تأثیر قرار داده است. این نوع بدافزار علاوه بر محیط داخلی بر نیاز فزاینده به پشتیبان گیری SaaS (Software-as-a-Service) تأکید می کند.

3. CryptoLocker

باج افزارها در دو دهه گذشته به گونه های مختلفی وجود داشته است، اما در سال 2013 گونه متفاوتی از این بدافزار با عنوان CryptoLocker شناسایی شد. این بدافزار از طریق محتویات ایمیل یا بات نتها سیستم قربانی را تحت تاثیر قرار می دهند و فایل های رایانه و تمامی لوازم جانبی متصل به آن مانند فلش مموری را رمزگذاری می کند. الگوریتمی که کریپتو لاکر از آن برای رمزنگاری استفاده می کند آ.راس.ای است؛ طبق این الگوریتم، قربانی برای بازگرداندن اطلاعات خود باید پول پرداخت کند و هیچ تضمینی برای بازگشت اطلاعات در قبال پرداخت وجه نیز وجود ندارد. از آن زمان ، هکرها به طور گسترده از روش CryptoLocker کپی کرده اند، اگرچه انواع موجود در حال حاضر مستقیماً با نسخه اصلی ارتباط ندارند.

4. CryptoWall

CryptoWall پس از سقوط CryptoLocker اصلی شهرت یافت. اولین بار در اوایل سال 2014 ظاهر شد و انواع مختلفی با نام های مختلف از جمله CryptoBit ، CryptoDefense ، CryptoWall 2.0 و CryptoWall 3.0 نیز به وجود آمد. این بد افزار نیز مانند CryptoLocker ، CryptoWall از طریق کیت های اسپم توزیع می شود.

5. کرایسیس

باج افزار Crysis از طریق حفره های امنیتی، اشتباهات کاربران و مدیران شبکه به سیستم ها نفوذ کرده و اقدام به کد کردن و رمزگذاری فایل های پراستفاده کاربر با پسوند btc می کنند. این بدافزار که با نام های  Dharma  و  Walletشناخته می شوند از جمله بدافزارهایی است که با نفوذ به سیستم ها از طریق پروتکل آر.دی.پی، اقدام به آلوده سازی آن ها می کند. بیش ترین نوع حمله در این روش با ارسال ایمیل به همراه پیوست/لینک مخرب به کاربران صورت می گیرد.

6. CTB-Locker

جنایتکاران پشت CTB-Locker رویکرد متفاوتی در توزیع بدافزارها دارند. هدف اصلی این نوع باج افزار فایل ها و اطلاعات شخصی کاربران است و با Encrypt کردن فایل ها از کاربر در قبال بازگرداندن اطلاعاتشان تضای باج می کنند؛ مبالغ درخواستی آن ها بسیار نجومی و بعضاً تا هزاران دلار است.

CTB Locker شایع ترین و خطرناک ترین نوع بدافزارها به شمار می رود که بعضاً با نام Critroni نیز از آن یاد شده است، در میانه ماه جولای 2014 برای اولین بار شناسایی شد و همه نسخه های ویندوز از xp تا سایر ویدوزهای بالاتر را آماج گرفته است. تکنولوژی به کار گرفته شده در آن کریتوگرافیک بیضوی یا Eliptical Curve است و با سرور Command and Control بر روی TOR ارتباط برقرار می کند.

هنگامی که سیستم مورد حمله باجه افزار CTB-Locker قرار می گیرد، تمامی فایل های سیستم فرد قربانی اسکن و رمزگذاری می شود، به گونه ای ک دیگر قابل دسترسی نیستند. در نسخه های قدیمی تر این باجه افزار فایل های رمز شده با پسوند CTB مشخص می شد، اما در نسخه های جدید یک پسوند اتفاقی برای آن ها گذاشته می شود و به فرد قربانی یک صفحه نمایش داده می شود که در آن کاربر را از رمزگذاری شدن فایل ها و دستورالعمل نحوه پرداخت برای بازگرداندن فایل هایش باخبر می سازد.

7. چشم طلاییمعرفی کلاهبرداری باجه افزار

GoldenEye شبیه به باج افزار پرکار Petya است. هکرها باج افزار GoldenEye را از طریق کمپین گسترده ای که بخش های منابع انسانی را هدف قرار می دهد، منتشر کردند. پس از بارگیری فایل، ماکرو راه اندازی می شود که فایل های رایانه را رمزگذاری می کند. برای هر فایلی که رمزگذاری می کند، GoldenEye یک پسوند تصادفی 8 کاراکتری در پایان اضافه می کند. سپس باج افزار همچنین هارد دیسک کاربر MBR (Master Boot Record) را با بوت لودر سفارشی تغییر می دهد.

8. Jigsaw

باج افزار Jigsaw فایل ها را رمزگذاری می کند و به تدریج تا زمانی که باج پرداخت نشود فایل ها حذف می شود. نوع حمله باجه افزار Jigsaw به این صورت است که در ساعت اول یک فایل را حذف می کنند و سپس در ساعت بعدی تعداد بیش تری حذف می کنند تا بازه زمانی 72 ساعته که همه فایل های باقی مانده حذف شوند.

9. KeRanger

به گفته ArsTechnica، باج افزار KeRanger در یک سرویس گیرنده محبوب BitTorrent کشف شد. KeRanger به طور گسترده توزیع نمی شود ، اما به عنوان اولین باج افزار کاملاً کاربردی شناخته شده است که برای قفل کردن برنامه های Mac OS X طراحی شده است.

10. LeChiffre

“Le Chiffre” که از اسم فرانسوی “chiffrement” به معنای “رمزگذاری” آمده است، شرور اصلی رمان جیمز باند در کازینو رویال است که علاقه باند را می رباید تا او را به دام بیاندازد و پولش را بدزدد. بر خلاف انواع دیگر، هکرها باید LeChiffre را به صورت دستی در سیستم آسیب دیده اجرا کنند. مجرمان سایبری به طور خودکار شبکه ها را در جستجوی دسکتاپ های از راه دور با امنیت ضعیف اسکن و از راه دور وارد می شوند و نمونه ای از ویروس را به صورت دستی اجرا می‎کنند.

11. LockerGoga

این نوع باج افزار به شرکت های مختلف تولیدی اروپایی از جمله Norsk Hydro ضربه زد. این باج افزار از طریق یک ایمیل فیشینگ به شرکت نفوذ کرد و باعث قطعی جهانی فناوری اطلاعات شد و این شرکت را مجبور به سفارش صدها کامپیوتر جدید کرد.

12. Lockyمعرفی کلاهبرداری باجه افزار

رویکرد لاکی مشابه بسیاری از انواع دیگر باج افزارها است. این بدافزار در یک پیام ایمیل مبدل به صورت فاکتور پخش می شود. هنگامی که باز می شود، فاکتور درهم شده و به قربانی دستور داده می شود تا ماکروها را قادر به خواندن سند کند. هنگامی که ماکروها فعال هستند، لاکی شروع به رمزگذاری مجموعه وسیعی از انواع فایل ها با استفاده از رمزگذاری AES می کند.

13. باج افزار Maze

باج افزار Maze که در سال 2019 کشف شد به سرعت خبر از مسئولیت انتشار اطلاعات متعلق به قربانیان، عمدتا در بخش مراقبت های بهداشتی، داد. با این حال، شرکت هایی مانند زیراکس یکی از اهداف اخیر اپراتورهای باج افزار Maze هستند که بیش از 100 گیگابایت فایل را به سرقت برده اند.

14. NotPetya

گزارش های اولیه NotPetya را به عنوان نوعی از Petya طبقه بندی می کرد، نوعی از باج افزارها که برای اولین بار در سال 2016 مشاهده شد. با این حال، محققان اکنون معتقدند NotPetya در عوض یک بدافزار مخرب است که به عنوان پاک کننده شناخته می شود و تنها هدف از بین بردن داده ها به جای دریافت باج است.

15. پتیا

برخلاف برخی از انواع دیگر باج افزارها، Petya کل سیستم های رایانه ای را رمزگذاری می کند. پتیا رکورد اصلی بوت را بازنویسی می کند و سیستم عامل را غیر قابل بوت می کند.

16. ریوک

باج افزار Ryuk قربانیان بیگناه را در سراسر سال 2020 ویران کرده است. گزارش ها حاکی از آن است که باج افزار Ryuk مسئول بیش از یک سوم تمام حملات باج افزار تا کنون در سال 2020 بوده است، که به وضوح محبوبیت خود را به دست آورده است. ریوک در حملات شرکت ها ، بیمارستان ها و شهرداری های دولتی مورد هدف قرار می گیرد. ریوک پرونده های مهم تجاری را رمزگذاری کرده و در قبال آزاد کردن اطلاعات باج بالایی(معمولاً چندین میلیون دلار) درخواست می کند.

17. اسپایدرمعرفی کلاهبرداری باجه افزار

نوعی باج افزار از طریق ایمیل های اسپم در سراسر اروپا پخش می شود. باج افزار Spider در اسناد Microsoft Word پنهان شده است که هنگام بارگیری، بدافزار را در رایانه قربانی نصب می کند. سند ورد، که به عنوان اخطار جمع آوری بدهی مخفی شده است، حاوی ماکروهای مخرب است. هنگامی که این ماکروها اجرا می شوند، باج افزار شروع به بارگیری و رمزگذاری داده های قربانی می کند.

18. TeslaCrypt

TeslaCrypt از یک الگوریتم AES برای رمزگذاری فایل ها استفاده می کند. به طور معمول از طریق کیت Angler exploit که به طور خاص به آسیب پذیری های Adobe حمله می کند، توزیع می شود. پس از سوء استفاده از آسیب پذیری، TeslaCrypt، خود را در پوشه Microsoft temp نصب می کند.

19. TorrentLocker

TorrentLocker معمولاً از طریق کمپین های ایمیل هرزنامه توزیع می شود و از نظر جغرافیایی با پیام های ایمیل ارسال شده به مناطق خاص مورد هدف قرار می گیرد. TorrentLocker اغلب با نام CryptoLocker شناخته می شود و از آن برای رمزگذاری انواع فایل از الگوریتم AES استفاده می کند. علاوه بر رمزگذاری پرونده ها، آدرس های ایمیل را نیز از دفترچه آدرس قربانی جمع آوری می کند تا بدافزارها را در رایانه آلوده اولیه گسترش دهد.

20. WannaCry

WannaCry یک کمپین گسترده باج افزار است که سازمان های سراسر جهان را تحت تأثیر قرار داده است. این باج افزار بیش از 125000 سازمان را در بیش از 150 کشور جهان مورد حمله قرار داد.

21. ZCryptor

ZCryptor یک نوع بدافزار است که رفتارهای شبیه به کرم را نشان می دهد، فایل ها را رمزگذاری می کند و همچنین درایوهای خارجی و درایوهای فلش را آلوده می کند تا بتوان آن را در رایانه های دیگر توزیع کرد.

راه های جلوگیری از کلاهبرداری باجه افزارمعرفی کلاهبرداری باجه افزار

باج افزار یکی از مسائل مهمی است که امروزه MSP ها با آن روبرو هستند و انواع مختلف دارند. بسیار مهم است که اطمینان حاصل کنید که از بهترین شیوه های امنیتی استفاده می کنید تا خطر قربانی شدن آن ها را به حداقل برسانید. با استفاده از قدرت Datto ، MSPها می توانند در صورت برخورد با باج افزارها از سیستم خود محافظت و بازیابی کنند.

محافظت در برابر کلاهبرداری باجه افزار – نحوه جلوگیری از آلوده شدن

  • هرگز روی پیوندهای ناایمن کلیک نکنید:

از کلیک بر روی پیوندهای پیام های ناخواسته یا وب سایت های ناشناس خودداری کنید. اگر روی پیوندهای مخرب کلیک کنید، بارگیری خودکار شروع می شود که می تواند منجر به آلوده شدن رایانه شما شود.

  • از افشای اطلاعات شخصی خودداری کنید:

در صورت دریافت تماس، پیامک یا ایمیل از منبع غیرقابل اعتماد و درخواست اطلاعات شخصی، پاسخ ندهید. مجرمان سایبری که در حال برنامه ریزی برای حمله باج افزار هستند، ممکن است سعی کنند اطلاعات شخصی مورد نیاز خود را از قبل جمع آوری کنند، سپس از آن ها برای تنظیم پیام های فیشینگ به طور خاص برای شما استفاده می شود. اگر در مورد مشروع بودن پیام شک دارید، مستقیماً با فرستنده تماس بگیرید.

  • پیوست های ایمیل مشکوک را باز نکنید:

باج افزار همچنین می تواند از طریق پیوست های ایمیل به دستگاه شما راه پیدا کند. از بازکردن هرگونه پیوست با ظاهر مشکوک خودداری کنید. برای اطمینان از قابل اعتماد بودن ایمیل ، به فرستنده توجه زیادی داشته باشید و صحت آدرس را بررسی کنید. هرگز پیوست هایی را که از شما می خواهند ماکروها را برای مشاهده اجرا کنید، باز نکنید. اگر پیوست آلوده باشد، با باز کردن آن یک ماکرو مخرب اجرا می شود که بدافزار را کنترل کامپیوتر شما می کند.

  • هرگز از USB ناشناخته استفاده نکنید:

USB یا سایر وسایل ذخیره سازی را اگر نمی دانید از کجا آمده اند و یا آن را پیدا کرده اید، به رایانه خود وصل نکنید. مجرمان سایبری ممکن است محیط ذخیره سازی را آلوده کرده و آن را در مکان عمومی قرار دهند تا دیگران را مجبور به استفاده از آن کنند.

  • برنامه ها و سیستم عامل خود را به روز نگه دارید:

به روزرسانی منظم برنامه ها و سیستم عامل ها به شما در برابر بدافزارها محافظت می کند. هنگام انجام به روز رسانی، مطمئن شوید که از جدیدترین نسخه های امنیتی استفاده می کنید. این باعث می شود که مجرمان سایبری از آسیب پذیری های برنامه های شما سوء استفاده کنند.

  • فقط از منابع بارگیری شناخته شده استفاده کنید:

برای به حداقل رساندن خطر بارگیری باج افزار، هرگز نرم افزار یا فایل های رسانه ای را از سایت های ناشناس بارگیری نکنید. برای بارگیری به سایت های تأیید شده و قابل اعتماد تکیه کنید. وب سایت هایی از این دست را می توان با نمادهای معتبر تشخیص داد. مطمئن شوید که نوار آدرس مرورگر صفحه ای که از آن دیدن می کنید به جای از “https” استفاده می کند. نماد سپر یا قفل در نوار آدرس نیز می تواند نشان دهنده امنیت صفحه باشد. هنگام بارگیری هر چیزی در دستگاه تلفن همراه خود نیز احتیاط کنید. بسته به دستگاه شما می توانید به Google Play Store یا Apple App Store اعتماد کنید.

  • استفاده از خدمات VPN در شبکه های Wi-Fi عمومی:

استفاده عاقلانه از شبکه های Wi-Fi عمومی یک اقدام حفاظتی معقول در برابر باج افزار است. هنگام استفاده از شبکه عمومی Wi-Fi، رایانه شما در برابر حملات آسیب پذیرتر است. برای حفظ امنیت، از استفاده از Wi-Fi عمومی برای معاملات حساس اجتناب کنید یا از یک سرویس VPN امن استفاده کنید.

نرم افزار ضد کلاهبرداری باجه افزار و مزایای آنمعرفی کلاهبرداری باجه افزار

علاوه بر این اقدامات پیشگیری از حمله باجه افزار و آلوده شدن سیستم، استفاده از نرم افزار مناسب برای محافظت در برابر باج افزار نیز ضروری است.

به عنوان مثال، استفاده از اسکنرهای ویروس و فیلترهای محتوا در سرورهای ایمیل شما راهی هوشمند برای جلوگیری از باج افزار است. این برنامه ها هنگام ارسال پیوست های مخرب یا پیوندهای آلوده به صندوق پستی شما، خطر هرزنامه را کاهش می دهند.

راه حل های امنیتی اینترنت مانند Kaspersky Internet Security نیز باید نصب شود. این نرم افزار می تواند هنگام بارگیری یا پخش جریانی فایل های آلوده را مسدود کند، بنابراین حفاظت در زمان واقعی را ارائه می‎ دهد.

این موارد با جلوگیری از حمله باجه افزارها از آلوده شدن رایانه شما جلوگیری می کند و مجرمان سایبری را دور نگه می دارد. Kaspersky همچنین یک ابزار ضد باج افزار ویژه ارائه می دهد که می تواند کمک های بیشتری را به شما ارائه دهد.

این ابزار با انجام اسکن ها به شناسایی و مسدود کردن باج افزار کمک می کند و از داده های شما در برابر حملات کلاهبرداری باجه افزارهای محلی و دسترسی از راه دور محافظت می کند.

اگر نرم افزار مناسب را نصب کرده اید، در حال حاضر یک گام بزرگ در مسیر درست برداشته اید. به طور مرتب راه حل امنیت اینترنت خود را به روز کنید تا از بهترین و جدیدترین حفاظتی که ارائه می دهد ، استفاده کنید. هر به روزرسانی شامل جدیدترین نسخه های امنیتی است و حفاظت را در برابر باج افزار بهبود می بخشد.

هنگام تهیه نسخه پشتیبان باید به چه نکاتی توجه کرد؟

اطمینان حاصل کنید که داده های شما همیشه با پشتیبان گیری محافظت می شوند، تا در صورتی که رایانه شما به باج افزار آلوده شود و رمزگشایی غیرممکن باشد، بتوانید به داده هایتان دسترسی داشته باشید.

از یک هارد اکسترنال استفاده کنید و مطمئن شوید که پس از ایجاد نسخه پشتیبان آن را از رایانه جدا کرده اید. اگر هنگام فعال شدن باج افزار هارد دیسک شما متصل باشد، داده های درایو نیز رمزگذاری می شوند. شما باید داده های خود را به این روش در فواصل منظم پشتیبان گیری کنید.

نرم افزار پشتیبان گیری – حفاظت یا تهدید؟

اگر نمی خواهید از داده های خود به صورت دستی محافظت کنید، می توانید از نرم افزار پشتیبان استفاده کنید. اما در اینجا شما همچنین باید احتیاط کنید. این به این دلیل است که برخی از “ابزارهای امنیتی” نیز می توانند تروجان باشند.

ایجاد نسخه های پشتیبان وظیفه اصلی نرم افزار پشتیبان است، به این معنی که به همه فایل ها دسترسی دارد و دارای امتیازات بیشماری است.

نرم افزار معمولاً ارتباط مستقیمی با ارائه دهنده دارد، بنابراین استفاده از توابع و دستورات بیشتر برای مجرمان سایبری آسان است. این ها می توانند مضر باشند و ممکن است توسط کاربر تشخیص داده نشوند.

برای جلوگیری از چنین وضعیتی، هنگام جستجوی نرم افزارهای پشتیبان مناسب باید بسیار مراقب باشید. برخی از راه حل های امنیتی، مانند Kaspersky Total Security Tool ، افزونه هایی را ارائه می دهند که می توانند پشتیبان تهیه کنند. با استفاده از این نوع افزونه، می توانید از جستجوی ارائه دهندگان شخص ثالث اجتناب کنید.

محافظت در برابر کلاهبرداری باجه افزار “آنچه شرکت ها باید به آن توجه کنند”معرفی کلاهبرداری باجه افزار

حملات باج افزاری به هیچ وجه تنها تهدیدی برای افراد نیست. در واقع، شرکت ها نیز اغلب مورد هدف قرار می گیرند. نه تنها شرکت های بزرگ و پردرآمد قربانی باج افزارها می شوند بلکه شرکت های کوچک و متوسط ​​(SMEs) نیز هدف قرار گرفته اند.

آن ها معمولاً دارای سیستم های امنیتی ضعیفی هستند و بنابراین اهداف بسیار جذابی برای مهاجمان هستند. در زیر لیستی از عواملی است که باید توسط شرکت هایی که می خواهند از حمله باجه افزار جلوگیری کنند آورده شده است.

  • در هر زمان با آخرین نرم افزارهای عملیاتی در محیط شرکت نیز به روز باشید:

تجربیات گذشته (برای مثال، WannaCry 2017) نشان می دهد که شرکت هایی که از این حوزه غفلت می کنند، در برابر حملات باج افزار آسیب پذیر هستند.

  • آگاهی کارکنان را افزایش دهید:

شخصی که می داند به دنبال چه چیزی باشد، در مقابله با حملات موثرتر خواهد بود. پیاده سازی یک پروتکل امنیتی که کارکنان را قادر می سازد تا ارزیابی کنند که آیا پیوست، پیوند یا ایمیل قابل اعتماد است یا خیر.

  • آماده باشید:

مطمئن شوید که در صورت حمله باجه افزار برنامه ای وجود دارد.

اگر تا به حال این کار را نکرده اید، فناوری های ابری را در نظر بگیرید. مزیت نسبت به سیستم های پیش فرض این است که از آسیب پذیری های مبتنی بر ابر استفاده از آن ها دشوارتر است. علاوه بر این، راه حل های ذخیره سازی ابری به شما امکان می دهد نسخه های قدیمی فایل های خود را بازیابی کنید.

این بدان معناست که اگر فایل ها توسط باج افزار رمزگذاری شوند، باید بتوانید با استفاده از فضای ابری به نسخه رمزگذاری نشده بازگردید.

  • پشتیبان گیری:

حتی در محیط های تجاری، مهم است که همیشه از داده های مهم کسب و کار در دستگاه های خارجی پشتیبان گیری کنید. مسئولیت این وظیفه اساسی باید به وضوح بیان و ابلاغ شود.

توسعه بدافزارمعرفی کلاهبرداری باجه افزار

در حالی که مفهوم اصلی حملات باج افزار، رمزگذاری داده ها و اخاذی باج یکسان است، مجرمان سایبری به طور مرتب نحوه عملکرد خود را تغییر می دهند. از PayPal گرفته تا بیت کوین؛ زیرا ردیابی آن دشوارتر است، در حال حاضر تقاضای باج از سوی مجرمان سایبری در بیت کوین مطرح می شود. در گذشته، PayPal عمدتا برای این منظور استفاده می شد.

در ابتدا، ایمیل های هرزنامه نقطه اصلی حمله محسوب می شد. در حالی که این موارد امروزه اهمیت خود را از دست نداده اند، آسیب پذیری و توزیع VPN بر روی بات نت ها نیز اکنون رایج است.

همانطورکه مجرمان سایبری عامل توسعه باج افزار هستند، حفاظت از باج افزار نیز در حال تکامل است تا موثرتر و کارآمدتر شود.

کلاهبرداری باجه افزار موبایل چیست؟

کلاهبرداری باجه افزار موبایل به این صورت است که پیغامی بر روی تلفن همراه با این عنوان که دستگاه به دلیل نوعی فعالیت غیرقانونی قفل شده است، نمایش داده می شود.

در این پیغام از کاربر می خواهد که برای از بین بردن قفل تلفن، هزینه ای پرداخت شود. حمله باج افزار موبایل معمولاً از طریق برنامه های مخرب اتفاق می افتد و شما لازم است تا برای بازیابی دسترسی خود به تلفن همراه، گوشی خود را در حالت ایمن (Safe Mode) قرار دهید و برنامه آلوده را نیز حذف کنید.

جمع بندی

مانند سایر اشکال بدافزار، اقدامات دقیق و استفاده از نرم افزارهای امنیتی عالی گامی در جهت صحیح در مبارزه با باج افزار است. در خصوص این نوع بدافزارها ایجاد پشتیبان از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا این امر به شما امکان می دهد حتی در بدترین سناریو نیز به خوبی آماده باشید. ما در این مقاله انواع کلاهبرداری باجه افزار و راه های پیشگیری از این نوع حمله را بیان کردیم تا با وجود این اقدامات پیشگیرانه و محافظتی قربانی حمله باج افزار نشوید.

ادامه مطلب
دفتر کل
منظور از دفتر کل یا DLT...

معرفی دفتر کل یا DLT

دفتر کل، ساز و کاری است که در آن تمامی رویدادهای مالی ثبت و ذخیره سازی می شود و پردازش اطلاعات مرتبط با این رویدادها در شرکت، جامعه و هر محیطی که با عدد و ارقام سر و کار دارد، صورت می پذیرد.

به عبارت دیگر، از دفتر کل برای ثبت رویدادهای مالی استفاده می شود. با توجه به تعریف بیان شده می توان سیستم های حسابداری که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرد را به عنوان دفتر کل در نظر گرفت.

با پیشرفت تکنولوژی، دفتر کل مورد استفاده نیز متمایز شده و ماهیت متفاوتی را به خود اختصاص داده است که در اصطلاح به آن دفتر کل توزیع شده می گویند.

دفتر کل توزیع شده که در زبان انگلیسی Distributed Ledger خوانده می شود، اشاره به دفتر کلی دارد که به اشتراک گذاشته شده است و البته همان طور که از نام آن مشخص است، به صورت توزیع شده عمل می کند و مرکزیت خاصی ندارد و به همین دلیل است که توسط ارگان و یا نهاد خاصی کنترل نمی شود.

توزیع پذیر بودن دفتر کل این امکان را فراهم می کند تا کلیه داده ها و اطلاعات موجود و در دسترس، بین بی شمار سیستم توزیع شود و فقط در یک سرور نگهداری نشود.

احتمالأ برایتان جذاب است بدانید که DLT چگونه کار می کند، بنابراین با ما همراه باشید تا شما را با این موضوع بیش تر آشنا کنیم.

DLT چگونه کار می کند؟

تکنولوژی دفتر کل توزیع شده، شبکه ای از افراد را تشکیل می دهد و در صورتی که زمان ثبت اطلاعات و یا تراکنشی باشد، این اطلاعات درون سیستم تمامی اعضا ذخیره و ثبت خواهد شد. این امکان توسط شبکه نود (Node) فراهم می شود.

به بیان دیگر، DLT به عنوان پایگاه داده ای عمل می کند که در شبکه گسترده ای از نودها به اشتراک گذاشته می شود. به این ترتیب، در صورتی که یکی از اعضا، اقدام به ایجاد رکوردی در دفتر کل نماید، این رکورد در عرض چند ثانیه توسط سایر اعضا  که به این پایگاه داده دسترسی دارند، از طریق کامپیوتر شخصی قابل دسترسی است و این افراد می توانند به صورت لحظه ای اطلاعاتی که در این پایگاه داده ذخیره می شود را از طریق سیستم خود مشاهده کنند.

البته به این نکته توجه نمایید، برای اجرای رکوردهای ایجاد شده توسط اعضا، نودها باید رکوردها را اعتبارسنجی نمایند و صحت آن‎ ها ر تأییدکنند. برای مثال در شبکه بیت کوین این عمل با آزادسازی بلاک ها و از طریق عملیات استخراج انجام می پذیرد.

آشنایی با انواع دفتر کل توزیع شده

دفتر کل

DLT ها، انواع مختلفی دارند که عبارتند از:

  1. بلاکچین (Block chain)
  2. تنگل (Tangle)
  3. رادیکس(Radix)
  4. هش گراف(Hash graph)
  5. هولوچین(Holochain)
  6. گراف مدور جهت دار (DAG)

1- بلاکچین (Block chain)

یکی از شناخته شده ترین دفاتر کل توزیع شده، بلاک چین است که متشکل از شبکه ای از بلاک هاست. هر کدام از بلاک ها حاوی اطلاعاتی مانند زمان و اطلاعات مرتبط با ارسال کننده تراکنش و شماره شناسایی ID است که در اصطلاح به آن هش می گویند.

توجه کنید که هر بلاک با توجه به اطلاعاتی که در بر دارد، هش مختص به خود را نیز خواهد داشت. در صورتی که بخشی از اطلاعات تغییر کند و یا پاک شود، هش مرتبط با آن اطلاعات را تحت تأثیر قرار می دهد و این تغییر بر سایر هش ها نیز تأثیرگذار خواهد بود چرا که در درون هر بلاکی، هش سایر بلاک ها نیز وجود دارد. به همین دلیل است که به بلاک چین، زنجیره بلاک ها می گویند.

2- تنگل (Tangle)

تنگل با هدف توسعه اینترنت اشیا، ذخیره سازی و پردازش تراکنش های مرتبط با شبکه آیوتا (IOTA) استفاده می شود.  در واقع تنگل، برای ایجاد چارچوبی در تراکنش های اینترنت اشیا کاربرد دارد و با انجام هر تراکنش، تنگل، مقیاس پذیرتر خواهد شد.

3- رادیکس (Radix)

به کمک رادیکس و بدون نیاز به بلاک چین، می توانید دفتر کل توزیع شده Tempo را به صورت عمومی و یا خصوصی ایجاد نمایید. توجه داشته باشید که رادیکس بسیار سبک است و برای استخراج به سخت افزار خاصی نیاز ندارد.

4- هش گراف (Hash graph)

هش گراف با تکیه بر ویژگی هایی مثل برخورداری از امنیت بیش تر، معادلات ریاضی معقول تر و مقیاس پذیری بیش تر در هر ثانیه، مدعی پیشی گرفتن از فناوری بلاک چین است.

5- هولوچین (Holochain)

هولوچین با هدف ایجاد روش جدید برای ساخت برنامه های غیرمتمرکز، تولید شده است. در واقع، در هولوچین، هیچ گونه محدودیتی در مقیاس پذیری وجود ندارد و به این ترتیب، برنامه های غیرمتمرکز که بر بستر هولوچین هستند، می توانند با کار کم تر به بازدهی بیش تری دست یابند.

6- گراف مدور جهت دار (DAG)

گراف مدور جهت دار، با تکیه بر این نکته که مقیاس پذیری همراه با رشد شبکه بهبود می یابد، امکان ارایه نانو تراکنش های بدون کارمزد را فراهم می کند.

اما گراف مدور جهت دار چگونه این کار را انجام می دهد؟

DAG با ذخیره کردن پردازش تراکنش ها در نودها، از یک مکانیزم اجماع متفاوت فعالیت می کند. به این ترتیب که هر نود، توانایی شروع تراکنش را دارد اما نیازمند تأیید نیز است که برای این تأیید باید، حداقل 2 تراکنش قبلی مورد تأیید واقع شود.

به این نکته توجه کنید که در بلاک چین ، هش گراف و … که از انواع دفتر کل توزیع شده هستند، داده ها رمزنگاری می شوند و در بلوک های به هم پیوسته قرار داده خواهند شد.

مزایای دفتر کل توزیع شده

از جمله مزیت هایی که دفتر کل توزیع شده نسبت به دفتر کل در اختیار ما قرار می دهند، عبارتند از:

  1. سرعت
  2. امنیت
  3. شفافیت
  4. صرفه جویی در هزینه

1- سرعت

با بهره گیری از تکنولوژی که در دفتر کل توزیع شده به کار گرفته شده است، اعضا به صورت همتا به همتا به یکدیگر متصل هستند و به این ترتیب نقش واسطه گر در معاملات از بین رفته است و بالطبع سرعت در معاملات افزایش خواهد یافت.

2- امنیت

با توجه به این نکته که داده ها و اطلاعات در بین اعضا توزیع می شود و اگر فردی قصد هک کردن داشته باشد باید داده های موجود در سیستم تمام اعضا را تغییر دهد، بنابراین می توان بیان کرد که امنیت دفتر کل توزیع شده بسیار بالاست و امکان هک اطلاعات وجود ندارد.

3- شفافیت

استفاده از تکنولوژی دفتر کل توزیع شده این امکان را می دهد که تمامی تغییرات به طور کامل توسط اعضا مورد بررسی قرار بگیرد. بنابراین امکان تغییر اطلاعات به خواست گروه و یا سازمانی وجود ندارد.

4- صرفه جویی در هزینه

با توجه به این نکته که نقش واسطه گر مالی در این تراکنش ها به طور کامل حذف می شود، بنابراین نیازی به پرداخت کارمزد نیست و به این ترتیب، در هزینه های شما صرفه جویی می شود.

با توجه به مزایایی که برشمردیم، حتمأ برایتان جذاب خواهد بود که بدانید DLT در چه صنایع و یا خدماتی مورد استفاده قرار می گیرد، با ما همراه باشید:

آیا با کاربردهای دفتر کل توزیع شده آشنا هستید؟

به طور کلی می توان بیان کرد که هر فعالیت خدماتی و یا صنعتی که با داده سروکار دارد و نیازمند ذخیره سازی این داده ها هستند،  از انواع DLT استفاده می کنند.

از جمله این موارد می توانیم به خدمات بهداشتی-درمانی، آموزش، گردشگری، دامپروری، کشاورزی و … اشاره کنیم.

ادامه مطلب
استانداردهای مختلف انتقال ارزهای دیجیتال
معرفی انواع استانداردهای انتقال ارزهای دیجیتال

در چند سال اخیر با توجه به نوسانات نسبتا شدید در بازار ارزهای دیجیتال، افراد زیادی به سمت این بازار جذب شده اند. با توجه به جدید بودن فناوری های به کار رفته در سیستم این بازار معامله گران و سرمایه گذاران ناگذیر هستند برای در امان ماندن دارایی خود به اطلاعات و آموزش های خوبی دسترسی داشته باشند. در این مطلب ما قرار است به مبحث توکن استاندارد (Token Standard) یا استانداردهای انتقال ارزهای دیجیتال بپردازیم، مفهومی که ندانستن آن می تواند منجر به از دست رفتن دارایی شما شود.

تا حالا برای شما پیش آمده است که در حین ارسال رمزارز به یک آدرس، دارایی خود را از دست بدهید؟ اگر چنین تجربه تلخی را داشته اید این ضرر هزینه آموزشی بود که پیش از شروع فعالیت در بازار باید به آن می پرداختید به هر حال هیچ وقت برای آموزش دیر نیست، شما می توانید با شرکت در کلاس آموزش ارز دیجیتال از ضررهای بعدی خود جلوگیری کنید و حتی به سودهای خوبی نیز برسید.

اما اگر آنقدر خوش شانس بودید که علی رغم بی اطلاع از آن متضرر نشدید به شما تبریک می گویم، ولی به هر حال شانس همیشه با ما همراه نیست پس به دقت این مطلب را مطالعه کنید تا با استانداردهای انتقال ارزهای دیجیتال آشنا شوید.

آیا همه ارزهای دیجیتال بلاک چین خاص خود را دارند؟

در حالت کلی ارزهای دیجیتال به دو دسته تقسیم می شوند:

  • کوین

ارزهای دیجیتالی که دارای بلاک چین اختصاصی هستند که به عنوان کوین شناخته می شوند.

  • توکن

ارزهای دیجیتالی که از بلاک چین های دیگر برای اجرا و انتقال استفاده می کنند و به عنوان توکن شناخته می شوند.

پیش از هر چیز اجازه دهید به توضیح این موضوع بپردازیم که قرار نیست که خالقان ارزهای دیجیتال برای به وجود آوردن هر ارز دیجیتال یک بلاک چین خاص آن رمزارز را تولید کنند.

بیش از 9000 ارز دیجیتال در بازار کریپتوکارنسی وجود دارد که بیش از 3000 عدد از این رمزارزها را توکن هایی که بلاک چین مستقل ندارند تشکیل داده اند.

درواقع اکثر رمزارزهای موجود در بازار ارزهای دیجیتال، بلاک چین خاص خود را ندارند و از بلاک چین هایی که پیش از این ساخته شده اند استفاده می کنند.

به عنوان مثال ارز دیجیتال امپ و تل کوین از بلاک چین اتریوم برای اجرا و انتقال دارایی استفاده می کنند. در چنین حالاتی می گوییم که این ارزهای دیجیتال توکن هستند، زیرا خودشان بلاک چین مخصوص خود را ندارند.

از طرف دیگر ارزهای دیجیتال مختلفی هم هستند که بلاک چین مخصوص خود را دارند، به عنوان مثال بیت کوین، اتریوم، ریپل، لایت کوین و ….

قوانین بلاک چین رای توکن ها

یک سری قانون در هر بلاک چین وجود دارد که توکن هایی که از بلاک چین مورد نظر برای پیاده سازی طرح خود استفاده می کنند باید از قوانین موجود بر روی شبکه بلاک چین پیروی کنند.

در هنگام خرید و انتقال ارز دیجیتال به یک آدرس باید حتما آدرسی که قصد ارسال ارز دیجیتال به آن را داریم بررسی کنیم و مطمئن شویم که این ارز دیجیتال به این شبکه اختصاص دارد.

همچنین باید بررسی کنیم که کیف پولی که قرار است رمزارز را به آن ارسال کنیم دریافت کننده همچین ارزی هست یا نه.

به عنوان مثال برای ارسال از صرافی بایننس و یا آبان تتر که یک صرافی داخلی هست، در زمانی که شما قصد ارسال یک ارز دیجیتال به یک آدرس را داشته باشید از شما می خواهند که شبکه انتقال خود را نیز انتخاب کنید. در این حالت شما باید به دقت شبکه مناسب را برای انتقال دارایی خود انتخاب کنید.

چطور با یک نگاه نوع شبکه کیف پول را تشخیص دهیم؟استانداردهای مختلف انتقال ارزهای دیجیتال

در هنگام ارسال یک ارز دیجیتال باید به آدرس مبدا و مقصد توجه کنید که ارز دیجیتالی که می خواهید ارسال کنید بر روی چه شبکه ای است و آگاهانه در زمان ارسال از آن شبکه برای ارسال رمزارز خود استفاده کنید.

شاید اگر بخواهیم مقایسه ای انجام دهیم بتوانیم شبکه ارسال را با انتخاب درگاه پرداختی که در زمان خرید اینترنتی انتخاب می کنیم برابر بدانیم. البته در سیستم بانکی انتخاب هر کدام از درگاه های پرداخت مجاز است و تفاوت خاصی بین درگاه های متفاوت وجود ندارد، تنها راه انتقال است که فرق می کند.

اما در سیستم انتقال دارایی در بازار ارزهای دیجیتال باید حتما شبکه مخصوص ارز دیجیتالی که قصد ارسال آن را دارید انتخاب کرده باشید در غیر این صورت دارایی دیجیتال شما از بین می رود پس حتما در زمان ارسال دارایی خود به شبکه ای که ارز دیجیتال ارسالی شما بر روی آن پیاده شده است دقت کنید و در هنگام ارسال مطمئن شوید که همان شبکه را انتخاب می کنید.

برای انتقال یا ارسال توکن به نکات زیر توجه کنید:

  • هنگامی که قصد ارسال یک توکن مبتنی بر استاندارد انتقال امنی (شبکه بلاک چین بیت کوین) را داشته باشید سه حالت ممکن است پیش بیاید، آدرس می تواند با عدد “1” ، عدد “3” و یا عبارت “bc1” آغاز شود.
  • زمان ارسال توکن مبتنی بر بلاک چین اتریوم (ERC-20) آدرس باید با عبارت “0x” آغاز شود.
  • هنگامی که توکنی استاندارد TRC-20 شبکه بلاک چین ترون را داشته باشد آدرس کیف پول با “T” و یا “TR” آغاز می شود.
  • در زمان هایی که قصد ارسال توکن مبتنی بر استاندارد BEP-2 که یکی از استانداردهای انتقال ارزهای دیجیتال در شبکه بلاک چین بایننس است، آدرس کیف پول با عبارت “bnb” شروع می شود.
  • و اما زمانی که باز هم یکی دیگر از استانداردهای شبکه بلاک چین بایننس یعنی BEP-20 را انتخاب کنید آدرس کیف پول با “ox” شروع می شود، بله اشتباه نکردید آدرس کیف پول با انتخاب استاندارد انتقال BEP-20 و استاندارد انتقال ERC-20 هر دو با 0x آغاز می شوند.

معروف ترین استانداردهای انتقال ارزهای دیجیتالاستانداردهای مختلف انتقال ارزهای دیجیتال

  • استاندارد انتقال امنی (OMNI)

امنی یک استاندارد انتقال بر مبنای شبکه بلاک چین بیت کوین است. توکن هایی که بر روی بلاک چین بیت کوین ارئه شده اند می توانند از استاندارد امنی (Omni Laye) برای انتقال توکن های خود استفاده کنند.

با کمک استاندارد امنی کاربران می توانند ارزهای دیجیتال خود را ارسال کنند، دریافت کنند و به مبادله بپردازند.

استیبل کوین تتر یکی از ارزهای دیجیتالی است که از این شبکه انتقال، بهره می برد، ناگفته نماند که استیبل کوین تتر تنها بر روی شبکه بلاک چین بین کوین وجود ندارد و به علت کاربرد زیادی که دارد بر روی چند بلاک چین مختلف دیگر نیز پیاده سازی شده است.

آدرس کیف پول های مبتنی بر استاندارد امنی همانند آدرس بیت کوین هستند به زبان ساده می توان گفت آدرس ها به سه صورت ممکن است مشاهده شوند:

1. فرمت P2PKH

در این حالت آدرس ها با عدد یک آغاز می شوند.

1Cvfhs3GH4n8KtfTeJugDbgtjfsDRfgTGty5

2. فرمت P2SH

در این حالت آدرس ها با عدد سه آغاز می شوند.

3GThyFyhfEaSsfFDwwvHyUjmMHAdsaR4

3. فرمت Beach32

در این حالت آدرس ها با bc1 آغاز می شوند.

bc1UKdfgeg4THCGNDH7zgstezw6HAFsGSH4

  • ERC20

ERC-20 یک استاندارد ساخت توکن بر روی شبکه بلاک چین اتریوم است، البته ERC-20 تنها استاندارد ساخت توکن و انتقال بر روی این شبکه نیست و استانداردهای دیگری نیز در این شبکه وجود دارند اما در میان سایر استانداردهای موجود بر روی شبکه بلاک چین اتریوم ERC-20 شناخته شده ترین است.

آدرس کیف پول هایی که توکن های مبتنی بر ERC-20 پشتیبانی می کنند با 0x آغاز می شوند. از آنجایی که توکن های مبتنی بر روی ERC-20، انتقال توکن به قرارداد هوشمند را توسط دو مرحله تراکنش انجام می دهند در نتیجه هم، زمان مورد نیاز برای انجام تراکنش افزایش می یابد و هم هزینه تراکنش، چراکه عملیات بیشتری نسبت به ارسال تنها یک تراکنش مورد نیاز است.

با همه اینها استفاده از استاندارد انتقال ERC-20 نسبت به استاندارد انتقال امنی مربوط به شبکه بلاک چین بیت کوین هم در زمان سریع تر انجام می شود و هم کم هزینه تر است.

  • TRC20

استانداردهای مختلف انتقال ارزهای دیجیتال

TRC-20 نیز یک استاندارد ساخت توکن بر روی شبکه بلاک چین ترون است، توکن های ساخته شده بر روی شبکه بلاک چین ترون برای انتقال توکن به قرارداد هوشمند این کار را تنها با یک تراکنش انجام می دهند. در نتیجه انتقال دارایی در شبکه بلاک چین ترون با استاندارد TRC-20 در مدت زمان کمتر و با هزینه بسیار پایین و یا حتی بدون هزینه انجام می شود. در شبکه بلاک چین ترون استاندارد دیگری به نام TRC-10 نیز وجود دارد که به اندازه TRC-20 مورد استقبال توسعه دهندگان ارزهای دیجیتال قرار نگرفته است.

آدرس کیف پول هایی که توکن های مبتنی بر استاندارد TRC-20 را پشتیبانی می کنند با حرف انگلیسی T آغاز می شوند.

  • BEP2

استانداردهای مختلف انتقال ارزهای دیجیتال

BEP2 که به شبکه انتقال زنجیره بایننس (Binance Chain (BNB)) اشاره می کند، متشکل از یک سری دستور و قوانین است که برای سازگاری و هماهنگی توکن در شبکه الزامی هستند.

صرافی بلاک چین در سال 2019 بلاک چین اختصاصی خود را راه اندازی کرد و BEP-2 یکی استانداردهایی بود در بر روی بلاک چین بایننس به وجود آمد. آدرس های مبتنی بر روی این استاندارد با bnb آغاز می شوند.

توکن های مبتنی بر BEP-2 آدرس کیف پول هایی مشابه با آدرس کیف پول های شبکه اصلی بلاک چین بایننس کوین یعنی BNB دارند.

در هنگام ارسال ارز دیجیتال به یک کیف پول باید حتما استاندارد انتقال را به درستی انتخاب کنید، در غیر این صورت امکان از بین رفتن دارایی شما وجود دارد.

اگر قصد واریز و یا برداشت دارایی در شبکه بایننس را داشته باشید باید از استاندارد انتقال BEP-2 در هنگام عملیات مورد نظر خود انتخاب کنید.

استانداردهای انتقال دیگری همچون BEP-20 و BEP-8 نیز در شبکه بلاک چین بایننس وجود دارد.

شبکه بلاک چین بایننس امکان انتقال ارزهای دیجیتالی که بلاک چین مختص خود را دارند نیز برای کاربران فراهم کرده است، در نتیجه کاربران قادر به انتقال رمزارزهایی همچون بیت کوین، اتریوم و دیگر رمزارزهای دارای بلاک چین اختصاصی بر روی بلاک چین بایننس شدند.

آدرس کیف پول در چنین حالتی فارغ از نوع ارز دیجیتال (بیت کوین باشد یا اتریوم و یا دیگر ارزهای دیجیتال) با bnb آغاز می شود.

اما آیا انتقال بیت کوین با استفاده از استاندارد انتقال مربوط به شبکه بیت کوین و شبکه بلاک چین بایننس مشابه هستند؟

خیر، باید به این نکته توجه کنید که علی رغم برابری قیمت بیت کوین در هر دو شبکه، استفاده از استاندارد انتقال BEP-2 برای انتقال بیت کوین با کارمزد پایین تری صورت می گیرد.

پس در صورتی که حق انتخاب داشته باشید استفاده از استاندارد انتقال بایننس (BEP-2) منطقی تر است.

  • BEP20 (BSC)

یکی دیگر از استانداردهای ساخت توکن بر روی شبکه هوشمند بایننس BEP-20 است که در زمان انتقال دارایی دیجیتال با انتخاب این استاندارد، آدرس کیف پول با 0x شروع می شود.

صرافی بایننس دو شبکه بلاک چین مجزا دارد، شبکه بلاک چین بایننس و شبکه بلاک چین هوشمند بایننس. در این میان شبکه هوشمند بایننس شباهت بسیار زیادی به شبکه بلاک چین اتریوم دارد.

برخی خصوصیات شبکه بلاک چین هوشمند بایننس عبارتند از:

زمان مورد نیاز برای ساخت بلاک تنها 3 ثانیه است.

کارمزد تراکنش در این شبکه 0.05 از ارزش تراکنش است.

امکان ایجاد توکن های دیگر بلاک چین ها.

کاربران می توانند از توکن های سازگار با دیگر بلاک چین ها در این شبکه نیز استفاده کنند.

دیگر استانداردهای انتقال ارزهای دیجیتال

استانداردهای مختلف انتقال ارزهای دیجیتال

  • شبکه Algorand

شبکه بلاک چین الگورند در سال 2019 و با ادعای دارا بودن سه ویژگی امنیت، مقیاس پذیری و تمرکززدایی ارائه شد. در این بلاک چین از روش اجماع Pure Proof of Stake برای تایید بلاک در شبکه استفاده می شود.

انتقال دارایی در لایه یک الگورند انجام می شود به همین دلیل این انتقالات با کارمزد پایین و امنیت بالا صورت می گیرند.

  • شبکه EOS

توسعه دهنگانی که قصد استفاده از شبکه EOS را داشته باشند، نیاز به کوین های EOS دارند تا بتوانند از خدماتی که شبکه فراهم کرده است در ساخت و همچنین اجرای dApps استفاده کنند.

شبکه EOS با هدف رفع مشاکل مربوط به انعطاف پذیری، سرعت و مقیاس پذیری ساخته و ارائه شد.

  • شبکه Zcash

Zcash یکی از فورک های بیت کوین است و تراکنش ها در این شبکه همانند شبکه بیت کوین با شفافیت انجام خواهند شد.

این شبکه به کاربران خود اجازه می دهد که تراکنش هایی با حفظ حریم خصوصی داشته باشند.

  • شبکه BCH

شبکه بیت کوین کش، در زبان انگلیسی کش (Cash) به معنای پول نقد است، در زمان ارائه بیت کوین کش نیز این رمزارز با عنوان یک پول نقد دیجیتالی نظیر به نظیر معرفی شد.

در شبکه بیت کوین کش هدف این است که با تسریع عملیات، بتوان تراکنش ها را در مدت زمان کمتری انجام داد تا به این ترتیب توانایی رقابت با Pay Pal و دیگر پلتفرم های پرداختی را داشته باشد.

  • شبکه Band

پروتکل باند (Band) را به عنوان واسطه ای در میان اینترنت معمولی و بلاک چین معرفی کرده اند تا به این ترتیب با استفاده از قراردادهای هوشمند از بلاک چین در موقعیت های مختلف و کاربردهای گوناگون استفاده شود.

  • شبکه IRIS

شبکه انتقال IRIS یکی دیگر از استانداردهای انتقال ارزهای دیجیتال است، این شبکه به انتقال ارزهای دیجیتال از طریق شبکه های بلاک چین مختلف کمک می کند. روش اجماع در این شبکه بلاک چین BPoS (Bonded Proof of Stake) است، بر اساس این روش اجماع به سهامداران با دارایی بیشتر، پاداش بیشتری تعلق می گیرد.

 سخن آخر

امکان ارسال رمزارزها از طریق استانداردهای انتقال ارزهای دیجیتال برای فعالان بازار ارزهای دیجیتال فراهم شده است. انتخاب شبکه انتقال نادرست در بسیاری از موارد می تواند منجر به از دست رفتن دارایی دیجیتال شما شود.

قصد ما بر این بود تا در این مطلب ابتدا با ارائه شناخته شده ترین استانداردهای انتقال ارزهای دیجیتال و سپس معرفی دیگر شبکه هایی که چندان شناخته شده نیستند بپردازیم. اما فراموش نکنید که استانداردهای انتقال ارزهای دیجیتال به موارد ذکر شده در این مطلب خلاصه نمی شوند.

ادامه مطلب
فناوری رادیکس (Radix) چیست؟
فناوری رادیکس (Radix) چیست؟ بررسی نقاط...

فعالان حوزه ارز دیجیتال، غالباً با فناوری بلاک چین آشنا هستند و تلاش کرده اند دانش خود را در این حوزه افزایش دهند. اما با پیشرفت روز افزون فناوری اطلاعات، رقبایی برای بلاک چین پدید آمده اند که بد نیست با آن ها آشنا شویم. در این مقاله قصد داریم راجع به فناوری رادیکس صحبت کنیم. هدف این تکنولوژی کنار زدن بلاک چین است.

رادیکس را می توان این گونه تعریف کرد؛ یک دفتر کل توزیع و غیر متمرکز. اما این دفتر کل توزیع چه فرقی با بلاک چین دارد؟

معرفی فناوری رادیکس

فناوری جدید رادیکس وابسته به بلاک چین نبوده و کاملا مستقل و جدید است. این شبکه از قراردادهای هوشمند پیروی می کند. می توان این فناوری را به عنوان یک بنیان جدیدی در ارزهای دیجیتال برشمرد.

قبل از  پیدایش رادیکس  تنها راهی که بتوانیم یک شبکه متمرکز توزیع داشته باشیم، شبکه بلاک چین بود. بلاک چین می توانست تعداد زیادی از رایانه ها را به یک سیستم مرکزی متصل کند.

محبوبیت این شبکه سال ها ادامه داشت و موفقیت هایی بسیاری کسب کرد. اما مانند هر فناوری دیگر بدون ایراد نبود و همواره با پیشرفت علم و تکنولوژی مسیرهای جدیدی نمایان می شود.

تحقیقات نشان داده که بیشتر پروژه های موجود در بلاک چین در مراحل نخستین باقی مانده اند وپیشروی نکردند. این موضوع باعث شد عده ای از شبکه بلاک چین فاصله گرفته و در جستجوی فناوری کامل تر باشند.

به عبارت بهتر، بلاک چین شروع کننده خوبی در مسیر اتصال رایانه ها به یکدیگر بود ولی در آینده این فناوری پاسخگو نخواهند بود. نمی توان انتظار داشت که این سیستم تنها سیستم غیر متمرکز در آینده باشد.

رادیکس به عنوان یک رقیب قدر پا در میدان نهاد و اگر به درستی عمل کند، می تواند تحول شگرفی در دنیای ارزهای دیجیتال ایجاد کند.

فناوری رادیکس (Radix) چیست؟

مهم ترین مشکلات بلاک چین

مشکلات بلاک چین زمینه ساز پیدایش فناوری دیگر به نام رادیکس شد. در واقع موانع و محدودیت ها می تواند راه های جدید را برای ما نمایان سازد. اگر این مشکلات نبود شاید همچنان بلاک چین به عنوان فناوری جذاب و بی بدیل شناخته می شد. در ادامه به برخی از این مشکلات اشاره می کنیم:

1. مقیاس پذیری

مقیاس پذیری از موانع پیش رو فناوری بلاک چین است. در ابتدا این موضوع مزیت محسوب می شد، اما کم کم به معضلی بزرگ تبدیل شد.

مقیاس پذیری توان رشد شبکه را فراهم می کرد و یک سیستم واحد برای هک وجود نداشت. این موضوع امنیت بیت کوین را افزایش داده بود. در نقطه مقابل با افزایش تعداد کاربران، سیستم کندتر عمل می کرد.

به عبارت بهتر، گرچه با گسترش سیستم امنیت افزایش می یافت ولی پردازش سفارش ها طولانی تر می شد. برای مثال در اتریوم، ورود هم زمان کاربران در یک بازی باعث کند شدن عملکرد آن و از کار افتادن می شد. بنابراین افراد به دنبال راه حلی برای این موضوع بودند.

2. ریسک ناشی از متمرکز شدن

گرچه بلاک چین را به عنوان اولین سیستم غیر متمرکز در سطح جهان می شناسیم، اما باید بدانیم این مطلب چندان هم حقیقت ندارد. غالب الگوریتم هایی که پیرامون این ویژگی عمل می کنند، کارآمد نیستند. مثلا الگوریتم اثبات کار یا pow تنهایی زمانی به خوبی عمل می کند که 50 درصد توان رانشی سیستم را  بکار گیرد. یعنی اگر  بیش از نیمی از سیستم یک داده نادرست را تأیید کند، این داده به عنوان یک داده صحیح در کل شبکه درج می شود.

عبور از 50 درصد توان شبکه صرفا برای شبکه های خصوصی ممکن است و برای شبکه های بزرگی مانند بلاک چین غیر ممکن است. همچنین کاری پر هزینه و انرژی بر است. پس می توان نتیجه گرفت بلاک چین کاملاً غیر متمرکز نیست.

الگوریتم اثبات سهم و اثبات سهم محول شده از جمله  راه حل های رفع این مشکل بودند. ولی در نهایت موفقیت چندانی به همراه نداشته و منجر به متمرکز شدن کلی سیستم شدند.

تأکید برا غیر متمرکز بودن سیستم از آن حیث حائز اهمیت است که این سیستم کمک می کند تا سیستم نظارتی از بین رفته و هر عضو از شبکه مسئولیت کنترل یک بخش را بر عهده بگیرد. یک سیستم زمانی واقعاً غیر متمرکز است که بتواند نیازهای کاربران را در این زمینه پاسخ دهد. با این تفاسیر فناوری رادیکس مطرح شد تا بتواند قدری از مشکلات بکاهد.

مزیت های رادیکس

این سیستم سعی کرده تا مشکلات مربوط به مقیاس پذیری و ریسک متمرکز شدن را مرتفع کرده و راهکاری منطقی پیدا کند.

سیستم متفاوت رادیکس توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. در رادیکس به جای بلاک از واحدهایی به نام تمپو استفاده شده است. اجتماع تمپوها باعث می شود شبکه ای ایمن با قابلیت مقایسه پذیری بالا ایجاد شده و داده ها به سرعت به اشتراک گذاشته شوند.

گرچه طراحان اولیه رادیکس به دنبال تغییر در بلاک چین و حل مشکلات آن بودند، ولی در نهایت دریافتند که مشکلات مطرح شده ریشه در ماهیت بلاک چین دارد و باید سیستمی جدید معرفی شود تا موانع موجود را نداشته باشد.

عملکرد رادیکس توانست رقابت بین آن و بلاک چین را قوی تر کند و روز به روز به محبوبیت آن بیافزاید.

1. غیرمتمرکز بودن به معنای واقعی کلمه

تمامی سیستم ها در تلاش هستند روی این ویژگی مانور دهند و با راهی منطقی به آن دست یابند. این موضوعی بوده که طراح اصلی رادیکس تا حد بسیار زیادی آن را بر طرف ساخته است.

راه حل این موضوع طراحی سیستمی جدید  به نام “گذرگاه زمان منطقی” بوده که  سیستم ویژه ای است که خالق رادیکس برای غیر متمرکز بودن آن خلق نمود.  این سیستم به ساعت های منطقی متکی است و کارآمدی آن را بهبود بخشیده است.

گذرگاه زمان منطقی همانند یک شمارنده است. در رادیکس هر گره یا NODE یک ساعت منطقی خاص خود را دارد و از آن پیروی می کند. قوانین این شمارنده عبارت است از :

نخست آنکه جهت شمارنده باید به سمت جلو باشد. ثانیاً هر گاه یک رویداد توسط نود مشاهده شد باید یک واحد به شمارنده اضافه کند یا یک واحد به جلو حرکت کند.

شمارنده در هر نود زمانی فعال می شود که رویداد معتبر جدیدی مشاهده کند. در واقع رویدادی را ببیند که قبلا در شبکه ندیده است. پس از مشاهده ساعت منطقی فعال شده و یک واحد اضافه می شود و با ID اختصاصی به شبکه ارسال می شود. در مقایسه با بلاک چین این فناوری سرعت بالاتری دارند؛ زیرا در آن رویدادها به منظور سنجش باید تعهد ارائه دهند و زمانی صرف این موضوع شده و سرعت کاسته می شود.

این سیستم بسیار مقرون به صرفه بوده و عملکرد مطلوبی ارائه می دهد و توانسته آن را در این زمینه محبوب کند.فناوری رادیکس (Radix) چیست؟

2. مقیاس پذیری به شیوه خطی

یکی از معضلات شبکه بیت کوین عدم مقیاس پذیری مناسب بود که این موضوع در رادیکس حل شده است.

رفع این مشکل از شیوه ای تحت عنوان مقیاس پذیری خطی حل شد تا کمک کند این سیستم متناسب با اعضای آن توسعه یابد. به عبارت بهتر، هرچه تعداد اعضا افزایش یابد، سرعت و کارآمدی سیستم هم افزایش می یابد. این ایده توسط شخصی به نام دن هیوز مطرح شد.

موضوعی که طراحان رادیکس به آن واقف بودند، این بود که حذف کردن داده ها نمی تواند به افزایش مقیاس پذیری کمک کند. آن ها تلاش کردند شاخص گذاری داده ها جزء به جزء انجام شود و تقاضای موجود در سیستم را پاسخ دهند. با این روش، افراد جدید به سادگی می توانند به بخش های مورد نظر داده خود دسترسی پیدا کنند. برای انجام این روش نیازی به شاخص گذاری مجدد بخش های مختلف نبود.

تیم رادیکس سعی کردند تا ساختار داده ای سیستم خود را به ۱۸.۴ کوینتیلیون تقسیم کرده و سپس به وسیله کلیدهای مختلف ارجاعی نظیر کلید عمومی به یکدیگر مرتبط کنند.

پیش بینی شده که با پیشرفت این فناوری در رادیکس، مقیاس پذیری و سرعت آن از سیستم ویزا که سریع ترین سیستم مالی دنیا می باشد پیشی بگیرد.

3. رضایت کاربران

رادیکس از ابتدا برای توسعه دامنه فعالیت خود، تلاش خود را بکار گرفت تا طیف وسیعی از کاربران را راضی کند. در حال حاضر بهترین ابزارها را برای ساختن برنامه های غیر متمرکز در اختیار کاربران قرار داده و محبوبیت بسیاری پیدا کرده است.

نتیجه گیری

گرچه بلاک چین مسیری طولانی در غیر متمرکز شدن و ایجاد سیستم جهانی پیمود ولی پس از مدت مشکلات آن، مانع از رشد بیشتر آن شد.

عدم وجود مقیاس پذیری بالا نتوانست نیازهای رو به رشد کاربران را پاسخ دهد. این سیستم در واقع مقیاس پذیری بالایی نداشت و نمی توانست به تقاضای رو به رشد کاربران پاسخ دهد. همچنین ریسک ناشی از متمرکز نبودن، اهمیت ایجاد فناوری جدید به نام رادیکس را مطرح کرد.

رادیکس راه حلی بود که برای تحقق این اهداف بوجود امد و هیچ یک از مشکلات بلاک چین را هم در خود نداشت. این سیستم روز به روز در حال توسعه و رفع موانع است تا به سرعت و سهولت عملکرد خود اضافه کند. بدیهی است هر فناوری با پیشرفت علم به حاشیه رانده شده و مسیرهای جدیدی به روی علاقه مندان این حوزه گشوده خواهد شد.

ادامه مطلب
تفاوت ERC20 و TRC20 چیست؟
استاندارهای ERC20 و TRC20 چیست؟ و...

در هنگام شروع فعالیت در بازار ارزهای دیجیتال با دنیایی از اصطلاحات روبه رو می شوید که در صورتی که به درستی مفاهیم آنها را درک نکرده باشید با ضررهای سنگینی مواجه می شوید، TRC20، ERC-20، تفاوت ERC20 و TRC20 تنها چند عبارت آن هم در مبحث استانداردهای شبکه بلاک چین ارزهای دیجیتال هستند.

اصلا نگران نباشید چون با مطالعه و آموزش درست متوجه می شوید که همه چیز قابل فهم است و بر اساس حساب و کتاب انجام می شود.

فراموش نکنید بهترین کار این است که پیش از شروع فعالیت در بازار ارزهای دیجیتال حتما یک دوره آموزش ارزهای دیجیتال را بگذرانید و با چم و خم کار آشنا شوید تا ضمن آموزش انواع تحلیل، اصطلاحات، فرصت ها و تهدیدها بتوانید در وحله اول از ضرر خود جلوگیری کنید و در قدم بعدی به سود برسید.

حتی اگر کمی با بازار ارزهای دیجیتال آشنا هم باشید شاید عبارات ERC-20، TRC-20 و دیگر کلمات در این حوزه برای شما جدید باشند. اما اصلا نگران نباشید در این مطلب قرار است به تمام جزئیات مربوط به دو عبارت ERC-20 و TRC-20 پی ببرید و تفاوت ERC20 و TRC20 را متوجه شوید.

ERC20 چیست؟

شبکه بلاک چین اتریوم دومین شبکه بلاک چین محبوب در میان شبکه های موجود است که یکی از امکاناتی که دارد این است که امکان ساخت توکن بر روی شبکه بلاک چین آن وجود دارد.

توسعه دهندگان می توانند از استانداردهای موجود در شبکه بلاک چین اتریوم استفاده کنند، این استانداردها که با ERC آغاز می شوند حاوی مجموعه ای از دستورالعمل ها و قوانینی هستند که سازندگان توکن بر روی شبکه بلاک چین اتریوم باید به آنها توجه کنند.

( ERC مخفف عبارت “Etherum Request fot Comments” است)

ERC-20 درواقع یک استاندارد در بلاک چین اتریوم است، افرادی که می‎ خواهند بدون ایجاد بلاک چین یک ارز دیجیتال ایجاد کنند و قصد به کار گرفتن بلاک چین اتریوم را داشته باشند می توانند از این استاندارد برای ایجاد توکن استفاده کنند.

طرح پیشنهادیERC-20  در سال 2015 ارائه شد و در سال 2017 این استاندارد در شبکه بلاک چین اتریوم تایید شد.

پرطرفدارترین استاندارد برای ساخت توکن بر بلاک چین اتریوم

با وجود نقایصی که در همان ابتدای عرضه توجه برخی را به خود جلب کرد، همچنان استاندارد ERC-20 به عنوان پرطرفدارترین استاندارد برای ساخت توکن بر روی شبکه بلاک چین اتریوم معرفی می شود.

توجه داشته باشید اتریوم استانداردهای دیگری همچون ERC-223 و دیگر استانداردها را نیز دارد اما استاندارد انتقال ERC-20 شناخته شده ترین استاندارد در شبکه بلاک چین اتریوم به شمار می آید.

کارمزد انجام تراکنش و انتقال با استفاده از این استاندارد نسبتا بالا است برای همین شاید همیشه معقول نباشد که از این استاندارد انتقال استفاده شود.

زمان انجام انتقال نیز با استفاده از این استاندارد انتقال، نسبتا زیاد است، باز هم دلیل دیگری که شاید همیشه انتخاب ERC-20 انتخاب درستی نباشد.

اما بگذارید ببینیم این کندی و هزینه بالا چه دلیلی دارد؟

در استاندارد انتقال ERC – 20 انجام تراکنش به تایید 12 گره احتیاج دارد، این موضوع هم زمان و هم هزینه بیشتری را برای انجام تراکنش از کاربر می طلبد.

اما از آنجایی که تایید تراکنش باید توسط 12 گره تایید شود، امنیت تراکنش ها افزایش می یابد.

توابع حاکم بر استاندارد ERC-20تفاوت ERC20 و TRC20 چیست؟

هر استاندارد حاوی یک سری دستورات است که در زمان استفاده از آن استاندارد انتقال فراخوانی می شوند، استاندارد انتقال ERC-20 حاوری 6 تابع است که در ادامه مطلب به بررسی آنها می پردازیم.

  • تابع (Allowance)

تابع اجازه، در زمانی که کاربر قصد ارسال ارز دیجیتال را داشته باشد به بررسی دارایی های کاربر می پردازد و در صورت داشتن دارایی به میزان لازم، به کاربر اجازه انتقال دارایی و یا ارسال را می دهد.

  • تابع (َApprove)

تابع تایید با بررسی و مقایسه توکن های موجود در تراکنش و تعداد کل توکن های موجود سعی می کند از فساد و جعل توکن در شبکه بلاک چین جلوگیری کند.

  • تابع (Balance Of)

تابع موجودی حساب، میزان دارایی کاربر را مشخص می کند.

  • تابع (Total Supply)

تابع موجودی کل تنها یک بار و آن هم در ابتدای ساخت توکن ساخته شده بر بستر بلاک چین اتریوم مبنی بر استاندارد ERC-20 فراخوانی می شود و تعداد کل توکن ها را مشخص می کند، این تعداد تغییر نمی کند برای همین فقط یک بار فراخوانی و اجرا می شود.

  • تابع (Transfer)

در هنگام ارائه عرضه اولیه یک توکن با فراخوانی تابع انتقال آدرس کاربر (آدرس کیف پول گیرنده) و تعداد توکن هایی که به هر فرد تعلق می گیرد مشخص می شود.

  • تابع (Transfer From)

تابع “انتقال از” بسیار به تابع انتقال شباهت دارد، اما تابع انتقال در زمان عرضه اولیه توکن فراخوانی می شود، در حالی که تابع “انتقال از” در انتقال های عادی بعد از عرضه اولیه که کاربران برای همدیگر ارسال می کنند و یا زمانی که کاربر واریز و برداشت انجام می دهد فراخوانی می شود.

نقص استاندارد ERC-20تفاوت ERC20 و TRC20 چیست؟

برای ارسال دارایی به آدرس یک کیف پول از دو راه می توان این کار را در بلاک چین مبتنی بر استاندارد ERC-20 انجام داد.

  • حالت اول

فراخوانی تابع Transfer، که در این حالت با ارسال توکن به قرارداد هوشمند، از دارایی شما کاسته می شود اما در طرف گیرنده شناسایی و دریافت تراکنش های ورودی برای هیچ قراردادی وجود ندارد.

  • حالت دوم

با فراخوانی توابع  Transfer From و  Approve، همان طور که گفته شد در صورتی که تنها از تابع  Transfer در زمان ارسال تراکنش استفاده شود، طرف گیرنده نمی تواند از اجرای تراکنش مطلع شود در نتیجه در حالت دوم ابتدا با استفاده از تابع Approve اجازه برداشت از حساب خود را به شبکه می دهید و سپس با فراخوانی تابع Transfer From از حساب شما برداشت می شود.

به این ترتیب گیرنده هم می تواند انجام تراکنش را تشخیص دهد البته با توجه به ارسال تراکنش در دو مرحله زمان و هزینه بیشتری برای انجام تراکنش صرف می شود و به همین دلیل هزینه انجام تراکنش بالا می رود.

ایراد استاندارد ERC-20 که می توان آن را یک مشکل بحرانی نیز نام گذاری کرد در این است که در هنگام فراخوانی تابع مربوطه در هنگام انتقال دارایی دیجیتال از یک آدرس به آدرس کیف پول دیگر قرارداد هوشمند به خوبی کار نمی کند.

از طرف دیگر با انجام کار به این صورت که دو تابع در هنگام ارسال فراخوانی شوند زمان و هزینه انجام تراکنش نیز بیشتر می شود. (برای انجام ارسال باید دو تابع تایید و انتقال فراخوانی شوند.)

بعدها شخصی با طراحی استاندارد دیگری در شبکه بلاک چین اتریوم به نام ERC-223  سعی در حل مشکلات موجود در استاندارد ERC-20 کرد.

استانداردهای موجود در شبکه بلاک چین اتریومتفاوت ERC20 و TRC20 چیست؟

استانداردهای موجود در شبکه بلاک چین اتریوم تنها به ERC-20 ختم نمی شوند، هرچند استاندارد ERC-20 بسیار شناخته شده است اما استانداردهایی دیگری نیز در شبکه بلاک چین اتریوم وجود دارند که برای ایجاد توکن با کاربردهای متفاوت به کار گرفته می شود.

هر استانداردی که قرار باشد در شبکه بلاک چین اتریوم وجود داشته باشد ابتدا از طرف طراح آن استاندارد به عنوان یک طرح پیشنهادی ارائه می شود و تیم شبکه بلاک چین اتریوم با بررسی آن تصمیم به رد و یا تایید آن می گیرند.

حضور اعداد در کنار نام استانداردهای مطرحی که می شناسیم به شماره آن استاندارد تایید شده اشاره می کنند، به عنوان مثال ERC-20، بیستمین طرح پیشنهادی بوده که تایید شده و در اختیار سازندگان توکن قرار گرفته است.

ERC-1400 به هزار و چهارصدمین طرح پیشنهاد شده که مورد تایید تیم اتریوم قرار گرفته است اشاره می کند. البته که در این میان استانداردهای بسیار زیادی ارائه می شوند که به دلیل کاستی هایی که دارند مورد تایید قرار نمی گیرد.

در ادامه به معرفی و شرح مختصر انواع استاندارد موجود در شبکه بلاک چین اتریوم می پردازیم:

  • ERC-223

در استاندارد انتقال ERC-20 همان طور که گفته شد اگر در هنگام انتقال و ارسال دارایی دیجیتال خود، استاندارد انتقال را به درستی انتخاب نکنید، دارایی شما از بین می رود. استاندارد ERC-223 با هدف رفع این مشکل به وجود آمد.

در نتیجه مشکل توکن های سوخته با استفاده از استاندارد ERC-223 حل شد.

از طرف دیگر در استاندارد ERC-223 تراکنش های ارسالی در شبکه در یک تراکنش به قراردادهای هوشمند ارسال می شوند و با توجه به این موضوع هزینه تراکنش در مقایسه با حالتی که دو تراکنش برای ارسال به قراردادهای هوشمند نیاز بود کم هزینه تر خواهد بود.

  • ERC-621

استاندارد ERC-621 شباهت بسیار زیادی به استاندارد ERC-20 دارد و تنها دو تابع به این استاندارد اضافه شده است که باعث ایجاد تغیراتی خواهد شد. با کمک این دو تابع می توان تعداد کل توکن های در حال گردش را بررسی، کاهش و یا افزایش داد.

  • ERC-721

اما استاندارد ERC-721 خیلی به دو استاندارد قبلی شباهت ندارد و کلا با هدف دیگری به وجود آمد. احتمالا نام NFT به گوشتان خورده است، استفاده از این استاندارد در این حوزه کاربرد دارد چراکه در این استاندارد هیچ دو توکنی در شبکه با هم برابر نیستند، به عبارت دیگر توکن ها در این شبکه غیر مثلی هستند.

یکی از شناخته شده ترین پروژه هایی که از این استاندارد استفاده کرده است، بازی کریپتوکیتیز (Crypto Kitties) است که در آن هر کیتی منحصر به فرد است.

  • ERC-777

با کمک استاندارد ERC-777 علاوه بر اینکه از سوختن توکن جلوگیری می شود، شبکه بلاک چین برای کاربران منعطف می شود و به این صورت کاربران می توانند تنظیماتی را برای تراکنش های ارسالی خود تنظیم کنند.

  • ERC-1155

با استفاده از این استاندارد، توکن های مبتنی بر این استاندارد می توانند معاملات بیشتر و بهتری را داشته باشند. می توان استاندارد ERC-1155 را ترکیبی از دوتا از استانداردهای شبکه بلاک چین اتریوم یعنی ERC-20 و ERC-721 دانست.

  • ERC-1400

با استفاده از استاندارد ERC-1400 که شامل چندین توکن اوراق بهادار است، ثبت و تراکنش اوراق بهادار شدنی است.

TRC20 چیست؟تفاوت ERC20 و TRC20 چیست؟

درواقع ترون یک پلتفرم غیرمتمرکز است و در زمینه به اشتراک گذاری آسان و به صرفه فایل های دیجیتالی به وجود آمد. بنیاد ترون به همراه مدیرعامل خود جاستین سان سعی دارد با کمک بلاک چین و از بین بردن واسطه ها امر ارسال و دریافت محتواهای دیجیتالی را برای کاربران هر چه آسان تر کند.

ترون یک ارز دیجیتال شناخته شده است که بلاک چین خاص خود را دارد، در این میان افراد زیادی از موسسان ارزهای دیجیتال نیازی به تولید یک شبکه بلاک چین برای ارزهای جدید خود نمی بینند، در این مواقع بلاک چین ترون یکی از بلاک چین هایی است که می توانند استفاده کنند.

درواقع TRC – 20 یک استاندارد ایجاد توکن بر روی شبکه بلاک چین ترون است. انتقال ها با استفاده از این استاندارد انتقال در مدت زمان کوتاه و با هزینه بسیار پایین انجام می شوند.

و اما دلیل این سرعت بالا و هزینه پایین این است که تنها یک ارسال تراکنش به قرارداد هوشمند برای انتقال دارایی انجام می شود. به همین دلیل مدت زمان کمتری برای انجام تراکنش نیاز است و از آنجا که فقط یک گره کار تایید تراکنش را انجام می دهد هزینه زیادی را شامل نمی شود.

استانداردهای شبکه بلاک چین ترون

درست است که توجه ما در این بخش از مطلب بر استاندارد TRC-20 ترون است اما باید بدانید که شبکه بلاک چین ترون استاندارد دیگری به نام TRC-10 نیز دارد که تفاوت هایی میان این دو استاندارد موجود در شبکه ترون وجود دارد.

  • TRC-10

ساخت توکن بر مبنای استاندارد TRC-10 به دلیل عدم برخورداری از قوانین هوشمند به سادگی امکان پذیر است، اما این عدم حضور قراردادهای هوشمند با اینکه کار ساخت توکن را ساده تر می کند، نیازهای کمتری را نیز پوشش می دهد؛ به همین دلیل است که استفاده از استاندارد TRC-20 در شبکه بلاک چین ترون رواج بیشتری دارد.

  • TRC-20

استاندارد TRC-20 از قوانین هوشمند برخوردار است و به همین دلیل گفته می شود که TRC-20 شباهت زیادی به استاندارد انتقال در شبکه اتریوم یعنی ERC-20 دارد. جاستین سان با هدف جذب کاربران استاندارد ERC-20 مربوط به شبکه بلاک چین اتریوم، استاندارد نسبتا مشابهی با آن را ایجاد کرد و به همین دلیل مورد انتقادات زیادی قرار گرفت.

تفاوت ERC20 و TRC20تفاوت ERC20 و TRC20 چیست؟

پیش از این نیز توضیح دادیم که ERC20 و TRC20 استانداردهای ساخت توکن بر روی شبکه های بلاک چین اتریوم و ترون هستند.

در زمان هایی که شما قصد داشته باشید به حساب خود در صرافی دارایی را از کیف پول خودتان انتقال دهید و یا هنگاهی که قصد دارید، رمزارزی را به یک آدرس کیف پول برای شخصی ارسال کنید با عبارات ERC-20 و TRC-20 مواجه شده اید، البته اینها تنها شبکه های استاندارد موجود برای انتقال دارایی دیجیتال نیستند، اما قصد ما در این بخش از مطلب بررسی تفاوت ERC20 و TRC20 است.

در مواقعی که کاربر قصد واریز و یا برداشت توکن های اتریوم به حساب کاربری خود در صرافی را داشته باشد  و یا زمانی که واریز و یا برداشت را برای کیف پولی که از ارز دیجیتال اتریوم پشتیبانی می کند انجام دهد در میان دو استاندارد ERC20 و TRC20 باید حتما به استاندارد انتقال خود توجه کند که بر روی ERC20 تنظیم شده باشد.

بررسی تفاوت ERC20 و TRC20

  • شبکه بلاک چین

ERC-20 یک استاندارد موجود بر روی شبکه بلاک چین اتریوم است.

TRC-20 یک استاندارد موجود بر روی شبکه بلاک چین ترون است.

  • آدرس کیف پول

آدرس کیف پول های اتریوم با 0X آغاز می شوند.

آدرس کیف پول های ترون با T آغاز می شود.

  • سرعت

سرعت انتقال، واریز و برداشت با استفاده از استاندارد انتقال شبکه بلاک چین ترون یعنی TRC-20 با سرعت بالاتری انجام می شود.

  • کارمزد

کارمزد انتقال با انتخاب شبکه انتقال TRC-20 کمتر از حالتی است که استاندارد ERC-20 را انتخاب کنید.

  • امنیت تراکنش

امنیت تراکنش ها با انتخاب استاندارد انتقال ERC-20 افزایش می یابد. به دلیل آنکه گره های بیشتری باید تراکنش ارسال شده به شبکه را تایید کنند.

  • پشتیبانی صرافی و کیف پول

در پایان باید به این موضوع نیز توجه داشت که اکثر کیف پول ها و صرافی های موجود از استاندارد ERC-20 پشتیبانی می کنند، در حالی که TRC-20 این حجم از پشتیبانی صرافی و کیف پول را ندارد.

آیا امکان انتقال مستقیم بین شبکه ERC-20 و TRC-20 وجود دارد؟تفاوت ERC20 و TRC20 چیست؟

خیر، با توجه به مطالب گفته شده احتمالا متوجه شده اید که اگر بخواهید از حساب خود برای یک کیف پول ترون انتقال دارایی دیجیتال را انجام دهید باید شبکه انتقال خود را بر روی TRC-20 تنظیم کنید و اما اگر قصد انتقال دارایی خود به یک کیف پول اتریوم باشد باید استاندارد انتقال ERC-20 را برای ارسال و یا دریافت خود انتخاب کنید.

در ادامه برای درک بهتر مطالب گفته شده به بررسی انتقال توکن تتر با استفاده از استاندارد انتقال ERC-20 و TRC-20 می پردازیم.

تتر یکی از استیبل کوین ها است که به دلیل کاربرد بالایی که دارد، امکان انتقال آن در چند شبکه مهیا شده است، اما اجازه دهید به تفاوت تتر ERC-20 و تتر TRC-20 بپردازیم.

در ابتدا لازم می دانم یادآوری کنم استیبل کوین تتر همواره ارزشی برابر یک دلار دارد، و البته تتر ERC-20 و تتر TRC-20 تنها تترهای موجود نیستند، چراکه همان طور که اشاره شد این ارز دیجیتال به دلیل کاربرد زیادی که دارد بر روی دیگر بلاک چین ها مثل بلاک چین بیت کوین و ایاس (EOS) نیز وجود دارد.

اما در میان این همه تتر از کدام باید استفاده کرد؟

برای بررسی انتخاب تتر مناسب برای انتقال باید ویژگی ها و البته شرایط خودتان را در نظر بگیرید.

تتر مربوط به شبکه بلاک چین بیت کوین یعنی (OMNI) امنی، با وجود سرعت کم و هزینه ی بالای تراکنش هنوز هم یکی از پراستفاده ترین تترها به شمار می رود.

اما در مرحله بعد تتر ERC-20 را داریم که نسبت به تتر امنی با سرعت بالاتر و کارمزد کمتر منتقل می شود.

و اما تتر TRC-20 که با سرعت بالاتر از تتر ERC-20 و با کارمزد نزدیک به صفر منتقل می شود.

اما امنیت ارسال تتر در شبکه بلاک چین بیت کوین بالاتر از همه است و پس از آن شبکه بلاک چین اتریوم قرار می گیرد و در آخر شبکه بلاک چین ترون جای دارد.

کیف پول هایی که از تتر ERC-20 و تتر TRC-20 پشتیبانی می کنند

  • کیف پول اتمیک که هم در نسخه اپلیکیشن موبایل و هم نسخه ویندوز ارائه شده است.
  • کیف پول نرم افزاری کوینومی نیز از تتر ERC-20 و تتر TRC-20 پشتیبانی می کند.
  • کیف پول to که مخصوص ارز دیجیتال تتر است.
  • کیف پول سخت افزاری Ledger Nano S که این کیف پول با امنیت بالا از هر دو نوع تتر ERC-20 و تتر TRC-20 پشتیبانی می کند.

با توجه به مطالب آورده شده، به عبارتی می توان گفت در صورتی که در واریز و برداشت مربوط به یکی از کیف پول های بالا ERC-20 و TRC-20 را اشتباها انتخاب کنید حداقل دارایی تتر شما از بین نمی رود.

سخن پایانی

در این مطلب ما سعی کردیم به موضوع بسیار مهم استانداردهای انتقال ERC-20 و TRC-20 و تفاوت تفاوت ERC20 و TRC20 بپردازیم، با توجه به اهمیت موضوع و احتمال از بین رفتن دارایی دیجیتال شما در صورت انتخاب نادرست استاندارد انتقال، توصیه می شود به این موضوع به دقت توجه کنید.

TRC-20 و ERC-20 هر دو استانداردی بر روی شبکه های بلاک چین خود هستند که به کسانی که قصد ایجاد توکن بر روی بلاک چین آنها را داشته باشند قوانینی را مشخص می کنند که باید رعایت شود.

از طرف دیگر کاربران صرافی ها و دارندگان کیف پول ها باید در زمان واریز و برداشت و یا ارسال دارایی به کیف پول شخصی دیگر (به طور کلی انتقال دارایی) حتما باید استاندارد سازگار با ارز دیجیتال ارسالی و کیف پول گیرنده را انتخاب کنند.

سوالات متداول

ERC-20 یک استاندارد ساخت توکن بر روی شبکه بلاک چین اتریوم است.

TRC-20 یک استاندارد ساخت توکن بر روی شبکه بلاک چین اتریوم است.

ERC20 یک استاندارد بر روی شبکه بلاک چین اتریوم است در حالی که TRC20 یک استاندارد بر روی شبکه بلاک چین ترون است.

خیر، شبکه بلاک چین ترون استاندارد دیگری به نام TRC-10 دراد.

خیر، ERC-223، ERC-621، ERC-721، ERC-777، ERC-1155، ERC-1400 از دیگر استانداردهای شبکه بلاک چین اتریوم به حساب می آیند. اما همان طور که می بینید استاندارد ERC-20 شناخته شده ترین و پرکاربردترین استاندارد انتقال در میان دیگر استانداردهای دیگر این شبکه بلاک چین است.

ادامه مطلب
پلاسما در اتریوم
پلاسما در اتریوم چیست؟ با بررسی...

رمزارزها روز به روز در حال رواج در میان عموم مردم هستند اما برای اینکه ارزهای دیجیتال بتوانند نیاز همه ی افراد را پوشش دهند باید تعداد تراکنش های در ثانیه (TPS) را به تناسب جامعه خود و حتی بیشتر توسعه دهند. تنها در این صورت است که می توان امیدوار به رشد و به کارگیری این فناوری به صورت گسترده در آینده بود. برای رسیدن به این هدف باید ویژگی هایی از بلاک چین که هنوز برای چنین جامعه ای آماده نیست تغییراتی را داشته باشند و به عبارتی به روزرسانی شوند. و بعد به سراغ مفهوم پلاسما و پلاسما در اتریوم می پردازیم.

به طور کلی یک بلاک چین ایده آل باید سه ویژگی داشته باشد:

  • سرعت بالای انجام تراکنش

این ویژگی که بحث این مطلب نیز هست، به معنای انجام تراکنش های زیاد در مدت کوتاه است (هزاران تراکنش در ثانیه).

به عبارت دیگر می توان گفت که بلاک چین ایده آل باید مقیاس پذیر باشد.

  • غیرمتمرکز

شبکه ی بلاک چین ایده آل غیرمتمرکز است، به این معنی که هیچ نظارت و کنترلی از سمت سازمان یا فرد خاصی بر آن اعمال نمی شود بلکه همه ی افراد حاضر در شبکه کنترل شبکه را به دست می گیرند.

  • امنیت بالا

شبکه بلاک چین ایده آل در برابر خطراتی همچون حمله ی 51 درصدی ایمن است.

همان طور که گفته شد در این مطلب قرار است راجع به ویژگی مقیاس پذیری بلاک چین (در شبکه اتریوم) صحبت کنیم. اجازه دهید ابتدا به صورت خلاصه ببینیم بیت کوین برای مشکل مقیاس پذیری چه راه حلی را درپیش گرفته است.

شبکه لایتنینگ (Lightning)

پلاسما در اتریوم

شبکه ویزا (Visa) در هر ثانیه به طور متوسط 4000 تراکنش را انجام می دهد. سایز بلاک در شبکه بلاک چین بیت کوین یک مگ است که حدودا 7 تراکنش در هر ثانیه را پوشش می دهد. این مقدار برای رقابت و ماندگاری رقمی بسیار ناچیز است.

راه حل بیت کوین استفاده از شبکه لایتنینگ بود. با استفاده از شبکه ی لایتنینگ معاملات کوچک بر روی شبکه اصلی بلاک چین ذخیره نمی شوند بلکه یک کانال موقتی بین خریدار و فروشنده ایجاد می شود.

خریدار و فروشنده باید یک حساب چند امضادار را تا مبلغی شارژ کنند، و تا زمانی که این حساب شارژ داشته باشد یک کانال پرداختی بین دو طرف وجود خواهد داشت.

هر کدام از دو طرف می توانند این کانال را پس از انجام معاملات از بین ببرند. از آنجایی که این فعالیت ها بر روی شبکه اصلی انجام نمی شود، سرعت شبکه به دلیل پردازش چنین تراکنش های ساده ای هزینه نمی شود.

استفاده از این روش برای تراکنش های کوچک که ارزش ثبت شدن بر روی شبکه را ندارند کاربرد دارد، به عنوان مثال خرید یک تیشرت و یا کتاب از فروشگاهی که بیت کوین را می پذیرد چندان اهمیتی برای ثبت شدن ندارد. و یا شخصی که به صورت روزانه غذای خود را از رستوران می گیرد.

در این روش فقط دو سابقه تراکنش در هنگام باز و بسته شدن این کانال پرداختی در شبکه بلاک چین اصلی ذخیره می شود.

شبکه لایتنینگ فقط برای پرداخت کاربرد دارد درحالی که پلاسما اتریوم در برنامه های مبتنی بر قراردادهای هوشمند نیز کاربرد دارد.

رفع مشکل مقیاس پذیری در شبکه اتریوم

پلاسما در اتریوم

شبکه اتریوم حدودا 15 تراکنش را در ثانیه انجام می دهد که عدد کمی است. توسعه دهندگان اتریوم برای حل این مشکل سه راه حل پیشنهاد داده اند.

  • کسپر FFG

  • شاردینگ

  • پلاسما

کسپر؛ درواقع کسپر یک پروتکل است که بنا بر آن، افزودن بلاک جدید به بلاک چین با کمک روش اجماع اثبات سهام کار می کند. با این کار اتریوم به مقیاس پذیری نزدیک تر شده و مسئله مصرف بالای انرژی در آن نیز برطرف شده است.

شاردینگ؛ درگیر کردن کل گره های موجود در شبکه یکی از مشکلات شبکه بلاک چین است.

اتریوم برای رفع این مشکل با اعمال شاردینگ بر شبکه بلاک چین خود، اقدام به رفع این مشکل کرد.

و اما پلاسما که قرار است در این مطلب به صورت کامل به شرح آن بپردازیم در ادامه خواهد آمد.

پلاسما چیست؟

پلاسما در اتریوم

یکی از عناصر شبکه بلاک چین که اهمیت ویژه ای دارد، مقیاس پذیر بودن شبکه است. ویتالیک بوترین و جوزف پون در سال 2017 از طرحی برای رفع مشکل مقیاس پذیری در شبکه بلاک چین اتریوم رونمایی کردند.

افراد در شبکه بلاک چین اتریوم به دلیل وجود تعداد بالای تراکنش های در نوبت، حاضر به پرداخت کارمزد بالاتر برای انجام سریع تر تراکنش خود هستند، که این موضوع می تواند منجز به افزایش تراکنش در شبکه اتریوم شود.

پلاسما در شبکه اتریوم با همین هدف به وجود آمد، درواقع خالقان پلاسما هدف از ساخت آن را توسعه بلاک چین اتریوم به نسبت توسعه جامعه اتریوم معرفی کردند، به این ترتیب شبکه بلاک چین اتریوم با توجه به تعداد تراکنش های موجود توسعه خواهد یافت.

پلاسما را نمی توان به تنهایی یک پروژه دانست بلکه می توان آن را یک روش مقیاس پذیر لایه دوم دانست که توسط شرکت ها و یا تیم های تحقیقاتی به روش های متفاوت پیاده سازی می شود.

پلاسما هم از نظر ساختار و هم از نظر کاربرد بسیار به شبکه لایتنینگ بیت کوین شباهت دارد. پیش از این از شبکه لایتنینگ که با هدف مقیاس پذیری شبکه بلاک چین بیت کوین به وجود آمده بود صحبت کردیم.

در پلاسما زنجیره های لایه دوم خود می توانند دارای یک لایه زنجیر دیگر داشته باشند، از این رو می توان برای درک آن یک بلاک چین درختی را تصور کرد. درست مانند تصویر.

قوانین می توانند در هر زنجیره از بلاک منحصر به فرد باشند و تا پیش از ارسال گزارش به زنجیره ی اصلی می تواند قوانین مدیریتی خود را در زنجیره اجرا کند.

ضرورت وجود پلاسما

پلاسما در اتریوم

اگر پلت فرم های متمرکزی مثل پی پل و ویزا را ارزهای دیجیتال به خصوص بیت کوین و اتریوم مقایسه کنید متوجه ضعف آنها خواهید شد. تعداد تراکنش های بسیار کمتر در رمزارزها همان چیزی است که می تواند به کلی ارزهای دیجیتال را به نابودی بکشد چرا که نمی تواند پاسخگوی نیاز کاربران خود باشد، کاربرانی که روز به روز بر تعداد آنها افزوده می شود.

از این رو فعالان و توسعه دهندگان رمزارزها به فکر رفع نواقص رمزارزها افتادند. طراحی و پیاده سازی پلاسما اتریوم یکی از همین راه حل ها بود که برای مشکل مقیاس پذیری اتریوم به وجود آمد.

کمک گرفتن از پلاسما اتریوم می تواند تراکنش های شبکه اتریوم را با سرعت بالاتر و کارمزد کمتر پردازش کند، همان چیزی که اتریوم برای ماندگاری به آن نیاز دارد.

در صورتی که مفاهیم ارزهای دیجیتال برای شما گنگ هستند می توانید با گذراندن یک دوره آموزش ارز دیجیتال به شناخت بهتر مفاهیم و همچنین فعالیت در بازار رمزارزها بپردازید. فراموش نکنید ورود به بازارهای مالی به خصوص بازار رمزارزها که نوسانات زیادی دارد بدون آموزش شبیه به قمار است.

بلاک چین های کودک

کپی هایی از بلاک چین اصلی ایجاد می شود که قوانین خاص خود را دارند، برنامه های غیرمتمرکز قابلیت اجرا بر روی زنجیره فرزند را دارند.

اطلاعاتی که در زنجیره و یا بلاک چین کودک نگه داری شده اند به صورت دوره ای به بلاک چین اصلی فرستاده می شوند.

بلاک چین اصلی به عنوان شبکه مادر و لایه های دیگر بلاک چین به عنوان بلاک چین های کودک شناخته می شوند. به عبارت دیگر زنجیره  بلاک چین کودک همان پلاسما است. 

طرز کار پلاسما

پلاسما در اتریوم

اتریوم برای ایجاد زنجیره فرزند یا Baby Chain از قراردادهای هوشمند کمک می گیرد. قوانین حاکم بر زنجیره ی فرزند کاملا مستقل از زنجیره بلاک چین اصلی است و روش اجماع در زنجیره کودک می تواند متفاوت از روش اجماع در زنجیره اصلی باشد.

قراردادهای هوشمند به کار گرفته شده همچون واسطی بین زنجیره ی کودک و زنجیره اصلی عمل می کنند. دارایی کاربران به کمک همین قراردادهای هوشمند قابلیت جا به جایی در میان زنجیره اصلی و رنجیره کودک را فراهم می کنند.

برای اعتبار بخشیدن به عملیات انجام شده در زنجیره کودک، گره هایی که کار اضافه کردن بلاک را در پلاسما به عهده دارند، گاهی اعتبار سنجی را بر عهده ی زنجیره اصلی می گذارند، به این ترتیب شبکه اصلی اتریوم از انجام اجماع به درستی در زنجیره کودک اطمینان حاصل می کند.

البته کاربران تنها با زنجیره کودک مرتبط هستند و این پیوستگی زنجیره اصلی و زنجیره کودک چیزی را در تراکنش های آنها تغییر نمی دهد.

برای آن دسته از کاربرانی که از انجام تراکنش و یا به عبارت دیگر انجام کامل تراکنش در زنجیره کودک مطمئن نیستند نیز اتریوم این امکان را ایجاد کرده است که هر دو طرف معامله در زنجیره پلاسما هر زمانی که اراده کنند می توانند به راحتی و با استفاده از تراکنش انصراف از زنجیره کودک خارج شده و به زنجیره اصلی بروند.

کاربری که در حال مبادله ارز، قصد انصراف از مبادله را داشته باشد باید درخواست خود را با استفاده از ارسال تراکنش انصراف اعلام کند. به علاوه لازم است مبلغی به این درخواست متصل شود.

طرف دوم مبادله اگر بتواند ثابت کند که تاریخ تراکنش ارسالی شما گذشته است می تواند بی اساس بودن درخواست شما را ثابت کند و به این ترتیب به درخواست شما ترتیب اثر داده نخواهد شد.

اما در صورتی که همه چیز درست باشد شما می توانید به راحتی از انجام معامله انصراف دهید.

انجام این به چالش کشیدن های دو طرف در شبکه لایتنینگ بیت کوین توسط امضاهای دیجیتالی که دو طرف باید ارسال می کردند، انجام می شد.

در پلاسما اتریوم اعتبار زنجیره ی کودک به کمک زنجیره اصلی سنجیده می شود، درواقع اگر ابهامی در امنیت شبکه بلاک چین کودک ایجاد شود، بلاک چین اصلی اتریوم وارد عمل شده و نظر نهایی، همان نظر بلاک چین اصلی خواهد بود.

امنیت پلاسما

خروجی پلاسما (Plasma Exits) روشی است که به تمام کاربرانی که از پلاسما استفاده می کنند تضمین می دهد که هر زمانی که بخواهند می توانند به سادگی از زنجیره کودک به زنجیره اصلی منتقل شوند. پس از درخواست خروج از سمت کاربر، سوابق معاملاتی وی به صورت کامل بررسی شده و در صورتی که مشکلی در حساب کاربر وجود نداشته باشد، دارایی او به زنجیره اصلی منتقل می شود. در نتیجه هیچ نگرانی از این بابت کاربران را تهدید نمی کند.

از طرف دیگر حتی اگر یک هکر قدرت شبکه پلاسما را به دست بگیرد، نهایتا می‎ تواند شما را مجبور به ترک زنجیره کودک و رفتن به زنجیره اصلی کند.

در انتقال دارایی از زنجیره کودک به زنجیره اصلی کاربری که قصد انتقال دارایی خود را دارد باید مبلغی را به درخواست انتقال خود متصل کند. این کار برای به چالش کشیدن درخواست انجام خواهد شد.

اگر افراد دیگر حاضر در شبکه این درخواست را به چالش نکشند، انتقال به سادگی انجام خواهد شد، اما در صورتی که درخواست انتقال از سمت شخصی دیگر به چالش کشیده شود و شما نتوانید به عنوان فرستنده درخواست، از آن چالش عبور کنید درخواست انتقال انجام نخواهد شد.

مزایا و معایب پلاسما

پلاسما در اتریوم

طرح پلاسما اتریوم با هدف مقیاس پذیر کردن اتریوم به وجود آمد اما این طرح علی رغم مزایایی که دارد معایبی نیز دارد، البته تمام پروژه هایی که برای رفع مشکلات در ارزهای دیجیتال به وجود می آیند دائما در حال به روزرسانی هستند. در نتیجه معایب پلاسما احتمالا در آینده حل شوند.

مزایای پلاسما

  • تعداد تراکنش های انجام شده در مدت یک ثانیه، در شبکه اصلی اتریوم بسیار محدود هستند، پلاسما این امکان را ایجاد می کند که تعداد بیشتری از تراکنش ها در یک ثانیه انجام شوند.
  • با وجود پلاسما اتریوم، تعداد نود کاهش یافته و به طبع آن کارمزد انجام تراکنش نیز کاهش می یابد.
  • اطلاعاتی در زنجیره اصلی اتریوم نگه داری می شدند که با وجود پلاسما می توانند تقسیم شوند، نیاز نیست اطلاعاتی که اهمیت چندانی ندارند در شبکه بلاک چین اصلی اتریوم نگه داری شوند.
  • امکان استفاده از روش های مقیاس پذیری درون شبکه ای در اتریوم پلاسما نهادینه شده است. همچنین پلاسما با شاردینگ سازگار است و امکان تغییر سایز بلاک های کودک با استفاده از اتریوم پلاسما وجود دارد.

معایب پلاسما

همان طور که پیش از این نیز توضیح دادیم همه ی کاربران در هر زمانی که اراده کنند می توانند دارایی خود را از زنجیره کودک به زنجیره بلاک چین اصلی منتقل کنند.

اما در صورتی که همه ی کاربران در یک زمان قصد ارسال همچین درخواستی را داشته باشند (خروج گسترده)، زنجیره اصلی توانایی پردازش تمام تراکنش ها را در آن مدت ندارد. (مدت زمان چالش)

پالیگان چیست؟ (Polygon)

پلاسما در اتریوم

پالیگان یکی از پروژه هایی است که در پیاده سازی آن از پلاسما اتریوم استفاده شده است. همان طور که بیان کردیم هدف کاهش کارمزد و افزایش سرعت تراکنش ها است. بلاک چین های کودک که کپی هایی از بلاک چین اصلی (مادر) هستند ایجاد شده تا در رسیدن این هدف نقشی داشته باشند.

برای پرداخت تراکنش ها در بلاک چین کودک از رمزارز متیک استفاده می شود و اطلاعات تراکنش های بلاک چین کودک به صورت مرتب به بلاک چین مادر ارسال می شود.

پالیگان از نظر ساختار شباهت زیادی به پولکادات و کازماز دارد اما تفاوت ویژه پالیگان در این است که از قدرت شبکه اتریوم استفاده می کند.

نهایتا تعداد پالیگان 10 میلیارد توکن است که 22 درصد آن به عنوان ICO فروخته شد.

سخن پایانی

رمزارزها برای اینکه رشد روزافزون خود را ادامه دهند نیاز به گنجایش بالایی برای پردازش تراکنش های درخواستی دارند، تراکنش هایی امن که با کارمزد پایین انجام شوند.

همان طور که در این مطلب توضیح داده شد مقیاس پذیری می تواند مشکل ظرفیت پایین شبکه های بلاک چین برای انجام تراکنش ها را حل کند که در شبکه های بلاک چین گوناگون با روش های مختلف به برطرف کردن این معضل پرداخته اند.

بلاک چین در این مسیر هنوز به حالت ایده آل خود نرسیده و همواره در حال به روزرسانی و رفع کاستی های خود است تا بتواند با برطرف کردن آن ها بهترین خدمات را به کاربران ارائه دهد.

قصد ما در این مطلب شرح پلاسما اتریوم بود که با هدف مقیاس پذیری شبکه بلاک چین اتریوم به وجود آمد.

ادامه مطلب
هاوینگ بیتکوین چیست و چه تاثیری روی قیمت آن دارد؟
هاوینگ بیت کوین چیست و چه...

هاوینگ چیست و چه زمانی اتفاق میافتد؟

کلمه هاوینگ از ریشه کلمه انگلیسی Half به معنای نصف شدن گرفته شده است. در بازار ارزهای دیجیتال هاوینگ به فرآیند نصف شدن پاداش استخراج هر بلوک گفته می شود.

از آنجایی که هر ساعت به طور میانگین ۶ بلاک پیدا می شود و رویداد هاوینگ بیت کوین هم پس از هر ۲۱۰ هزار بلاک رخ می دهد، می توان به طور تقریبی گفت که رویداد هاوینگ هر ۴ سال یک بار اتفاق میفتد.

به همین دلیل است که رویداد هاوینگ در تاریخ مشخصی صورت نمی گیرد و زمان تقریبی آن هر 4 سال یک بار است. به عبارت دیگر سنجش زمان هاوینگ با توجه به تعداد بلاک های اضافه شده به زنجیره محاسبه می شود و ربطی به زمان ندارد، با این حال با توجه به قوانین وضع شده در شبکه بیت کوین این رویداد به طور تقریبی هر 4 سال یک بار رخ می دهد.
شاید فکر کنید که دانستن چنین مطالبی برای معامله گری و فعالیت در بازار رمزارزها نیاز نیست، اما با دانستن ماهیت و دلیل اتفاقاتی که در این بازار می افتد می توانید با ذهنی بازتراقدام به معامله یا سرمایه گذاری کنید.

فراموش نکنید گذراندن دوره آموزش ارز دیجیتال می تواند کمک شایانی هم به درک مفاهیم پایه و هم معامله گری و سرمایه گذاری کند.

فلسفه هاوینگ

هاوینگ بیتکوین چیست و چه تاثیری روی قیمت آن دارد؟

مهمترین فلسفه هاوینگ قانون اصلی حاکم بر همه ی بازارهای مالی یعنی عرضه و تقاضا می باشد.
شاید بهتر باشد برای درک بهتر موضوع، فلسفه این فرآیند را از زبان ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) ، خالق دومین رمز ارز بزرگ بازار ارزهای دیجیتال بشنویم. بوترین می گوید:

علت اصلی انجام این کار کنترل تورم است. یکی از بزرگ ترین خطاهای ارزهای فیات سنتی که تحت کنترل بانک های مرکزی هستند، این است که این بانک ها می توانند به هر میزان که بخواهند پول چاپ کنند و اگر بیش ازحد پول چاپ کنند، ارزش ارز دولتی طبق قانون عرضه و تقاضا سریعاً رو به کاهش می گذارد.

بیت کوین برخلاف ارزهای رایج طوری طراحی شده است که مثل یک کالای باارزش، مانند طلا، عمل کند. میزان طلاهای موجود در دنیا محدود است و با استخراج هر گرم از آن، استخراج طلاهای باقی مانده سخت تر از قبل می شود.
به دلیلِ همین عرضه (موجودی) محدود است که طلا توانسته در طی شش هزار سال گذشته، جای پای خود را به عنوان یک وسیله تبادل و ابزار ذخیره ارزش محکم کند. کاری که امیدواریم بیت کوین هم از پس انجام آن برآید.

تاریخچه هاوینگ

در ابتدای کار بیت کوین در ازای ایجاد هر بلوک در شبکه، ماینری که موفق به این کار می شد 50 واحد بیت کوین را به عنوان پاداش دریافت می کرد.

اولین رویداد هاوینگ بیت کوین در 28 نوامبر 2012 در بلوک شماره ی 210،000 رخ داد، پس از رخ دادن اولین رویداد هاوینگ پاداش ماینرها از 50 به 25 واحد بیت کوین برای هر بلوکی که به شبکه می افزودند کاهش یافت.
رویداد هاوینگ بعدی در 9 جولای 2016 در بلوک 420،000 به وقوع پیوست، یعنی با اضافه شدن 210,000 بلوک دیگر به شبکه ی بلاک چین بیت کوین.

این رویداد پاداش ماینرها را از 25 واحد به 12,5 واحد برای اتصال بلوک های جدید به شبکه کاهش داد.
سومین و آخرین رویداد رویداد نصف سازی پاداش ماینرها، در یازدهم ماه می سال 2020 و در بلوک 630،000 صورت گرفت. بعد از این رویداد پاداش ماینرها به 6.25 رسید.

تاثیر هاوینگ بر قیمت بیت کوین

همانگونه که در تصویر ذیل ملاحظه مینمایید همواره فرآیند هاوینگ به سبب تضعیف طرف عرضه طی سالیان اخیر موجب رشد قابل توجه قیمت بیت کوین شده است. البته این موضوع به طور تئوری بیان شده است و اگر بخواهیم دقیق تر به بررسی ماجرا بپردازیم باید تمام احتمالات را در نظر بگیریم.

هاوینگ بیتکوین چیست و چه تاثیری روی قیمت آن دارد؟

قرار نیست همیشه با کم شدن عرضه، تقاضا بالا برود و یا حتی ثابت بماند. تنها در صورتی کم شدن عرضه می تواند منجر به رشد قیمت باشد، که تقاضا یا ثابت بماند یا بیشتر شود.
در علم اقتصاد گفته می شود که اگر عرضه کم شود و تقاضا ثابت بماند، قیمت باید دو برابر شود تا تقاضاها را پوشش دهد. اما در دنیای واقعی و بیت کوین هیچ کس نمی تواند 100 درصد تضمین دهد که تقاضا زیاد می شود هرچند که احتمال آن زیاد است.
در نظر بگیرید که به دلیل نصف شدن پاداش استخراج، دیگر برای ماینرها به صرفه نباشد که به کار خود ادامه دهند و از شبکه خارج شوند.
هرچند در حال حاضر به دلیل گستردگی و شناخت بیت کوین در جامعه نمی توان خیلی انتظار این شرایط را داشت، اما اگر این اتفاق بیفتد، نتیجه خوبی برای بیت کوین و قیمت بیت کوین نخواهد داشت.

تاثیر رویداد هاوینگ بر تصمیم معامله گران

در رابطه با بیت کوین معامله گران و سرمایه گذارانی فعال وجود دارد. افرادی که بر روی روی بیت کوین به صورت بلندمدت سرمایه گذاری کرده اند و به عبارت دیگر کسانی که هولدر بیتکوین هستند با هر نوسان قیمت، اقدام به فروش بیت کوین خود نمی کنند. اما شرایط برای معامله گران (تریدرها) متفاوت است.

اکثر افراد انتظار دارند که پس از رویداد هاوینگ، قیمت بیت کوین افزایش یابد، معامله گران زیادی با همین تفکر پیش از هاوینگ بیت کوین اقدام به خرید کرده تا با رشد قیمت پس از هاوینگ، به سود رسیده و از معامله خارج شوند.

این معامله گران در صورتی که قیمت بیت کوین پس از هاوینگ ثابت بماند، از معامله خارج خواهند شد و همین موضوع می تواند موجب کاهش قیمت بیت کوین حداقل برای یک بازه شود.

حتی اگر قیمت بیت کوین بلافاصله پس از رویداد هاوینگ افزایش یابد، معامله گران با توجه به ماهیت حرفه خودشان پس از کسب سود مورد نظر اقدام به فروش بیت کوین های خود می کنند.

نگاهی به هاوینگ در چندسال اخیر:

هاوینگ 2012

در سال 2012 با به وقوع پیوستن اولین رویداد هاوینگ بیت کوین، در ابتدا قیمت بیت کوین برای مدت 6 هفته نزولی بود، اما پس از گذشت مدتی قیمت بیت کوین تا 230 دلار افزایش یافت در حالی که در زمان هاوینگ قیمت بیت کوین 13 دلار و 42 سنت بود.
ناگفته نماند که عده ای این افزایش قیمت را ناشی از فضای سیاسی حاکم در آن دوره می دانند.

هاوینگ 2016

در دومین هاوینگ بیت کوین در سال 2016 نیز پس از این رویداد قیمت بیت کوین رشد چندانی نداشت اما در طی یک سال، قیمت بیت کوین به 20,000 دلار رسید و بیت کوین توانست رشد 31 درصدی را برای خود ثبت کند. (قیمت بیت کوین در زمان رخ دادن دومین هاوینگ 650 دلار بود)

هاوینگ 2020

سومین و آخرین هاوینگ بیت کوین تا به امروز در تاریخ 11 می سال 2020 رخ داد. در این هاوینگ بیت کوین دیگر یک رمزارز ناشناس نبود و عده بسیاری این رمزارز را می شناختند، همه گیری ویروس کرونا در آستانه هاوینگ بیت کوین باعث شد بسیاری از افراد، با توجه به ماهیت بیت کوین، و ویژگی کاهشی تورم آن به این رمزارز روی بیاورند، به این صورت آنها می توانستند علاوه بر حفظ ارزش دارایی خود سود زیادی نیز تجربه کنند. در نتیجه فارغ از نوسانات کوتاه در چند روز، قیمت بیت کوین رشد چشمگیری را تجربه کرد.

پیش بینی کارشناسان از تاثیر رویداد هاوینگ بر قیمت بیت کوین

هاوینگ بیتکوین چیست و چه تاثیری روی قیمت آن دارد؟

افراد زیادی آرزوی سفر به سال های گذشته را دارند تا بتوانند مقدار زیادی بیت کوین خریداری کنند، که البته ممکن نیست . ولی شاید با بررسی گذشته بتوان دیدگاه بهتری نسبت به آینده پیدا کرد.

دو روز قبل از هاوینگ ۲۰۱۶ پلت فرم coindesk مقاله ای را در همین خصوص منتشر کرد، نگاهی به آن خالی از لطف نیست.

“در حال حاضر بیت کوین با رشد ۵۰ درصدی نسبت به ابتدای سال با قیمت ۶۴۰ دلار معامله می شود. هرچند عوامل سیاسی و اقتصادی در این رشد قیمت نقش داشتند ولی تاثیر رویداد هاوینگ بر این افزایش قیمت چشمگیرتر بوده است.

کارشناسان نظرات کاملا متفاوتی راجع به تاثیر هاوینگ (به خصوص از سال 2020 به بعد) بر قیمت بیت کوین ارائه دادند:

پیش بینی های افزایش قیمت

کارشناسان بسیاری با بیان دلایل مختلف انتظار افزایش قیمت بیت کوین را دارند. آنها معتقدند هرچند افزایش قیمت بیت کوین در یک بازه زمانی کوتاه اتفاق نمی افتد ولی قیمت این رمزارز به صورت آهسته و پیوسته صعودی خواهد بود.
این دسته از کارشناسان معتقدند که کاهش پاداش برای ماینرها ممکن است باعث یک افت قیمت موقتی بعد از هاوینگ بیت کوین باشد، اما هاوینگ همیشه به عنوان عامل موثری برای شروع رشد قیمت بیت کوین عمل کرده است.

پیش بینی های کاهش قیمت

برخی از کارشناسان معتقد هستند حتی اگر همه چیز به خوبی پیش برود ممکن است عواملی به دور از چشم آنها مانده باشد که باعث کاهش قیمت بیت کوین شود. همان طور که می دانید قیمت بیت کوین متاثر از عوامل متعددی است که هاوینگ یکی از آن هاست.

حفظ وضعیت موجود

به نظر بعضی از کارشناسان میزان کاهش تورم بیت کوین نسبت به حجم معاملات روزانه به قدری ناچیز است که می توان آن را نادیده گرفت.”

وضعیت ماینرها در آستانه هاوینگهاوینگ بیتکوین چیست و چه تاثیری روی قیمت آن دارد؟

با بررسی داده های Google Trends به این مشخص شد که کاربران در آستانه هاوینگ بیت کوین، علاوه بر عبارت “هاوینگ بیت کوین”، “خرید بیت کوین” و “بیت کوین” را نیز در روزهای اخیر بسیار جست و جو کرده اند.

این موضوع نشان از انتظار صعود برای بیت کوین توسط معامله گران را بالا می برد. این نتایج را می توان مهر تاییدی بر پذیرش بیت کوین از طرف درصد بیشتری از مردم به حساب آورد.

البته هیچ دلیل قطعی برای صعود قیمت بیت کوین بلافاصله پس از هاوینگ وجود ندارد.

در مصاحبه ای که Joseph Young خبرنگار با Mao Shixing از بنیان گذاران استخر ماینینگ F2POOL داشت ، او گفت علی رغم کم بودن قیمت فعلی بیت کوین نسبت به بیشترین قیمت این رمز ارز (قیمت بیت کوین در سال 2017 به 20 هزار دلار رسید) باید به این نکته نیز توجه کرد که پس از اجرای هاوینگ بیت کوین با نصف شدن پاداش ماینرها، شاید آنها به این فکر بیفتند که کاهش پاداش، سرنوشت نامطلوبی را برای آنها رقم خواهد زد.

علاوه بر آن ماینرها همزمان با کاهش پاداش، هزینه برق بیشتری را باید بپردازند، که رسیدن به این تعادل زمان بر است.
همچنین هاوینگ، ماینرهای کوچک را در وضعیت دشواری قرار می دهد.

این ماینرها معمولا برای به روز رسانی تجهیزات خود و یا خروج از بازا، ممکن است بیت کوین های خود را یکباره به فروش برسانند.

تاثیر رویداد هاوینگ بر کارمزد تراکنش ها

هاوینگ بیتکوین چیست و چه تاثیری روی قیمت آن دارد؟

بنا بر داده های سایت BitInfoCharts کارمزد تراکنش های شبکه بیت کوین از تاریخ ۲۰ می تا ۱۴ ژوئن 2020 با کاهش ۹۱ درصدی از 6.65 دلار به 0.56 دلار رسیده است،این کمترین مقدار کارمزد بعد از رویداد هاوینگ 2020 بود، در حالی که کارمزد تراکنش های شبکه بیت کوین بعد از هاوینگ، افزایش ۱۶۰۰ درصدی را تجربه کردند.

البته این نوسانات کارمزد بعد از رویداد هاوینگ چیز جدیدی نیست و در هاوینگ قبل یعنی سال ۲۰۱۶ کارمزد تراکنش های شبکه بیت کوین با افزایش ۲۰۰ درصدی از مبلغ 0.08 در یک می به 0.24 در تاریخ ۳۱ ژوئیه رسید و در اکتبر ۲۰۱۶ تا مبلغ 0.37 بالا رفت.

لازم به ذکر است که کارمزد های بالا در شبکه به معنای تراکم معاملات در شبکه می باشد به عبارت دیگر کاربران برای انجام تراکنش های خود حاضرند مبالغ بالاتری را بپردازند.

خیلی ها بر این باورند که قیمت بیت کوین پس از رویداد هاوینگ رشد چشمگیری خواهد داشت، از این رو اقدام به خرید این رمز ارز کردند و این امر باعث افزایش کارمزد تراکنش های بیت کوین شده بود.

از طرف دیگر شاهد افزایش نرخ هش ریت شبکه بیت کوین بودیم این یعنی اینکه دستگاه های جدید با قدرت پردازش بالا وارد شبکه بیت کوین شده اند و این یکی از دلایل کاهش کارمزدها است.

پس از هاوینگ ۲۰۱۲ کارمزد تراکنش ها در ۲۶ و ۲۷ نوامبر با افزایش ۳۰۰ درصدی مواجه شد، اما خیلی زود به مقدار پیش از اجرای هاوینگ برگشت.

همچنین پس از اجرای هاوینگ ۲۰۱۶ کارمزد تراکنش ها با افزایش ۲۰۰ درصدی از 0.081 دلار در اول ماه می ۲۰۱۶ به 0.24 دلار در اواسط جوئن و اواخر جولای همان سال رسید.

تفاوت هاوینگ 2016 و 2020

معاملات با حجم بالا

در بحبوحه رویداد هاوینگ معاملات بیت کوین با حجم بالاتر از ۲۸۰۰ درصدی نسبت به سال ۲۰۱۶ در حال اجرا بودند. حجم معاملات در سال ۲۰۱۶ ،1.5 میلیارد دلار بود اما در روزهای نزدیک به هاوینگ 2020 این مقدار به ۵۰ میلیارد دلار رسیده بود.

افزایش تعداد حساب ها (کاربران)

هم راستا با افزایش حجم معاملات تعداد کاربران صرافی ها نیز افزایش یافته بودند. صرافی معتبر coinbase اعلام کرد که تعداد کاربرانش در آستانه هاوینگ 2016 سه میلیون نفر بوده اند در حالی کهf این رقم برای هاوینگ 2020 به بیش از ۳۰ میلیون کاربر رسیده است. این موضوع می تواند مهر تاییدی بر پذیرفته شدن رمزارزها و به خصوص بیت کوین در میان مردم باشد.

با توجه به گذشت حدود یک سال از هاوینگ 2020 می توان به راحتی مقبولیت رمزارزها و به خصوص بیت کوین را در میان مردم به چشم دید.

سحن پایانی

یکی از قوانین وضع شده برای بیت کوین نصف شدن پاداش ماینرها است، تقریبا هر چهار سال یک بار این رویداد رخ می دهد.

با رخ دادن این رویداد که هاوینگ نامیده می شود، شبکه از تورم بیت کوین جلوگیری می کند و به عبارتی با کم شدن عرضه و افزایش تقاضا به دلیل شناختن این رمزارز و ارزش واقعی آن، فارغ از نوسانات قیمتی که در بازارهای مالی بسیار طبیعی هستند، شاهد افزایش قیمت این رمزارز در بلند مدت هستیم.

سعی ما با ارائه این مطلب بر این بود تا رویداد هاوینگ و تاثیرات آن را به صورت کامل بررسی کنیم.

ادامه مطلب
هش رمزنگاری چیست؟
با مفهوم هش رمزنگاری بیشتر آشنا...

هش تعاریف گوناگونی دارد، در مفهوم دیجیتالی آن، با تبدیل تعدادی بیت که می توانند حرف، کلمه، جمله و یا حتی انواع فایل ها باشند، به خروجی با تعداد ثابت کاراکتر تعریف می شود. هش یک تابع ریاضی است که در رمزنگاری از آن استفاده می شود. البته هدف، حل این تابع نیست، بلکه استفاده از تابع برای رمزنگاری است. استفاده از تابع هش رمزنگاری برای عدم انکار فوق العاده کاربردی است.

رمزنگاری در رمزارزها به چه معناست؟

فرض کنید قصد ارسال دارایی و یا پیغامی محرمانه را به دوستی دارید که نمی خواهید افراد دیگر که ممکن است در میانه ارسال، پیغام شما را ببینند از محتویات آن مطلع شوند و تغییری در آن ایجاد کنند.

برای این کار از امضای دیجیتال استفاده می شود. از آنجایی که رمزنگاری کردن پیغام های طولانی زمان زیادی را می طلبد، پروتکل های امضای دیجیتال از تابع هش استفاده می کنند.

پروتکل های امضای دیجیتال چه پروسه ای را می گذرانند تا به هدف خود برسند؟

هشینگ

هش رمزنگاری چیست؟

ابتدا داده ها با کمک تابع هش، هش می شوند. داده هایی با طول متفاوت در الگوریتم هش قرار گرفته و هش آن داده را تحویل می دهد.

استفاده از تابع هش کمک بسیار زیادی به تسهیل و سرعت بخشیدن به شبکه بلاک چین دارد، چرا که با استفاده از تابع هش، شبکه همیشه با داده هایی با طول یکسان کار می کند و همین موضوع سرعت عملیات را بالا برده و روند را سهل تر می کند.

امضا

در قدم بعد داده های هش شده باید امضا شوند. فرد فرستنده با استفاده از کلید خصوصی خود هش به دست آمده از تابع هش را امضا می کند، اما کلید خصوصی قرار نیست با شبکه و یا شخص گیرنده به اشتراک گذاشته شود، در نتیجه با استفاده از کلید خصوصی به کلید عمومی دست یافته و آن را به همراه هش به گیرنده ارسال می کنیم.

اعتبارسنجی

همان طور که گفته شد، فرستنده با استفاده از کلید خصوصی پیغامی که قصد ارسال آن را دارد امضا می کند.

از طرف دیگر شخص گیرنده با استفاده از کلید عمومی شخص فرستنده می تواند متوجه شود که آیا پیغامی که دریافت کرده است واقعا متعلق به شخص فرستنده هست یا خیر.

فرستنده نمی تواند کلید خصوصی خود را در اختیار شخص گیرنده و یا هر شخص دیگری قرار دهد، چراکه با استفاده از کلید خصوصی افراد می توانند به حساب او دسترسی داشته باشند و دارایی های او را به سرقت برند.

کلید عمومی ارتباط مستقیمی با کلید خصوصی دارد. درواقع کلید عمومی با کمک کلید خصوصی ساخته می شود که به اشتراک گذاری آن در شبکه و یا افراد دیگر هیچ مشکلی را برای صاحب حساب ایجاد نمی کند و در تبادلات می توان با خیالی آسوده برای اعتبارسنجی (آیا این پیغام از طرف شخص مورد نظر است؟) این کلید را در اختیار گیرنده قرار داد.

هدف هش

هش رمزنگاری چیست؟

فرض کنید یک مسابقه برگزار شده و عده ای در آن مسابقه شرکت کرده اند. مجری مسابقه عددی را انتخاب می کند و شرکت کنندگان باید آن عدد را حدس بزنند. در این صورت مجری مسابقه ممکن است حتی در صورت ارائه جواب درست از سمت شرکت کنندگان ادعا کند که عدد دیگری را مد نظر داشته است.

در شبکه بلاک چین امکان چنین تقلب هایی نیست، زیرا یک نسخه از عدد انتخابی باید به تمام افراد حاضر در شبکه ارسال شود و همین موضوع اجازه تقلب به کسی را نخواهد داد.

در واقع جلوگیری از تقلب، اعتبار سنجی، و ذخیره رمزعبور از کاربرهای مهم توابع هش به شمار می روند.

فرایند هشینگ

هش رمزنگاری چیست؟

همان طور که پیش از این نیز بیان شد، تابع هش ورودی های مختلف را دریافت می کند و خروجی هایی متفاوت اما با طول کاراکتر ثابت را تحویل می دهد.

مهم نیست که یک حرف، جمله و یا یک فایل سنگین را به تابع هش بدهید، این تابع در نهایت به شما خروجی با تعدادی معینی از کاراکترها تحویل می دهد.

هش رمزنگاری چیست؟

همان طور که در دو تصویر بالا می بینید، قرار دادن یک حرف و یا یک جمله برای این تابع فرقی ندارد و تعداد کاراکترهای خروجی تابع با توجه به نوع تابع هش که اینجا تابع هش پرکاربرد sha256 مورد استفاده قرار گرفته است، ثابت می ماند.

خروجی تابع هش را “هش” و عملی که با کمک تابع هش انجام می شود را هشینگ می گویند.

توابع هش بسیار گوناگون هستند، اما تابع هش sha256 بیشترین کاربرد را در میان توابع هش دارد.

در هر زمینه ای که هویت سنجی و ایجاد امنیت مهم باشد، استفاده از تابع هش رمزنگاری می تواند بسیار کمک بزرگی باشد و به عنوان ایجادکننده امضای دیجیتال عمل کند.

هش در بلاک چین

بلاک چین از یک سری بلاک متصل به هم تشکیل شده است که با کمک زنجیره ای به هم متصل شده اند. طبیعتا هیچ بلاکی قبل از بلاک اول وجود ندارد، به بلاک اول بلاک چین، بلاک جنسیس گفته می شود. هش بلاک جنسیس با توجه به تراکنش های ثبت شده در بلاک ایجاد می شود.

از بلاک بعدی، علاوه بر هش خود بلاک، هش بلاک قبلی نیز در آن بلاک قرار می گیرد. از آنجایی که بلاک ها با هم در ارتباط هستند ایجاد کوچک ترین تغییر در یک بلاک، هش آن بلاک و همچنین هش بلاک های بعد از آن را تغییر می دهد.

شبکه بلاک چین از این سیستم هش برای اطمینان از اینکه تراکنش ها تغییر نکرده اند استفاده می کند.

هش رمزنگاری چیست؟

هر بلاک علاوه بر هش خود، هش بلاک قبلی را نیز دارد، در نتیجه فردی که قصد ایجاد تغییر در بلاک را دارد باید نه تنها هش همان بلاک بلکه هش تمام بلاک های قبلی را نیز تغییر دهد که تقریبا غیرممکن است.

و بلاک چین به این صورت از تقلب در شبکه جلوگیری می کند. از طرف دیگر تمام افراد فعال در شبکه به هش های واقعی دسترسی داشته اند و برای تایید تراکنش های جدید به راحتی متوجه تغییر شده و تراکنش را تایید نمی کنند.

به همین دلیل است که همه باوردارند که بلاک چین تغییرناپذیر است.

ویژگی هایی که تابع هش رمزنگاری باید داشته باشد:

هش رمزنگاری چیست؟

دقیق و ثابت بودن

تابع هش رمزنگاری به ازای وردی که دریافت می کند یک خروجی با طول ثابت تحویل می دهد، این خروجی که همان “هش” است، باید برای همیشه ثابت بماند. به عنوان مثال اگر شما حرف A را به عنوان ورودی به تابع هش دادید باید همان هشی را دریافت کنید که یک آمریکایی و یا چینی دریافت می کنند.

همچنین اگر شما ماه آینده نیز حرف A را به عنوان ورودی به تابع هش دادید باز هم باید همان هش ماه پیش را دریافت کنید.

زیرا در غیر این صورت پیگیری و رصد کردن اطلاعات غیرممکن خواهد بود.

یک طرفه بودن تابع

یک تابع هش رمزنگاری زمانی استاندارد است که یک طرفه باشد یعنی با قرار دادن ورودی در تابع هش به راحتی بتوان به خروجی رسید اما رسیدن به ورودی با قرار دادن خروجی در تابع هش تقریبا غیر ممکن باشد.

از آنجایی که خروجی تابع هش همیشه ثابت است، اگر قصد حدس زدن ورودی بر اساس خروجی را بخواهیم در میان تعداد محدودی از ورودی ها انجام دهیم، این کار شدنی است.

به عنوان مثال در نظر بگیرید که 10 کلمه را به شما نشان می دهند، و هش یکی از 10 کلمه را نیز در اختیار شما می گذارند، حال شما باید بگویید که این هش متعلق به کدام کلمه است؟

در این حالت کار شما بسیار ساده است و می توانید با قرار دادن هر 10 کلمه به صورت جداگانه در تابع هش و مقایسه خروجی تابع با هشی که به شما داده شده، بگویید که این هش متعلق به کدام کلمه بوده است.

اما این کار برای تعداد زیادی از اطلاعات بسیار دشوار و یا حتی غیرممکن خواهد بود.

استفاده از رایانه های معمولی برای انجام عملیات لازم برای پیدا کردن دیتای مورد نظر ممکن است به هزاران سال زمان نیاز داشته باشد، مگر اینکه بسیار خوش شانس باشید و در چند تست اولیه به هش موردنظر برسید که احتمال آن بسیار کم است.

تغییر هش در صورت ایجاد کوچک ترین تغییر در ورودی

با وارد کردن جمله my name is Jack در تابع هش sha256 به هش  f794886e4987ce4cb1f4deaf4f942dccfdb766ed38217c596aeaac4cc3b2d4aa دست خواهید یافت.

با وارد کردن my name is Jack. تابع هش یک ورودی متفاوت را به شما ارائه خواهد داد که برابر است با:

4c4f8a7772915dc152a906edc79ca11ec800421eed2e18874f594189ecd05138

همان طور که می بینید تنها با اضافه کردن یک نقطه به انتهای جمله، هش جمله یا به عبارتی خروجی تابع هش رمزنگاری به طور کامل تغییر کرد.

این ویژگی بسیار مهم است، و در مواقعی که صحت و اعتبارسنجی رمزعبور را بخواهیم انجام دهیم به کمک ما خواهد آمد.

فرض کنید که شما در یک وبسایت ثبت نام کرده اید و قصد ورود به حساب کاربری خود را دارید. در این صورت تنها با وارد کردن رمزعبور خود به صورت دقیق حق ورود به حساب کاربری خود را دارید.

شیوه کار به این صورت است که با انتخاب یک رمز عبور در زمان ثبت نام، هش رمزعبوری که انتخاب کردید در بایگانی قرار می گیرد، در هنگام ورود، پس از وارد کردن رمزعبور، هش رمزعبور وارد شده با هش ثبت شده در پایگاه داده مقایسه شده و در صورت تطبیق به شما اجازه ورود داده خواهد شد.

منحصر به فرد بودن هش

هر ورودی در تابع هش رمزنگاری، یک خروجی متناظر با آن ورودی را دارد که منحصر به فرد است و فقط مختص همان داده ورودی است.

معرفی شناخته شده ترین توابع هش

هش رمزنگاری چیست؟

MD5

MD که کوتاه شده عبارت Message Digest است و هش 128 بیتی را تولید می کند. با اینکه امروزه خیلی مورد اعتماد نیست اما هنوز هم در سیستم های مختلف از این تابع هش استفاده می شود.

سیستم رمزعبور کاربران در وردپرس از این تابع استفاده می کند. برای ایمن بودن از دستیابی به رمزعبور از کاربران خواسته می شود که رمزهای ساده ای که به راحتی حدس زده می شوند استفاده نکنید. به عبارتی از آنها خواسته می شود که به رمز ساده خود نمک اضافه کنند تا دسترسی به رمز عبور آنها سخت شود.

SHA

SHA کوتاه شده عبارت Secure Hash Algorithm است. SHA-0 که اولین الگوریتم این تابع است در سال 1993 طراحی شد. SHA-1 یک تابع هش 160 بیتی نسخه برطرف شده ایرادات SHA-0 به حساب می آید.

SHA-2 شامل 6 تابع SHA-224، SHA-256، SHA-384، SHA-512، SHA-512/224 و SHA-512/256است.

در بلاک چین بیت کوین از الگوریتم SHA256 استفاده می شود.

SHA-3 در سال 2012 طراحی و در سال 2015 منتشر شد.

RIPEMD

الگوریتم RIPEMD مجموعه ای از توابع هش است. این الگوریتم شباهت زیادی با الگوریتم MD4 دارد، اما از نظر عملکرد به الگوریتم SHA-1 شباهت دارد.

Whirlpool

الگوریتم ویرپول در سال 2000 طراحی شد. این تابع هش 512 بیتی است و تا کنون 3 نسخه WHIRLPOOL، WHIRLPOOL-T WHIRLPOO از آن منتشر شده است.

سخن آخر

سعی ما بر این بود تا با زبانی ساده هش رمزنگاری را شرح دهیم. مطمئنا با مطالعه این مطلب و مطالب دیگر بسیاری از سوالات شما جواب داده خواهد شد و ابهامات درون ذهن شما از بین می روند.

تابع هش، عمل هشینگ، هش رمزنگاری و کلمات و عبارات زیادی در دنیای رمزارزها وجود دارند که بهتر است اگر قصد فعالیت در بازار رمزارزها را دارید و یا علاقه مند به این حوزه هستید با گذراندن یک دوره آموزش ارز دیجیتال به جواب تمام سوالات خود برسید.

ادامه مطلب
تأثیر فناوری رایانه های کوانتومی بر بلاک چین و ارزهای دیجیتال
تأثیر کامپیوتر کوانتومی بر بلاک چین...

معرفی کامپیوتر کوانتومی

کامپیوتر کوانتومی و بلاک چین، بیت کوین و دیگر رمزارزها مفاهیمی نسبتا جدید هستند که با ایده ی خدمت به بشریت به وجود آمده اند. طرح رایانه های کوانتومی در دهه ی 80 و توسط ریچارد فینمن (Richard  Feynman)  ارائه شد، مدتی است که بحث رایانه های کوانتومی بسیار داغ شده است، و در صورتی که این رایانه ها با رفع ایراداتی که تا امروز داشته اند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم وارد زندگی هایمان شوند تحول اساسی را در زندگی هایمان به وجود می آوردند.

سال 1998 اولین کامپیوتر کوانتومی با ظرفیت 2 کیوبیت ساخته شد، پس از 2 سال رایانه های کوانتومی 5 کیوبیتی و 7 کیوبیتی نیز ساخته شدند و اما با پیشرف های صورت گرفته تا سال 2011 شرکت کانادایی Dwave با ساخت رایانه کوانتومی 128 کیوبیتی قدم بزرگی در این راه برداشت.

از آنجایی که رایانه های کوانتومی در حال توسعه هستند، شرکت های مختلف از جمله گوگل، IBM و مایکروسافت روش های ویژه ی خود برای پیاده سازی این رایانه ها را به کار می گیرند.

سال 2019 گوگل مدعی شد که یک رایانه کوانتومی ساخته است که قادر است فعالیتی که ابرکامپیوتر دنیا یعنی سامیت (Summit) به 10 هزار سال برای انجام آن نیاز دارد، را در مدت زمان تنها 3 دقیقه انجام دهد، اما شرکت IBM این ادعای گوگل را مسخره خواند.

بسیاری معتقدند که با داشتن رایانه های کوانتومی، جهان تحولی عظیم، همچون انقلاب صنعتی را تجربه خواهد کرد. اما برای درک بهتر ارتباط میان رایانه کوانتومی و بلاک چین ابتدا تفاوت های میان رایانه های امروزی و رایانه های کوانتومی را بررسی می کنیم.

تفاوت کامپیوترهای دیجیتالی و کوانتومی

تأثیر فناوری رایانه های کوانتومی بر بلاک چین و ارزهای دیجیتال

برای درک بهتر تفاوت میان کامپیوترهای دیجیتالی و کامپیوترهای کوانتومی بهتر است ابتدا به نحوه ی کارکرد کامپیوترهایی که همه ی ما دائما در حال استفاده از آنها هستیم پی ببریم.

کامپیوترهای رومیزی، لپ تاپ، گوشی های هوشمند همه نوعی کامپیوتر به حساب می آیند، این کامپیوترها اطلاعاتی را از ما دریافت می کنند، و با پردازش اطلاعات دریافتی نتیجه را به ما برمی گردانند.

در رایانه ها کار پردازش اطلاعات به عهده ی پردازشگر یا CPU است، که رایانه این کار را با استفاده از ترانزیستورها انجام می دهد. ترانزیستورها عملکردی شبیه به کلید قطع و وصل برق دارند که یا می تواند روشن باشد و یا خاموش.

اگر بخواهیم این مفهوم را با عملکرد ترانزیستورها شبیه سازی کنیم، خاموش معادل عدد صفر و روشن معادل عدد یک است، این تنها زبانی است که کامپیوتر قادر به درک آن است.

زبان کامپیوتر

هر کدام از صفر و یک ها یک بیت (Bit) به حساب می آید، این صفر و یک ها با ترکیب های متفاوت حروف و اعداد و دیگر نشانه ها را تشکیل می دهند. به عنوان مثال معادل دیجیتالی حرف A و B به این صورت است:

A = 01000001

B = 01000010

هر هشت بیت یک بایت را تشکیل می دهد، درواقع صفر و یک های تشکیل دهنده ی حروف A یا B یک بایت را تشکیل داده اند.

8 بیت = یک بایت

1024 بایت = یک کیلوبایت

1024 کیلوبایت = یک مگابایت

1024 مگابایت = یک گیگابایت ….

حجم اطلاعات را با استفاده از بایت، و سرعت انتقال اطلاعات را با بیت بیان می کنیم.

مدارهایی درون پردازشگر وجود دارند که ترانزیستورها بر روی آن ها قرار گرفته اند که کار آن ها، انجام عملیات محاسباتی و منطقی است. با گذر زمان تعداد ترازیستورها بیشتر شد، به همین دلیل ترازیستورها کوچک تر شدند تا اندازه ای تقریبا معادل یک اتم پیدا کردند.

ساختار کلی کامپبوترهای دیجیتال و کوانتومی

تأثیر فناوری رایانه های کوانتومی بر بلاک چین و ارزهای دیجیتال

  • واحد اطلاعات در رایانه های کوانتومی کیوبیت (Qubit) است، درحالی که این واحد در رایانه های دیجیتالی بیت است. بیت تنها می تواند دو حالت داشته باشد، صفر یا یک، در حالی که کیوبیت می تواند هم زمان صفر، یک یا هر مقداری مابین این اعداد باشد.
  • در رایانه های کوانتومی از سیستمی کوانتومی همچون الکترون،فوتون و یا اتم ها و یون ها استفاده می شود در حالی که رایانه ی دیجیتالی از ترانزیستور استفاده می کنند. به زبان ساده می توان گفت که قوانین حاکم بر رایانه های کوانتومی، با قوانین محدودکننده فیزیکی که به راحتی قابل دیدن هستند، تفاوت دارد، این سیستم از قوانین درون اتمی تبعیت می کنند.
  • پردازش اطلاعات در کامپیوترهای کوانتومی به صورت موازی انجام می شود، به عبارت دیگر ترتیب انجام عملیات همچون کامپیوترهای دیجیتالی در کامپیوترهای کوانتومی وجود ندارد، و همه ی عملیات می توانند به صورت هم زمان انجام شوند، همین موضوع سرعت پردازش کامپیوترهای کوانتومی را میلیون ها بار سریع تر از کامپیوترهای دیجیتالی می کند.

یکی از معایب کامپیوترهای کوانتومی در صورت پیاده سازی بحران امنیتی است که در سراسر جهان شاهد آن خواهیم بود و سیستم های رمزنگاری از جمله بلاک چین تهدید خواهند شد، تمام رمزعبورهای موجود در شبکه ی اینترنت، به دلیل قدرت پردازش فوق العاده بالای رایانه های کوانتومی ممکن است هک شوند.

البته زمانی که همه بتوانند از این رایانه های کوانتومی استفاده کنند باز هم امنیت برقرار خواهد شد.

نابودی ارزهای دیجیتال با به کارگیری کامپیوترهای دیجیتال

تأثیر فناوری رایانه های کوانتومی بر بلاک چین و ارزهای دیجیتال

همان طور که می دانید ارزهای دیجیتال بر روی شبکه بلاک چین پیاده سازی شده اند، شبکه بیت کوین برای تامین امنیت شبکه ی بلاک چین خود از یک سیستم رمزنگاری استفاده می کند.

امنیت شبکه توسط نودهای شبکه که درواقع رایانه هایی در سراسر جهان هستند تامین می شود. پس طبیعی است که با روی کار آمدن رایانه های کوانتومی به فکر ارتباط میان رایانه کوانتومی و بلاک چین باشیم.

در حال حاضر انجام عملیات در شبکه و ثبت تراکنش به صورت امن، توسط ابررایانه های دیجیتالی کلاسیک انجام می شود.

رایانه هایی که توسط شرکت های مختلف از جمله گوگل، مایکروسافت و IBM تولید می شوند. همان طور که پیش از این نیز بیان کردیم رایانه های دیجیتال در هر لحظه فقط قادر به انجام یک کار هستند و پس از اتمام عملیات یک می توانند اقدام به عملیات دو، سه و الی آخر کنند، چیزی که در رایانه کوانتومی به کلی تغییر کرده است.

یک کامپیوترکوانتومی در آن واحد قادر به پردازش و انجام هزاران کار است. این توانایی فوق العاده بالا در پردازش داده ها اگرچه برای این رایانه ها یک نقطه قوت به حساب می آید، نفوذ به اطلاعات ذخیره شده در این رایانه ها را بسیار ساده می کند، به همین دلیل ساخت بلاک چین در کامپیوتر کوانتومی برای حفاظت از داده های رمزنگاری شده بسیار پررنگ است.

دانشمندان فعال در زمینه ی امنیت و رمزنگاری در تلاش هستند که سیستمی برای محافظت از داده های کاربرانی که قرار است در آینده از رایانه کوانتومی استفاده کنند، ابداع کنند.

همچنین شکستن توابع استاندارد رمزنگاری در شبکه بلاک چین به وسیله ی رایانه های دیجیتالی کلاسیک به منابع کامپیوتری فوق العاده زیادی نیاز دارد. اما رایانه های کوانتوم با قدرت پردازش فوق العاده ای که دارند می توانند همه چیز را تغییر دهند، یک رایانه کوانتومی به تنهایی و در مدت زمانی کوتاه قادر به شکستن توابع استاندارد رمزنگاری شبکه بلاک چین است.

امنیت بلاک چین

این موضوع شبکه بلاک چینی که در حال حاضر مورد استفاده قرار گرفته است را با تهدید بزرگی روبه رو می کند، و امنیت شبکه بلاک چین که یکی از شناخته شده ترین ویژگی های شبکه بلاک چین است و طرفداران زیادی را به سمت خود جذب کرده است، فروپاشیده و از بین می رود.

با اینکه کامپیوتر کوانتومی در حال حاضر تهدیدی برای بیت کوین به حساب نمی آیند، ممکن است در آینده رمزارزها و بیت کوین در صدر آنها، به یک ورژن جدید نیاز داشته باشند.

عملکرد هش و همچنین الگوریتم ECDSA به منظور ایجاد امضا الکترونیکی، دو طرح برای ایمن سازی بیت کوین در برابر انواع خطرها هستند، بیت کوین برای ماندگاری در آینده باید فکری به حال این تهدید کند، زیرا هر دو روش به کار گرفته شده در حال حاضر قدرتی در برابر قدرت پردازش کامپیوتر کوانتومی نخواهند داشت.

با توجه به موارد گفته شده می توان گفت برای در امان بودن بیت کوین و دیگررمزارزها از خطر احتمالی، کامپیوتر کوانتومی و بلاک چین باید به موازات هم پیشرفت کنند.

البته ناگفته نماند که پروتکل رمزنگاری رمزارز بیت کوین در برابر رایانه کوانتومی تا حدودی مقاوم است، بنا بر آنچه وبسایت bitcoinnotbombs.com منتشر کرده است، پروتکل SHA-256 به احتمال بسیار بالا توانایی مقاومت در برابر حملات از سمت رایانه های کوانتومی را داشته باشد.

در این مقاله آمده است که حتی کلید عمومی شما در ابتدا عمومی نمی شود، و زمان ارسال آدرس بیت کوین خود به دیگر افراد، یک هش از کلید عمومی شما و نه خود کلید عمومی به گیرنده ارسال می شود. تابع هش یک تابع رمزنگاری یک طرفه است به این معنی که نمی توان با استفاده از خروجی به ورودی رسید، این تابع ورودی را دریافت می کند و خروجی هش شده را تحویل می دهد،. برای فهم این موضوع یک معادله ریاضی را در نظر بگیرید.

20 = 10 + 10   است، این یک معادله درست است ولی در صورتی که شما بدانید جواب معادله جمع دو عدد 20 است نمی توانید مطمئن باشید که اعداد 10 هستند. با جمع 1 و 19، 2 و 18 و بسیاری از ارقام دیگر نیز می توان به عدد 20 رسید.

اگر در بازار رمزارزها فعال هستید یا قصد شروع فعالیت در این بازار را دارید، بهتر است با به روز نگه داشتن اطلاعات خود در این زمینه و شرکت در کلاس آموزش ارز دیجیتال بهترین تصمیمات را در بهترین زمان ها بگیرید.

ساخت بلاک چین بر پایه کوانتوم

تأثیر فناوری رایانه های کوانتومی بر بلاک چین و ارزهای دیجیتال

تا اینجا متوجه شدیم که اگر قرار باشد شبکه بلاک چین به همین صورت و با همین میزان امنیت به کار خود ادامه دهد، با روی کار آمدن کامپیوتر کوانتومی، شبکه بلاک چین عملا ارزش خود را از دست می دهد. آیا امکان درهم آمیختن کامپبوتر کوانتومی و بلاک چین وجود دارد؟

بسیاری از افراد بلاک چین را به عنوان شبکه ای که داده ها و تراکنش های بیت کوین را به صورت امن ذخیره می کند، می شناسند. اما آیا بلاک چین محدود به بیت کوین و دیگر رمزارزهاست؟

قطعا خیر، قراردادهای هوشمند، پیشرفت برنامه های کامپیوتری دو نمونه از میان صدها موردی هستند که می توان اطلاعات مربوط به آن ها را بر روی شبکه بلاک چین ثبت کرد.

پس رمزنگاری های صورت گرفته به وسیله ی رایانه های کلاسیک در برابر رایانه های کوانتومی هیچ شانسی ندارند.

برای اینکه شبکه بلاک چین بتواند بر این مشکل فائق آید نیاز دارد تا حداقل قدرت خود را به اندازه ی رایانه های کوانتومی افزایش دهد، راه حل این است که از کدهای رمزنگاری کوانتومی استفاده شود، در این صورت رایانه های کوانتومی نیز قادر به شکستن کدهای رمزنگاری شبکه نخواهند بود.

راه حل دیگری که می تواند بر روی شبکه ی بلاک چین پیاده شود، این است که شبکه بلاک چین مجددا و بر اساس رایانه های کوانتومی ایجاد شود. این روش بنیادین توسط دل راجان (Del Rajan) و مت وایزر (Matt Visser) از دانشگاه ولینگتون نیوزلند پیشنهاد شد.

ساختار بلاک چین

بلاک چین کوانتومی از ذرات کوانتومی ایجاد می شود، و هر ذره در شبکه سابقه ی ذرات پیشین را در خود حفظ می کند، هک کردن و ایجاد تغییر در این ذرات غیرممکن است، و به این صورت امنیت شبکه بر مبنای قوانین فیزیک کوانتوم استوار است.

و اما ادعای دانشمندان روسی مبنی بر ساخت بلاک چینی که می تواند از داده های رمزنگاری شده مثل ارزهای دیجیتال در رایانه های کوانتومی در برابر حملات احتمالی محافظت کند ارزش توجه دارد. بنا بر ادعای این تیم روسی، نفوذ به اطلاعات درون رایانه های کوانتومی با وجود این بلاک چین اصلا کار ساده ای نخواهد بود.

دانشمندان روسی این تیم برای اثبات ادعای خود، راه حل ابداع شده شان را بر روی داده های یکی از بزرگ ترین بانک های روسیه به نام گازپروم پیاده کردند، و خوشبختانه می توان ادعای این دانشمندان روسی را پذیرفت و از این روش کارآمد برای محافظت از اطلاعات رمزنگاری شده و همچنین ذخیره ی آنها بهره مند شد.

الکساندر لوفسکی که یکی از افراد تیم می باشد در رابطه با روش امنیت ابداع شده گفت، رمزگذاری کوانتومی در این روش جایگزین امضای دیجیتال می شود.

نقاط ضعف کامپیوترهای کوانتومی موجود

تأثیر فناوری رایانه های کوانتومی بر بلاک چین و ارزهای دیجیتال

  • رایانه های کوانتومی به دلیل ساختار خاصشان باید در دمای بسیار پایین یعنی صفر مطلق یا دمای 273- درجه سلسیوس نگه داری شوند، یعنی پایین ترین دمای ممکن در جهان.

حفظ این دما به هیچ وجه کار راحتی نیست، به همین دلیل استفاده از رایانه های کوانتومی به شکل گسترده فعلا امکان پذیر نیست.

  • درصد خطای بالا در رایانه های کوانتومی یکی دیگر از ضعف های این رایانه ها است که باید حل شود. هرچه تعداد کیوبیت در این رایانه ها بیشتر شود درصد خطای آنها نیز افزایش پیدا می کند.
  • بحران امنیتی در صورت پیاده سازی موفقیت آمیز رایانه های کوانتومی کل جهان را تهدید می کند. و همه ی رمزعبورهای موجود در سطح اینترنت بی اعتبار می شوند، زیرا امکان هک شدن آنها زیاد است.

سخن آخر

با توجه به مطالبی که تا اینجا گفته شد متوجه شدید که کامپیوترهای کوانتومی قدرت پردازش فوق العاده بالایی دارند، و همین خصوصیت این رایانه ها را جذاب و در عین حال خطرناک می کند.

به همین دلیل پیشنهاد شده است که ابتدا این رایانه کوانتومی فقط در اختیار کشورهایی که رفتار دوستانه دارند قرار گیرد. برخی متخصصین رایانه کوانتومی و بلاک چین را در مقابل هم قرار می دهند، چرا که رایانه های کوانتومی رمزنگاری های موجود را به راحتی می شکنند.

ادامه مطلب
الگوریتم اجماع در بلاک‌ چین چیست؟
الگوریتم اجماع در بلاک‌ چین چیست؟...

بلاک چین یک دفترکل توزیع شده است که افراد درون شبکه مسئولیت حفاظت از آن را به عهده دارند. اما از آنجایی که بلاک چین غیرمتمرکز است باید فکری به حال نظارت در شبکه کرد، زیرا هیچ دولت یا سازمانی کار نظارت بر آن را به عهده ندارند. در شبکه بلاک چین عامل تصمیم گیرنده ای که اعتبار یک بلاک را تایید یا رد کند، توسط الگوریتم اجماع سنجیده می شود.

هش در بلاک چین

بهتر است پیش از تشریح مطالب در خصوص الگوریتم های اجماع بدانیم هش در بلاک چین به چه معناست. هش یک تابع است که از آن برای تبدیل داده هایی متشکل از حروف و اعداد به داده های رمزنگاری شده با طول خاص استفاده می شود.

احتمالا می دانید که استخراج بیت کوین با اجرای تابع هش SHA-256 صورت می گیرد. وقتی یک بلاک ایجاد و به بلاک های قبلی اضافه می شود و گره های دیگر موجود در شبکه صحت و اعتبار آن را تایید می کنند، (به اجماع می رسند) یکپارچگی بلاک چین نیز تامین می شود، زیرا عملیات هشینگ یک طرفه هستند و معکوس کردن فرایند معامله امکان پذیر نیست.

به عبارتی می توان گفت که شبکه بلاک چین فقط تراکنش های معتبر را در خود جای می دهد که این موضوع باعث می شود شبکه بلاک چین از حمله Double Spend یا خرج دوباره و همچنین تراکنش های اسپم در امان باشد.

اگر مفاهیم ابتدایی دنیای ارزهای دیجیتال را نمی دانید، بهتر است در دوره ارز دیجیتال شرکت کنید، زیرا بدون فهم چگونگی کارکرد ارزهای دیجیتال و شبکه بلاک چین خیلی شانس موفقیت در این حوزه را نخواهید داشت.

کاربردهای الگوریتم اجماع

همان طور که پیش از این توضیح داده شد، الگوریتم اجماع از شبکه‎ بلاک چین در برابر هکرها و کسانی که قصد انتشار مطالب نامعتبر در بلاک چین را دارند، محافظت می کند.

این الگوریتم یک سیستم پاداش دهی برای دیگر گره های شبکه که در تامین امنیت و حفاظت از بلاک چین نقش داشتند نیز در نظر می گیرد.

الگوریتم اجماع اثبات کار (PoW) در بلاک چین

الگوریتم اجماع در بلاک چین چیست؟

اثبات کار فرایندی برای حفاظت از حملات اسپم در ایمیل ها و DDOS و یا فرستادن دستورات زیاد در شبکه با هدف زیر فشار قرار دادن شبکه طراحی شده بود.

ساتوشی ناکاماتو توانست با ابتکار خود فرایند اثبات کار را در الگوریتم اجماع برای به توافق رسیدن چندین نفر بر سر یک مسئله که شناختی از هم ندارند به کار گیرد.

توافق بر روی یک موضوع بین افرادی که همدیگر را می شناسند چندان ساده نیست، حالا سوال اینجاست که در شبکه غیرمتمرکز بلاک چین که افراد همدیگر را نمی شناسند، چطور قرار است بر سر یک مسئله به توافق برسند؟

از طرف دیگر باید صحت و اعتبار مطلب منتشر شده نیز تایید می شد.

راهکار جالب ساتوشی ناکاماتو این بود که داده هایی که باید در بلاک ها نوشته شود، با کمک الگوریتمی وابسته به هش SHA-256 هش شوند. در میان افراد حاضر در شبکه، کسی که هش درست را پیدا کرده باشد، باید برای گرفتن تایید، آن را به همه شبکه ارسال کند.

افراد دیگر در شبکه به تایید یا رد هش ارسال شده می پردازند و در صورتی که بیش از 50 درصد (1+50) آن را تایید کنند، بلاک به عنوان یک بلاک معتبر بسته می شود. در این روش گره ای که موفق به حل مسئله شود پاداش دریافت می کند.

معایب الگوریتم اثبات کار

درست است که الگوریتم های اجماع برای کارکردن شبکه بلاک چین ضروری هستند ولی هر کدام از انواع الگوریتم های اجماع مزایا و معایب خود را دارند. در ادامه به برخی از مهم ترین آنها می پردازیم.

  • مصرف بسیار بالای برق

ماینرها برای حل مسئله بیت کوین و در نتیجه دریافت پاداش باید 24 ساعته و در هفت روز هفته دستگاه های خود را روشن نگه دارند. با توجه به وجود استخراج کننده های بیشتر، افراد به دستگاه های قوی تری نیز احتیاج پیدا می کنند و این دستگاه های قوی تر برق بیشتری مصرف می کنند.

  • حملات 51درصدی

یکی دیگر از معایب الگوریتم اثبات کار این است که در صورتی که شخص، شرکت یا سازمانی توانایی تصاحب 51 درصد از قدرت محاسباتی شبکه را داشته باشد، عملا الگوریتم اجماع برای تامین امنیت کارساز نخواهد بود و آن شخص یا موسسه می تواند با اضافه کردن یک بلاک نامعتبر به شبکه، امنیت شبکه را به خظر بیندازد.

شاید تصور چنین مشکلی برای شبکه بیت کوین با هش بالایی که دارد خیلی منطقی نباشد، اما دیگر رمزارزها که وسعت شبکه آنها به اندازه بیت کوین نیست، همواره در معرض چنین تهدیدهایی هستند.

الگوریتم اجماع اثبات سهام (PoS) در بلاک چین

یکی دیگر از روش های موجود برای اجماع افراد مستقل حاضر در شبکه استفاده از الگوریتم اثبات سهام (Proof of stake) است. در این روش بر خلاف روش اثبات کار به دستگاه سخت افزاری نیازی نیستT بلکه افراد حاضر در شبکه با توجه به تعداد سهامی که دارند می توانند شانس خود را برای بستن بلاک معتبر آزمایش کنند.

در واقع شما با داشتن ارز مورد نظر و اختصاص آن به شبکه در یک مسابقه شرکت داده خواهید شد که با توجه به میزان دارایی شما از آن ارز، شانس دریافت موقعیت هش بلاک را خواهید داشت. درست مانند قرعه کشی بانک که به عنوان مثال هر 20 هزار تومان یک امتیاز برای شما محاسبه می شود و هرچه امتیاز شما بیشتر باشد قاعدتا شانس بیشتری هم برای برنده شدن خواهید داشت.

مزایای الگوریتم اثبات سهام

  • انرژی مصرف نمی شود

بر خلاف الگوریتم اثبات کار در الگوریتم اثبات سهام هیچ انرژی مصرف نمی شود و کار اصلی بر عهده الگوریتم هایی است که به صورت اتوماتیک کار می کنند.

  • غیرممکن بودن حمله 51 درصدی

شخص یا شرکتی که بخواهد این الگوریتم را منحرف کند باید بیش از 51 درصد از کل ارز موجود را خریده باشد، یعنی باید 51 درصد از ارزهای موجود موردنظر را خریده باشد. در این صورت آن شخص می تواند اقدام به نابودی آن شبکه کند، ولی آیا به نظر شما منطقی است کسی چنین کاری در راه نابودی دارایی خود کند؟

معایب الگوریتم اثبات سهام

آن چیزی که در الگوریتم اثبات سهام به برنده تعلق پیدا می کند، تنها کارمزدهای موجود در بلاک بسته شده است، در صورتی که در الگوریتم اثبات کار، شخصی که قادر به حل مسئله شود پاداش دریافت می کند.

الگوریتم های اثبات سهام و اثبات کار شناخته شده ترین الگوریتم های اجماع به شمار می آیند، اما در کنار این دو الگوریتم از چند نوع الگوریتم دیگر نیز در شبکه های مختلف استفاده می شود که در ادامه به معرفی آنها می پردازیم.

الگوریتم اجماع اثبات سهام وکالتی (DPoS)

الگوریتم اجماع در بلاک چین چیست؟

دنیل لاریمر فردی شناخته شده در دنیای کامپیوتر و همچنین رمزارزها با هدف رفع مشکلات الگوریتم های گواه اثبات کار و اثبات سهام اقدام به طراحی و توسعه الگوریتم گواه اثبات سهام وکالتی کرد.

از نظر لاریمر، هر دو الگوریتم قبلی در زمینه مصرف بیش از حد انرژی و ناامنی در برابر اهداف مخرب مشکلاتی دارند، پس با طراحی الگوریتم گواه اثبات سهام وکالتی سعی در برطرف کردن این ایرادات داشت.

الگوریتم گواه اثبات سهام وکالتی را می توان شکلی از دموکراسی دیجیتال در نظر گرفت. این الگوریتم از روش رای گیری برای انتخاب یک گروه متشکل از حدودا 21 تا 100 نماینده با هدف محافظت از شبکه بلاک چین در برابر اهداف مخرب، کمک می گیرد.

درواقع افرادی محدود از طرف دارندگان توکن برای اعتبارسنجی و تایید بلوک ها انتخاب می شوند، در این الگوریتم نمایندگان انتخاب شده برخلاف الگوریتم های اثبات کار و اثبات سهام با هم دیگر رقابتی برای تایید بلوک ها ندارند و درعوض در این راستا به یکدیگر کمک می کنند.

رمزارزهایی همچون BitShares (که دنیل لاریمر موسس آن است)، استیم، EOS، لیسک از این روش اجماع در شبکه خود استفاده می کنند.

مزایای الگوریتم اجماع اثبات سهام وکالتی

مقیاس پذیری بالا

توان محاسباتی بالایی برای استخراج کوین هایی که مبتنی بر گواه اثبات سهام وکالتی هستند نیاز نیست و حتی کاربرانی با تجهیزات ضعیف تر نیز می توانند از آن بهره مند شوند، در نتیجه می توان گفت کوین های DPoS از کوین های استخراج شده مبتنی بر اثبات کار مقیاس پدیرتر هستند.

دوست با محیط زیست

انرژی کمتری برای اجماع توسط این الگوریتم موردنیاز است، همین موضوع باعث می شود که بتوان DPos را به عنوان یک الگوریتم دوست با محیط زیست معرفی کرد.

جامع تر از رقبا

استفاده از این الگوریتم در مقایسه با الگوریتم اثبات کار توان محاسباتی کمتری را می طلبد، از طرف دیگر در مقایسه با الگوریتم اثبات سهام به کاربرانی که سهام کمتری دارند قدرت نظارت بیشتری می دهد. با توجه به آنچه گفته شد می توان الگوریتم اثبات سهام وکالتی را جامع تر از الگوریتم اثبات کار و الگوریتم اثبات سهام معرفی کرد.

سرعت بالا

سرعت شبکه بلاک چین مبتنی بر اثبات سهام وکالتی از رقبایش بیشتر است.

معایب الگوریتم اجماع اثبات سهام وکالتی

شرط حضور افراد

برای انجام رای گیری نیاز به حضور افرادی در شبکه است تا بتوان نظارتی دقیق بر شبکه داشت، و این موضوع باعث می شود شبکه تا حدودی متمرکز شود.

در این روش همه گره های شبکه در اعتبارسنجی و تایید تراکنش ها دخالت ندارند، بلکه آن ها افرادی را به نمایندگی انتخاب می کنند و نمایندگان انتخاب شده کار اعتبارسنجی و تایید بلوک ها را بر عهده می گیرند. به همین دلیل استفاده از این روش اجماع کمی با غیرمتمرکز بودن رمزارزها در تضاد است.

آسیب پذیر در رابطه با متمرکزسازی

از آنجایی که تعداد شاهدان که از در شبکه های مبتنی بر الگوریتم اثبات سهام وکالتی بسیار کمتر از افراد حاضر در شبکه های مبتنی بر الگوریتم های اثبات کار و اثبات سهام است، می توان گفت این شبکه ها همیشه در معرض مشکل متمرکزسازی هستند.

الگوریتم اجماع Proof-of-Burn

الگوریتم اجماع در بلاک چین چیست؟

در الگوریتم اجماع سوزاندن کوین، شما می توانید به جای تهیه ابزار ماینینگ که بسیار هزینه بالایی را می طلبد، کوین های خود را بسوزانید یا به زبان ساده به آدرس هایی بفرستید که دیگر قابل بازیابی نباشند.

با توجه به میزان کوین هایی که سوزانده اید، برای انتخاب شدن به عنوان استخراج کننده   بلوک بعدی امتیاز متفاوتی کسب می کنید و تعداد کوین سوخته بیشتر به معنای داشتن امتیاز بیشتر است. به این صورت شما به صورت تدریجی با سوزاندن کوین بر امتیاز خود می افزایید و امتیاز حاصل از سوزاندن کوین های پیشین را تا ابد برای خود خواهید داشت.

اگر بخواهیم شانس پیروزی در استخراج کوین را در الگوریتم های اثبات کار و اثبات سوزاندن کوین باهم مقایسه کنیم، می توان داشتن دستگاه های ماینر با توان بالا را در حکم داشتن امتیاز بالا حاصل از سوزاندن کوین های بیشتر در نظر گرفت.

از جمله معایب این روش اجماع، می توان به شانس بالای کسانی که کوین های بیشتری را سوزانده اند اشاره کرد. پس از مدتی رقابت با این افراد بسیار سخت می شود.

از دیگر معایب مکانیزم اجماع اثبات سوزاندن، از بین رفتن مقادیر زیادی انرژی است.

الگوریتم اجماع Proof-of-Authority

در الگوریتم اثبات اعتبار، گره های موجود در شبکه به افرادی که سیستم های کامپیوتری برای قرار دادن تراکنش در بلوک ها استفاده می کنند، اعتماد می کنند. البته این افراد صرفا مسئولیت جلوگیری از رخ دادن دستکاری های احتمالی را بر عهده دارند و نرم افزارهای اجرا شده در سیستم به صورت خودکار تراکنش را در بلوک قرار می دهد.

این روش را نیز می توان تا حدودی متمرکز دانست، بیشتر در بلاک چین های خصوصی از این روش اجماع استفاده می شود.

از آنجایی که شخصی که مسئولیت نظارت بر صحت و جلوگیری از دستکاری شبکه را بر عهده دارد در صورت ارتکاب به جرمی تغییر خواهد کرد، می توان امیدوار بود که این شخص به اصول پایبند بماند و سعی کند در جایگاه خود باقی بماند.

الگوریتم اجماع Proof-of-Weight

اگوریتم اثبات وزن خود به چند الگوریتم دیگر تقسیم می شود. در هر الگوریتم، وزن معنای خاص خود را پیدا می کند.

همانطور که می دانید در گواه اثبات سهام (PoS) داشتن کوین های بیشتر به منزله داشتن شانس بیشتر برای کشف بلاک بعدی است، الگوریتم های اثبات شهرت (Proof of Reputation) و اثبات فضا-زمان (Proof-of-Spacetime) جز الگوریتم های زیرمجموعه الگوریتم اثبات وزن به حساب می آیند که به عنوان مثال در الکوریتم اثبات فضا-زمان مربوط به فایل کوین، میزان وزن را، اطلاعات IPFS ذخیره شده مشخص می کند.

الگوریتم اثبات شهرت (Proof of Reputation)

این الگوریتم برای تایید تراکنش ها از افراد یا شرکت های مشهور کمک می گیرد، به این صورت که این اشخاص یا شرکت ها برای اینکه در بیزنس و اعتبارشان خدشه ای وارد نشود هیچ تقلبی را در سیستم تایید انجام نمی دهند؛ زیرا در صورتی که تقلب آن ها فاش شود شهرت و تجارت آنها تلفات جبران ناپذیری را متحمل خواهد شد.

زمانی که مراحل اثبات شهرت تکمیل و تایید شد، آنها می توانند به عنوان تاییدکننده بلوک ها کار خود را شروع کنند.

الگوریتم اثبات فضا-زمان (Proof-of-Spacetime)

در این روش اجماع گره ها باید ثابت کنند داده هایی که برای ذخیره دریافت کرده بودند، همچنان دارند. این روند اثبات مکررا انجام خواهد شد.

الگوریتم اجماع Proof-of-Activity

در همه الگوریتم های اجماع درواقع هدف اثبات یک موضوع و صحت اطلاعات بود. در الگوریتم اثبات فعالیت که درواقع ترکیبی از الگوریتم اجماع اثبات کار و اثبات سهام است، مرحله ابتدایی که استخراج است، از الگوریتمی مشابه گواه اثبات کار استفاده می شود و سپس با رفتن به بلوک بعدی از الگوریتمی شبیه به الگوریتم گواه اثبات سهام کمک می گیرد.

ارز دیجیتال Decred از این الگوریتم در شبکه بلاکچین خود استفاده می کند.

الگوریتم اجماع Byzantine Fault Tolerance

الگوریتم تحمل خطای بیزانس به مسئله فرماندهان بیزانس برای حمله به یک هدف پس از محاصره مربوط است. قضیه از این قرار است که فرماندهان در فاصله از هم قرار گرفته و یک هدف را محاصره کرده اند، حال برای تشخیص زمان درست حمله ای که مورد اتفاق همه فرماندهان باشد باید راه حلی را پیدا می کردند؛ زیرا اگر یکی از فرماندهان به هدف حمله می کرد و بقیه فرماندهان اطلاع نداشته و حمله را شروع نمی کردند، عملا در جنگ با شکست مواجه می شدند.

در زمینه ارزهای دیجیتال نیز از روش اجماع تحمل خطای بیزانس استفاده می شود.

از جمله مزایای این روش می توان به کارمزد پایین تراکنش و مقیاس پذیری بالای آن اشاره کرد، اما این روش را می توان متمرکز دانست و این یک مشکل برای این روش اجماع در ارزهای دیجیتال به شمار می آید.

(Federated Byzantine Agreement)

از الگوریتم توافق یکپارچه بیزانس در رمزارزهای ریپل و استلار برای اجماع استفاده می شود. در مسئله تحمل خطای بیزانس، صحت و اعتبار خبرهای دریافتی یک معضل به حساب می آید، در روش FBA مسئول گره پیام های دریافتی را به همان ترتیبی که دریافت کرده ارسال می کند.

در برخی سیستم ها این گره های تاییدکننده از پیش انتخاب شده اند (ریپل) و در یک سری سیستم دیگر (استلار) هر گره خودش می تواند یک تاییدکننده باشد و گره تاییدکننده بعدی را انتخاب کند.

(Practical Byzantine Fault Tolerance)

الگوریتم اجماع تحمل خطای بیزانس کاربردی، با انتخاب فرماندهانی که از پیش تعیین شده بودند اجرا می شود.

هایپرلجر فابریک یک رمزارز است که از این روش اجماع استفاده می کند.

الگوریتم اجماع Directed Acyclic Graphs

گراف جهت دار غیر مدور یا DAG بر خلاف دیگر شبکه ها خطی نیست. به عبارت دیگر در این شبکه یک بلوک  توانایی تایید چند بلوک قبل از خود را دارد، این موضوع مقیاس پذیری را بالا برده و سرعت شبکه نیز بالا می رود، درواقع در شبکه های مبتنی بر دگ (DAG) تعداد زیادی تراکنش در کسری از ثانیه انجام می شود.

هشگراف، آیوتا و نانو را می توان به عنوان رمزارزهایی که شبکه آنها مبتنی بر دگ (DAG) است، معرفی کرد.

دگ را می توان به عنوان یک راه حل برای مشکل مقیاس پذیری به شمار آورد.

الگوریتم اجماع proof of elapsed time

انتخاب گره ها در این روش اجماع به صورت قرعه کشی انجام می شود. برای اینکه فرایند قرعه کشی و انتخاب در این روش به درستی و به دور از تقلب انجام شود، پلتفرم TEE به عنوان یک فضایی برای انجام این فرایند در نظر گرفته شده است.

انجام فرایند قرعه کشی به سخت افزار اینتل نیاز دارد، انتخاب تاییدکننده بلوک در مدت زمانی کوتاه و با روشی مطمئن انجام می شود.

سخن آخر

کمک گرفتن از الگوریتم های اجماع با هدف حفظ ویژگی غیرمتمرکز بودن رمزارزها و شبکه بلاک چین استفاده می شود. شبکه بیت کوین که پادشاه رمزارزهاست از الگوریتم گواه اثبات کار استفاده می کند، اما باید بدانید حتی این الگوریتمی که شبکه بیت کوین به کار گرفته و درواقع اولین الگوریتم اجماع است دارای ایراداتی است.

شبکه بلاک چین اتریوم نیز در گذشته از الگوریتم اثبات کار استفاده می کرد که اخیرا به دلیل مصرف بیش از حد انرژی، آن را تغییر داده است و از الگوریتم گواه اثبات سهام استفاده می کند.

همانطور که دیدید تعداد زیادی الگوریتم اجماع وجود دارد، دلیل تعدد الگوریتم های اجماع وجود نقص در الگوریتم های پیشین است.

هر الگوریتم با هدف رفع نواقص الگوریتم های پیشین به وجود آمد.

ادامه مطلب
بررسی هاردفورک در بیت کوین
هرآنچه که باید درباره هارد فورک...

در اوایل سال 2009، یک توسعه دهنده نرم افزار، با نام مستعار Satoshi Nakamoto یک برنامه نرم افزاری منتشر کرد که بیت کوین، اولین ارز رمزنگاری شده را ایجاد کرد. از آن زمان به بعد، بیت کوین جذابیت گسترده ای در سراسر جهان کسب کرد و صدها ارز دیجیتال دیگر را نیز الهام بخشید. امروزه شاهد افزایش روز افزون افرادی هستیم که در پی آموزش ارز دیجیتال، تحلیل، بررسی و درک مفاهیم مهم و کاربردی در این حوزه مانند هارد فورک در بیت کوین و… اقدام به شرکت در کلاس آموزش ارز دیجیتال می کنند.

در این مقاله از سری مقالات خانه سرمایه قصد داریم که به بررسی مفهوم هارد فورک در بیت کوین بپردازیم. اگر شما نیز از فعالان حوزه ارزهای رمزنگاری شده هستید و یا به تازگی به این حوزه ورود کرده اید به شما پیشنهاد می کنیم که این مبحث مهم در ارزهای دیجیتال را از دست ندهید و تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

تعریف هارد فورک بیت کوین

شمار زیادی از ارزهای رمز پایه از فناوری های نوین استفاده می نمایند که پیش از این در برنامه و مفهوم اولیه Satoshi وجود داشته است. بعضی سعی در بهبود مدل بیت کوین در جهت سازگاری بیشتر آن دارند و در بعضی مواقع، تغییرات بیت کوین موجب تحولاتی می شود که بر اساس همان مفهوم و برنامه اساسی استوار است، اما از اصل خیلی متفاوت دارد.

هاردفورک به تغییرات نرم افزاری مربوط است که با نسخه های قدیمی سازگار نیست و تمامی کاربران برای انجام تراکنش ها و اعتبار سنجی باید نرم افزار خود را بروز رسانی کنند؛ زیرا نودها در صورت عدم بروز رسانی از شبکه جدا می شوند و نمی توانند تراکنش های جدید را تایید کنند.

در دنیای ارزهای دیجیتال به تغییرات ایجاد شده در شبکه که منجر به نقض قوانین قبلی می شود، هارد فورک گفته می شود. به عنوان مثال می توان به میزان سرعت تراکنش های شبکه بلاکچین بیت کوین اشاره کرد.

در بلاک چین بیت کوین سرعت هر تراکنش چیزی حدود 3 تا 7 تراکنش در ثانیه است که به دلیل حجم بالای تراکنش ها در این شبکه، انجام یک تراکنش ممکن است بین 30 دقیقه تا 16 ساعت زمان ببرد که این میزان بسیار زیاد است.

ورود بیت کوین کش

برای برطرف کردن مشکل میزان سرعت تراکنش ها در شبکه بلاک چین بیت کوین، برنامه نویسان پیشنهاد یک هاردفورک جدید را برای این شبکه ارائه کردند که منجر به ایجاد ارز جدید بیت کوین کش شد.

این ارز جدید از همان شبکه بلاکچین بیت کوین استفاده می کند با این تفاوت که سرعت انجام تراکنش های آن حدود 30 تا 60 تراکنش در ثانیه نسبت به بیت کوین افزایش یافته است.

هاردفورک بیت کوین علاوه بر افزایش سرعتف کارایی های بیشتری نسبت به بیت کوین داراست، اما به دلیل محبوبیت و مقبولیت بیشتری که بیت کوین نسبت به بیت کوین کش (هاردفورک بیت کوین) دارد، هاردفورک نتوانست جای خود بیت کوین را بگیرد.

 فورک های بیت کوین

بررسی هاردفورک در بیت کوین

با تغییر فروض اساسی بیت کوین می توان گفت بلاک چین بیت کوین فرایندی را تجربه کرده است که به عنوان فورکینگ مشهور است و با انشعاب بلاک چین به دو موجودیت کاملاً مجزا تقسیم می شود.

در واقع از طریق این روند انشعاب ارزهای دیجیتالی مختلفی تاکنون با نام های مشابه بیت کوین ایجاد شده است. نظیر این موارد را می توان به Bitcoin Cash و Bitcoin Gold اشاره نمود.

برای سرمایه گذار عادی در ارزهای رمز پایه ای، تشخیص این تفاوت بین ارزهای رمز پایه و نقشه برداری از چنگال های مختلف در یک جدول زمانی بسیار دشوار خواهد بود. در ادامه، شماری از مهم ترین چنگال های بلاک چین بیت کوین طی چندین سال گذشته را مرور می نماییم.

درک هارد فورک در بیت کوین

اندکی پس از انتشار بیت کوین در سال 2009 ، Satoshi اولین بلوک بلاک چین بیت کوین را استخراج نمود و به عنوان Genesis Block  معرفی گردید و با این نام شناخته می شود و نشان دهنده تأسیس ارز رمزنگاری شده همان طور که ما امروزه می شناسیم است.

در اوایل این روند Satoshi موفق شد تغییرات زیادی در شبکه بیت کوین ایجاد نماید. این مسئله به طور فزاینده ای سخت شده است اما با انجام این تغییرات جایگاه کاربران بیت کوین با اختلاف چشمگیری رشد نمود.

بروز رسانی بیت کوین

واقعیت این است که هیچ شخص یا گروهی نمی تواند تعیین کند چه زمانی و به چه نحوی بیت کوین باید به روزرسانی گردد از این رو ترتیب روند به روزرسانی سیستم این مجموعه پیچیده تر شده است. در سال های پس از Genesis Block ، چندین هارد فورک در بیت کوین دیگر نیز وجود داشته است.

توجه به این نکته حائز اهمیت است که علاوه بر هارد فورک، ارزهای رمزنگاری شده نظیر بیت کوین نیز دچار چنگال نرم شده اند. سخت فورک و نرم فورک در این که نرم فورک منجر به ارز جدید نمی شود، تفاوت دارند. نرم چنگال ها در واقع یک تغییر در پروتکل بیت کوین می باشد، اما محصول پایانی بدون تغییر باقی خواهد ماند. چنگال های نرم با گذشت زمان سازگار می شوند.

نحوه پیاده سازی بیت کوین

در طی یک هارد فورک در بیت کوین، نرم افزار پیاده و اجرا سازی بیت کوین و روش های استخراج آن به روزرسانی می گردد. هنگامی که کاربر نرم افزار خود را به روزرسانی می نماید، نسخه جدید تمام تراکنش های نرم افزار قدیمی را رد می کند و به طور مؤثر می توان گفت شاخه جدیدی از بلاک چین ایجاد می کند.

با این حال، کاربرانی که نرم افزار قدیمی را حفظ می کنند و همچنان به پردازش معاملات با نسخه قدیم ادامه می دهند، به این معنی که یک مجموعه معاملات موازی در دو زنجیره مختلف انجام می گردد.

هارد فورک بیت کوینXT

بیت کوین XT جز نخستین هارد فورک های قابل توجه بیت کوین می باشد. این نرم افزار توسط مایک هرن در اواخر سال 2014 بنیاد نهاده شد که شامل چندین ویژگی جدید و روزآمد می باشد.

با اینکه با نسخه قبلی بیت کوین حداکثر هفت تراکنش در ثانیه مجاز بود، با نسخه جدید بیت کوین XT  تراکنش در هر ثانیه به 24 رسید. برای رسیدن به این هدف، پیشنهاد افزایش اندازه بلوک از یک مگابایت به هشت مگابایت داده شده است.

Bitcoin XT در اواخر تابستان 2015 در ابتدا با بیش از 1000 گره نرم افزار خود را با موفقیت اجرا نمود. با این وجود، فقط چند ماه بعد، این پروژه استقبال کاربران را از دست داد و متعاقباً توسط کاربران رها شد. امروزه Bitcoin XT  دیگر در دسترس نمی باشد، وب سایت اصلی آن نیز اکنون از بین رفته است.

معرفی بیت کوین کلاسیک

بررسی هاردفورک در بیت کوین

بررسی هارد فورک در بیت کوین

زمانی که Bitcoin XT کاهش یافت، برخی از اعضای انجمن هنوز می خواهند اندازه بلوک افزایش بیابد. در مقابل، گروه توسعه دهندگان Bitcoin Classic که در اوایل سال 2016 آن را راه اندازی کردند. برخلاف XT  که پیشنهاد داده بود که اندازه بلوک را به 8 مگابایت افزایش دهد، کلاسیک قصد داشت آن را فقط به 2 مگابایت ارتقا دهد.

همانند Bitcoin XT ، Bitcoin Classic با تقریباً 2000 گره برای چندین ماه در طی سال 2016 موردعلاقه و استقبال اولیه کاربران قرار گرفت. این پروژه امروز نیز وجود دارد و به کار خود ادامه می دهد. حتی جمعی از توسعه دهندگان به شدت از Bitcoin Classic پشتیبانی و حمایت می کنند. با این حال، به نظر می رسد جامعه ارزهای رمز پایه بزرگ تر معمولاً به گزینه های دیگری روی می آوردند

آشنایی با بیت کوین نامحدود

Bitcoin Unlimited از ابتدا انتشار در اوایل سال 2016 تا همین لحظه چیزی شبیه به یک راز باقی مانده است. توسعه دهندگان این پروژه اطلاعات کمی منتشر کردند مثلاً کدی را منتشر کرده اما مشخص نکردند که به چه نوع چنگال احتیاج خواهد داشت.

Bitcoin Unlimited به ماینرها اجازه می دهد که برای تصمیم گیری در مورد اندازه بلوک های خود، برحسب نظر خود گره ها و ماینرها اندازه بلوک هایی را که می پذیرند، تا سقف 16 مگابایت، متمایز نمایند. برخلاف برخی علاقه ها و زمان طولانی مدت، بیت کوین نامحدود تا حد زیادی موفق به کسب مقبولیت از سوی کاربران نشده است.

ایده شاهد تفکیک شده (SegWit)

پیتر ویلو، توسعه دهنده Bitcoin Core ، ایده شاهد تفکیک شده (SegWit) را در اواخر سال 2015 پیشنهاد و ارائه داد. به زبان ساده تر هدف از  SegWit  کاهش اندازه هر معامله بیت کوین بود. در نتیجه اجازه می دهد معاملات بیشتری به طور هم زمان صورت گیرد. SegWit از نظر فنی یک چنگال نرم محسوب می شد. با این حال، ممکن است پس از طرح اولیه هارد فورک در بیت کوین به شما کمک نماید.

معرفی بیت کوین کش

بررسی هاردفورک در بیت کوین

در پاسخ به SegWit ، شماری از توسعه دهندگان و کاربران بیت کوین تصمیم گرفتند که برای ممانعت از به روزرسانی پروتکل ایجاد شده است، یک هارد فورک در بیت کوین ایجاد نمایند. بیت کوین کش نتیجه این چنگال سخت محسوب می شود. در تاریخ اوت 2017 ، وقتی که کیف پول های Bitcoin Cash معاملات و بلاک های بیت کوین را رد کرد، از بلاک چین اصلی نیز جدا شد.

اما بیت کوین کش همچنان موفق ترین هارد فورک در بیت کوین ارز رمزنگاری اولیه محسوب می شود. از آوریل 2021 ، یازدهمین ارز دیجیتال بزرگ با سقف بازار قرار گرفته است که بخشی از آن به دلیل حمایت بسیاری از چهره های سرشناس در جامعه ارزهای رمز پایه و بسیاری از معاملات رایج است. بیت کوین کش بلوک های 8 مگابایتی را مجاز می داند و پروتکل SegWit را رد می کند.

نگاهی به بیت کوین طلا

Bitcoin Gold یک چنگال سخت محسوب می شد که کمی پس از بیت کوین به عنوان پول نقد، در اکتبر 2017 دنبال شد. هدف سازندگان این هارد فورک بازگرداندن قابلیت استخراج با واحدهای پردازش گرافیکی اساسی (GPU) بود، زیرا احساس می کردند ماینینگ از نظر کاربران بیش از حد تخصصی شده است تجهیزات و سخت افزار موردنیاز خود را می طلبد.

نگاهی به تاریخ استخراج بیت کوین

در ابتدا استخراج بیت کوین توسط لپ تاپ های شخصی و رایانه های رومیزی امکان پذیر بود، اما رشد روزافزون استخراج توسط کاربران و همچنین ظهور سخت افزار Application Specific Integrated Circuit (ASIC) که به طور خاص به منظور استخراج بیت کوین تعبیه شده است، با این روش استخراج، سودآوری بیت کوین را در خانه با استفاده از سرعت پردازش یک رایانه شخصی غیرممکن کرده بود. برخی از چنگال های بیت کوین، مانند Bitcoin Gold ، سعی کرده اند با تغییر سخت افزار لازم برای ایجاد ارتباط شبکه، بیت کوین را بیشتر در دسترس عموم قرار دهند.

یک مزیت منحصر به فرد

یکی از ویژگی های منحصر به فرد سخت چنگال Bitcoin Gold “پیش استخراج” بودن آن شمرده می شود. فرایندی که تیم توسعه پس از انجام چنگال 100000 سکه استخراج نمود.

بسیاری از این سکه ها در جهت اهدا قرار گرفتند و توسعه دهندگان نشان داده اند که این سکه ها برای رشد و تأمین مالی مجموعه سیستم طلای بیت کوین استفاده می شود.

همچنین بخش دیگری از این سکه ها به عنوان پرداختی برای توسعه دهندگان نیز در نظر گرفته شد. به طور کلی می توان گفت، Bitcoin Gold به شمار زیادی از اصول اساسی بیت کوین پایبند است. با این حال، الگوریتم اثبات کار (PoW) که استخراج کنندگان نیاز دارند، متفاوت است.

معرفی SegWit2X

بررسی هاردفورک در بیت کوین

هنگامی که SegWit در آگوست 2017 اجرایی شد. توسعه دهندگان برای ارتقا مرحله دوم پروتکل برنامه ریزی کردند. این قابلیت که به SegWit2x معروف است، باعث ایجاد یک هارد فورک در بیت کوین می شود و اندازه بلوک آن دو مگابایت است.

قرار بود SegWit2x به عنوان یک هارد فورک در نوامبر 2017 برگزار گردد. با این وجود، تعدادی از شرکت ها و افراد جامعه بیت کوین که در ابتدا از پروتکل SegWit پشتیبانی می نمودن، تصمیم گرفتند که از مرحله دوم خارج شوند این می تواند تأثیر زیادی در انواع معاملات که چنگال جدید پذیرفته است داشته باشد.

در تاریخ 8 نوامبر 2017 ، تیم پشتیبان SegWit2x اعلام نمود که هارد فورک برنامه ریزی شده آنها به دلیل اختلافات زیاد بین طرف داران قبلی پروژه لغو شده است.

سؤالات متداول هارد فورک در بیت کوین

هر هارد فورک دربیت کوین می تواند تأثیر عمیقی بر ارز رمز پایه داشته باشد. غالباً یک زمان ناپایدار برای ارز رمزنگاری شده تلقی می گردد. در بعضی مواقع، جامعه درباره ضرورت و میزان تأثیر تغییراتی که توسط چنگال ایجاد می شود، دچار اختلاف می شود. علاوه بر این ها، قیمت ارز رمز پایه به طور کلی در زمان تولید یک فورک بسیار ناپایدار می شود.

ادامه مطلب
مبادله همتا به همتا (P2P) چیست؟
آشنایی با مبادله همتا به همتا...

اکثریت افراد با شنیدن مبادلات ارز دیجیتال اعداد، ارقام و جدول ها و نمودارهای پیچیده و صرافی ها از ذهنشان عبور می کند. اما آیا تاکنون به این فکر کرده اید که آیا روش های ساده تری برای انجام مبادلات ارز دیجیتال وجود دارد؟ آیا به دنبال روش های دیگر برای مبادله ارز دیجیتال بوده اید؟ ما در این مقاله می خواهیم به شما روشی بسیار آسان که روزانه هزاران نفر از افراد در سراسر دنیا از طریق آن اقدام به مبادله می کنند و پول های زیادی به دست می آورند را معرفی کنیم. این روش که روش چندان شناخته شده ای نیست و کمتر افرادی با آن آشنایی دارند و از آن برای تجارت محلی یا بین المللی خود در ارزهای دیجیتال استفاده می کنند و از آن کسب درآمد می کنند مبادله همتا به همتا (P2P) است.

اگر شما نیز علاقه مند به کسب درآمد از راه های ساده و آسان برای مبادلات ارز دیجیتال هستید به شما پیشنهاد می کنیم که تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

مبادله همتا به همتا (P2P) چیست؟

صرافی های Peer-to-Peer (P2P) بسترهایی هستند که به افراد اجازه می دهند ارز رمزنگاری شده را از یک حساب به حساب دیگر و بدون مراجعه به یک مؤسسه مالی انتقال دهند.

مبادلات همتا به همتا زمانی انجام می شود که دو نفر برای خرید یا فروش ارز رمزنگاری به طور مستقیم با یکدیگر در تعامل باشند.

در مبادله P2P افراد اعم از خریدار و فروشنده در صرافی یا پلتفرم P2P از طریق سایت ثبت نام می کنند و اقدام به ثبت تبلیغات تجاری خود برای خرید یا فروش ارز دیجیتال در یک بستر مشخص و در یک محدوده قیمت مشخص می کنند. بر اساس نوع کار این صرافی ها به دودسته مبادله Escrow based و Automated تقسیم بندی می شوند.

مبادله همتا به همتا برپایه Escrow

این تبادل مانند سپرده کار می کند. برای مثال اگر خریدار هستید، باید تبلیغات مناسب را جستجو کنید، از حقانیت شخص مطلع شوید، مقدار و قیمت ارز رمزنگاری شده را تجزیه و تحلیل کنید.

اگر متناسب با نیاز شماست، درخواست تجارت را ارسال کنید. هنگامی که فروشنده درخواست تجارت شما را پذیرفت، تجارت آغاز می شود و ارز رمزنگاری شده فروشنده در نگهداری قفل می شود. هر دو تاجر می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و تجارت را به سرانجام برسانند. پس از پرداخت، ارز رمزنگاری شده قفل شده به حساب شما واریز می شود.

تبادل خودکار همتا به همتا

مبادله همتا به همتا (P2P) چیست؟

این تبادل یک بستر غیرمتمرکز است که در آن دو نفر می توانند بدون واسطه شخص ثالث با یکدیگر تعامل کنند. به زبان ساده، خریدار و فروشنده مستقیماً با یکدیگر معامله می کنند بدون اینکه شخص ثالث قابل اعتمادی دراین بین داشته باشد.

این مبادلات توسط نرم افزارهای از پیش برنامه ریزی شده ای که نیازی به دخالت انسان ندارند، اداره و نگهداری می شوند. این نرم افزار ویژه، خریدار و فروشنده را به طور خودکار متصل می کند.

بر اساس شرایط انتخاب شده توسط معامله گران، نرم افزار تجارت را بلافاصله پردازش نمی کند، بلکه ابتدا خریدار و فروشنده را به هم پیوند می دهد. همان طور که در مبادله متمرکز انجام می شود، از درگیرشدن شخص ثالث جلوگیری می شود.

در صورت وجود اختلافات، اشخاص ثالث می توانند برای حل و فصل درگیر شوند. در غیر این صورت، به طور پیش فرض نیاز به هیچ گونه دخالت انسان نیست. این نرم افزار به تنهایی قادر به مطابقت با معامله گران به صورت غیرمتمرکز است. شما فقط باید روی دکمه خرید یا فروش کلیک کنید.

مبادله همتا به همتا و سایت های خرید و فروش

مبادله همتا به همتا (P2P) را می توان از نظر تعامل خریدار و فروشنده در به توافق رسیدن برای قیمت به وب سایت های Etsy، Craiglist، یا eBay شبیه دانست، با این تفاوت که در سایت P2P بجای به توافق رسیدن بر سر قیمت اجناس ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین، اتریوم و… خریدوفروش می شود.

تصور کنید که شما قصد خرید بیت کوین از فردی که در شهر شما زندگی می کند را داشته باشید. مبادله Peer to Peer بستری را برای شما فراهم می کند تا در زمان مناسب فرد مناسب را پیدا کرده و با قیمتی مناسب از طریق روش معاملاتی که پیش روی شما است، معامله خود را به سادگی انجام دهید.

نحوه شروع مبادله همتا به همتا (P2P)

مبادله همتا به همتا (P2P) چیست؟

شروع مبادله (P2P) بسیار ساده است و تنها با چند گام زیر می توانید شروع به درآمدزایی با استفاده از این پلتفرم نمایید.

  • ایجاد یک حساب کاربری در LocalCoinSwap
  • انتخاب هوشمندانه یک ارز دیجیتال برای خرید یا فروش
  • ایجاد تبلیغ برای خرید یا فروش ارز دیجیتالی که قصد خرید یا فروش آن را دارید.
  • واردکردن شرایط و ضوابط خودتان
  • شروع به درآمدزایی از راه های گفته شده در بالا

مزایای مبادله همتا به همتا

مزایای مختلفی برای مبادله همتا به همتا در LocalCoinSwap وجود دارد:

  1. بازار جهانی

از مهم ترین مزایای LocalCoinSwap فراهم کردن تجارت با مشتریان محلی، داخلی و بین المللی به صورت آنلاین برای ارزهای دیجیتال در سراسر دنیا است. به عنوان مثال شما با این روش به راحتی می توانید از ایران به دوستان خود در هر کشور دیگری ارز دیجیتال بفروشید و فردای آن روز از کشوری دیگر آن ارز دیجیتال را از فردی دیگر خریداری کنید.

  1. اختیاری بودن تأیید هویت KYC

اختیاری بودن تأیید هویت در LocalCoinSwap سبب شده است تا افراد بیشتری به دلیل عدم نیاز به KYC یا تأیید شناسایی جذب P2P شوند. قابلیت اختیاری بودن تأیید هویت KYC سبب می شود تا افرادی که می خواهند حریم شخصی بیشتری داشته باشند اقدام به تأیید هویت کنند.

  1. امنیت بیشتر

ذخیره آفلاین بیش از 95 درصد ارزهای دیجیتال LocalCoinSwap سبب شده است تا امنیت سرمایه شما بالا رود. وجود سیستم اسکرو در پلتفرم P2P سبب شده است که برای خریدار و فروشنده آرامش خاطر فراهم شود که تا هنگام پرداخت هزینه توسط خریدار سیستم از حالت Escrow خارج نشود.

همچنین درصورتی که اختلاف نظری در انجام مبادله رخ دهد، تیم LocalCoinSwap آماده پیگیری برای مشخص شدن این است که ارز دیجیتال به طرف درست تعلق گیرد.

  1. انتخاب بیشتری از ارزهای دیجیتال

صرافی LocalCoinSwap برخلاف سایر صرافی های همتا به همتا یک نوع مشخص از ارز دیجیتال را ارائه می دهند از 23 ارز دیجیتال مختلف پشتیبانی می کند که قابل معامله با سایر ارزهای رمزنگاری است.

  1. 250 روش مختلف برداشت و پرداخت

وجود بیش از 250 روش مختلف هنگام خرید و فروش ارز دیجیتال LocalCoinSwap از جمله برداشت و پرداخت با استفاده از پول نقد، کارت اعتباری، پی بال، کارت های هدیه مانند آمازون و… یکی دیگر از مزایای مبادله همتا به همتا (P2P) است.

  1. بدون محدودیت برداشت و یا سپرده

عدم محدودیت در برداشت صرافی های همتا به همتا مانند LocalCoinSwap دلیل دیگر علاقه مردم به خریدوفروش ارز دیجیتال خود در پلتفرم های P2P است.

دلایل برتری صرافی های همتا به همتا نسبت به صرافی های متمرکز

مبادله همتا به همتا (P2P) چیست؟

بسیاری از افراد مبادله همتا به همتا (P2P) برای مبادله ارز دیجیتال را به دلایل زیر به صرافی های متمرکز ترجیح می دهند:

  • مقاومت در برابر سانسور معاملات:

مبادلات منظم ارزهای رمزنگاری شده توسط مردم کنترل می شوند، بنابراین در معرض آسیب دولت هستند و ممکن است با محدودیت های اداری اعمال شوند. از طرف دیگر، مبادلات P2P در برابر دولت آسیب پذیر نیستند، زیرا هیچ نقطه مرکزی از اختیارات ندارند.

  • تجارت سریع تر:

خریدار و فروشنده مستقیماً به هم پیوند می خورند، بنابراین تجارت را با سرعت بسیار سریع تری نسبت به مبادله طبیعی سرعت می بخشند.

  • عملیات ارزان:

در مبادلات P2P، هیچ هزینه کمیسیون شخص ثالث وجود ندارد که تجارت / عملیات را ارزان و مقرون به صرفه کند.

  • قیمت گذاری بهتر:

قیمت بهتر از قیمت فعلی بازار امکان پذیر است (بستگی به فروشنده و شرایط تجارت دارد)

  • شفافیت:

خریدار یا فروشنده می توانند جزئیات یکدیگر را در بستر معاملات مشاهده کنند.

درآمد زدایی از مبادله همتا به همتا (P2P)

مبادله همتا به همتا (P2P) چیست؟

برای درآمدزایی از طریق مبادله همتا به همتا (P2P) راه های مختلفی پیش روی شما قرار دارد که در زیر به معرفی مهم ترین آن ها می پردازیم:

  1. تجارت محلی کریپتوی

مبادلات همتا به همتا مانند LocalCoinSwap یک بازار خرید و فروش ارزهای دیجیتال هستند و برای فعالیت در این بازار تنها چیزی که نیاز است، ساخت یک حساب کاربری است. پس از ساخت حساب کاربری کافی است محدوده جغرافیایی موردنظر خود را هدف قرار دهید و با توجه به اینکه کدام یک از ارزهای رمزنگاری محبوبیت بیشتری دارند اقدام به خریدوفروش در این بازار کنید.

برای مشخص کردن محدوده جغرافیای خود باید توجه کنید که روش های پرداختی در آن محدوده برای شما در دسترس باشد.

  1. استفاده صحیح از آربیتراژ

آربیتراژ به خرید ارز دیجیتال با قیمت ارزان تر و فروش آن در یک مکان با قیمت بالاتر است که به دلیل تغییر قیمت بین صرافی ها و سایر عواملی که در آن منطقه جغرافیایی اتفاق می افتد و سبب نوسان قیمت در آن منطقه می شود.

حال اگر شما بتوانید یک ارز دیجیتال را در یک محدوده جغرافیایی با قیمت ارزان تر خریداری کنید و آن را در منطقه ای دیگر با قیمت گران تر بفروشید سود کرده اید.

توجه کنید که معاملات آربیتراژ در صرافی های P2P علاوه بر فراهم کردن بستری مناسب برای دسترسی افراد به ارز دیجیتال یک روش بسیار آسان و کاربردی را برای کسب درآمد فراهم می کند.

  1. انتخاب روش های پرداخت با تقاضای بالا

همان طور که در بالا نیز اشاره کردیم یکی از مزایای مبادله همتا به همتا (P2P) نسبت به سایر صرافی های متمرکز این است که گزینه های بیشتری را برای نقدکردن پول به ارز محلی ارائه می دهند.

از آنجا که برخی از افراد علاقه مند به روش خاصی برای پرداخت هزینه های خود هستند و یا همه روش های پرداخت در دسترس آن ها نیز حاضر به پرداخت هزینه اضافی برای پرداخت ها خود هستند که یکی از این مثال ها پول نقد (فیات) است که در بیشتر صرافی ها موجود نمی باشد.

در اینجا شما می توانید با یک روش پرداخت که در همه جا در دسترس است و به قیمت بازار نزدیک تر است یک ارز دیجیتال را خریداری کنید و همان ارز دیجیتال را از طریق راه های پرداختی دیگر با قیمتی بالاتر به افرادی که به آن روش پرداخت دسترسی ندارند و یا تنها علاقه مند به یک روش پرداخت مشخص هستند، بفروشید و سود کسب کنید.

آیا تجارت P2P ایمن است؟

سیستم عامل های همتا به همتا ایمن ترین راه تجارت بین کاربران محسوب می شوند. اسکرو در این حالت به معنای توافق نامه ای است که در آن شخص ثالث (بستر p2p) وجوه را به صورت ایمن و مطمئن نگه می دارد تا زمانی که تجارت وعده داده شده به اتمام برسد و هر دو طرف با تجارت موافقت کنند.

اهمیت مبادله همتا به همتا (P2P)

مبادلات همتا به همتا اهمیت دارند، زیرا بیش از یک فرصت برای کسب درآمد فراهم می کنند. همچنین فرصت های مالی را برای مردم فراهم می کنند که در غیر این صورت امکان پذیر نیستند.

  • فراهم کردن بیش از یک فرصت برای کسب درآمد
  • مناسب برای افرادی که پاسپورت یا شناسنامه برای احراز هویت ندارند و نیاز به صبر کردن برای دریافت پاسپورت برای تأیید احراز هویت ندارند.
  • امنیت بالا و مناسب برای مکان هایی که صرافی های متمرکز غیرقانونی بوده و یا بسیار کند و پیچیده هستند یا امنیت بالایی ندارند.
  • قابلیت استفاده در مکان هایی که اطلاعات شخصی کاربر گم یا سرقت شده است.

دلیل محبوبیت مبادله Peer to Peer

مردم صرافی ارز دیجیتال همتا به همتا مانند LocalCoinSwap را به صرافی های متمرکز ترجیح می دهند، زیرا معاملات سریع تری را ارائه می دهد، گزینه های بیشتری برای دریافت وجه و پرداخت را فراهم می کند.

بهترین پلتفرم ها که به تأیید هویت (KYC) یا هیچ گونه تشخیص هویت برای معامله کردن احتیاج ندارند که در نتیجه باعث افزایش امنیت شخصی می شوند. هیچ مرجع مرکزی سرمایه شما را کنترل نمی کند که این مورد آن را به یک جایگزین مطمئن برای صرافی های متمرکز تبدیل می کند.

سخن آخر

مبادله همتا به همتا (P2P) که یک روش ساده و درعین حال کم دردسر است، به گونه ای در بین مردم محبوبیت پیدا کرده است که می توان پیش بینی کرد که در سال های نه چندان دور افراد زیادی بجای مراجعه به صرافی برای مبادلات خود از مبادله Peer to Peer استفاده می کنند.

همچنین دلیل ترجیح دادن مبادله همتا به همتا بسیاری از افراد نسبت به صرافی های متمرکز این است که معتقد هستند در دنیای بلاک چین صنعت کریپتو نباید در انحصار غول هایی مانند صرافی های متمرکز باشد که با پشتوانه دارایی های مردم روزبه روز ثروتمند می شوند.

همچنین صرافی های همتا به همتا مانند LocalCoinSwap قدرت مالی را مجدد به مردم بازمی گرداند و افراد زیادی بر این باورند که صنعت ارزهای دیجیتال باید این گونه باشد.

ادامه مطلب
تفاوت معاملات اسپات و فیوچرز
معاملات نقدی و آتی چه تفاوت...

معاملات نقدی (اسپات) با آتی (فیوچرز) 

معاملات در بازارهای مالی به دو دسته نقدی و آتی تقسیم می شوند. در این مطلب قصد داریم تفاوت معاملات نقدی و آتی را برای شما بیان کنیم. بهترین راه برای اینکه تفاوت معاملات نقدی و آتی را متوجه شوید معرفی آن ها است. ابتدا به معرفی معاملات نقدی می پردازیم و سپس معاملات آتی را با ارائه مثال به صورت کامل بیان می کنیم.

معاملات اسپات

معاملاتی که در طی آن ها ما در همان لحظه ای که پول را پرداخت می کنیم به صورت آنی کالا را دریافت کنیم معامله به صورت نقدی انجام شده است. بدیهی است همین حالت را برای فروش نیز داریم، اگر ما به عنوان فروشنده، کالایی را به روش نقدی بفروشیم، همان لحظه ای که پول را دریافت کردیم موظف به تحویل کالا به خریدار هستیم.

نکته دیگری که راجع به بازارهای نقدی وجود دارد، یک طرفه بودن آن ها است، به این معنی که امکان سود بردن فقط وقتی فراهم است که رشد قیمت وجود داشته باشد.

در معاملات نقدی هیچ وقت دارایی شما از بین نمی رود. مثلا اگر شما یک واحد بیت کوین خریداری کنید، شما یک واحد بیت کوین خواهید داشت، می توانید آن را از بازار خارج کنید، هولد کنید یا هرتصمیمی که بخواهید بگیرید.

ارزش یک واحد بیت کوین کم یا زیاد می شود ولی به هر حال شما یک واحد بیت کوین دارید.

اصطلاحات معاملات اسپات

  • Spot Trading

منظور همان معاملات نقدی است، چیزی که ما قصد داریم در این بخش از مطلب به صورت کامل توضیح دهیم.

  • Spot Price

اسپات پرایس به قیمت لحظه ای در معامله نقدی اشاره دارد. این قیمت در معامله همان قیمتی است که کالا یا ارز یا سهام در آن قیمت معامله می شوند.

  • Spot Market

بازارهای نقدی به بازارهایی اشاره دارد که معاملات در آن بازار از نوع نقدی در حال انجام هستند. بد نیست به این نکته اشاره کنیم که تمام صرافی های داخلی در زمینه رمزارزها از نوع  بازارهای نقدی هستند.

انواع سفارش های معاملاتی در بازارهای نقدی

تفاوت معاملات اسپات و فیوچرز

  • Limit Order

در سفارشات محدود، دو مشخصه را باید تعیین کنیم. Price یا قیمت که با تعیین آن می گوییم سفارش در آن قیمت ثبت شود، و Amount یا مقدار که حجم سفارش را تعیین می کند. به عنوان مثال فرض کنید که شما قصد خرید یک واحد بیت کوین را در قیمت 50 هزار دلار دارید.

در این صورت Price شما “50 هزار دلار” و Amount که به تعداد اشاره می کند برای شما در این معامله “یک” است. با توجه به اینکه معامله شما از نوع نقدی بوده به محض اینکه روی دکمه های Buy یا Sell کلیک کنید، سفارش شما ثبت خواهد شد.

  • Market Order

اما اگر در بازارهای نقدی از سفارش بازار استفاده کنید، فقط یک فاکتور هست که شما باید مشخص کنید، که آن هم Amount و یا مقدار ارز یا کالایی هست که قصد خرید یا فروش آن را دارید و فاکتور قیمت در این نوع از معاملات نقدی توسط صرافی تعیین می شود. این قیمت درواقع آخرین قیمتی است که در صرافی در حال انجام است.

  • Stop limit Order

این نوع سفارش از جهاتی شباهت به اولین نوع سفارش یعنی لیمیت اردر دارد، تفاوتی که می توان برای این نوع سفارش بیان کرد، این است که در سفارش توقف محدود ما یک شرط را هم در معامله لحاظ می کنیم. این نوع سفارش را با بیان مثالی برای شما روشن تر می کنیم.

در نظر بگیرید قیمت اتریوم الان 1,500 دلار است. شما با توجه به مسائلی که بررسی کرده اید و تحلیلی که انجام داده اید به این نتیجه رسیده اید که قیمت اتریوم رشد خواهد کرد، و مشخص کرده اید که در صورتی که قیمت اتریوم از 1,600 دلار عبور کند، معامله شما انجام شود. در این روش شما باید سه فاکتور را مشخص کنید:

Stop یا استاپ که به قیمتی که در شرط آورده می شود اشاره دارد. در واقع شما به صرافی دستور می دهید که اگر قیمت از قیمت Stop که مشخص کردید عبور کرد، سفارش شما در قیمت limit ثبت شود.

Limit که در آن شما قیمتی را مشخص می کنید که به صرافی دستور دهد معامله در آن قیمت انجام شود.

Amount که مقدار یا تعداد رمزارز، سهام یا هر چیز دیگر را باید به وسیله آن تعیین کنید.

  • OCO Order

این نوع سفارش را می توان ترکیبی از سفارش نوع اول و سوم دانست. Oco مخفف عبارت One Cancel the Other هست که یعنی یک سفارش، سفارش دیگر را کنسل می کند. این نوع سفارش گذاری را وقتی استفاده می کنیم که با تحلیل هایی که انجام دادیم امکان هر دو مسیر برای روند ممکن است، درواقع ما نمی دانیم قیمت، روند کاهشی خواهد داشت یا افزایشی. در این صورت از اردرهای نوع چهارم استفاده می کنیم.

به عنوان مثال فرض کنید در حال حاضر قیمت اتریوم روی 1,200 دلار است، و شما نمی دانید قیمت اتریوم به رشد خود ادامه می دهد یا نزول می کند. با کمک نوع چهارم اردر گذاری در بازارهای نقدی می توانید دو قیمت را مشخص کنید که در صورتی که اتریوم به هر کدام رسید، دومین قیمت عملا بی تاثیر شود. مثلا شما می خواهید اگر اتریوم رشد کرد و قیمت از1,500 عبور کرد معامله شما انجام شود و در صورتی که قیمت نزولی بود خرید اتریوم در قیمت 1000 دلار انجام شود. فاکتورهایی که در این نوع معامله باید وارد کنیم عبارتند از:

Price: در مثالی که ما زدیم همان 1000 دلار است، ما به صرافی دستور دادیم در صورتی که قیمت به 1000 دلار رسید یک واحد اتریوم برای ما خریداری کند.

stop: در مثالی که ما زدیم 1,500 دلار است. در این صورت ما به صرافی دستور می دهیم در صورتی که قیمت از 1,500 دلار عبور کرد، شرط 1000 دلار کنسل شود و معامله در فیمتی بالای 1,500 دلار انجام شود. مثلا در قیمت 1,550

Limit: قیمت 1,550 در این مثال درواقع همان لیمیت است که معامله خرید در صورت رشد قیمت در این قیمت فعال می شود.

Amount: مقدار یا تعداد ارز، سهام یا کالایی که خریداری می شود.

معاملات فیوچرز تفاوت معاملات اسپات و فیوچرز

در معاملات نقدی ما کالا، سهام یا ارزی را می خریم، و کالا یا ارز همان لحظه به ما تحویل داده می شود ولی در معاملات آتی که بر اساس یک قرارداد منعقد شده بین دونفر است، ما کالا، سهام و یا ارز را می خریم، مبلغی را به عنوان وجه تضمین قرار می دهیم، ولی کالا و پول در تاریخ منعقد شده در قرارداد مبادله می شوند.

همچنین در معاملات آتی ما علاوه بر بالا رفتن قیمت می توانیم از پایین آمدن قیمت نیز سود کنیم. به این بازارها بازارهای دوطرفه نیز گفته می شود.

بازاری که فعالیت در آن به تخصص کافی نیاز دارد و توصیه می شود جز افرادی که تجربه و آگاهی کامل در این زمینه ندارند از آن استفاده نکنند. درواقع در معاملات آتی برای باز کردن پوزیشن شرت یا موقعیت فروش، صرافی به شما مثلا یک واحد بیت کوین قرض می دهد، شما بیت کوین را در قیمت 60 هزار دلار می فروشید و وقتی قیمت به 50 هزار دلار رسید یک بیت کوین خریده به صرافی تحویل می دهیم و 10 هزار دلار سود نصیب شما شده است.

توجه کنید که مطلبی که توضیح دادیم روند کار بود و شما به جز پوزیشنی که در اول کار باز می کنید نیازی به باز کردن پوزیشن دیگر ندارید.

در معاملات آتی بر خلاف معاملات نقدی که هیچ وقت دارایی شما صفر نمی شد، ممکن است دارایی شما به طور کامل از بین برود.

اصطلاحات معاملات فیوچرز

  • Long Position یا لانگ پوزیشن را وقتی در معاملات آتی سفارش خرید می گذاریم استفاده می کنیم. به عبارتی موقعیت خرید باز میکنیم.
  • :Short Position یا شرت پوزیشن، وقتی در معاملات آتی سفارش فروش ست میکنیم یا به عبارتی موقعیت فروش باز میکنیم مورد استفاده قرار میگیرد.
  • Laverage: لوریج یا اهرم به ضریب سرمایه ای گفته می شود که صرافی (در زمینه ارزهای دیجیتال) در اختیار ما می گذارد تا بتوانیم سودهای بیشتری داشته باشیم، البته اگر ضرر کنیم هم ضرر بیشتری خواهیم داشت.
  • لیکوئید: در واقع حساب شما وقتی لیکوئید می شود که میزان ضرر شما از دارایی شما بیشتر شود، که در این صورت صرافی حساب شما را می بندد و گفته می شود که حساب شما لیکوئید شده است.

تفاوت معاملات اسپات و فیوچرز

یکی از امکاناتی که در معاملات آتی وجود دارد و افراد زیادی را به سمت خود کشیده است، استفاده از اهرم یا لوریج در معاملات است. اهرم یا لوریج (مثلا در بازار کریپتوکارنسی) سرمایه ای است که صرافی به شما قرض می دهد و شما با استفاده از آن می توانید معاملاتی تا چند برابر سرمایه خود را داشته باشید. با یک مثال مفهوم اهرم را برای شما روشن می کنم.

فرض کنید شما 10 هزار دلار دارید ولی می خواهید بیت کوین به قیمت 50  هزار دلار را بخرید یا بفروشید. با کمک اهرم این امکان برای شما فراهم است تا چنین معاملاتی داشته باشید.

اگر بخواهید از اهرم 25 استفاده کنید دارایی (بالقوه) شما به جای 10 هزار دلار، 250 هزار دلار خواهد بود و شما می توانید معامله تا مبلغ 250 هزار دلار را انجام دهید. اما فراموش نکنید در معاملات آتی که از اهرم یا لوریج استفاده شود علاوه بر سود، ضرر شما نیز ضریبی از عدد اهرمی است که انتخاب کرده اید.

مثلا اگر در حالت عادی معامله شما به اندازه 5 دلار ضرر داشته باشد با استفاده از اهرم 25، شما متحمل 125 دلار ضرر خواهید شد.

اگر میزان ضرر شما به میزان دارایی شما نزدیک شود، صرافی با احتساب کارمزد معامله که از حساب شما کسر کرده، حساب شما را لیکوئید می کند یا به عبارتی دارایی شما به صفر می رسد.

حالا که با خطرات استفاده از لوریج آشنا شدید این موضوع را هم یاآوری می کنیم که اگر تحلیل های شما درست باشد و معامله شما وارد سود شود، اگر با استفاده از معاملات بدون استفاده از اهرم فقط 5 دلار سود می کردید، حالا با استفاده از اهرم 25 (به عنوان مثال) سود شما به جای 5 دلار 125 دلار خواهد بود.

پس فراموش نکنید استفاده از اهرم همانطور که می تواند شیرین باشد، امکان دارد کل سرمایه شما را نیز نابود کند.

مثال هایی از بازارهای نقدی و آتی

نقدی:

بخش عمده بازار بورس ایران

صرافی های داخلی در زمینه ارز دیجیتال

آتی:

بازار کالای شیکاگو

صرافی بیت مکس

  • اکثر صرافی های معتبر نظیر صرافی بایننس از هر دو نوع معاملات نقدی و آتی پشتیبانی می کنند.

کلام آخر

حضور در بازارهای مالی به دانش خاص خود نیاز دارد و اگر شخصی بدون اطلاع از ویژگی های بازارها اقدام به ترید کند، قطعا با شکست مواجه خواهد شد. ما سعی کردیم در این مطلب با اشاره به تفاوت های معاملات نقدی و آتی، بخشی از اطلاعات مورد نیاز در این مسیر را  به شما ارائه دهیم.

بهتر است اگر قصد ورود به بازارهای مالی را دارید، حتی اگر اطلاعات شما در این زمینه کامل است، فعالیت خود را با معاملات نقدی شروع کنید.

ادامه مطلب
معرفی چین لینک
چین لینک (chainlink) چیست؟ مزایا، امنیت...

چین لینک chainlink در سال 2017 توسط سرگئی نظروف معرفی شد. چین لینک شبکه رمزنگاری شده از گره ها و مبتنی بر بلاک چین است. بلاک چین چین لینک از طریق اوراکل، پیوندی بین داده های دنیای واقعی و قراردادهای هوشمند برقرار می کند؛ مانند بلاک چین بیت کوین و اتریوم بلاک چین link غیرمتمرکز است، به این معنا که هیچ مرجعی بر امور آن کنترلی ندارد. کوین مرتبط با چین لینک به عنوان رمز ارز link شناخته می شود که یکی از توکن های استاندارد erc20 است. از این رمز ارز برای پرداخت هزینه های معاملات در شبکه chainlink استفاده می شود. با توجه به این که Link در 12 ماه گذشته افزایش قیمت زیادی داشته، در ادامه مطلب قصد داریم درباره علت ابداع و نحوه کارکرد این شبکه صحبت کنیم.

علت ابداع چین لینک

قراردادهای هوشمند، قراردادهای از پیش تعریف شده ای هستند که برای آنالیز شرایط در بلاک چین ایجاد می شوند. این قراردادها به منظور ارزیابی تصمیم نهایی خود به شرایط و داده های مشخصی متکی می باشند. ازآنجایی که قراردادهای هوشمند مبتنی بر بلاک چین هستند، هر دو قابل تائید و تغییرناپذیر هستند. به این معنا که هیچ فردی نمی تواند آن ها را حذف و یا اصلاح کند.

بااین حال برنامه قراردادهای هوشمند شاهد محدودیت هایی است که بر اساس آن ها این قراردادها به داده هایی فراتر از بلاک چین وابسته هستند. این همان نقطه ای است که بر اساس آن باید داده های خارج از زنجیره به فرمت درون زنجیره ای ترجمه شوند. به دلیل تفاوت زبان داخل و خارج زنجیره پیوند منابع داده های خارجی با قراردادهای هوشمند دشواراست.

بلاک چین chainlink ابداع شد تا این شکاف را طریق یک شبکه غیرمتمرکز اوراکل برطرف کند. اوراکل به عنوان میان افزار عمل کرده و داده ها را از منابع خارجی به زبانی که قراردادهای هوشمند داخلی آن ها را درک می کنند، ترجمه کند.

نحوه کارکرد چین لینک

معرفی چین لینک

همان طور که در ابتدا اشاره شد، چین لینک یک شبکه غیرمتمرکز است که اطلاعات را از طریق اوراکل از منابع خارج از بلاک چین آن جمع آوری کرده و برای قراردادهای هوشمند درون بلاک چین آماده می کند. نحوه جمع آوری اطلاعات به این ترتیب است:

  • زمانی که یک قرارداد هوشمند به اطلاعات نیاز دارد درخواستی برای دریافت اطلاعات موردنیاز ارسال می کند. پروتکل chainlink درخواست ارسال شده را به عنوان یک رویداد درنظرگرفته و متعاقباً قرارداد هوشمند دیگری را به عنوان chainlink Service Level Agreement یا به اختصار SLA، برای جمع آوری داده ها از منابع خارج از بلاکچین ایجاد می کند.
  • قرارداد SLA سه قرارداد فرعی ایجاد می کند:
  • قرارداد اعتبار: این قرارداد سابقه گره اوراکل را برای اطمینان از اعتبار و عملکرد خوب آن، ارزیابی کرده و تائید می کند. در طول این فرایند گره های غیرقابل اعتماد و ناکارآمد حذف می شوند.
  • قرارداد تطبیق سفارش: درخواست قرارداد را به گره (node) ارائه داده و در عوض پیشنهاد های آن ها را دریافت می کند. سپس در ادامه نوع و تعداد صحیح گره ها را برای پاسخگویی به درخواست مشخص می کند.
  • قرارداد تجمع: تمام اطلاعات جمع آوری شده توسط اوراکل های انتخاب شده را برای ارزیابی، تطبیق و تائید نهایی. جمع آوری می کند.
  • در این مرحله، چین لینک هسته (core)، برای فهم منابع API خارجی، “درخواست”را از زبان درون زنجیره به زبان خارج زنجیره ترجمه می کند.
  • سپس درخواست ترجمه شده به API هدایت می شود.API داده ها را از منبع خارجی جمع آوری می کند.
  • در آخر نیز پس از جمع آوری اطلاعات موردنیاز بار دیگر اطلاعات به زبان درون زنجیره ترجمه شده و به CAC ارسال می شود

اپراتورهای قراردادهای هوشمند برای پرداخت هزینه های عملکرد گره بلاک چین chainlink از رمز ارز link استفاده می کنند. قیمت ها بر مبنای تقاضای داده و بازار فعلی این نوع داده ها مشخص می شود.

آیا چین لینک را می توان به عنوان پول واقعی دانست؟

چین لینک در حوزه رمز ارزها نسبتاً تازه وارد است؛ بنابراین پیش بینی کاربردهای آن در این برهه از زمان دشوار است. بااین حال باید توجه داشته باشید که هدف اصلی بلاک آن لینک ارائه رمز ارز نیست. درواقع توکن link به منظور تشویق اپراتورهای node طراحی شده است؛ بنابراین بعیداست که در حالت فعلی چین لینک به عنوان پول واقعی طبقه بندی شود.

بااین حال قیمت رمز ارز لینک در چند ماه گذشته افزایش گسترده ای داشته است. همچنین می توانید لینک را با بیت کوین و سایر آلت کوین ها مانند XRP و ETH مبادله کرده و از آن در فروشگاه های خرده فروشی و تجارت الکترونیکی استفاده کنید.

کارمزد و هزینه ها

متوسط هزینه های تراکنش در چین لینک ناچیز و به طورکلی کسری از یک درصد است؛ اما در صورت افزایش قیمت ارز و همچنین افزایش میزان تقاضا داده های خارج از زنجیره برای انجام قراردادهای هوشمند احتمال افزایش هزینه ها بالا است.

بااین حال، اگر رمز ارز لینک را در صرافی معامله می کنید لازم است بدانید که صرافی های مختلف ارزهای دیجیتال، ساختار هزینه ای و کارمزد متفاوتی نسبت به یکدیگر دارند. کمترین میزان کارمزد معاملاتی 0.1% از میزان کل معامله است و در برخی مواقع ممکن است به 0.2% نیز برسد. به همین ترتیب هزینه های برداشت در هر مبادله ای متفاوت بوده و در برخی مواقع به میزان 0.7 لینک است. ممکن است در برخی از صرافی ها این عدد به 0.10link به ازای هر برداشت برسد.

اگر به دنبال سرمایه گذاری در لینک هستید، قبل انتخاب یک پلتفرم معاملاتی درباره هزینه های معاملاتی، کارمزدها، هزینه های برداشت و سایر هزینه ها به خوبی مطالعه کنید. ممکن است هزینه های بالا، تمام سود شما را از بین ببرند.

مزایای چین لینک

معرفی چین لینک

ازآنجایی که چین لینک برای کمک به جمع آوری داده های خارج از زنجیره برای قراردادهای هوشمند طراحی شده است، موارد زیر را می توان به عنوان مهم ترین مزایای این بلاک چین نام برد:

  • اتصال به API مختلف: ازآنجایی که چین لینک Core برای ترجمه درخواست های داده از یک زبان برنامه نویسی درون زنجیره ای به زبان خارج از زنجیره طراحی شده است، در حال حاضر قراردادهای هوشمند در صورت اطمینان از امنیت، دسترسی غیرمتمرکز و دقت منابع، توانایی ارائه درخواست داده از هر منبع خارجی را دارند.
  • ارسال پرداخت در سطح جهانی: اکنون که قراردادهای هوشمند به منابع اطلاعات خارجی دسترسی دارند، می توان قراردادهای قوی تر و تطبیق پذیرتری را باقابلیت ارسال پرداخت به هرجای جهان از طریق شبکه های غیرمتمرکز اوراکل منعقد کرد.
  • غیرمتمرکز: همان طور که پیش تر اشاره شد، چین لینک بر اساس بلاکچین غیرمتمرکز ساخته شده است. به این معنا که هیچ مرکزی ازجمله دولت ها و شرکت های بزرگ بر امور آن کنترلی ندارند.
  • رمزنگاری End-To-End: ازآنجاکه کل سیستم چین لینک برای کار در حوزه مبتنی بر بلاک چین طراحی شده است، شبکه های اوراکل داده های صحیح را جمع آوری کرده و با استفاده از رمزنگاری end-to-end از قرار گرفتن اطلاعات قرارداد هوشمند در معرض منابع خارجی جلوگیری می کنند.
  • افزایش کارآمدی قراردادهای هوشمند: درگذشته امکان دسترسی امن چین لینک به منابع خارجی محدود بود؛ اما اکنون امکان اتصال قراردادهای هوشمند به بی نهایت داده های ورودی و خروجی فراهم شده است؛ بنابراین می توان گفت کارایی و پتانسیل قرارداد های هوشمند بیشتر از هر زمان دیگری افزایش یافته است.
  • بهبود مداوم پروژه: گروه پشتیبان این پروژه به صورت مداوم در تلاش اند تا با اضافه کردن قابلیت های جدید به آن باعث افزایش کارآمدی آن شده و شرکت ها و مشاغل بیشتری به قراردادهای هوشمند اعتماد کنند.

امنیت چین لینک

چین لینک بر روی یک بلاکچین امن ساخته شده است. به این معنا که اگر تراکنشی در بلاک چین chainlink انجام شده و یا اطلاعاتی در آن بایگانی شود به هیچ وجه امکان تغییر آن ها وجود ندارد. تنها را تغییر اجماع همه گره ها است.

علاوه بر آن رمزنگاری چین لینک باعث می شود تا لینک در برابر مهاجمان سایبری و هکرهایی که به بلاک چین حمله می کنند، به خوبی محافظت شود.

درصورتی که در رمز ارز لینک سرمایه گذاری کرده اید بهتراست برای افزایش امنیت آن از کیف پول سخت افزاری یا نرم افزاری استفاده کنید. به این ترتیب احتمال به خطر افتادن دارایی رمز ارز شما کمتر می شود.

استخراج چین لینک

رمز ارز چین لینک به معنای متداول ماینینگ، مانند سایر رمز ارزها استخراج نمی شود. بااین وجود می توانید لینک را با خریدوفروش داده ها و خدمات خارج از زنجیره از طریق یک API مرتبط با شبکه چین لینک به دست آورید. همچنین امکان مبادله و خرید آن در تعدادی از صرافی های ارزهای دیجیتال فراهم است.

کیف پول چین لینک

رمز ارز لینک یک توکن ERC-677 است که می توانید آن را در هر کیف پولی که امکان ذخیره توکن ERC-20 را دارد، نگهداری کنید. بسته به سطح امنیت و قابلیت های مدنظر خود می توانید یکی از انواع کیف پول های نرم افزاری و سخت افزاری را به دلخواه انتخاب کنید.

تعدادی از بهترین کیف پول های Link عبارت اند از:

  • کیف پول اتمی: نرم افزاری و مناسب موبایل و دسک تاپ
  • Ledger Nano X, S: سخت افزاری
  • MyEtherWallet: کیف پول وب
  • Trezor: سخت افزاری
  • Coinbase: موبایل
  • Trust: موبایل
  • Exodus: کیف پول نرم افزاری
  • KeepKey: کیف پول سخت افزاری

آیا چین لینک ارزش سرمایه گذاری دارد؟

معرفی چین لینک

در مورد سرمایه گذاری در هیچ یک از رمز ارزها پاسخ مستقیمی وجود ندارد. معامله در بازار ارزهای دیجیتال کاملاً مشابه معامله در فارکس است. هردوی آن ها بی ثبات هستند و نمی توان تصویر دقیقی از آینده آن ها متصور بود. فاکتورهای زیادی بر قیمت ها تأثیرگذار هستند حتی اگر از تمام آن ها آگاهی داشته باشید غیرممکن است همه آن ها را در تصمیمات سرمایه گذاری خود دخیل کنید.

بنابراین لازم است برای سرمایه گذاری در لینک یا هر رمز ارز دیگری رویکرد محتاطانه ای را در پیش بگیرید. اگرچه در طی یک سال گذشته قیمت رمز ارزها رشد 450 درصدی را تجربه کرده است، اما توصیه می شود برای مدیریت ریسک، در ارزهای دیجیتال مختلف سرمایه گذاری کنید.

به طورکلی به دلیل بی ثبات بودن ارزش رمز ارز Link، بهتر است تنها درصورتی که تمایل به حمایت از این فنّاوری در آن سرمایه گذاری کنید.

کدام مؤسسات مالی در چین لینک سرمایه گذاری کرده اند؟

همان طور که اشاره شد chainlink به عنوان یک میان افزار بین قراردادهای هوشمند و منابع ورودی و خروجی داده های خارجی عمل می کند و در حال حاضر بانک ها ازنظر سرمایه گذاری در آن ارزش بالایی ندارند؛ اما اگر در آینده اعتماد بانک ها و مؤسسات مالی به قراردادهای هوشمند بیشتر شود که به احتمال زیاد این اتفاق خواهد افتاد؛ بانک ها نگاه سخت گیرانه تری به روند کاری چین لینک و توانایی های آن خواهند داشت.

نتیجه گیری

چین لینک شبکه ای غیرمتمرکز از اوراکل ها است. این شبکه با استفاده از یک سیستم ترجمه، داده های دنیای واقعی خارج از زنجیره را به زبان قابل فهم در قراردادهای هوشمند داخل زنجیره ترجمه می کند. رمز ارز لینک در بلاک چین آن به منظور ارائه پاداش به اپراتور گره ها طراحی شده و ریسک سرمایه گذاری نسبتاً بالایی دارد.

سوالات متداول

بسیاری از کارشناسان معتقدند پتانسیل رشد چین لینک بسیار بالا است. نکته مهم این است که چین لینک با پروژه های صرفاً سوداگرانه متفاوت بوده و بسیار ایمن تر است چراکه می تواند بازده قابل توجهی به همراه داشته باشد.

چین لینک یک سرویس اوراکل است که در حال حاضر بر روی بلاکچین اتریوم اجرا می شود؛ اما به صورت اگنوستیک طراحی شده است. مأموریت آن ارائه محیطی است که بتوان از طریق آن اطلاعات دنیای خارج را به صورت غیرمتمرکز در قراردادهای هوشمند موجود در بلاکچین وارد کرد.

اپراتورهای گره با انجام فعالیت های باکیفیت و صادقانه از طریق رمز ارز لینک پاداش دریافت می کنند. هر گره چین لینک مشخصات فنی مشخصی داشته وظایف هماهنگ شده ای را متناسب با قراردادهای اوارکل را انجام می دهد. فعالیت در یک گره به شما این امکان را می دهد تا داده های خارجی را مستقیماً به قراردادهای هوشمند ارائه دهید.

ادامه مطلب
اثبات سهام (Proof Of Stake) چیست؟
اثبات سهام (Proof Of Stake) چیست؟...

آشنایی با مفهوم اثبات سهام (PoS)

اثبات سهام نوع متفاوتی از مکانیزم اجماع می باشد که بلاک چین ها می توانند به منظور توافق بر سر یک ثبت واقعی از تاریخچه داده استفاده نمایند. در حالی که در PoW ماینرها انرژی (برق) را به جهت استخراج بلاک های موجود صرف می کنند، در PoS، سپرده اعتبارسنج ها برای تأیید بلاک های موجود (یا “تأیید”) سهام گذاری می شود.

اعتبارسنج ها در جایگاه مشارکت کنندگان شبکه هستند که برای پیشنهاد و تأیید بلاک ها در بلاک چین PoS، نودهایی را (به نام نودهای اعتبارسنج) اجرا می کنند. آنها این کار را با قرار دادن رمزگذاری (در مورد Ethereum 2.0، با رمزگذاری ETH) در شبکه انجام داده و خود را در دسترس قرار می دهند تا به طور تصادفی برای پیشنهاد یک بلاک انتخاب شوند. سپس سایر اعتبارسنج ها “تأیید می کنند” که بلاک را دیده اند.

وقتی تعداد کافی از تأییدیه ها برای بلاک جمع آوری شود، بلاک به زنجیره ی بلاک یا همان بلاک چین اضافه می گردد. اعتبارسنج ها پادا ش هایی را هم برای پیشنهاد موفقیت آمیز بلاک ها (دقیقاً همانطور که در PoW عمل می کنند) و هم برای ساختن گواهی درباره بلاک هایی که دیده اند، دریافت می کنند.

برای اینکه شبیه سازی ای از PoW مجسم نماییم، ماینری را در نظر گرفتیم؛ مانند این است که ماینری که در حمله به یک زنجیره PoW شکست خورده بود، مجبور شد کل دکل استخراج خود را بسوزاند به جای اینکه فقط هزینه برق را که برای یک حمله ناموفق خرج کرده بود، مصرف نماید.

قابلیت اثبات سهام برای اتریوم

به روزرسانی Ethereum 2.0 انتقال از اثبات کار به اثبات سهام را به همراه خواهد داشت. اثبات سهام قابلیت های منحصر به فرد درآمدزایی را به دارندگان اتریوم (ETH) ارائه می دهد.

در سال ۲۰۲۰، فاز اول اتریوم 2.0 به طور مستقیم اجرا خواهد گردید، که دربرگیرنده اصلاحی اساسی در بلاک چین موجود، یعنی اتریوم 1.0، و پیشرفت هایی قابل توجه در مقیاس پذیری و قابلیت دسترسی می باشد. هسته اصلی معماری اتریوم 2.0 مکانیزم اجماع اثبات سهام (PoS) است که جایگزین مکانیزم اجماع موجود، یعنی اثبات کار (PoW)، خواهد شد.

PoS با تعدادی پیشرفت همراه است، از جمله: بهره وری انرژی، وجود موانع کمتر برای ورود، انگیزه های رمزنگاری – اقتصادی قوی تر، و قابلیت های درآمدزایی بیشتر برای مجموعه گسترده ای از کاربران. هدف از مقاله حاضر این است که به طوری واضح توضیح دهد اثبات سهام چیست، چگونه در اتریوم 2.0 پیاده سازی می شود و اینکه دارندگان ETH چگونه می توانند در تعامل با معماری جدید پیشرو باشند.

درک مکانیزم های اجماع

در سیستم های توزیع شده، مکانیزم اجماع روشی است که شبکه از طریق آن بر درستی یک منبع واحد توافق می کند. برخلاف سیستم های متمرکز، که حقانیت یک موضوع توسط یک نهاد کنترل کننده واحد مورد قضاوت قرار میگیرد، سیستم های توزیع شده برای نگهداری یک شبکه واحد به همکاری تعداد زیادی از متخصصان مستقل متکی هستند.

این نودهای مجزا باید بتوانند با استفاده از مکانیزم محاسباتی به توافق برسند که جدیدترین و دقیق‏ترین ثبت داده کدام است. باید توجه داشته باشیم که این شبکه های توزیع شده باید از مکانیزم رمزنگاری یکسانی استفاده نمایند تا به اتفاق نظر برسند.

مکانیزم اجماع اثبات کار (PoW)

اثبات سهام (Proof Of Stake) چیست؟

مکانیزم اجماع اثبات کار (PoW) در حال حاضر پرکاربردترین مکانیزم اجماع و بدون تردید بهترین روش برای فهم مکانیزم های اجماع می باشد. PoW تاکنون با انتشار بیت کوین در سال ۲۰۰۸ توسط ساتوشی ناکاموتو پیشگام بوده و تاکنون اکثر بلاک چین های دارای بالاترین پروفایل از جمله اتریوم را تأمین نموده. است.

برای فناوری در حال ظهوری مانند بلاک چین، PoW اثبات کرده است که می تواند مکانیزم اجماع بسیار امن و قابل اعتمادی باشد. مولفه های اساسی PoW، ماینرها و انرژی هستند. ماینرها افراد یا نهادهایی اند که با اجرا و مدیریت نودها (محاسبه به وسیله رایانه ها) شبکه را حفظ می کنند.

ماینرها نودها را به مصرف برق در قالب انرژی محاسباتی جهت حل مسائل ریاضی پیچیده هدایت می کنند. ماینری که این مسئله را حل می نماید، این حق را به خود می دهد که مجموعه ای از تراکنش ها را به بلاک چین های متوالی که همیشه در حال رشد هستند، اضافه نموده و تاریخچه ای واحد و قابل تأیید از داده ها را در بلاک چین PoW ایجاد کند.

مصرف هزینه توان محاسباتی در قالب هزینه برق می باشد – علاوه بر هزینه های اولیه سخت افزاری تنظیم نود عملکردی. هزینه قرار گرفتن در جایگاه ماینر، با پاداش های بلاکی بسیار ارزشمند به وجود آمده است. وقتی یک ماینر با موفقیت یک بلاک را استخراج می کند، پاداش بلوک را به صورت سکه بومی بلاکچین دریافت می نماید (به عنوان مثال BTC، ETH و غیره).

تغییرات نرخ هش

همانطور که تعداد بیشتری ماینر شروع به اجرای نودها در یک بلاک چین می کنند، نرخ هش (یعنی قدرت محاسباتی شبکه) افزایش می یابد، به این معنی که بلاک بعدی ممکن است کمی سریعتر از قبلی استخراج شود.

شبکه تلاش می کند تا یک زمان بلاک ثابت (زمان بین هر بلاک) را حفظ نماید؛ هر اتریوم در حدود ۱۴ ثانیه و هر بیت کوین در حدود 10 دقیقه استخراج می گردد.

اگر نرخ هش افزایش یابد و یک بلاک کمی سریعتر از قبل استخراج شود، بنابراین سختی به طور خودکار برای بلاک بعدی افزایش می یابد، با اطمینان از اینکه استخراج یک بلوک کمی سخت تر شده و زمان بلاک دوباره تثبیت می شود. سختی به طور منظم پس از هر بلاک تنظیم می شود، آز این رو زمان بلاک نسبتاً ثابت می ماند.

با رفتن ماینرها از شبکه (که ممکن است به دلایل مختلفی از جمله کاهش ارزش USD سکه بومی اتفاق بیفتد)، این سختی کاهش می یابد، به این معنی که استخراج بلاک ها و دریافت پاداش برای ماینرها آسان تر می گردد.

این کاهش سختی به عنوان انگیزه ای برای بازگشت تعداد بیشتری از ماینرها به شبکه تلقی می شود، با اطمینان از اینکه شبکه همچنان قوی و به اندازه کافی غیرمتمرکز است.

ثابت شده است که PoW بلاک چین بسیار مقاوم و ایمن است. انگیزه مقابله با بازیگری مخرب که در تلاش است تا با بلاک چین PoW توافق کند، علت هزینه برق مورد نیاز برای تولید مقدار کافی انرژی محاسباتی برای به دست آوردن نرخ هش بالا می باشد.

قدرت محاسباتی ترکیبی مورد نیاز برای یک شخص برای به توافق با یک بلاک چین که  PoW کاملاً خوب تعیین شده، مانند بیت کوین یا اتریوم هزینه بسیار زیادی دارد و ممکن است حتی این امکان وجود نداشته باشد.

با وجود اینکه PoW ساده و ایمن است، زنجیره های PoW با سه چالش اصلی روبرو هستند: قابلیت دسترسی، تمرکز و مقیاس پذیری.

قابلیت دسترسی

اثبات سهام (Proof Of Stake) چیست؟

موانع ورود به ماینر PoW زیاد هستند. اثبات زنجیره های کار به مقدار قابل توجهی انرژی برای حفظ نیاز دارد. یک ماینر باید تمام سخت افزارهای لازم برای اجرای دکل استخراج PoW را خریداری، تنظیم و نگهداری نماید.

علاوه بر این، استخراج PoW بسیار پر مصرف است. نه تنها مکانیزم اساسی از جنبه ی انرژی ناکارآمد می باشد، بلکه موانع را برای ورود بیشتر می سازد.

برای به دست آوردن جوایز قابل توجه بلاک، بهتر است یک ماینر در منطقه ای با هزینه برق کمتر زندگی کند. علاوه بر این، حوزه های قضایی اغلب نرخ کمتری را برای هزینه های برق به شرکت ها ارائه می دهند، به این معنی که ماینری که می خواهد سود خود را به حداکثر میران برساند، نیاز به تشکیل یک شرکت و خرید سخت افزار استخراج کافی برای جبران تلاش و هزینه های مربوطه دارد.

در کل، عدم کارایی انرژی، هزینه های متغیر برق، هزینه های سخت افزاری و برق شرکت ها همگی موانع قابل توجهی هستند که برای ورود بیشتر ماینرها به عرصه ی استخراج ارزهای دیجیتال در آینده وجود دارند.

تمرکز

اثبات سهام (Proof Of Stake) چیست؟

موانع ورود به فرایند استخراج می تواند اثر ثانویه نامطلوبی در مرکزیت بیشتر ماینرها داشته باشد. از آنجا که تبدیل شدن به یک مانیر هزینه بر و کم سودتر می شود، شبکه طبیعتاً تمرکز استخراج را در دو دسته مشاهده می کند.

دسته اول، مزارع بزرگ استخراج که در مناطقی با هزینه برق کم و هوای سرد (به منظوز کاهش هزینه خنک کننده دستی سخت افزار آستخراج کننده) مانند مغولستان و سیبری فعالیت می کنند.

دسته دوم، قدرت استخراج در استخراج متمرکز است. از آنجایی که استخراج فردی برای اکثر افراد سود کمتری دارد، آنها انرژی هش را از یک استخر ماینینگ خریداری می کنند که به عنوان یک واحد استخراج عمل می نماید. در پایان سال ۲۰۱۹، بیش از ۵۰ درصد از بلاک های اتریوم فقط با دو استخر ماینینگ، استخراج گردید.

مقیاس پذیری

اثبات سهام (Proof Of Stake) چیست؟

در زنجیره اثبات کار فعلی اتریوم، هر بلاک به طور متوالی استخراج می گردد. هر بلاک فقط می تواند حاوی مقدار مشخصی از داده باشد که به عنوان اندازه ی بلاک شناخته می شود. این بدان معناست که اگر تراکنش های معلق بیشتر از آنچه که در یک بلاک جای می گیرند وجود داشته باشد، تراکنش هایی که در بلاک بعدی استخراج نمی گردند، باید برای بلوک زیرین منتظر بمانند تا فرصتی دیگر در آن گنجانده شود.

در اتریوم، هر ۱۴ ثانیه یک بار یک بلاک استخراج می شود، اما در طی رخدادهای تراکنشی خاص، برخی از کاربران قادر بودند ساعت ها صبر کنند تا تراکنش های آنها پردازش شود.

یافتن راه حل های اثبات سهام

اثبات سهام (Proof Of Stake) چیست؟

انگیزه های رمزنگاری – اقتصادی برای PoS به منظور ایجاد پاداش های جذاب تر برای رفتار صحیح و مجازات های شدیدتر برای رفتارهای مخرب تعبیه شده است. انگیزه ی اصلی رمزنگاری – اقتصادی به این شرط بستگی دارد که اعتبارسنج ها رمزنگاری خود را در شبکه سهام گذاری کنند.

اعتبارسنج ها در زنجیره PoS به جای در نظر گرفتن هزینه ثانویه برق برای اجرای نود PoW، مجبورند مبلغ قابل توجهی را به طور مستقیم به شبکه واریز نمایند.

وقتی نوبت به اعتبارسنج ها می رسد، آنها پاداش هایی را برای ساخت بلاک و گواهی تعلق می دهند. مجازات آنها زمانی است که وقتی نوبت به این وظایف رسیده باشد، مسئولیت خود را دنبال نکنند – یعنی اگردر زمان اجرای مسئولیت ها آفلاین باشند.

مجازات های آفلاین بودن نسبتاً کم و تقریباً برابر با پاداش های پیش بینی شده در طول زمان است. بنابراین، اگر یک اعتبارسنج در بیش از نیمی از زمان به درستی مشارکت داشته باشد، پاداش او مثبت خواهد بود.

اگر یک اعتبارسنج تلاش کند تا با پیشنهاد مجموعه جدیدی از ثبت داده، بلاک چین را مورد حمله قرار دهد یا به خطر بیاندازد، مکانیزم مجازاتی دیگری شروع به عمل می نماید: بخش قابل توجهی از مقدار سهام آنها کاهش می یابد (احتمالاً تا کل میزان سهام) و از شبکه بیرون انداخته می شوند.

نتیجه این کار، یک خطر مالی عظیم از حمله ناموفق توسط یک اعتبارسنج می باشد.

علاوه بر این، این مهم معماری امنیت شبکه را مستقیماً در اختیار کسانی قرار می دهد که شبکه و دارایی رمزنگاری شده بومی آن را در خود پروتکل نگهداری می کنند.

اثبات سهام به سه موضوع از زنجیره های PoW که قبلاً بحث شده اند – قابلیت دسترسی، متمرکز و به ویژه مقیاس پذیری – پرداخته است:

اثبات سهام (Proof Of Stake) چیست؟

قابلیت دسترسی

اثبات بلاک چین های سهام نیازی به اعتبارسنج هایی ندارد که نگران هزینه های اولیه سخت افزاری باشند یا به همان میزان که ماینرها روی زنجیره های PoW باید توجه نمایند، به نرخ برق توجه کنند. بنابراین، اجرای یک نود اعتبارسنج بر روی یک زنجیره PoS نسبت به اجرای نود استخراج روی یک زنجیره PoW، مانع قابل توجهی برای ورود یک فرد به این عرصه است. با این حال، مانعی قابل توجه برای ورودی قابل دسترسی برای PoS وجود دارد.

اعتبارسنج ها برای اجرای یک نود اعتبارسنج کامل باید حداقل مقدار رمزنگاری را درگیر کنند. برای مثال برای اتریوم 2.0، این مبلغ ۳۲ ETH (در زمان نوشتن مقاله 6500 دلار) می باشد. برای بسیاری از افراد، این مبلغ قابل توجهی از نظر مالی بوده و یک عامل بازدارنده در مشارکت فعال محسوب می گردد.

به همان روشی که زنجیره های PoW دارای استخرهای استخراج هستند، استخرهای ذخیره ای وجود خواهد داشت که وجوه شرکت کنندگانی را که نمی توانند یا نمی خواهند ۳۲ ETH را به دست آورند، جمع می کند.

این مجموعه از طرف آنها سهام خواهد داشت و آنها به عنوان درصدی از سهام خود پاداش دریافت خواهند نمود.

تمرکز

با کاهش موانع ورود و از بین بردن نگرانی در مورد به حداقل رساندن هزینه های برق، شبکه های PoS در سطح نود به طور قابل توجهی غیرمتمرکزتر از شبکه های PoW هستند. مشارکت در یک زنجیره PoS فقط به مقدار غیرصفر رمزنگاری، اتصال به اینترنت و رایانه (یا تلفن و تبلت) نیاز دارد.

این کار درهای مشارکت و درآمدزایی را به روی گروه بسیار بیشتری از مردم می گشاید. علاوه بر این، صرفه جویی های مقیاسی در صرفه جویی های PoS بسیار کمتر از PoW می باشند. در سیستم های PoW، هرچه قدرت هش بیشتر توسط یک ماینر کنترل شود، درصد پاداش دریافتی وی بیشتر خواهد بود. در PoS، درصد اعتبارسنج ثابت می ماند چه ۱ گره چه ۱۰۰۰۰ گره را مدیریت کند.

مقیاس پذیری

اثبات سهام به تنهایی مقیاس پذیری را بهبود نمی بخشد. با این حال، معماری PoS اجازه می دهد بدون کاهش امنیت، یک راه حل مقیاس پذیر که به عنوان شاردینگ شناخته می شود را اجرا نماید.

شاردینگ مکانیزمی برای مقیاس گذاری پایگاه داده است که در آن یک بلاک چین به چندین زنجیره خرد تقسیم می شود که هر کدام از آنها قادر به پردازش بلاک ها هستند. این مکانیزم، کار بلاکچین را از پردازش همزمان هر بلاک راحت می کند و در عوض اجازه می دهد تا چندین بلاک (و به عبارت دیگر مجموعه های بیشتری از داده ها) به طور همزمان پردازش شوند.

به عنوان مثال با اتریوم 2.0، شاردینگ زنجیره بلوک را به ۶۴ زنجیره خرد جداگانه تقسیم می کند، به این معنی که شبکه تراکنش ها را با حداقل ۶۴ برابر سرعت تراکنش زنجیره اصلی PoW پردازش می نماید.

در شبکه های PoW، شاردینگ به مقیاس پذیری کمک می کند، اما بر روی امنیت شبکه نیز تأثیر می گذارد. تقسیم یک شبکه PoW به زنجیره های خرد شده به این معنی است که هر زنجیره ای به قدرت هش کمتری برای توافق نیاز دارد. با این حال، زنجیره های PoS “می دانند” که اعتبارسنج های شبکه چه کسانی هستند (به طور خاص، آدرس وصل شده به هر سپرده، و در نتیجه متصل به هر نود اعتبارسنج).

بنابراین، از طریق یک الگوریتم تصادفی قابل اثبات، زنجیره های PoS می توانند اطمینان حاصل کنند که اعتبارسنجی هایی که برای اعتبارسنجی بلاک های مختلف استفاده می شوند، تصادفی بوده و به طور آماری این احتمال را دارد که یک اعتبارسنج به اندازه کافی سهام را کنترل نماید تا داده ها را در یک بلاک کنترل کند.

در حالی که PoW برای دستیابی به مقیاس پذیری نیاز به مبادله امنیتی دارد، شبکه های PoS می توانند از طریق شاردینگ به هر دو هدف برسند.

اثبات سهام در Ethereum 2.0

اثبات سهام (Proof Of Stake) چیست؟

اتریوم 2.0 اثبات زنجیره سهام است که به صورت فازهای زنده، از فاز صفر در سال ۲۰۲۰ شروع می شود. فاز ۰ اتریوم 2.0 آنچه را که بیکن چین (Beacon Chain) نامیده می شود را راه اندازی می کند که مکانیزم اجماع اثبات سهام را ایجاد و حفظ می نماید.

در اتریوم 2.0، مکانیزم اجماع PoS به اعتبارسنج هایی نیاز دارد تا ۳۲ ETH را برای اجرای یک نود اعتبارسنج در شبکه درگیر کنند. هر بار که یک بلاک پیشنهاد می شود، حداقل ۴ و حداکثر ۶۴ کمیته تصادفی از ۱۲۸ نود اعتبارسنج از کل اعتبارسنجی ها برای تأیید بلاک انتخاب می شوند.

(این موضوع از لحاظ ایمنی قابل اطمینان است و کمتر از ۱ در تریلیون شانس وجود دارد که مهاجمی که ثلث اعتبارسنج ها را در شبکه کنترل می کند، دو سوم از اعتبارسنج ها را در یک کمیته برای اجرای موفقیت آمیز حمله کنترل نماید).

به منظور اعتبارسنجی در اتریوم 2.0، اعتبارسنج ها ۳۲ ETH را به قرارداد رسمی سپرده اتریوم 2.0 واریز می کنند که توسط بنیاد اتریوم تهیه و منتشر شده است. اعتبارسنج ها برای هر نود اعتبارسنجی که می خواهند اجرا کنند، باید ۳۲ ETH را در نظر بگیرند.

در فاز صفر اتریوم 2.0، جوایز پیشنهاد و تأیید به اعتبارسنج ها توزیع نمی شود تا زمانی که حداقل آستانه اعتبارسنجی ETH و اعتبار سنج متعهد برای راه اندازی شبکه برسد. برای شبکه بندی حداقل ۵۲۴۲۸۸ ETH نیاز است تا بتواند در آن قرار بگیرد، که حداقل در ۱۶۳۸۴ نود اعتبارسنج تقسیم شده باشد. هنگامی که آستانه فعال شد و بلاک اولیه یا همان جنسیس بلاک ایجاد گردید، توزیع جوایز به اعتبارسنج ها آغاز می شود.

ادامه مطلب
alt for image number
هر آنچه که باید درباره فناوری...

بعضی اوقات در بازارهای رمزنگاری، با پروژه ای روبرو می شوید که به نظر می رسد همه چیز در مورد آن به نحو احسن انجام شده است. تیم قدرتمند، فن آوری قوی، سرمایه خوب، و حتی یک سرمایه گذار با سرمایه بیشتر. با این حال، با وجود همه این موارد جالب، بازار تمایلی برای پذیرش این پروژه ندارد و بسیاری از این نمونه های گیج کننده وجود دارد. با این حال، یکی از جذاب ترین موارد برای من الگوراند می باشد، پروژه ای که من تقریباً یک سال پیش برای اولین بار آن را پوشش دادم. بنابراین، چه اتفاقی برای الگوراند ALGO افتاده است و هنوز امیدی به آن وجود دارد. احتمالا متوجه می شویم که تیم فنی از موارد و پتانسیل‏ های قابل ارث‏بری استفاده کرده است. در صورت امکان، پتانسیل قیمت را نیز بررسی کرده و خواهیم دید که آیا برای آینده این بلاک چین آینده روشنی وجود دارد؟

الگوراند چیست؟

الگوراند یک ارز رمزپایه مقیاس پذیر، امن و غیرمتمرکز و دارای پلتفرم قرارداد هوشمند هستند. آن ها سازوکار اجماع خود را توسعه داده اند که نوعی از proof of stake است و به نام pure proof of stake (TM) شناخته می شود. مزیت اصلی فناوری الگوراند این می‏ باشد که بلوک ها را در چند ثانیه و آخرین تراکنش را به صورت فوری نهایی می کند. در حالی که از فورک جلوگیری می کند. علاوه بر این، الگوراند قراردادهای هوشمند بسیار منعطف را به صورت دارایی توکن شده و نقل و انتقال تجزیه‏ ناپذیر که مستقیماً در لایه 1 ساخته شده اند، ارائه می دهد. در ادامه به همه این فن آوری ها اشاره خواهیم داشت.

این شرکت در بوستون مستقر است و توسط پروفسور برنده جایزه MIT به نام سیلویو میکالی تاسیس شد. او همچنین با توجه به قدرت اصلی این پروژه، تیمی کاملاً قدرتمند از MIT و سایر موسسات دانشگاهی را جمع کرده است.

الگوراند

آن ها توانستند از طریق 2 فروش خصوصی و یک فروش عمومی مبلغی بیش از 120 میلیون دلار سرمایه جمع کنند. کسانی که از آنها در فروش خصوصی حمایت می کردند شامل موارد دیگر مانند Union Square Ventures و Brainchild در میان بسیاری دیگر بودند.

بنابراین این یک مرور کلی از پروژه است. با این حال، برای اینکه بهتر بفهمید آن ها می خواهند چه چیزی بسازند، باید بدانید که آنها چه مشکلی را حل می کنند. این موضوع اساساً همان سه گانه بلاک چین است.

خوب، معنی این عبارت چیست؟ وقتی صحبت از فناوری بلاک چین می شود، سه ویژگی ایده آل وجود دارد که همه ما در جستجوی آنها هستیم، این موارد عبارتند از:

الگوراند

  1. کنترل غیرمتمرکز: کنترل شبکه باید به طور مناسبی توزیع شود تا نقاط کنترل متمرکز وجود نداشته باشد.
  2. امنیت: بلاکچین ها باید در برابر حملات و همین طور در برابر سانسور مقاوم باشند.
  3. مقیاس پذیر: آنها باید بتوانند در هر اندازه و ظرفیتی رشد کنند بدون اینکه بر کارایی اساسی آن ها تأثیر بگذارد.

طبیعتا، همه اینها به خودی خود اهدافی عالی هستند، اما تنها مشکل این است که این سه مورد بسیار به هم پیوسته و در هم تنیده اند. شما نمی توانید به راحتی مقیاس گذاری کنید و همزمان تمرکززدایی را افزایش دهید. شما نمی توانید به شکلی غیرمتمرکز مقیاس گذاری کنید بدون اینکه به نوعی بر امنیت گسترده شبکه تأثیر نگذارد. بنابراین، این مشکل برای شما به قوت خود باقی می ماند که نمی توانید سه گانگی بلاک چین را به صورت غیرمتمرکز و ایمن مقیاس بندی کنید.

این چیزی است که بسیاری از پروژه های دیگر با آن مواجه شده اند که از جمله محبوب ترین پروژه ها، بلاکچین های قرارداد هوشمند ETH است. بنابراین، چرا ما این سه گانگی را داریم؟ خوب، این به ماهیت مکانیسم های فعلی اجماع بر می گردد.

وقتی نوبت به اجماع بلاک چین می رسد، چندین گزینه مختلف وجود دارد. با این حال، دو مورد اصلی proof of stake (POS) و proof of work (POW) است.

اکنون اکثر شما بدون شک با اثبات کار خوب قدیمی آشنا هستید. این سازوکار اجماعی است که توسط بیت کوین، اتریوم و تعدادی از پروتکل های دیگر استفاده می شود. با این حال، همانطور که متوجه شدیم، در مورد سیستم های اثبات کار مساله سه گانگی کاملاً حاد است. مرکزیت زیادی وجود دارد که بیشترین قدرت هش کردن توسط مزارع استخراج ارز کنترل می شود. همچنین این شبکه ها از امنیت بالایی برخوردار نیستند زیرا تعداد زیادی بلاک چین وجود دارد که از طریق حملات Double Saving Attack مورد حمله قرار گرفته اند.

به عنوان مثال جدیدترین آن ها ETH Classic است. آن ها هم چنین مقیاس پذیر نیستند. البته، در اینجا نیز نیازی نیست به دنبال ارزهای غیر از ETH باشید و همین می تواند مثالی برای موضوع گفته شده باشد. زمان معاملات به طرز چشمگیری کند است و این هزینه های gas گاهی اوقات فریاد ما را به آسمان بلند می کند. این شاید یکی از اصلی ترین دلایل هیجان زده شدن همه از ETH 2.0 و انتقال به سمت prood of stake باشد.

با این وجود، علیرغم مطلوب تر بودن این موضوع نسبت به اثبات کار، چالش هایی نیز هنگام استفاده از proof of stake وجود دارد. بنابراین، بیایید نگاهی به اثبات سهام واگذار شده (DPOS) بیندازیم. به عنوان مثال DPOS تحت این مکانیزم، انجمنی متشکل از تعدادی از کاربران را که به نمایندگان واگذار می کنند انتخاب می کند تا بلوک بعدی را انتخاب کنند.

این مکانیزمی است که توسط زنجیره های بلوکی مانند EOS و غیره استفاده می شود. اکنون، تنها مشکل این است که این مسئله نگرانی هایی را در مورد تمرکز ایجاد می کند. تعداد مشخصی از نمایندگان وجود دارد و می توان این نمایندگان را دارای كنترل متمركز دانست.

در زنجیره بلوک، نمایندگان ممکن است کسر ناچیزی از کل پول موجود در سیستم را داشته باشند. با این وجود، کل بلاکچین امن است، اگر و فقط اگر اکثریت نمایندگان صادق باشند. حال، حتی اگر بخواهیم صادق بودن همه این گره ها را درست فرض کنیم، به راحتی می توان این گره ها را شناسایی و مورد حمله قرار داد. آنها می توانند مورد حملات توقف سرویس قرار گیرند که اجماع را متوقف می کنند و بنابراین خود بلاکچین را نیز با مشکل جدی مواجه می کنند.

 سیستم اثبات Bonded Proof of Stake

الگوراند

این مدل نمونه ای معمولی از اثبات کار است که در آن کاربران به منظور رأی دادن در بلاک ها، توکن های خود را به امانت می گذارند. این تفکر وجود دارد که آنها هرگز علیه منافع خود رأی نخواهند داد؛ زیرا در این صورت سهم خود را نیز از دست می دهند. تنها مشکلی که در این مورد وجود دارد این است که به یک دشمن بالقوه اجازه می دهد تا از شبکه پیشی بگیرد.

موارد بسیاری وجود دارد که یک مهاجم می تواند با سقوط یک شبکه ارزش بیشتری کسب کند و برایش مهم نباشد که پول در وثیقه گذاشته شده را ضرر کند. بنابراین، کاملاً واضح است که نتیجه این روش اجماع این می باشد که دشوار است مقیاس بندی یک روش ناامن و غیرمتمرکز بلاکچین را انجام دهید، و دقیقاً به همین دلیل است که الگوراند مکانیسم اثبات ایمن سهام خود را ایجاد کرده است. حالا بیایید به این مساله بپردازیم.

سازوکار اجماع الگوراند را pure proof of stake می نامند و بر اساس این اصل ساده عمل می کند. این روش تقلب توسط اقلیت پول را غیرممکن و تقلب توسط اکثریت را احمقانه می کند. خوب منظور ما از این حرف چیست؟ برخلاف سایر مدارک اثبات شده سازوکارهای دولتی که به مجازات بازیگران بد متکی هستند. آنها مکانیزمی را ایجاد کردند تا افرادی که سهام کمی دارند نتوانند تقلب کنند، علاوه بر این کسانی که سهام زیادی در شبکه دارند نخواهند که تقلب کنند. این امر به طور کامل ارزش سهام آنها را کاهش داده و انگیزه اقتصادی نخواهد داشت. بنابراین، اساساً تا زمانی که ۳/۲ اکثریت صادق باشند، پروتکل بسیار خوب کار خواهد کرد.

همچنین تفاوت آن با مکانیسم های دیگر این است شبکه مجبور نیست پول را به مدت زمان خاصی بلوکه باشد. پول همیشه در کیف پول کاربران است و قابل استفاده است و به روش های دیگر در شبکه استفاده می شود. از طرف دیگر، بلاک ها از طریق قرعه کشی هایی که به عنوان مرتب سازی رمزنگاری شناخته می شوند، در دو مرحله ساخته می شوند. و اگر به نظر شما شبیه مامبو-ژامبو است، نگران نباشید، این فقط مکانیزمی است که در آن توافق بر سر بلوک ها از طریق دو مرحله پیشنهاد و دو دور رأی گیری ایجاد می شود.

اینکه چه کسی چه کاری را انجام می دهد کاملا تصادفی است و بنابراین دستکاری در آن غیرممکن است. اما معنی آن برای اکوسیستم این است که شما سرعت بالایی دارید. به عنوان مثال، قراردادهای هوشمند الگوراند با بیش از 1000 تراکنش در ثانیه کار می کنند که بطور قابل توجهی بیشتر از تعداد دیگر بلاک چین های قرارداد هوشمند است. علاوه بر این، ماهیت تصادفی این طبقه بندی که در بالا ذکر کردیم به این معنی است که این موضوع کاملا غیرمتمرکز است و با توجه به اینکه راهی برای دشمنان وجود ندارد که بدانند چه کسی در وبلاگ بعدی رأی می دهد. به میزان زیادی امن است.

بسیار خوب، بنابراین لایه زیرین بلاک چین الگوراند قادر است به آن مشکل مقیاس پذیری حمله کند. ما می دانیم که می خواهم به مهم ترین مولفه بعدی یعنی stack tech برویم و آن عملکرد قرارداد هوشمند آن ها است. این امر به ویژه با توجه به محوریت DeFi اخیرا بسیار مهم است.

الگوراند 2. 0

الگوراند

سال گذشته شرکت الگوراند نسخه الگوراند  2. 0 را منتشر کرد که یک به روزرسانی از پروتکل خود بود. برای معرفی می توان به این سه ویژگی اصلی زیر اشاره کرد: دارایی های استاندارد الگوراند، انتقال اتمی الگوراند و قراردادهای هوشمند. اگر می خواهید در مورد آن دو مورد اول بخوانید، ما به شما پیشنهاد می کنیم که به اسناد موجود در منابع دیگر مراجعه کنید.

چیزی که ما اکنون بیشتر علاقه مند به پوشش آن هستم مربوط به قراردادهای هوشمند است. قراردادهای هوشمند الگوراند در لایه الگوراند 1 ادغام شده است، به این معنی که آنها از همان سرعت، مقیاس، نهایی بودن و امنیت همانند پلت فرم الگوراند برخوردار هستند. علاوه بر این، آنها مقرون به صرفه و بدون خطا هستند.

ما می خواهیم شما را در این مقاله مفید راهنمایی کنیم. همانطور که می بینید تعداد زیادی مزایای ارائه شده با قراردادهای هوشمند الگوراند وجود دارد. آنها از نظر صرفه جویی در مصرف انرژی، سریع بودن، فوریت تراکنش ها بسیار خوب هستند. توسعه آن ها با پشتیبانی از Java، JavaScript Python Go  آسان است و البته ارسال آنها نیز ارزان است.

برنامه های کاربردی برای قراردادهای هوشمند مانند این در فضای DeFi بسیار زیاد است. ما می خواهیم توجه شما را به مطالبی از آن ها در زمینه قراردادهای هوشمند در فضای DeFi معطوف کنیم. این قابلیت امکان استفاده از همه این موارد اشاره شده از جمله : Escrow، Synthetics، سکه های ثابت، اعتبار، مبادلات، معاملات حاشیه ای و غیره را در اختیار شما قرار می دهد. بنابراین به وضوح موارد زیادی برای استفاده از این قراردادهای هوشمند در DeFi وجود دارد و همچنین این موارد فقط تئوریک نیستند، تعدادی از پروژه ها در الگوراند شروع به توسعه کرده اند. در آنجا به کاربردهای سکه پایدار نیز اشاره کرده ایم. خوب، اخیراً اعلام شد که USDC Coinbase به شبکه الگوراند منتقل می شوند.

البته دلیل اصلی این امر هزینه های بالا و معامله در شبکه ETH  بود. در حقیقت، حتی در ماه ژوئن سال جاری، کنسرسیوم مرکز قصد خود را برای ایجاد تنوع و دور شدن از بلاک چین ETH اعلام کرد. بسیار جالب است که الگوراند یکی از اولین بلاک چین هایی بود که آنها تصمیم گرفتند به آن وارد شوند. بنابراین، از نظر همه جوانب، به نظر می رسد که این شبکه از فناوری پیشرفته ای برخوردار است که بیشتر سرمایه گذاران و توسعه دهندگان هنگام جستجوی فرصت ها در نظر می گیرند و جالب این است که این موضوع در لیست مزایای اصلی پروژه اشاره نشده است.

تیم الگوراند

الگوراند

همانطور که گفته شد بنیانگذار الگوراند یک استاد رمزنگاری MIT به نام Silvio Micali است که می گوید موفقیت در زمینه رمزنگاری کم است. او برای کار خود سه جایزه علمی مختلف بین المللی را از آن خود کرده است. او یک نابغه است. یک واقعیت جالب این است که اثبات دانش صفر که شما اغلب در مورد آن می شنوید اولین بار توسط سیلویو و دو استاد دیگر در همان روز ایجاد شد.

سیلویو میکالی بنیانگذار الگوراند است. وی متخصص رمزنگاری، پروتکل های ایمن و نسل شبه تصادفی است و بر کلیه تحقیقات و امنیت مربوط به الگوراند نظارت دارد. او مخترع تعداد زیادی پروتکل از جمله توابع تصادفی قابل تأیید، اثبات دانش صفر و رمزگذاری احتمالی است.

استیو کوکینوس به عنوان مدیر عامل شرکت الگوراند فعالیت می کند. وی پیش از این مدیر عامل شرکت ارتباطات جهانی پلتفرم Fuze بود و بسیاری از تجارب تجاری و کارآفرینی را به الگوراند می آورد.

دبلیو شان فورد مدیر کل الگوراند است و همچنین تجربه کسب و کار زیادی را به ارمغان آورده است، زیرا قبلاً مدیر CMO در LogMeIn بوده است.

سیلویو تنها یکی از اعضای تیم است. ما به شما پیشنهاد می کنیم که به صفحه تیم آنها نگاهی بیندازید و برخی دیگر از اسامی و اعتبارنامه های پشت این پروژه را مشاهده کنید. این ها فقط سرمایه انسانی آن ها هستند. آن ها سرمایه مالی زیادی نیز پشت سر خود دارند. همانطور که گفته شد، آنها موفق به جمع آوری بیش از 120 میلیون دلار با تعدادی از فروش های توکن شدند و حتی یک جمع آوری کمک مالی جداگانه را برای Venture Capital Arm خود انجام دادند. این پروژه در ابتدا پایتخت الگو نام داشت و اخیراً به پایتخت بدون مرز تغییر نام یافت.

آن ها بیش از 200 میلیون دلار سرمایه گذاری کردند تا در آن پروژه هایی که بر روی بلاک چین الگوراند کار می کنند، سرمایه گذاری کنند. اگر این فعالیت ها توسعه این ارز را تحریک نمی کنند. بنابراین جای تعجب بسیار می باشد. ما در مورد مزایای الگوراند و اینکه تیم فنی و موارد استفاده همه چقدر عالی هستند نوشتیم. با این حال، همه اینها ما را به سوالی بسیار مهم می رساند. چرا عملکرد این رمز هنوز کاملا رضایت بخش نیست؟

توکنومیک Tokenomics

الگوراند

ما فکر می کنیم این موضوع باید به توکنومیک مربوط باشد. حال بیایید نگاهی بیندازیم که آیا همانطور که ذکر شد رمز بومی در بلاک چین الگوراند وجود دارد؟ آیا رمزارز الگوراند وجود دارد؟ بله در واقع این یک توکن است و دو عملکرد اصلی وجود دارد که می توانیم ببینم.

اولاً، می تواند به منظور کسب جوایز اکوسیستم مورد استفاده قرار گیرد، و ثانیا، می تواند به منظور پرداخت هزینه های معاملات و محاسبات dap مورد استفاده قرار گیرد.

در کل 10 میلیارد توکن وجود داشت که در بلوک Genesis ضبط شده اند. اکنون اگرچه به نظر می رسد که موجودی در گردش فقط 1 میلیارد است و شما می توانید برنامه انتشار رمز را اکنون ببینید که باید در مورد آن یادداشت کنید. این واقعیتی است که هنوز فروش توکن در جریان است. همان طور که اعلام کردند، هدف فروش 150 میلیون الگوراند را برای امسال تعیین کرده اند. با این حال، با یک میلیارد دلار عرضه در گردش بیانگر تورم نزدیک به 15٪ است که بسیار زیاد است و این ها فقط بخشی اجزای سلول توکن هستند.

الگوراند اضافی به عنوان ترکیبی از نه تنها جوایز مشارکت بلکه یک جز پاداش سهام نیز در بازار وجود دارد. در اینجا می توانید کل الگوراند را که از طریق جوایز استاندارد پراکنده می شوند، مشاهده کنید و می توانید الگوراند را ببینید که در نتیجه برنامه مشارکت سهام با محاسبات ما به بازار آمده است. این میزان 165 میلیون الگوراند اضافی است که در سال 2020 وارد بازار می شود.

اگر این را به سلول های پیشنهادی توکن اضافه کنیم، تورم بسیار بالاتر خواهد بود. اکنون، باید به این نکته نیز اشاره کنیم که امسال 5 میلیون الگوراند در یک حراجی سوزانده شد. با این حال، این موضوع به تنهایی برای مقابله با میلیون ها ارز عرضه شونده آینده در بازار کافی نیست، زیرا ما می دانیم که افزایش عرضه بدون افزایش تقاضا موجب کاهش قیمت می شود.

اکنون، تعداد دیگری از عوامل خارجی آلگوراند وجود دارد که تا این لحظه منجر به سقوط قیمت این ارز شدند. البته آنها سال گذشته در بازار نرم روانه بازار شدند؛ زیرا تقاضای کمی برای همه سکه ها وجود داشت. همچنین یکی از دلایل می تواند به دلیل فقدان هر نوع هیجان قبل از لیست باشد. با توجه به اینکه الگوراند بیشتر بودجه خود را از طریق فروش خصوصی جمع آوری کرد.

افراد زیادی در مورد آن اطلاع نداشتند. با این حال، ما فکر می کنیم مقدار زیادی از آن فقط سیل توکن ها بود که در لحظه فعال شدن معاملات به بازار وارد شدند. به عنوان مثال، درست قبل از لیست ها، الگوراند از طریق فرایند حراج هلندی، توکن ها را به مردم فروخته است.

این امر باعث شد تا آنها 25 میلیون توکن با قیمت ۲.۴۰ دلار در هر الگوراند عرضه کنند. بنابراین لحظه ای که آموزش به طور مستقیم آغاز شد، سیل الگوراند وارد بازار شد و متعاقباً قیمت آن را کاهش داد.

سقوط بنیاد الگوراند در واقع برای برخی از خریداران حراجی که شاهد دریافت 90٪ از قیمت خرید اصلی در ازای آن بودند باید بگویم که بسیار قابل ستایش است.

منظور ما این است که چه تعداد از پروژه های دیگر شنیده اید که پیشنهاد خرید توکن هایی را که پس از ذکر لیست ایجاد شده اند، داده اند. در هر صورت، برخی از افراد از آن استفاده کردند و برخی دیگر از آن استفاده نکردند. اگر این کار را می کردند، توکن هایی که ارسال می کردند سوزانده می شد که البته باعث کاهش عرضه می شود.

با این حال، این برای کاهش سرعت تورمی که در بالا ذکر کردیم کافی نبود. تاریخ معاملات از زمان خرید واقعاً بسیار ناچیز بود. با سقوط الگوراند به پایین ترین حد خود، یعنی بیش از 10 سنت، در مارس سال جاری (2020) به اوج خود رسید.

این موضوع بدون شک باعث تشویق الگوراند شد تا دومین دوره خود را در ماه جولای انجام دهند. با این حال، ژوئیه، امید به قیمت خرید ما را تازه کرد. بعد از اینکه ارز در کوین بیس قرار گرفت.

اکنون، همه ما می دانیم که تأثیر سیستم مبتنی بر سکه نه تنها بر قیمت یک دارایی بلکه بر نقدینگی گسترده تر نیز تأثیر داشت، این باعث افزایش در ماه اوت شد که الگوراند به بالاترین سطح از زمان ذکر شده و بیش از 60 سنت رسید. البته این موضوع متأسفانه کوتاه مدت بود زیرا قیمت پس از آن مجدداً برگشت. بنابراین همه این ها ما را به مهمترین سوال می رسانند، قیمت از اینجا کجا می رود؟

پتانسیل قیمت الگوراند

الگوراند

علی رغم اینکه پتانسیل الگوراند از نظر فنی و تیمی بسیار چشمگیر است، جواب این سوال پیچیده است. اقتصاد فعلی هنوز کاملاً چالش برانگیز است. بله درست است که حداکثری برای عرضه این ارز وجود دارد که نمی تواند افزایش یابد. با این حال، این حد بالا هنوزم هم خیلی زیاد است و در حال حاضر تورم تنها تحت تأثیر آنچه در زمان گردش ارز عرضه می شود تأثیر می پذیرد. ورود الگوراند به بازار از طریق ترکیبی از این دو برنامه پاداش هنوز هم کمی مضر است. این موضوع مورد دیگری است که شما باید در نظر بگیرید.

زیرا هیچ وثیقه ای وجود ندارد، تا برای سهام برای مدت زمانی قرار داده شود. هیچ مکانیزم خنثی کننده طرف عرضه وجود ندارد که عرضه در گردش را محدود کند. این دقیقا همان چیزی است که مکانیسم اثبات پیوند سهام لازم دارد، که باعث کاهش تعداد عرضه می شود.

سوال آخر طبیعتا باید به بحث تقاضای سودمندی این ارز بپردازد. آیا تقاضای زیادی از پروتکل وجود دارد تا از الگوراند برای Dapps یا معاملات استفاده شود؟ خوب، با توجه به مزایای فن آوری که ما شما را از آن مطلع کرده ایم، اتفاقاً فکر می کنیم الگوراند در تلاش است موارد استفاده از بلاک چین خود را در فضای در حال رشد DeFİ گسترش دهد. قیمت هایی با سرعت نهایی و هزینه های معامله کم.

آیا می دانید یک کشور در واقع در حال ساخت ارز دیجیتال خود بر روی بلاک چین الگوراند است؟ بله، جزایر مارچال، SOV مستقل خود را صادر می کنند که در شبکه الگوراند ساخته خواهد شد و می تواند یکی دیگر از فاکتورهای مهم تقاضای سودمندی در آنجا باشد.

علاوه بر این، کاملاً واضح است که الگوراند روی رشد اکوسیستم خود متمرکز شده است. فراموش نکنیم که آنها باید 200 میلیون دلار بودجه در پروژه های ساخته شده در الگوراند سرمایه گذاری کنند.

با این حال، سوال واقعی این است که آیا تقاضای نهایی ایجاد شده می تواند از تمام عرضه هایی که در حال حاضر در بازار وجود دارد پیشی بگیرد؟ در سطح فعلی به نظر نمی رسد، اما اگر تقاضا به شدت برآورده شود و پروژه های بیشتری را ایجاد کنند یا به الگوراند مهاجرت کنند، این موضوع می تواند داستان دیگری باشد.

سخن آخر

الگوراند

وقت آن است که شروع به جمع بندی مطالب کنیم. ما واقعاً در مورد الگوراند چه فکر می کنیم؟ نمی توان انکار کرد که قابلیت فنی آن ها قابل توجه است. آن ها دارای سازوکار pure proof of stake هستند. همین طور بسیار نزدیکتر از سایر پروژه ها به حل مشکل سه گانه شبکه بلاک چین هستند.

همه ما می دانیم که مقیاس بندی یکی از مهمترین موارد در ذهن همه است. همچنین این یکی از دلایلی است که ما نمی توانیم منتظر راه اندازی ETH 2. 0 بمانیم. شاید این واقعاً بتواند همان جام مقدس باشد که همه از آن صحبت می کنند.

با این حال، تأخیر در راه اندازی زنجیره به معنای این است که مردم در جستجوی بهترین گزینه ها هستند، زیرا اخیراً یک کشور پایه برای قراردادهای هوشمند ایجاد شده است، برنامه های قابلیت ساخت در شبکه بسیار زیاد است.

علاوه بر این، ما باید در اینجا تلاش کنیم و بگویم که تیم پشت سر پروژه الگوراند از بهترین افرادی هستند که ما دیده ام، آن ها نه تنها دارای قدرت علمی بالایی هستند، بلکه صدها میلیون دلار نیز سرمایه دارند.

سرمایه پشتیبان پروژه. با وجود همه این ها، همه چیز به خوبی برای توکن الگوراند پیش نرفته است. همانطور که اشاره کردیم، میزان زیادی فشار در سمت عرضه وجود دارد که باعث پایین آمدن قیمت می شود. تا نزدیک شدن به محدودیت عرضه، این انتشارات احتمالاً ادامه خواهد یافت.

تنها چیزی که می تواند با این فشارهای طرف عرضه مقابله کند، تقاضای برابر یا بیشتر کاربران از طریق ساخت و معامله در شبکه الگوراند است. در سطح فعلی استفاده از شبکه، این موضوع امکان پذیر نیست. به نظر نمی رسد که این درایور سمت تقاضا به اندازه کافی قوی باشد. با این حال، با گسترش اخیر آنها در حوزه DeFi، ممکن است این مسئله تغییر کند.

آن ها همچنین به پشتیبانی از پروژه های ساخته شده در الگوراند اختصاص داده شده اند و سکه های زیادی برای انجام این کار در دست دارند. بنابراین، جالب خواهد بود که ببینیم طی چند ماه آینده اوضاع چگونه پیش می رود. بدون شک این بلاک چین و ارز پروژه ای است که ما کاملا تحت نظر داریم و بررسی می کنیم زیرا پتانسیل بالایی پشت فناوری آن موجود است.

ادامه مطلب
alt for image number
الگوریتم اثبات کار (Proof of work)...

آشنایی با مفهوم اثبات کار

شما یاد خواهید گرفت که اثبات کار چیست ، هش کردن چگونه کار می کند و سیستم اثبات کار بیت کوین چگونه کار می کند.

اثبات کار مکانیسم اجماعی است که برای جلوگیری از حملات هرزنامه ای و وقفه در دسترسی کاربر مجاز به شبکه ی رایانه ای استفاده می شود. این کار با اصطلاحات بسیار ساده ای صورت می پذیرد و فرستنده ی پیام (درخواست کننده) را ملزم به انجام کارهایی می نماید، که معمولاً شامل زمان پردازش رایانه است، قبل از اینکه پیام توسط گیرنده (ارائه دهنده) ارسال و تأیید گردد.

ویژگی اصلی سیستم اثبات کار عدم تقارن آن می باشد، به این معنی که فرستنده ی پیام برای تهیه ی آن به مدتی زمان نیاز دارد تا ثابت کند که کار انجام شده است، با این وجود گیرنده می تواند در زمان بسیار کمی تأیید نماید که کار توسط فرستنده انجام شده است.

اخیراً، سیستم های اثبات کار به دلیل استفاده ی یکپارچه در ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین و اتریوم، که توسط ماینرها برای امنیت شبکه استفاده می شوند، محبوب گشته اند.

آنچه یاد خواهید گرفت

  • هش کردن (هشینگ) چگونه کار می کند.
  • چگونه شبکه ی بیت کوین سختی هدف پازلی را که ماینرها حل می کنند محاسبه می نماید.
  • چگونه ماینرها بیت کوین بلاک های معتبر را پیدا می کنند.
  • چرا بیت کوین و سایر ارزهای رمزپایه ی مبتنی بر بلاک چین های عمومی از مکانیسم های اثبات کار استفاده می کنند.

هش کردن (هشینگ) چگونه کار می کند؟

برای درک سیستم اثبات کار بیت کوین، ابتدا باید مشخص نماییم که هش چیست. هش یا به عبارت دیگر digest، نتیجه ای است که توسط یک تابع هش مانند SHA-256 (همان مورد استفاده شده توسط شبکه ی بیت کوین) تولید می شود.

نحوه عملکرد تابع هش به شرح زیر است:

  • مقداری ورودی می گیرد – این ورودی می تواند هر ترکیبی از حروف، اعداد و نمادها باشد.
  • با استفاده از توابع ریاضی، ورودی پردازش گردیده و نتیجه ای به نام digest (هش) تولید می شود. در مورد SHA-256، digest دنباله ای به طول ۲۵۶ از یک ها و صفرها است.
  • ورودی یکسان همیشه منجر به digest یکسانی می گردد.
  • صرف نظر از حدس زدن، هیچ راه شناخته شده ای برای دانستن اینکه ورودی بر اساس یک هش داده شده چیست، وجود ندارد.

به طور دقیق تر، اگر ما به محاسبه گر هش Sha-256 متعلق به Xorbin برویم و “bitcoin” را به عنوان داده ای که می خواهیم هش کنیم ارائه دهیم، نتیجه همیشه بدین صورت خواهد بود

6b88c087247aa2f07ee1c5956b8e1a9f4c7f892a70e324f1bb3d161e05ca107b

حتی یک تغییر جزئی در پیام منجر به ایجاد یک هش کاملا متفاوت می شود. به عنوان مثال، اگر “bitcoin” را به “bitcoins” تغییر دهیم، هش به این فرم تبدیل می گردد

b1e84e5753592ece4010051fab177773d917b0e788f7d25c74c5e0fc63903aa9

همانطور که مشاهده می کنید، این نتیجه ای کاملا متفاوت است حتی اگر فقط یک حرف به ورودی اضافه کنیم.

ذکر این نکته مهم است که رشته های فوق نمایانگر مبنای ۱۶ دنباله ی ۲۵۶ بیتی یک ها و صفرهای تولید شده توسط SHA-256 هستند.

به طور خلاصه، هش کردن پیام را به گونه ای تغییر می دهد که digest به هیچ وجه پیام را دو دستی تقدیم نمی کند و کشف پیام بر اساس digest داده شده را بسیار دشوار می سازد.

سیستم اثبات کار بیت کوین چگونه کار می کند؟

اثبات کار

بیت کوین از یک سیستم اثبات کار به نام Hashcash استفاده می کند. روش کار بسیار ساده است – برای یافتن عددی که کمتر از یک هدف مشخص است، به متقاضی خدمات، که این متقاضی در مورد بیت کوین ماینر است، نیاز دارد. هدف عددی است که توسط شبکه ی بیت کوین ارائه گردیده و در اینجا نحوه ی کار آن مشخص شده است.

چگونه شبکه بیت کوین سختی را تنظیم می کند؟

شبکه ی بیت کوین به روشی راه اندازی شده است که بلاک ها به طور متوسط ​​هر ۱۰ دقیقه استخراج شوند. از آنجا که قدرت استخراج می تواند با گذشت زمان بالا و پایین شود، بلاک چین با تغییر دادن یک عددِ هدف،  میزان راحتی دستیابی  به بلوک جدید توسط ماینرها را کنترل میکند. (همه ی این ها را در بخش بعدی توضیح خواهیم داد).

این عدد هدف برای  ۲۰۱۶ بلاک یا تقریباً هر ۲ هفته تنظیم شده است. اگر استخراج ۲۰۱۶ بلاک قبلی بیش از ۲ هفته طول کشید، عدد هدف به طور متناسب و در جهت عکس افزایش می یابد تا استخراج راحتتر گردد.

عدد هدف فقط یک عدد بسیار بزرگ می باشد و معکوس میزان سختی معادله ای که ماینرهای برای دستیابی به بلوک معتبر باید حل کنند می‏باشد.

به عنوان مثال، اگر عدد مورد نظر برای ۲۰۱۶ بلاک گذشته ۱۰۰۰ باشد، بیایید نحوه ی محاسبه برای ۲۰۱۶ بلاک بعدی را بررسی کنیم. شبکه ی بیت کوین با استفاده از نمایشگر زمان در سرتیتر هر بلاک متوجه می شود که چند دقیقه طول کشیده است تا ۲۰۱۶ بلاک آخر استخراج گردد.

در مثال ما، فرض کنیم که بیش از ۲ هفته یا ۲۱۱۶۰ دقیقه طول کشید (۲۰۱۶۰ دقیقه برابر با ۲ هفته است). عدد هدف جدید برای ۲۰۱۶ بلاک بعدی برابر خواهد بود با عدد  ۱۰۰0 هدف قبلی ضرب در (۲۱۱۶۰ / ۲۰۱۶۰).

این عدد ۱۰۰۰  در 1.0496031746 ضرب می شود، یعنی در حدود ۱۰۴۹. همانطور که توضیح دادیم، افزایش عدد هدف سختی استخراج برای ماینرها را کاهش می دهد و از آنجا که، در مثال ما استخراج ۲۰۱۶ بلاک گذشته بیش از ۲ هفته ی مورد انتظار طول کشید این تغییر دقیقاً همان چیزی است که ما به دنبال آن هستیم.

چگونه ماینرها بلاک های معتبر را پیدا می کنند؟

اثبات کار

این یک تصور غلط رایج است که ماینرهای بیت کوین برای تأیید بلاک پیشنهادی خود سعی در یافتن یک عدد با تعداد مشخصی صفرِ ابتدای رشته دارند.

به عبارت ساده تر، برای یافتن یک بلاک معتبر، ماینرها باید عددی را که کمتر یا مساوی با عددی است که در بالا ذکر کردیم حدس بزنند.

از نظر آماری شانس یافتن همچین عددی ، با استفاده از میزان زمان صرف شده برای دستیابی به آن به راحتی محاسبه می شود.

داده های سرتیتر بلاک

برای توضیح چگونگی فرایند کار، ابتدا باید نشان دهیم که هر بلاک در شبکه ی بیت کوین در سرتیتر خود شامل چه داده هایی است:

  • شماره نسخه ی بلاک – نشان می دهد کدام مجموعه از قوانین اعتبارسنجی باید دنبال شود.
  • هش سرتیتر بلاک پیشین – اینگونه است که بلاک ها به یکدیگر زنجیر می شوند.
  • هش جذر مرکل – تولید شده توسط هش تمام تراکنش های موجود در بلاک. این کار بلاک را ایمن می سازد زیرا تغییر در هر تراکنش باعث بی اعتبار شدن بلاک می گردد.
  • زمان – زمانی که ماینر کار در بلاک را آغاز نمود.
  • بیت ها – عدد هدف در یک فرم فشرده.
  • نانس – عدد تصادفی تولید شده توسط ماینر.

بیایید نگاهی به مشخصات خاص بیندازیم. سیستم اثبات کار بیت کوین از SHA-256 برای تابع هش کردن خود استفاده می کند. عددی که ماینرها سعی می کنند حدس بزنند کمتر از عدد هدف تعیین شده توسط شبکه ی بیت کوین و دوبرابر هش SHA-256 از کل اطلاعات سرتیتر بلاک می باشد.

تمام داده های فوق با استفاده از SHA-256 با هم هش می شوند و سپس نتیجه دوباره هش SHA-256 می گردد که یک عدد ۲۵۶ بیتی تولید می کند. اگر این عدد کمتر یا برابر با عدد هدف باشد و تراکنش ها در بلاک قوانین اعتبارسنجی را نقض نکنند، بلاک معتبر در نظر گرفته می شود. در غیر این صورت، ماینر حدس زدن را ادامه می دهد.

نانس

اثبات کار

روشی که ماینرها انجام می دهند با افزایش نانس صورت می گیرد. همانطور که در بخشی که به طور مختصر هش کردن را توضیح دادیم، اشاره کردیم، حتی یک تغییر جزئی در پیام باعث ایجاد یک هش کاملا متفاوت می شود.

بنابراین، تغییر مقدار نانس به میزان ۱ منجر به ایجاد یک هش کاملاً متفاوت و یک عدد کاملاً متفاوت برای مقایسه با عدد هدف می گردد. ماینر این کار را ادامه می دهد تا زمانی که عددی کمتر از عدد مورد نظر پیدا شود که در آن زمان بلاک معتبر بوده و به بلاک چین بیت کوین ضمیمه می شود.

صفرهای پیشتاز

تمام صحبت ها در مورد صفرهای پیشتاز از این واقعیت ناشی می گردند که عدد هدف معمولاً وقتی در قالب باینری نشان داده می شود، عدد بسیار بزرگی است و صفرهای پیشتاز زیادی دارد. از آنجا که عددی که ماینرها باید پیدا کنند باید کمتر یا برابر با عدد مورد نظر باشد، در مقایسه با آن صفرهای برابر یا بیشتری دارد.

به عنوان مثال، بیایید بلاک پیدایش بیت کوین را بررسی کنیم. اولین عدد هدف تعیین شده توسط ساتوشی ناکاموتو بدین صورت بود

26959535291011309493156476344723991336010898738574164086137773096960

که همانطور که مشاهده می کنید عددی فوق العاده زیاد است.

برای نشان دادن صفرهای پیشتاز، باید عدد فوق را به فرمت باینری با ۲۵۶ بیت تبدیل کنیم که نتیجه به شکل زیر می باشد:

0000000000000000000000000000000011111111111111110000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000.

هدف از هش بلاک پیدایش، همانطور که توضیح داده شد، آن است که یک عدد کمتر یا مساوی با عدد هدف باشد و اولین موردی که توسط اولین ماینر بیت کوین یافت شد، بدین صورت بود

10628944869218562084050143519444549580389464591454674019345556079.

همچنین این عدد در قالب باینری (۲۵۶ بیتی)، دارای تعداد زیادی از صفرهای ابتدای رشته است، بدین صورت

0000000000000000000000000000000000000000000110011101011001101000100111000000100001011010111000010110010110000011000111101001001101001111111101110110001110101110010001101010001010100110110000010111001010110011111100011011011000001010100011001110001001101111.

بنابراین همه ی صفرهای پیشتاز در هر سرتیتر بلوک بیت کوین هش می شوند. برخی از فیلم ها و مقالات در فضای اینترنت به اشتباه روند اثبات کار بیت کوین را به عنوان یک بازی حدس زدن توصیف می کنند که توسط ماینرهایی که سعی در حدس زدن عددی با تعداد مشخصی از صفرهای پیشتاز دارند، ارائه می گردد.

این کار نوعی بازی حدس زدن می باشد، اما همانطور که توضیح دادیم کمی متفاوت است. از آنجا که SHA-256 یک هش ۲۵۶ بیتی تولید می کند، بیشترین عددی که می تواند توسط آن تولید شود منهای ۱ است (ما با ۰ شروع می کنیم)، که عدد نجومی عظیمی می باشد، بسیار بزرگتر از حداکثر هدفی است که می تواند توسط شبکه ی بیت کوین تعیین شود.

اینجاست که رابطه ای معکوس بین عدد هدف و سختی به وجود می آید.

هرچه عدد هدف کوچکتر باشد، یافتن یک هش بلاک معتبر برای ماینرها دشوارتر می باشد زیرا دامنه ی اعداد معتبر کوچکتر و کوچکتر می گردد. با افزایش عدد هدف، آعداد معتبر بیشتری پیدا می شود، بنابراین سختی شبکه کاهش می یابد.

نحوه محاسبه ی شانس یافتن بلاک معتبر

اثبات کار

به عبارتی ساده تر، فکر کنید که سعی دارید برای عددی کمتر یا برابر با ۳ قرعه کشی نمایید، در صورتی که مقدار حداکثر در این بازی ساختگی برای حدس زدن، ۱۰ می باشد. شانس شما برای پیروزی ۳ تقسیم بر ۱۰ یا ۳۰ درصد است، که ۳ نشان دهنده ی عدد هدف از شبکه ی بیت کوین می باشد.

بازی حدس زدن سیستم اثبات کار بیت کوین به همان روش کار می کند، اما از اعداد بسیار بزرگتری استفاده می نماید.

از آنجا که می توانیم شانس پیدا کردن یک عدد معتبر برای یک بلاک جدید را محاسبه کنیم، می توانیم به راحتی به طور متوسط​​، تعداد حدس هایی که برای یافتن یک بلاک جدید نیاز است را محاسبه نماییم.

در بلاک پیدایش بیت کوین، شانس یافتن عدد مناسب 1/4295032832 یا تقریباً یک در 4.3 میلیارد بود. بنابراین، پس از حدود 4.3 میلیارد تلاش نانسی، آمارها حکایت از این دارد که احتمال یافتن یک بلاک معتبر بسیار خوب است.

البته این موضوع به طور متوسط ​​است. در واقعیت، بعضی اوقات بلاک ها سریع تر و گاهی کندتر پیدا می شوند. اما بر اساس احتمال می توان میانگین زمان بلاک را برآورد نمود.

همانطور که قبلاً توضیح دادیم، شبکه ی بیت کوین هر ۲۰۱۶ بلاک عدد هدف را دوباره تنظیم نموده و سعی می کند به وعده ی خود در مورد پیدا کردن بلاک های جدید هر ۱۰ دقیقه عمل نماید.

و بدین گونه مکانیسم اجماع اثبات کار بیت کوین کار می کند.

چرا از اثبات کار در بیت کوین استفاده می شود؟

در ارزهای رمزپایه ی مبتنی بر بلاک چین های عمومی، اثبات کار به عنوان مکانیسمی برای جلوگیری از بازیگران مخرب در ایجاد و افزودن بلاک به بلاک چین مورد استفاده قرار می گیرد.

بدون آن، هرکسی می تواند بلاک چین را به دلخواه خود مرتب نموده و بلاک های قدیمی را به دلخواه خود بازنویسی کند. اینجاست که مکانیسم اجماع اثبات کار مطرح می شود.

انگیزه برای ماینرها پاداش بلاک و هزینه ی ترکانش ها است، ییعنی هربار ک آنها لاکی را ایجاد میکنند با توجه به استاندارد شبکه پاداش می گیرند. در زمان نگارش این مقاله پاداش بیت کوین 6.25 BTC می باشد و قرار است در سال ۲۰۲۴ دوباره نصف شود.

جمع بندی

سیستم اثبات کار بیت کوین راه حلی بسیار هوشمندانه برای تأمین دفتر تراکنش های پولی مشترک می باشد و در عین حال انگیزه هایی برای ماینرها به منظور ادامه ی بازی حدس زدن ایجاد می کند.

ماینرها سعی می کنند یک عدد تصادفی کمتر یا مساوی با یک عدد هدف تعیین شده توسط شبکه ی بیت کوین را حدس بزنند. اگر آنها بسرتیترستی حدس بزنند، بلاکی که ایجاد نموده اند به بلاک چین ضمیمه گشته و کار بر روی مورد بعدی را شروع می کنند.

در هر ۲۰۱۶ بلوک، عدد هدف بر اساس زمانی که برای ایجاد ۲۰۱۶ بلاک پیشین لازم بود تنظیم می گردد.

اگر این کار بیش از ۲ هفته طول بکشد، سختی کاهش می یابد و بالعکس. هدف این است که همیشه این کار را انجام دهیم تا بلاک های جدیدی پیدا شود، بدون توجه به قدرت هش ترکیبی تمام ماینرها در شبکه ی بیت کوین به طور متوسط ​​هر ۱۰ دقیقه این عمل صورت می گیرد.

و این همان چیزی است که می خواهیم. این مکانیسم اجماع اثبات کار بیت کوین است. اگر به پیچیدگی ها بپردازیم، همه چیز کمی گیج کننده و جالب تر می شود، اما با ساده ترین اصطلاحات، این سیستم برای ایمن سازی بلاک چین بیت کوین از بازیگران مخرب طراحی شده است.

ادامه مطلب
ico چیست؟
ICO چیست؟ آشنایی با مفهوم عرضه...

معرفی عرضه اولیه سکه (ICO)

دنیای مالی اخیراً تغییرات بزرگی را تجربه کرده است. عرضه اولیه سکه (ICO) یکی از بزرگترین تغییرات در چند سال گذشته بوده است. جای تعجب نیست که یکی از محبوب ترین سوالات در سال گذشته در فضای رمزنگاری این بوده است ICO چیست؟

اگرچه ممکن است با برخی از ارزهای رمزپایه معروف مانند بیت کوین و اتریوم آشنا باشید، اما ممکن است با ICO آشنا نباشید.

قبل از اینکه به جزئیات بپردازیم، باید اطمینان حاصل کنیم که شما درک درستی از فناوری پشت ICO یعنی بلاکچین و قراردادهای هوشمند دارید. اگر از درک خود از این دو فناوری اطمینان دارید، می توانید از این بخش عبور کنید و به بخش “مفهوم ICO” بروید.

اگر به اینجا آمده اید تا در مورد عرضه اولیه سکه بخوانید و قصد سرمایه گذاری در ارز رمزنگاری شده را دارید، لطفاً بخاطر داشته باشید که این کار فقط در یک صرافی قابل اعتماد انجام می شود!

بنابراین، بیایید شروع کنیم!

ICO چیست: بلاکچین ها

ico چیست؟ بلاکچین

ارزهای رمزپایه از بلاکچین استفاده می کنند. به زبان ساده، بلاک گروهی از معاملات است. زنجیره گروهی از بلوک ها است که به یکدیگر متصل می شوند. این دو کلمه را کنار هم قرار دهید، و مفهوم بلاک چین پدیدار می شود.

تمام این بلوک های بهم پیوسته در زنجیره، یک پایگاه داده عمومی را تشکیل می دهند. این پایگاه داده به علیت اینکه با صدها یا حتی هزاران کامپیوتر به اشتراک گذاشته شده است عمومی گفته می شود. ما می توانیم این رایانه ها را به عنوان سرورهای پایگاه داده بلاکچین در نظر بگیریم (به این رایانه ها گره گفته می شود).

هرگونه تغییر در پایگاه داده باید توسط بیش از 51٪ از گره ها تأیید شود. اگر تأیید نشوند، نمی توان تغییر ایجاد کرد. این کار هک کردن پایگاه داده را بسیار سخت می کند، زیرا شما باید بیش از 51٪ از گره ها را هک کنید، و گره ها به طور معمول متعلق به افراد و شرکت های مختلف هستند.

این اثر را تمرکززدایی می نامند – به این معنی که پایگاه داده در یک مکان واحد ذخیره نمی شود، بلکه در مکان های مختلف ذخیره می شود.

هنگامی که ما در مورد تغییرات پایگاه داده صحبت می کنیم، منظور معاملات داده است. برای مثال در مورد بیت کوین، منظور معاملات بیت کوین است – افرادی که بیت کوین را به افراد دیگر منتقل می کنند.

(برای اطلاعات بیشتر در مورد فناوری بلاکچین، راهنمای “توضیح بلاکچین” را مطالعه کنید)

اکنون، در بخش بعدی به فناوری هایی را که ICO ها استفاده می کنند، می پردازیم.

توکن ها و قراردادهای هوشمند

توکن و قراردادهای هوشمند در ico

معاملات انجام شده در پایگاه داده فقط به معاملات مالی مانند معاملات موجود در بلاک چین بیت کوین محدود نمی شود، آن معاملات می توانند روی هر چیزی باشند که دارای ارزش هستند.

به عنوان مثال، ارزش معامله می تواند یک خانه یا سهم یک شرکت باشد. مطمئناً نمی توانید از نظر فیزیکی خانه یا سهم یک شرکت را در بلاک چین قرار دهید. در عوض، شما به چیزی نیاز دارید که ارزش خانه یا سهم شرکت را نشان دهد.

توکن ها

ورود شما به دنیای توکن را خوش آمد می گوییم. توکن ها برای نشان دادن ارزش چیزی ایجاد می شوند. به عنوان مثال – یک خانه، برق، اعتبار فروشگاه یا سهم یک شرکت.

این توکن ها نمی توانند مستقیماً روی بلاک چین اعمال شوند، زیرا بلاک چین ها معمولاً فقط می توانند معاملات ارز رمزنگاری شده خود را پردازش کنند – مانند Ether در بلاک چین اتریوم و بیت کوین در بلاک چین btc.

در عوض، توکن ها باید از یک برنامه استفاده کنند.

قراردادهای هوشمند

برنامه هایی که توکن ها از آن ها استفاده می کنند، قراردادهای هوشمند نامیده می شوند. با این حال، آنها فقط شبیه یک دسته کد هستند. بنابراین، برای استفاده توسط کاربران عادی، توسعه دهندگان dApps (برنامه های غیرمتمرکز) ایجاد می کنند.

شما می توانید dApps را به عنوان رابطی که هنگام استفاده از اینستاگرام یا توییتر می بینید تصور کنید، اما پشت اینستاگرام و توییتر یک سری برنامه های رمزگذاری شده وجود دارد. این برنامه های رمزگذاری شده قراردادهای هوشمند است.

این قراردادهای هوشمند به دلایل بسیاری بی نظیر هستند. این دلایل شامل موارد زیر است:

  • آن ها می توانند به طور خودکار معاملات را پردازش کنند.
  • معاملات با برخی شرایط انجام شده در قرارداد هوشمند انجام می شود.

این را تصور کنید: “هنگامی که پیتر 100 اتر را به عنوان قرارداد هوشمند پرداخت می کند، سپس توکن خانه جان برای پیتر ارسال می شود”.

آنها از فناوری بلاکچین استفاده می کنند، بنابراین شرایط قرارداد هوشمند قابل تغییر نیست.

بنابراین، اکنون شما در مورد دو فناوری که باعث موفقیت ICO ها شده اند می دانید. حال، بیایید در مورد اینکه ICO چیست صحبت کنیم!

مفهوم ICO

مفهوم ico

ICO ها را می توان با IPO ها مقایسه کرد. IPO یک عرضه عمومی است – این اصطلاحی است که وقتی شرکت برای اولین بار سهام خود را به بازار سهام عرضه می کند، استفاده می شود. پیش از آن سهام این شرکت خصوصی بود و سهام آن در دسترس عموم نبود. از این رو، دانستن مفهوم عرضه اولیه برای درک تفاوت بین IPO و ICO مهم است.

وقتی شرکت ها خود را در بورس اوراق بهادار معرفی می کنند، افراد و سایر شرکت هایی که به این شرکت ها علاقه مند هستند می توانند سهام شرکت را با قیمت مشخص خریداری کنند.

از این سهام می توان برای رای گیری درباره اقدامات خاصی که شرکت انجام می دهد استفاده کرد، زیرا شما واقعاً صاحب جزئی از شرکت شده اید! اگر شرکت عملکرد خوبی داشته باشد، ارزش سهام آنها نیز به همین ترتیب افزایش می یابد و شما می توانید برای سودآوری در مرحله بعد آنها را بفروشید.

ICO ها به اندازه  IPO ها تمیز نیستند. ICO ها را می توان وسیله ای برای سرمایه گذاری جمعی دانست.

با  ICO، یک رمز دریافت می کنید. این توکن ها به شما هیچگونه اختیار طولانی مدت یا مالکیت پروژه را نمی دهند. آن ها صرفاً وسیله ای برای پروژه برای جمع آوری سرمایه هستند.

با این حال، یک بار دیگر، در صورت موفقیت پروژه، ارزش رمز شما افزایش می یابد. بنابراین، می توانید رمز را به بیش از مبلغی که خریداری کرده اید بفروشید (در صورتی که مایل باشید).

ICO ها چگونه کار می کنند؟

برای ساده سازی مفهوم اصلی ICO یا توضیح اینکه ICO چیست می توان به شکل زیر توجه کرد:

ico ها چگونه کار می کنند؟

اگر می خواهید ارز رمزنگاری شده یا dApp خود را شروع کنید، به پول زیادی نیاز خواهید داشت. برای دریافت این پول می توانید ICO را اجرا کنید. اگر افرادی به ICO شما علاقه مند هستند و فکر می کنند این پروژه خوب است، می توانند رمز شما را با قیمت مشخصی خریداری کنند.

این قیمت ها به طور معمول در Ether (ETH) تنظیم می شوند، با این حال، برخی از پروژه ها بیش از یک ارز رمزپایه را قبول می کنند – به طور معمول Bitcoin (BTC) و Litecoin (LTC).

هنگامی که در یک ICO سرمایه گذاری می کنید، ETH، BTC، LTC یا هر ارز مورد نظر برای پرداخت را به قرارداد هوشمند ICO ارسال می کنید. سپس این قرارداد هوشمند مقدار توکن هایی را که برای آن پرداخت کرده اید برای شما ارسال می کند.

  • معمولاً دو دلیل عمده برای خرید توکن از ICO وجود دارد – فروش توکن در آینده با قیمت بالاتر
  • استفاده از رمز برای اهداف آن.

توکن ها معمولاً مزایایی مانند دارندگان توزیع، سهمی از سود یا ویژگی های برتر را به دارندگان این رمز ارائه می دهند.

از برخی توکن ها می توان برای خرید موارد موجود در برنامه پروژه هنگام ایجاد استفاده کرد – این نوع توکن ها به عنوان utility tokens شناخته می شوند.

چگونه سرمایه گذاران تصمیم می گیرند در کدام ICO ها باید سرمایه گذاری کنند؟

صرف خوب بودن ایده، به این معنی نیست که پروژه های مربوطه هم خوب خواهند بود!

یک ایده می تواند واقعاً خوب به نظر برسد، اما پس از جمع آوری سرمایه، کاملاً شکست می خورد. متأسفانه درست است، حتی مواردی وجود داشته که ICO کاملاً کلاهبرداری بوده است! بنابراین، اکنون که متوجه شدید عرضه اولیه سکه چیست اطمینان حاصل کنید که هنگام تحقیق در مورد ICO، دقت کافی را داشته باشید.

سرمایه گذاران معمولاً به موارد زیر توجه زیادی می کنند:

  1. رقابت: آیا پروژه رقبایی دارد؟ اگر چنین است، آنها با رقبا در چه یزی متفاوت عمل می کنند؟
  2. تیم: تیمی که روی پروژه کار می کند چه کسانی هستند؟ آیا آنها زمینه های مناسب و قابل قبولی دارند؟ آیا آنها قبلاً روی پروژه های مشابه کار کرده اند؟
  3. استفاده از وجوه: آنها چگونه از پولی که از ICO خود جمع می کنند استفاده می کنند؟
  4. نقشه راه: آنها قصد دارند چه کار کنند و چه مدت طول می کشد؟
  5. توکن ها: چند توکن وجود خواهد داشت؟ قیمت هر توکن چقدر است؟ چه تعداد توکن در ICO فروخته می شود و چه تعداد برای چیزهای دیگر نگهداری می شود؟

گزینه دیگر می تواند استفاده از برنامه های ICO Watch باشد. مشاغل جداگانه ای وجود دارد که وقت خود را به تحقیق، بررسی، طبقه بندی و پیگیری اخبار بازار در مورد ICO های مختلف اختصاص می دهند. یکی از این برنامه ها Coinview است که به کاربران امکان می دهد عملکرد ICO های مختلف را ردیابی کنند و عملکرد ارز رمزنگاری شده آنها را کنترل کنند.

موارد بالا سوالات زیادی هستند و خبر خوب این است که شما به طور معمول می توانید بیشتر پاسخ ها را در White Paper آن ها بیابید! نظرات در مورد پروژه و بررسی ها مهم است. با این اوصاف، شما همیشه باید مطمئن شوید که تحقیقات خود را انجام می دهید تا نظر خود را تشکیل دهید. بسیاری از اطلاعات در اینترنت می توانند نادرست یا بر اساس احساسات باشند!

“وایت پیپر” چیست؟

وایت پیپیر در ico

دانستن اینکه عرضه اولیه سکه چیست تقریباً به اندازه درک وایت پیپر مهم است. وایت پیپر سندی است که ایده ای را ارائه می دهد که ICO برای آن پول جمع می کند. این جزئیات بسیار بیشتر از توصیفاتی است که در وب سایت ICO پیدا خواهید کرد.

مواردی مانند معماری سیستم، نیازی که به ایده آنها وجود دارد (مشکلی که در آن حل می شود و غیره)، موارد استفاده از رمز، داده های بازار و پیش بینی رشد را پیدا خواهید کرد.

همچنین اغلب لیستی از اعضای تیم، سرمایه گذاران و مشاوران را مشاهده خواهید کرد. اگرچه، این به طور معمول در خود وب سایت نیز نمایش داده می شود.

برای موفقیت یک ICO، به یک وایت پیپر خوب نیاز دارد. اگر روزی متوجه شدید ICO در حال جریان است اما وایت پیپر ندارد، توصیه می کنیم هیچ توکنی از آن را نخرید.

تعداد کمی از افراد مایل به سرمایه گذاری در پروژه ای هستند که دارای یک وایت پیپر خوب نیست.

یک وایت پیپر خوب همچنین اطلاعاتی را در مورد هزینه وجوه ارائه خواهد داد. تمرکز باید بر روی بودجه ای باشد که برای رشد تجارت استفاده می شود و نه برای منافع شخصی. این مهم است!

یک یادداشت دیگر

همانطور که مشاهده می کنید، بیشتر جواب های مورد نیاز را از وایت پیپر ICO پیدا می کنید. با این حال، شما باید تحقیقات خود را خارج از وایت پیپر و وب سایت ICO ادامه دهید.

شما باید بررسی کنید که آنها چگونه جامعه خود را به روز می کنند. یک راه خوب برای این کار عضویت در گروه تلگرامی آنها است (در صورت داشتن یک مورد) یا مشاهده انجمن های آن ها. از آنجا می توانید نحوه رسیدگی به سوالات، نظرات و هر چیز دیگری را در این بین مشاهده کنید.

نمونه ای از ICO موفق

نمونه ای از ico موفق

BitDegree اولین پلتفرم آموزش آنلاین با بلاکچین در جهان است که دارای استعدادهای فنی است. این پروژه حدود 32500 ETH را در هنگام فروش گسترده جمع آوری کرد و با موفقیت به سقف خود رسید.

وایت پیپر BitDegree بسیار مفصل بود و اطلاعات زیادی در مورد برنامه کاری پروژه با جزئیات کامل در مورد نحوه کار رمز BDG و هزینه کرد بودجه داشت.

برای اعضای تیم، هرکدام سابقه کاملی داشتند و MVP ارائه شد.

نقشه راه نیز مفصل بود و جامعه با ارسال مطالب وبلاگ و پاسخ های انجمن به روز بود. همانطور که مشاهده می کنید، جلب اعتماد جامعه مهم است. این قسمت اساسی از موفقیت بود – هیچ کس به افرادی که به آنها اعتماد ندارند پول نمی دهد.

چگونه می توان ICO را راه اندازی کرد؟

اگر در حال ایجاد ICO هستید و در آن سرمایه گذاری نمی کنید، باید بدانید که چگونه سرمایه گذاران در مورد ICO تحقیق می کنند. شما باید درک کنید که آنها باید همه مواردی را که ما ذکر کردیم مشاهده کنند – در غیر این صورت، آنها به ICO شما اعتماد نخواهند کرد.

شما باید جامعه خود را به روز نگه دارید، با احترام با آنها رفتار کنید و اطمینان حاصل کنید که پروژه شما می تواند آنچه را که می گوید انجام دهد. همیشه اطمینان حاصل کنید که می توانید پروژه خود را به موقع تحویل دهید و هرگز دروغ نگویید.

اگر، به دنبال راهی دیگر برای سرمایه گذاری در بازار رمزنگاری (و فناوری ساخته شده بر روی آن) هستید و قصد دارید برخی از سکه های رمزنگاری را خریداری کنید، مطمئن شوید که این کار را از صرافی معتبر انجام می دهید! Binance و Coinbase دو گزینه عالی هستند.

نتیجه

اکنون که دانستید ICO چیست، به خاطر داشته باشید از آن جایی که موضوع جدیدی است، ممکن است مقررات بسیار کمی هم داشته باشد. بنابراین، همانطور که قبلا ذکر شد، شما همیشه باید در انتخاب آن برای سرمایه گذاری مراقب باشید. انجام تحقیقات بسیار مهم است!

شما باید سازندگان ICO و بازاری را که به آن وارد می شود را درک کنید. همیشه توانایی آن ها را در ارائه به موقع و بودجه پروژه تحت مطالعه را در نظر بگیرید. درباره کارهایی که قصد دارند با بودجه دریافتی خود انجام دهند مطلع شوید و از نقشه راه آن ها برای دیدن زمان گفتن اینکه پروژه آن ها راه اندازی می شود استفاده کنید.

 

ادامه مطلب
سگویت
تکنولوژی سگویت چیست؟ و چه مزایایی...

معرفی سگویت (SegWit)

شاهد تفکیکی یا همان سگویت SegWit که به طور معمول به این نام خوانده می شود، در بلاکچین بیت کوین اجرا شده و در ماه مه سال ۲۰۱۷ در شبکه لابت کوین مستقر شده است. اگرچه این موضوع به یکی از واژگان عمومی تبدیل شده است، اما شما ممکن است هیچ تصوری از اینکه سگویت چیست نداشته باشید.

اساساً، سگویت یک ابتکار به منظور صرفه جویی در فضا برای آزاد کردن فضای ذخیره سازی در بلاک های Bitcoin است. بر اساس سگویت تمام داده های مربوط به امضای معامله حذف می شوند. انگیزه اصلی این بود که آزاد شدن فضای بلوک ها موجب معاملات بیشتر در هر بلوک باشد.

ایده سگویت در اکتبر سال 2016 منتشر شد. این نتیجه یک سال بحث و بررسی بود که در کنفرانس مقیاس گذاری بیت کوین در هنگ کنگ انجام شد. ایده پیشنهادی اولیه توسط پیتر وویل یکی از اعضای اصلی تیم بیت کوین بود.

 توضیح فنی تکنولوژی سگویت

ما قبلاً بلوک های بیت کوین و نحوه استخراج را با جزئیات زیادی شرح داده ایم، بنابراین برای ادامه مطلب پیش فرض ما این است که شما با این مفاهیم آشنایی کافی دارید. در هر معامله با بیت کوین یک scriptSig و یک scriptPubKey  وجود دارد. اولی جایی است که اطلاعات امضا ذخیره می شود در حالی که دومی اطلاعات مربوط به کلید عمومی می باشد.

آنچه در مورد نحوه ذخیره سازی اطلاعات امضا مورد توجه قرار گرفت این بود که امضاها حدود 60٪ از فضا را اشغال می کنند، اما فقط در زمان اعتبارسنجی بلوک مورد نیاز هستند. بنابراین ایده این بود که این کدهای باز کردن قفل را از معاملات جدا کنند.

این بخش جدا شده از معامله همراه با سایر داده های معامله هش نمی شود. این ساختار جدید معامله بیت کوین با گذشته سازگار است و از این رو می توان با یک سافت فورک آن را پیاده سازی کرد. نیاز نیست تا همه ماینرها معاملات فعال شده با گواهی تفکیک شده را تأیید کنند. برای اینکه سگویت بتواند به طور موثر کار کند، حداقل 95٪ استخراج کنندگان باید حمایت خود را از آن اعلام کنند.

مزایای سگویت چیست؟

سگویت

از آنجا که تعداد کاربران بیت کوین اخیراً به میزان زیادی رشد داشته اند، معاملات بیت کوین بسیار بیشتر از حد معمول به طول می انجامد. این مربوط به محدودیت های معمول ظرفیت است که بر سرعت شبکه تأثیر می گذارد. محدودیت اندازه بلوک نیز محل اختلاف بوده است.

با این حال، با جدا کردن اطلاعات امضا به عنوان یک جز تفکیک شده، فضای بیشتری در بلوک ها صرفه جویی می شود و از این رو می توان معاملات بیشتری را در هر بلوک پردازش کرد. طرح سگویت مزایای دیگر نیز دارد.

بهبود موارد مربوط به انعطاف پذیری معاملات

قابلیت انعطاف پذیری معامله زمانی است که بتوان شناسه معامله را با تغییر اطلاعات موجود در کد تغییر داد. اساساً، هنگام ارسال معامله در شبکه، هر گره دیگری توانایی تغییر شناسه تراکنش قبل از ارسال آن به گره بعدی را دارد. این می تواند برای کاربرانی که معاملات خود را ردیابی می کنند، تا حدودی آزار دهنده باشد.

با سگویت، اطلاعات امضا در داده های معامله گنجانده نشده است، بنابراین هیچ گره ای نمی تواند شناسه معامله را تغییر دهد. این موضوع معامله را قابل اعتماد می کند. همچنین این موضوع به نفع همه افرادی خواهد بود که معاملات تأیید نشده را انجام می دهند. با این حال، مهم تر از همه، این زمینه را برای پیاده سازی Lightning Network فراهم می کند.

افزایش امنیت برای معاملات چند امضایی

سگویت

پروتکل های امنیتی فعلی برای تراکنش های چند امضایی P2SH است که از عملکرد هش 160 بیتی استفاده می کند. با استفاده از منابع رایانه ای فوق العاده قدرتمند، یک مهاجم می تواند یک تلاقی بین یک آدرس معتبر را به عنوان بخشی از یک اسکریپت چند امضایی و یک اسکریپت که همه وجوه را به آن ها منتقل می کند، پیدا کند.

با استفاده از سگویت، پرداخت اسکریپت ها با الگوریتم 256-bit SHA256 هش می شوند. این بدان معناست که احتمال تلاقی برای هرگونه حمله ای در پرداخت های چندامضایی به طرز چشمگیری کاهش می یابد. این موضوع همچنین برای کسی که از طریق قرارداد چند امضایی یا هوشمند پرداخت خود را انجام می دهد بسیار مفید است.

خطی بودن افزایش مقیاس عملیات SigHash

هنگامی که مقدار داده ای که باید برای یک تراکنش هش شود، بررسی می شود می بینیم که، در پروتکل فعلی عملیات مربوط به امضا یک تابع درجه دوم از اندازه معاملات  می باشد. دو برابر شدن اندازه یک معامله معمولاً هم تعداد عملیات مربوط امضا و هم مقدار داده هایی را که باید برای آن امضاها هش داده شود را دو برابر می کند.

سگویت قادر است این مسئله را با تغییر در محاسبه هش معامله برای امضا حل کند به گونه ای که هر بایت داده فقط یک بار هش شود. این بدان معنی است که زمان تأیید یک تابع خطی است.

این امر مقیاس بندی اندازه بلوک را ایمن تر می کند و امکان انجام معاملات بسیار بزرگتر مانند پرداخت به ماینرها یا سرمایه گذاران را فراهم می کند.

حرکت به جلو

در نهایت شرط اجماع 95٪ برآورده شد و سگویت در 23 آگوست 2017 رسماً در شبکه بیت کوین فعال شد. تعداد زیادی از کاربران این مرحله مهم در مسیر توسعه بیت کوین را جشن گرفتند. در واقع ، بسیاری از کسانی که منتظر این لحظه بودند سرانجام از پیامدهای اجرای Lightning Network بسیار هیجان زده بودند.

اینکه چه مدت طول می کشد تا اکثر معاملات در سگویت انجام شود ، قطعی نیست اما شما به راحتی می توانید در سایت هایی مانند segwit.party میزان پذیرش را بررسی کنید.

ادامه مطلب
فروک چیست
فورک چیست و انواع آن کدامند؟

اگر برای مدتی کوتاه اخبار و مقالات مربوط به ارزهای دیجیتال را دنبال کرده باشید به طور حتم مفاهیمی با عنوان بلاک چین و فورک نیز به گوش تان خورده است. در این مقاله سعی داریم فورک را معرفی کنیم، اما قبل از آن به یادآوری مفهوم بلاک چین می پردازیم.

بلاک چین (Blockchain) چیست؟

فورک چیست و انواع آن کدامند؟

بلاک چین (Blockchain) به طور قطع پیچیده به نظر می رسد، اما مفهوم اصلی آن واقعاً ساده است. بلاک چین نوعی پایگاه داده ذاتاً غیرمتمرکز است؛ این بانک اطلاعاتی، مجموعه ای از داده ها است که به صورت الکترونیکی روی سیستم رایانه ای ذخیره می شود و در پایگاه داده ها به طور معمول در قالب جدول ساخته می شوند تا امکان جستجو و فیلتر کردن اطلاعات خاص را فراهم کنند.

بلاک چین به گونه ای طراحی شده است که به طور قابل توجهی اطلاعات بیشتری را در خود جای دهد، اما این اطلاعات به هیچ عنوان قابل تغییر نیستند و درست از زمانی که کار خود را شروع کند هیچ یک از کاربران نمی توانند آن را دستکاری و یا متوقف کنند.

برای مثال در بیت کوین، بلاک چین بانک اطلاعاتی است که فقط نوع خاصی از معاملات انجام شده با بیت کوین را ذخیره می کند. فناوری بلاک چین به مواردی که نیاز به اعتماد و امنیت دارند از چند طریق پاسخ می دهد.

اول، بلوک های جدید همیشه به صورت خطی و زمانی ذخیره می شوند؛ به این منظور که همیشه به انتهای بلاک چین اضافه می شوند. بلاک چین نیز اطلاعات مربوط به معاملات پولی را ذخیره می کند و به این ترتیب بستر ارزهای رمزنگاری شده ای مانند بیت کوین را تشکیل می دهد.

در سال های اخیر تغییرات و پیشرفت های چشمگیری در ارتباط با شبکه های ارزهای دیجیتال صورت گرفته است. یکی از این پیشرفت ها به وجود آمدن مفهوم جدیدی به نام فورک است که در ادامه به معرفی آن می پردازیم:

فورک (Fork) چیست؟

فورک چیست و انواع آن کدامند؟

برنامه نویسان ارزهای دیجیتال برای کنترل و ارتقای این ارزها برنامه و قوانینی را وضع می کنند که به آن پروتکل می گوییم و بلاک چین هم بر مبنای همین قوانین کار می کند. این قوانین می توانند مربوط به بزرگی بلاک ها، محاسبه ی کارمزدها، دستمزد ماینرها و غیره باشد.

یک نمونه از این قوانین زمان هر بلاک در ارز دیجیتال است، که این زمان برای اتریوم 14 ثانیه و برای بیت کوین 10 دقیقه است. نمونه ی دیگر مربوط به سرعت تراکنش در این ارزها است که سرعت تراکنش اتریوم حداکثر 16 تراکنش در ثانیه و برای بیت کوین حداکثر 7 تراکنش در ثانیه به ثبت رسیده است.

فورک راه حلی است که هنگام نارضایتی از شرایط موجود در نرم افزارهای ارزهای دیجیتال در بستر بلاک چین به کمک برنامه نویسان می آید. در واقع ساخت یک انعشاب جدید در بلاک چین، به روزرسانی و ایجاد تغییراتی در آن که در نتیجه ی آن دو نسخه متفاوت از بلاک چین که هر یک تاریخچه مخصوص به خود را به اشتراک می گذارند، ساخته می شود نوعی فورک به حساب می آید.

اگر بخواهیم تعریفی دقیق تر از فورک ارائه دهیم، می توانیم بگوییم که فورک نوعی انشعاب است که برنامه نویسان از پروژه های قبلی خود می گیرند؛ به این صورت که منبع هر پروژه کدی دارد که با کپی کردن آن و با اعمال اندکی تغییرات می توانند برنامه و یا پروژه ی جدیدی پدید بیاورند.

این به روزرسانی در نرم افزار در صورتی که با قبل سازگار باشد (Backward-compatible) و اگر با قبل ناسازگار باشد (backward-incompatible) نامیده می شود.

دلایل اتفاق افتادن فورک چیست؟

فورک چیست و انواع آن کدامند؟

دلایل متعددی سبب به وقوع پیوستن فورک ها در زنجیره ی بلوک می شوند. برای مثال، هنگامی که تغییراتی در پروتکل ارز دیجیتال به وجود می آید، لازم است که کاربران و یا حتی کارشناسان مختلف پذیرش خود را نسبت به ورژن جدید و به روزرسانی های انجام شده اعلام کنند. درست مثل افرادی که به صورت منظم برنامه های نصب شده بر روی کامپیوترشان را به روزرسانی می کنند.

گاهی این تغییرات با مخالفت افراد مختلف روبرو می شوند به این علت که ممکن است ایجاد یک فورک از سود آن ها کم کند. به هرحال برای به بار نشستن این تغییرات و به روزرسانی ها افراد زیادی باید آن را تایید کنند، همانطور که به روزرسانی های جدید در شبکه های تلفن همراه نیازمند موافقت بسیاری از شرکت های سازنده است.

مثالی دیگر می تواند این باشد که اگر فردی تصمیم بگیرد تغییراتی در کیف پولش ایجاد کند، بدون اینکه فرد دیگر این کار را انجام دهد، این دو کیف پول با هم ناسازگار می شوند و به اصطلاح می گوییم که یک فورک ایجاد شده است.

فورک در یک بلاک چین می تواند در هر سیستم عامل رمزنگاری شده ای، به عنوان مثال اتریوم نه لزوماً بیت کوین وجود داشته باشد؛ به این دلیل که بلاک چین ها و ارزهای رمزپایه بدون توجه به اینکه در کدام بستر رمزنگاری قرار دارند، اساساً با روش مشابه کار می کنند.

فورک ها انواع مختلفی دارند اما مهم ترین آنها هارد فورک (Hard Fork) است که در ادامه به آن می پردازیم.

هارد فورک (Hard Fork)

فورک چیست و انواع آن کدامند؟

از آنجایی که هارد فورک به بلاک چین مرتبط است، تغییری آزادانه در پروتکل شبکه است که بلوک ها و معاملات نامعتبر قبلی را معتبر می کند و یا بالعکس. هارد فورک زمانی روی می دهد که نسخه جدید بلاک چین دیگر با نسخه قبلی آن سازگار نباشد که سبب ایجاد ناهمتایی دائمی از نسخه ی قبلی آن می شود.

همه ی به اصطلاح ماینرها باید در مورد قوانین جدید آنچه که یک بلوک معتبر را در زنجیره تشکیل می دهد، توافق کنند.

اگر در زنجیره بلاک چین نودی باشد که به روزرسانی نشده باشد با قوانین جدید هم راستا نیست که باعث ایجاد ناهمتایی یا هارد فورک در این زنجیره می شود.

با هر دو نوعی از هارد فورک که روبرو باشیم به طور کلی به یکی از این دو روش خاتمه می یابد:

یک بلاک چین مسلط می شود، در نتیجه زنجیره بلوک موجود در انجمن پذیرش و ارزش کمی دارد.

دلایل ایجاد هارد فورک چیست؟

دلایلی که موجب می شود توسعه دهندگان یک هارد فورک ایجاد کنند عبارتند از:

  1. از بین بردن خطرات امنیتی مهم که در نسخه های قدیمی نرم افزار وجود دارد.
  2. افزودن عملکرد جدید
  3. معکوس کردن و بازگردانی تراکنش ها در معاملات؛

در ادامه با فورکی که برای ارز دیجیتال اتریوم مفید واقع شد، آشنا می شویم:

فورک اتریوم (Ethereum Fork)

مشهورترین فورکی که در اتریوم اتفاق افتاد منجر به ایجاد اتریوم کلاستیک (Ethereum Classic) شد.

پس از اینکه سازمان مستقل DAO که بر اساس قراردادی هوشمندانه از طرف اتریوم به وجود آمده بود، مورد حمله هکرها قرار گرفت، به کمک ایجاد یک فورک توانست دارایی خود را بازگردانی کند.

سافت فورک (Soft Fork)

فورک چیست و انواع آن کدامند؟

در فناوری بلاک چین، سافت فورک (Soft Fork) تغییری در پروتکل شبکه است که در آن فقط بلاک ها یا تراکنش های معتبر قبلی اعتبار خود را از دست می دهند. از آنجا که نودهای قدیمی (نود به انگلیسی Node به هر شرکت کننده در شبکه هر نوعی از کوین نود گفته می شود که انواع مختلفی دارد و هر کدام ویژگی های یکسانی دارند) اعتبار بلوک های جدید را تصدیق می کنند، در سافت فورک تغییرات اعمال شده با قبل سازگار است. این نوع فورک ها برای اجرای قوانین جدید فقط نیازمند به روزرسانی اکثر ماینرها هستند. بر خلاف آن، یک هارد فورک برای ارتقا و اجرای نسخه جدید نیاز به توافق و به روزرسانی همه نودها نیاز دارد که در صورت عدم توافق برای مثال در ارزی مانند بیت کوین می توانند رونوشتی جدید از بیت کوین بسازند که برخی از خصوصیات کوین قبلی را دارد.

انواع جدید معاملات اغلب می توانند به عنوان سافت فورک به انتهای زنجیره بلوک اضافه شوند و تنها لازمه ی آن این است که کاربران (به عنوان مثال فرستنده و گیرنده) و استخراج کنندگان در مورد معامله جدید اطلاعات کافی را داشته باشند. این مهم به نحوی انجام می گیرد که تراکنش جدید برای مشتریان قدیمی به عنوان معامله «پرداخت به غیر» ظاهر شود و استخراج کنندگان توافق کنند که بلوک های شامل این معاملات را رد کنند، مگر اینکه معامله طبق قوانین جدید معتبر باشد. به این ترتیب بود که هش پرداخت به اسکریپت (P2SH) به بیت کوین اضافه شد.

سافت فورک می تواند هنگامی اتفاق بیافتد که استخراج کنندگان با استفاده از نودهای به روزرسانی نشده قانون توافق شده جدیدی را نقض می کنند در حالی که که نودهایشان نیز از آن اطلاعی ندارند.

از آنجایی که تمام بلاک ها سافت فورک شده از قوانین قدیمی نیز پیروی می کنند، دیگر سافت فورک ها برای بدست آوردن توافق به ارتقا هیچ نودی نیاز ندارند. در نتیجه مشتریان قدیمی آنها را قبول می کنند.

سافت فورک بدون استفاده از هارد فورک قابل برگشت نیست؛ زیرا طبق تعریف ارائه شده یک سافت فورک تنها به مجموعه ی معتبری از بلوک ها اجازه می دهد تا زیرمجموعه ی درستی از آنچه که پیش از فورک شدن معتبر بود، باقی بمانند.

هر چه تعداد ماینرهایی که قوانین جدید را می پذیرند بیشتر باشد، امنیت شبکه هم پس از ایجاد فورک بیشتر است.

تفاوت هارد فورک و سافت فورک چیست؟

فورک چیست و انواع آن کدامند؟

هارد فورک و سافت فورک اساساً یکسان هستند، به این معنا که وقتی کد موجود بر روی یک پلتفورم ارز رمزنگاری شده تغییر داده می شود، با وجود آمدن نسخه جدید، نسخه ی قدیمی نیز در شبکه باقی می ماند. اگر از سافت فورک استفاده شود، هنگامی که کاربران به روزرسانی های لازم را انجام می دهند فقط یک بلاک چین معتبر باقی می ماند.

این در حالی است که هنگام استفاده از یک هارد فورک، بلاک چین های قدیمی و جدید هر دو در کنار هم وجود دارند، به این معنی که نرم افزار باید به روز شود تا طبق قوانین جدید کار کند.

هر دوی این فورک ها شکاف ایجاد می کنند اما با این تفاوت که یک هارد فورک دو زنجیره بلوک ایجاد می کند، اما نتایج استفاده از یک سافت فورک تنها در یک زنجیره بلوکی مشخص و دریافت می شود.

به بیان ساده تر هارد فورک زمانی اتفاق می افتد که بخواهیم یک در شبکه ی ارزی مانند بیت کوین شاخه ی متفاوتی به وجود بیاوریم، حال اگر تغییرات این فورک جدید با هم سازگار باشن یک سافت فورک به وجود می آید.

با توجه به تفاوت در امنیت بین هارد فورک و سافت فورک، تقریباً همه کاربران و توسعه دهندگان طرفدار هارد فورک هستند، حتی اگر به نظر برسد که یک سافت فورک می تواند تغییرات مورد انتظار را حاصل کند. تعمیرات اساسی بلوک ها در یک زنجیره بلوک به قدرت محاسباتی فوق العاده ای نیاز دارد، اما حریم خصوصی حاصل شده از یک هارد فورک بسیار بیشتر و قابل اعتمادتر از سافت فورک است.

تأثیرات احتمالی هارد فورک ها بر صنعت ارزهای رمزنگاری شده چیست؟

فورک چیست و انواع آن کدامند؟

هارد فورک بسته به تأثیر آن در یک زمان خاص، ممکن است اثرات مثبت و یا منفی بر ارز رمزنگاری شده داشته باشد. صرف از نظر از تأثیری که دارد، هارد فورک از مفاهیم مرتبط با ارز رمزنگاری شده است که هم سرمایه گذاران و هم علاقه مندان به ارزهای دیجیتال با آن کنار می آیند.

اما مسئله ای بسیار حائز اهمیت است این است که فورک های بزرگ قابلیت تغییر همیشگی یک ارز دیجیتال را دارند؛ می توانند یک ارز را برای همیشه از بین ببرند و یا بالعکس آن را تقویت کنند.

طی سالیان موارد مختلفی از هارد فورک در ارزهای رمزنگاری شده وجود داشته است. بیت کوین و اتریوم دو ارز دیجیتال هستند که بیشترین تجربه هارد فورک را دارند.

برخی از هارد فورک های اتریوم عبارتند از:

  • Frontier Thawing
  • DAO Fork

هارد فورک های بیت کوین

  • Bitcoin XT
  • Bitcoin Cash

هارد فورک ها در تغییر ارزش ارز رمزنگاری شده شهرت دارند. یک تجربه قابل توجه در ارتباط با هارد فورک برنامه ریزی شده ای در ارز اتریوم بود که موفقیت مورد انتظار را کسب نکرد.

به گزارش Forbes خرابی برنامه ریزی شده هارد فورک تأثیر منفی بر اتریوم گذاشت، اتریوم سومین ارز رمزنگاری شده بزرگ جهان با داشتن سرمایه بازار، امروز سقوط کرده است زیرا سرمایه گذاران و بازرگانان با عصبانیت به دنبال به روزرسانی به تاخیر افتاده در استانبول هستند. اگر این هارد فورک به موفقیت می انجامید، اوضاع طور دیگری رقم می خورد و احتمالاً اتریوم با افزایش گسترده تقاضا روبرو می شد.

یکی از معروف ترین مورد هارد فورک از جمله مواردی بود که منجر به ایجاد Bitcoin Cash (BCH) شد، یک رویداد تاریخی و مهم که بحث های داغی را در جامعه رمزنگاری ایجاد کرد.

هر کسی که قبل از وقوع فورک صاحب بیت کوین بود، بلافاصله پس از فورک همان مقدار بیت کوین هش را بدست آورد، بدون اینکه مجبور به خرید آن باشد.

برای بسیاری از افراد غیر فنی این مسئله تعجب آور بود، زیرا نمی دانستند که هارد فورک در عمل به چه معناست. اما این مشکلات وقتی به وجود آمد که بیت کوین کش شروع به تضعیف اقتدار تاریخی بیت کوین کرد به این صورت که ادعا کرد که ارزش فعلی آن به نمایندگی از ارزش اصلی ارز ایجاد شده توسط ساتوشی ناکاموتو است.

آیا باید قبل از وقوع فورک ها سرمایه گذاری کنیم؟

فورک چیست و انواع آن کدامند؟

به صورت کلی هارد فورک یک زمان ناپایدار را برای ارز رمزنگاری شده نشان می دهد. جامعه غالباً بر سر این موضوع اختلاف نظر خواهد داشت و بازار به طور كلی حتی با استانداردهای ارز رمزنگاری شده بسیار بی ثبات است. نحوه واکنش شما تا حد زیادی به سهم شما در ارز و نوع فورک هایی که با مواجه می شوید بستگی خواهد داشت.

در هنگام وقوع هارد فورک، هنگامی که ارز رایگان دریافت می کنید منطقی است که ارز خود را نگه دارید یا حتی سرمایه گذاری خود را افزایش دهید. اما نکته منفی این مسئله اینجاست که که دیگر کاربران و معامله گران بزرگ نیز همین کار را می کنند. اما آیا این ارزهای رایگان که گاهی با عنوان پول آزاد نیز از آنها یاد می شود، ارزشی مشابه با ارزهای دیگر را دارند؟

اگر نگران هستید که ممکن است نتوانید به اندازه کافی و به موقع واکنش نشان دهید و قبل از افراد و سازمان های بزرگ اقدام کنید، به شما توصیه می کنیم که سرمایه خود را قبل از فورک بفروشید. شما در ازای ارز رایگان ضرر خواهید کرد اما ممکن است بتوانید از افرادی که به دنبال افزایش سهام خود هستند، سود کسب کنید.

اگر انتخاب های شما بر اساس سافت فورک ها باشد، کمی آسان تر می توانید تصمیم گیری کنید. اگر فکر می کنید که فورک به افزایش ارزش ارز کمکی خواهد کرد، بهترین اقدام برای جمع آوری ارز از کاربران دیگر، استفاده از نوسانات قیمت برای افزایش سهام شما است.

اما اگر متوجه شدید که وقوع فورک برای ارز ضرراتی را در پی خواهد داشت، باید سهام خود را قبل از سقوط به فروش برسانید.

ادامه مطلب